Min vrug by die loslopers

Die prediker Samuel Dickey Gordon, gebore in Philadelphia op 12 Augustus 1859, was gewild  as geestelike spreker en skrywer aan die einde van die 19e Eeu en in 20e Eeu.
            Hy het talle boeke geskryf en  is bekend vir sy reeks “Quiet Talks”.
            Hy het een keer vertel dat ‘n tak van ‘n kersieboom in sy tuin feitlik afgeskeur is in ‘n hewige storm. Hy het dit net so gelos.
            Met die koms van die lente het beide die hoofboom en die betrokke tak gebot, alhoewel nie so baie soos dit hoort nie. Die tak se verbindingslyn met die boom het die tak lewendig gehou, maar met die koms van die vrugte het die tak veel minder vrug gedra.
            Die rede was dat die bloedstroom, die sap, ‘n belemmerde vloei na die tak gehad het. Dit het Samuel Gordon dadelik laat dink aan: Joh 15:4-8
“Ek is die wynstok, julle die lote. Wie in My bly, en Ek in hom, hy dra veel vrug; want sonder My kan julle niks doen nie.
            “As iemand in My nie bly nie, word hy uitgewerp soos die loot en verdroog, en hulle maak dit bymekaar en gooi dit in die vuur, en dit verbrand.
            “As julle in My bly en my woorde in julle, sal julle vra net wat julle wil hê, en julle sal dit verkry.
            “Hierin is my Vader verheerlik, dat julle veel vrug dra; en julle sal my dissipels wees.”
            Meer spesifiek: “Wie in My bly, en Ek in hom, hy dra veel vrug; want sonder My kan julle niks doen nie.”
Vir Gordon was die boodskap: Die Christen wat heelhartig aan Christus verbind is en in noue aanraking met God lewe, dra baie vrug.
Die losloop  Christen, met sy geringe omgang met die Here, het net hier en daar 'n vruggie, maar die losse verbintenis met Christus verhinder 'n oorvloedige lewe.
            Soos die HERE dit self stel: “Wie in My bly, en Ek in hom, hy dra veel vrug; want sonder My kan julle niks doen nie.”
Uit ons eie krag ly ons Christelike lewensgang skade. Die Gees van Christus, soos die sap van die boom, bring die vrug in ons Christenlewe voort.
Ons het nodig om tyd te bestee aan Bybelstudie, gebed en ook verootmoediging. "
“As ons deur die Gees lewe, laat ons ook deur die Gees wandel.” Gal 5:25.
            “Maar daar kom 'n uur, en dit is nou, wanneer die ware aanbidders die Vader in gees en waarheid sal aanbid; want die Vader soek ook mense wat Hom só aanbid.
“God is Gees; en die wat Hom aanbid, moet in gees en waarheid aanbid.” Joh 4:23-24 – Sjibbolet

Geloof

Ek het 'n Werk dankie - dis mooi!

'n Ongeletterde jong knaap van so 23 jaar oud, wat geen skoolopleiding
gehad het nie, stap eendag die apteek binne. Hy gaan reguit na die
apteker en vra vir hom of hy asseblief net gou sy telefoon vir 'n
plaaslike oproep kan gebruik. Die apteker moes vir hom die nommer
skakel want die knaap kon nie lees of skryf nie. Die apteker doen dit
en oorhandig die spreekbuis aan die ongeskoolde jongman om te praat.

"Hello", sê die jongman, "Hello, dr Anderson."

"Dr Anderson ... . soek u nie dalk iemand om te huur om u gras vir u te
sny, u motor te was en u aflewerings en al die ander los werkies vir u te
doen nie?

O, u het alreeds 'n knaap wat dit vir u doen, maar dr. Anderson, is u baie
seker, u is 100% heeltemal tevrede met die werk wat die knaap wat u het
vir u doen?

'OK' dan, 'good-bye', dr. Anderson." Toe die jongman die gehoorstuk
terug plaas en die apteker bedank vir die oproep, sê die apteker vir hom...

"Wag so 'n bietjie...

Soek jy werk, want ek kan doen met 'n handlanger soos jy?

"Dankie oom," sê die jongman, "maar ek het 'n 'werk'."

Verbaas vra die apteker; "Het jy dan nie nou net probeer om by dr
Anderson werk te kry nie?"

"Nee oom," sê hy, "u sien ek is die knaap wat vir dr. Anderson werk.

Ek het myself maar net 'n bietjie 'opgecheck'."

Weet jy, dit is wat Paulus sê ons moet doen. In 2 Kor. 13:5 sê hy:
"Ondersoek julleself en stel julleself op die proef of julle in die geloof
lewe." Paulus sê ons moet 'n slag "optjek" of ons verhouding met die
HERE nog is wat dit moet wees.

HERE LEER VIR ONS HOE BELANGRIK DIT IS OM 'N SLAG DEEGLIK
SELFONDERSOEK TE DOEN - NIE NET OOR ONS GEESTELIKE LEWE
NIE, MAAR OOK OOR ONS LEWE TUIS, BY DIE WERK TEENOOR ONS
KOLLEGAS EN OOK TEENOOR DIE WERK SELF WAT U VIR ONS
GEGEE HET OM TE DOEN. AMEN.

Jy is God se oogappel ! Sag 2:8

Eers moet die Afval kom...

“Maar ons vra julle, broeders, met die oog op die wederkoms van onse Here Jesus Christus en ons vereniging met Hom, om nie gou julle verstand te verloor of verskrik te word nie –  deur gees of deur woord of deur brief wat van ons afkomstig sou wees –  asof die dag van Christus al daar is.

Laat niemand julle op enige manier mislei nie, want eers moet die afval kom en die mens van sonde geopenbaar word, die seun van die verderf die teëstander wat hom verhef bo al wat God genoem word of voorwerp van aanbidding is, sodat hy in die tempel van God as God sal sit en voorgee dat hy God is.

Onthou julle nie dat ek dit altyd vir julle gesê het toe ek nog by julle was nie?

En nou, julle weet wat hom teëhou, sodat hy op sy tyd geopenbaar kan word.

Want die verborgenheid van die ongeregtigheid is al aan die werk, net totdat hy wat nou teëhou, uit die weg geruim is; en dan sal die ongeregtige geopenbaar word, hy wat die Here met die asem van sy mond sal verdelg en deur die verskyning van sy wederkoms tot niet sal maak, hy wie se koms is volgens die werking van die Satan met allerhande kragtige dade en tekens en wonders van die leuen en met allerhande verleiding van ongeregtigheid in die wat verlore gaan, omdat hulle die liefde tot die waarheid nie aangeneem het om gered te word nie.

