Eiendom vat sonder vergoeding is uit!

Eiendom vat sonder vergoeding is uit, want
Die HERE kan die koning se gedagtes verander…

In Rigters 6:1 sê God aan Gideon: Maar, toe die kinders van Israel gedoen het wat verkeerd was in die oë van die Here, het die HERE die kinders van Israel OORGEGEE in die hand van die Midianiete – sewe jaar lank!

          Sewe jaar lank! Dis mos nie nodig om langer vrae te vra nie. Ons eie situasie moet vir ons mos nou meer duidelik wees as ooit te vore.

          Dit lei geen twyfel nie dat die Skrif verwag dat die Christen hom moet onderwerp aan die Owerheid wat oor hom aangestel is.

          So, loof die HERE, bid vir die owerheid, dien die HERE. Alles is nog lank nie verlore nie. Dit lyk maar net so.

          Die prentjie word verder ingekleur wanneer God ons verbied om te vergeld. God sê dat Hy 'n jaloerse God is en dat die wraak Hom (alleen) toekom.

          Met ander woorde, terwyl ons wraak wil neem met allerlei verset en optredes, staan God terug, want ons probeer doen wat God sê Sy eksklusiewe reg is. Die Christen moet sy verstand afskakel sodat hy kan hoor wat die Gees van God aan hom wil sê.

          Wanneer die HERE sê dat Sy Liggaam vir die regering moet bid, dan is dit 'n opdrag wat eenvoudig uitgevoer moet(!) word, al lyk dit ook hoe moeilik. As daar nie vrede in die land is nie, dan is dit heelwaarskynlik omdat die Liggaam nie vir die regering bid nie.

          Die HERE is in beheer van die koning. In Spreuke 21:1 lees ons: "Die koning (staatspresident) se hart is in die hand van die HERE soos waterstrome; Hy lei dit waarheen Hy wil."

 ·        Die nuwe vertaling lees: "Die HERE kan 'n koning se gedagtes net so maklik beheer soos water in 'n leivoor en dit stuur in die rigting wat Hy wil!" Skitterend!


So, kom maar gerus u plig en opdrag na en bid vir die Owerhede. Hulle dink maar hulle is in beheer.

 Luister wat sê Psalm 149 oor "Lofgesang en Oorlogswaard":

 Halleluja! Sing tot eer van die Here ‘n nuwe lied,

Sy lof in die vergadering van die gunsgenote!

Laat Israel hom verheug in sy Maker;

Laat die kinders van Sion juig oor hul Koning!

Laat hulle Sy naam loof in koordans,

Hom psalm sing met tamboeryn en siter.

Want die Here het ‘n welbehae in Sy volk;

Hy versier die ootmoediges met heil.

Laat die gunsgenote juig in heerlikheid;

Laat hulle jubel op hul bedde.

Lofverheffinge van God is in hulle keel,

en ‘n tweesnydende swaard in hulle hand;

Hoekom?

Om (sodoende) wraak te oefen onder die heidene,

strafgerigte onder die volke;

om hulle konings met kettings te bind

en hulle edeles met ysterboeie;

om ‘n vonnis wat opgeskrywe is,

aan hulle te voltrek.

‘n Eer is dit vir Sy gunsgenote!

Halleluja!

 Dat die HERE opsoek is na voorbidders maar hulle selde vind, word weerspieël in die pyn van Sy uitroep deur Jesaja:

          Hy het gesien dat daar niemand was nie en Hom verbaas dat niemand tussenby tree nie,”

          En sy teleurgestelde protes deur Esegiël:

          Ek het onder hulle ‘n man gesoek wat ‘n muur kan bou en voor My aangesig in die bres kan staan vir die land…  maar Ek het niemand gevind nie. – Sjibbolet

God eerste, altyd!

Die uitvinder van reuse grondverskuiwingsmasjinerie, Robert G. LeTourneau, het eintlik bekend geraak deur die reuse bedrae geld wat hy vir evangelisasie- en sendingwerk geskenk het.



In King's Bussiness beskryf hy hoe sy kerk se jongmense gereeld een aand 'n week by 'n sendingkerk dienste gaan hou het. As jongman het hy altyd met hulle saamgegaan.
Een aand kon hy nie gaan nie. Daardie tyd was sy fabriek nog klein en hy moes die ontwerp van 'n nuwe masjien, waaroor hyself nog nie seker was nie en wat die volgende dag deur kontrakwerkers vervaardig sou word, voltooi. Hy kon nie sy werk doen en ook nog die diens by die sendingkerk gaan hou nie.
"Die HERE en ek was in ‘n taamlike worsteling terwyl ek moes besluit wat my te doen staan," skryf hy. Hy het nie geweet hoe hy die masjien nog die aand geteken gaan kry nie, maar hy het tog saam met die jongmense na die sendingdiens toe gegaan. Dit was 'n buitengewone geseënde aand.
Ongeveer tienuur die aand kom hy weer tuis. Moeg, maar vol vreugde na die aand se bedrywigheid by die sendingkerk, gaan hy by sy tekenbord sit.
Hy skryf: "Ek het by my tekenbord gaan sit en binne vyf minute was die uitleg en plan so duidelik as wat kan kom. Die klein stukkie masjienerie wat ek daarna nag ontwerp het, was die sleutel masjien wat ek my lewe lank gebou het. Dit loon ‘n mens om God eerste te stel.”
            Nog nooit het dit iemand berou om God se belange eerste te stel nie, al lyk dit vir die oomblik of dit 'n nadelige gevolg gaan hê.
Toe God Abraham gevra het om sy seun, Isak, te offer, het dit gelyk of hy sy seun gaan verloor. Hy het dadelik gehoorsaam, maar in plaas van sy seun te verloor, het hy 'n groot nageslag vir hom gewen. God het gesê: "Ek lê 'n eed af by Myself dat Ek jou baie sal seën oor wat jy gedoen het…in jou nageslag sal al die nasies van die aarde geseën wees, want jy het My gehoorsaam." Gen 22:17,18
Die slotsom van die Psalmskrywer is: "HERE, ek het besluit dit is vir my die belangrikste in die lewe om te maak soos U gesê het." Ps 119: 57
Wanneer ons God se belange ons eerste belang maak, sorg Hy vir ons. Vir seker!
            “Seun, gaan werk vandag in die wingerd." Matt 21:28

In die gees en die krag van Elía

En vandag, oral oor die wêreld heen hoor mens die oproep:
Terug na GOD!”
Dit is die boodskap “in die gees en krag van Elia”,
wat oor die wêreld heen weerklink
om mense gereed te maak vir die Wêderkoms.

En regoor die wêreld is daar ‘n toenemende druk van
aanneemkinders wat hul biologiese ouers soek en vaders
en moeders wat hul aanneemkinders soek.

