Die geheim van Lewenskrag

1 Sam 1:9-28: "Here, Almagtige, as U…aan my 'n seun gee, sal ek hom sy lewe lank aan U gee…" (vs. 11)

William Quarrier se vader is oorlede toe hy drie jaar oud was. Hy was net vyf jaar oud toe baie jare gelede kaalvoet, koud en honger in een van Glasgow se strate gestaan het. Hoekom gee niemand vir hom kos nie, het hy gewonder. Hy het 'n dag en half laas iets te ete gehad. Daar in die koue het hy ‘n besluit geneem: Hy sal nie soos hierdie mense optree wanneer hy die dag die vermoë het om ander te kan help nie.

Toe hy ses en 'n half jaar oud was, begin hy in 'n speldefabriek 'n twaalfuurskof werk teen 'n sjieling 'n week. Watter lewenskans het so 'n verwaarloosde, arm kind? Op 17-jarige ouderdom hoor William vir die eerste keer die Evangelie van God se liefde en Christus Jesus se verlossingswerk. Vir so 'n wonderlike boodskap het sy hart oopgegaan en William is wedergebore.

Op 18-jarige ouderdom begin hy skoenewinkel en gou had hy ‘n string skoenwinkels. Sy visie was om armoedige kindertjies te help.

In 1903 is William na die HERE toe. Hy het in sy doel geslaag. Vandag is daar die Orphan  Home of Scotland. William Quarrier het dit opgerig. Dit bestaan uit 34 huise. Altesame 1 500 arm kinders is daar gehuisves. Teen 1890 was daar ook ‘n skool, ‘n kerk (Berg Sion Kerk, waar hy en sy vrou ook begrawe is) en ‘n brandweer. Dit is dieselfde William wat op 5-jarige ouderdom kaalvoet in die straat hom verknies het oor sy lot as arm weeskind op straat. Sy bekering het so 'n groot krag in sy lewe ingebring dat hy so 'n taak kon aanpak en suksesvol uitvoer. Christene het ook skenkings begin bydra.

Die grootste lewensbelegging wat 'n mens kan maak, is om sy lewe vir die Here te gee. Die Here neem 'n waardelose swak mens en bring deur die Heilige Gees krag en rykdom in die innerlike lewe in en die persoon word 'n nuttige, diensbare mens op aarde, wat God verheerlik en sy medemens verryk.

"Julle is inderdaad uit genade gered, deur geloof. Hierdie redding kom nie uit julleself nie; dit is 'n gawe van God. Dit kom nie deur julle eie verdienste nie, en daarom het niemand enige rede om op homself trots te wees nie. Nee, God het ons gemaak wat ons nou is: in Christus Jesus het Hy ons geskep om ons lewe te wy aan die goeie dade waarvoor Hy ons bestem het" (Efes 2:8,9).

GEBED: Here, vandag open ek my hart vir die rykdom wat U deur U Gees in 'n mens se lewe inbring sodat ook ek na ander kan uitreik.

Hou aan saai, die vrug sal dra

Matt. 13:3–8 en 18-23: "Die man by wie daar op goeie grond gesaai is, is hy wat die Woord hoor en dit verstaan. Hy dra inderdaad vrug en lewer 'n oes..." (vs. 23)

Peter J Pell was lid van die bekende Pell familie wat Gospel Folio Press begin het. Peter vertel van ‘n man wat 40 lank die uitbreiding van die Here se Koninkryk behartig het. Hy het  op 'n straathoek gestaan en allerlei Evangeliese leesstof uitgedeel. Peter vertel dat hoe ouer die man geword het, het die straathoekwerk vir hom moeilik geraak en hy het buitendien geen vrug op sy saaiwerk gesien nie. Hy het opgehou.

'n Paar jaar later loop hy een Saterdagaand by daardie straathoek verby en 'n jongman gee vir hom 'n Evangeliese traktaatjie. Hy vra die jongman: "Hoekom is jy vanaand hier en doen jy hierdie werk?"

Die jongman antwoord: "Meneer, sien, hier het gereeld 'n ouerige man Saterdagaande op hierdie straathoek gestaan en traktaatjies uitdeel. Ek het een aand een geneem en dit het my na die Here toe gelei en ek is Wedergebore. Dit is nou al 'n ruk lank dat die ouman nie meer hier is nie. Ek dink hy is seker Hemel toe. Ek het toe in my hart gevoel en wil ook vir die Here werk en ek kom neem nou maar sy plek in."