En daarom sal God hulle die krag van die dwaling stuur, om die leuen te glo, sodat almal geoordeel kan word wat die waarheid nie geglo het nie, maar behae gehad het in die ongeregtigheid.

Maar ons moet God altyd oor julle dank, broeders wat deur die Here bemin word, dat God julle van die begin af verkies het tot saligheid in heiligmaking van die Gees en geloof in die waarheid, waartoe Hy julle geroep het deur ons evangelie om die heerlikheid van onse Here Jesus Christus te verkry.

So dan, broeders, staan vas en hou julle aan die voorskrifte wat julle geleer is òf deur 'n woord òf deur 'n brief van ons.

En mag onse Here Jesus Christus self en onse God en Vader, wat ons liefgehad het en 'n ewige troos en goeie hoop in genade gegee het, julle harte vertroos en julle versterk in alle goeie woorde en werke!” 2 Thes 1:17

Shane Idleman is the founder and lead pastor of Westside Christian Fellowship in Lancaster, California, writes:

The present condition of the church leaves one to wonder if the lack of the fear of the Lord is contributing to her spiritually dead condition.

  

I'm not referring to all churches collectively in this article, but to the large majority who have drifted away from God. The present condition of the church leaves one to wonder if the lack of the fear of the Lord is contributing to her spiritually dead condition.

With rapid fire changes within a culture saturated by political correctness and relativism, we are inclined to ask if there is any hope for America. If we continue down this slippery slope, there is little hope. Apart from a national spiritual awakening, it will be difficult to turn the Titanic around—the vessel has been struck; what's inside is spilling out. But if God brings revival ... if we once again set our hearts and minds on Him ... there is tremendous hope. Revival means to awaken, restore, renew or repair. In churches across America, crowd appeal and pleasing the masses tends to be the goal rather than calling out destructive lifestyles, which can result in revival and renewal.​

A deathlike, deep slumber, has overtaken the church: "I know your works, that you have a name that you are alive, but you are dead" (Rev. 3:1). The beacon of light has faded, the salt has lost its savor, and the message of the cross has been edited out of most sermons. We have lost our fervor for the truth. Have we considered that we may have offended God? Consider the following:

1. The media is influencing the church.

The politically correct police are on high alert. You can mention God as long as you don't mention His absolute truth. You can mention Jesus as long as He was just a good teacher. And you can embrace religion as long as it's all-inclusive. Pastors are required to be politically correct rather than biblically correct to be accepted. The trend in churches is to be welcoming, but primarily affirming. Sermons are designed to tickle the ear but not convict the heart. God, help us.

Additionally, many Christians enjoy programs about the occult, vampires, witches, zombies, illicit sex and other perversions of the truth. A Christian should not be entertained by darkness. If we are, our heart needs spiritual resuscitation. "If your sinful nature controls your mind, there is death. But if the Holy Spirit controls your mind, there is life and peace" (Rom. 8:6).

Many go to church sporadically, but would rather see a​ movie​. They are disengaged and bored during worship. Their social media posts resemble Hollywood not the work of the Spirit. They choose friends who compliment their worldly lifestyle, rather than friends who challenge them to live for God. They look forward to consuming alcohol, and avoid prayer and Bible study. Their movie and video choices look no different than what the culture promotes. The things of the world are exciting and the things of God are dull. Their conversations at work include every topic except God, and at home, their words are shallow and lifeless. Their waking thoughts are either focused on wealth, pleasure or entertainment. They are dead, or dying spiritually, ​and they don't even know it. They have religion but​ not a genuine relationship. ​

2. The church cannot be political​ unless it's "politically correct":​

In 2013, ​Pastor Louie Giglio was dismissed from the President's inauguration for his views on homosexuality, and replaced with a pastor who supports the gay and lesbian agenda. Ironically, he prayed blessings upon our nation. I was reminded of God's words to Jeremiah, "I have not sent these pastors but they ran. I have not spoken to them but they spoke. But had they truly stood in My counsel, they would have turned the people from their evil ways" (paraphrase of Jer. 23:21). "We need more prophets in our pulpits and less puppets" (Leonard Ravenhill).

Two things need to occur in order for severe persecution to take place: 1) the absence of legislation allowing free speech about God, and 2) the absence of God-fearing leaders who will uphold God's standard. As both of these fade rapidly from the scene, the church has been lulled to sleep while the enemy creeps in and plants tares among the wheat.

3. The military is being manipulated by atheist groups demanding that God be removed.

Christians are cowering behind the door of political correctness and allowing God-hating groups to determine the course of our military strength. Granted, our trust is in God and in His sovereign control, but woe be to any military organization who seeks to remove Him from their arsenal. He is not a thought, a concept, or an idea ... He is the Maker of Heaven and Earth: "Put them in fear, O LORD; let the nations know that they are but men" (Ps. 9:20).

4. The educational system continues to remove God.

Darwin is praised and curriculum that removes God is applauded. Don't get me wrong, I thank God for good public school teachers ... we need more, and the new academic standards may have some good points, but there is also a trend to teach that even if a student answers incorrectly, he may be right if he can adequately explain why he answered wrong. Relativism continues to challenge truth, but to its own destruction. Any time we value human reasoning and intellect over God's Word and absolute truth, we face the consequences of our foolishness.

I make no apologies for the controversial content of this article. When we fail to confront, we confirm. When we fail to confront destructive ideas and philosophies, we are, in essence, confirming them. To state the obvious, we become part of the problem ... we cannot change what we will not confront.

A large majority of the churches in America have been desensitized one generation at a time, one court decision at a time, one compromise at a time, and we are drowning in a cesspool of relativism. "The wicked freely parade and prance about while evil is praised throughout the land" (Ps. 12:8). God is our only hope. "Will You not revive us again, that Your people may rejoice in You?" (Ps. 85:6).​

Dit is so dat die groot afval sal kom, of straks al aan die gang is, maar ons herinner graag aan Nineve: As Gelowiges begin bid en in die bres tree, kan die haglike situasie van die wêreld sekerlik ook omgekeer word soos die van Nineve!

Herders kry nie lammers nie...

