‘Ek het vir jou gesê in jou bloed: Leef!’

 

“En Ek het by jou verbygegaan en jou sien spartel in jou bloed; toe het Ek vir jou gesê in jou bloed: Leef! Ja, Ek het vir jou gesê in jou bloed: Leef!” Eseg 16:6

Jy is ’n pasgebore baba. ’n Weggooikind.
Jy is ’n meisietjie wat – pas gebore – weggegooi is om dood te bloei.
Toe tel die HERE jou op en gee jou LEWE.
Hy maak jou groot vir ’n huwelik met Hom!
In die ou tyd was dit as ’n ramp beskou as daar ’n meisietjie gebore word.
So erg dat sy nie eers as ’n kind gereken word nie.
So ’n meisietjie word as voorbeeld gebruik in hierdie profesie. Haar ouers wil haar die lewe ontneem – doodmaak.
Hulle was haar nie eers na haar geboorte met water skoon nie, want water is vir hulle waarskynlik kosbaarder as sy en haar lewe.
Sy word ook nie met sout ingevryf soos wat die gebruik in daardie dae was nie.
Haar naelstring word ook nie eers afgebind en versorg nie.
Hierdie babatjie word sommer in die veld weggegooi.
Sy lê daar hulpeloos en bloei.
Sy is vuil.
Sy is besig om te sterf in haar verlate en onversorgde toestand.
Dink net aan die angs wat daardie babatjie deurmaak in sulke oomblikke.
·       Dan kom daar Iemand aan wat oor die kind heeltemal anders voel as die ouers. Hy sê vir haar: ... toe het Ek vir jou gesê in jou bloed: Leef! Ja, Ek het vir jou gesê in jou bloed: Leef!
Wonderlike woorde: LEEF! Jy wat so vuil hier in jou bloed lê: LEEF!
Dit beteken Hy neem hierdie meisietjie wettig aan as syne.
Hy word nou die Vader wat haar in sy arms laat lê.
Daarom sê Hy twee maal vir haar: LEEF!
Daarmee wil Hy die verskil tussen haar ouers en Homself uitbeeld. Maar Hy wil ook daarmee die sekerheid beklemtoon dat sy nou beslis sal lewe.
In die eerste plek praat die HERE hier met Israel.
Hulle moet onthou dat hulle uit die Amoriete en Hetiete stam.
Maar omdat hulle die afgode nie gedien het nie, maar die HERE gedien het, het die heidene hulle weggegooi.
Maar die volk het ook teen God gesondig.
Menslik is hulle swak, want sonder God kan niemand leef nie.
Hulle is soos ’n baba wie se naelstring nie afgebind is nie.
Hulle bloei hulleself dood, want hulle besit geen krag hoegenaamd nie.
Hulle sondes besmeer hulle soos wat hierdie weggooibaba met bloed en grond en gras besmeer is – amper te vuil om na te kyk en aan te vat.
Dis hoe ons voor God lyk.
Met hierdie gedeelte praat die HERE nie net met die Israeliete nie – Hy praat ook met ons.
Ons sal op die oordeelsdag so voor Hom wees.
Vuil. Swak. Byna klaar dood in die vuil en die sonde.
Maar dan sê God die bevel twee maal: LEEF!
Leef julle wat só lyk in julle misdade!
En dan wonder ons in ons sterwensoomblik: Hoe, HERE?
Dan antwoord God ons: deur die HERE Jesus Christus.
Hierdie bloed en sondes en geboortesmet wat aan ons vaskleef en droog word, en wat by ons naelstring uitvloei, dit het Jesus Christus van ons afgewas.
Dis asof die HERE sê: By jou is dit deel van jou lewe om vuil te wees, want jy weet nie van beter nie.
Jy kan ook nie beter nie, want jy is ’n weggooikind.
As ons in ons geloofslewe besinning doen, moet ons herdenk hoe Jesus se liggaam gebloei het toe Hy moes sterf vir ons.
Hy wat heeltemal Goddelik rein was en is, moes sy lewe aflê vir ons wat besig is om te sterf in ons eie goddeloosheid.
Maar ons moet nie daaroor moedeloos wees nie. Ons moet hoor hoe God vir ons sê: Ek het vir jou gesê in jou bloed: LEEF!
Hierdie woord LEEF het ’n baie groot en wye betekenis:
Dis ’n bevel wat uit God se Ewige Raadsbesluit kom.
Hierdie bevel om te leef is inderdaad in ’n sekere sin ’n bevestiging van die belofte wat die HERE met Eva gemaak het.
Net na die sondeval het die HERE die doodstraf oor ons uitgespreek – die sondeval se gevolge word in hierdie weggooibabatjie uitgebeeld.
Maar as deel van daardie gesprek het die HERE vir Eva die belofte gegee dat ’n gedeelte van die mensdom deur Hom gered sal word.
Hy sal twee dinge doen – het die HERE beloof:
Die een ding was dat die HERE gesê het dat Hy skeiding gaan maak tussen die vrou se saad en die slang se saad.
Daarmee het die HERE bedoel dat ’n deel van die mensdom die duiwel sou volg.
Die HERE sou daardie deel van die mensdom wegskei van die ander deel van die mensdom – dié wat die HERE aanhang.
Die tweede ding wat die HERE gesê het, was dat Hy Iemand uit die vrou se nasate gebore sou laat word wat die slang se kop sou vermorsel – dus die dood sou oorwin en versoening doen.
Hierdie bevel om te leef word nou aan daardie deel van die mensdom gerig!
Natuurlik kan ons nie self die lewe gryp en uit die dood lewend word nie! Die HERE bedien ons uit genade daarmee deur die HERE Jesus Christus!
Leef dan nie net nou nie! Leef tot in Ewigheid, want God het hierdie dogtertjie grootgemaak en toe sy in die tyd van liefde gekom het, het Hy met haar getrou.
Hy het haar met olie gesalf en die pragtigste klere vir haar aangetrek.
Hy het ’n verbond met haar gesluit en sy het God s’n geword.
Dan gaan ons gedagtes dadelik na wat die apostel Johannes in Openbaring skryf:

Laat ons bly wees en ons verheug en aan Hom die heerlikheid gee, want die bruilof van die Lam het gekom en sy vrou het haar gereed gemaak. En aan haar is gegee om bekleed te wees met rein en blink fyn linne, want die fyn linne is die regverdige dade van die heiliges.

Toe sê hy vir my: Skryf, salig is die wat genooi is na die bruilofsmaal van die Lam. En hy sê vir my: Dit is die waaragtige woorde van God. Openb 19:7-9

U is die Bruid.
U is die kerk.
As God dan in u bloed vir u sê: Leef! dan bedoel Hy Lewe tot in Ewigheid in sy Koninkryk waar Hy alles is in almal. Kom ons aanbid Hom wat Hom laat verbreek en vergiet het sodat ons rein gewas kon word voor God.
Kom hoor elke keer in die Woordbediening hoe vas God se beloftes staan.
Ons hoor telkens sy woord: Leef!
En dan weet ons dat ons leef – maar nie deur ons eie bloed nie – deur Sý bloed!
Staan dan op, hiervandaan, en gaan Leef in die Naam van God tot in Ewigheid.
Leef ’n stryd van oorwinning teen die sonde.
Leef ’n lewe van daaglikse bekering.
Want geen mens kan sy lewe ontvang sonder om dit dan met dankbaarheid aan God terug te gee nie!

·       Hierdie boodskap van Dr Thinus du Plessis het my die volgende in herinnering laat roep:

Quo Vadis?
ek soek na myself...
wie is ek,
wat is my identiteit,
wie is my pa
en wie is my ma?
wat is hulle name,
wat is my naam?
ek is uit ‘n
hospitaal aangeneem;
maar,
waarom is ek
as pasgebore meisie
in die nag van Junie 1964
tussen struike
langs ‘n gruispad versteek?
(Moses...
was ten minste versorg);
wie doen so iets?
ek was poedelnaak
en bebloed
pasgebore
in ‘n bitterlike koue nag...
so blou van die koue,
die wie my vind
dog ek is ‘n bruin kind;
het jy al na jouself gesoek?
ek soek na myself
ek weet nie wie ek is nie...
ek vergewe my ouers
want ek is nou gekleed
maar hulle is steeds naak
voor God en die mens;
hoekom soek hulle my nie?
ek is so alleen
alleen
alleen...
Here,
wie is ek...?

