Die Hemel het nie plek vir lafaards nie

 Die Bybel praat oor lafhartigheid. Diesulkes word ook “vreesagtiges” genoem. Ons het baie name vir hulle, soos: Nie  ‘n held wees nie. Hensopper. Papbroek. Lafaard. Touopgooier.

Die ‘lafhartige' saam met ander sondaars, soos moordenaars, sal eendag in die poel van vuur gewerp word. Openb 21: 8. Maar wat is so sleg daaraan om lafhartig te wees? Waarom is dit so 'n ernstige sonde?

Die Griekse woord wat vir "lafhartig" gebruik word, beteken ook "vreesaanjaend", en dit word twee keer in die Nuwe Testament aangetref.

Soos verduidelik deur die Griekse geleerde Celsas Spicq, "verwyt Jesus die apostels vir hierdie sielkundige vrees as hulle verskrik is deur die storm (Matt 8:26; Mar 4:40), omdat dit 'n morele gebrek behels: hulle het nie meer geloof nie, of hulle glo maar min in die teenwoordigheid van die Verlosser, wat hulle moet gerusstel.

Die teenpool is: As iemand op God vertrou, is daar niks om te vrees nie. Daar is dus iets wat moreel gebrekkig is om bang te wees as Jesus self by jou is. En in die situasie wat in die Evangelies beskryf word, toe die dissipels geskrik het in die storm op see, moes hulle van beter geweet het. Jesus was saam met hulle in die skuit, al het Hy geslaap.

Daarom het Hy hulle bestraf weens hul ongeloof en vrees. Hulle het hul geloof verloën.

            Maar is dit 'n verdoemende sonde? Verdien dit om langs moord geplaas te word? Die HERE verstaan ​​sekerlik ons ​​swakhede en weet dat ons soms met vrees worstel.

            Spicq verduidelik dat daar iets meer betrokke was by Openb 21. Hy skryf: "Wanneer Openb 21: 8 die wat in die poel van vuur sit beskryf, dui dit op Christene wat in tye van vervolging, uit vrees vir lyding , hulle geloof verloën.”

            Dit is wat lafhartigheid bedoel. Dit praat van mense wat gekies het om Jesus te verloën om hul eie lewens te red. Dit spreek van die lafhartigheid wat kies vir 'n maklike uitweg eerder as die getroue gehoorsaamheid wat standpunt inneem, ongeag die koste.

            Spicq gaan voort: ‘Dit is 'n alledaagse feit dat menslike moed en lafhartigheid geopenbaar word in die aangesig van die dood... Lafhartigheid kan dan gedefinieer word as' 'n meer ernstige siekte as diegene wat die liggaam benadeel, omdat dit die sielkundige fakulteite vernietig.”

Die soort lafhartigheid is 'n ernstige etiese oortreding. Dit praat van diegene wat oorlewing voorop sit en wat gemak bo moed verkies.

Hulle is nie betroubaar nie. Hulle kan nie vertrou word nie. Hulle sal jou in die steek laat as dit moeilik raak. Hulle het geen karakter nie.

Die Gelowiges wat vasstaan, hulle was bereid om familie, reputasie, werk, geleentheid, selfs lewe en ledemaat te verloor eerder as om aan die keiser te offer.

Teen die agtergrond van hul gehoorsaamheid, staan ​​die selfdienende besluite van die lafhartiges des te erger.

Die omgekeerde beeld kan gesien word op 'n beroemde foto uit Nazi-Duitsland, waar die moed van een man in kontras staan ​​met die skrikwekkende gehoorsaamheid van die skare.

Die man was August Landmesser, en 'hy het geweier om die' Sieg Heil'-saluut te doen tydens 'n Nazi-saamtrek by die Blohm & Voss-skeepswerf in Hamburg op 13 Junie 1936. '

Sy huwelik met 'n Joodse vrou is nietig verklaar deur die Nuremberg-wette, wat gelei het tot sy minagting vir Hitler. En dus, toe almal in die skare hul lojaliteit aan Hitler kenne gee met hul regterhande uitgestrek, vou Landmesser sy arms.

Nadat hulle 'n paar maande later na Denemarke probeer vlug het, is Landmesser, sy vrou Irma, en hul eerste kind in hegtenis geneem. Uiteindelik, toe hy weier om sy huwelik te verbreek, is hy tot meer as twee jaar in 'n konsentrasiekamp gevonnis. 'n Ruk ná sy vrylating is hy op 'n virtuele selfmoordsending teen bondgenote gestuur,  waar hy gesterf het.

`Sy vrou, Irma, is in 'n konsentrasiekamp doodgemaak. Hul twee kinders het oorleef.

  Moed kan duur wees. Baie duur. Maar die koste van lafhartigheid is veel groter. Dit verminder nie net die waarde vqn ons siele nie. Dit verdoem ons siele. En dit vernietig ons nalatenskap vir die komende geslagte.

            Dit is moeilike tye wat ons sal toets. Soos C. H. Mackintosh gesê het, "'n Lafaard sal nie deeg vir die dag van die geveg nie; 'n twyfelende gees sal in stryd wees." Jak 1:6

Die dae wat voorlê sal dae wees wat ons siele uitdaag en ons geloof toets. Wat sal dit dan wees?

Sal ons lafhartig wees? Of sal ons dapper wees? Die wêreld kyk. Ons families kyk. God hou waak.

As hulle jou wil doodmaak, wees rustig. Die oomblik van liggaamlike sterwe is jy in jou nuwe lewe. Jy het die Ewige Lewe.

Daar is die verhaal van Petrus wat Jesus verloën het…drie keer agtereenvolgens. Daar was egter tyd en Petrus kon om vergifnis vra  en sy saak met Jesus herstel.

Petrus was diep geraak oor sy fout. Hy was na hierdie insident ontsettend lief vir Jesus en sy grootste begeerte was om Jesus in alles te gehoorsaam. Moenie vrees nie, niks en niemand kan die ware Gelowige enige skade aandoen nie.

Jy kan net jouself skade aandoen deur soos ‘n lafaard Jesus te misken. – Wekroep 

Onderwerp julle dan aan God!

Die man kom vir berading. Hy het ‘n probleem met die satan. Hy weerstaan die satan, maar die satan wil nie soos Jak 4:7 sê van hom af “wegvlug nie nie.”

            Die man se probleem is, hy sit met ‘n halwe waarheid opgeskeep. Dis nie wat Jak 4:7 sê nie. Jak 4:7 sê: “Onderwerp julle dan aan God; weerstaan die duiwel, en hy sal van julle wegvlug.”

            Die tweede helfte van die strofe kan nie in vervulling gaan sonder die aktivering van die eerste helfte se opdrag nie: “Onderwerp julle dan aan God.”

            Sê ‘n kennis nou anderdag: “Die HERE help net mense wat hulself help.” Hy kon sy stelling nie skriftuurlik staaf nie.

            In al die Nuwe Testament gevalle waar die woord “onderwerp” voorkom, beteken dit vanuit die Grieks “onderwerp en onderwerping.” Die woord se volle betekenis is  "om gehoorsaam te wees, onder, wees onderworpe aan, onderwerp jouself aan, onderwerp onder of onder gehoorsaamheid of gehoorsaam aan."