Die Ou Testament eindig soos volg: Mal 4:5-6 “Kyk, Ek stuur julle die profeet Elía voordat die groot en vreeslike dag van die HERE aanbreek. En hy sal die hart van die vaders terugbring tot die kinders, en die hart van die kinders tot hulle vaders, sodat Ek nie hoef te kom en die land met die banvloek tref nie.”
            Dit is waarskynlik hier waar sommige die gedagte vandaan haal dat Elia na die aarde gaan terugkeer. Nadere ondersoek bewys die teendeel.
            Selfs in die tyd van Jesus Christus het mense lering gegee en geglo dat Elia na die aarde sou terugkeer. Sommige het gemeen dat Christus eintlik Elia was.
            Luk. 9:18-19 “En toe Hy besig was om alleen te bid, was die dissipels by Hom, en Hy vra hulle en sê: Wie sê die skare is Ek? En hulle antwoord en sê: Johannes die Doper, en ander Elía, en ander dat een van die ou profete opgestaan het.”
            Markus 9:11-13 “En hulle vra Hom en sê: Waarom sê die skrifgeleerdes dat Elía eers moet kom? Toe antwoord Hy en sê vir hulle: Dis waar, Elía kom eers om alles te herstel; en tog, hoe staan daar dan van die Seun van die mens geskrywe dat Hy baie moet ly en verag word? Maar Ek sê vir julle dat Elía al gekom het, en hulle het aan hom gedoen alles wat hulle wou, soos van hom geskrywe is.”
            Die ander waarheid is dat die profesie van Maleagi reeds vervul is. So lees  Matt. 11:13-14 “Want al die profete en die wet het tot op Johannes geprofeteer. En as julle dit wil aanneem: hy is Elía wat sou kom.”
            Christus het geleer dat Johannes die Doper direk verband hou met die koms van Elia waarvan in Maleagi 4:5-6 gepraat word.
            Maar was Johannes die Doper letterlik Elia? Kyk wat sê Joh. 1:19-23 “En dit is die getuienis van Johannes, toe die Jode uit Jerusalem priesters en Leviete gestuur het om hom te vra: Wie is u? En hy het erken en nie ontken nie, maar het erken: Ek is nie die Christus nie. Toe vra hulle hom: Wat dan? Is u Elía? En hy sê: Ek is nie. Is u die profeet? En hy antwoord: Nee.
Toe sê hulle vir hom: Wie is u? – dat ons antwoord kan gee aan die wat ons gestuur het. Wat sê u van uself? Hy antwoord: Ek is die stem van een wat roep in die woestyn: Maak die pad van die Here reguit! soos Jesaja, die profeet, gesê het.”
            Johannes noem duidelik dat hy nie eintlik Elia in persoon is nie. In Luk. 1:17 verduidelik die Engel Gabriël dat Johannes sou kom: “En hy sal voor Hom uit gaan in die gees en die krag van Elía (hoekom?), om die harte van die vaders terug te bring tot die kinders en die ongehoorsames tot die gesindheid van die regverdiges (hoekom?), om vir die Here ‘n toegeruste volk te berei.”
            Nou sien mens dat dit die bediening en boodskap van Johannes die Doper was in die gees en krag van Elia. En so is die profesie vervul. Sy taak was om die weg vir die koms van Jesus Christus voor te berei en om mense aan te moedig om Christus as die Messias te aanvaar.
            Verdere ondersoek aangaande Maleagi 4:5-6 wys dat die betrokke profesie ook op die eindtyd dui omdat dit verwys na die aanbreek van die “die groot en vreeslike dag van die HERE,” vir hulle wat nie gereed is vir die Tweede Koms van Jesus Christus nie:  Matt. 24:30 “En dan sal die teken van die Seun van die mens in die Hemel verskyn, en dan sal al die stamme van die aarde rou bedryf en die Seun van die mens sien kom op die wolke van die Hemel met groot krag en heerlikheid.” En ook:
Openb. 6:12 En ek het gesien toe Hy die sesde seël oopgemaak het, en kyk, daar was ‘n groot aardbewing; en die son het swart geword soos ‘n harige sak, en die maan het geword soos bloed; en die sterre van die Hemel het op die aarde geval, soos ‘n vyeboom wat deur ‘n groot wind geskud word, sy navye laat afval; en die Hemel het weg gewyk soos ‘n boek wat toegerol word, en al die berge en eilande is uit hulle plekke versit; en die konings van die aarde en die grotes en die rykes en die owerstes oor duisend en die magtiges en al die slawe en al die vrymense het hulle weggesteek in die spelonke en in die rotse van die berge, en vir die berge en die rotse gesê: Val op ons en verberg ons vir die aangesig van Hom wat op die troon sit, en vir die toorn van die Lam.”  Asook:
Openb. 6:17 “want die groot dag van sy toorn het gekom, en wie kan bestaan?”
Wat is die doel van die “gees en die krag van Elia”? Presies wat Mal 4:5-6 sê: “En hy sal die hart van die vaders terugbring tot die kinders, en die hart van die kinders tot hulle vaders.”
Die Bybel leer dat ‘n reuse herlewing voor die Wederkoms gaan plaasvind, ‘n herlewing wat in ons gesinne en familie gaan begin
As ons die Heilsboodskap aan die ganse wêreld wil bring dan moet dit ten eerste in ons huise lewendig wees: Matt. 28:19-20 “Gaan dan heen, maak dissipels van al die nasies, en doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees; en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het. En kyk, Ek is met julle al die dae tot aan die voleinding van die wêreld. Amen.”
Vanaf ons huise (huisaltare) sal dit oorvloei van ons gemeentes, dan na die gemeenskap om uiteindelik reg oor die wêreld heen voort te rol.
            Die Elia-boodskap sal ook GOD se verlore skape laat terugkeer na Hom: Luk. 1:17 “En hy sal voor Hom uit gaan in die gees en die krag van Elía, om die harte van die vaders terug te bring tot die kinders en die ongehoorsames tot die gesindheid van die regverdiges, om vir die Here 'n toegeruste volk te berei.”
            Hierdie sal ‘n oproep wees tot totale toewyding en gehoorsaamheid, die aflê van alle sonde en kompromieë want dit was die boodskap van Elia en Johannes die Doper: 1 Kon.18:21 “En Elía het nader gekom na die hele volk en gesê: Hoe lank hink julle op twee gedagtes? As die HERE God is, volg Hom na; en as Baäl dit is, volg hom na! Maar die volk het hom niks geantwoord nie,” en
Matt. 3:1-2 “In daardie dae het Johannes die Doper opgetree en in die woestyn van Judéa  gepreek en gesê: Bekeer julle, want die koninkryk van die Hemele het naby gekom.”
Hierdie oproep tot vernuwing en belydenis sal vir ‘n ieder en ‘n elk wees, nie net vir die Jode soos wat sommige van mening is nie. Die Nuwe Testament leer dat die “Israel” van vandag is die Wedergeborenes wat Jesus Christus as Redder en Verlosser aangeneem het: Gal. 3:26-29; Rom. 2:28-28; Matt. 3:9-10; Matt. 21:43 en Rom. 9:7-8.
In die tyd van Elia het die mense afgedwaal van die Goddelike weg en verkies om die heidendom en wêreldse lewenstyle aan te hang: Kon.19:13-14 “En toe Elía dit hoor, het hy sy gelaat met sy mantel toegedraai en uitgegaan en by die ingang van die spelonk gaan staan. En daar kom ‘n stem na hom wat sê: Wat maak jy hier, Elía? En hy antwoord: Ek het baie geywer vir die HERE, die God van die leërskare; want die kinders van Israel het u verbond verlaat, u altare afgebreek en u profete met die swaard gedood, sodat ek alleen oorgebly het; en hulle soek my lewe om dit weg te neem.”
            In die tydvak waarin ons nou leef lyk dit of die Christene ‘n soortgelyke roete volg. Dit was die taak van Elia op Berg Karmel om die mense terug na GOD te lei: 1 Kon. 18:37-39 “Antwoord my, HERE, antwoord my, sodat hierdie volk kan erken dat U, HERE, God is, en dat U hulle hart tot U laat terugkeer. Daarop het die vuur van die HERE neergeval en die brandoffer en die hout en die klippe en die stof verteer, ja, die water wat in die sloot was, opgelek. En toe die hele volk dit sien, het hulle op hul aangesig geval en gesê: Die HERE, Hy is God, die HERE, Hy is God!” Asook:
            1 Kon. 18:43-45 “Daarop sê hy vir sy dienaar: Klim tog op, kyk uit na die see. En hy het opgeklim en uitgekyk en geroep: Daar is niks nie. Toe sê hy: Gaan weer – sewe maal. En die sewende maal roep hy: Daar gaan ‘n wolkie soos ‘n man se hand op uit die see. Toe sê hy: Gaan op, sê vir Agab: Span in en trek af, dat die reën jou nie terughou nie. En in ‘n oogwink was die Hemel swart van wolke en wind, en ‘n groot reën het gekom; en Agab het op die wa geklim en weggetrek na Jísreël.”
            Dit is ook wat Johannes gedoen het en mense aangemoedig het om Jesus Christus as Verlosser aan te neem: Joh. 1:29 1:29 “Die volgende dag sien Johannes Jesus na hom toe kom, en hy sê: Dáár is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!”
            En later het die nuwe bekeerlinge die doping in die Heilige Gees ontvang: Han. 2:1-4 “En toe die dag van die Pinksterfees aangebreek het, was hulle almal eendragtig bymekaar. En daar kom skielik uit die Hemel ‘n geluid soos van ‘n geweldige rukwind, en dit het die hele huis gevul waar hulle gesit het. Toe is deur hulle tonge gesien soos van vuur, wat hulleself verdeel en op elkeen van hulle gaan sit. En hulle is almal vervul met die Heilige Gees en het begin spreek in ander tale, soos die Gees aan hulle gegee het om uit te spreek.”
            En vandag, oral oor die wêreld heen hoor mens die oproep: Terug na GOD!” Dit is die boodskap “in die gees en krag van Elia”, wat oor die wêreld heen weerklink om mense gereed te maak vir die Wederkoms.
            Ps 26 word ‘n werklikheid. Verootmoediging.
            Hierdie Herlewing ontspring in Eseg 37 wanneer die 10 stamme van Israel en die twee stamme van Judah – wat onder Koning Jerobeam geskei het – weer verenig.
            Dis die laaste en grootste Herlewing van alle tye, ook genoem die laatreëns.
            Die lied Strome van Seën van Bowe, is ‘n Herlewingslied. Let op na die woorde en sien die eerste druppels val reeds, selfs in Suid-Afrika. – Sjibbolet

Laat God jou Min vermenigvuldig

Jonathan het in 1 Sam 14:1-23, vir die dienaar wat sy wapens dra gesê: Kom, ons gaan oor na die wagpos van daardie onbesnedenes; miskien sal die HERE vir ons optree, want vir die HERE is daar geen verhindering om deur baie of deur min te verlos nie. – 1 Sam. 14:6.

