Sondag 04 November 2018

By die Kruispad...


As mens elke dag met die Evangelie en met siele werk, beleef jy gebeurlikhede wat jy nooit sal vergeet nie. Sommige daarvan bemoedig ‘n mens, maar ander is hartverskeurend.

            ‘n Paar dae gelede sê ‘n vroutjie: “My hart is so seer.”

            Ek besluit daar en dan ek is te besig om nou na die probleem van die seer te kyk en ek beweeg onmiddellik na die oplossing.

            “Ken jy vir Jesus? Hy genees juis die gebroke harte.”

            Sy: “Ek het aan Hom behoort, maar Hy het my diep teleurgestel. Nou behoort ek nie meer aan Hom nie.”

            Ek steier byna agteroor. In my byna 50 jaar a Gelowige het ek nog nooit so iets gehoor nie.

            In die hele Bybel het die HERE nog nooit iemand teleurgestel nie.

            Ek besluit weer, ek gaan nie nou daardie padjie aandurf nie. Ek bly positief en stuur haar ‘n pragtige getuienis van hoe positief Jesus in mense se lewens ingryp en gebroke harte genees.

            Ek het nie weer van haar gehoor nie. Haar naam is nou een van vele op die gebedslys.

            ‘n Bekende Jood in Jerusalem beskuldig my daarvan dat ek, net soos die Nazi’s, ook die Jode wil vernietig, maar met die Evangelie. As hy maar kon weet wat ek al vir die Jode gedoen het. Hy is ook op die gebedslys. Iemand se naam op ‘n Gebedslys beteken sy nommer is opgeskryf, hy/sy sal inkom, vir seker. Dis net ‘n kwessie van tyd.

            Ek bestel skoene by ‘n man wat skoene verkoop, maar al wat maand in en maand uit gebeur is, my bestelling word net nie uitgevoer nie. Ek gaan spreek die kêrel en sê: “ Ek is op pad na die Nuwe Jerusalem en weet jy wat, in die Hemel dra mens nie skoene nie.”

            Hy antwoord: “Nee meneer, maar jy kan nie gaan voordat ons nie besigheid gedoen het nie.”

            Hy lees nou die Bybel wat ek hom gegee het. (en ek het nog steeds nie my skoene nie, en skielik is dit ook nie meer belangrik nie).

            Dan is daar die misverstand. Ek sê aan ‘n vreemdeling wat ek pas ontmoet het: “Ek is op pad na die Nuwe Jerusalem, wil jy graag saamgaan?”

            Hy, baie apologeties: “Nee meneer, ek wil nie.”

            Ek: “En waarom nie?”

            Hy: “Wat van my vrou en kinders meneer?”

            Ek snap my fout en verduidelik en hy verstaan en noem dat hy in elk geval nie gereed is nie. Hy lees nou ook gereeld die Bybel wat ek hom geskenk het.

Ek word ‘n huisie binne genooi om vir ‘n ernstige siek kindjie te bid. Ek lê my hand  op die vuurwarm liggaampie en bid en die koors breek en die kind sit regop. Sy ma is stom van verbasing. Na ‘n kort gesels kniel sy op die misvloer by ‘n sukkelende kersie en maak haar saak met die HERE reg.

            Inderdaad: “Die geknakte riet sal Hy nie verbreek en die dowwe lamppit nie uitblus nie; met getrouheid sal Hy die reg uitbring.” Jes 42:3

            Daar was die vroutjie skamerig, byna jammerlik, wat gesê het: “Ek wil so graag saamgaan meneer, maar ek sal nie kan nie.”

            Ek: “En waarom nie?

            Sy: “Ek het te veel sonde meneer.”

            Dan bid ons saam en sy neem Jesus blymoediglik aan.

            Ek bring die Evangelie aan ‘n vreemdeling deur middel van my getuienis. Hy bepeins twee weke lank oor wat hy gehoor het. Dan besoek hy my op kantoor.

            Ek: “Goeie middag, kan ek help?”

            Hy: “Ek wil my bekeer, ek wil ‘n Christen word.”

            Ons gesels eers en kniel toe. Hy moet nou bid en Jesus aanneem as sy Saligmaker.

            Dis doodstil. Ek wag....

            Na ‘n ruk fluister hy in my oor: “Hoe moet ek Hom aanspreek, ek weet nie want ek het nog noot in my lewe met Hom gepraat nie, ek was ook nog nooit in ‘n kerk nie?”

            Ek glimlag en fluister terug: “Ek sal eers met Hom praat en jou aan Hom voorstel, dan luister jy hoe ek Hom aanspreek, dan sal ek jou verder met Hom laat praat.”

            So gesê, so gemaak. Kostelik.

            Ek bring die Evangelie vir ‘n groep plaaswerkers. Sonder ‘n voorbereide boodskap begin ek praat: “Hier was ander manne voor my wat ook hier gestaan het en met julle gepraat het. Hulle het gesê die Tokkelos bestaan nie, maar julle weet hy bestaan, want julle het hom gesien. Julle weet van al die moeilikheid wat hy maak.

            “Ek weet ook hy bestaan (uitroepe van verbasing) want ek het hom ook gesien. Julle kan egter soos ek, vanaand ook finaal breek met die Tokkelos sodat hy julle nooit sal kan lastig val nie.”

            Dis grafstil. Almal, manne en vroue, het beslis nog nooit so iets gehoor soos wat ek nou kwytgeraak het nie. Ek trek twee  groot sirkels op die grond, so bietjie meer as ‘n meter uitmekaar.

            Ek praat verder en beduie met die stok: “Julle is in hierdie sirkel. Die Tokkelos is ook hier by julle. Hy maak baie moeilikheid. Julle kan almal vanaand finaal breek met die Tokkelos en oorstap na daardie tweede sirkel en julle pad saam met Jesus stap. Om by die tweede sirkel te kom, sal julle een vir een by Golgota verby kom (en ek teken die kruis tussen die sirkels).

            In die tweede sirkel sal julle veilig wees vir die res van julle lewe want die Tokkelos sal,nooit by Golgota verby kan kom nie. Die bloed van Jesus sal hom nie toelaat nie. Geen bose gees kan daar verby kom nie.

            Ek brei nog effe uit oor die Weg van Saligheid  en maak toe ‘n uitnodiging.

            Dis daai slag wat my asem wegslaan. Sommige het op hulle knieë op die grond neergeval, ander het oor die trekker gehang of oor die sleepwa, met sommige oor die heiningdrade en oor die plaashek. Dit was ‘n tranedal soos ek nog nooit beleef het nie. Dit was of hulle hul lewelank op hierdie oomblik gewag het. Toe die uitnodiging kom was almal aan die roep.

            Ernstige smeekgebede het oral opgevlam. Ek het van die een na die ander gestap en hulle bemoedig.

            En dit eindig met sang en aanbidding en blydskap dat hulle uiteindelik ontslae is van die verlede en nou by Jesus is. Dit het alles by ‘n oop skuur en in die veld langsaan plaasgevind.

            En dan hierdie gesprek: My telefoon lui.  Die oumens-stemmetjie vra: “Is dit die munisipaliteit meneer?”

            Ek:  Nee, hierdie is ‘n sendingaksie.

            Sy lag vir haarself wanneer sy afgemeet sê: “Ai meneer, ek is tagtig jaar oud, ek probeer net my kragrekening se deposito by die munisipaliteit terugkry. Ek sal maar weer in die telefoongids kyk. Ek is jammer ek het meneer gepla.”

            Ek: “Glad nie, dis vir my aangenaam om so ‘n rukkie in die skaduwee van so ‘n ou boom te sit.”

            Sy: “Ek moes my huis verkoop, ek kon nie langer vir myself sorg nie. Ek woon nou in die ouetehuis. Die kragrekening van my huis is deurmekaar, maar dit sal die nuwe eienares wel regkry. Maar ek het gehoor ek kan my deposito terugkry. Dit was maar min daardie jare, maar ek sal bly wees as ek dit kan terugkry.”

            Ek: “Jy is tagtig jaar oud, maar jou kop het jou nog nie gelos nie.”

            Sy: “O meneer, dank die Heiland daarvoor. Ek ly al jare aan diabetes en osteoporose. Ek kan nie meer sonder hulp loop nie, maar mens klou tog so aan die lewe…”

            Ek: “Nee glad nie, ons moenie aan hierdie lewe klou nie, ons is op pad na die Nuwe Jerusalem.”

            Sy: “Ek was daar meneer!”

            Toe los my eie kop my amper. Wat sou sy nou bedoel het? Het sy dalk bedoel sy was iewers in haar leeftyd in Israel? Het sy my dalk verkeerd verstaan?

            Terwyl ek wonder, gaan sy voort: “Dit is pragtig daar meneer. Ek het nie die woorde om vir jou te kan verduidelik hoe pragtig dit is nie.

            “Daar is ‘n wonderlike lig, onbeskryflik mooi. ‘n Engel het my nader gewink. Daar is baie kindertjies wat sing. Hulle sing tog te mooi.

            “Die musiek is soos die van Beethoven, so sag en strelend. Daar is ‘n groot vrede en liefde, ag, verskoon tog meneer, ek het tog nie die woorde om te vertel hoe pragtig en wonderlik dit alles is nie.”

            Ek: “Wanneer was jy daar?”

            Sy: “Ek het in ‘n koma ingegaan en toe het ek oorgegaan. Die dokters het met masjiene om my lewe geveg en my teruggebring. Ek wou nie terugkom nie.  Ek was teleurgesteld toe ek besef ek is weer in ‘n bed. Ek sou liewer daar wou gebly het...”

            Inderdaad Here Jesus, dit was aangenaam om so ‘n rukkie in die skaduwee van hierdie ou boom te kon sit… Wat ‘n besielende lafenis na ‘n moeilike dag.

            Hou aan, tydig en ontydig, bring die siele in. Die grootste wonderwerk is en bly die Wedergeboorte. – Sjibbolet

·    Stuur vir ons ‘n paar van jou Kruispad  belewenisse ook, asseblief.