·       Laat ons die HERE vertrou om in hierdie dae tot aanvang van ‘n magtige Herlewing oor Suid-Afrika uit te roep: LEEF! LEEF!

Die Pyle in jou Koker

In sy “Dictionary of Illustrations” vertel Walter Baxendale 'n baie ou verhaal, van 'n stad wat lank deur die vyand beleër was en uiteindelik moes oorgee.

Die stad se lot was om met vuur vernietig te word. In die stad was twee broers, wat aan die aanvoerder van die vyandelike leër, 'n guns bewys het. As beloning gee hy aan hulle verlof om die stad te verlaat, voor die stad aan die brand gesteek word.

Elkeen kon soveel van hulle kosbaarhede saamneem as wat hulle elkeen self kon dra. Die twee broers het gebukkend onder hulle vrag, by die stadspoort opgedaag. Op die een se rug, was hulle ma en op die ander een se rug, was hulle pa.

Ps 127:3-4 lees: “Kyk, seuns is 'n erfdeel van die HERE; die vrug van die moederskoot is 'n beloning. Soos pyle in die hand van 'n held, so is die seuns van die jeug.”
            Vir die seuns in ons verhaal was hulle pa en ma die kosbaarste wat hulle met hulle wou saamneem.

Maar hoe kosbaar was die twee seuns nie vir die pa en ma nie! Die verwantskap tussen kinders en hulle ouers is 'n kosbare besitting wat God vir ons as mense gegee het.

Dit is ook die basis waarop God die verlossingsplan geskoei het: "God het die wêreld so lief gehad dat Hy Sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie, maar die Ewige Lewe sal hê." Joh 3:16

Jesus het gedurig met die grootste ontsag en liefde van Sy Vader gepraat: "...die wêreld moet weet dat Ek die Vader liefhet en daarom doen wat die Vader My beveel het." Joh 14:31

            Vir talle van ons duik moeilike omstandighede op: fisiese of finansiële behoeftes. Dan ervaar ons hoe ons kinders, ons seuns en ons dogters, ons dra. Toe hulle klein was het ons, as ouers, hulle gedra, nou dra hulle ons weer.

Sekerlik dra ons hulle ook nou nog – dalk wel ook op stoflike gebied – maar nou, meesal op geestelike gebied deur ons voorbidding en belangstelling.

Soos Jesus

 

In die St. Peter's Church in Cologne hang twee eenderse skilderye van Petrus se kruisiging.


Ons weet uit oorlewering Petrus het gevra om onderstebo gekruisig te word, omdat hy homself onwaardig geag het om soos Christus, in 'n regop posisie, aan die kruis te hang.
Die bestaan van die tweede skildery, wat 'n kopie van die eerste een is, word deur Herbert Lockyer in The Heritage of Saints soos volg verklaar: In die begin van die 19e eeu het Napoleon, die stad Cologne, in sy seevierende optog geplunder.
In die proses van sy plundertog het Napoleon die oorspronklike skildery van Petrus se kruisiging saamgeneem. Nadat die kerk weer herstel is, het dieselfde kunstenaar, wat die eerste Petrus skildery geskilder het, weer 'n skildery, so na as moontlik aan die eerste een, geskilder.
Die oorspronklike skildery is later gevind en aan die kerk terugbesorg en langs die kopie van die skildery opgehang. Kunskenners sê daar is so min verskil tussen die twee skilderye dat die oorspronklike nie van die kopie onderskei kan word nie.
Herbert Lockyer maak uit hierdie insident 'n geestelike toepassing. "Jesus is in die Hemel, maar die Heilige Gees is hier by ons en Hy is die meester kunstenaar van die oorspronklike skildery. Dan, in die afwesigheid van die eerste skildery, skildery Jesus sy beeld op die onwaardige doek van my en jou lewe.”
            God se bedoeling met Sy kinders op aarde, die gelowiges, is om die Here Jesus Christus se beelddraers te wees: "…dié wat Hom lief het, dié wat volgens Sy besluit geroep is… het Hy ook bestem om gelykvormig te wees aan die beeld van Sy Seun…" Rom 8:28,29
Uit onsself het ons nie krag om Jesus se voorbeeld te volg en deur ons lewe, Hom aan die wêreld, bekend te maak nie.
"Dié wat hulle deur hulle sondige natuur laat beheers, kan nie die wil van God doen nie. Julle word egter nie deur julle sondige natuur beheers nie, maar deur die Gees, want die Gees van God woon in julle." Rom 8:8,9
Deur die Heilige Gees woon Christus in ons en afhangende van ons verhouding en gemeenskap met Hom, kleur die Heilige Gees, soos 'n kunsskilder, ons lewe in met Christus se lewe en dit verskyn in ons gedrag, ons houding, ons woorde, ons gesindhede.
            "... die Vader...sal vir julle... stuur... die Gees van die waarheid… Hy sal by julle bly en in julle wees..." Joh 14:16,17

Die Twee Seuns...

  

‘n Skatryk man en sy seun het duur en seldsame skilderye versamel, die werke van Van Gogh, Picasso, Raphael, Rembrandt, ens. Hulle het gereeld saam gesit en die skilderye bewonder.
            Toe die Viëtnam oorlog uitbreek, is sy seun oorlog toe. Hy was ‘n dapper soldaat en het gesterf toe hy ‘n makker wou red, Sy pa was diep in rou toe hy die nuus ontvang het.
            ‘n Maand later, kort voor Kersfees, was daar ‘n geklop aan die deur. Dit was ‘n jongman met ‘n groot pakkie onder sy arm.
            Hy het gesê: “Meneer, u ken my nie, maar ek is die soldaat vir jou seun sy lewe gewaag het. Hy is doodgeskiet terwyl hy my na veiligheid gedra het. Hy was op slag dood. Hy het baie lewens daardie dag gered. Hy het my gereeld van u vertel en hoe lief u vir kunswerke is.”
            Die jongman het toe die pakkie aan die man oorhandig en gesê: “Meneer ek is nie ‘n bekende skilder nie, maar ek dink jou seun sou dit graag vir jou wou gee.” Binne was ‘n pragtige skildery van sy seun... By die aanskoue daarvan het die man se trane begin loop. Hy het die jongman bedank en wou hom betaal, maar die jongman het gesê: “O nee, ek skenk dit want ek sal nooit kan vergoed vir wat u seun vir my gedoen het nie. Dis ‘n geskenk.”
            Die man het die skildery van sy seun bokant die kaggel gehang en dit altyd eerste vir almal gewys wat na sy versameling wou kyk.
            Die rykman is ‘n paar maande later oorlede. Dit sou ‘n baie groot veiling wees. Voornemende kopers het van oral daar aangekom, opgewonde oor die geleentheid om van die duur skilderye te kon bekom. Die afslaer het begin om die skildery van die seun op te veil. Niemand wou ‘n bod maak nie. Iemand het hardop gesê: “Ons stel nie daarin belang nie, begin met die duur en seldsame skilderye.
            Die afslaer wou niks weet nie. “Wie gee my $100 vir die skildery van die seun?” Niemand nie.
            Nog iemand laat hardop van hom hoor: “Ons is hier vir die Van Gog’s, die Rembrandt’s, begin nou met die werklike veiling.”
            Die afslaer het aangehou: “Die seun, wie stel belang in die seun?”
            Die man wat jare lank die rykman  se tuine versorg het, bied toe $10 aan. Hy was arm en kon nie meer aanbied nie.
            En die afslaer het gereageer: “Ek het $10, wie bied my $20 aan?” Niemand nie, want hulle het nie in die seun belanggestel nie. Hulle had net oë vir die duur skilderye.
            Die afslaer het die bod van $10 op die tuinier toegeslaan.
            ‘n Man in die tweede ry van voor reageer toe: “Laat ons nou begin met die meesterstukke!”
            Die afslaer het opgepak en aangekondig dat dit die einde van die veiling was. “Maar wat van die seldsame skilderye,” het hulle uitgeroep.
            “Ek is jammer,” het die afslaer geantwoord, “daar is ‘n klousule aan die veiling verbonde wat ek nie vooraf met julle kon deel nie. Die oorledene het gestipuleer dat wie ook al sy seun koop, al sy rykdomme, skilderye en die huis, daarmee saam sou kry. Die man wat dus die seun gekry het, kry nou alles.”
            Bykans 2 000 jaar gelede het God sy Seun aan die kruis laat sterf. Byna soos die afslaer sê God vandag: “Die Seun, My Seun, wie neem die Seun?”
            Omdat... wie die Seun neem, kry alles.
            Jesus: “Ek is die weg en die waarheid en die lewe; niemand kom na die Vader behalwe deur My nie. As julle My geken het, sou julle my Vader ook geken het, en van nou af ken julle Hom en het julle Hom gesien.” Joh 14:6-7
            “Jesus antwoord en sê vir hom: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir jou, as iemand nie weer gebore word nie, kan hy die Koninkryk van God nie sien nie.” Joh 3:3
            “As ons, ons sondes bely, Hy is getrou en regverdig om ons die sondes te vergewe en ons van alle ongeregtigheid te reinig.” 1 Joh 1:9
            Dit maak ons dan erfgename van Jesus se Testament en ons erf alles. Daar is meer as genoeg vir elkeen wat die Seun aanneem.
            "Die Here Jesus het in die nag waarin Hy oorgelewer is… die beker geneem en gesê: 'Hierdie beker is die Nuwe Verbond (Testament) wat deur My bloed beseël is." 1 Kor 11:23 – 26
            Gelowiges is regmatige erfgename van die Seun Jesus se Testament. “Die Gees self getuig saam met ons gees dat ons kinders van God is; en as ons kinders is, dan ook erfgename, erfgename van God en mede erfgename van Christus, as ons naamlik saam met Hom ly, sodat ons ook saam met Hom verheerlik kan word.” Rom 8:16-17
            Ek en jy laat ook eendag ‘n testament na en die erfgename sal beslis erf en dit erf wat aan hulle bemaak is. So ontvang ons ook dit wat Jesus aan ons bemaak het.
            Mens kan egter eendag ‘n plaas erf. Maar as jy nie die erfporsie gaan opeis nie, sal die plaas nooit joune word nie. Kies die Seun Jesus en jy erf ‘n ganse Koninkryk.
            So het ons ook talryke seëninge by Jesus geërf, maar ons kan dit nooit besit as ons dit nie gaan opeis nie, ons eie maak nie.
            Kyk, so lyk deel van ons erfporsie:
1.     Moenie bid vir seëninge nie, want God het “ons geseën het met alle geestelike seëninge in die Hemele in Christus,” Efes. 1:4 Ons triomf berus op Lofprysinge want ons is reeds geseën.
2.     Moenie God soebat om iets vir ons te gee of te doen nie, want “Hy wat selfs sy eie Seun nie gespaar het nie, maar Hom vir ons almal oorgegee het, hoe sal Hy nie saam met Hom ons ook alles genadiglik skenk nie? Rom. 8:32. Weer berus ons triomf op Lofprysinge want Hy skenk ons alles genadiglik.
3.     Moenie bid vir dit wat tot die lewe en Godsaligheid lei nie, want “Immers, sy goddelike krag het ons alles geskenk wat tot die lewe en godsvrug dien, deur die kennis van Hom wat ons geroep het deur sy heerlikheid en deug,  waardeur Hy ons die grootste en kosbare beloftes geskenk het, sodat julle daardeur deelgenote kan word van die goddelike natuur, nadat julle die verdorwenheid ontvlug het wat deur begeerlikheid in die wêreld is. 2 Pet. 1:3-4.