“Die woord is gebruik as 'n militêre term wat beteken "om die afdelings in op militêre wyse onder die bevel van 'n leier te bring. "Hierdie woord is 'n wonderlike definisie van wat dit beteken om  "in diens" aan God. Dit beteken om jouself onder bevel van die goddelike te plaas eerder as om te lewe volgens 'n mens se ou menslike lewenswyse. Dit is 'n proses waar ons, ons eie wil aan dié van ons Vader oorgee.

Die Skrif het 'n groot deel te sê oor die feit van onderwerping aan  "hoër magte." Dit verwys na die gemeenskaplike beginsels wat God in ons wêreld verordineer het – die regering en die leiers, in watter hoedanigheid ook al, dat God oor ons op hierdie aarde geplaas is. Gedeeltes wat hierdie beginsel leer is Rom 13:1-7; Heb 13:17; 1 Petrus 2:13-14; en Titus 3:1.

Die beginsel is dat ons, ons in gehoorsaamheid  onderwerp aan die outoriteit, wat ook al daardie gesag is, 'n tydelike seën in reële tyd hier en nou te bring en, vir die gelowige, wat later beloon sal word.

            Ons word ook aangesê om onsself aan God te onderwerp. Jak 4:7. In Efesiërs lees ons die vrou moet aan haar man onderdanig te wees soos aan die HERE. Efes 5:22-25

Die Apostel Petrus skryf ook oor onderwerping van die jonges. 1 Pet 5:5. (let egter op) Die tema hier is een van nederigheid. 'n Mens kan nie aan God onderwerp sonder nederigheid nie.

Gehoorsaamheid vereis nederigheid. God is teen hoogmoed gekant.

            Dit beteken dat ons as wedergebore gelowiges daagliks 'n keuse maak om onsself aan God te onderwerp vir die werk wat die Heilige Gees in ons doen. Rom 8:28-29

            Die wonder hiervan is: “Die HERE is die Gees, en waar die Gees van die Here is, daar is vryheid. En terwyl ons almal met onbedekte gesig soos in 'n spieël die heerlikheid van die Here aanskou, word ons van gedaante verander na dieselfde beeld, van heerlikheid tot heerlikheid, as deur die Here wat die Gees is. 2 Kor 17-18

            Verkeer elke oomblik met die HERE wat jy ook al besig is om te doen. As jy teen ‘n besluit te staan kom, vra die HERE, hoe nou? As jy meen jy het die antwoord, vra vir bevestiging. Geen skip kan ‘n hawe binnekom of ‘n vliegtuig by ‘n lughawe land sonder talle bevestigings nie.

            Die HERE sal ‘n saak so sterk aan jou uitwys, dat jy sal weet dat jy weet, ja, ek is op die regte pad. – Wekroep

Ek sal offer wat U vra!

Ere sy die Lam van God!

Dit was middernag of daarna, die huis was stil, ons het almal geslaap, ek en my vrou en ons baba dogter, toe daar skielik ‘n verblindende lig in die kamer is. Die lig was soos brandende magnesium. Die helderheid onbeskrylik.

            Ek het in die lig gestaan met ons dogtertjie in my arms. Die HERE het duidelik tot my gespreek en gevra: Is ek bereid om my dogter aan hom te offer, dan neem Hy haar nou saam met Hom.

            Die lig was werklik oogverblindend Ek het was buite myself van skrik. My vrou het rustig voortgeslaap. Ek het besef ek beweeg in die Gees. Dit moet dieselfde lig wees wat vir Saulus op die pad na Damaskus in blindheid neergevel het.

            My antwoord was: “HERE wie is ek om aan U nee te sê. Ek sal nie eers waag om te soebat, HERE moenie my kind wegneem nie. As U haar wil neem, dan offer ek haar vrywilliglik.”

            Die volgende oomblik was die lig weg. Ek kon God nie sien nie, maar ek het Hom duidelik gehoor en ook myself in die gesprek met Hom gehoor.

            Die woonstel was dadelik weer in donker gehul. Ons dogtertjie het rustig geslaap en so ook my vrou. Ek daarenteen  het lank wakker gelê en besef, as God besluit Hy kom iemand haal, moet ons bereid wees om daardie persoon op te offer.  Ek het ook besef ons durf nie waag om iemand liewer te hê as vir Hom nie.

            Maar die gedagte dat ek byna nie meer ‘n kind gehad het nie, was tog ontstellend. Die skok was so geweldig dat ek die ander kinders net na hulle geboortes almal aan die HERE teruggegee het, net soos Hannah haar kind aan die HERE teruggegee het.

            Dit bring ons by Abraham wat sy wonderkind, Isak, moes gaan offer het. EK weet presies wat hy deurgemaak het. Hy het nie terug gepraat of enigsins teengestribbel nie. Hy het daardie oggend met die pakesel en met Isak na die berg begin stap.

            Abraham was ‘n ou man gewees. Isak was ‘n wonderwerk uit die hart van God... en nou wou God die kind terugneem. Woorde kan nie beskryf hoe jammer ek die arme Abraham gekry nie. Ek sou ook nie woorde gehad het om hom te troos nie.

            Die kruks van die twee verhale is eerbied en gehoorsaamheid.

            Daar is ‘n derde so ‘n verhaal... toe God die Vader sy seun Jesus geoffer het, en Jesus dit in gehoorsaamheid volbring het. En dit was juis vir my en vir jou gedoen sodat ons gered kon word.

            As jy dit nog nie gedoen het nie, offer jouself op aan God en neem Jesus aan as jou Verlosser. Offer daarna letterlik alles wat jy het, op aan Hom.  As jy geestelike hulp of gebed verlang. Stuur ‘n e-pos aan sjibbolet.buro@gmail.com

God se Skeepskaptein

“Ek werp my Net oor die See van Galilea...”

Daniël Carmel

My naam is Daniël Carmei. Ek is in 1964 gebore. My moeder was ‘n jong ongetroude ortodokse Jodin. Ek is opgegee vir aanneming.

My aanneemouers was ‘n gewone liefdevolle Joodse familie wat in die noord-westelike  hawestad van Haifa gewoon het.

Ek was sedert my kinderdae gefassineer deur die see en ek wou altyd graag bevelvoerder van ‘n skip word... ‘n skeepskaptein.
            Na voltooiing van my verpligte militêre diens op ouderdom 21, het ek my droom om skeepskaptein te word, begin najaag. Op 24-karige ouderdom was ek in beheer van sleepbote in die Haifa hawe.

My aanneemouers het dit nie geheim gehou dat ek ‘n aangenome kind was nie. Na ‘n persoonlike krisis op ouderdom 28, het ek besluit om my biologiese moeder te soek. Toe ek my biologiese moeder ontmoet was dit die eerste keer dat ek my drie eie broers en suster ontmoet het. Almal het naby die See van Galilea gewoon. Ek trek toe ook daarheen.

Ek het verblyf en werk gekry op Kibboets Ginosar. My werk was om toeriste in bote heen en weer oor die See van Galilea te neem.
Daniël aan die stuur

Soos wat ek elke dag met toeriste heen en weer oor die see beweeg is ek deur prekende pastore en singende Christene blootgestel aan die Messias Yeshua.