Donderdag 01 November 2018

Die Groot verskil tussen Vlees en Gees



“Want die wat vleeslik is, bedink vleeslike dinge, maar die wat geestelik is, geestelike dinge.” Rom 8:5

“Daarom, vandat ek gehoor het van die geloof in die Here Jesus wat onder julle is en die liefde tot al die Heiliges, hou ek ook nie op om vir julle te dank as ek aan julle in my gebede dink nie, dat die God van onse Here Jesus Christus, die Vader van die heerlikheid, aan julle die Gees van wysheid en openbaring in kennis van Hom mag gee.” Efes 1:15-17

            “Die vlees is daarenteen tot geen nut nie. Dit is die Gees wat lewend maak, die vlees is van geen nut nie; die woorde wat Ek tot julle spreek, is gees en is lewe.” Joh 6:63

            “Ek is die wynstok, julle die lote. Wie in My bly, en Ek in hom, hy dra veel vrug; want sonder My kan julle niks doen nie.” Joh 15:5

            Let op: “Want óns is die besnydenis, ons wat God in die Gees dien en in Christus Jesus roem en nie op die vlees vertrou nie.” Ful 3:3

            Christus is en bly die middelpunt van God se meesterplan.

“Wanneer Christus, wat ons lewe is, geopenbaar word, dan sal julle ook saam met Hom in heerlikheid geopenbaar word.” Kol 3:4

            “.…waar daar nie Griek en Jood, besnedene en onbesnedene, barbaar, Skith, slaaf, vryman is nie, maar Christus is alles en in almal.” Kol 3:11

            “Hy is die Beeld van die onsienlike God, die Eersgeborene van die hele skepping; want in Hom is alle dinge geskape wat in die hemele en op die aarde is, wat sienlik en onsienlik is, trone sowel as heerskappye en owerhede en magte – alle dinge is deur Hom en tot Hom geskape. En Hy is voor alle dinge, en in Hom hou alle dinge stand. En Hy is die Hoof van die liggaam, naamlik die gemeente; Hy wat die begin is, die Eersgeborene uit die dode, sodat Hy in alles die eerste kan wees.  Want dit het die Vader behaag dat in Hom die ganse volheid sou woon  0  en dat Hy deur Hom alles met Homself sou versoen nadat Hy vrede gemaak het deur die bloed van sy kruis – ek sê deur Hom – die dinge op die aarde sowel as die dinge in die hemele.” Kol 1:15-20

            Met jou Wedergeboorte het jy ‘n nuwe skepsel geword.

“Ons is dus saam met Hom begrawe deur die doop in die dood, sodat net soos Christus uit die dode opgewek is deur die heerlikheid van die Vader, ons ook so in 'n nuwe lewe kan wandel.” Rom 6:4; Kol 2:11-12

            “As ons dan saam met Christus gesterf het, glo ons dat ons ook saam met Hom sal lewe. Rom 6:8.

            Skenk: “Hy wat selfs sy eie Seun nie gespaar het nie, maar Hom vir ons almal oorgegee het, hoe sal Hy nie saam met Hom ons ook alles genadiglik skenk nie?” Rom 8:32

“As julle dan saam met Christus die eerste beginsels van die wêreld afgesterf het, waarom is julle, asof julle nog in die wêreld lewe, onderworpe aan insetting.” Kol 2:20

            “As julle dan saam met Christus opgewek is, soek die dinge daarbo waar Christus is en aan die regterhand van God sit.”Kol 3:1 – Wekroep

Maandag 29 Oktober 2018

Die geheim lê in Ondersteuning

Ons is op die vooraand van ‘n nuwe seisoen van groot rugby. Rugby het byna ’n afgod geword, behalwe as mens deur ‘n ander bril daarna kyk…

Rugby is in ‘n sin ‘n geloofsport. Spelers moet die bal aanhoudend  in die geloof uitgee aan ‘n ander  speler, anders kan die span nie punte aanteken nie.

            So is die gemeentelike lewe ook ‘n spanspel… dra mekaar se laste, bid vir mekaar. Gal 6:2; Jak 5:16. Vul mekaar aan met talente en gawes.

            Soms, net soms, soos in die gevalle van Mannetjies Roux en Danie Gerber, kan daarin geslaag word om strykdeur te beweeg vir punte.

           Die geheim lê egter in ondersteunende spel… wees daar wanneer jou geloofsmaat die bal noodgedwonge moet uitgee.

            Ken die reels, die skrifte, sodat jy kan aftrap, na links of regs kan swenk, of wanneer jy summier ‘n opponent moet platloop.

            Wees ewe skerp op die aanval as op die verdediging. Ken die Skrifte.

            Soms oortree mens en kan jy deur die skeidsregter Jesus, vir 10 minute of langer, geskors word, maar die span staan gereed om jou met ope arms terug te verwelkom.

            Enigeen van ons kan struikel, en soms selfs val, maar dis die opstaanslag wat tel. Volharduing bring oorwinning mee.

            Gemeentelede moet meer saam oefen in die bidstondes en Bybelstudies… voordurende opleiding ondergaan.

            Dalk moet die gemeente ‘n regte rugby bal ook soms rondgooi om die volle begrip van die gemeentelike lewe te kry.

            Gemeentelede, al is dit ‘n huisgemeente, moet nader aan mekaar beweeg sodat hulle mekaar deeglik kan leer ken om as ‘n span beter te kan presteer.

            Dis hoekom gemeentelede nooit afwesig moet wees nie. ‘n Buitesenter kan nie die bal vir ‘n vleuel aangee wat nie daar is nie. ‘n Skrum kan nie sak as iemand makeer nie.

            Rugbyspanne speel gewoonlik wedstryde wat 80min duur. Gemeentes speel 24/7. Dis hoekom hulle Skriffiks en Geestelik fiks moet wees.

            Hulle moet in gees en waarheid aanbid. Joh 4:23-24

            Wees altyd daar as jou maat die bal moet uitgee! – Sjibbolet


Woensdag 24 Oktober 2018

Die Wekroep


Vir seker is iets aan die gang. Ek het die droom oor Die Laaste Uur gehad.

Danie Botha sing ‘n nuwe lied Dit is die Laaste uur

Hier kom die geredde Jood Amir Tsarfati met ‘n nuwe boek The Last Hour.

Ons is nuuskierig oor wat die HERE sê.


Met die laaste sensusopname het 34 689 907 Suid-Afrikaners gesê dat hulle Christene is. Meer as 34-miljoen “Christene staan skuldig voor God dat die land is waar hy is.

            Nie deur krag of geweld nie, maar deur my Gees, sê die HERE van die leërskare in Sag. 4:6.

            Die God van die Bybel, is presies dieselfde God wat ons vandag aanbid. Vir Hom is niks onmoontlik nie. Omdat Hy Almagtig is, kan Hy die geskiedenis verander, Hy kan die lewe van enige volk, koning, president of mens op aarde omskep, ja, Hy kan selfs oorloë halt roep – in antwoord op gebed!

            Die Here is in beheer van die koning. Spr 21:1 lees: “Die koning se hart is in die hand van die Here soos waterstrome;  Hy lei dit waarheen Hy wil.”

            Die nuwe vertaling lees: “Die Here kan ‘n koning se gedagtes net so maklik beheer soos water in ‘n leivoor en dit stuur in die rigting wat Hy wil!.”

            Israel, ons voorsate, pleeg ‘n gruwelike sonde. Die HERE sê aan Moses: “Laat My dan nou begaan, dat my toorn teen hulle ontvlam en Ek hulle verteer. Let op: Moses gryp in: Maar Moses besluit om 40 dae lank op die berg te gaan bid. Dis nie lank nie. Selfs in ons dag bid mense so lank en selfs langer.

            Moses was bang vir die toorn en die grimmigheid van die HERE (Deut. 9:19), maar hy het God nie met rus gelaat nie.

            Dit is wat ons ‘n (magtige of vurige) gebedstryd noem, wanneer iemand bid asof sy lewe daarvan afhang. Jak 5:16

            Moses se saak met God was skoon. Hy het boonop God se belofte gehad: “Dan sal Ek jou tot ‘n groot nasie maak!”

            Hy is egter deeglik daarvan bewus wat die uiteinde gaan wees as God sy toorn teen die volk sou verhef. Hy tree vir sy volk in die bres, 40 dae lank. Hoeveel van ons bid ‘n uur lank? En ons kan nie verstaan hoekom niks gebeur nie.

            God is in beheer, maar ons is Sy medewerkers: “Want ons is medewerkers van God; die akker van God, die gebou van God is julle.” 1 Kor 3:9

            Ons sal soos Moses ook moet ingryp deur middel van vurige gebed!

            Aan die Kruis op Golgota bid Jesus dat Sy moordenaars vergewe moet word.  Op die berg bid Moses: “Ag, hierdie volk het ‘n groot sonde begaan en vir hulle goue gode gemaak. Nou dan, as U tog maar hulle sonde sou vergewe. En so nie, delg my dan maar uit U boek wat U geskryf het!”  Ex. 32:31,32.

            Moses het oorwin en so is die lot van ‘n volk bepaal. Is jy op oorwinningsgrond? Ons gebede is soveel werd as wat ons werd is. Die maat waarmee ons meet, sal ons mee gemeet word.

            Daar is Dawid se groot gebed toe Absalom in opstand gekom het en die koning in skaamte moes vlug. Dawid se saak het hopeloos gelyk. Daar sit die indringer in die hoofstad Jerusalem op Dawid se troon.

            Psalms sê Dawid was ‘n man van gebed. In Ps. 3 bid hy: “O HERE, hoe het my teenstanders vermenigvuldig! Baie sê van my: Daar is geen heil vir hom by God nie…  Maar U, HERE, is ‘n skild wat my beskut, my eer en die Een wat my hoof ophef.