            In hierdie drama van Geloof is daar twee betrokkenes: God, die Algoede Gewer en jy, die bloed-gewaste ontvanger. God, die Algoede Gewer het reeds “alles aan ons geskenk wat tot die lewe en godsvrug dien.” En weer berus ons triomf in Lofprysinge vir alles wat ons reeds as geskenk ontvang het.
            Moenie hoop en bid vir opbrengs en toename nie, want “Die volke sal U loof, o God, die volke almal saam sal U loof. Die aarde het sy opbrings gelewer; God, onse God, sal ons seën.” Ps. 67:5-7. So, moenie bid vir reën nie want nogmaals berus ons triomf op Lofprysinge en dan kom die opbrengs en die toename.
            Moenie bid en neul vir genesing nie en dalk daardeur voorgee dat daar iets skort in God se voorsiening vir ons genesing nie, want “Hy het self ons sondes in Sy liggaam op die kruishout gedra het, sodat ons die sondes kan afsterwe en vir die geregtigheid lewe; deur wie se wonde julle genees is.” 2 Pet. 2:24. Ons triomf berus weer op Lofprysinge want ons is reeds genees.
            Moenie die doping in die Heilige Gees benader asof dit iets is wat mens van God moet afsmeek nie, want “Petrus sê vir hulle: Bekeer julle, en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus tot vergewing van sondes, en julle sal die gawe van die Heilige Gees ontvang. Hand. 2:38. En weer, Lofprysinge is ons triomf vir die gawe van die Heilige Gees. Ontvang net die Heilige Gees in jou lewe.
            “Alles behoort aan ons.” 1 Kor. 3:21. Lofprysinge is ons triomf vir alles wat ons nodig het want alles behoort aan ons.
            Nou kan jy sien wat word bedoel met kennis en dat die Woord ‘n lamp is. Sonder kennis en sonder ‘n lamp ly mense ontsettend gebrek.
            As jy tot nog toe onnodig gebrek gelei het weens jou onkunde van die Woord, dink aan al die ongereddes wat geen jota of titel hiervan verstaan nie. Hulle erf niks. Kry hulle jammer en dra die Goeie Boodskap uit en bring die gerwe in.
            Bid asseblief deurentyd vir ‘n magtige geestelike Herlewing in SA.
            Moenie alleen Hemel toe gaan nie, neem asseblief iemand saam.

Hoe groot is die Hemel?

         
Anthony Collins

Een Sondagoggend loop een van Engeland se beroemdste vrydenkers, Anthony Collins, 'n eenvoudige man, wat op pad is kerk toe, raak. "Waarheen is jy op pad?" vra Collins. "Kerk toe, Meneer," antwoord die man. "Is jou God 'n groot God of 'n klein God?" vra Collins met die doel om hierdie gelowige man te verwar.
Die man antwoord: "Meneer, Hy is so groot dat die Hemel hom nie kan bevat nie. Maar Hy is ook so klein, dat Hy in my hart kan woon."
Anthony Collins is in 1729 oorlede. Hy het 'n beroemde boek, Discourse on Freethinking, geskryf. Hy het egter later, na sy gesprek met die kerkganger, verklaar: "This simple, but sublime answer of an uneducated man, had more effect upon my mind than all the volumes of argument I had read in favour of religion."
            God wat groot is, kan nie net in 'n man wat klein is se hart woon nie, maar Hy kon ook 'n geringe en eenvoudige man se getuienis, aan een van hierdie wêreld se groot manne, nuttig gebruik. Ek wens ons kon weet of Collins ooit by God uitgekom het.
            Collins was ‘n filosoof en beskermer van “die natuurlike godsdiens”. Hy was ‘n gegradueerde van Eton en King's Kolleges, Cambridge. Hy was ook ‘n gegradueerde in die regte aan The Middle Temple.
            Hoe groot is die Hemel? Dit moet allemintig groot wees as ons die sterre as ‘n soort maatband inspan. Wetenskaplikes het die uitspansel in melkweë opgedeel in ‘n poging om te probeer bepaal hoeveel sterre daar is.
            Klein melkweë het elk sowat 10 miljoen sterre. Die groot melkweë het sowat 10 triljoen sterre elk. Ons eie melkweg het sowat 200 biljoen sterre. En sterre of planete is in meeste gevalle groter as die planeet Aarde.
            As ons in ons eie melkweg van die een kant na die ander sou reis teen die spoed van lig, sou die reis 100 000 jaar duur, aldus NASA, die Ruimte-agentskap.
            En steeds weet die wetenskaplikes nie presies hoeveel sterre daar is nie want hulle ontdek steeds nuwe melkweë. Hoe groter en sterker die teleskope wat deur die mens vervaardig word, hoe groter word die heelal. Dis onpeilbaar.
            Hoe groot is die heelal dan? Al wat NASA kan antwoord is, “oneindig”.
            En hoe is groot God dan? Hy is onmeetbaar groot, maar let op, Hy is so groot: “Hy bepaal die getal van die sterre; Hy gee hulle almal name.” Ps 147.4
            Christene glo, aan die hand van die Skrif, dat hulle, wanneer hulle die tydelike met die Ewige verwissel, Hemel toe gaan. Dit gaan wel gebeur, maar is daar plek vir almal, vra iemand.
            Aan die hand van die bogenoemde paar feite, sal al die gelowiges op aarde nooit die Hemel kan vul nie.
            Ons is veronderstel om saam met Jesus Christus in Hemelse plekke te sit, maar is dit waar ons is?
            “Maar God, wat ryk is in barmhartigheid, het ons deur sy grote liefde waarmee Hy ons liefgehad het, ook toe ons dood was deur die misdade, lewend gemaak saam met Christus — uit genade is julle gered — en saam opgewek en saam laat sit in die hemele in Christus Jesus, sodat Hy in die eeue wat kom, kan betoon die uitnemende rykdom van Sy genade in goedertierenheid oor ons in Christus Jesus.
            “Want uit genade is julle gered, deur die geloof, en dit nie uit julleself nie: dit is die gawe van God; nie uit die werke nie, sodat niemand mag roem nie.
“Want ons is sy maaksel, geskape in Christus Jesus (hoekom?) tot goeie werke wat God voorberei het, sodat ons daarin kan wandel. Efes. 2:4-10.
God het ‘n plan met elkeen van ons se lewens. Binne daardie plan word van elkeen van ons verwag om die Koninkryk te help bou.
Dit in kort is waarom jy en ek gebore is.
            Maar, elkeen wat gebore word, het ‘n vrye keuse: Om die pad na die Hemel te bewandel of op die breë weg na die afgrond te volg.
            Maak jou keuse!