            Ek was beïndruk deur hulle gebede en diep aangeraak deur hulle aanbiddingsliedere Ek het vyf jaar lank oor en oor die dinge bepeins wat ek elke dag gehoor het.

            Toeriste op die bote het my ook van Yeshua vertel en vir my gebid. Vyf jaar lank het dit so aangegaan.

Toe skielik word ek een oggend wakker met ‘n groot liefde vir Yeshua.  Dit was nie vir my ‘n verrassing nie want ek was ‘n geruime tyd al bewus van Sy werkinge in my hart.

            Met hierdie openbaring het my hele lewe verander. Ek het my werk op die bote nie langer as ‘n werk beskou nie, maar as ‘n bediening. Ek was baie lief vir die aanbiddingsliedere wat op die bote gesing word want dit het uiting gegee aan die aanbidding en liefde in my hart vir Yeshua.
            Soms het van die Gelowiges aan boord vir my CD’s van hulle musiek gestuur wat ek weer vir die toeriste aan boord gespeel het. Ons beleef onvergeetlike aanbiddingstye saam.

Daniël lei die passasiers in aanbidding op die See van Galilea

            Musiek was altyd ‘n groot deel van my lewe. Ek het van kleins af die tromme bespeel. Sedert my ontmoeting met Yeshua het my musiek uitgebrei. Ek sing en skryf ook nou aanbiddingsliedere, en ek komponeer dit selfs.

Sedert 2002 het ek my eie musiek bediening “Hebrew Worship Songs.” Ek vertaal ook bekende Engelse liedere na Hebreeus want ek wil graag dat Gelowiges hoor hoe klink hulle liedere in Yeshua se taal. Ook verlang ek dat Israelis hoor van Yeshua deur my musiek.

            Ek is deur die jare by ‘n ander bootmaatskappy aangestel. Toe hulle van my Wedergeboorte hoor, het hulle eers gedink dis dalk goeie besigheid vir hulle, maar soos wat ek gewild geword het, het hulle my as ‘n bedreiging begin beskou en my afgedank.

            Die groepe wat my leer ken het, het  my versoek in vir hulle in hul hotelkamers te sing. Hulle het my ook genooi om in 2006 ‘n die VSA Aanbiddingstoer mee te maak.


Oorkant die See van Galilea is die Golan Hoogtes. Daniël se FAITH is byna halfpad oor die see.
            Toe ek terugkom van daardie toer af het Yeshua my letterlik my eie boot geskenk. Dit was die begin van “Sea of Galilee Worship Boats.”
 In Oktober 2007 het ek my eerste boot ingeseën met die naam “FAITH” en toe ook die maatskappy “Sea of Galilee Worship Boats Ltd” amptelik geopen om tot seën te wees vir Gelowiges reg oor die wêreld en ook aan Israelis ter plaatse.
 My ander boot “Hope”.

            Ek loof die HERE God YAWEH vir al die gaste wat al saam met my oor die see gevaar het en aan my geskryf het hoe betekenisvol en spesiaal dit was om saam Yeshua op die See van Galilea te aanbid. Baie noem dit die hoogtepunt van hul Israelse toer.

            Dit is my gebed dat julle wat Israel nog gaan besoek om saam te reis om ook die teenwoordigheid en salwing van Yeshua op ons bote te belewe.”

Daniël beskryf Yeshua se bediening soos volg: “Daarna het Jesus na die oorkant van die See van Galiléa, dit is, van Tibérias, gegaan.” Joh 6:1

“En toe hulle omtrent drie of vier myl geroei het, sien hulle Jesus op die see loop en naby die skuit kom; en hulle het bang geword. Maar Hy sê vir hulle: Dit is Ek, moenie vrees nie.” Joh 6:19-20

“En Hy het opgestaan en die wind bestraf en vir die see gesê: Swyg, wees stil! En die wind het gaan lê, en daar het 'n groot stilte gekom.” Mark 4:39

            “Sea of Galilee Worship Boats” is die enigste redery wat besit en bedryf word deur Joodse Israel Gelowige in Yeshua. – Daniël Carmel

·       Die Vyeboom dra reeds veel vrug. Daar is nou 273 Messiaanse gemeentes in Israel.- Wekroep

Ons is nooit alleen nie!

Die Rooi Posbus

Jonathan Davis was ‘n Jood vanaf Amerika en vreemd in Israel. Hy vertel hy onthou Kapt Nehemiah Tamary, bevelvoerder van die Israelse Valskermbrigade.      Davis had geen woonplek nie en Kapt Tamary help hom toe en dis hoe hy ‘n kamer in 1971 in ‘n gebou in Sternstraat in Kirvat Hayovel bekom het.




Jonathan Davis in 1973

            Die kaptein is later bevorder tot generaal in die Sentrale Bevel van die Israelse Leër en het later gesterf in ‘n helikopter ongeluk buite Jerusalem.

            Terwyl David aan die gawe generaal dink, onthou ook hoe hy in 1973 as soldaat totaal afgemat na twee maande op die front, teruggekom het uit die Yom Kippoer Oorlog. Hy dink vandag terug omdat Israel op die oomblik op die rand van oorlog is.

            Hy woon toe nog steeds alleen in die kamer wat wyle Genl Tamary vir hom gereël het. Dit was ‘n agt verdieping gebou sonder ‘n hysbak. Drie verdiepings was ondergronds.

            Die trappe en gange was altyd donker en mens moes ‘n flits gebruik om te kom waar jy wou wees. Sy bure was arm Joodse immigrante en hulle het die gloeilampe in die gange en op die trappe uitgehaal om in hul kamers te gebruik wanneer hul eie gloeilampe die gees gegee het.

            Die smeltdraadjies was ook weg en die gebou was in ‘n swak toestand.

            Hy vertel: “Ek was ‘n jong alleensoldaat  wat uit Kalifornië na Israel immigreer het. “Omdat ek die meeste van my tyd in die Leër was, was daar ‘n groot kulturele en geestelike afstand tussen my en die ander inwoners. Dit het gelyk of daar niks in die wêreld is wat ons bymekaar sou uitbring nie.  Die inwoners was ook veel ouer as ekself.

            “Toe ek daardie middag weer doodmoeg van die front af terugkeer, het ek gesien dat my posbus rooi geverf was. Myne was die enigste rooi posbus.

            “Daar was net ‘n paar briewe in my posbus en dit was aanmekaar gegom deur die rooi verf.




Jonathan Davis vandag

            “Ek was verbaas, maar ook effe kwaad.  Ek stap toe eers na ‘n ou inwoner wat altyd voor die gebou gesit het. Hy het warm tee gedrink.  “Vir my het hy voorgekom soos ‘n senior wat in beheer van die gebou was. Hy het ‘n pragtige pet opgehad.

            “Ek noem toe aan hom dat ek nooit iets oor niks sê nie, maar ek kan nie verstaan wat die inwoners teen my het deur my posbus rooi te verf nie.

            “Hy het gesê daar is geen rede vir my om ontsteld te wees nie en dat my terugkeer lewend en gesond uit die oorlog, te doen het met die rooi posbus.

