Herberg vir ‘n vreemdeling

In die klein Duitse dorpie is die nag koud en die wind begin stormsterkte waai. In hulle huis sit Conrad Cotta sy fluit en speel. Sy vrou Ursula berei aandete. Skielik hoor hulle bo die wind se dreuning 'n soet, maar swak stemmetjie sing: Die jakkelse het na hul gegaan, elke voëltjie na sy nes, maar ek dwaal alleen hjier rond, vir my is daar geen rus.

Oomblikke later is daar 'n klop aan die deur en hulle maak oop. Hulle sien 'n halfverkluimde en armoedige seun staan. Hy vra asseblief ontferming. "Kom in seun," sê Conrad, "ons gee jou kos en slaapplek vir die nag."

Ursula maak dadelik vir hom kos, maar voor hy kan eet, verloor die seun sy bewussyn van moegheid en honger. Hulle help hom, gee hom kos en 'n bed. Hy het vir die egpaar so opreg  voorgekom dat hulle besluit het om hom aan te neem en as hul eie kind groot te maak.

Hy is klater na ‘n klooster waar hy met die Bybel kennis gemaak het. Deur die Bybel te lees ontdek hy die weg na die Wedergeboorte.

Hy word so beïndruk deur wat hy in die Bybel lees, dat hy dit nie vir homself kon hou nie, maar net waar hy kom praat hy daarvan. Veral Rom 5: "Omdat ons dan uit die geloof geregverdig is, het ons vrede by God deur onse Here Jesus Christus; deur wie ons ook deur die geloof die toegang verkry het tot hierdie genade waarin ons staan..." (vs.1,2).

Dit verwek spanning in die klooster waar hy moet studeer. Maar, min het Conrad en Ursula besef, hierdie eensame sangertjie wat hulle die nag in die hulle huis ingeneem het en versorg het, was niemand minder as Martin Luther, die groot hervormer nie.

            Die voorkoms van 'n saak, die duur van die geringe saak, bevat soms 'n waarde waaroor ons bly sal wees dat ons aandag gegee het. Ons het ons God en Vader nodig om in Jesus, deur die Heilige Gees, vir ons raad te gee as ons dit vra.

"Ek was 'n vreemdeling en julle het My herberg gegee. " Matt 25:35

Jesus, die werklike veilige Skuiling

Op plekke langs die kusstrook van die “Isle of Wight” is heelwat grotte en spelonke. 'n Man se geraamte is in een van hierdie grotte gevind. Hy was 'n prisonier wat ontsnap het.
Hy het in die grot geskuil in die hoop dat hy saam met ‘n verbygaande skip verder sou kon vlug.
 

Helaas, die goeie geleentheid het nooit gekom nie. Hy kon nie waag om uit te kom nie. Word hy weer arresteer sou ‘n swaarder tronkstraf op hom wag.
Sy liggaamskragte het al hoe minder geword. Sy lot was aaklig. Hy het in absolute eensaamheid gesterf. Hy het wel skuiling gevind, maar dit was 'n bedrieglike en noodlottige skuiling.
Mense verlaat hulle soms ook op 'n bedrieglike en tydelike skuiling. Tydens berading word die skuiling oopgevlek. Die een vrou vloek ontsettend om mense van haar af weg te hou. Haar seerkry vroeër was te groot. Sy gaan nie nog iemand toelaat om haar seer te maak nie, selfs ‘n skewe woord vir haar te sê nie. Vloek is deel van haar daaglikse gesprek.
Die volgende een skuil agter drank, nog een agter leuens, ‘n ander agter bedrog en ‘n ander weer agter werklike toe deure.
'n Kosbare lewe word geslyt in die gevaarlike skuiling van oneerlikheid. 'n Bedroewende skuiling is ook die oneerlike voorgee van Christenskap, om in kerklike kringe aanvaarbaar te wees, maar daar was nooit ware bekering en ontmoeting met Christus nie.
Nog 'n gevaarlike wegkruipplek is nuwe godsdiensbeskouinge, omdat dit 'n mens se lewenstyl beter pas. Dit laat ruimte vir sondige praktyke.
Die bedrieglikste skuilplek is onkunde, wat jou met jouself tevrede laat voel, maar jou ewige sieleheil is in gevaar.
Terloops, ons het voor die vloekende vrou gaan staan en vir haar gesê: “Jy kan maar ophou vloek, Jesus weet van jou en Hy is hartsogtelik lief vir jou,” en toe loop die trane.  Ons het net één betroubare, blywende, ware skuiling: Die kruisdood van Jesus Christus vir ons, en, ás 'n mens by daardie skuiling ingegaan het, kan jy saam met die Psalmskrywer sê:
“Maar laat hulle almal bly wees wat by U skuil; laat hulle vir ewig jubel, en beskut U hulle; en laat in U juig die wat u Naam liefhet.
“Want U seën die regverdige, o HERE, U omring hom met welbehae soos met 'n skild.” Ps 5:12-13 