Israel was in ‘n benarde posisie. Die Filistyne het teen Israel opgeruk met 30 000 strydwaens, 6 000 perderuiters en soldate soos die sand van die see (1 Sam. 13:5).

Israel se eie soldate was so vol vrees dat hulle in gate weggekruip het. Net 600 man uit Salomo se ganse leër het by hom gebly.

Maar Jonathan, Saul se seun, was nie bevrees nie. Hy het sy wapendraer saam met hom geneem en die Filistyne uitgedaag. Dit was net hulle twee teen honderde duisende, maar hulle het hulle nie daaraan gesteur nie. Hulle was bereid om hulle lewens te waag in God se veldslae.      

Hulle het sowat 20 man om die lewe gebring, maar dit was genoeg. God het dit gebruik om vrees in die harte van die Filistyne plant en dit wil voorkom dat die Filistyne mekaar toe ook begin doodmaak het, weens ‘n totale verwarring wat onder hulle ontstaan het.

“En daar kom ‘n skrik in die laer, in die veld en onder al die manskappe; die wagpos en die roofkommando, hulle het ook geskrik, ja die land het gebewe, sodat dit ‘n skrik van God geword het.”

Jonathan het nie tyd gehad om die hele leërmag uit te delg nie. Al wat hy gedoen het was om 20 manskappe van die vyand te verslaan. God het dit egter geneem en vermenigvuldig tot ‘n reuse oorwinning.

Ons hoef nie die hele ding met een slag te doen nie. Soms moet ons net daardie stap in die geloof neem en God sal ons poging vermenigvuldig.

Neem ‘n stap in die geloof in dit wat God jou geroep het om te doen en sien hoe God dit dan gaan vermenigvuldig, presies soos wat Jesus Christus met die vissies en die broodjies gedoen het.

Die dissipels kon geredeneer het dat dit tog onmoontlik sou wees om 5 000 man en hulle vroue en kinders met daardie paar broodjies en vissies te kon voed, maar toe hulle die eerste tree in die geloof gee en begin uitdeel, het God se vermenigvuldende krag in werking gekom.

            In Rigters 6 en 7 is Gideon vol vrees vir die vyand. Hy wan sy koring onder in ‘n wynpers uit. En die HERE praat met hom en gee hom ‘n opdrag. Gideon antwoord dat die HERE eintlik met die verkeerde man praat want sy stam is die swakste van al die stamme en hy is op sy beurt die swakste in sy stam.

            Die HERE sê dis reg so want as ek die swakste gebruik dan sal die volk weet dat net God die vyand kon verslaan. Gideon kry uiteindelik 10 000 man gereed vir die veldslag en die HERE sê nee, dis hopeloos te veel en skaal Gideon se mannekrag af na net 300.

           Reg deur die Bybel het God nog altyd die min gebruik om die baie mee te doen.

Hoe min het jy?
           Dit maak nie saak hoe min jy het nie. Kom staan met jou min en al saam in gebed vir die grootste Herlewing ooit. Herlewing begin met gebed. Moedig ook ander aan om hulle min te bring en 'n gebedsvuur aan te pak. -- Sjibbolet

EEN in Jesus Christus

Die Indian Christian vertel, dit is Sondagoggend in Kiangsu, Sjina, gedurende die Tweede Wêreldoorlog. Kiangsu is reeds deur die Japanese magte ingeneem.
Die diens word in 'n klein Sjinese kerkie gehou. Die kerkie is feitlik stampvol, want die Christene het in hierdie swaar tye behoefte aan 'n salwing van God se nabyheid.
Skielik is daar spanning in die gemeente en onderdrukte uitroepe van vrees word gehoor. Vroue klem hul babas teen hulle vas. Mans kom regop in hul sitplekke.
'n Japanese soldaat het by die oop kerkdeur ingestap en loop nou af in die paadjie na die preekstoel toe. Die soldaat stap tot by die tafeltjie voor in die kerk.
Sigbaar vir almal haal hy geld uit sy sak en hy sit 'n bydrae op die tafeltjie neer. Alle vrees bedaar en 'n bewussyn van verligting word voelbaar in die kerkie toe hy sê: "Ek is ook 'n Christen. Ek verlang om saam met julle te aanbid."
Hy maak die liedereboek oop en noem 'n lied. Kan ons dit sing, asseblief?" vra hy met 'n glimlag. Die lied is "Blest be the tie that binds." Almal staan op en die Chinese en die Japanees sing hartlik saam:

Blest be the tie that binds
Our hearts is Christian love.
The fellowship of kindred minds
Is like to that above.

Before our Father's throne
We pour our ardent prayers
Our fears, our hopes, our aims are one
Our comforts and our cares.

We share each other's woes,
Our mutual burdens bear
And often for each other flows
The sympathizing tear.

When we asunder past
It gives us inward pain,
But we shall still be joined in heart,
And hope to meet again...

https://www.youtube.com/watch?v=iTJ0T6-O9CY

Meer as 260 000 Christene, het Genl William Booth, die stigter van die Heilsleër, se begrafnis in 1912 in Londen bygewoon. Toe die kis in die graf begin sak het sy seun Bramwell daardie massa mense gelei in die sing van Blest be the Tie that binds.
            Wat bring die eenheid tussen Christene? "Want julle is almal kinders van God deur die geloof in Christus Jesus." Gal 3:28
Dit is die groot droefheid wat uit verskeie van die sendbriewe spreek, wanneer die apostels oor twiste, eiesinnigheid en spanning in die gemeente moet skryf.
Paulus skryf aan die Efesiërs: "...wandel waardig die roeping waarmee julle geroep is, met alle nederigheid en sagmoedigheid met lankmoedigheid, terwyl julle mekaar in liefde verdra en ernstig strewe om die eenheid van die Gees te bewaar deur die band van die vrede." Efes 4:1-3.
“As julle ewenwel die Koninklike wet volbring volgens die Skrif: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself – dan doen julle goed.
‘’Maar as julle partydig is, doen julle sonde en word deur die wet as oortreders bestraf.” Jak 2:8-9
Ons moet regmaak want ons moet gereed wees. Die tyd raak min. – Sjibbolet
Attachments area
Preview YouTube video Blest Be the Tie That Binds with lyrics

Blest Be the Tie That Binds with lyrics

https://www.youtube.com/watch?v=iTJ0T6-O9CY&authuser=0

Triomf of Trauma!

Die Triomfantelike kerk....




Skrywer stap by ‘n kerkgebou verby en binne sing die mense:



“Hou my trou, Here Jesus, hou my trou

Hou my trou,Here Jesus, hou my trou.

Daar’s stryd wat ek moet stry,

daar’s oorwinning te verkry.

Gee my krag, elke dag, hou my trou.”



En vrae ontstaan: Hoekom moet die HERE my trou hou wanneer die Skrif juis leer dat ek ‘n getroue dienskneg  moet wees, en Hy belowe Hy is  bly getrou? En, as mens altyd ‘n stryd het om te stry, wanneer breek die oorwinning aan... wanneer verander ons van ‘n strydende kerk na ‘n triomfantelike kerk?

          Wat beteken “Maar God sy dank wat ons altyd laat triomfeer in Christus en wat die reuk van sy kennis deur ons oral versprei,” 2 Kor 2:14 dan?

          Ons lewe in die tyd van profetiese vervullings. Twee daarvan gaan die hele mensdom en die lewe op aarde dramaties en traumaties verander: Die verdrukking wat aandstonds oorgaan tot die sewejarige Groot Verdrukking, en die Wederkoms van Christus, ons Verlosser en Saligmaker!

          Dramaties dog ook traumaties vir diegene wat God in Sy volheid nog nie ken nie, maar in triomf vir diegene wat, net soos die natuur Sy Wederkoms met reikhalsende verlange afwag!

          Die keuse berus by ons: Triomf of trauma!

          Ons bevind ons in ‘n tydvak waar meer profesie as tevore in vervulling gaan.  So bevind ons ook onsself veel nader aan die tyd van die Groot Verdrukking en die Wederkoms.

          Die eerste tekens van verdrukking is reeds duidelik oor die wêreld sigbaar.  Die opmars van antichristiese magte en invloede, asook terrorisme en oorlog, is sterk aan die toeneem, soos Christene brutaal in die strate onthoof word.

          Oor die wêreld heen, ook in ons eie land, smeul die onheil.

          Waarom sou iemand dink dat hy of sy hierdie dinge kan ontvlug? Sommige sluit hulle eenvoudig af vir hierdie gebeure. Hulle lees nie koerante nie, luister of kyk nie na nuusuitsendings nie. Die feit dat mense met hulle gedagtes die werklikhede probeer ontvlug, is die grootste klug van ons tyd.

          Ander besluit om kompromieë aan te gaan. Hulle lees darem so hier en daar die Bybel en gaan soms na ‘n kerkdiens. Gebed is dan en wan. Gesprekke met God is daar nooit.

          Maar min dien die waaragtige God met hulle hele hart, hulle hele siel en hulle hele verstand!