            “Hy het bygevoeg die ander inwoners weet dat ek veg om die Staat Israel en die bewoners te beskerm en daarom het hulle my posbus rooi geverf sodat die Engel van die Dood by my verby sal gaan, net soos in die voortyd toe die deurkosyne van die Jode rooi geverf was met bloed sodat die Engel van die Dood by hulle verby sou gaan.

            “Op daardie oomblik het ek besef maar die bloed in my are is dieselfde as die van hierdie ander immigrante. Ons is almal Jode en uiteindelik terug in ons eie tuisland.

            “En toe is ons vriendskap gevestig. Ek het skielik hul liefde en omgee vir ‘n mede Jood begryp, ook hulle liefde vir ons land en hul liefde en dankbaarheid vir die Weermag.

            “Dit was my les... om nie ander te oordeel oor nietighede nie.

            “Dit is my Israel.”

·       Gelowiges vandag salf hulle huise, voertuie ens. met olyfolie, maar ander redeneer olie simboliseer die Heilige Gees en droë rooiwyn simboliseer die bloed van Jesus en smeer rooiwyn aan hul deurkosyne ens.

Suid-Afrika, wat makeer dat jy so vas slaap?

Suid-Afrika: “Wat makeer jou dat jy so vas slaap? Staan op, roep tot jou God Yahweh! Miskien sal dié God aan ons dink, sodat ons nie vergaan nie.” Jona 1:6

            Terwyl SA slaap soos ‘n Jona van destyds, het die tyd aangestap na die einde toe. Inderdaad beleef ons Ps. 102:14 “U sal opstaan, U oor Sion ontferm; want dit is tyd om hom genadig te wees, want die bestemde tyd het gekom.” 

            Die bestemde tyd behels die volgende:

·        Die Vyeboom dra reeds vele vrug: Daar is reeds 281 Joodse Messiaanse gemeentes in en om Jerusalem;

·        Daar is reeds 871 000 Messiaanse Jode in Amerika, aldus ‘n opname wat pas vrygestel nie;

·        Die Herlewing onder die Jode is wêreldwyd, ook in Suid-Afrika, en is sterk aan die toeneem;

·        Die Bybelstudie groep van die Knesset en die van die Christene in Jerusalem vergader nou weekliks saam vir Bybelstudie;

·        Christen-jeug van oor die wêreld gaan jaarliks na Israel om op die Kibboetsims te werk as hulle aandeel om die land op te bou. Jood en Christen veg ook skouer aan skouer in die voortslepende oorlog in die Midde-Ooste;

·        Twee duisend jaar gelede ontvang ‘n groep Gelowiges die Heilige Gees in Jerusalem en neem die Evangelie reg deur die wêreld. Die Christendom is vandag die grootste beweging wêreldwyd. Boonop word die Evangelie nou ook deur Daystar TV wêreldwyd vanaf Jerusalem gebeeldsaai;

·        In 1973 kon mens nie’n Testament in Israel versprei nie, nou word die Evangelie vryelik verkondig;

·        Die Herlewing versprei nou ook onder die Arabiere. Daar is selfs Ababiere in die Knesset en die Weermag;

·        In 2012 reeds berig die Mail&Guardian: “There are now more Messianic Jews in South Africa than anywhere else in the world outside the United States, where the movement began in the 1960s.”

·        In Mei 2018 verskuif Amerika sy ambassade vanaf Tel Aviv na Jerusalem;

·        Daar is ‘n dramatiese jaarlikse toename van meer as 500 000 Christene wat Israel besoek, Baie verhuis ook daarheen;

·        Christene wêreldwyd onderhou ‘n eie Christen Ambassade in Jerusalem;

·        Die wêreld spoed na sy einde, op pad na die glorieryke Koms van Christus.

·        Israel se vyande sit saamgetrek in Sirië op die grens met Israel – Eseg 38 en 39;



Herlewingsvure breek veral op die Suid-Afrikaanse pletteland uit. Soos met vorige Herlewings is daar predikante wat die Herlewing beveg.

            Mens roep na die Hemel: HERE, hoe kan so iets moontlik wees in ‘n land soos hierdie!

            Danie Botha sing: “Dis die einde van die Tyd, dis die laaste uur...”

            Esegiël verwys in hoofstuk 37 na die “vallei ban doodsbeendere” en die komende profesie wat die dooie beendere verlewendig. Die Groot Herlewing vir Jesus se verskyning wanneer die Heilige Engele oor die aarde uitgaan om sy Volk bymekaar te maak hetr begin.

            Die doel van die Christen ambassade in Jerusalem is onder meer:



•          Om Christene wêreldwyd in te lig en te onderrig aangaande hulle Ou Testamentiese wortels en Skriftuurlike verantwoordelikhede.

•          Om Christene op hoogte hou en te bemoedig aangaande gebeurlikhede in Israel en Christene se belang in en teenoor Israel.

•          Om Christen-toerisme na Israel te bevorder

•          Om Christene daaraan te herinner om vir die vrede van Jerusalem te bid

•          Om handel met Israel te bevorder

•          Om Christen-leiers, kerkgenootskappe en Christen-organisasies te stimuleer om by te dra tot die verstandhouding en rekonsiliasie tussen Christene, Jode en Arabiere.



Die eerste tekens dat Jode Christus aanneem, het ons in 1973 tydens die Yom Kippoer Oorlog beleef toe ons daar onderhoude met senior Weermagoffisiere gevoer het wat reeds die Wedergeboorte deelagtig geword het.

Dit was ‘n baie klein begin. Geredde Jode het ook ‘n uiters lae profiel gehandhaaf weens vervolging.  Nou egter het hulle verskeie webblaaie, Wedergebore Rabbi’s lei nou Christen-gemeentes. Getuienisse van Messiaanse Jode neem sterk toe.

            Raak betrokke Christen, God is aan jou kant!

            Dit is interessant om te let op wat Dag Hammerskjold, voormalige Sekretaris-generaal van die VN, gesê het kort voordat hy in ‘n vliegramp in die Kongo gesterf het:

            “Ek sien geen hoop vir die wêreld nie. Ons het so hard probeer en so tragies misluk. Tensy die wêreld in die volgende paar jaar ‘n geestelike hergeboorte ondergaan, is ons verlore.”

            Daardie hergeboorte waarvan Hammerskjold, die Christene en die Messiaanse Jode na verwys, is net in en deur Jesus Christus te vinde!

            Intussen is dit uit die Skrifte baie duidelik dat niemand ooit die voorreg sal hê om die land Israel te verower nie. Talle oorloë is al teen die land gerig en elke keer het God ingegryp.

Net soos wat niemand die voorreg sou hê om Christus om die lewe te bring nie, net so sal niemand ooit die voorreg hê om Jerusalem te vernietig nie, veral nie wanneer miljoene en nogmaals miljoene Jode en Christene reg oor die wêreld, daagliks om die vrede van Jerusalem bid nie. Ps. 122:6  “Bid om die vrede van Jerusalem; mag hulle wat jou liefhet, rustig lewe!” 

Herlewing... asseblief HERE?