Herders kry nie lammers nie, skape kry lammers. Die herder se taak is om na die skape om te sien en hulle te voed sodat hulle kan lam... twee-, drie- en selfs vierlinge...
           Hoe tree die Vader op, wanneer ons bepaal, dat ons nie gaan doen wat Hy sê ons moet doen nie?
            Die antwoord hierop word vervat in n besondere verhaal in die Ou Testament, die verhaal van Jona, die profeet, wat deur die Vader n opdrag gegee was, maar besluit het dat hy nie die Vader se opdrag gaan uitvoer nie.
            Die optrede van die Vader tydens ons oomblikke van ons ongehoorsaamheid, is dan ook juis die hooftema van die verhaal.
            Jona se verhaal is die verhaal van elke gelowige, want ook ons het n soortgelyke opdrag as Jona ontvang: dat ons die Evangelie aan die ganse mensdom moet verkondig. Dat ons mense moet waarsku dat as hulle, hulle nie gaan bekeer en God dien nie, God sy oordele oor hulle sal laat kom.
            Jona se opdrag was: Maak jou klaar, gaan na die groot stad Nineve en spreek daarteen, want hulle boosheid het opgestyg voor My aangesig.
            Daar is drie werkwoorde in die opdrag:

        Maak jou klaar dit beteken, ons kan nie onbepaald in die kerkbanke sit en na preke luister nie, al is die preke ook hoe interessant.
        Gaan,  dit beteken, daar is n wêreld daarbuite waarheen ons moet gaan.
        Spreek,  wat beteken dat ons mondelinge getuies moet wees.

Die woord “maar” is seker die mees besonderse woord in die hele verhaal, strofe 3 begin met “Maar” Jona het hom klaargemaak om na Tarsus te gaan
En verderaan verskyn die woord maar weer n keer: “Maar” die Vader het n sterk wind
Wanneer ons na die 3e hoofstuk gaan, vind ons n parallel wat betref Jona se latere gehoorsaamheid: Toe maak Jona hom klaar en gaan na Nineve verder: En die manne van Nineve geglo.
Met ander woorde, toe Jona “maar” gesê het, het die Vader ook sy eie “maar” gereed gehad. Toe Jona egter “ja” sê was die Vader gereed met Sy eie “ja” en toe stroom die seëninge.
Die derde strofe van hoofstuk 1 leer aan ons die eerste beginsel wat betref die werking van God se voorsienigheid in menslike ongehoorsaamheid.
Dit word uitgebeeld in die herhaling van die woord “af”. Jona het “afgegaan: na Jafo en in n skip geklim. Toe die storm opkom het hy na die onderste dele van die skip “afgeklim”.
Hy is daarna oorboord, bam die skip “afgegooi”, in die see.
Om “af: te gaan, na benede te gaan en selfs onder te gaan is eenvoudig die onvermydelike pad wat almal loop wat van die Here God af wegvlug.
Hierdie “afganery” is n reël waarvolgens God in gevalle van ongehoorsaamheid optree.
Nog n reël oor die voorsienigheid van God vind ons op humoristiese wyse daarin dat Jona, toe hy by die skip kom, sy eie reisgeld moes betaal.
Maar hy het nooit by Tarsus uitgekom nie. Hy is lank voor daardie tyd oorboord gegooi. Hy is nooit die ongebruikte deel van sy reiskaartjie terugbetaal nie.
Hier sien ons n groot beginsel in werking: Wanneer mens van God af wegvlug dan kom jy nooit uit waarheen jy vlug nie en jy betaal al jou rekenings self, soms ten duurste.
Maar wanneer mens God se weg volg, bereik jy elke keer jou bestemming en die Here God betaal die rekeninge.
Mens kan nie nalaat om op hierdie punt die Amerikaanse prediker Bob Mumford aan te haal nie. Hy het gese: God puts you into a fix to fix you, but if you fix the fix before youre fixed, He has to fix another fix to fix you!
Jona is beslis ‘n illustrasie van Mumford se woorde. En jy?
Onthou jy die verhaal van Moses in die mandjie? As sy moeder aan hom vasgehou het, was hy ook vermoor.
Kort daarna word sy Moses se pleegmoeder, maar, nie voordat Farao se dogter Moses ontdek en aan sy sussie Miriam sê “ek sal jou loon betaal nie.”
Moses se moeder het gekry wat sy die graagste wou hê en God het boonop die loon, die koste, die rekening, om die kindjie Moses groot te maak, betaal!
Maar Jona was op pad weg van God af, buite God se Wil, en hy moes sy eie kostes betaal
As mens dus van God af wegbeweeg sal jy nooit jou bestemming bereik nie en jy gaan elke keer self die kostes moet betaal.
As die pad wat jy bewandel egter God se pad is, dan het jy boonop ‘n waarborg dat jy beslis jou bestemming sal bereik en God sal die kostes betaal.
Dit is die les wat God aan Jona begin leer het toe Jona aanboord van die skip gegaan het. God het op n bonatuurlik wyse ingetree om dit wat Hy in die eerste plek gedoen wou gehad het, wel te laat plaasvind.
Laat ons almal maar die les hieruit leer: God sal Sy doelwitte bereik, selfs al is ons ongehoorsaam. Hy kan dit doen deur oordele oor ons te laat kom weens ons ongehoorsaamheid, of Hy kan dit doen deur middel van seëninge weens ons gehoorsaamheid. Maar optree, gaan Hy optree.
Wanneer God praat moet ons luister. Selfs Saulus moes op n traumatiese wyse sy les leer toe hy nie wou luister nie.
As God verlang dat ons n besondere taak moet verrig, dan het ons nie n keuse nie.
So is die opdrag aan al die kinders van God om die Evangelie van Jesus Christus reg oor die w�eld uit dra, siele in te bring, hulle te doop, hulle te onderrig in die Woord.
Sjibbolet voer hierdie opdrag uit. Ons waarsku Suid-Afrikaners oor hulle boosheid. Ons bring die vrymakende Evangelie van Jesus Christus aan almal. Maar dit is nie genoeg nie, jy moet ook betrokke raak.
Meeste lidmate gooi die net aan die verkeerde kant van die skuit uit en vang niks. Hulle verwag die herder moet die lammers kry. Maar die opdrag is: Vaar uit na die diep kant toe en gooi die net aan die anderkant van die skuit uit!
Totdat hierdie opdrag vervul is, sal diegene wat nie die opdrag uitvoer nie, van probleem tot probleem lewe en n onsekere bestaan voer.
Jy het geen professionele opleiding nodig om jou getuienis uit te dra nie, en jy mag nie weier om dit uit te dra nie.
Jesus sê self: “As julle My voor die mense bely, dan sal Ek julle voor die Vader bely.”
Bely ons dus nie Jesus Christus voor die mense nie, dan bely Hy ons nie voor die Vader nie, met die geval dat ons onsself beroof van seëninge.
Dink weer aan die beeld van die gemeentes wat warm, lou en koud is en let op dat daar op n manier voorsiening gemaak is vir die wat koud is, maar daar is geen voorsiening vir diegene wat lou is nie...  diesulkes sal Hy uit Sy mond uitspuug!
Nou moet jy self besluit waarheen jy oppad is!
Jy mag vryelik van hierdie boodskappe gebruik maak om ander op te help, te onderskraag, te bemoedig. Doen dit! – Sjibbolet