Komaan, tree in vir iemand

So 50 jaar gelede en vroeër kon mens in Kaapstad in veral Adderleystraat op die sypaadjie op ‘n stoel gaan sit terwyl ‘n skoenpoetser, jou skoene skoonmaak en blink vryf.
            Die pragtige verhaaal word vertel van 'n skoenpoetser  wat een dag in die straat 'n prokureur, wat hy geken het, se skoene skoonmaak. Terwyl hy met sorg die man se skoene blinkmaak vra hy: "Mr. Bartlett, het jy God lief?”
Prokureur Bartlett was 'n waardige persoon. Hy was nie 'n uigesproke Christen nie. Taamlik geskok en verergd antwoord hy: "Hoekom vra jy my dit?"
Die seun vertel van sy probleem. Hy en sy mense woon in 'n bouvallige gebou wat gesloop moet word, en die inwoners moet nou ander blyplek kry. Sy pa is oorlede, sy ma het nie vaste werk nie, sy ouma is verlam en sy enigste inkomste is om mense se skoene skoon te maak.
Hy vertel verder op sy  Kaapse manier van praat: "Ek wiet nie wat om te doen nie. Giste’ het ek twie manne hoo’ praat. Die iene seg vir’ie anner: God sal ienigiemand wat vir Hom lief is help as hulle vi’ Hom seg hulle is innie moeilikheid. Ek het toe gedink om vi’ iemand wat vir God lief is, te vra om vi’ my te bid.’
Die enigste raad wat die verbouereerde regsman kon gee, was dat hy maar net moet vra en hy sal wel iemand kry wat hom sal help. Hy gee die oudjie 'n pond en haas hom weg.
Maar na 'n dag van selfondersoek en verwyt, daag die prokureur die aand vir die eerste keer, wat die mense kon onthou, by die biduur op. Hy vertel openlik van sy gesprek met die skoenpoetsertjie.
Die predikant wat die biduur lei, vertel die voorval 'n paar aande later in 'n predikante byeenkoms. 'n Ander predikant daar weet toe van 'n jongman, wat deur die dieselfde vraag so ontwaak het, dat hy na die HERE toe gekom het.
Toe sê die derde leraar dat 'n man, wat geweet het hoe om die skoenpoetsertjie te antwoord, die seun na Jesus toe gelei het. Die predikante besluit om die saak verder te voer.
Die skoenpoetsertjie en sy gesin is met goeie woonplek en versorging gehelp en hulle het vir die seun gereël om behoorlik skool toe te gaan, waar hy soveel belofte getoon het, dat 'n prokureur hom onder sy sorg geneem het om as regsgeleerde opgelei te word.
Hy het 'n bekwame en simpatieke regsman en mentor van die jong skoenpoetsertjie geword. Die skoenpoetsertjie het 'n toegewyde Gelowige geword, omdat hy iemand raakgeloop het wat vir hom 'n woord by die Hemelse Vader kon doen.
God se werke in ons lewens is breed en ryk. Ons moet net by God uitkom met ons nood.
            “Moenie bang wees nie klein kuddetjie, want dit was die wil van julle Vader om die Koninkryk aan julle te gee." Luk 12: 32
“Want so sê die Hoë en Verhewene wat in die Ewigheid woon, Heilig is sy Naam: Ek woon in die hoogte en in die heilige plek en (ook) by die verbryselde en nederige van gees (hoekom?), om te laat herlewe die gees van die nederiges en te laat herlewe die hart van die verbryseldes.” Jes 57:15
Oral is moontlikhede om verlore siele na Jesus toe te bring. Wees dag en nag op die uitkyk vir hulle.