            “Luid roep ek die HERE aan, en Hy verhoor my vanaf Sy heilige berg. Ek het gaan lê en aan die slaap geraak; ek het wakker geword, want die HERE ondersteun my. Ek sal nie vrees vir tienduisende mense wat rondom teen my gereed staan nie…  Die heil behoort aan die HERE; laat U seën wees oor u volk!  Sela.”

            Die oorwinning wat later op die slagveld behaal is, Absalom se tragiese einde en die herbevestiging van Dawid as koning, was reeds in die onsigbare area van gebed besleg.

            Christene sit soms maande by beraders in die hoop om gehelp te word met probleme wat oor hulle pad gekom het. Hulle het nog nie die geheim geleer dat selfs die lot van konings en volkere bepaal kan word deur die knie wat in die teenwoordigheid van God buig nie, tesame met die stem van belydenis en smeking wat die Troon van Genade bereik nie.

            Daniël se gebede het die groot Babiloniese en ook die Medo-Persiese ryke geskud. Hy het nie die koning se bevel gevrees nie en het geweier om die beeld te aanbid. Daniël kon dit doen, want hy het met ‘n skoon gewete voor God kon staan.  Dit is ook hoe hy geweet het dat God hom sou red.

            Dit baat nie ons wil ook 40 dae lank bid maar ons saak met God is nie reg nie.  God laat Hom nie bespot nie.

            Daniël se saak met God was reg en daarom kon hy die goddelose politieke kwaaddoeners wat sy ondergang gesoek het, trotseer.

            “En toe Daniël verneem dat die bevelskrif geskrywe was, het hy in sy huis gegaan; en hy het in sy bokamer vensters gehad wat oop was in die rigting van Jerusalem, en hy het drie maal per dag op sy knieë geval en gebid, en lofprysinge teenoor God gespreek.”

            So beland Daniël in die leeukuil. Sy oorwinning in die leeukuil was nie  toe hy heelhuids daar uitklim nie, maar juis toe hy daar ingegaan het. Hy het die leeukuil in oorwinning betree. Hy had ‘n vaste vertroue in sy God.

            Duisende het in afwagting gesit om te sien hoe die leeus Daniël verskeur. En toe gebeur daar niks. ‘n Engel het die leeus se bekke toegestop.

            Dan kom die deurbraak! “Toe het koning Darius aan al die volke, nasies en tale wat op die hele aarde woon, geskrywe: Mag julle vrede groot wees! Deur my word bevel gegee dat hulle in die hele magsgebied van my koninkryk moet bewe en sidder voor die God van Daniël, want Hy is die lewende God en Hy bestaan in Ewigheid en Sy koninkryk is een wat nie vernietig kan word nie en Sy heerskappy duur tot die einde toe.

            “Hy verlos en red en doen tekens en wonders in die Hemel en op die aarde, Hy wat Daniël uit die mag van die leeus verlos het.”

            Dit help nie jy weet al hierdie goed en jy GLO nie.

            As meer as 34 miljoen Gelowiges in Suid-Afrika aan hierdie Wekroep gehoor gee, sal die land dan nie genees nie? As daar nie regtig 34-miljoen Gelowiges is nie, beoefen dan die mostertsaadjie geloof.

            Terloops, toe ek in Rome die Evangelie aan ‘n groep toeriste gebring het, het die leier  by my afsluiting gesê: “Ja, dis is heel duidelik, ons is net papier Christene.”.—Sjibbolet

Maandag 22 Oktober 2018

God skryf nog aan jou storie



God skryf nog aan jou storie. Moenie die pen uit Sy hand wil neem en self wil skryf nie. Doen jy liewer wat Hy gesê het jy moet doen…

            “So behoort die mans hulle (wie?) eie vroue lief te hê (hoe?) soos hul eie liggame. Wie sy eie vrou liefhet, het homself lief; want niemand het ooit sy eie vlees gehaat nie, maar (wat doen hy?) hy voed en koester dit, net soos die HERE die gemeente.” Ef 5:28-29

            Die lewe kan soms oorweldigend besig raak. As die dae so lank raak en die tyd so min vir alles wat daarin moet gebeur is dit opvallend dat meeste mense tog die tyd neem om te eet, maar nie die tyd om lief te hê nie.

Seks is nie liefde nie, bloot ‘n uitvloeisel daarvan.  Daar is ook ‘n breë verskil tussen seks en gemeenskap.

            Dit is egter opmerklik dat daar so dikwels in hierdie tye totaal vergeet word van iets anders wat jy moet beskerm en behou tot jou dood toe... jou huwelik!

            Dikwels word die vroue van besige manne emosioneel anoreksies gelaat, of hulle ly later aan verwerping en allerlei senuwee probleme. Hulle word emosionele wrakke.

            Manne, voed julle vroue met wat hulle nodig het, liefde. Koester vir jou vrou dit wat vir haar kosbaar is, soos die HERE met sy gemeente ook doen!

            En as jy nie weet wat ware liefde is nie, soek dringend hulp.

            Tydens berading is dit duidelik: Sommige het getrou oor Eros (seksuale) liefde, ander weens Fileo (menslike) liefde,  en die suksesvolles, weens Agapé (Goddelike) liefde. Dit was ook Petrus se blaps. Jesus vra: het jy My (Agapé) lief. Petrus begryp nie en antword: Ja, ek het U (Fileo) lief. Hy doen nie selfondersoek nie. Hy probeer nie vasstel wat gaande is nie Drie keer trap hy in diesefde strik… tot die haan kraai.

Doen bietjie selfondersoek: “Jy moet die Here jou God liefhê (hoe?) met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand.

            Dit is die eerste en groot gebod. En die tweede wat hiermee gelykstaan: (let op) Jy moet jou naaste liefhê (hoe?) soos jouself.” Matt 22:37-39

            Vra nou vir jouself, hoe lief het jy jouself. Jy sal nie waarlik kan liefhê as jy nie eers jouself lief het nie.

            Maak werk hiervan, jou huwelik en jou toekoms hang daarvan af... asook jou kinders se welsyn,… en uiteindelik die gemeente. -- Sjibbolet


Maandag 15 Oktober 2018

Neem jou Swaard op…


As die skape hier onder ‘n herder had, sou die herder voor geloop en die skape gevolg het want hulle ken die herder se stem. In Suid-Afrika ken ons nie meer iets soos skaapherders nie. Die skaap word maar aangejaag en soms moet die honde help. Destyds het skaapwagters snags by hul skape geslaap. Daar was ‘n sterk band tussen die skape en hulle herder.

            Gelowiges is ook skape en predikante die herders. Herders moet die skape voed sodat hulle kan lam, en selfs drie- en vierlinge kan voortbring. Ons moet die getal volmaak. Skape moenie aangejaag word nie, dan is daar geen herder om te volg nie.  Wanneer ‘n skaap op sy rug beland is hy magteloos en sterf, behalwe as die herder hom terug op sy bene help… maar as daar geen herder is nie…

            Baie kerkgeboue in SA staan leeg. Ander is verkoop en dien deesdae as drank- en ander winkels.
cid:image001.jpg@01D460BD.8F5F7430

In ‘n stad in SA was ‘n kerkgebou, met skape wat in die veld rondgedwaal het. Ons het diekape bymekaar begin maak en die eienaars van die kerk genader om dit vir dienste te kon gebruik. Die eienaar het nee gesê en alles binne die gebou verwyder. Die foto onder is tekenend van die toestand,

            Ons het al gerapporteer oor die gegradueerde Philip van Schalkwyk, ‘n multi-miljoener wat alles verloor het en vyf jaat boemelaar in die Kaap was. ‘n Swartman het hom na die HERE toe gelei en gehelp om sy lewe om te ker. Philip het vir ons vertel hoeveel boemelaars vandag gegradueerdes is. Daar wag werk op ons. Die HERE hou ons verantwoordelik.




Die volgende verhaal vertel sy  eie hartseer storie:

Die omie kom gebukkend, skuifelend die pad afgestap, sy verkreukelde hoed styf in sy hand vasgeklem. Die plooie trek donker dongas oor sy gesig, en sy oë is dof en blou. Sy klere hang soos ʼn meelsak om hom, sy skoene het al beter dae gesien. Sy hare wapper in drie slierte om sy voorkop, sonverbrand.

"Boetie! Boetie!" roep hy na my.

Ek gee hom een kyk en kyk dan anderpad.

Net nog 'n boemelaar, net nog 'n bedelaar.

"Boetie! Boetie!" roep hy weer.

Ek draai my rug op hom en sluit die motordeur oop.

"Boetie, boetie! Wag, ek wil met jou praat." Sy stem is skor.

"Seker van al die drank," dink ek, klim in die motor en sluit die deur.

Hy struikel van die sypaadjie af, kom krom, oud en verwaarloos na my aangestap.

Ek skakel die motor aan, kry trurat en verlaat hom, eensaam en alleen.

"Kry vir jou werk. Maak soos ek maak, dit bring geld, dan kan jy suip tot jy omval," gaan dit deur my gedagtes.

Ek kry eerste rat, wikkel die petrolpedaal en laat hom in ʼn stofwolk agter.

Ek sien in die truspieël hy beduie, hande omhoog.

"Ja, joune ook," sê ek hardop, "net soos jou soort is - as jy nie iets kry nie, is ek altyd die skuldige."


By die huis vertel ek vir Vroulief van die voorbarige bedelaar, wat ek gesien het.

Vroulief is dadelik Moeder Hen : "Waar slaap die arme man vanaand? Dit lyk asof dit gaan reën."

"Moenie oor hom worrie nie, sy soort het altyd 'n plan, hy wurm hom met 'n sak wyn iewers in 'n kombers toe en verdrink die dag van môre. Plaas dat hy karre oppas, dit sal daai drankgeldjies meer kosbaar maak."

"Swerwer, jy is ʼn harde man. Wat daarvan as hy drink? Hy is ook net ʼn mens, net soos jy," berispe Vroulief.

"Wat, 'n man soos ek? As hy ʼn man was, het hy 'n manier gesoek om 'n geldjie te verdien vir sy lustigheid. Nou wil hy my geld bedel, dit waarvoor ek gewerk het, met my sweet, my arbeid ... Se dinges, vrou! Kom ons vergeet nou die episode, ek is klaar spyt ek het jou vertel."