“Sal U ons nie weer lewend maak, sodat U volk in U bly kan wees nie? Laat ons U goedertierenheid sien, o HERE, en gee ons U Heil.” Ps 85:7-8

            “Welgeluksalig is die nasie wie se God die HERE is, die volk wat Hy vir Hom as erfdeel uitgekies het.

            Die HERE kyk van die Hemel af; Hy sien al die mensekinders.

            Uit sy woonplek aanskou Hy al die bewoners van die aarde, Hy wat die hart van hulle almal formeer, wat let op al hul werke.

            'n Koning word nie verlos deur 'n groot leër, 'n held nie gered deur groot krag nie.

            Die perd help niks vir die oorwinning en red nie deur sy groot krag nie.

            Kyk, die oog van die HERE is op die wat Hom vrees, op die wat op sy goedertierenheid wag; om hulle siel te red van die dood en hulle in die lewe te hou in hongersnood.

            Ons siel wag op die HERE; Hy is ons hulp en ons skild; want ons hart is bly in Hom, omdat ons op sy heilige Naam vertrou.” Ps 33: 12-21

            “Die HERE is groot en baie lofwaardig, en sy grootheid is ondeurgrondelik. Die een geslag prys U werke by die ander, en hulle verkondig U magtige dade. Ek wil spreek van die glans van U heerlike majesteit en van u wonderbare dade.” Ps 145:3-5

            Charles Finney sê oor Oorwinnende gebed: “Die vurige gebed van ‘n regverdige het groot krag” (Jak. 5: 16).

            Die twee middele wat noodsaaklik is om ‘n Herlewing te bevorder, is om mense te beïnvloed en om God te beïnvloed. Mense word deur die verkondiging van die waarheid beïnvloed en God deur gebed.

            Wanneer ek sê dat die Here beweeg word om iets te doen, dan bedoel ek nie dat gebed Hom van gedagte, ingesteldheid of karakter laat verander nie. Gebed bring egter ‘n verandering in óns te weeg wat dit gepas vir God maak om te doen wat andersins ook gepas sou wees.

Wanneer ‘n sondaar hom bekeer, maak die toestand van sy hart dit vir God gepas om hom te vergewe. Hy is altyd bereid om die ongelowige op hierdie voorwaarde te vergewe. Wanneer die ongelowige dus tot bekering kom, vereis dit geen verandering aan die kant van God om hom te vergewe nie.

            Op dieselfde wyse maak die toestand van Christene se harte dit vir God gepas om hulle te antwoord wanneer hulle oorwinnende gebede bid. Hy is altyd gereed om seëninge te gee op voorwaarde dat hulle harte reg is en hulle die regte gebede bid. Wanneer hierdie verandering in Christene plaasvind en hulle die regte gebede bid, dan kan God – sonder ‘n verandering in Homself – hulle antwoord.

            Ons effektiewe, vurige gebede vir ander maak dit dus vir God gepas om te antwoord wat andersins nie gepas sou wees nie.

            Gebed is ‘n noodsaaklike skakel in die ketting van oorsake wat na Herlewing lei, net soveel as wat die waarheid ook is. Sommige Christene maak geesdriftig van die waarheid gebruik om andere vir die Here te wen, maar gee min aandag aan gebed.

Met ywer preek en praat hulle en deel traktaatjies uit, en wonder dan waarom hulle so min sukses bereik. Hulle het vergeet om die ander middel te gebruik, naamlik gebed. Hulle het uit die oog verloor dat die waarheid alleen nooit resultate lewer sonder die Gees van God nie, en dat die Heilige Gees slegs gegee word in antwoord op ernstige gebed.

            Dikwels is hulle wat die besigste is om die waarheid te verkondig, nie die besigste as dit by gebed kom nie. Dit is jammer, want behalwe as hulle of iemand anders die gees van gebed het, sal die waarheid alleen niks bereik anders as om mense in hulle onbekeerlikheid te verhard nie.

Ek glo dat voor die troon van die HERE ons eendag sal vind dat niks ooit deur die waarheid alleen bereik is nie, al was dit ook met watter ywer verkondig, tensy gebed op een of ander wyse aan die aanbieding daarvan gekoppel was nie.”

Daar moet altyd ‘n Gebedsvuur brand...  voortdurend.

Bid asseblief sonder ophou vir ‘n magtige geestelike Herlewing in SA en loof die HERE vir die eerste reën wat reeds val.  – Sjibbolet

Ons is die Heiligdom

Is ons ‘n “Geestelike Huis gebou met Lewende boustene?”

“En laat julle ook soos lewende stene opbou, tot ‘n geestelike huis.” 1 Pet 2.5

            Jesus Christus het nie aan die Kruis gesterf sodat ons derduisende kerke moes stig elk met sy eie kamstig suiwer leer nie, die een verskillend van die ander nie.

            Dat daar gemeentes sou wees, ja beslis, maar nie kerkgenootskappe nie... met die gepaardgaande harwar “Hier is die Christus, nee, daar is die Christus” nie.

            Elkeen het sy eie vertolking van wat reg is, netjies gebind in grondwette en ordonnansies en allerlei fatsoenlike name... die grootste verwarring op aarde.

            En daar is haas liefde tussen die spul.

Die liefde is ‘n Koninklike Wet. “As julle ewenwel die Koninklike Wet volbring volgens die Skrif: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself – dan doen julle goed.” Jak 2:8

            Moenie dink dat Ek gekom het om die wet of die profete te ontbind nie. Ek het nie gekom om te ontbind nie, maar om te vervul.” Matt 5:17

Hoe het Jesus toe die Wet vervul?

Net voor Sy vertrek na die Hemel, vra die dissipels Hom: “Meester, wat is die groot gebod in die wet?

“En Jesus antwoord hom: Jy moet die HERE jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand.

“Dit is die eerste en groot gebod.

“En die tweede wat hiermee gelykstaan: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.”

En dan sê Jesus: “Aan hierdie twee gebooie hang die hele wet en die profete.” Matt 22:36-40

Hoe so? Want as jy waarlik liefhet, dan sal jy nooit enige wet oortree nie.

Ons is veronderstel om lewende boustene te wees waarmee God Sy Koninkryk kan bou, ‘n Geestelike Huis, maar sonder sement (Liefde) tussenin sal die spulletjie aanhou intuimel... en steeds nuwe kerke word gestig.

Die Skrif verwys telkemale daana dat ons ander moet liefhê soos onsself.

As jy jou vrou mishandel, hoe lief het jy jouself?As jy die predikant en ander gemeentelede beskinder... hoe lief het jy jouself?

Is dit moontlik om onsself lief te hê?

            Hierdie kan as ‘n meetinstrument beskou word: Hoe lief ek myself het, bepaal hoe lief ek ander het.

            Dit bepaal ook my geestelike stand in Christus.

Liv 19:18 “Jy mag nie wraakgierig of haatdraend teenoor die kinders van jou volk wees nie, maar jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Ek is die HERE.

            Liv 19:34 “Die vreemdeling wat by julle vertoef, moet vir julle wees soos 'n kind van die land wat onder julle is. En jy moet hom liefhê soos jouself...”

            Matt 19:19 “Eer jou vader en moeder; en: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.”