Staan op en Loop

Die wêreld vlug voor ‘n vernietigende tornado wat dood en verwoesting saai weens die anti-Christiese magte wat aan die werk is, ondermeer deur middel van toenemende vervolging van Christene, bedrog, misdaad, terrorisme, moord, verkragtimng, mensehandel, maar veral magsbeheptheid.
            Die magstryd in die wêreld is soos ‘n dodelike virus wat mense, stamme en volke vernietig. Die meeste mense dryf ankerloos rond want hulle het toegelaat dat hulle deel van die malle maalstroom word.
            Magte buite hulle beheer dryf hulle en hulle is magteloos om iets daaraan te doen.
            Sommige bid vir ‘n magtige geestelike herlewing om die dinge wat oor die aarde kom te kan ontvlug. Watter soort herlewing word bedoel?
            Wat nodig is, is ‘n herlewing gebaseer op Bybelse lering en waarheid, waar mense sal besef hulle behoort in die eerste plek aan Christus en aanbid in die tweede plek toevallig by een of ander gemeente – dat dit nie om kerk gaan nie maar om eenheid in Christus. Joh 17:22
            Voor die troon van God sal nie kerke staan nie, maar Wedergeborenes uit alle nasies, stamme, volke en tale. Openb. 7:9. Herlewing is net moontlik wanneer ons verby kerk- en kultuurgrense mekaar as God se volk aanvaar – wanneer ons kan raaksien dat die Wet vervolmaak word in die Groot Gebod van Liefde. Jak 2:8
            Herlewing word moontlik wanneer ons besef dat die Evangelie van Jesus Christus ‘n nuwe bedeling ingelui het, ook vir die heiden (Matt. 8) waar Christus onder meer ook die stelling maak dat mense nie die Ewige Lewe kan beërwe omdat hulle van Abraham is nie, maar as gevolg van Geloof.
            Herlewing word moontlik wanneer ons volgens Matt. 12:18-45 besef dat as ons, soos die mense van Ninevé, gered kan word as ons aan die Jona-boodskappe van vandag gehoor gee.
            Herlewing word moontlik wanneer ons besef dat ons gebrek het aan krag uit die hoogte. Luk. 24:49
            Dit was Christus wat gebid het: Vader, dat hulle een mag wees soos wat Ek en U een is. Joh. 17:22
            Ons sal noodgedwonge die dinge wat die eenheid onder ons verbreek en in die ban moet doen.
            Pinkster het Jerusalem geskud. Die herlewing  100 jaar gelede het die mensdom geskud. Die herlewing in die sewentiger jare het die wêreld ook geskud maar in ‘n mindere mate.
            Die herlewing van die sewentiger jare is doodgedruk deurdat mense dieselfde fout as Eva begaan het deur van die Boom van Kennis te eet, in plaas van die Boom van die Lewe.
            Kerke wou die herlewing nie aanvaar nie en baie het lidmate verloor en verloor steeds lidmate. Vandag is die tendens gemeenskapskerke en huiskerke.  Dit maak ook sin want mens gooi nie nuwe wyn in ou leersakke nie. Lukas 5:37
            Terwyl Christene in toenemende maat bid om ‘n nuwe wêreldwye herlewing, is diegene wat van die Boom van Kennis eet, besig om in die pad van so ‘n broodnodige herlewing te staan. Hulle doen dit met nuwe ideologieë oor ‘n sogenaamde historiese Christus waarin tot Jesus se maagdelike geboorte betwyfel word.
            Al die tekens is daar dat die kerk (Kennis) en die Eklesia (Lewe) se weë besig is om te skei. Die misleiding is besig om sy kringloop te voltooi. Die Waarheid haal die leuen in.
            Gewone mense begin besef dat die apostels nooit teologiese kursusse gevolg het nie, nooit komiteevergaderings bygewoon het nie, nooit boeke oor kerkgroei gelees het nie, nee, hulle was bloot geïnspireer deur die Heilige Gees en het oorgeloop van liefde, ‘n liefde wat die onmoontlike moontlik gemaak het – verlossing en genesing.
            Moses het na God geluister. As hy ‘n komiteevergadering gehou het was die Israeliete seker vandag nog in die woestyn.
            Met Abraham gaan dit goed. Hy is vooruitstrewend en het oorvloediglik van alles. Dan kom God se opdrag: Pak op en trek deur die woestyn. Langs die pad sal Ek jou aantoon waarheen jy moet gaan.
            Abraham het alle rede in die wêreld gehad om Van die Boom van Kennis  aan te wend en te sê: Dis tog ligsinnig. Hier woon ek met derduisende stuks groot- en kleinvee, knegte, hulle vroue en kinders, my eie vroue en kinders, dit gaan goed met ons, God het ons inderdaad geseën, hoe sal God dan nou wil vra dat ek hierdie vrugbare grond moet verlaat en deur ‘n woestyn moet trek?
            Maar Abraham eet van die Boom van die Lewe. Hy pak op en trek. Hy weet nie waarheen hy trek nie, maar hy weet saam met Wie hy trek!
            Herlewing word moontlik wanneer ons besef dat die eerste stap na vreugde ‘n pleidooi om hulp is, ‘n erkenning van morele armoede, van innerlike gebrek.
            Dit was ook die kenmerk van die herlewing 100 jaar gelede toe mense hardop na God geroep het, gepleit het om hulp, hulle sonde en morele armoede en innerlike gebrek bely het. Mense het geestelike naak voor God gestaan en Hy het Sy liefde en krag mildelik oor almal uitgestort.
            God se vreugde word gebore in jou erkenning van morele armoede en nie op grond van jou roem en prestasie nie. Laat staan jou verwaandheid, verklaar jou onmag. Is jy nie al moeg vir die stryd teen magteloosheid nie, die selfregverdiging en verdigsels nie?
            Nie net skei kerk- en kultuurgrense ons nie, maar ons fisiese heinings om ons dorps- en stadserwe speel net so ‘n groot rol. Ons weet nie eers wie langs ons woon nie, ook nie wie agter of oorkant die straat van ons woon nie.
            Ons sluit onsself af in kokonne. ‘n Broer vertel dat die mense in sy straat hom nie groet nie omdat hy nie aan hulle kerk behoort nie.
            Ons sit in tronke van hoogmoed vol skeppings van ‘n eie self.
            Die verwoestende tornado wat oor die aarde heen opsteek, is dieselfde as die storm die nag op die See van Galilea. Was jy al in ‘n skuit deur hoë golwe, reën en ‘n stormwind rondgeslinger en dit boonop in die nag, boonop sonder dat jy ‘n idee van rigting het? Ek was.
            Geen mens het ons ‘n kans op oorlewing gegee nie. Niemand kon ons help nie. Net God kon ons red.
            As jy jou vandag in die stormsee van die lewe bevind, weet dit dat God  gereed staan om jou te red.
            As ek dit nie geglo het nie, sou ek dit nie geskryf het nie, want ek het persoonlike ervaring van beide: Die werklike stormsee in die donker nag, vol vrees oor die verraderlikheid van die see, asook die storm op die lewensee.
            Herlewing word moontlik wanneer jy onder meer al Paulus en Petrus se sendbriewe lees. Dit is aan my en jou ook gerig. Dit is die olie waarmee ons, ons lampe moet volmaak! Het die werklikheidsbesef nog nooit tot jou deurgedring dat jou lamp noodwendig vol olie moet wees nie?
            Luister na ons mense by die bymekaarkomplekke: Hulle is gehawend, hulle drome is verpletter, hulle is beswaard oor die toekoms en of daar ‘n toekoms is. Hulle sanik oor al die gebreekte beloftes. Fortuine wat hulle sou maak in die dobbelhole en in die piramide-skemas, het niks van gekom nie.  Hulle het net geld verloor.
            Hulle is griefdraers en moddergooiers wat wrewelpartytjies hou. Die een druk die ander dieper die moeras van moedeloosheid binne. Hulle is verslaaf aan bitterheid, woede, emosies en wanpersepsies. Onbewustelik het dit hulle dryfkrag geword. Dit is hulle oorlewingstonikum.
Niemand het enige sekerheid oor niks nie. Twyfel het een van hulle afgode geword.
Hulle kla oor hulle egskeidings, hulle spog oor hulle houvroue. Oor hulle kinders se agteruitgang wil hulle liewer nie praat nie. Steeds verlang hulle na nuwe leiers, na roem, na besittings, na passie, na avontuur, na romanses – alles net poele brakwater.
Hulle dink dat hierdie waters hulle dors kan les omdat jy hulle nie vertel van die Lewende Waters van die Godgegewe Evangelie nie!
Eseg. 3:18-19 lees: “As Ek aan die Goddelose sê: Jy sal sekerlik sterwe – en jy (Christen gelowige) waarsku hom nie en spreek nie om die Goddelose vir sy Goddelose weg te waarsku om hom in die lewe te hou nie, dan sal hy, die Goddelose, deur sy ongeregtigheid sterwe; maar, sy bloed sal Ek van jou hand eis!
            “Maar as jy die Goddelose waarsku, en hy hom nie van sy Goddelose
weg bekeer nie, dan sal hy deur sy ongeregtigheid sterwe; maar jy, jy het jou
siel gered!”
            Getuig, getuig, getuig, waarsku die Goddelose en red jou eie siel! Wees
soos Paulus wat  in Rom 1:16 sê: “Want ek skaam my nie oor die Evangelie van Christus nie, want dit is ‘n krag van God tot redding vir elkeen
wat glo.” Daardie redding beteken vrymaking, veiligheid en genesing.
            Paulus sê: “…vir elkeen wat glo.” Wat beteken dit in die praktyk?
Eenvoudig die volgende: Petrus kom by die man by die poort en sê aan die
verlamde  “… staan op en loop.” As die man nie probeer opstaan het nie
sou hy nooit geloop het nie.
            Kan jy opstaan en loop? Watter bande bind jou dan dat jy bly sit? As jy bly sit gaan jy vir seker vergaan. As jy opstaan, stap jy ‘n nuwe lewe binne en God gaan jou en jou getuienis gebruik!
            As jy opstaan gaan die kreupeles loop, die dowes hoor, die blindes sien, gaan mense innerlike genesing ontvang, gaan siele gered word, gaan die Koninkryk gebou word.
            Waarom staan jy nie op nie?
            Komaan, sê soos Dawid – toe hy nog ‘n (eenvoudige) skaapwagter was:
Ek kan nie, maar God kan. Hy gee my nuwe krag. Met my God spring ek oor ‘n muur – ja, oor die mure van twyfel, van frustrasie, van kerke, van kulture, van ellende!
            God wag op jou reaksie!