Skoon gewas

'n Ou man het met sy kleinseun in die berge gebly. Die knaap het probeer naboots wat Oupa doen. Elke oggend douvoordag, staan Oupa op, kry die ou koolstoof aan die brand, gaan sit dan by die kombuistafel en lees uit sy gehawende ou Bybel.
Die kleinseun het dan ook sy Bybel gaan haal, en net soos Oupa by die kombuistafel gaan sit en lees.
Maar iets het die knapie gepla: "Oupa, ek weet nou nie so mooi nie," sê hy een oggend, "ek probeer ook die Bybel lees soos Oupa, maar ek verstaan nie wat ek lees nie. En as ek iets verstaan, dan waai dit by my ore uit, en netnou het ek alles vergeet wat ek gelees het. Ek meen - wat is nou die nut daarvan as ek tóg alles vergeet?"
Oupa het diep gedink. Sy oog val op 'n leë steenkoolsak, pikswart gevlek van die roet, langs die stoof lê.
"Boetman, gaan haal tog vir Oupa 'n sak vol water in die stroompie hier onder," vra hy die seun. Gretig om Oupa te plesier, spring die knaap daar weg met die swart goiingsak, af stroompie toe. Met die druppende sak hardloop hy terug huistoe.
Natuurlik was die sak leeg teen die tyd dat hy by sy Oupa aankom. "Ai man," sug Oupa. "Jy sal maar weer moet gaan probeer jong!" Die knapie is weer af riviertjie toe met sy sak.
Die outjie hol terug met sy sak water so vinnig as wat sy beentjies hom kan dra, maar steeds is dit verniet. "Nee Oupa," blaas hy uitasem. "Dis onmoontlik - hierdie sak lek!" Daarmee gooi hy die sak eenkant en gryp 'n emmer.
"Nee Boetman," keer Oupa hom, "ek wil nie 'n emmer water hê nie. Ek wil 'n sák water hê! Toe jong, jy kan dit mos doen!”
Die seun besef hy is besig met 'n gejaag na wind, maar hy wou só graag vir Oupa plesier. Met sy lekkende vrag hardloop hy so vinnig as wat hy maar kan, die bultjie op, terug na sy Oupa toe.
"Nee Oupa, dit werk nie!" huil-sê die outjie moedeloos. "Kyk hoe hard probeer ek, maar niks gebeur tog nie!"
"Dink jy regtig niks het gebeur nie?" vra Oupa. "Kyk dan 'n slaggie na die sak. Wat sien jy anders aan die sak as toe jy begin het?" Met 'n vraag in sy oë bekyk hy die sak - wat kan sy Oupa tog bedoel?
Skielik besef hy, die sak is skoon - al die steenkoolstof is uitgewas! "Oupa, die sak is skoongewas!"
"Boetman", sê Oupa, "dis wat gebeur wanneer jy die Bybel lees. Miskien verstaan jy nie alles wat jy lees nie, en dalk vergeet jy amper alles, maar terwyl jy lees gebeur iets met jou - jou binnekant verander - jy word as't ware skoongewas van binne af terwyl jy die Bybel lees."
            Die Bybel is God se Lewende Woord, net soos wat iemand se testament na sy afsterwe, ook lewend is. God se Lewende Woord praat met ons innerlike lewe en daarom is daar ook geskryf: "Hoe kan 'n jongmens sy lewe skoon hou? Deur hom te hou aan U Woord! Laat U Woord my op die regte pad hou…" Ps 119:9,133 

Niks gebeur sonder goeie rede nie

'n Amerikaanse multimiljoenêr, Jay Gould, het een keer per trein, deur die state, wat langs die Stille Oseaankus lê, gereis vertel die Railroad Evangelist.
Met sy terugkeer besluit hy om deur Texas te reis. Die trein word, in 'n klein westelike dorpie van Texas, 'n paar uur vir herstelwerk vertraag. Om die tyd te verwyl, stap Gould van die stasie af deur die dorpie.