Vroulief stap kop onderstebo kombuis toe, ek maak my gemaklik op die stoep, bier in die hand.

" Kan ook nie jou mond hou nie," mompel ek.

My hond kom lê onder die stoel en ek voer hom ʼn stukkie biltong. Hy lek my hand dankbaar.

Eensklaps staan vrou in die deur.

"Swerwer, ek het vir die man 'n pakkie kos gepak, ons vat dit nóú vir hom. Een van die kinders se komberse is ook oor die muur, ons vat dit ook."

Ek ken die stemtoon, onverbiddelik.

"Vrou, is jy gek? Die man is seker lankal weg. Gaan skep op, ek is honger," probeer ek walgooi.

"Swerwerrrrrr ... as jy nie wil ry nie...... sal ek," druk sy dit uit.

Ek weet teëpraat gaan nie help nie, my mooi van môre se dag hang hiervan af.

Ek staan op, vat die motorsleutels, en draai half vermakerig na haar: "Nou kom, as jy hom wil kos gee, doen dit self."

Ons ry in stilte, met slegs die geruis van bande. Vroulief klou die pakkie op haar skoot vas.

Voor die koöperasie stop ek op dieselfde plek. In die lig van die voertuig sien ek hom op die sypaadjie sit, sy kop op sy knieë, hande wat hang tot op die grond.

"Sien jy, wat het ek jou gesê? Klaar dronk."

Vrou ignoreer my, maak die deur oop en skud die omie aan sy skouers.

Stadig lig hy sy kop; trane stroom oor sy wange.

"Nog dronkverdriet ook", dink ek.

"Omie, ek het ietsie gebring om te eet", praat Vroulief sag en vat sy hande in hare.

Die omie se lyf begin ruk, hy huil nou openlik, trane stroom deur die plooi-dongas.

"Nooientjie, dis nie ek nie. Die tannie by die huis het in die bad geval. Sy kan nie opstaan nie. Ons foon werk al twee weke nie meer nie. Ek het asma, ek kon nie verder nie. Ek het ʼn kêrel probeer stop, maar hy het weggejaag ... sonder om te luister. Al wat ek kon doen, was om te bid. God het vir my 'n engel gestuur. Asseblief, gaan help die tannie ... asseblief, gaan help haar."

Ek sit met ʼn knop in my keel, trane wil oor die walle stroom, die hartseer is diep en skerp. My gemoed is stukkend, my siel in opstand. Waar en wanneer gaan ons besef: "Ek is my broer se herder"?

Wyle William Booth was ‘n Metodiste predikant wat besef het te veel skape loop buite doelloos en herderloos rond. Hy het uit die kerk bedank en hom oor die straatkinders, die prostitute, die ellendiges, die armes, die treurendes, gevallenes ontferm. Gou het ander hom gevolg. Hulle was so vervolg dat een van sy medewerkers, ‘n vrou, met klippe doodgegooi is. William Booth was die stigter van die Helisleër wat later ‘n wêreldwye kerk geword het.

Luister na die kommentaar by Booth se begrafnis… aiwn 10 000 afgevaardiges van reg oor die wêreld en 250 000 van sy volgelinge in Brittanje. Neem dan jou swaard op en bring die verlore skape in. Jesus verwag dit van jou en my. - Sjibbolet

https://www.youtube.com/watch?v=utDd1awwPaE

Preview YouTube video William Booth Funeral

Sondag 14 Oktober 2018

U stok en U staf vertroos my



In 1849 het dr. Alexander Duff, die man wat die suksesvolle Dr Duff meisies hoërskool in Kalkutta, Indië gestig het, was hy naby Simla aan die voet van die reuse Himalajagebergte op ‘n sendingreis.

Eendag lei sy roete teen die berg op, al langs ’n nou voetpad wat teen ’n steil rant uitgekap is. Hy sien hoe ’n herder met sy kudde met die voetpad langs die berg afkom.
Die voetpad loop een kant, naby ’n diep afgrond langs, verby. Die herder loop voor en sy skape volg. Elke nou en dan gaan die herder staan en kyk terug hoe sy skape hom volg.
In sy hand hou hy ’n stok, langer as hyself, vas. Om die een punt van die stok was ’n metaalband met ’n ronde haak aan, gedraai. Om die ander punt was daar ook ’n metaalband gedraai, maar ’n plat, swaar yster, steek daar uit.

Dr. Duff staan aangedaan na die herder se manier van doen en kyk. As een van die skape teen die berghang probeer uitklouter, haak hy die haak om die skaap se agterbeen en trek die skaap versigtig terug op die voetpad.

Dieselfde as ’n skaap dit te naby die afgrond waag.

Dr. Duff vra die herder hom oor die plat, ysterdeel, van sy stok.

“Hiermee slaan ek enige ongedierte of iets wat die skape bedreig,” verduidelik die herder selftevrede.

“Voel,” nooi hy en gee sy stok in dr. Duff se hande. Die slaandeel van die stok was swaar. Hy kon ’n wolf of jakkals daarmee sleg seermaak, straks  doodslaan. Hy gebruik dit veral snags dikwels, vertel die herder. Dit is die tyd wanneer ongediertes kom om die skape kwaad aan te doen.
          Dr. Duff dink aan Psalm 23 en verstaan wat die herder se stok en staf regtig beteken.

Dit is hoe ons groot en goeie Herder ons bewaar. Met die stafdeel trek Hy ons terug op die regte koers, met die stokdeel verdedig en beskerm Hy ons teen gevaar.

“Die goeie herder lê sy lewe af vir sy skape. ’n Huurling… as hy ’n wolf sien kom, los hy die skape en hardloop weg, en die wolf vang die skape en jaag die trop uitmekaar… Ek is die goeie Herder. Ek ken my skape… en Ek lê my lewe af vir die skape.” Joh.10:11-15
          Mens voel sommer verlig en veiliger nou dat jy weet wat die stok en die staf se rol is.
          “… ek sal geen onheil vrees nie… (want) u stok en u staf dié vertroos my.” Ps 23:4

Donderdag 11 Oktober 2018

God in aksie

Gawe en Volheid van die Heilige Gees


Ons kan nie ons Christenskap verdedig as God nie deurentyd in aksie is in ons lewens nie.

            By die Wedergeboorte is elke gelowige onmiddellik 'n kandidaat vir die Gawe van die Heilige Gees en elke gelowige benodig die krag van die Heilige Gees om die werk wat Jesus Christus begin het, voort te sit. "Nie deur krag of deur geweld nie – nie met bomme, missiele en oorlogvoering  nie  –  maar deur My Gees."  (Sagaria 4:6).



2.   Die Gawe van die Heilige Gees word gegee deur God se geregtigheid en nie terwille van 'n gelowige se geregtigheid of bekwaamheid nie. Dit is 'n "gawe" en nie 'n "kenteken van meriete" nie. Sou gelowiges God nader vir hierdie Gawe op grond van hulle eie geregtigheid of heiligheid, dan opponeer hulle gewetens hulle geloof en hulle gewetens sê: "Jy is nie goed genoeg nie."



3.   Die werk van "die prediking van die Gees deur die geloof" (Gal 3:5) word skynbaar nie aan elkeen gegee nie. Filippus het na Samaria gegaan en Jesus Christus het die Koninkryk van God verkondig. Groot getalle is gered en genees maar niemand het die Gawe van die Heilige Gees ontvang nie. (Hand 8:5-12)



4.   Petrus en Johannes het daarheen gegaan en vir hulle gebid. Toe hulle hande op hulle gelê het, het die Heilige Gees op hulle gekom. Maar hierdie bediening is nie beperk tot predikers nie.  Kyk na Ananias.  (Han 9:10-17)



5.   Hierdie hele bediening berus op 'n helder en ferm oortuiging dat God die Heilige Gees aan gelowiges gee uit genade as 'n "gawe" en nie aan 'n paar uitverkorenes wat moontlik as "waardig" beskou word nie.



6.   "Geloof wat ontvang" is altyd aktief. Dit wag nooit nie, maar is beslis en neem in besit.  Om te wag en om God te smeek vir die "gawe" is 'n teken van ongeloof. Ons is erfgename. Ons het die gawes geërf. Erfgoed word ‘n mens se eiendom deur dit op te eis.



7.   Na Pinkster is niemand onderrig om te wag of te smeek vir die Heilige Gees nie.  Hulle is geleer "om die Heilige Gees te ontvang deur die woord van geloof en ook deur handoplegging".  (Han 8:14-17;  9:17;  10:44-48;  19:6 en Gal 3:2-5)



8.   Die Apostels het die spreek in Hemelse tale as 'n teken van die ontvangs van die Heilige Gees aanvaar. Wanneer jy die Heilige Gees ontvang, ontvang jy saam daarmee ‘n Hemelse taal…… spreek  dit net!



9.   Jesus sê:  "As iemand dors het (dit is begeer) laat hom kom (glo en vra) en drink (dit is aktiewe geloof) van die lewende water (die Heilige Gees)".  (Joh 7:37). Die grootste herlewing in die geskiedenis, wag op ons en as jy gereed en voorbereid is, sal die Vader ons gebruik om die duisende soekende siele na God en verlossing te bring.



DIE GAWES VAN DIE HEILIGE GEES



Die bediening en gawes van die Heilige Gees wat die Liggaam verwaarloos en meesal verloor het, is die Vader Jesus nou besig om te herstel. Hy is besig om Sy wysheid en Sy mag en Sy gesag oor Sy eiendom te herstel.

            Ons, elke Geesvervulde gelowige, het een of meer gawes en bedieninge. Alle gelowiges word geroep om Hom te dien en het die vermoë gekry om die werk te doen. Niemand is uitgesluit nie. Of jy dit weet of nie  –  jy is toegerus deur die Heilige Gees om  sekere pligte te vervul.