Vertrou op dit wat God gee

En Dawid het sy swaard bo-oor sy klere vasgegord, en toe hy moeite doen om te loop, omdat hy dit nooit probeer het nie, sê Dawid vir Saul:
Ek kan nie hierin  loop nie, want ek het dit nooit probeer nie. En Dawid het dit uitgetrek. 1 Sam. 17:39

Dawid was die enigste persoon wat bereid was om teen Goliat te veg. Al die ander was te bang, selfs Koning Saul.
            Maar toe Dawid hom gereed maak vir die geveg wou almal hom skielik raad gee en vertel hoe om dit te doen.
Watse raad sou hulle hom tog kon gee? Hulle was die mense wat weggekruip het weens vrees.
As Dawid hulle raad gevolg het sou hy Goliat nooit verslaan het nie.  
            Koning Saul sê byvoorbeeld vir Dawid om sy gevegsmondering aan te trek en homself met die koning se swaard te omgord. Alhoewel dit logies geklink het was daar nie ‘n manier wat die kleine Dawid met die swaar mondering oor die weg sou kom nie.
            Dawid trek die spulletjie uit en sê hy sal nooit so regkom nie want hy het nog nooit sulke klere en ‘n swaard gedra nie.
            Dis ironies dat Saul, net soos al sy manskappe, in sy eie oorlogsgewaad  staan en bewe het van vrees, so watter nut sou die klere nou iemand anders baat?
            Dawid het teenwoordigheid van gees behou en besef dat God sy bron is en dat as hy op enigiets anders sou vertrou, dit vir hom ‘n hindernis op sy weg sou wees.
            Saul was die langste man in Israel (1 Sam. 1:23) en Dawid nog ‘n seun. Dit lei in elk geval dus geen twyfel dat Saul se klere nooit vir Dawid sou pas nie.  Dit sou net in Dawid se pad wees.
Dawid se vertroue was in die HERE en nie in Saul se gevegsmondering nie.
Onthou, ander mense mag dalk goed bedoel met hulle raad, maar ons het elkeen nodig om ons eie wapens te hê. Ons het veral nie nodig om raad te aanvaar van mense wat niks doen nie.
Moet nooit toelaat dat die man wat sê dit kan nie gedoen word nie, lol met die man wat dit reeds doen nie!
Mens wat niks doen, doen nie niks nie. Hulle is in ander mense se pad!
Wat het God vir jou gedoen? Wat het in die verlede vir jou gewerk? Haal daardie gawes en talente uit en begin woeker.  Dit sal beslis weer werk.
Plaas jou vertroue in dit wat God jou (reeds) gegee het!

Medewerker of Teenwerker?

Waarom het GOD ‘n stelsel daar geplaas wat Hom “afhanklik” maak van ons? Is dit nie ‘n verstommende misterie nie?
            GOD pleit by ons om te bid. Hy wil niks doen in die sfeer van menslike verlossing, sonder ons gebed en intersessie nie.
            Eenvoudig: “Want ons is medewerkers van God; die akker van God, die gebou van God is julle.” 1 Kor 3:9 Die teenoorgestelde is ook waar: As jy nie ‘n Medewerker is nie, is jy ‘n Teenwerker! “Hy wat nie met My is nie, is teen My; en hy wat nie saam met My versamel nie, verstrooi.” Matt 12:30
            Hy pleit nie net dat ons tussenbeide moet tree met gebed nie, Hy dring daarop aan.
            In Matt. 7:7 dring Hy daarop aan dat ons moet klop en nogmaals klop, en voeg dan by: Vir elkeen wat klop sal (beslis) oopgemaak word.
            En verder: As jy aanhou soek, sal jy beslis vind.
            Dit is duidelik dat GOD niks doen, en niks gebeur, as ons nie bid nie.
            GOD is die GOD van die oes, nogtans dring Hy in Matt. 9:38 daarop aan dat ons moet bid dat Hy arbeiders in die veld moet stuur.
            Die oes is syne en die arbeiders is tog syne. Hoekom sou Hy “hulpeloos” toekyk terwyl Hy wag dat ons bid dat Hy arbeiders in die oes moet instuur? Hoekom stuur hy arbeiders alleen uit in antwoord op ons gebed?
            Die fundamentele belangrikheid van hierdie instelling van gebed in GOD se Raadsplan, word verder beklemtoon daardeur dat GOD homself onomwonde verbind om te antwoord! Halleluja!
            GOD se belofte om te antwoord is byna soos ‘n blanko tjek wat reeds Sy handtekening dra. Dis ‘n verbysterende gedagte, maar ‘n werklikheid. Dis of GOD Sy septer aan ons oorhandig het en by ons pleit om dit te gebruik.
            Die volgende voorbeelde ruim alle twyfel uit die weg:

·       En wat julle ook al in My naam mag vra, dit sal Ek doen, sodat die Vader in die Seun verheerlik kan word. As julle iets in My naam vra, sal Ek dit doen. –  Joh. 14: 13-14.
·       As julle in My bly en My woorde in julle, sal julle vra net wat julle wil hê, en julle sal dit verkry. – Joh. 15:7.
·       En in daardie dag (nà die Hemelvaart) sal julle My niks vra nie. Voorwaar, voorwaar, Ek sê vir julle, alles wat julle die Vader sal vra IN MY NAAM, sal Hy julle gee. Tot nou toe het julle niks in My Naam gevra nie. Bid, en julle sal ontvang (hoekom?) sodat julle blydskap volkome kan wees! – Joh. 16:23-24.