Jay Gould

Op 'n straathoek is 'n groot groep mense bymekaar. Gould stap nuuskierig nader. 'n Vendusie is aan die gang. Die afslaer roep die hoogste bod, vir die artikel wat hy wil verkoop, 'n paar keer uit.
Gould vra vir een van die omstanders wat verkoop word. Die man sê 'n kerkgebou word opgeveil. Die gemeente kon die boukoste nie betaal nie en nou laat die bouer die kerk opveil om sy geld te kry. Die afslaer is op die punt om die koop te beklink, toe Gould hoër bie. Die bod word op Gould toegeslaan.
Dadelik kom drie ou grysaards op Gould afgestap. Dit is duidelik dat hulle nie weet wie hy is nie. Hulle wil weet wat hy met die kerkgebou beplan. Die miljoenêr kyk hulle vriendelik aan.
"Dit is nou myne," sê hy. "Ek kan dit hou as ek wil, of weggee soos ek goeddink."
"Ons is die trustees van die kerk en die kerkraad het ons gestuur om te kyk wat met die kerkgebou gebeur. Op hierdie oomblik is die hele gemeente in die kerk op hulle knieë, om die HERE vir uitkoms te smeek, dat ons nie ons kerk verloor nie."
'n Paar oomblikke kyk Gould stilswyend na hulle. Dan sê hy: "Dit lyk my julle het die kerk nodiger as ek, en julle kan dit beter gebruik as ek, daarom gee ek dit vir julle."
Toe eers ontdek hulle, hulle is besig om met een van die land se rykste manne te praat.
            Hierdie ware verhaal  toon duidelik God se voorsienigheid. Gould moess  sy terugreis deur Texas aanpak. Die probleem met die trein se aandrywing moes op die regte oomblik op die regte plek gebeur. Gould moes na die toneel toe stap, alles presies en net betyds.
            Binne die kerk bid die gemeente vir uitkoms. God stuur Gould via Texas en ‘n probleem na die toneel. Dit maak nie saak wat gebeur nie. Pleks van kwaad word en selfs vloek en skel, raak rustig en vra: HERE hoekom.
            Skrywer neem sy motor vandeesweek om die lugreëlaar te laat herstel. Die werktuigkundige verstaan verkeerd en maak ‘n groot en duur probleem in die enjin reg. Hy vra agterna groot verskoning vir die fout.
            Feit is, skrywer het ‘n  week gelede ernstig oorweeg om ‘n langs reis aan te pak. As die reis sou plaasgevind het, sou die motor tussen êrens en nêrens gaan staan het. Dit sou baie ongerief en baie geld gekos het want die onderdeel moes van Johannesburg af kom.
            Die Gelowige beweeg in die geloof en weet deur jare se ondervinding, niks gebeur sonder goeie rede nie. – Sjibbolet

Die Lampaansteker

Die Diamantstad Kimberley had sy eerste elektriese straatligte in 1882 en was die eerste stad in Afrika met elektriese straatligte. In daardie stadium had London steeds gaslampies vir straatligte.