Die ouman se oë vul met trane en hy gryp die jongman se hand. "Dit is ek wat die traktaatjie vir jou gegee het. En met God se genade gaan ek weer met my werk om traktaatjies uit te deel, begin en aanhou totdat die Here Jesus weer kom."

Dit is Gelowiges se roeping om die Woord te saai. In sommige harte gee God deur sy genade die wasdom en iemand word vir Christus gewen. "Julle is immers Wedergebore, nie uit verganklike saad nie, maar uit onverganklike saad: die lewende en ewige Woord van God... en hierdie Woord is die evangelie wat aan julle verkondig is" (1 Pet. 1:23). Dit is baie ongelukkig as 'n kind van die Here dwarsdeur die lewe gaan sonder om ooit iets te doen om 'n ander vir Christus te wen nie.

MOET EK GAAN MET LEë HANDE,
MOET EK SO MY HEER ONTMOET ?
NIE EEN DAG AAN HOM GEWY NIE,
NIKS TE OFFER AAN SY VOET ?

KOOR:
MOET EK GAAN MET LEë HANDE,
MOET EK SO MY HEER ONTMOET ?
NIE EEN SIEL GELEI NA JESUS,
NIKS TE OFFER AAN SY VOET ?

GEBED: Here, van vandag af soek ek geleentheid om U aan iemand bekend te maak.

Gebruik net die Betroubare Kompas

1 Kor 1:4-9: "God is getrou, Hy wat julle geroep het om verenig te lewe met sy Seun, Christus Jesus, ons Here" (vs. 9).

Seevaartuie gebruik meesal ‘n GPS en ander elektroniese toerusting om rigting aan te dui, maar jare gelede, selfs in sommige gevalle vandag steeds, gebruik seevaartuie ‘n kompas om op koers te bly.

Daar is baie omgewingsfaktore wat ons van koers af kan dwing, maar ons moet seker maak dat ons altyd die HERE se kompas, die Bybel, maar ook die Heilige Gees, gebruik om op koers te bly op pad na die Nuwe Jerusalem.

Voor die slag van Edge Hill het Lord Ashley gebid: "O Here, U weet hoe besig ek vandag sal wees. As ek U vergeet, vergeet U my tog nie." In tye van menslike swakheid, wanneer omstandighede ons oorweldig en ons gevoelens ons in die steek laat, kan ons steeds op God vertrou. "…as ons ontrou is – Hy bly getrou …" (2 Tim. 2:13).

GEBED: Here, vandag vertrou ek meer op wat U vir my in U Woord sê, as wat ek in my denke aanvoel.

Van swaarkry na Heerlikheid

 

2 Kor 4:16-18: "Ons swaarkry in hierdie lewe is maar gering en gaan verby, maar dit loop vir ons uit op 'n heerlikheid … wat ewig bly" (vs. 17).

Die dag van Lee Oswald se sluipmoord op pres. John Kennedy, is 'n polisieman, J. D. Tippit, ook doodgeskiet. Pas na Tippit se ontslag as soldaat uit die V.S.A.-leër in 1946, het hy na sy tuiste in Red River County, Texas, V.S.A. teruggekeer. Hy het een aand ‘n meisie, Marie, saamgeneem na 'n Herlewingsdiens toe wat op hulle dorp gehou is.

Hulle vriendskap het van daardie aand af verdiep, totdat dit op 26 Desember van daardie jaar op 'n huwelik uitgeloop het. Totdat hulle in 1952 na Dallas verhuis het, was hulle meelewende lidmate van hulle kerk in Red River County. Tippit het by die polisie aangesluit om beter vir sy groeiende gesin te kon sorg. In die nuwe dorp, te midde van baie bedrywighede, het hulle lewe vir die Here afdraend begin loop. In 1962 het hulle hul lewens opnuut aan die Here oorgegee en aktiewe, werkende lidmate van hulle kerk in Dallas geword. Hulle seun Allen, en dogter Brenda, het in daardie tyd ook die Here gevind.

Na Tippit se dood, die dag met die sluipmoord op pres. Kennedy, het Marie Tippit haar troos by God gesoek. Sy getuig: "The experiences that have come during this period of bereavement have drawn me closer to God than I have ever been before. I could never have got through the experiences of the past months without God's presence and power."