Skrywer moes 44 jaar op ‘n antwoord wag, maar nou kan hy sê: “Die lof kom God toe wat my gebed nie afgewys het en Sy trou nie van my weerhou het nie.” - Ps 68:20
Daar is geen voorwaardes wat GOD bind of verhoed om die gebed van ‘n getroue kind van Hom te beantwoord nie. GOD self hoef aan geen voorwaardes te voldoen nie.
Die voorwaarde: As julle in My bly en My woorde in julle, is alles moontlik en binne bereik van elke wedergeborene wat dit erns met GOD bedoel. Hierdie is ‘n bitter belangrike voorwaarde.  Net een vraag: Bly ons in Hom wanner ons Hom met ons tiendes besteel? ‘n Tiende van alles wat ons inkry, behoort nooit aan ons nie. As jy op hierdie gebied bedrieg, bid jy teen ‘n muur vas.
Presies dieselfde geld vir vergewing. Matt 18:21 Ook, as ons nie die Koninklike Wet nakom nie. Jak 2:8. As sulke dinge aanwesig is, kan dit ‘n hele gemeente terughou en baie probleme tot gevolg hê.
Ons is Medewerkers. As ons ontrou is, is ons Teenwerkers. Daarmee sal ons straks ‘n ruk lank wegkom, maar ons grawe ons eie gat vir seker.
Onthou ook, die mens wat niks doen nie, doen nie niks nie, hy/sy is in ander se pad.
Jy wat so baie oor jou predikant te sê het, hoeveel siele het jy al die Koninkryk binnegelei. Van hoeveel van hulle het jy al dissipels gemaak?
As GOD dus nie kan fouteer nie, dan is die totale verantwoordelikheid  vir gebedloosheid of oneffektiewe gebed, ons sin.
Van GOD se kant af is dit dus ‘n eervolle optrede. Van GOD se kant af is dit ‘n waterdigte aangeleentheid. Sy deel is reeds gedoen. Sy belofte is om altyd te antwoord ingevolge Sy Wil. Daar is dus ook geen fyn skrif nie.
Die getroue kind van GOD sal nooit iets vra buite die Vader se Wil nie.
GOD wou in ‘n stadium iemand hê om in die bres te staan vir die volk. Dit is dus Sy Wil dat ons tot Hom bid om Herlewing en restourasie van die volk.
As ons sekere middele daarvoor benodig, dan sal Hy dit ook gee. Dieselfde geld in die geval van siele inwin vir Sy Koninkryk.
Ook geld dit ons blydskap want dit is Sy Wil dat ons blydskap volkome sal wees! Joh 15:11en Joh 16:24
GOD se aanbod aan ons is ‘n bona fide aanbod, ‘n aanbod ter goeder trou. Dit is ‘n uitnodiging aan die Wedergeborenes om in volle vennootskap saam met Hom te lewe. Nie dat ons namens Hom besluite sou neem nie, maar meer in die sin van medewerker. Rom. 16:3;9;21.
Hier kom ons nie verby nie: “Want ons is medewerkers van God; die akker van God, die gebou van God is julle.” 1 Kor 3:9
Die verantwoordelikheid en die uitvoer van GOD se raadsbesluite, plaas Hy op die skouers van Sy Kerk, my en jou se skouers.
Die belofte word aan die Kerk in die algemeen herhaal in Matt. 18:18:  “Voorwaar Ek sê vir julle, alles wat julle op die aarde bind, sal in die Hemel gebonde wees, en alles wat julle op die aarde ontbind, sal in die Hemel ontbonde wees.
So byvoorbeeld as ‘n huwelik op die aarde in die naam van Jesus Christus verbind word, dan is dit in die Hemel gebonde.
So bind ons ook die onheil in die naam van Jesus en dit sal in die Hemel ook gebonde wees. So maak ons iemand los van die onheil op aarde en in die Hemel sal so iemand ook vrygemaak wees.
In Matt. 12 praat Jesus Christus oor die uitdryf van duiwels en sê: “Of hoe kan iemand in die huis van ‘n sterk man ingaan en sy goed roof, as hy nie eers die sterk man geboei (gebind) het nie? En dan sal hy sy huis beroof.” Matt. 12:29. Mark. 3:27.
As die drankduiwels die sterk man in iemand se lewe is, dan kan ons nie vir daardie man begin bid alvorens ons nie die duiwels gebind en uit die man uitgedryf het nie. Eers dan begin ons vir die man bid en beroof ons hom van al die verkeerdheid in sy lewe.
“Kyk, ek gee aan julle mag om op slange en skerpioene te trap, en oor al die krag van die vyand; en niks sal julle ooit skade doen nie.” – Lukas 10:19.
“Vrede vir julle! Soos die Vader My gestuur het, stuur Ek julle ook. As julle die mense hulle sondes vergewe, dan word dit hulle vergewe; as julle die mense hulle sondes hou, dan is dit gehou.” Joh. 20:21.
“Bely mekaar julle misdade (wat julle teenoor mekaar gepleeg het) en bid vir mekaar, sodat julle gesond kan word. Die vurige gebed van ‘n regverdige het groot krag.” Jak. 5:16
Bely mekaar julle misdade beteken nie dat ons, ons sondes teenoor mekaar moet bely nie. Dit bely ons teenoor die HERE. Maar wanneer ons teen mekaar gesondig het, dit moet ons teenoor mekaar bely – soos byvoorbeeld kwaadsprekery, liefdeloosheid.
Ons kan nie antwoorde op ons gebede verwag wanneer ons liefdeloos tenoor mekaar is nie.
“Laat die liefde ongeveins wees; verafsku wat sleg is; hang die goeie aan; wees hartlik teenoor mekaar met broederlike liefde; die een moet die ander voorgaan in eerbetoning; wees nie traag in die ywer nie; wees vurig van gees; dien die Here; verbly julle in die hoop; wees geduldig in die verdrukking; volhard in die gebed.
“Maak voorsiening in die behoeftes van die heiliges; streef na gasvryheid; “seën die wat julle vervolg, seën en moenie vervloek nie; “wees bly met die wat bly is, en ween met die wat ween; wees eensgesind onder mekaar; moenie na hoë dinge streef nie, maar voeg julle by die nederige; moenie eiewys wees nie; vergeld niemand kwaad vir kwaad nie; bedink wat goed is voor alle mense; as dit moontlik is, sover as dit van julle afhang, leef in vrede met alle mense.
“Moenie julle wreek nie, geliefdes, maar gee plek vir die toorn; want daar is geskrywe: Aan My kom die wraak toe, Ek sal vergeld, spreek die Here.
“As jou vyand dan honger het, gee hom iets om te eet; as hy dors het, gee hom iets om te drink, want sodoende sal jy op sy hoof vurige kole ophoop.” Rom. 12:9-20.
Wat betref Joh. 20: 21-23 is dit duidelik dat ons as GOD se Medewerkers op aarde aangestel is. Soos wat die Vader Hom gestuur het, stuur Hy ons ook.
Hy sou ook nie die opdrag gegee het as Hy ons ook nie die krag voorsien het om die taak uit te voer nie.
Die vraag is: Waarom het GOD verkies om binne die raamwerk van gebed te opereer? Waarom het hy die volle verantwoordelikheid vir die uitvoer en administrasie van Sy Goddelike regering op aarde, op die skouers van die wedergeborenes geplaas?
Waarom sal Hy hom nie inmeng in aardse aangeleenthede nie, behalwe om op te tree in medewerking met Sy Kerk, Sy medewerkers?
GOD het uit en uit van Sy magte aan Sy Kerk gedelegeer. Hoe anders kon dit moontlik word om die Evangelie na elke uithoek van die wêreld te neem?
Ons het GOD is Medewerkers. Wanneer ons met Hom praat stuur hy nie gesant om ons te woord te staan nie, ons kan direk tot Hom spreek.
Deel van die Opdrag is: “En leer hulle”. Hoe sou dit moontlik wees om die nuwe siele wat inkom in die Koninkryk te leer, as dit nie die plig van die Wedergeborenes is nie?
“Wat baat dit, my broeders, as iemand sê dat hy die geloof het, maar hy het nie die werke nie? Dié geloof kan hom tog nie red nie?” Jak. 2:14.
Ek en jy is nie gered om Hemel toe te gaan nie, ons is gered om die Koninkryk te bou. Ons moet dag en nag bid, dag en nag betrokke wees.
Wandel met God. “...wandel voor my aangesig, dan sal jy opreg wees.” Gen. 17:1.
“As daar nou ‘n broeder of suster naak is en aan die daaglikse voedsel gebrek het, en een uit julle sou vir hulle sê: Gaan heen in vrede, word warm, word versadig, maar julle gee hulle nie wat vir die liggaam nodig is nie – wat baat dit?
“Net so is ook die geloof, as dit geen werke het nie, in sigself dood. Jak. 2:15-17.
GOD had iets oneindig groot in gedagte toe Hy die stelsel van gebed ingestel het. GOD se Ewigheidsdoel met die heelal en Sy volk was om ‘n Ewigheidsmaat vir Christus op aarde te skep.
Hierdie feit is deel van die openbaarmaking van die misterie in die Boek Efesiërs wat die klimaks in Hoofstuk 5 bereik.
Hierdie hoofstuk verklaar die Goddelike openbarende parallel tussen GOD se menslike en Goddelike huweliksprogramme.
Strofe 32 klaar die misterie op wanneer Paulus onomwonde verklaar dat die huweliksmaats in die huweliksprogram, Christus en die Bruid (ons die Wedergeborenes) is.
Hoekom? Want die Bruid (die Kerk van Christus) in sy hoedanigheid as Bruid van Christus, as huweliksmaat, sal die hoogste amp in die heelal beklee, naas die Godheid self.
As Bruid van die Ewige Seun, sal sy saam met Hom universele soewereiniteit deel!
“Weet julle nie dat die Heiliges die wêreld sal oordeel nie. Weet julle nie dat ons Engele sal oordeel nie?” 1 Kor. 6: 2a-3a.
“As ons verdra, sal ons saam met Hom regeer.” 2 Tim. 2:12.
“En aan hom wat oorwin en My werke tot die einde toe bewaar, sal Ek mag oor die nasies gee.” Openb. 2:26.
“Aan hom wat oorwin, sal Ek gee om saam met My te sit op My troon, soos Ek ook oorwin het en saam met My Vader op Sy troon gaan sit het.” Openb. 3:21.
“Toe sing hulle ‘n nuwe lied en sê: U is waardig om die boek te neem en sy seëls oop te maak, want U is geslag en het ons vir GOD met U bloed gekoop, uit elke stam en taal en volk en nasie, en het ons konings en priesters vir onse GOD gemaak, en ons sal as konings op die aarde heers.” – Openb. 5: 9-10.
Omdat die wedergeborenes Christus se Geliefde en Bruid is, moet sy onderrig word, geleer word, en voorberei word vir haar Koninklike rol.
Deur Sy gesag aan die Bruid te delegeer om Sy administrasie en besluite op aarde uit te oefen moet die Bruid  leef  soos een wat gereed is om in die huwelik te tree.
Die Bruid moet toenemend in die binnekamer in gebed verkeer rakend GOD se Raadsbesluite en die uitoefening daarvan. Ons kan dit ook in-diens-opleiding noem.
Sy moet die kuns van geestelike oorlog aanleer en begryp, oor hoe om die onheilsmagte te verslaan in voorbereiding vir haar huwelik met die Lam van GOD en haar Troon-bestyging.
Om haar in staat te stel om die tegniek van oorwinning aan te leer, het GOD die stelsel van gebed ingestel.
Let op hoe word haar opdrag beklemtoon: “Wat jy ook al bind op die aarde sal in die Hemel gebonde wees,” “wat jy ook al ontbind op die aarde sal in die Hemel ontbonde wees.”
En, “As twee van julle saamstem op die aarde oor enige saak wat hulle mag vra,  dit sal hulle ten deel val  van My Vader wat in die Hemel is.” Matt: 18:19.
Hierdie delegering en verantwoordelikheid betreffende gesag en administrasie wat aardse aangeleenthede aanbetref, beslaan die hoogste eer, en verhoog die Bruid tot die hoogste rangorde onder alle lewende wesens.
Geen Engel of AartsEngel sal ooit hierdie hoë rangorde beklee nie, want nie Engele nie, maar alleen Wedergeborenes is in die beeld van GOD geskape en kwalifiseer om die Bruid te wees en die Bruidegom se troon te deel.
Hierdie raadsplan van GOD is nie as ‘n losse gedagte agterna ingestel nie, maar kom nog voor die grondlegging van die aarde af, aldus Efes. 1: 4.  “Hy het die Wedergeborenes uitverkies voor die grondlegging van die wêreld om heilig en sonder gebrek voor Hom in liefde te wees.”
Dit was GOD se oorspronklike doel met die skepping van die heelal. En Sy gebedsprogram is die metode om die Bruid voor te berei vir haar toekomstige rol as Koningin.
Dit is waarom GOD nooit oor die kop van Sy Kerk gaan nie. Hy sal nie dinge uit ons hande neem nie. Ons het ‘n kardinale rol om te vervul.
Deur  Haar rol hier op aarde te vervul, kan Sy haar volle status bereik as mede-regeerder van die heelal. GOD kan Haar nie verlos voordat Sy nie haar verantwoordelikheid aanvaar en ‘n sukses van haar taak maak nie.
2 Pet. 3:9 lees: “Die HERE vertraag nie die belofte (van Sy Wederkoms) soos sommige dit vertraging ag nie, maar Hy is lankmoedig oor ons en wil nie hê dat sommige moet vergaan nie, maar dat almal tot bekering moet kom.”
Hoe lank ons dus nog op hierdie aarde gaan wees voordat ons oor die konings en priesters van hierdie wêreld gaan regeer, hang alles van ons eie prestasie af. Ons moet die Getal vol maak, die Ecvangelie na elke mens op hierdie Planet neem.
Feit is, Hy kom nie voordat Sy Bruid nie sonder vlek of rimpel is nie. Efes. 5: 27.
GOD sal dus niks doen, anders as in antwoord op gebed nie. Die wedergeborenes moet in gebed en intersessie intree vir GOD se volk, vir herlewing, vir restourasie.
Die grootste wat enige wedergeborene vir GOD en vir die mens kan doen, is om te bid!
Natuurlik kan ons meer doen as net bid nadat ons gebid het, maar ons kan niks doen alvorens ons nie gebid het nie.
Deur gebed slaan ons die uitklophou. Deur dienswilligheid versamel ons die resultate. Hoe meer gebed daar is, hoe ‘n beter plek sal die wêreld wees waarin ons woon, en hoe magtige sal ons teen die onheil staande kan bly.
Geen Christen durf een dag in sy lewe nie met God te wandel nie!
Ons het en maak tyd vir alles, behalwe om te bid. Maar hopelik, nou dat ons almal besef wie ons werklik is en watter belangrike rol ons op aarde moet vervul en watter groter rol ons in die Hiernamaals gaan vervul,  hopelik sal ons nou tyd maak om met GOD te versoen en ons voor te berei vir die komende Huwelik.
Van nou af aan, laat die volgende strofe ons slagspreuk of ons wagwoord wees: “Of julle dan eet of drink of enigiets doen, doen alles tot verheerliking van GOD!” – 1 Kor. 10: 31.
Begin elke dag met Ps. 23, veral 23:6 en bely dit hardop: “Net goedheid en guns volg my in hierdie dag!”