Ouers onbevoeg om kinders geestelike te lei

·    Navorsing toon
Ouers onbevoeg om kinders geestelike te lei

In Suid-Afrika is daar huidig ‘n groot geskarrel rondom godsdiens in skole. Die volgende is ‘n verslag van die Barna Navorsingsgroep in Amerika, ‘n peiling wat ook die Suid-Afrikaanse situasie weerspieël.
          Ouers glo en aanvaar dat hulle primêr verantwoordelik is vir hulle kinders se geestelike ontwikkeling, maar min ouers spandeer tyd gedurende ‘n tipiese week in  interaksie met hulle kinders oor godsdiens.
          Dit het nodig geword dat die kerke die ouers onderrig gee oor hoe om na hulle kinders se geestelike heil om te sien.
          Nege uit elke tien ouers van kinders jonger as 13 jaar (85%) glo dat hulle primêr verantwoordelik is om hulle kinders oor godsdiens en geestelike sake te onderrig.
          Net 11% het gesê dit is die kerke se verantwoordelikheid en 1% het gesê dit is die verantwoordelikheid van die kind se skool.
          Feitlik al die ouers van kinders jonger as 13 het gesê dit is ouers se verantwoordelikheid om kinders waardes te leer.  Net 1% het gesê dit is die skool se plig en nog 1% het gesê dit is die kerk se plig.
          Nogtans spandeer die meeste ouers geen tyd hoegenaamd daaraan om hulle geestelike te onderrig nie.
          Daar is darem ‘n effense ligstraaltjie. Twee uit elke drie ouers se kinders woon elke maand kerkdienste by. Alhoewel die meeste ouers dus sê dat die geestelike onderrig van hulle kinders, die ouers se verantwoordelikheid is, is hulle heeltemal tevrede daarmee dat die kerke die kinders onderrig.                    
          Die navorsing het getoon dat alhoewel ouers graag self hulle kinders wil onderrig, die ouers nie weet hoe om dit te doen nie weens ‘n gebrek aan kennis.
          Dit het ook getoon dat die kerke feitlik geen rol daarin speel om ouers van die nodige kundigheid te voorsien om na hulle kinders se geestelike heil om te sien nie. Net een uit elke vyf ouers van kinders jonger as 13 (19%) is deur kerke gekontak om die ouers se rol in die geestelike opvoeding van hulle kinders te bespreek.
          Die navorsing het getoon dat ouers nie weet hoe om die Bybel te bestudeer nie en hoe om Bybelstrofes te memoriseer nie.
          George Barna wat die navorsing gelei het, sê dat miljoene ouers geen idee het van die geestelike nood onder hulle kinders nie.

·       Van die 51miljoen kinders onder die ouderdom van 18 jaar in Amerika, is daar meer as 40 miljoen wat nie Jesus Christus as Saligmaker ken nie. Barna sê dit bewys dat daar ‘n geestelike nood is wat nie aangespreek word nie.

Barna sê: “Hierdie is die mees betekenisvolle en vrugbaarste sendingveld binne die geledere van die nasie, nogtans doen die mense wat glo en erken dat hulle verantwoordelik is vir hierdie kinders se geestelike heil, net mooi niks daaraan nie.
“Kerke sal in toenemende maat betrokke moet raak by die onderrig van die ouers wat betref die geestelike opvoeding van hulle kinders en om hierdie aller belangrike taak met wysheid te hanteer.”
Die navorsing het ook getoon dat in sommige gevalle die ouers nie in staat is om hulle kinders geestelik te lei nie omdat die ouers met hul eie geloofsontwikkeling sukkel.
          Wanneer dit kom by die geestelike opvoeding van kinders is daar miljoene gesinne op wie die spreekwoord van toepassing is wat lui:  Jy kan nie gee wat jy nie self het nie!
          Volgens die navorsing kan ’n kerk egter nie daarin slaag om ‘n kind tot volle geestelike wasdom te lei nie. Dit is en bly die taak van die ouers, veral die moeder aan moedersknie. Hoe meer die kerk hierdie rol vervul, hoe minder sien mens geestelik gesonde gesinne en hoe minder armer word ons aan ‘n nuwe generasie van jongmense wat tot geestelike wasdom kan groei.
          Die kerke daarenteen erken dat dit nie hulle plig is om kinders tot geestelike wasdom te lei nie. Kerke het kinders maar sowat twee ure per week onder hulle vlerk terwyl die ouers die kinders die hele week onderdak het. Ouers het baie meer geleenthede om as geestelike mentors op te tree.
          Die inligting wat tydens hierdie projek ingesamel is, het nou gelei tot ‘n nuwe boek wat binnekort uitgegee sal word getiteld “Transforming Children Into Spirtual Champions.”  Dit sal dien as handboek vir ouers en kerke.
         Die navorsing kon net sowel in SA gedoen gewees het. Die situasie is presies dieselfde. Die ontsettende hoë egskeidingsyfer in SA belemmer ook die geestelike heil van ons kinders. Die kerke se taak kan nie onderskat word nie.
          Ouers mag egter wel die opvoedingstaak van hulle kinders aan ander delegeer, maar hulle mag nooit die verantwoordelikheid delegeer nie.  Die beheer oor die totale onderwys van ‘n kind, moet by die ouer berus en nie by die staat of ‘n ander liggaam nie.
          Die inhoud van alle onderrig moet in die geval van die Christen, op die Bybel gebaseer wees.  “Die vrees van die HERE is die beginsel van die wysheid…” Ps. 111:8.
          Ouers het geen verskoning in SA waarom hulle nie hulle kinders ook tot geestelike wasdom kan lei nie. Christen-boekwinkels verkoop talle handleidings.  Meeste kerke het handleidings beskikbaar.
          Die belangrikste op die oomblik is vir ouers om hulle verantwoordelikheid te besef en dit daadwerklik na te kom, hulleself geskool te kry in die Woord en na hulle kinders se geestelike heil om te sien. Hierdie is ‘n verpligting wat geen ouer mag of durf systap nie.
Komaan ouers, rig die slap hande en die verlamde knieë weer op en maak reguit paaie vir julle voete, sodat wat nou kreupel is (want inderdaad is ons ‘n kreupel spul) nie (boonop) uit lit raak nie, maar liewer gesond gemaak word, aldus Hebr. 12:12-13. – Sjibbolet

Die liefde van ‘n Vader....