            Matt 22:39 “En die tweede wat hiermee gelykstaan: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.”

            Wat ons ook hieruit leer is dat dit belangrik vir ons is om te weet in watter mate ons onsself lief het.

            Jy moet jouself liefhê. Ontlok hierdie woorde ‘n negatiewe reaksie by jou? Klink dit nie selfsugtig en egoïsties nie?

            Om jouself lief te hê beteken nie om selfgesentreerd of opgeblase  te wees nie. Dit beteken om respek vir jouself te hê, om jouself te beskerm, vir jouself om te gee.

            As jy dus nie vir jouself lief is nie, dan sal jy wraakgierig of haatdraend teenoor ander wees. Dit mag nie so wees nie, dan is daar fout met hoe lief jy jouself het. Is jy wraakgierig en haatdraend met jouself? Sommige mense is. Dit is al bewys dat as mens iemand haat, jy, en nie die ander persoon nie, die eintlike lydende party is.

            Mens weerspieël ook jou liefde vir jouself wanneer jy jou vader en moeder eer. Matt 19:19

            Moet mens die ongereddes ook liefhê? Natuurlik! Mark 12:30 “Jy moet die HERE jou God liefhê (Hoe?) uit jou hele hart en uit jou hele siel en uit jou hele verstand en uit jou hele krag. Dit is die eerste gebod. Lees dit weer want dis nogal ‘n gewigte saak.

            En strofe 31: “En die tweede, hieraan gelyk, is dit: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Daar is geen ander gebod groter as dié nie.”

            “Hieraan gelyk” beteken “dieselfde”. As ek God moet liefhê met my hele hart, my hele siel, my hele verstand, my hele krag, dan moet ek my naaste ook so liefhê. Die liefde vir God staan gelyk aan die liefde vir myself en my liefde vir ander. Hoekom? Omdat God vir jou en die ander persoon ewe lief is.

            In die lig hiervan, vra weer: Hoe lief het ek myself?

            “En beklee julle bo dit alles met die liefde wat die band van die volmaaktheid is.” Kol 3:14. Let op: “Beklee julle met die liefde.” Dis ‘n proses. Hoe lank die proses neem, is hoe lank jy neem om jouself met die liefde te beklee.

            Ongereddes is op pad na die ewige verdoemenis. As iemand nie vir jou en vir my liefgehad het nie, dan was ons ook nog op die verkeerde pad.

            “Wees aan niemand iets skuldig nie, behalwe om mekaar lief te hê; want hy wat 'n ander liefhet, het die (Koninklike) wet vervul.” Rom 13:8 – Sjibbolet

Ons kan enige situasie omkeer

Paulus wat as Saulus ‘n terroris was, se storie ken meeste van ons teen hierdie tyd. In 1 Kor 15:1-11 vertel Paulus: ”…Christus het vir ons sondes gesterf…en (ek, Paulus) is nie werd om ’n apostel genoem te word nie, omdat ek die kerk van God vervolg het. Maar deur die genade van God is ek wat ek is.”1 Kor 15:1-11
Gedurende die Amerikaanse presidentsverkiesing, toe Willliam McKinley kandidaat vir die presidentskap was, het ’n vyandige koerant sy verslaggewer opdrag gegee, om op McKinley se spoor te bly en elke moontlike stukkie negatiewe nuus vir publikasie aan te stuur.
 

William Mckinley was die 25e President van Amerika en
het in sy 2e termyn in ‘n sluipmoordaanval gesterf. Visie
President Theodore Roosevelt het hom opgevolg.

Die koerantman het sy taak van beswaddering met groot doeltreffendheid gedoen. In ‘n stadium het die koerantman in dieselfde trein as McKinley gereis, juis om nie ‘n beweging of  woord wat hy teen McKinley kan gebruik, te mis nie.
McKinley het van die koerantman se taak geweet en alles wat hy al opgedis het geken.
Een bittere koue middag het die verslaggewer in die trein op sy sitplek aan die slaap geraak. Daar was nie verwarming in die reiswa nie en die man het van koue opgekrul op sy sitplek gelê en slaap.
McKinley het verbygekom en dit gesien. Hy gaan staan en trek sy lekker dik jas uit en gooi dit oor die man. Nadat die verslaggewer ’n ruk lank, lekker onder die dik jas gelê en slaap het, word hy wakker.
Beseffende van wat gebeur het, Hy het sonder versuim ’n telegram aan sy koerant gestuur en sy bedanking ingedien. Dit was vir hom onmoontlik om die man wat aan hom vriendskap bewys het, af te kraak.
Dit is hoe die Here Jesus vir Paulus so ’n onvermoeide volgeling van Hom gemaak het. Die gebeurtenis word in Hand by 9:5, 22,8 en 26:15 vertel.
Vol haat op pad Damaskus toe, om die mense van die Weg, soos Jesus se volgelinge genoem is, manne sowel as vroue, geboeid na Jerusalem te bring, ontmoet Jesus hom.
’n Lig het hom skielik van die hemel af omstraal en Paulus val op die grond. ’n Stem sê vir hom: “Saul, Saul, waar­om vervolg jy My?” en toe hy vra: “Wie is U, HEREe?” kom die wonderlike antwoord: “Ek is Jesus wat jy vervolg.”
“En terwyl hy bewe en verbaas was, sê hy: HERE, wat wil U hê moet ek doen? En die HERE antwoord hom: Staan op en gaan na die stad, en dit sal jou gesê word wat jy moet doen.”
Jesus antwoord Paulus se haat en venyn met liefde. En die besef hiervan het dit Paulus die onvermoeide dienskneg van die HERE gemaak. Dit is hoe ons almal gered word. Ons het sonde gedoen, maar die HERE het ons nie verwerp nie, maar ook vir ons gesterf en ewige lewe gegee.
In ons alledaagse lewe is dit ook ’n strategie wat selde misluk: om vyandskap met vriendskap te beantwoord. “En laat ons nie moeg word om goed te doen nie, want op die regte tyd sal ons maai as ons nie verslap nie. Laat ons dan, terwyl ons geleentheid het, aan almal goed doen…” Gal.6:9,10
Die groot les is hier om nooit kwaad met kwaad te vergeld nie. Jy kan die lelikste situasie omkeer deur kwaad met goed te vergeld.