          Inderdaad leef ons in die tyd van die Laodisense, die tyd van menslike geregtigheid waar mense dink hulle regte word deur verdrae en wette beskerm.  Mense eet steeds soos Eva van die Boom van die Kennis in plaas van die Boom van die Lewe!

          Net een ding beskerm ‘n mens se regte, en dit is die bloed van Christus.

          2 Pet. 1:19 lees: “Ons het die profetiese woord wat baie vas is (onwankelbaar is), waarop julle tog ag moet gee soos op ‘n lamp wat in ‘n donker plek skyn (vir hoe lank?) totdat die dag aanbreek en die morester opgaan in julle harte.”

          God hou sy hand oor die Planeet Aarde. Hy sal nie Sy profetiese woorde rakende die mensdom en die planeet verander nie. Hy het verklaar dat sekere gebeure gaan plaasvind en geen niemand kan dit wysig nie.

          Nogtans is daar ‘n keuse vir die mensdom. Hy kan die oordele wat kom ontvlug deur veilig in Jesus hoede  te skuil, of hy gaan voort op die pad van die ewige verderf.

          God sê in Jer. 29:11 “Want Ek weet die gedagtes wat Ek oor julle koester, gedagtes van vrede en nie van onheil nie (hoekom?), om julle ‘n hoopvolle toekoms te gee.”

          Niks wat op hierdie planeet gebeur, kan vir God onkant betrap nie. Selfs ‘n mossie val nie na die aarde sonder dat Hy daarvan bewus is nie.

          God sê in Jes. 46:11-10 “Dink aan die dinge wat tevore was, van ouds af, dat Ek God is, en daar is geen ander nie; Ek is God, en daar is niemand soos Ek nie; wat van die begin af verkondig die einde, en van die voortyd af wat nog nie gebeur het nie; wat sê:  My raad sal bestaan en al wat My behaag, sal Ek doen.”

          Nog voordat die satan sy aanvalle kan loods, het God reeds ‘n plan om Sy Bruid (die Wedergeborenes) triomfantelik en in grootse glorie uit die toenemende verderf uit te lei.

          Jes. hoofstuk 59 is getiteld “Geen verlossing sonder bekering.”  En dan Sy belofte in strofe 20: “Vir Sion kom Hy as Verlosser en vir diegene wat hulle bekeer van oortreding in Jakob.”

          Dit is nie in God se guns dat ons verslaan word nie. Ons word bloot verslaan wanneer ons God se Woord ignoreer.

          Sy Woord sê  bv. in Jes. 54:17 “Elke wapen wat teen jou gesmee word, sal niks uitrig nie; en elke tong wat teen jou opstaan in die gereg, sal jy weerlê.”

          Vir wie sê Hy dit? “Dit is die erfdeel (dit is maar ‘n klein deeltjie van ons totale erfporsie) van die knegte van die Here, en hulle geregtigheid wat uit My is.”

          Soos wat ons ‘n Testament nalaat om ons kinders te laat erwe, so het Christus Sy Nuwe Testament vir ons as Sy kinders nagelaat. Daarin is ons totale erfporsie vervat.

          2 Kor. 2:14 lees: “Maar God sy dank wat ons altyd laat triomfeer in Christus en wat die reuk van Sy kennis (hoe?) deur ons, oral versprei (hoekom?) want ons is ‘n aangename geur van Christus tot eer van God (waar?) onder diegene wat gered word en onder diegene wat verlore gaan; vir die laaste, ‘n reuk van die dood tot die dood, maar vir die eerste, ‘n reuk van lewe tot die lewe.”

          Is jy tot hierdie dinge bekwaam?

          Elke profesie oor die geboorte, sterwe en opstanding van Christus het presies plaasgevind soos wat vroeër geprofeteer is. Net so sal die profesie oor die Groot Verdrukking en Sy Wederkoms, waarna selfs die natuur met reikhalsende verlange uitsien, beslis ook plaasvind.

          Dit is waarom Petrus ons waarsku om nou te let op die profesieë sodat ons nie onkant betrap word nie, sodat ons genoeg olie in ons lampe sal hê.

          Iemand het ‘n mooi kaart teen die muur in sy kantoor aangebring wat lees:  “Dalk Vandag – Perhaps Today”.  Besoekers wil telkens weet wat dit beteken, dan antwoord hy triomfantelik: “Dalk vind die Wederkoms vandag plaas en ek herinner myself daaraan deur dit elke dag te lees.”

          Soos wat ‘n perd met ‘n toom en leisels in toom gehou word, so kan ons onsself elke dag in toom hou, deur onsself elke dag aan Sy Wederkoms te herinner, want, inderdaad kan dit ter eniger tyd plaasvind.

          Intussen arbeid ons vreugdevol aan ons dagtaak en in die uitdra van die Evangelie. Al weet ons dat die Wederkoms more gaan plaasvind, dan plant ons vandag ook weer ‘n boom.

          Rom. 13:11-14 lees:  “… omdat ons die tydsomstandighede ken, dat die uur vir ons reeds daar is om uit die slaap wakker te word; want die verlossing is nou nader as toe ons gelowig geword het.

          “Die nag het ver gevorder en dit is amper dag.  Laat ons dan aflê die werke van die duisternis en die wapens van die Lig aangord.

          “Laat ons welvoeglik wandel soos in die dag, nie in brassery en dronkenskap, nie in ontug en ongebondenheid nie, nie in twis en nydigheid nie.

          “Maar beklee julle met die Here Jesus Christus, en maak geen voorsorg vir die vlees om sy begeerlikhede te bevredig nie.”

          Die keuse tussen Triomf of  Trauma is jou eie!

Dank die HERE God vir die groot Herlewing wat op pad is.  – Sjibbolet

‘Ek wil graag die Ewige Lewe hê’

‘n Vreemde man vra eendag aan ‘n prediker in Suid-Afrika: “Kan u my straks sê waarom ek pas die hele Bybel deurgelees het? Ek vra want ek begryp dit nie. Ek was nog nooit in ‘n kerk nie, het nog nooit die Bybel gelees nie... en nou skielik lees ek die ganse Bybel deur.”
            Die prediker het geantwoord: “iemand baie naby aan jou en jou vrou bid gereeld vir die redding van julle siele.”
            Die man: “Waar kom u daaraan?
            Prediker: “U het my ‘n vraag gevra en ek het terselfdertyd vir die HERE vir die antwoord gevra, dis hoe ek dit weet.”
            Die vreemde man het gegroet en sy gang gegaan.
            Die volgende aand was die vreemde man terug: “Pardon, toe u gistermiddag gesê het iemand bid vir ons, het iets my bygeval. Kyk, hier is ‘n brief van my suster van oorsee, hier skryf sy: ‘Ons bid gereeld vir die redding van julle siele.’
            “Wat beteken dit tog,” wou hy weet.
            Die prediker het hom die pad na Saligheid verduidelik en hy het aandagtig geluister, gegroet en vertrek.
            ‘n Week later is hy terug. Die prediker groet en vra waarmee hy kan help.
            Die man: “Ek wil ‘n Christen word.”
            Prediker: “Waarom?”
            Die man: “Want ek wil die Ewige Lewe hê.”
            Prediker het hom binne genooi en saam het hulle langs mekaar elk by ‘n stoel gekniel. Die prediker wag, want hy verwag die vreemde man gaan nou Jesus as Saligmaker aanneem, maar dis doodstil.
            Die man leun skielik oor na die prediker en fluister: “Luister, hoe moet ek Hom aanspreek? Ek ken Hom nie en ek het nog nooit met Hom gepraat nie.”
            Die Prediker het geglimlag en gesê: “Laat ek eers met Hom praat, dan sal jy hoor hoe ek dit doen, dan sal ek aan jou oorgee om self jou saak met Hom uit te praat.”
            Prediker bid toe: “Vader, in die naam van Jesus, dankie dat ek en Herman voor u genadetroon mag kniel. Herman ken u nie, maar hy wil graag met U praat.”
            Prediker fluister toe aan Herman, nou mag jy maar voortgaan.
            En so is die vreemde man, Herman, gered.

Description: Mahatma Gandhi
“You Christians look after a document containing enough dynamite to blow all civilisation to pieces, turn the world upside down and bring peace to a battle-torn planet. But you treat it as though it is nothing more than a piece of literature.”

“I like your Christ, I do not like your Christians. Your Christians are so unlike your Christ.” ― Mahatma Gandhi

Die Wederkoms ten spyt – Koop die TYD uit...

 

Die Midde-Ooste is ‘n kruitvat. Talle tekens dui op die spoedige terugkeer van Jesus Christus. Baie  Gelowiges wil weet hoe die Wederkoms gaan afspeel. Dit wat egter vanuit die Hemel gaan gebeur, kan nie een van ons iets aan doen nie. Dis buite ons beheer. Maar daar is wel ‘n aspek waar ons almal dringend betrokke by moet raak.