 

Fil 4:2–9: "Moet oor niks besorg wees nie, maar maak in alles julle begeertes deur gebed...aan God bekend. En die vrede van God sal oor julle...wag hou" (vs. 6,7).

In die Reader's Digest van Julie 1990 word Lewis Grizzard se verhaal in King Features oor 'n dogter se ontdekking van haar pa se liefde aangehaal. Hy begin sy storie so: "I remember the conversation at a party some time ago. 'Tell them about your dad and the muffins,' a friend asked. 'It still makes me cry,' she began." En dit is hoe sy die storie toe vertel het.

Lewis Grizzard. Hy is tydens sy vierde hartoperasie op 46-jarige ouderdom oorlede.

Elke oggend as sy werk toe ry, ry sy by haar pa se huis verby. En elke oggend hou sy eers by hom stil om saam met hom koffie te drink. Elke oggend hou hy vir haar vars gebakte roosterkoekies gereed, sodat sy dogter – of dogtertjie in sy gedagtes – nie met 'n leë maag by haar werk moet aankom nie. Een koue, reënerige oggend verslaap sy haar. Toe sy opspring weet sy sy gaan nie vanoggend tyd hê om by hom stil te hou om koffie te drink en muffins te eet nie.

Sy bel hom en verduidelik. "Jy kom nie vanoggend nie?" vra hy en sy hoor die teleurstelling in sy stem. Sy verduidelik weer hoe sy met haar tyd 'n probleem het. "Maar môre is ek weer daar," beloof sy hartlik. Sy klim in haar motor en ry deur die vallende reën werk toe ry. Toe sy die hoek by haar pa se huis omgaan, staan hy langs die straat. In die koue en in die reën wag hy vir haar. In sy hand hou hy 'n plastieksakkie vas. "He was waiting for me so I would still have my muffins..."

God is nie net ons Skepper nie. Hy is ons Vader. Deur die Here Jesus Christus het ons God se ware kinders geword. Soos ons, ons kinders lief het – nee, dieper, voller, het God ons lief. Van Jesus skryf Johannes in sy eerste hoofstuk: "Hy was in die wêreld... en tog het die wêreld Hom nie erken nie. Hy het na sy eiendom toe gekom, en tog het sy eie mense (die Jode) Hom nie aangeneem nie. Maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God genoem te word... God is hulle Vader" (Joh.1:9-13). En dan sê Jesus: "As julle wat sleg is, dan weet om vir julle kinders goeie dinge te gee, hoeveel te meer sal julle Vader wat in die hemel is, goeie gawes gee aan die wat dit van Hom vra?" (11).

GEBED: Vader, in Jesus se naam, dankie, U is altyd met my. Ek ontvang alles wat ek nodig het.

Geloof, Waarheid en Gees...

Die God wat ons aanbid is die God van die Ou en die Nuwe Testamente. Hy is ook die God van hierdie dag waarin ons leef en Hy het nog nooit verander nie.

Een van die grootste matematiese wonderwerke in die geskiedenis van die wêreld, gaan oor Moses en die Israeliete in die woestyn. Hulle had geen gebrek hoegenaamd nie. Hulle was meer as drie miljoen mense in getal. Hulle sou baie kos en water benodig.

Volgens ‘n Kwartiermeester-generaal van die Amerikaanse Leër sou Moses daagliks 1 500 ton kos vir sy mense benodig. Om soveel kos te kon voorsien sou mens elke dag twee vragtreine wat elk 1.6km lank is, moes gebruik.

Hulle was in die woestyn, daarom sou hulle ook daagliks brandhout nodig hê om die kos gaar te maak. Nog vragtreine wat elk 8km lank moes wees, sou gebruik moes word om daagliks vier duisend ton hout aan te ry.... en dit vir 40 jaar lank.

Hulle sou ook daagliks 20 000 000 liter water benodig. ‘n Trein met tenkwaens 18.8km lank sou daagliks water moes aanry.

Boonop moes hulle in net een nag deur die Rooi See beweeg. As hulle twee-twee in ‘n lang tou sou beweeg het, sou die tou 1 280km lank gewees het en sou dit hulle sowat 35 dae geneem het om daar deur te beweeg. Toe hulle daardie nag deur die Rooi See beweeg het was hulle is rye van 5 000 langs mekaar, 4.8km wyd. Dis hoe wyd die see moes oopgaan.

God het nog ‘n logistieke probleem opgelos: Elke nag wanneer hulle gekamp het sou hulle 1 200 vierkante km benodig, die grootte van Kaapstad.... 40km wyd en 48km lank.

Moses het beslis nie al hierdie sommer gemaak voordat hulle die woestyn aangedurf het nie. Hulle had ook materiaal nodig om sandale en skoene te maak en ons lees nie dat hulle sulke materiaal gehad het nie. Die sandale en skoene wat hulle in die woestyn mee ingegaan het, moes dus saam met hulle voete “gegroei” het.

Moses het in God geglo en geweet God sou van al hierdie dinge beheer neem.

En dis al wat dit van ons vra: Geloof!

Kom ons skep moed want dis dieselfde God. As ons dink ons probleme is groot, dink dan aan wat God kan doen.

Die pad vorentoe is een van Geloof, Waarheid en Gees!