Om naby aan die Here te lewe vrywaar ons nie van leed, beproewing en teleurstelling nie, maar ín die beproewing is dit ons behoudende krag. Sonder die Here kan ons in so 'n seermaaktyd in ons lewe, dalk totaal ontspoor en 'n afdraend pad volg. 'n Ou liedjie sê: "In die skadu van beproewing vind ek Jesus." As ons beproewing vir ons 'n verdieping van ons geestelike lewe en groter bruikbaarheid vir die Here meebring, verander die beproewing in 'n seën.

Vir Marta en Maria, het die siekte en dood van hulle broer, 'n dieper kennis van Jesus en 'n inniger liefde vir Hom meegebring. Vir húlle was die troos die werklike teruggee van 'n lewende broer. Met dieselfde krag waarmee Jesus Lasarus aan sy susters teruggegee het, wek Hy deur sy Heilige Gees in die gelowige hart ook nuwe lewe, nuwe geloof, nuwe troos op. "Hy gee die vermoeides krag, Hy versterk dié wat nie meer kan nie…dié wat op die Here vertrou kry nuwe krag" (Jes. 40:29,31). "Moenie bang wees nie, Ek is by jou, moenie bekommerd wees nie, Ek is jou God, Ek versterk jou, Ek help jou, Ek hou jou vas, met my eie hand red Ek jou" (Jes. 41:30).

GEBED: Here, vandag skuil ek in beproewing by U.

“My pa is die Kondukteur”

 

Jes 43:1-7: "Moenie bang wees nie, Ek is by jou" (vs. 7).

'n Man het 'n klein dogtertjie dopgehou wat stoksiel alleen op 'n bus deur die stad ry. Sy het geen tekens van onrus of spanning getoon nie. Hy het oorgeleun na haar toe en vir haar gevra: "Meisie, is jy dan nie bang om so alleen in die bus te ry nie?" Sy kyk om na hom toe en antwoord vrolik: "Nee Oom, niks kan met my gebeur nie. My pa is die kondukteur van die bus en hy hou sy oë op my."

Ons kan ons voorstel hoe die pa, wat kondukteur van die bus is en met sy werk besig is, kort-kort kyk of dit nog met sy dogtertjie goed gaan. So 'n vertroue in ons Hemelse Vader en die wete dat Hy wat oor hierdie wêreld waarin ons leef regeer, aan ons dink en ons in die oog hou, bring gerustheid in ons hart. Kom ons glo dit met blydskap.

'n Bewustheid van ons Hemelse Vader se teenwoordigheid en sorg oor ons is nie nét 'n geruste gevoel nie, maar 'n wéét op grond van die versekering wat Sy Woord ons gee. Telkens verbind die Here se Woord God se sorg oor Sy kinders in hierdie wêreld ook werklik met 'n pa of ma se gevoel en besorgdheid oor hulle kind.

Ons daaglikse omgang met Sy Woord is noodsaaklik om hierdie gedurige wete van, en geloof in, Sy sorg oor ons lewend te hou te midde van wêreldse en teensprekende omstandighede. "…julle Vader weet wat julle nodig het, nog voordat julle dit van Hom vra" (Mat.6:8).

"Sion sê: 'Die Here het my verlaat, die Here het my vergeet.' Kan 'n vrou haar eie baba vergeet, haar nie ontferm oor die kind wat sy in die wêreld gebring het nie? Selfs al sou so iets kon gebeur, Ek sal jou nie vergeet nie." (Jes.49:14,15). Ons is kind van God deur Christus: "…die wêreld het Hom nie erken nie…sy eie mense (die Jode) het Hom nie aangeneem nie …maar aan almal wat Hom aangeneem het, dié wat in Hom glo, het Hy die reg gegee om kinders van God te word" (Joh.1:10-12).

Dit is 'n mens se eie keuse as hy sonder God se sorg en toesig deur hierdie lewe wil gaan, maar dit is 'n gevaarlike keuse. Moses het die veilige weg gevolg. Die Here vra hom: "Moet Ek self saamgaan en vir jou vrede gee?" Moses was baie gou om te antwoord: "As U nie self saamgaan nie, moet U ons nie van hier af laat wegtrek nie" (Eks. 33:14,15) En ook net goed, want baie gou het probleme opgeduik wat net God vir hom kon oplos. Dit was ook die gerusstellende belofte van die Here Jesus na Sy opstanding aan Sy dissipels, en daarom ook aan ons: "En onthou: Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld" (Mat.28:20).

GEBED: Here, vandag leef ek in die blye wete: U oë is op my.