Die Here vertraag nie die Belofte soos sommige dit vertraging ag nie, maar Hy is lankmoedig oor ons en wil nie hê dat sommige moet vergaan nie, maar dat almal tot bekering moet kom.” 2 Pet 3:9

Dit beteken net een ding: Werk want die nag is op ons.

Ons gee hopeloos te veel aandag aan die Wegraping, ‘n gebeurtenis waaroor ons geen seggenskap hoegenaamd het nie. Ons hou ons besig om te bepaal hoe die Einde gaan plaasvind. Dit was nie ‘n opdrag van die HERE nie.

“Die wat bymekaargekom het, vra Hom toe en sê: Here, gaan U in hierdie tyd die koninkryk vir Israel weer oprig?
En Hy antwoord hulle: Dit kom julle nie toe om die tye of geleenthede te weet wat die Vader deur sy eie mag bepaal het nie; maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle sal my getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judéa en Samaría en tot aan die uiterste van die aarde.” Hand 1:6-8. Is jy ‘n getuie?

Jesus het vertel wanneer die Einde gaan kom, behalwe vir die dag of die uur want dit wis Hyself nie, maar hy het wel ‘n opdrag gegee wat ons ten alle koste moet uitvoer.

1.
“Daarom, geliefdes, terwyl julle hierdie dinge verwag, beywer julle dat julle vlekkeloos en onberispelik voor Hom bevind mag word in vrede.
En ag die lankmoedigheid van onse Here as saligheid, soos ons geliefde broeder Paulus ook met die wysheid wat aan hom gegee is, aan julle geskryf het, net soos in al die briewe. Hy spreek daarin oor hierdie dinge, waarvan sommige swaar is om te verstaan, wat die ongeleerde en onvaste mense verdraai, net soos die ander Skrifte, tot hul eie verderf.
Noudat julle dit dan vooruit weet, geliefdes, moet julle op jul hoede wees dat julle nie miskien meegesleep word deur die dwaling van sedelose mense en wegval uit jul eie vastigheid nie.
Maar julle moet toeneem in die genade en kennis van onse Here en Saligmaker, Jesus Christus. Aan Hom kom die heerlikheid toe, nou sowel as in die dag van die ewigheid. Amen.” 2 Pet 3:14-18

2.
“Gaan dan heen, maak dissipels van al die nasies, en doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees; en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het.” Matt 28:19

“Die Here vertraag nie die Belofte soos sommige dit vertraging ag nie, maar Hy is lankmoedig oor ons en wil nie hê dat sommige moet vergaan nie, maar dat almal tot bekering moet kom.” 2 Pet 3:9. Hy gee nog geleentheid, vir oulaas, vir ons as Gelowiges om die Getal vol te maak.

Wag eerder op die HERE om Sy wonderbare Belofte in jou lewe in vervulling te laat gaan: “En in die laaste dae, spreek God, sal Ek van my Gees uitstort op alle vlees, en julle seuns en julle dogters sal profeteer, en julle jongelinge sal gesigte sien, en julle ou mense sal drome droom. En ook op my diensknegte en diensmaagde sal Ek in dié dae van my Gees uitstort, en hulle sal profeteer.” Hand 2:17-18

Wanneer jy die Heilige Gees ontvang, ontvang jy die gesag om te kan bid vir ‘n magtige Herlewing.

Daar is nie meer tyd oor om die foute van die predikant of die kerk of ander lidmate raak te sien nie. Nou moet jy net Jesus raaksien. “Of weet julle nie dat julle liggaam 'n tempel is van die Heilige Gees wat in julle is, wat julle van God het, en dat julle nie aan julleself behoort nie? Want julle is duur gekoop. Verheerlik God dan in julle liggaam en in julle gees wat aan God behoort.” 1 Kor 6:19-20

Komaan, ons staan voor ‘n uitdaging. – Sjibbolet

Die Evangelie van Jesus Christus

Hierdie Blog word moontlik gemaak deur gelowiges wat as medewerkers (1 Kor. 3:9) graag hulle deel bydra tot die verspreiding van die Evangelie van Jesus Christus. Halleluja-lied 234 vra: Moet ek gaan met leë hande, moet ek so my Heer ontmoet? Nie een dag aan Hom gewy nie, niks te offer aan Sy voet? Nee, jy hoef nie met leë hande te gaan nie.

“Daarom, rig die slap hande en die verlamde knieë weer op; en maak reguit paaie vir julle voete, sodat wat kreupel is, nie uit lit raak nie, maar liewer gesond gemaak word. Jaag die vrede na met almal, en die heiligmaking waarsonder niemand die Here sal sien nie; en pas op dat niemand in die genade van God veragter nie; dat geen wortel van bitterheid opskiet en onrus verwek en baie hierdeur besoedel word nie.” Heb. 12:12-15

Kom, raak betrokke by die verkondiging van die Evangelie en help ons om dit te doen. Word ‘n medewerker soos vervat in 1 Kor. 3:9. Ons beplan om dit ook as gedrukte Woord te versprei in die vorm van traktaatjies, pamflette en boekies.  Ons bankbesonderhede net op aanvraag beskikbaar.

Ongeloof sal jou laat skipbreuk ly, maar....

Geloof stil die storm

Daar is twee skepe in ’n lewenskrisis op die stormsee. Op die een is net een man reg en die res verkeerd. Op die ander is net een man verkeerd en die res van die bemanning reg.
          Wie was dan nou reg en wie verkeerd? Vir die kinders van die HERE gaan dit nooit oor die meerderheidstem nie. Dit gaan elke keer oor die Heilige Gees.
          Die meerderheid kan verkeerd wees. Daarom gaan dit altyd oor wat reg en verkeerd is.
          Op die een skip is een man, Jesus Christus, reg en die res van die bemanning, op die skip verkeerd, almal vasgevang in ongeloof.
          Op die ander skip is een man, Jona, verkeerd, en die res van die bemanning oortuig van die onheil op die skip.
          In die geloofslewe werk ons nie op die meerderheidstem nie.
          In die eerste plek gee Jesus Christus in Mark. 4:35 opdrag: “Laat ons oorvaar na die anderkant.”
          Die opdrag was binne almal se vermoë. Dis ‘n eenvoudige en bekende opdrag: “Laat ons oorvaar na die anderkant.”
          En toe is daar die geweldige stormwind wat die See van Galilea in brutale verraderlikheid omskep het.
          Jesus Christus het rustig gelê en slaap. Geen storm kon hom ontstel nie, nie eers die latere lewenstorm van die Lydingsweg en Golgota nie.
          Vrees pak die dissipels aan boord.
          Hulle het Jesus Christus teen daardie tyd baie goed geken. Ten minste een van hulle moes die res tot bedaring gebring het en gesê het: “Moenie vrees nie, Hy is met ons. Hy het gesê ons gaan oorkant toe en as Hy so iets sê dan word dit vervul. Wees kalm, ons sal wel oorkant aankom.”
          Maar daar was nie so iemand nie.
          Vreesbevange het hulle Jesus Christus wakker gemaak en vir Hom gesê: “Meester, gee U nie om dat ons vergaan nie?”
          Strofe 39: En Hy het opgestaan en die wind bestraf en vir die see gesê: “Swyg, wees stil!” en daar het ‘n groot stilte gekom.
          Net so eenvoudig soos die opdrag om oorkant toe te vaar, net so eenvoudig was die opdrag aan die storm: “Swyg, wees stil!”
          Ons sing: “As die lewenstorme woedend om jou slaan, en jy gans ontmoedig, vrees om te vergaan – tel jou seëninge een vir een, en jy sal verbaas wees oor wat God verleen.
          “As jy ooit gebuk gaan onder sorg en pyn, as die kruis te swaar word en jou krag te klein – tel jou seëninge, dan vlug twyfel heen, en jy sien God’s goedheid laat jou nooit alleen.
          “As jy let op ander met hul goud en eer, dink dan God beloof jou nog oneindig meer; tel jou seëninge, weet dat prag en praal, nooit die minste van die Hemel kan behaal.
          “Laat dan al die stryd, die kruis, die bange nood, jou tog nie ontmoedig, God’s trou is so groot; tel jou seëninge; Engele staan jou by, bied jou hulp en leiding na die ander sy.”
          Ons sing dit, ons glo dit, ons weet dit, maar telkens wanneer ‘n lewenstorm ons tref, pak die vrees ons.
          Dan sê Jesus Christus aan ons, soos wat Hy aan die dissipels gesê het: “Waarom is julle so bang? Het julle dan geen geloof nie.”
          Geloof is ‘n gawe wat jy by die Wedergeboorte ontvang het. Deur die Woord in jou hart te bêre en as lamp vir jou voet te gebruik, bou jy jou geloof uit soos ‘n gewigopteller sy spiere.
          “Daarom, rig die slap hande en die verlamde knieë weer op; en maak reguit paaie vir julle voete, sodat wat kreupel is, nie uit lit raak nie, maar liewer gesond gemaak word.” Heb. 12:12-13.
          Die ander skip op die stormsee, vertel sy eie verhaal.
          Jona, nogal ‘n profeet, was deur die Vader ‘n opdrag gegee, maar besluit toe dat hy nie die Vader se opdrag wil uitvoer nie.
          Die optrede van die Vader tydens ons oomblikke van ongehoorsaamheid, is dan ook juis die hooftema van dié verhaal.
          Jona se verhaal is die verhaal van elke gelowige, want ook ons het ‘n soortgelyke opdrag as Jona ontvang: dat ons die Evangelie aan die ganse mensdom moet verkondig.
Ook ons moet “oorkant toe vaar,” en mense moet waarsku dat as hulle, hulle nie gaan bekeer en God dien nie,  God sy oordele oor hulle sal laat kom.
          Jona se opdrag was: “Maak jou klaar, gaan na die groot stad Ninevé, en spreek daarteen, want hulle boosheid het opgestyg voor My aangesig.”
          Daar is drie werkwoorde in die opdrag:

·       Maak jou klaar – dit beteken, ons kan nie onbepaald in die kerkbanke sit en na preke luister nie, al is die preke ook hoe interessant.
·       Gaan – dit beteken, daar is ‘n wêreld daarbuite waarheen ons moet gaan.
·       Spreek – wat beteken dat ons mondelinge getuies moet wees.