            Jy is geroep, uitverkies en bonatuurlike mag en gesag gegee om daardie gawes en bedieninge te gebruik. Met Sy wysheid en Sy sterkte kan jy groot dinge doen. Jy kan die "groter dinge" doen soos die Vader Jesus belowe het.  Christus het  met “groter” meer, bedoel. Ja, ons sal meer dinge doen as wat Hy gedoen het. Is dit nie wonderlik nie. Elke gawe is 'n teken dat die Vader deur 'n mens, met behulp van sy medewerking, werk. Onthou, ons is tot alles in staat deur Christus wat ons die krag daartoe gee!

            Daar is nege bonatuurlike gawes van die Gees, wat die Vader aan die mens gee en wat Hy uitdeel soos Hy wil. 1 Kor 12

Dit kan in drie groepe verdeel word:



•          Drie gawes van openbaring ('n woord van wysheid, 'n woord van kennis en onderskeiding van die geeste. (1 Kors 12: 8-10

•          Drie gawes van Krag (die gawe van geloof, die gawes van genesing en die werkinge van wonders, verse 9-10)

•          Drie gawes van geïnspireerde uitinge (verskeidenheid van tale, die uitleg van tale en die gawe van profesie, vers 10).



Hierdie is verskillende gawes, maar dit is dieselfde Gees wat aan elkeen afsonderlik uitdeel soos Hy wil. Hy gee gewoonlik een of meer aan elkeen wat met die Gees vervul is  (Rom 12: 6-8), met ander woorde een of meer gawes kom in die Geesvervulde gelowige se lewe tot openbaring.

            Hoe weet mens dat jy byvoorbeeld die gawe van gesondmaking het? Maklik. Begin net vir siekes bid. Elkeen van ons het gawes geërf. Die Vader sal die gawes wat ons het bevestig.

            Hierdie nege gawes word gegee om eer en heerlikheid aan die Gewer te bring, en om in die behoeftes van die mens te voorsien. Hulle word gegee as tekens en wonders om die gelowiges en ongelowiges te oortuig dat die Vader in hul midde werk.

            Ons Vader Jesus werk dus saam met en deur mense. As Hy Sy gawes aan Sy medewerkers toebedeel, dan gee Hy hulle mag en gesag om die tekens en wonderwerke te doen om sodoende die sondige wêreld te bemoedig en te oortuig.

            As die Geesvervulde gelowige een of meer van hierdie gawes van die Gees openbaar, dan openbaar hulle bonatuurlike kennis of bonatuurlike uitinge. Hulle WEET dinge wat die natuurlike mens nie weet nie; hulle DOEN dinge wat die natuurlike mens nie kan doen nie;  hulle sê dinge wat die natuurlike mens nie kan sê nie. Die onderskeid lê tussen die vleeslike en die geestelike vlak.

            Elke gawe is Jesus Christus in aksie en is 'n manifestasie van Sy mag en wysheid.  Die werkinge van die gawes voorsien in die mens se behoeftes. Dit dien tot die mens se saligheid, doping, genesing en verlossing van die bose. Dit is die pad van heiligmaking.

            Hierdie groot en magtige gawes is die wapens waarmee die Vader Sy soldate toerus.  As ons in Sy weë wandel en onsself aan die Heilige Gees oorgee om die gawes te manifesteer is daar geen rede om bose magte, demone, te vrees nie. Die hoofdoel van die gawes is om die werke van Satan af te breek en om die Koninkryk van God uit te brei.

            Ons het deurentyd hierdie twee magte en kragte wat teenoor mekaar staan. Die Satan met sy gevalle Engele en demoniese magte sal tot aan die einde van dae voortgaan soos ‘n brullende leeu om te verslind wie hy ook al kan.

            Om aan God se kant te staan, beteken om die volle wapenrusting aan te trek, dit is, die lering wat ons in hierdie skrywe deurgee.

            Vir diegene wat die gawes openbaar, word die bonatuurlike "natuurlik". Die onmoontlike word "moontlik".  Ons verwag die onverwagte.  Ons sê en doen dinge soos die Vader Jesus laat sê en doen het.  Wat ons die werkinge van die gawes noem, is in werklikheid die manifestasie van die Jesus self, wat in ons woon en deur ons werk. Daarom is genesings en wonders vandag moontlik  –  daarom is hulle noodsaaklik om die wêreld te oortuig dat Jesus nog lewe.

            Die Vader beveel ons: "Maak siekes gesond, reinig melaatses, wek dooies op, dryf duiwels uit." Mat 10:8 – Sjibbolet

Maandag 08 Oktober 2018

Toerusting van God aan Sy Medewerkers

ONS is in die eerste plek nie gered om Hemel toe te gaan nie, ons is gered om die Koninkryk van God te bou. Daar is diegene wat  beweer dat hierdie taak uitsluitlik aan die herders van gemeentes opgedra is. Nee, elkeen van ons is geroep tot diensbaarheid.

          Daarom is daar ook aan elkeen van ons toerusting gegee om die taak mee te verrig. Daar staan ook nie geskryf dat ons geboue moet oprig, dit kerke noem en dan daar binne moet bidure hou waarin ons bid en smeek: “Vader, stuur die siele in,” nie.

          Die opdrag is elke keer dat daar uitgegaan moet word om die siele in te bring, uit te vaar na die diep kant van die lewe toe en  nette der nette vol in te bring.

          "Maar hulle het uitgegaan en oral gepreek, en die Vader het saamgewerk en die Woord bevestig deur die tekens wat daarop gevolg het." Mark 16:20

          "Soos die Vader My gestuur het, stuur Ek julle." Joh 20:21

          Die Bybel leer dat die Vader die Wedergeborene as 'n werkende vennoot in Sy planne en werke beskou. God en Abraham tesame het 'n groot "nasie" (Israel) geskep. God en Moses het saamgespan om vir ons die Tien Gebooie te gee wat die grondslag van alle siviele en sedelike wette vandag is.  Dit is deur God en Moses tot stand gebring.

Jesus self was 'n vennoot van die Vader in die werk van verlossing. Hy sê: Het u nie geweet dat Ek in die dinge van My Vader moet wees nie?" Luk 2:49

Paulus, die ywerige en bekwame sendeling, versoek alle Christene om te onthou dat ons gered is om te dien. "Wees nie traag in die ywer nie, wees vurig van gees, dien die Vader." Rom 12:11

          Ons kan ware kinders van God wees, maar die vraag is of ons, ons  lewens  in totaliteit aan Hom oorgegee het. Is ons nog in beheer van sekere sektore van ons lewe, of is God  Heer en Meester van ons ganse  bestaan? Hy sê Hy is ‘n jaloerse God. Hy wil volle beheer hê. Hoe gouer dit gebeur, hoe  gouer begin ons floreer.

          Die rede hoekom ons nie by die sterwe in Christus uitkom en waarom ons nie groei en floreer nie, is omdat ons nie self die Bybel bestudeer nie. Ons word nie gewas deur die Woord nie.

Ons gaan eerder ten gronde weens ‘n gebrek aan kennis. So sit ons dan ook keer op keer onwaardig by die Nagmaaltafel aan en kan nie begryp waarom ons sake nie floreer nie.

          As ons die Vader aktief dien, dan kan ons ook verwag om die Vader aktief in ons lewens te sien, dan kan ons God se seëninge verwag, dan kan ons oorvloed verwag.

          Wanneer ons onsself aan God oorgee, begin ons 'n sakevennootskap met God.  Ons word "medewerkers van God"1 Kor 3:9. 'n Vennootskap met God is 'n saak waarin God die kapitaal voorsien en ons die arbeid. Hy voorsien die wysheid, die mag en die middele (finansies, ens.) en ons verskaf die diensbaarheid.

          Daardie vennootskap word ook weerspieël in ons huwelike. ‘n Huwelik is ‘n drieledige Verbond tussen man, vrou en God. ‘n Verbond is ‘n kontrak, dit mag nie verbreek word nie en God  sê self dat, wat Hy saamgevoeg het mag geen mens skei nie. Wat op die aarde gebind is, is ook in die Hemel gebind. Die huwelik is ‘n Goddelike instelling.

          So is ons Wedergeboorte ‘n Goddelike instelling. Ons moet weier dat enigiets of enigiemand daardie verhouding, daardie Verbond, tussen ons en ons Skepper, ons Vader, verbreek.

          God wil Homself betuig en Hy het ons uitverkies as 'n kanaal deur wie Hy Sy mag en besluite kan betuig.

          Ons is geroepe diensknegte en getuies – medewerkers 1 Kon 3:9  –  God wil nie Sy werk voltooi sonder om die mens te gebruik nie.

God is die enigste Eienaar van Sy saak. Hy besit die planeet Aarde Ps 24:1; 50:10, Ook al die rykdomme. Hagai 2:8. Hy besit jou en my lewens (Rom 14:8); God, in Sy goedertierenheid het elke mens ryklik bedeel met sekere gawes, talente en moontlikhede.

Dié dinge moet nie selfsugtig of tot ons eie voordeel aangewend word nie, maar tot verheerliking van God en die vestiging van Sy Koninkryk.

          "Doen alles tot verheerliking van God." 1 Kor 10:31

          "Julle behoort nie aan julself nie, want julle is duur gekoop. Verheerlik God dan in jul liggaam en in jul gees wat aan God behoort." 1 Kor 6:19-20. Ons is rentmeesters van die gawes wat God ons gegee het.

          Ons is rentmeesters van ons tyd. "Koop die tyd uit omdat die dae boos is." Efes 5:16  Moenie jou tyd verkwis nie. Ons is rentmeesters van ons talente. Jesus het 'n harde oordeel uitgespreek oor die man wat uit vrees sy talent begrawe het. Lees aandagtig Matt 25:28-30.

          Ons is rentmeesters van ons geld. Geld is 'n gawe van God en moet tot Sy eer gebruik word.  Lees 1 Tim 6:10.

          Ons is ook rentmeesters van die Evangelie. Die roeping om die grootste nuus op Aarde te verkondig, is aan die verlostes gegee.