Maar ons het ‘n gebedsrol om te vervul

Die HERE kan ‘n koning se gedagtes verander soos water in ‘n leivoor


Nie deur krag of geweld nie, maar deur my Gees, sê die HERE van die leërskare in Sag. 4:6.
          Die God van die Bybel, is presies dieselfde God wat ons vandag aanbid. Vir Hom is niks onmoontlik nie. Omdat Hy Almagtig is, kan Hy die geskiedenis verander, Hy kan die lewe van enige volk op aarde omskep, ja, Hy kan selfs oorloë laat ophou – in antwoord op gebed!
          Die Here is in beheer van die koning. In Spreuke 21:1 lees ons: “Die koning se hart is in die hand van die Here soos waterstrome;  Hy lei dit waarheen Hy wil.”
          Die nuwe vertaling lees: “Die Here kan ‘n koning se gedagtes net so maklik beheer soos water in ‘n leivoor en dit stuur in die rigting wat Hy wil!” (Plaas- en dorpskinders sal weet wat ‘n leivoor en leibeurte is en hoe mens dit beheer.)
          Israel pleeg ‘n gruwelike sonde. Die HERE sê aan Moses: “Laat My dan nou begaan, dat my toorn teen hulle ontvlam en Ek hulle verteer. Maar Moses besluit om 40 dae lank op die berg te gaan bid.
          Dis nie lank nie. Selfs in ons dag bid mense so lank en selfs langer.
          Moses was bang vir die toorn en die grimmigheid van die HERE (Deut. 9:19), maar hy het God nie met rus gelaat nie.
          Dit is wat ons ‘n (magtige) gebedstryd noem, wanneer iemand bid asof sy lewe daarvan afhang.
          Moses het nie nodig gehad om so vir sy volk in te tree nie. Sy saak met God was skoon. Hy het boonop God se belofte gehad: “Dan sal Ek jou tot ‘n groot nasie maak!”
          Hy is egter deeglik daarvan bewus wat die uiteinde gaan wees as God sy toorn teen die volk sou verhef. Hy tree vir sy volk in die bres, 40 dae lank. Hoeveel van ons bid ‘n uur lank?  En ons kan nie verstaan hoekom niks gebeur nie.
          Aan die Kruis op Golgotha bid Jesus dat Sy moordenaars vergewe moet word.  Op die berg bid Moses: “Ag, hierdie volk het ‘n groot sonde begaan en vir hulle goue gode gemaak. Nou dan, as U tog maar hulle sonde sou vergewe. En so nie, delg my dan maar uit u boek wat U geskryf het!” Ex. 32:31,32.
          Moses het oorwin en so is die lot van ‘n volk bepaal. Is jy op oorwinningsgrond? Ons gebede is soveel werd as wat ons werd is. Die maat waarmee ons meet, sal ons mee gemeet word.
          Daar is Dawid se groot gebed toe Absalom in opstand gekom het en die koning in skaamte moes vlug. Dawid se saak het hopeloos gelyk. Daar sit die indringer in die hoofstad Jerusalem op Dawid se troon.
          Psalms sê Dawid was ‘n man van gebed. In Ps. 3 bid hy: “O HERE, hoe het my teenstanders vermenigvuldig! Baie sê van my: Daar is geen heil vir hom by God nie…  Maar U, HERE, is ‘n skild wat my beskut, my eer en die Een wat my hoof ophef.
          “Luid roep ek die HERE aan, en Hy verhoor my vanaf Sy heilige berg. Ek het gaan lê en aan die slaap geraak; ek het wakker geword, want die HERE ondersteun my. Ek sal nie vrees vir tienduisende mense wat rondom teen my gereed staan nie…  Die heil behoort aan die HERE; laat U seën wees oor u volk! Sela.”
          Die oorwinning wat later op die slagveld behaal is, Absalom se tragiese einde en die herbevestiging van Dawid as koning, was reeds in die onsigbare area van gebed besleg.
          Christene sit soms maande by beraders in die hoop om gehelp te word met probleme wat oor hulle pad gekom het. Hulle het nog nie die geheim geleer dat selfs die lot van konings en volkere bepaal kan word deur die knie wat in die teenwoordigheid van God buig nie, tesame met die stem van belydenis en smeking wat die Troon van Genade bereik nie.
          Daniël se gebede het die groot Babiloniese en ook die Medo-Persiese ryke geskud. Hy het nie die koning se bevel gevrees nie en het geweier om die beeld te aanbid.  Daniël kon dit doen,  want hy het met ‘n skoon gewete voor God kon staan.  Dit is ook hoe hy geweet het dat God hom sou red.
          Dit baat nie ons wil ook 40 dae lank bid maar ons saak met God is nie reg nie.  God laat Hom nie bespot nie.
          Daniël se saak met God was reg en daarom kon hy die goddelose politieke kwaaddoeners wat sy ondergang gesoek het, trotseer.
          “En toe Daniël verneem dat die bevelskrif geskrywe was, het hy in sy huis gegaan; en hy het in sy bokamer vensters gehad wat oop was in die rigting van Jerusalem, en hy het drie maal per dag op sy knieë geval en gebid, en lofprysinge teenoor God gespreek.”
          So beland Daniël in die leeukuil. Sy oorwinning in die leeukuil was nie  toe hy heelhuids daar uitklim nie, maar juis toe hy daar ingegaan het. Hy het die leeukuil in oorwinning betree. Hy had ‘n vaste vertroue in sy God.
          Duisende het in afwagting gesit om te sien hoe die leeus Daniël verskeur. En toe gebeur daar niks. ‘n Engel het die leeus se bekke toegestop.
          “Toe het koning Darius aan al die volke, nasies en tale wat op die hele aarde woon, geskrywe: Mag julle vrede groot wees!
“Deur my word bevel gegee dat hulle in die hele magsgebied van my koninkryk moet bewe en sidder voor die God van Daniël, want Hy is die lewende God en Hy bestaan in ewigheid en Sy koninkryk is een wat nie vernietig kan word nie en Sy heerskappy duur tot die einde toe.
“Hy verlos en red en doen tekens en wonders in die Hemel en op die aarde, Hy wat Daniël uit die mag van die leeus verlos het.”
Paulus se middernagtelike gebed in die gevangenis van Filippi was een van die beslissingsoomblikke in die verloop van die mensdom. God sou hom daar uit laat stap om die boodskap van die Kruis in die ganse Europa verkondig, sou hy in ‘n gesig die man van Macedonië hoor sê: “Kom oor en help ons!’
“En omtrent middernag het Paulus en Silas gebid en lofliedere tot eer van God gesing.” Dan skud die fondamente van die gevangenis en die tronkbewaarder roep uit: “Menere, wat moet ek doen om gered te word?” Nie ver daarvandaan nie was ‘n getroue groep gelowiges ook in gebed.
Daar is ‘n uitnodiging ook vandag aan die mensdom: “Roep My aan in die dag van benoudheid: Ek sal jou uithelp en jy moet My eer!”
Al verkeer jy nie benoudheid nie is daar ander wat wel in benoudheid is en dit is jou plig, jou roeping om in gebed en moontlik ook fisies, vir hulle in te tree.
In die Tuin van Getsemané vind ons Jesus Christus in gebed en word die ewige lotsbestemming van die ganse mensdom besleg. Die Verlosser had die sleutel in Sy hand.
Hy moes gekruisig word, Sy bloed moes vloei, ‘n lam ter slagting gelei. Nie langer hoef die mens ‘n bokkie te neem, sy sondes daarop af te bid en die bokkie te offer nie. Nee, die Lam van God is vir almal se sondes geslag, ‘n volmaakte werk.
Sy Getsemané-gebed was nie oor vrees vir die dood nie, maar dat Hy wat sonder sonde was, die wêreld se sondes op Hom moes neem. Die Seun van die Mens triomfeer egter ook oor dit.
Die mensdom met sy pyn en skande en dood, sal verlossing vind.
Waar is daar ‘n meer kritieke uur in die lewe van die Kerk as toe Graaf von Zinzendorf in 1714 in Herrnhut, Duitsland die naam van die HERE begin aanroep het.
Hy was diep neergeboë in ‘n siele-angs omdat hy gesien het wat aangaan onder Protestantse gelowiges van die verskillende evangeliese bewegings. Dit was ‘n tydperk van vurige vervolging.
Luther het sy taak voltooi. Calvyn het op ‘n magtige wyse gewerk. Huss was ‘n gewyde nagedagtenis. Zwingli het sy volgelinge gelei, maar daar was verwarring en steeds het die bloed van die Christen-martelare gevloei.
Sedert sy jeug was Graaf von Zinzendorf ‘n ywerige Christen asook ‘n man van aksie. Hy het sy deure van sy reuse landgoed vir die vervolgde Protestante van Europa oopgestel, sodat hulle iewers skuilplek teen die genadelose storm kon vind.
Toe het Von Zinzendorf se barenswee begin. Hy het gehoop op liefde en begrip: wat hy gehoor het was die stem van geskille – en ons hoor dit vandag weer.
Die geskille was oor tientalle sake, alles van minder belang. Von Zinzendorf het verlang om God se kinders verenig te sien, maar eindelose teologiese twispunte het die uitdra van die Evangelie verteer.
Von Zinzendorf het dae en nagte in gebed deurgebring. Ander sluit later by hom aan. Op 14 Augustus 1714 het die antwoord gekom. Von Zinzendorf het ‘n Nagmaalsdiens gehou waarheen almal genooi was.
Die heerlikheid was meer as wat vlees en bloed kon hanteer. Gelowiges het in die HERE se teenwoordigheid neergeval. Die Kruis met sy diepste betekenis is onthul. ‘n Goddelike metamorfose vind onder die aanwesiges plaas. Christus word vir almal alles.
Die Morawiese beweging kom op dreef. Hulle het ‘n 24-uurse gebeds-siklus gevorm en groepe het dag en nag tien jaar lank gebid. Ja, jy lees reg: Tien jaar lank dag en nag.
Die gevolg daarvan was dat oor ‘n tydperk van 25 jaar 100 sendelinge na alle dele van die aardbol uitgereik. Die Morawiërs het ‘n wêreldwye beweging op tou gesit wat uiteindelik Protestantisme van polemiek tot sending laat swaai het.
John Wesley, ‘n spruit van die Morawiërs, het na sy grootse ondervinding in Aldersgate na Herrnhut gegaan om die wonderwerk self te aanskou.
Hy skryf aan die gelowiges tuis: “Ek het ‘n kerk gevind waar mens die atmosfeer van die Hemel self inasem.”
Dit is wat Suid-Afrika nodig het: ‘n Goddelike ingryping! Wat baat dit ons om te verklaar dat ons Christene is en niemand sien God in aksie in ons lewens en in ons land nie.
Reg oor SA skakel Christene by gebedsgroepe in. Ons glo daar is ‘n Goddelike ingryping in wording, ‘n kragtige geestelike herlewing is aan die kom, nie net in SA nie, maar reg oor die wêreld.
Nie deur krag of geweld nie, maar deur Sy Gees. – Sjibbolet