Die woord “maar” is seker die mees besonderse woord in die hele verhaal, Strofe 3 begin met “Maar Jona het hom klaargemaak om na Tarsus te gaan…
En dan weer... “maar” weer ‘n keer: Maar die Vader het ‘n sterk wind…
Wanneer ons na die 3e hoofstuk gaan, vind ons ‘n parallel wat betref Jona se latere gehoorsaamheid: Toe maak Jona hom klaar en gaan na Ninevé… en verder:  En die manne van Ninevé het geglo…
Met ander woorde, toe Jona “maar” gesê het, het die Vader ook sy eie “maar” gereed gehad. Toe Jona egter “ja” sê, was die Vader gereed met Sy eie “ja” en toe stroom die seëninge in.
Die derde strofe van hoofstuk 1 leer aan ons die eerste beginsel wat betref die werking van God se voorsienigheid in menslike ongehoorsaamheid.
Dit word uitgebeeld in die herhaling van die woord  “af”. Jona het “afgegaan” na Jafo en in ‘n skip geklim. Toe die storm opkom het hy na die onderste dele van die skip “afgeklim”.
Hy is daarna oorboord, afgegooi, in die see.
Om af te gaan, na benede te gaan, en selfs onder te gaan, is eenvoudig die onvermydelike pad wat almal loop wat van die Here God af wegvlug.
Hierdie afganery is ‘n reël waarvolgens God in gevalle van ongehoorsaamheid optree.
Nog ‘n reël oor die voorsienigheid van God vind ons op humoristiese wyse daarin dat Jona, toe hy by die skip kom, sy eie reisgeld moes betaal.
Maar hy het nooit by Tarsus uitgekom nie. Hy is lank voor daardie tyd oorboord afgegooi. Hy is nooit die ongebruikte deel van sy reiskaartjie terugbetaal nie.
Hier sien ons ‘n groot beginsel in werking. Dit is die volgende: Wanneer mens van GOD af wegvlug dan kom jy nooit uit waarheen jy vlug nie en jy betaal al jou rekenings self, soms ten duurste.
Maar wanneer mens God se weg volg, bereik jy elke keer jou bestemming en die Here God betaal die rekeninge.
Mens kan nie nalaat om op hierdie punt die Amerikaanse prediker Bob Mumford aan te haal nie. Hy het gese: “GOD puts you into a fix to fix you, but if you fix the fix before you’re fixed, He has to fix another fix to fix you!”
Jona is beslis ‘n illustrasie van Mumford se woorde.
Onthou jy die verhaal van Moses in die mandjie? As sy moeder aan hom vasgehou het, was hy ook vermoor.
Kort daarna word sy Moses se pleegmoeder, maar, nie voordat Farao se dogter Moses ontdek en aan sy sussie Miriam sê: “Ek sal jou loon betaal”.
Moses se moeder het gekry wat sy die graagste wou hê en God het boonop die loon, die koste, die rekening, om die kindjie Moses groot te maak, betaal!
Maar Jona was op pad weg van God af, buite God se Wil, en hy moes sy eie kostes betaal.
As mens dus van God af wegbeweeg sal jy nooit jou bestemming bereik nie en jy gaan elke keer self die kostes moet betaal.
As die pad wat jy bewandel egter God se pad is, dan het jy boonop ‘n waarborg dat jy beslis jou bestemming sal bereik en God sal die kostes betaal.
Dit is die les wat God aan Jona begin leer het toe Jona aan boord van die skip gegaan het. God het op ‘n bonatuurlik wyse ingetree om dit wat Hy in die eerste plek gedoen wou gehad het, wel te laat plaasvind.
Laat ons almal maar die les hieruit leer: God sal Sy doelwitte bereik, selfs al is ons ongehoorsaam, of soos in die geval van die ander skip “ongelowig”.
Hy kan dit doen deur oordele oor ons te laat kom weens ons ongeloof  en ongehoorsaamheid, of Hy kan dit doen deur middel van seëninge weens ons geloof en gehoorsaamheid. Maar optree, gaan Hy optree.
Wanneer God praat moet ons luister. Selfs die terroris Saulus moes op ‘n traumatiese wyse sy les leer toe hy nie wou luister nie.
En daar was Abraham. Die HERE het gesê sy vrou Sara sou geboorte gee. Abraham besluit sy vrou is te oud, hopeloos te oud. Hy besluit om dit makliker te maak en gaan by die slavin in... ‘n fout wat die Jode vandag nog voor betaal betaal. (Begin bid vir ‘n magtige Goddelike Herlewing onder die Arabiere).
As God verlang dat ons ‘n besondere taak moet verrig, dan het ons nie ‘n keuse nie.
So is die opdrag aan al die kinders van God om die Koninkryk van God reg oor die wêreld te verkondig, siele in te bring, hulle te doop en hulle te onderrig in die Woord.
Totdat hierdie opdrag vervul is, sal diegene wat nie die opdrag  uitvoer nie, van probleem tot probleem lewe en ‘n onsekere bestaan voer.
Jy het geen professionele opleiding nodig om jou getuienis uit te dra nie, en jy mag nie weier om dit uit te dra nie.
Jesus sê self: As julle My voor die mense bely, dan sal Ek julle voor die Vader bely.
Bely ons dus nie Jesus Christus voor die mense nie, dan bely Hy ons nie voor die Vader nie... en so beroof ons onsself van seëninge.
Dink weer aan die beeld van die gemeentes wat warm, lou en koud is en let op dat daar op ‘n manier voorsiening gemaak is vir die wat koud is, maar daar is geen voorsiening vir diegene wat lou is nie – diesulkes sal Hy uit Sy mond uitspuug!
Besluit nou self: Gaan jy die opdrag van die HERE uitvoer, of gaan jy spreekwoordelik in ‘n groot vis se ingewande of in ‘n stormsee van die lewe beland? Die vraag is so eenvoudig soos die opdrag. —  Sjibbolet

Die Traktaatjie

In Die Strydkreet, amptelike mondstuk van die Heilsleër,  had jare gelede is 'n aangrypende verhaal vertel.
            ’n Vrou het 'n traktaatjie in Richard Baxter se voortuin laat val. Straks had sy nie die moed dit vir hom persoonlik te gee nie. Maar dié traktaatjie het tot sy Wedergeboorte gelei. Hy het ‘n prediker geword en was as vredemaker bekend.
Richard Baxter weer het 'n boek, Beroep op die Onbekeerde, geskryf wat tot die Wedergeboortes van baie mense gelei het. Onder hulle was die beroemde William Wilberforce. Hy was die politikus wat geveg het en geslaag het om die slawehandel te halt.
Wilberforce het 'n boek geskryf, 'n Praktiese Blik op Christenskap, wat ook weer tot baie Wedergeboortes gelei het, onder andere dié van Leigh Richmond.
Op sy beurt het  Richmond 'n boek geskryf, Die Melkboer se Dogter, wat, aldus die Strydkreet,  "die Wedergeboorte van duisende tot gevolg gehad het.
Die onbekende vrou het aan die begin van hierdie verhaal ‘n mosterdsaadjie gesaai. Hieroor sê die HERE in Matt 13:31-33 “Die Koninkryk van die Hemel is soos 'n mosterdsaadjie wat iemand gevat en in sy land geplant het. Dit is die kleinste van al die soorte saad, maar as dit uitgegroei het, is dit groter as die tuinplante en word dit 'n boom, sodat die voëls in sy takke kom nes maak.”
Die Here het skrywers en predikers, sendelinge en Evangeliste nodig, maar Hy soek ook diegene wat gewillig is om in alle eenvoud 'n traktaatjie in Sy Naam uit te deel. Die moontlikhede is onbeperk. Het jy al 'n traktaatjie aan iemand gegee? – Sjibbolet

As die Rol daar afgelees word...