          Dis ‘n ernstige oortreding om nie jou gawe aan te wend nie. – Sjibbolet

Vrydag 05 Oktober 2018

Om te murmureer is fataal


Om te murmureer is fataal

Oral waar mens in SA gaan hoor jy die murmurering oor die verval, die onheil. Murmurering is die einde van ons pad… Luister: “Hulle is murmureerders wat oor hul lot klae, en volgens hulle begeerlikhede wandel; en hulle mond spreek trotse woorde, terwyl hulle mense vlei ter wille van voordeel.”

            Dit is deesdae onaangenaam en gevaarlik om na ‘n vleisbraai te gaan. Die murmering suig jou daar in soos ‘n seestroom. Dis om die satan te loof vir al sy werke, sy onheilswerke. Dit laat hom baie goed laat voel, ons, wat so vurig getuig oor sy werke. Dink net hoe teleurgesteld die HERE moet wees. Wanneer getuig almal so oor Jesus?

            “Maar julle, geliefdes, moet die woorde onthou wat tevore gespreek is deur die apostels van onse Here Jesus Christus, dat hulle vir julle gesê het: In die laaste tyd sal daar spotters wees wat volgens hul eie goddelose begeerlikhede wandel.

            “Dit is hulle wat skeuring maak, sinnelike mense wat die Gees nie het nie.

            “Maar julle, geliefdes, moet julleself opbou in jul allerheiligste geloof en in die Heilige Gees bid en julleself in die liefde van God bewaar, terwyl julle die barmhartigheid van onse Here Jesus Christus tot die Ewige lewe verwag.

            “En aan sommige wat twyfel, moet julle barmhartigheid bewys; maar ander moet julle met vrees red deur hulle uit die vuur te ruk; en ook die kleed moet julle haat wat deur sonde bevlek is.” Judas 1:16-22

            Los die mumurering. Weier om te murmureer. Kom saam in eenheid in Christus Jesus onse HERE en staan as verenigde front die onheil teen.

            Dit help nie ons gaan na die een manne- en vrouekamp na die ander en ons murmureer nie. Murmurering het nog niks in die land verander nie.

            Dit is ons wat die verandering te weeg moet bring. Deur te murmureer vererger ons alles. Ons beroof onsself van God se ryke seëninge en ons eie vooruitgang ly daaronder.

            Bly weg van die nuus af. Maak ander dadelik stil wat wil murmureer. Moedig almal aan om met kragtige gebed as wapen dit situasie om te keer.

            Vervang murmurering met lofprysinge!

Laat ‘n geestelike CD eerste ding in die oggend deur jou huis weergalm… en sing saam. Gaan wandel vroegoggend te midde van die voëlgesang in jou tuin, Jy sal die Heilige Gees daar vind.

            Luister na die voëltjies, hulle laat elke oggend hul vrolike liedere weergalm. Soggens groet hulle die nuwe dag nog voordat die dag breek. – Sjibbolet


Woensdag 03 Oktober 2018

Altyd voorentoe!

Voorwaarts…


As jy ploeg, moet dit pyl reguit vore wees. As dit vore skeef en krom is, skep jy erge probleme. Na die ploegtyd, kom die planter, en daarna die dorsmasjien en die goed kan nie soos ‘n dronk mens heen en weer tussen krom vore heen slinger nie.

Wanneeer mense die eerste keer met ‘n trekker ploeg, wil hulle aanhou omkyk om seker te maak die vore is reguit. Dis ‘n fout. Dis juis dan wat alles krom en skeef verloop.  Mens kry vir jou ‘n baken doer voor en ploeg reguit daarheen. Terugkyk is fataal.

            Baie van ons maak dieselfde fout op die lewenspad. Ons kyk terug…

            Hoor wat sê Paulus: “Maar een ding: ek vergeet die dinge wat agter is en strek my uit na wat voor is, en jaag na die doel om die prys te verkry van die hoë roeping van God in Christus Jesus.” Fil 3:14

            Onthou ook: Daar is meer glas in die voorruit as in die truspieëltjie.

            In die tyd waarin ons leef is dit veral van kardinale belang om reguit na voor te kyk. Ons maak klaar met die aarde. Ons is op pad na die Nuwe Jerusalem. Dis waar ons ware burgerskap is. Kyk op en leef in afwagting vir die koms van ons Redder.

            Intussen, trou en gehoorsaam aan ons opdrag,  bring ons soveel siele moontlik in.

            As enigiets jou aandag probeer aftrek van die pad voor jou, verwerp dit in Jesus se naam want wanneer mens wegkyk of omkyk, mis jy die geleenthede wat die HERE voor jou plaas.

            Langenhoven se berou: “Ek kon my weldade baie dikker gesaai het en hulle sou mekaar nog nie verdring het nie.  Nou staan hulle so yl dat my onkruid hulle byna verdruk.”  - Sjibbolet.buro@gmail.com

Maandag 01 Oktober 2018

Roei dit uit met vurige gebed

Mishandeling, die vernietigende euwel van ons tyd

Van die konsert  van die lewe kry niemand ‘n program nie…

            Oor die wandel saam met Koning Jesus, het ons ‘n handbook en Engele bystand.

            Geen voël kan egter met geknipte vlerke vlieg ne.  “Die wat op die HERE wag, kry nuwe krag; hulle vaar op met vleuels soos die arende; hulle hardloop en word nie moeg nie, hulle wandel en word nie mat nie.” Jes 40:31

            Ons kan opvaar met vleuels soos die arende. ‘n Sonde is egter besig om die volk te vernietig: Die mishandeling, van veral vroue en kinders.

Die mishandeling geskied in die vorm van voortdurende beledigings, skeltaal, vernedering, verkleinering, valse beskuldigings. iemand kry die skuld vir alles wat verkeerd is.

            Hierdie mondelinge mishandeling vind later selfs In ander se teenwoordigheid plaas. Die onskuldiges voel hulle kan later niks meer reg doen nie. Met alles word fout gevind.

            Vroue sit bv daagliks in spanning en vrees hul mans se tuiskoms met: Wat het ek vandag weer verkeerd gedoen?

            Hierdie verbale mishandeling vernietig die lewe van die slagoffer. Baie hou uit en verduur. Hierdie optrede verbreek ook die huweliksbande.

            ‘n Gepaste benaming vir die skuldiges, is Skêrmense. Hulle knip ander se vlerke so erg dat hulle later nie meer  kan vlieg nie.

            Van ware liefde is daar later geen sprake meer nie. Die kinders begin daar onder ly en nie lank nie of alles val uitmekaar…

Die onskuldiges vlug na egskeiding of selfmoord, drank en dwelmmiddels… Sommige vlug terug na hul ouerhuise. Dit alles is ‘n uitweg, maar nie ‘n oplossing nie.

In berading roep hulle uit: HERE, ek het niks meer om voor te lewe nie. Soos in ‘n landwye droogte word hulle soos lewende dooies.

            Veral vroue word gevangenes in hul eie huise. Trane loop in strome. Mense is stukkend. Ons moet ons oor vroue in hierdie tronke ontferm.

            Die Skêrmens het een of ander behae daarin om ander so te pynig. Hy of sy knip die ander se vlerke. 
            Daar is baie skêrmense, mense wat gedurig ander se vlerke knip wat maak dat hulle nie vry kan vlieg nie. Geknipte vlerke is traumaties. Dit beperk  die slagoffer se vermoëns.

Die slagoffers verdien dit nie. Gebedsgroepe moet soos ware intersessors by die Hemel ingryp vir hierdie slagoffers.  Die lew           e is te kort, ons durf dit nie duld nie.

Loof die HERE tot in die Hoogste Hemele  sodat hierdie slagoffers weer volvlerk kan vlieg tot eer en verheerliking van die HERE en sy Koninkryk….dast hulle soos arende kan vlieg.     

"Aan Hom wat deur Sy krag... magtig is om oneindig meer te doen as wat ons bid of dink..." Efes 3:21

Van hierdie slagoffers sit in die kerkbanke, maar ons ander is nie geestelik ingestel sodat die Heiige Gees die pyn en lyding aan ons kan uitwys nie. Wanneer alles uitmekaar spat dan bely ons: “Ons het dit nie sien kom nie.”
            Pleit by die HERE dat hierdie kettings verbeek word sodst  sy volk vry kan uitgaan om Hom te aabid en te dien. Doen dit in trane as dit nodig is en dra hierdie allesvernietigende la swat soos ‘n pandemie oor die land en die wêreld heen versprei.  –  Sjibbolet


Saterdag 29 September 2018

Lewe tot eer van die Here



So halfpad tussen Kestell en Harrismith het ‘n boer hierdie reuse bord langs sy heinindraad aangebring Dit laat mens ook dink aan die predikant

wat by ‘n begrafnis die oorledene soveel lof toegswaai het, dat die vrou aan haar seuntjie in die kerkbank gestamp het en vir hom gesê het:“Gaan

kyk vir my in daai kis of dit jou pa is. Ons is allig by die verkeerde begrafnis.” Dan die Boodskap: Daar is werk om te doen, baie werk…

Jona se verhaal is die verhaal van elke gelowige, want ook ons het ‘n soortgelyke opdrag as Jona ontvang: dat ons die Evangelie moet verkondig.

            Jona se opdrag was: Maak jou klaar, gaan na die groot stad Ninevé, en spreek daarteen, want hulle boosheid het opgestyg voor My aangesig.”

            Daar is drie werkwoorde in die opdrag:

·       Maak jou klaar – dit beteken, ons kan nie onbepaald in die kerkbanke sit en na preke luister nie, al is die preke ook hoe interessant.

·       Gaan – dit beteken, daar is ‘n wêreld daarbuite waarheen ons moet gaan.

·       Spreek – wat beteken dat ons mondelinge getuies moet wees, ja, dat ons selfs moet profeteer.