Begin bid en Herlewing breek uit

Charles Finney, die bekende Herlewingsprediker van die 19e eeu, vertel van 'n dorp waar 'n geestelike doodsheid geheers het. Dit was so erg dat die plaaslike gemeente haas meer bestaan het. In dié dorp het 'n bejaarde grofsmid gewoon. Hy het so gehakkel, dit was pynlik om na hom te luister.

Een Vrydag, terwyl hy in sy werkswinkel wielbande kort, raak hy in sy gemoed beklem oor die vervalle toestand van die kerk en die baie onbekeerde en onverskillige mense in sy dorp.

Hierdie onverklaarbare, innerlike droefheid raak so hewig dat hy sy werk staak, sy winkel sluit en alleen op die werkswinkel se vloer neerkniel. Hy bring die hele middag deur met gebed tot God, om Herlewing ook in hulle dorp te stuur.

Die daaropvolgende Sondagoggend, vra hy sy predikant huiwerig om vir daardie Sondagaand, 'n biduur te belê. Die prediker is glad nie daarvoor lus nie, want aanddienste en bidure het lankal ophou bestaan.

Toe die ou man egter aanhou pleit, stem hy in. Die biduur kan sommer in die pastorie gehou word, want hy verwag nie veel mense nie. Teen aand se kant begin mense aankom pastorie toe. Die sitkamer word vol, mense staan in die gang en in die eetkamer. 'n Bewoënheid heers.

Eers was daar doodse stilte. Na ‘n ruk begin een hartseer huil en vra vir gebed.  Iemand het begin bid en bely met ontroering sy sondes en vra die HERE om hom te red. Ander innige gebede volg. Later bid almal tegelyk en roep na God. Almal is onder sondeoortuiging. Herlewing het in die dorp begin, vertel Finney.

Later word dit duidelik, die algemene sondeoortuiging het daardie Vrydagmiddag, terwyl die ou man in sy smidswinkel gebid het, reg deur die dorp in harte begin posvat. Dit was God se genadige besoek aan daardie dorp. Hy het daardie ou man se biddende hart as kanaal vir die dorp se Herlewing gebruik.

            Dwarsdeur die Bybel en die kerkgeskiedenis vind ons, gebed is altyd God se kanaal waarlangs Hy Sy seën stuur. Soms word saam gebid. Jesus se woorde: "Waar twee van julle op aarde oor enige saak saamstem en daaroor bid, sal My Vader wat in die Hemel is, hulle dit laat kry, want waar twee of drie in My Naam saam is, daar is Ek by hulle." Matt 18:19
Maar dikwels begin die HERE Sy seën stuur wanneer één persoon begin bid. Daniël: "Daarom het ek my na die HERE God gewend in gebed en smeking…" Dan 9:2
Nehemia: "...ek (het) dae lank getreur. Ek het gevas en gebid…" Neh 1:4
Die Heilige Gees leer ons en bekwaam ons om te bid: "Die Gees staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word nie." Rom 26
            "Hy het die skuldbewys met sy eise teen ons tot niet gemaak. Deur dit aan die kruis te spyker, het Hy dit ... weggeneem." Kol 2:6:14
            Hou aan bid vir Herlewing en dank die HERE vir die verwagte Herlewing. Bid die gebed van geloof, dit is, die geloof wat glo dat ons dit reeds het juis omdat ons bid.

Tel jou seëninge

Ek is Okei...

In ’n ou tydskrif skryf ’n plattelandse man dat hy eenkeer drie klein dogtertjies in die begraafplaas tussen die grafte gekry het. Hulle het heerlik langs ’n vars graf gespeel. Op sy bekommerde vraag wat hulle daar doen, antwoord die oudste: “Oom, ons speel hier by ons mamma, sy is in hierdie graf.”
            Baie ontsteld oor die drie kinders wat hulle ma verloor het, vra hy belangstellend uit om te weet wat hom te doen staan. “Noudat julle mamma dood is, wie gaan na julle kyk en vir julle sorg?”
            “Oom, dit is God se probleem, Hy gaan dit uitsorteer, ons is oukei,” antwoord sy toe met sekerheid.
            Dis wat volkome vertroue is! As dit is wat dit beteken om soos ’n kind te glo, het baie Christene ’n entjie om te gaan. Sommige kan nie help om hul te kwel nie. Hulle vra daagliks vir God om hulle probleem Syne te maak, maar neem dit dadelik weer terug om daaroor te broei en te peins!
Hulle vertroetel dit graag, lê in die nag daaroor wakker en vra môre weer opreg dat God dit op Hom moet neem. Hulle het egter ’n onvermoë om te laat los en te vergeet!
            Dit beteken hulle twyfel en hieroor sê die HERE: “Maar hy moet in die geloof bid, sonder om te twyfel; want hy wat twyfel, is soos 'n golf van die see wat deur die wind gedrywe en voortgesleep word. Want dié mens moenie dink dat hy iets van die Here sal ontvang nie.” Jak 1:6-7
            “Het Ek jou nie beveel nie - wees nie bevrees of verskrik nie, want die Here jou God is met jou oral waar jy heengaan" Jos 1:9
            Lees ook Ps 91 en glo dit (hoekom?) want God sê dit!
            Tel jou seëninge, nie jou probleme nie...
            Mens moet nog leer om te sê: Dit is nou God se probleem, Hy gaan dit uitsorteer, ek is oukei!