Ons is geroep om te Vertrou

Abraham kon in sy hoë ouderdom, sy eie liggaam so goed as dood  beskou het, maar hy was nie daardeur ontmoedig nie, omdat hy nie op homself nie, maar op die Almagtige vertrou het.
Sien, ons is  nie geroep om te verstaan nie, maar om te vertrou. Abraham is ryk, dit gaan goed met hom, vooruitstrewend. Dan God se onverwagse opdrag: Trek met jou alles deur die woestyn na ‘n plek wat Ek jou sal aanwys.
Abraham kon gesê het, maar dit kan nie van die HERE af kom nie... en ek met al my mense, kinders, babas, diere groot en klein, is goed versorg, dis mos ‘n risiko om met almal en alles deur ‘n woestyn te trek en ek weet nie eers waarheen nie.
Maar hy het vertrou. Trek jy op die oomblik deur ‘n woestyn en weet nie eers waarheen nie?
God se groot beloftes aan Abraham het hom nie laat wankel nie, maar het hom onder die geweldige gewig, van die hemelse seëninge, so onwrikbaar laat vasstaan; ook het hy nie in die geloof verswak nie, maar kragtiger geglo, en geestelik sterker geword, namate daar meer moeilikhede oor sy pad gekom het.
Hy het God in sy Algenoegsaamheid altyd meer en meer verheerlik. Die Grieks stel dit: hy was ten volle oortuig dat Hy, wat beloof het, nie bloot net daartoe in staat was nie, maar, soos die letterlike betekenis lui, oorvloedig, , daartoe in staat was, om dit, uit sy eindelose oorskot, alles na te kom.
Hy is die God van grenselose voorrade. Die enigste beperking is by ons. Ons vrae, ons denke, ons gebede, ons glo nie genoeg nie; ons verwagtinge skiet ver te kort.
Daar is geen perk gestel aan wat ons kan vra en kan verwag van onse HERE, JAWEH, die Almagtige nie. En vir sy seëninge word hier ‘n enkel maatstaf genoem, en die maatstaf is: “Volgens die krag wat in ons werk.”  Ef 3:20
Iemand het dit so gestel: Klim op na die skatkamer van seëninge, met die leer wat van Goddelike beloftes gemaak is. Ontsluit met die beloftesleutel, geloof, die deur van die rykdom, die genade en die guns van God.
St. Augustinus het gesê: “Geloof is die aanvaarding van wat ons nie sien nie, en die loon van hier­die geloof is: die aanskouing van wat ons geglo het.”
Staan jou dan ook vandag op en sê: “HERE, vandag wil ek deur U beloftes verder uitkyk oor u Hemelryk se seëninge.”
“Hy het nie in ongeloof begin twyfel aan die beloftes van God nie, maar hy is in sy geloof versterk en het aan God die eer gegee. Hy was ook ten volle daarvan oortuig dat God mag het om te doen wat Hy beloof het.” Rom 4:20-21

Wees ‘n Medewerker

“Ek versoek julle dan dringend…: Stry saam met my deur vir my te bid…” Rom 15: 30
            Moet nooit vir iemand sê jy bid vir hom of haar en jy doen dit nie. Hulle sal jou nie gevra het om vir hulle in te tree, as dit nie noodsaaklik was nie.
            ‘n Skare het op die breekwatermuur by Cornwall, Engeland vergader om magteloos toe te kyk hoe die stormagtige see ‘n seun meesleur.


Stormsee by Cornwall

’n Man het skielik deur die skare gebeur. Hy gee een kyk en gryp ‘n tou wat opgerol daar naby lê. Een punt knoop hy om sy bors onder sy arms vas en terwyl hy uitroep: “Hou die tou vas en trek ons in!” werp hy homself in die stormsee en swem met sterk hale deur die deinings na die seun toe.
Hy bereik die seun en gryp hom in sy sterk arms vas. Hy draai om en waai skreeuend: Trek!” Niks gebeur nie.
Niemand het die tou se punt vasgehou nie en die tou het ook in die water beland en was nou buite bereik van enigeen.
Met skuldgevoelens aanskou die mense hoe die drenkeling en sy redder deur die woeste see meegesleur word, die Ewigheid in.
            Iemand verkondig die Evangelie, ‘n leraar of sendeling, evangelis of vrywillige werker, maar voorbidders vir hom of haar is nodig om die drenkelinge te red. Die persoon wat die verkondiging van die Woord doen, se krag word aangevul deur sy voorbidders. Dis sy gebedsvuur tuis terwyl hy wie weet waar ook al deur die Gees gestuur word.
Deur vir ‘n draer van die Evangelie voorbidding te doen, kry ons deel in sy arbeid. Oorwinninge wat hy behaal, siele wat gered word, die uitbreiding van die HERE se Koninkryk, word werker en voorbidders se voordeel.
            1 Thes 5:25 is ‘n kort strofe. Vyf woorde: “Broers, bid vir ons.”
In sy volgende brief aan die gemeente van Tessalonisense sê Paulus waarvoor hulle moet bid: “Verder, broers, bid vir ons, sodat die Woord van die HERE vinnig mag versprei en oral oorwin soos by julle. Bid ook dat ons van verkeerde en slegte mense verlos word, want nie almal is gelowiges nie” 2 Thes.3:1
En vir die Hebreërs vra die apostel, dalk Paulus, vir voorbidding vir sy persoonlike vrymoedigheid in sy werk vir die HERE: “Hou aan om vir ons te bid, want ons is daarvan oortuig dat ons gewete skoon is, omdat ons in elke opsig probeer doen wat reg is.” Heb.13:18
Word ‘n medewerker (Want ons is medewerkers van God; die akker van God, die gebou van God is julle. 1 Kor 3:9) in die HERE se Koninkryk. Bid vir diegene wat die Evangelie verkondig. Gebed is ‘n vrug van die Heilige Gees. Sonder die Heilige Gees se werking in ons hart is ons biddeloos. Herlewing vereis ‘n toename in gelowiges se gebedslewe. – Sjibbolet

Vrymoedigheid

In die glorieryke dae van die Romeinse Ryk het die keiser 'n triomftog deur die hoofstraat van Rome gelei.
Sterk soldate moes aan weerskante van die straat, die jubelende skare van die keiser af weghou. 'n Platform is langs die straat opgerig, vanwaar die keiserlike gesin sonder ongerief die optog kon dophou.
Net toe die optog regoor die keiserlike platform kom, spring die keiser se sesjarige seuntjie op, storm die platform af en nael tussen die mense deur straat toe.



'n Soldaat kry hom uiteindelik beet. "Waarheen gaan jy? Dis die keiser. Bly weg daar!" skreeu hy vir die seuntjie.
"Dis nie! Dis my pa! Los my!" skreeu die seuntjie vir hom terug, ruk homself los en hardloop verder.
Die soldate en die skare het respek en vrees vir die man op die keiserlike koets gehad.
Die keiser se seuntjie het egter vrymoedigheid en liefde vir sy pa gehad. Hy weet dit is die keiser, maar vir hom is dit sy pa.
            Die Heilige Gees, die Gees van aanneming, wek in die hart van die mens wat in Jesus Christus as sy Verlosser glo, hierdie besondere vrymoedigheid.
“Maar aan almal wat Hom (Christus) aangeneem het, die wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word.” Joh 1:12
“Kyk watter groot liefde die Vader aan ons bewys het: Hy noem ons kinders van God, en ons is dit ook.” 1 Joh 3:1
“En omdat ons Sy kinders is, het God die Gees van Sy Seun in ons harte gestuur, en in ons roep Hy uit: ‘'Abba!’ Dit beteken Vader!" Gal 4:6
Vrymoedigheid, ja, let op: “Elkeen wat glo dat Jesus die Christus is, is 'n kind van God....En nou kan ons met vrymoedigheid na God gaan, omdat Hy ons gebede verhoor as ons enigiets volgens Sy wil vra.” 1 Joh 5:1,14
'n Kind vra, en 'n vader gee. “Watter mens onder julle sal vir sy seun 'n klip gee as hy brood vra, of 'n slang as hy vis vra? As julle wat sleg is, dan weet om vir julle kinders goeie dinge te gee, hoeveel te meer sal julle Vader wat in die hemel is, goeie gawes gee aan die wat dit van Hom vra?” Matt 7:9-11
As enigiemand of enigiets jou wil verhinder om na jou Vader te gaan, dan weet jy wat om te doen... skreeu en ruk los!