Die woord “maar” is seker die mees besonderse woord in die hele verhaal, Strofe 3 begin met “Maar Jona het hom klaargemaak om na Tarsus te gaan…

En verderaan verskyn die woord “maar” weer ‘n keer: Maar die Vader het ‘n sterk wind…

Wanneer ons na die 3e hoofstuk gaan, vind ons ‘n parallel wat betref Jona se latere     gehoorsaamheid: Toe maak Jona hom klaar en gaan na Ninevé… en verder:  En die manne van Ninevé het geglo…

Met ander woorde, toe Jona “maar” gesê het, het die Vader ook sy eie “maar” gereed gehad. Toe Jona egter “ja” sê, was die Vader gereed met Sy eie “ja” en toe stroom die seëninge.

            Die derde strofe van hoofstuk 1 leer aan ons die eerste beginsel wat betref die werking van God se voorsienigheid in menslike ongehoorsaamheid.

            Dit word uitgebeeld in die herhaling van die woord  “af”. Jona het “afgegaan” na Jafo en in ‘n skip geklim. Toe die storm opkom het hy na die onderste dele van die skip “afgeklim”.

Om af te gaan, na onder te gaan en selfs onder te gaan, is eenvoudig die onvermydelike pad wat almal loop wat van die Here God af wegvlug. Hierdie afganery is ‘n reël waarvolgens God in gevalle van ongehoorsaamheid optree.

Nog ‘n reël oor die voorsienigheid van God vind ons op humoristiese wyse daarin dat Jona, toe hy by die skip kom, sy eie reisgeld moes betaal. Maar hy het nooit by Taris uitgekom nie. Hy is lank voor daardie tyd oorboord gegooi. Hy is ook nooit die ongebruikte deel van sy reiskaartjie terufgbetaal nie.

Hier sien ons ‘n groot beginsel in werking: Wanneer mens van God af wegvlug dan kom jy nooit uit waarheen jy vlug nie en jy betaal al jou rekenings self.

Maar wanneer mens God se weg volg, bereik jy elke keer jou bestemming en die Here God betaal die rekeninge.

Mens kan nie nalaat om op hierdie punt die Amerikaanse prediker Bob Mumford aan te haal nie. Hy het gese: “God puts you into a fix to fix you, but if you fix the fix before you’re fixed, He has to fix another fix to fix you!”

Jona, maar ook ons, is beslis ‘n illustrasie van Mumford se woorde.

Onthou jy die verhaal van Moses in die mandjie? As sy moeder aan hom vasgeklou het, was hy ook vermoor.

Kort daarna word sy Moses se pleegmoeder, maar, nie voordat Farao se dogter Moses ontdek en aan sy sussie Miriam sê: “Ek sal jou loon betaal nie.”

Moses se moeder het gekry wat sy die graagste wou hê en God het boonop die loon, die koste om die kindjie Moses groot te maak, betaal!

Maar Jona was op pad weg van God af, buite God se Wil, en hy moes sy eie kostes betaal

            As mens dus van God af wegbeweeg sal jy nooit jou bestemming bereik nie en jy gaan elke keer self die kostes moet betaal.

As die pad wat jy bewandel egter God se pad is, dan het jy boonop ‘n waarborg dat jy beslis jou bestemming sal bereik en God sal die kostes betaal,

Dit is die les wat God aan Jona begin leer het toe Jona aanboord van die skip gegaan het. God het op ‘n bonatuurlik wyse ingetree om dit wat Hy in die eerste plek gedoen wou gehad het, wel te laat plaasvind.

Laat ons almal maar die les hieruit leer: God sal Sy doelwitte bereik, selfs al is ons ongehoorsaam. Hy kan dit doen deur oordele oor ons te laat kom weens ons ongehoorsaamheid, of Hy kan dit doen deur middel van seëninge weens ons gehoorsaamheid. Maar optree, gaan Hy optree.

Wanneer God praat moet ons luister. Selfs Saulus moes op ‘n traumatiese wyse sy les leer toe hy nie wou luister nie. Dit is ook die rede waarom hierdie boodskap geskryf is:  Omdat ons luister en gehoor gee aan ons opdrag!

As God verlang dat ons ‘n besondere taak moet verrig, dan het ons nie ‘n keuse nie. So is die opdrag aan al die kinders van God om die Evangelie van Jesus Christus reg oor die wêreld uit dra, siele in te bering, hulle te doop, hulle te leer.

“Want ons is medewerkers van God; die akker van God, die gebou van God is julle.” 1 Kor 3:9

Totdat hierdie opdrag vervul is, sal diegene wat nie die opdrag uitvoer nie, van probleem tot probleem lewe en ‘n onsekere bestaan voer.

Jy het geen professionele opleiding nodig om jou getuienis uit te dra nie, en jy mag nie weier om dit uit te dra nie.

Jesus sê self: As julle My voor die mense bely, dan sal Ek julle voor die Vader bely. Bely ons dus nie Jesus Christus voor die mense nie, dan bely Hy ons nie voor die Vader nie, met die geval dat ons onsself beroof  van seëninge. – Sjibbolet

Woensdag 26 September 2018

Oor Vrees en Benoudheid...



God se Genade en Liefde het geen perke nie. God kan in ‘n oomblik doen wat ek en jy nie in ‘n leeftyd kan vermag nie.

            Ons leserstal beloop reeds meer as 1 miljoen. Daar is bykomend hiertoe ook ‘n persoonlike poslys. Ons ontvang daarom ook gereeld pos vanoor ‘n wye spektrum.

            Wat opval van die jongste pos is mense se vrees en benoudheid of hulle gereed is vir die koms van Jesus.

            Hulle getuig dat hulle gered is, maar die snel veranderde wêreld met al sy wreedhede, ontstel hulle, maak hulle bang. Christene word in 50 lande in die wêreld brutaal en toenemend vervolg, vermoor.

            Daar is tans oorlog in 67 lande van die wêreld.

            Christene moet kies: Christus of Allah. Kies hulle Christus word hulle koppe wreed in die strate afgekap, word hulle aan die brand gesteek, summier doodgeskiet, in staalhokke verdrink.

            Sommige is nie so seker of hulle die durf het om Christus te kies en onthoof te word nie.

            Tydens berading is dit duidelik dat die “doodsheid” in hul kerke ‘n groot rol in hul vrese speel. Hulle is Christene maar hulle sien en beleef God nie in aksie nie.

Die groot onbeantwoorde vraag is: “Waar is God?” en “Is ons nie reeds verwerp nie?” “Waar is die Liefde?”

            Hulle sê hulle is jare lank al Christene, maar hoe weet hulle of hulle steeds Christene is? Sommige word deur spoke uit die verlede getreiter, voordat hulle gered is en ook nadat hulle gered is.

            Daar was die keer toe die HERE gesê het beweeg na links en (soos Jona) in ongehoorsaamheid het hulle regs beweeg. “Daarop kom die skeepskaptein na Jona waar hy onder in die boot slaap, en sê vir hom: Wat makeer jou dat jy so vas slaap? Staan op, roep tot jou God! Miskien sal dié God aan ons dink, sodat ons nie vergaan nie.” Jona 1:6

            Jy hoef nie via ‘n vis se ingewande weer by Lewe uit te kom nie. Staan op en roep tot God!

            Hulle weet van die profesie van die groot afval in die Laaste Dae en hulle wonder of hulle nie straks deel daarvan is nie. Hulle geestelike lewens het ‘n lewelose ritueel geword. Die boosheid mors met sommige Christene se gedagtes. Nogtans, die HERE sê Hy verstaan die “versinsel van die gedagtes.” 1 Kron 28:9

            Teleurstelling en hartseer, gemeng met vrees en benoudheid, loop diep. Baie is ongelukkig oor “verkeerde dinge”  in gemeentes. Sommige het reeds hul gemeentes verlaat, ander beplan om dit te doen.

            Die kerk se stilswye oor die onheil en afval, laat hulle wonder waar hul kerke staan wat betref die gereedheid vir die Wegraping.

            Hulle sê dat terwyl die Lig die Duisternis moet verdryf, is die Duisternis besig om die Lig te verdryf.

Met Habakuk het dit ook so gegaan. Lees Habakuk 1:1-17. Dis sulke briewe wat die moedelose Christene skryf. Sommige het selfs in berou na sterk drank begin gryp.

“Toe antwoord die HERE my en sê: Skryf die gesig op en graveer dit op tafels, sodat hulle dit in die verbygaan kan lees. (soos ons dit elke dag in die media sien en lees)

“Want die gesig sal nog duur tot op die vasgestelde tyd; maar dit spoed na die einde en sal nie teleurstel nie. As dit mag vertoef, wag daarop; want alte seker sal dit kom en nie versuim nie:

“Kyk, sy siel is opgeblase in hom en nie reg nie. Maar die regverdige, deur sy geloof sal hy lewe.

“En bowendien, die wyn is 'n bedrieër, 'n trotse man is onbestendig: hy wat sy keel wyd oopmaak soos die doderyk, en soos die dood is hy, so onversadelik – hy vergader vir homself al die nasies en maak vir hom al die volke bymekaar.” Hab 2:2-5

Die benoudheid duur nog ‘n rukkie voort, maar Habakuk skop vas: “Alhoewel die vyeboom nie sal bloei en aan die wingerdstokke geen vrug sal wees nie, die drag van die olyfboom sal teleurstel en die saailande geen voedsel oplewer nie, die kleinvee uit die kraal verdwyn en geen beeste in die stalle sal wees nie – nogtans sal ek jubel in die HERE, ek sal juig in die God van my heil.

In Karoo-taal sou hy gesê het: Al is alles in sy kanon, nogtans jubel ek in die HERE

“Die HERE, Here is my sterkte, en Hy maak my voete soos dié van herte, en Hy laat my tree op my hoogtes.” Hab 3:17-19

            Die vervolging van Christene reg oor die wêreld duur toenemend voort. Berigte hieroor in die media wakker die vrese aan.

Dit is nou 60 jaar dat Geopende Deure vervolgde Christene reg oor die wêreld ondersteun.