Die saak van die Koning

"Daniël het toe gespreek en gesê: Mag die Naam van God geprys word van ewigheid tot ewigheid, want die wysheid en die krag is syne.

"Hy tog verander die tye en die geleenthede; Hy sit konings af en stel konings aan; Hy verleen wysheid aan die wyse manne en kennis aan die wat insig het; Hy openbaar ondeurgrondelike en verborge dinge; Hy weet wat in die duister is, en die lig woon by Hom.

"U, God van my vaders, loof en prys ek, want U het my wysheid en krag verleen, en nou het U my bekend gemaak wat ons van U afgesmeek het, want die saak van die koning het U ons bekend gemaak." Dan 2:20-13 

"U, o koning, koning van die konings, aan wie die God van die Hemel die koningskap, die krag en die sterkte en die eer verleen het, en in wie se hand Hy in die hele bewoonde wêreld die mensekinders, die diere van die veld en die voëls van die Hemel gegee het, sodat Hy u as heerser oor hulle almal aangestel het –  ú is die hoof van goud." Dan 2:37-38 

Nebukadnésar kon die Tempel beroof en die plek van die Allerheiligste verontreinig. Hy kon selfs van God steel. God het hom aangestel. God stel konings aan en Hy verwyder hulle. God het Nebukadnésar vir Sy doeleindes aangestel. Nebukadnésar sou koning bly vir solank God hom as koning daar wou hê.

Kom, elkeen moet saai...

Joh 12:20-33: "As 'n koringkorrel nie in die grond val en sterwe nie, bly hy net een; maar as hy sterwe, bring hy 'n groot oes in" (vs. 4).

In die Encyclopaedia Britannica word van 'n merkwaardige eksperiment vertel wat by Wolverhampton, Engeland, gedoen is. Een koringkorrel is geplant, wat verskillende halms met are opgelewer het. Die koringkorrels wat van hierdie een koringplant geoes is, is almal getel en weer geplant. Amper 'n akkertjie koring het toe opgekom. Die proses is herhaal. Na twee jaar is nagenoeg 32 500 koringkorrels geoes. Almal afkomstig van die een koringkorrel wat oorspronklik geplant is.