James Black was 'n ywerige man, prediker in die Metodiste kerk,  'n musiekonderwyser, komponis en uitgewer van talle Evangeliese liedere. Hy het ook as Sondagskoolonderwyser en leier van 'n jeuggroep onder kinders en jongmense gewerk.

Eendag ontmoet hy 'n 14-jarige meisie. Sy was armoedig geklee en die kind van 'n dranksugtige man. Op Black se aandrang het sy Sondagskool begin bywoon en by die jeuggroep aangesluit. Een aand, by 'n toewydingsvergadering van die jeuggroep, moes die jongmense met 'n teksvers antwoord wanneer hul name uitgelees word.

Toe die dogter se naam gelees word, was daar net stilte. Sy was nie daar nie!  Black gebruik toe die geleentheid om te praat oor hoe hartseer dit sal wees as iemand se naam die dag met die opening van die Boek van die Lewe uitgelees word en die persoon is nie daar nie.

Hy is daarna na die huis van die 14-jarige dogter en ontdek dat sy nie in die klas was nie omdat sy baie ernstig siek in die bed was. Hy het sy eie dokter ontbied. Die diagnose was dubbele longontsteking. Weens ‘n gebrek aan doeltreffende medikasie destyds, was daar nie veel hoop vir haar nie.

James Black is ontsteld huis toe en het gaan soek na ‘n lied wat sou pas by die aflees van ‘n naam wat nie daar sou wees nie. Sy vrou stel toe voor: “Skryf jou eie lied...” Die uiteinde: As die Rol daar afgelees word....

         

When the trumpet of the Lord shall sound

 and time shall be no more

And the morning breaks eternal, bright and fair -

When the saved of earth shall gather over on the other shore,

 And the roll is called up yonder, I 'll be there."



            James het die lirieke en die musiek geskryf. Die lied is ‘n paar dae later by die 14-jarige meisie se begrafnis gesing.

            Hy skryf: "The subsequent death of the missing girl from pneumonia, after an illness of just ten days, furnished the dramatic finale to this account and gives a poignancy to the 'roll call' song."

            Die tyd loop uit. Siele moet gered word. Ons benodig ‘n magtige Goddelike Herlewing. Bid en getuig sonder ophou. – Sjibbolet

Vertrou uitsluitlik op die HERE

James Cash Penney het die “The Golden Rule Stores” reeks winkel begin. Daar was later meer as duisend sulke winkels. Op 50-jarige ouderdom het hy reeds ‘n empire gebou van droë goedere, winkels alles geskoei op geloof en die goue reël wat sy pa, ‘n Baptiste predikant, hom geleer het: Eerbied en eerlikheid.


            Toe kom die groot resessie en James verloor alles, ook sy gesondheid.
Dit was so erg dat hy selfmoord wou pleeg.
            Sy vrou en kinders was vervreemd van hom. Sy grootste fout was verkeerde beleggings omdat hy op homself in plaas van op God vertrou het. “Dit was alles my eie skuld,” het hy bely.  
            Sy geloof was tot die uiterste toe beproef. Toe hy selfmoord oorweeg het ‘n vriend voorgestel hy neem James na ‘n sanatorium in Battle Creek, Michigan. Die rus en mediese behandeling sou hom goed doen. Dit het nie. Die pyn en kalmeermiddels was net te veel.
            In die sanatorium het egter iets heeltemal anders gebeur wat sy lewe sou omkeer.
            Hy het een oggend wakker geword, heeltemal te vroeg vir ontbyt. Hy het deur die gange gedwaal toe hy lied hoor wat hy laas in sy kinderjare gehoor het.

Be not dismayed whate'er betide,
God will take care of you
All you need he will provide
God will take care of you

Hy het die geluid gevolg en in ‘n kapel beland, vol van dokters en verpleegpersoneel. Iemand het uit die Bybel gelees: “Kom almal wat swaar belas is en Ek sal vir jou rus gee.
            Hy beleef ‘n oomblik van helderheid. Hy wou altyd die HERE met sy besighede eer, maar nou was dit tyd om in God se Genade te rus.
            Hy vertel: "At that time something happened to me which I cannot explain." "It was a life-changing miracle, and I've been a different person ever since. I saw God in his glory and planned to be baptised and to join a church."
            Tydens die daaropvolgende 12 ure het hy die Wedergeboorte en bekering beleef.  "Suddenly needing to be heard, I cried inwardly, 'Lord, will you take care of me? I can do nothing for myself!' . . . I felt I was passing out of darkness into light."
Die woorde “Glo net” het tot hom gekom. "In the midst of failure to believe, I was being helped back to believing."
            Hy vertel: "I was broken nervously and physically, filled with despair, unable to see even a ray of hope. I had nothing to live for. I felt I hadn't a friend left in the world, that even my family turned against me."
Toe, een nag, skryf hy vaarwel briewe aan sy vrou en seuns, want hy was seker hy gaan sterf. En toe beleef hy Jesus Christus die volgende oggend in daai kapel.
Oor die tydjie in die kapel, sê hy later: "It was the most dramatic and glorious twenty minutes of my life."
James het daar uitgestap, ‘n nuwe skepsel in Jesus Christus en ryker geword as ooit tevore en ook ander entrepreneurs gehelp om selfstandige besighede aan die gang te kry.
Hy het letterlik miljoene dollar in die “Penney Retirement Community” in “Penney Farms”, die “Florida, Christian Herald magazine,” en meer as 100 organisasies befonds wat die Evangelie in Amerika en reg oor die wêreld verkondig het.
            Vir ons sê die HERE vandag: "Moet oor niks besorg wees nie... maak in alles julle begeertes deur gebed en smeking met danksegging aan God bekend. En die vrede van God wat alle verstand te bowe gaan, sal oor julle harte en gedagtes die wag hou in Christus Jesus." Fil 4:6-7
            James se hele verhaal verskyn in The Spiritual Journey of J. C. Penney, by Dr. Orlando L. Tibbetts, published by Rutledge Books – Sjibbolet

Elkeen het ‘n afspraak met God

Die Gospel Herald berig dat baie jare gelede het 'n gewilde, jong professor van Yale College, in 'n tweestryd verkeer...  In die stad waar die universiteit geleë was, was 'n reeks Herlewingsdienste aan die gang. Baie mense is gered.

            Die jong professor was nie 'n uitgesproke ateïs nie, maar hy was ook nie 'n belydende Christen nie. "He was, however, being disturbed in mind and heart by certain religious questions," aldus die Herald.

            Hy het geweet hy oefen groot invloed uit oor sy studente. Hulle sou nie vir Christus gewen word, solank hy sy ateïstiese denkwyse voor hulle handhaaf nie. Wat moes hy doen?

            Dit het hom ontstel om te dink hy staan in die pad van sy studente se redding. Ure aaneen het hy heen weer in sy kamer gestap... Meer oor hulle begaan as oor homself, maak hy daardie nag in sy kamer 'n keuse.

            Hy druk sy keuse in die volgende woorde uit: "I throw myself over the line between right and wrong toward the right, and hereafter consecrate myself irrevocably, utterly, affectionately to the following of the best religious light I possess."

            Hierdie jong professor was, in die Herald se woorde: "Horace Bushnell, who became one of our foremost religious thinkers, preachers, and writers."

 

Prof. Horace Bushnell   1802  –  1876

 

Die Here ken ons so goed, dat Hy in Sy groot liefde met elkeen van ons 'n eie pad loop om ons te bereik. Al word duisend van ons in dieselfde nag onder dieselfde preek gered, sal ons elkeen ‘n unieke getuienis hê

            In Sy gelykenis oor die goeie herder, in Johannes 10, sê Jesus: "Ek is die goeie herder. Ek ken My skape... en Ek lê My lewe af vir die skape. Ek het nog ander skape, wat nie van hierdie kraal is nie.... hulle sal na My stem luister" (vs. 15,16).

            Vir een kom redding deur 'n preek, vir nog een ‘n Skrif uit die Woord, vir ‘n ander oor ‘n CD of DVD, ‘n ander deur een of ander gebeurtenis, vir nog een 'n persoonlike getuienis... Sy Liefde wil dat almal gered word.

            Al bid jy al hoe lank vir iemand se redding, hou net aan. – Sjibbolet

 

Believers always remember John’s life, embracing the hardship of the desert or baptizing at the Jordan River

Ein Karem
Church tradition holds that John was born in Ein Karem. (photo credit:DAVID SMITH)

Catholic churches worldwide noted August 29 as the day of the beheading of John the Baptist, but the mental picture of John is never his death nor his imprisonment. Rather believers always remember John’s life, embracing the hardship of the desert or baptizing at the Jordan River – hence his name, John “the Baptist” (not related to this writer’s southern denomination).
In the early verses of Mark’s gospel he tells readers, “And so John the Baptist appeared in the wilderness, preaching a baptism of repentance for the forgiveness of sins. The whole Judean countryside and all the people of Jerusalem went out to him. Confessing their sins, they were baptized by him in the Jordan River. John wore clothing made of camel’s hair, with a leather belt around his waist, and he ate locusts and wild honey.” (1:4-6)

The desert? Now that’s no place for a Jerusalem son of priestly aristocracy, related by both mother and father to the priestly line. And the locust diet (yes, it’s kosher according to Lev. 11) and camel hair fashion? What’s that about?