Die Engel en jy wat die HERE dien

As jy die HERE God YAWEH dien, dan slaan sy Engel laer op rondom jou.

            Dawid stel dit so: “Die Engel van die HERE slaan sy laer op rondom dié wat die Here (let op) dien, (om wat te doen?) en red hulle. (Dan die uitnodiging) Kom ondervind en sien dat die HERE goed is (hoekom?)Want dit gaan goed met die mens wat by Hom skuil." Ps 34-8-9
            Ernest Gordon vertel hoe William Hacquist en die werkers van die Evangelical Alliance Mission, gedurende die Boxeropstand in Sjina, van die moordadige Chinese opstandelinge ontsnap het.
Ses dae lank het hulle voor die bendes uitgevlug, maar toe bereik hulle 'n punt, waar hulle moes kies of hulle sal voortgaan om oor land, tussen die berge deur, te vlug en of hulle met bote met die rivier sal afvaar.
Weens die droogte was die Hanrivier droog. Die vlug oor land het die aangewese roete geblyk te wees, want hulle draers en wagte, wat hulle moes beskerm, het geweier om anders as oor land, tussen die berge deur, te vlug.
Die vlugtendes bevind hulself in ‘n groot krisis. Dit gaan lewe of dood. Die vyand kom al hoe nader en die manne moet vlug om voor te bly.
Dan kom die berusting... ‘n tyd van gebed en op die HERE wag. Dis ‘n moeilike besluit wanneer jou lewe aan ‘n draadjie hang, maar dis veiliger om op die HERE te wag.
Tydens die gebed en wag, het daar in William Hacquist en die ander werkers se harte, 'n bewussyn ontwaak om rivierlangs te vlug. Maar die rivier was droog! Hulle het egter in die geloof twee platboomskuite bekom. Hulle het kos gekoop en dit saam met hul bagasie in die bote geplaas.
Alhoewel hulle gereed maak, bote en al, om rivier langs te vlug, kan hulle nie roer nie... die rivier is droog.
William Hacquist skryf: "Die plek waar ons was, was omring van hoë berge. Terwyl ons bid en wag, het daar so teen die middel van die agtermiddag sterk wolke opgesteek. Ons het die swaarste reën belewe wat ek ooit gesien het. Die rivier het gou afgekom. Hulle het die bote te water gelaat en haastig weggevaar.
Later moes hulle verneem, 'n paar honderd "Boxerbendes", het hulle in 'n bergpas, 'n entjie verder die berge in, ingewag om hulle dood te maak. Hieroor sê William Hacquist: "God het ons langs die veiliger weg laat vlug.”
            Ons omgewing: strate en wonings, sakepersele, plase, paaie, het deesdae onveilige plekke vir ons, en almal wat vir ons kosbaar is, geword.
Die belofte en versekering in Ps 91:1-5  het vir ons kosbare en gerusstellende woorde geword: "Hy wat in die skuilplek van die Allerhoogste sit, sal vernag in die skaduwee van die Almagtige. Ek sal tot die HERE sê: 'My toevlug en my bergvesting, my God op Wie ek vertrou'.... Jy hoef nie te vrees vir die skrik van die nag, vir die pyl wat bedags vlieg nie..."
Dit is nie 'n beveiliging wat maar sommer net vir almal is nie. Dit is 'n geloofsposisie wat ons moet inneem en deur 'n gehoorsame lewe aan die HERE moet handhaaf.
Die belofte is: Hy wat sit... en vir die HERE sê: My Toevlug en My Bergvesting en My God op Wie ek vertrou. So 'n geloofshouding en gemoedsvertroue kom, wanneer ons God se Woord lees en ter harte neem, en die Heilige Gees dan die Woord gebruik, om in ons harte geloof te laat ontwaak.
Ons weet die Here Jesus Christus gee ons die vrymoedigheid, om God se beskerming en hulp te vra.

‘Dit is waar!’

Gedurende ’n koue winter in een van die min­der gegoede dele van Europa, het ’n ryk man hom ontferm oor die armes en besluit om ’n paar vrag­te steenkool te bestel en ’n ¼-ton by elke huis in die agterbuurt te laat aflaai, aldus Die Spoorwegbode van November 1981.

            Die steenkoolwa hou by die eerste huis stil en die drywer klop aan die deur. ’n Man maak die deur oop. Die drywer sê vir hom hy het vir hom ‘n ¼-ton steenkool gebring, waar moet hy dit aflaai. “Van wie af kom dit?” vra die man. Die drywer trek sy skouers op. “Ek weet nie. Ek is net aangesê om dit hier te kom aflaai. “Vat dit weg. Dis nie vir my nie,” reageer die man. “Maar dis tog u adres? Kyk.” “Ja, maar dis ’n fout. So ’n geluk kom my nie oor nie. Nee, ek wil niks daarmee te doen hê nie.” Daarmee maak die man die deur toe en gaan terug na sy koue, dooie vuurherd toe.

            Die steenkoolwadrywer het van huis tot huis ge­ry, en ongelooflik, niemand wou van die aanbod gebruik maak nie. Hulle kon nie glo iemand sou dit  verniet vir hulle stuur nie.

Eindelik hou die drywer voor die huisie van ’n ou tannie stil en bied weer die steenkool aan. “Vir my?” vra sy vol verbasing. “Dit moet seker vir iemand anders wees.” “Nee, mevrou, hier is u nommer, duidelik genoeg – nr.8, ’n ¼-ton steenkool.” Die vrou lees dit in sy boekie, swart op wit.
“Dis waar!” roep sy. “Wel, dan het God dit vir my gestuur. Net Hy weet ek het nie ’n stukkie steenkool oor nie. Bring dit in, asseblief. Ek wil Hom dank!” “U moet,” antwoord die drywer.
By homself dink hy: “Sy is die enigste verstandige onder die klomp. Die ander is almal dwase om ’n geskenk wat swart op wit gegee word, sommer so af te dank.”

            Die steenkool is deur die gewer gekoop en betaal en aan behoeftige mense geskenk. Hulle weier die gawe wat vir hulle soveel aangenaamheid kon bring! Net so is ons verlossing ook gekoop en betaal met die kosbare bloed van die Seun van God, en tog weier mense hierdie groot gawe, wat vir hulle soveel geluksaligheid sou bring, en wat in die Bybel duidelik geskryf staan, aan te neem.

            Hoekom het die mense die geskenk so afgewys? Miskien trotsheid, miskien wantroue. Feit is egter: hulle het duidelik geantwoord: dit is nie vir my nie, dankie! Moenie self hierdie fout met die HERE Jesus se aanbod van sy groot redding maak nie. Neem dit. Sê: Dankie!

            “Kom… selfs ook dié wat nie geld het nie, kom, koop en eet; ja, kom, koop sonder geld en sonder om te betaal… “ Jes.