            Die organisasie steun honderde duisende Christene wat weens hul geloof in Jesus Christus vervolg word. Dit is ‘n reddingsboei vir talryke elke jaar. Die organisasie verskaf kos, medikasie, trauma hulp, veilige huisvesting en skole, asook geestelike ondersteuning deur Christelike lektuur, opleiding, ens.

           Die Britse regering beskou Godsdiensvryheid as ‘n prioriteit en hanteer dit as deel van Menseregte. 

            Christene is slagoffers van geweld weens hulle geloof. Hulle word doodgemaak, in tronke toegesluit of wreed aangerand. In Sirië en Irak gee Geopende Deure kos aan 24 000 gesinne wat moes vlug weens vervolging.

            In Noord Korea sit tussen 50 000 tot 70 000 Christene in tronke weens hulle geloof.

            Dis of die satan in ‘n wedloop teen die Wederkoms gerig is… sy allerlaaste kans om te vernietig.

            “En daar sal tekens wees aan son en maan en sterre, en op die aarde benoudheid van nasies in hulle radeloosheid, wanneer see en branders dreun,

en mense se harte beswyk van vrees en verwagting van die dinge wat oor die wêreld kom. Want die kragte van die hemele sal geskud word.” Luk 21:25-26

            Hou in gedagte… ons het die satan se koninkryk verlaat en oorgeloop na Christus se koninkryk. Van daardie oomblik af is ons ‘n gevaar vir die satan want ons getuig en beroof hom van al hoe meer mense. En dis ons roeping.

            Die Christendom is die grootste en steeds groeiende godsdiens op aarde. Die satan kan ons nooit weer terugwen na sy koninkryk toe nie, maar hy doen alles in sy vermoë om ons te keer om sy koninkryk enige skade te berokken.

            As mens ‘n binding in jou gees het weens een of ander sonde of geheim of onvergewensgesindheid, , is ons magteloos. ‘n Rusie kan dit ook veroorsaak.

            As geestelike doodsheid in ons lewens inkom, veroorsaak dit ook ‘n binding in ons gees. Dit lei tot allerlei vrese en twyfel.

            Dan word mens ook vatbaar vir leuens van die satan. Hy word in Joh 8:44 beskryf as “’n mensemoordenaar van die begin af”. Verder: “In hom is daar geen waarheid nie… hy is die vader van die leuens.”

            Dis hy wat vertwyfeling by Christene bring oor hul geloofsekerheid.

            “Maar die Gees sê uitdruklik dat in die laaste tye sommige van die geloof afvallig sal word en verleidende geeste en leringe van duiwels sal aanhang deur die geveinsdheid van leuenaars wat gebrandmerk is in hulle eie gewete, wat verbied om te trou en gebied dat die mense hulle moet onthou van voedsel wat God geskape het om met danksegging gebruik te word deur die gelowiges en die wat die waarheid ken.

            “Want alles wat deur God geskape is, is goed, en niks is verwerplik as dit met danksegging ontvang word nie; want dit word geheilig deur die woord van God en die gebed.” 1 Tim 4:1-5

            Sommige Christene loop al baie, baie jare met ‘n las van ‘n optrede wat hulle aangevang het en verkeerd gedoen het, suiwer uit onkunde. Hulle was te jonk om die fout te besef. Nou wonder hulle: Wat gaan Jesus sê?

            Daar is geskeides wat vrees of hulle gaan agterbly. Of hulle vrees dat wanneer hulle voor die Groot Wit Troon staan, Jesus mag vra: En war is jou maat?

            Duisende aangenome kinders soek na hul biologiese ouers, vind hulle, maar hul ouers verwerp hulle omdat hulle nooit vir hul troumaats, hul kinders en familie van so ‘n kindjie vertel het nie. Hulle dien die HERE al jare lank, maar nou wonder hulle sal hulle saamgaan met die Wegraping... want die skuld laai op en die kommer oor wat Jesus sal sê.

            Daar is dinge wat sommige jare gelede gedoen het wat niemand van weet nie, maar nou vrees hulle die Wegraping want hulle besef, al het niemand geweet nie, is die dag hier wat almal sal weet. In die Hemel is niks verberg nie.

            Christene se kennis oor die Genade en Liefde van God, skiet ver te kort.

            Die Heilige Gees waarsku, maar hyself sal nooit vir ons lieg en vertwyfeling saai nie.  “Want God het ons nie 'n gees van vreesagtigheid gegee nie, maar van krag en liefde en selfbeheersing.” 2 Tim 1:7

            Kyk wat sê Jesus oor my en jou: “En moenie vrees vir die wat die liggaam doodmaak, maar die siel nie kan doodmaak nie; maar vrees Hom liewer wat die siel sowel as die liggaam kan verderwe in die hel.

            Vroue wat aborsies laat doen het, vrees wat hulle gaan doen as hulle wel die Hemel haal en hul geaborteerde kinders daar moet ontmoet en weet dat almal dan van die geheime aborsie sal wees. Vroue word rasend van vrees. Sommige huil onbedaarlik.

            “Word twee mossies nie vir 'n stuiwer verkoop nie? En nie een van hulle sal op die aarde val sonder julle Vader nie.

            “En van julle is selfs die hare van die hoof almal getel.

            “Wees dan nie bevrees nie: julle is meer werd as baie mossies.” Matt 10:28-31

Mense kan mekaar se liggame doodmaak, maar nooit mekaar se siele nie. Net God self kan ‘n siel uitwis. Mens dink hier aan al die aborsies in die wêreld... Miljoene babas wag in die Hemel op hul moeders se dag van afrekening, maar selfs in hierdie geval kan God se liefde en genade red.

Die HERE sê ook: “Wees getrou tot die dood toe, en Ek sal jou die kroon van die lewe gee.” Opb 2:10

Wanneer al hierdie dinge gebeur, sê die HERE: “En dan sal hulle die Seun van die mens sien kom in 'n wolk, met groot krag en heerlikheid.

“En as hierdie dinge begin gebeur, kyk dan na bo en hef julle hoofde op, omdat julle verlossing naby is.” Luk 21:27-28 – Sjibbolet


Maandag 24 September 2018

Bewandel weer die Goeie Weg

‘Vra na die Ou Paaie...’

“So spreek die HERE: Staan op die weë, en kyk en vra na die ou paaie, waar

tog die goeie weg is, en wandel daarin; en julle sal rus vind vir julle siel.

Maar hulle het gesê: Ons wil daarin nie wandel nie.” Jer 6:16


Daar is heelwat lesse in die Ou Testament vir Christene: “Want alles wat tevore geskrywe is, is tot ons lering tevore geskrywe, sodat ons deur lydsaamheid en bemoediging van die Skrifte hoop kan hê.” Rom 15:4

            Asook: “Maar al hierdie dinge het hulle oorgekom as voorbeelde en is opgeskrywe as 'n waarskuwing aan ons op wie die eindes van die eeue gekom het.” 1 Kor 10:11

            Een so ‘n les speel af in die tyd van Jeremia, ‘n tyd van sosiale onrus. Die Israelse volke was besig om in verskeie rigtings te trek.

            Die HERE wou hulle rus vir hulle siele bied: “So spreek die HERE: Staan op die weë, en kyk en vra na die ou paaie, waar tog die goeie weg is, en wandel daarin; en julle sal rus vind vir julle siel. Maar hulle het gesê: Ons wil daarin nie wandel nie.” Jer 6:16

            Hulle was soos reisigers wat die pad byster geraak het en die HERE het hulle teruggeroep na die regte pad: “... vra na die ou paaie, waar is tog die goeie weg.” Daar is vele paaie wat mens kan volg, maar vra na die ou paaie.

            Die ou pad is gewoonlik die beste pad. Dis beslis die geval hier. Nie alle paaie is die Goeie Weg nie. In hierdie geval het die ou pad gelei terug na die Wet van Moses. Jer 7:22-24

            Jesus  Christus pleit weer vandag: “Stry hard om in te gaan deur die nou poort, want baie, sê Ek vir julle, sal probeer om in te gaan en sal nie in staat wees nie.” Luk 13-24

            Die poort is nou. Daar is net een pad na die Vader:  “Jesus antwoord hom: Ek is die weg en die waarheid en die lewe; niemand kom na die Vader behalwe deur My nie.” Joh 14:6

            Jesus sê ook: “En die saligheid is in niemand anders nie, want daar is ook geen ander naam onder die Hemel wat onder die mense gegee is, waardeur ons gered moet word nie.” Hand 4:12

            Daar is ook ‘n breë poort: “Gaan in deur die nou poort, want breed is die poort en wyd is die pad wat na die verderf lei, en daar is baie wat daardeur ingaan. Want die poort is nou en die pad is smal wat na die lewe lei, en daar is min wat dit vind. Matt 7:13-14

            Die breë pad egter lei na die verderf, na selfvernietiging.

            Jesus Christus sê egter die nou poort is die een om deur te gaan na die Ewige Lewe: “Kom na My toe, almal wat vermoeid en belas is, en Ek sal julle rus gee. Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus vind vir julle siele;  want my juk is sag en my las is lig.” Matt 11:28-30

            Die woorde van Jesus Christus is relatief “oud” gemeet aan vandag se standaarde.

Wat Israel destyds oorgekom het, is presies waarin ons, ons vandag in bevind, aldus Jer 18:15 “Nogtans het my volk My vergeet, hulle laat rook opgaan vir die nietige afgode; dié het hulle laat struikel op al hul weë, op die ou paaie, om te loop op sypaaie, 'n ongemaakte pad; (en erger nog) Om hulle  land te maak 'n voorwerp van verbasing, van bespotting vir ewig. Elkeen wat daar verbytrek, sal hom verbaas en sy hoof skud.”

            Ons gewone vleisbraai het rookafgode geword. Dis ons gereelde bymekaarkomplek, pleks van my die Huisaltare. Die Huisaltare bestaan haas nie meer in SA nie. Christus word nie by die rookaltare verhoog nie. Keer terug na die Ou Paaie en bewandel weer die Goeie Weg. – Sjibbolet