Jamison Creel, superintendent of the American school in Beit Jala, adjacent to Bethlehem, speculates that John was in the desert searching for an authentic religious experience, as opposed to the corrupt one offered by the Roman-affiliated Jerusalem priesthood.

“I think that though he grew up in a family that had access to the Jerusalem religious system he rejected it for being what it was at the time, based on greed and power and far from God. So he withdrew. There are many who connect John to the Qumran community and that is possible, but whether or not he interacted with them we can see that there were a lot of people that were critical of what was going on in Jerusalem.”

Roman historian and former Temple priest Josephus relates some specific examples of such greed. Twice, he writes, the high priest sent his servants to various threshing floors to collect tithes due to other priests. He also relates that the high priest would pay bribes to advance his position.

The Baptizer himself, upon seeing Pharisees and Sadducees among the crowds observing and receiving baptism, warns, “Brood of vipers! Who warned you to flee from the coming wrath? Therefore produce fruit consistent with repentance.” (Matt.3:7-8)
Parallel to John’s desert experience were the Essenes, a division of the priestly line who rejected the Jerusalem priests as a corrupting influence on both the city and the Temple and mirrored some features of John. They resided in the desert (likely at or near Qumran) in search of wholesome religion and adopted a strict diet like John. Both had a particular dress code, as the Essenes dressed in white, representing purity, while John’s attire resembled an Old Testament prophet, especially Elijah (2 Kings 1:8).

The Gospels relate John’s activity in light of Old Testament prophecies by Isaiah and Malachi:

“I will send my messenger ahead of you, who will prepare your way” – “a voice of one calling in the wilderness, ‘Prepare the way for the Lord, make straight paths for him.’” (Mark 1:2-3)

John took this messianic call quite literally and, finding the Roman-impacted priesthood wanting, went to the desert.
The Gospel of Mark, arguably the earliest Gospel written, moves quickly to John’s ministry and baptizing activities, detailing these in the first chapter. This is the first meeting recorded in the Scriptures between the two cousins (other than a certain prenatal connection when pregnant Mary visited equally expectant Elizabeth as recorded in Luke 1:41)

“And this was his [John’s] message: ‘After me comes the one more powerful than I, the straps of whose sandals I am not worthy to stoop down and untie. I baptize you with water, but he will baptize you with the Holy Spirit.’ At that time Jesus came from Nazareth in Galilee and was baptized by John in the Jordan.” (Mark 1:7-9)

Consequently when Jesus arrives at the river John is hesitant, asking, “I need to be baptized by you, and do you come to me?” (Matt. 3:14)

Creel, who holds an M.A. in Middle Eastern Cultures and Religions from Jerusalem University College, explains, “I think John was just hesitant because he was a humble man and he knew who Jesus was. Jesus needed to go through with the baptism though as an act of obedience to God and a model to us.”

Among the more interesting of the disputed sites in the Holy Land is the authentic locale of Jesus’ Baptism by his cousin John. The late Anson Rainey, the world’s most prominent historical geographer, devoted about two pages and a sub-chapter in his 400-page magnum opus, The Sacred Bridge, to the topic.

The traditional site is located on the Jordan River a few miles north of the Dead Sea. The Jordanians have invested the full weight of their board of tourism promoting that site where both they and the Israelis have cordoned off small sections of the river. Their findings are substantial.

Matthew 3:1 tells that John was preaching in the “wilderness of Judea,” while Mark explains “all of the land of Judea and those from Jerusalem” went out to be baptized by him. These passages seem to support the Jordanian site.

John 1:28 refers to John baptizing at “Bethany beyond the Jordan,” so it is reasonable that Jesus’ baptism occurred within the borders of modern Jordan. Passage between the two sides of the Jordan River was not difficult in the first century as the water bound the land together (as opposed to the present when it is an international boundary between two countries sharing an uneasy relationship).

One problem is that no one has ever found Bethany (not to be confused with Bethany, Lazarus’ hometown on the Mt. of Olives). Church fathers Origen and Eusebius reconciled the problem by opting for Gospel of John manuscripts that mention “Bethabara beyond the Jordan.” The sixth century Madaba Map, a Byzantine mosaic depicting the Holy Land, places Bethabara just north of the Dead Sea but confounds matters by putting it on the western (Israeli) side of the river.

More recently scholars have suggested Bashan, northeast of the Sea of Galilee, as the site of Bethany, indicating a more northern site for Jesus’ baptism. The Old Testament in Aramaic (the Targums) supports this theory as there is a relation between “t” in Aramaic and “sh” (BeThany/BaSHan) in Hebrew, a sibling language. (For example, the Targum of Jerusalem renders Bashan as Bethania in Deuteronomy 32:14.) According to this theory, Bethany refers to a region in the Roman province of Judea. This proposal is easier to reconcile with John 1 in which Jesus meets disciples near the Sea of Galilee so quickly after the baptism.

Adding to the confusion, John 3:23 has the Baptist immersing people “in Aenon near Salim” – south of the Sea of Galilee about halfway between it and the Dead Sea.

Ultimately perhaps it is best to simply affirm Luke’s powerful but geographically ambiguous statement that John “went into all the region around the Jordan preaching a baptism of repentance for the remission of sins” (Luke 3:3). Considering the Jordan River has changed course a bit in 2,000 years, no one should be overly dogmatic about the accuracy of any site.

John’s preaching and baptizing activities were sufficiently significant that Roman historian Josephus calls John “a good man” and records, “For immersion in water, it was clear to him [John], could not be used for the forgiveness of sins, but as a sanctification of the body, and only if the soul was already thoroughly purified by right actions.”

Josephus’ inclusion of John in his vital historical work, Antiquities of the Jews, is significant, even if the Roman historian misunderstood John’s baptism.

But after these early and vital acknowledgments in each Gospel, mentions of John the Baptist diminish, consistent with John’s own words, “He must increase, but I must decrease.” (John 3:30)

As such, the Gospel narrative hurries to John’s imprisonment and death. John had been critical of Herod’s marriage to his sister-in-law, Herodias (as was Josephus, referring to it as “confounding the laws of our country”). Gospel writer Mark records that Herodias influenced Herod to imprison John.

Even John, certainly no “reed shaken by the wind,” (Matt. 11:7), underwent a crisis of faith while in prison, sending his disciples to ask Jesus, “Are you the one to come?”

Jesus responded with a paraphrase of the passage he had read in synagogue previously. “Go and report to John the things you have seen and heard: The blind receive their sight, the lame walk, those with skin diseases are healed, the deaf hear, the dead are raised, and the poor are told the good news.” (Luke 7:22)

Creel expands, “I think that John was a bit disillusioned by what Jesus was doing. Even Jesus’ disciples, after his resurrection, constantly asked about the establishment of a kingdom. I’m sure John asked Jesus to save him, but it was not to happen. I think it is interesting that when Jesus responds to John’s disciples he points out many of the things he is doing that fulfill messianic prophecy, particularly from Isaiah 61, but he doesn’t say anything about ‘freedom for the captives, or release of prisoners.’ I think Jesus was letting John know that ‘I am the messiah, but I’m not going to perform a miracle that will result in your freedom.’”
Gospel writer Mark explains that Herodias, wife of Herod, “held a grudge against him and wanted to kill him. But she could not, because Herod was in awe of John and was protecting him, knowing he was a righteous and holy man. When Herod heard him he would be very disturbed, yet would hear him gladly.” (Mark 6:19-20)

Enticed by his niece’s dance (the daughter of Herodias and his brother), Herod offered to grant her a wish during a birthday banquet. After conferring with her mom, the girl asks and receives the head of John the Baptist. John’s disciples retrieved the body and placed it in a tomb in Sebastia, according to church tradition.

This transgression by Herod did not escape Josephus’ notice. He wrote, “Now some of the Jews thought that the destruction of Herod’s army came from God, and that very justly, as a punishment of what he did against John, that was called the Baptist: for Herod slew him, who was a good man…”

On John’s memorial day, it’s a challenge to gain accurate perspective on John the Baptist. Was he that bold baptizer foregoing the compromised luxury of the Jerusalem priesthood and challenging both the political and religious leadership? Or was he the captive questioner, undergoing a crisis of faith?

Justifiably, Jesus should offer the concluding word on John, “Truly I tell you, among those born of women there has not risen than John the Baptist; yet whoever is least in the kingdom of heaven is greater than he.” (Matt 11:11) –  This article originally appeared in the September issue of the Jerusalem Post - Christian Edition.