So moet elkeen wat bely dat hy of sy ‘n Gelowige is die Woord saai. Herders kry nie lammer nie, skape lam. Die herder versorg sy skape en pas hulle op, maar dis die skape, ek en jy, wat die twee-, drie-  en vierlinge moet inbring.

'n Morawiese sendeling, George Smith, het na 'n Afrikagebied toe gegaan om sendingwerk te doen. Hy het net 'n kort rukkie kon bly, want deur die samewerking van vyandelike elemente, soos bv. toordokters, moes hy sy sendinggebied verlaat. Hy het net een bekeerling gehad: 'n middeljarige en armoedige vrou.

Hy het hom in sy nuwe omgewing aan alles onttrek en voortdurend gebid vir die uitbreiding van die Evangelie in daardie Afrikastreek waar hy wou werk en, soos hy gedink het, gefaal het. Hy is in sy eensame kamer, in gebedsposisie, dood gevind.

Met die honderdjarige herdenking van die Morawiese Sendinggenootskap het 'n groep sendelinge by die streek waar die Smith sendingwerk probeer doen het, uitgekom. Hulle het daar 'n bejaarde vrou aangetref: George Smith se enigste bekeerling. Sy het vir hulle die verslete Bybel gegee wat hy agtergelaat het.

'n Sterk Christengemeente van 13 000 mense het in die gebied gewoon. Almal vrug van die getuienis van daardie een bekeerling wat George Smith agtergelaat het. Haar voortgaande getuienis vir die Here, die gedurige lees van die Bybel en, ek glo, ook sy volhardende voorbidding vir hulle, het so 'n oes opgelewer. "…die woord wat uit my mond kom…sal nie onverrigter sake na My toe terugkeer nie, maar dit sal doen wat Ek gedoen wil hê en tot stand bring waarvoor Ek dit uitgestuur het" (Jes.55:11).

God het in elke saad die lewenskrag volgens sy soort geplaas. Saad wat in 'n houer op 'n rak gestoor word, kan nie daardie krag vrystel nie. Die eis is: in die grond val, sterwe, groei en vrugdra. God se Woord is saad – Jesus het die gelykenis van die saaier vertel en gesê: "Die saad is die woord van God." - Die woord wat verswyg word, bly alleen. Die woord wat uitgestuur word, dra vrug. Die koringkorrels wat so oorvloedig 'n oes kan voortbring, is ook mense, die diensknegte van die Here, wat hulleself, soms met opoffering, beskikbaar stel om gebruik te word. In die bekeerde mens is 'n godskrag, die inwonende Heilige Gees, wat uit die aanbieding van die bekeerde mens se lewe en getuienis, krag, talente, besittings, die wonder van bekering ook in ander kan laat ontkiem.

GEBED: Here, vandag gee ek myself aan U oor en begin ek saai.

Gebruik net die Betroubare Kompas

1 Kor 1:4-9: "God is getrou, Hy wat julle geroep het om verenig te lewe met sy Seun, Christus Jesus, ons Here" (vs. 9).

Seevaartuie gebruik meesal ‘n GPS en ander elektroniese toerusting om rigting aan te dui, maar jare gelede, selfs in sommige gevalle vandag steeds, gebruik seevaartuie ‘n kompas om op koers te bly.

Daar is baie omgewingsfaktore wat ons van koers af kan dwing, maar ons moet seker maak dat ons altyd die HERE se kompas, die Bybel, maar ook die Heilige Gees, gebruik om op koers te bly op pad na die Nuwe Jerusalem.

Voor die slag van Edge Hill het Lord Ashley gebid: "O Here, U weet hoe besig ek vandag sal wees. As ek U vergeet, vergeet U my tog nie." In tye van menslike swakheid, wanneer omstandighede ons oorweldig en ons gevoelens ons in die steek laat, kan ons steeds op God vertrou. "…as ons ontrou is – Hy bly getrou …" (2 Tim. 2:13).

GEBED: Here, vandag vertrou ek meer op wat U vir my in U Woord sê, as wat ek in my denke aanvoel.

Wag – en weier om te twyfel

Die gesig sal nog duur tot op die vasgestelde tyd; maar dit spoed voort na die einde en sal nie teleurstel nie.

As dit dalk vertoef,wag daarvoor, want alte seker sal dit kom en nie versuim nie. – Hab. 2:3

In die boekie Expectation Corner van Adam Slowman wandel Slowman deur GOD se skatkamers. Een van

die skatkamers is die Vertraagde Seëninge Kantoor, waar GOD in Sy wysheid sekere dinge wat voor gebid

word terughou tot op ‘n bestemde tyd.

Dit neem baie van ons soms te lank om te besef dat vertraging nie weiering beteken nie.

Baie van ons pluk ons seëninge nog groen in die mandjie, soms lank voordat dit ryp is.

Jes. 30:18 …Welgeluksalig is almal wat op Hom wag

Die HERE waak oor ons struikelgang en Hy sal nooit toelaat dat ons bo ons kragte beproef word nie.

Ons durf nie in Sy Liefde twyfel nie. Ons moet onsself ophef en Sy naam grootmaak in lofprysinge want

die antwoorde en die oorvloed is beslis op pad.

Jes. 40:28-31 … Die wat op die HERE wag, kry nuwe krag; hulle vaar op met vleuels soos die arende;

hulle hardloop en word nie moeg nie, hulle wandel en word nie mat nie.

En dan die belangrikste: Weier om te twyfel, want hy wat twyfel moenie dink dat hy iets van die

HERE kan ontvang nie. Jak. 1:7

Die werklikheid is dat die Christen geen keuse in ‘n aangeleentheid moet hê as suiwer om positief te

bly en op God te vertrou nie.

Die teenkant van die saak is dat as ons nie positief bly en God 100% vertrou nie, dan twyfel ons en

dan kan ons niks – nie eers iets nie – van die HERE verwag nie.

Ons bid dan en vra God se wil. Hy kan nee sê of Hy mag ja sê. Die belangrikste daarna is God se

tydskedule. As dit Sy wil is sal Hy sy Woord gestand doen en die antwoord gee. Vir seker!

As ons egter intussen begin twyfel, dan gebeur niks want God laat hom nie bespot nie. Of ons glo

en vertrou Hom as ‘n waarmaker van sy Woord, of ons bevraagteken Hom of ons twyfel.

Besluit nou en besluit finaal: Ek gaan God vertrou, ek gaan nooit weer twyfel nie! –Sjibbolet