            In die dae voor elektriese straatligte, moes die gas- of paraffienlampe, met sononder een vir een, deur 'n lampaansteker aangesteek word, en die volgende oggend, weer gedoof word.
            Die Sunday School Times vertel van so 'n lampaansteker, 'n onverskillige jongman, wat een aand, op sy rondte om die lampe aan te steek, by die Heilsleër se opelugdiens verbyloop, die Evangelie hoor en tot bekering kom.
Sy geestelike lig is daardie aand deur Jesus aangesteek. Een van sy vriende, 'n ware drinkebroer, spot later met hom, omdat hy nou so godsdienstig geword het, dat hy nie meer met die 'manne' wil uitgaan en jolyt hou nie.
            "Jy weet wat my werk is," sê Jesus se nuwe volgeling vir sy vorige maat. "Soggens voor sonop, begin ek straatop gaan om lampe dood te maak. Dan lê die straat, soos ek vorder, donker agter my. Dit is hoe my lewe eers was, 'n donker verlede. Kyk ek vorentoe, sien ek 'n lang ry skynende ligte voor my. Dit is hoe my toekoms nou lyk, na ek Jesus in my lewe laat inkom het."
"Dis goed en wel," antwoord die vorige maat, "maar dis nie lank nie of jy maak die laaste lamp ook dood en dan is dit ook maar weer donker. Waar is jy dan met jou danige Jesus?"
"Dis waar," antwoord die lampwerker, "maar dan kom die son op en ek het nie meer lampe nodig om vir my lig te maak nie. Jesus is nou die lig in my lewe en na my laaste dag, op aarde, gaan ek na Hom toe in Sy ewige Hemel."
            Die Nuwe Testament beklemtoon hierdie bemoedigende waarheid. "Die volk wat in duisternis woon, het 'n groot lig gesien... vir hulle het die lig opgegaan." Matt 4:13-16.
"Vroeër was julle die ene duisternis, maar nou in die HERE is julle lig. Leef dan as mense van die lig. Uit die lig kom alles voort wat goed en reg en waar is." Efes 5:8
Dit is elke geredde mens se verwagting van die ewige Hemel: "Die stad het nie die son en maan nodig om hom te verlig nie, want die heerlikheid van God het hom verlig en die Lam is sy lamp." Openb 21:23
Op 'n dag doof elkeen van ons se lewenslig. Vir elkeen in wie se lewe die Here Jesus as Verlosser ingekom het, kom die son van Ewige Lig dan op.
            Intussen is daar ‘n getal om vol te maak. Is jy die Lampaansteker vir Jesus in jou lewensstraat?

Vergifnis beïnvloed jou gesondheid

Die vermoë om te vergewe sal jou gees, jou gesondheid en jou huwelik salf, selfs jou uitkyk op die lewe verander, wys nuwe navorsing deur die mediese wetenskap, aldus USA Today.
            Die Amerikaanse kundiges soos medici, huweliksberaders, kundiges in geestesgesondheid, brein-navorsers en ander wat betrokke is by die emosionele welstand van mense, het almal in die jongste tyd die Bybelse waarheid oor vergifnis in die praktyk ontdek.
            Die kundiges bestuur nou ‘n spesiale veldtog genaamd ‘n “Veldtog vir Vergifnisnavorsing”.  Groot konferensies oor die onderwerp word gereeld gehou.
            Navorsers kyk na verskeie aspekte oor vergifnis en maak gebruik van verskillende soorte meetinstrumente. Hulle kyk na die effek van vergifnis rakende ‘n wye reeks van oortredings, vanaf  kindermishandeling tot onenigheid in die huwelik.
            Die uitvoerende direkteur van die veldtog, Everett Worthington, sê alle navorsing toon dusver ‘n verband tussen vergifnis en gesondheid.
            “Kroniese onvergewensgesindheid veroorsaak stres,” sê Worthington, en voeg by “elke keer wanneer mense aan hulle skuldenaar dink, dan reageer hulle liggaam.”
            “Bloeddruk en polsslag styg, gesigspiere span styf, stres-hormone word aktief.  Kroniese stres beïnvloed die immuun- en kardiovaskulêre stelsels,” sê hy.
            Daarteenoor lei vergifnis tot ‘n vermindering van stres en vervang dit negatiewe emosies met positiewe emosies.
            Die belangstelling in vergifnis word as ‘n “ontploffing” beskryf, aldus Worthington. Hy sê die “Veldtog vir Vergifnisnavorsing” is al in 1998 gestig en word deur 13 donateurs en stigtings geborg sodat verskeie projekte onderneem kan word.
            Worthington sê hy glo dat die navorsing uiteindelik diegene gaan baat wat wil vergewe en glo dat dit noodsaaklik is om te vergewe om met ‘n mens se lewe te kan aangaan.
            “Navorsing het getoon dat alhoewel vroue meen dat hulle makliker as mans kan vergewe, dit beslis nie die geval is nie.  Hulle gedragspatrone nadat hulle kwansuis vergewe het, toon die teenoorgestelde,” sê Ann Macaskill van Sheffield Hallam Universiteit in Engeland.
            Haar studie het 214 vroue ingesluit wat elk moes skryf oor iemand wat hulle te na gekom het, die seerkry en in hoevele hulle daardie persoon werklik vergewe het.
            Fisioloog Fred Luskin van die “Stanford Vergifnisprojek” by Standford Universiteit, is leier van ‘n reeks studies oor mense met onopgeloste probleme rakende leed wat hulle aangedoen is deur hulle ouers, huweliksmaats of werkgewers. Sommige van hierdie mense ly aan erge skade.  
            In een program is 17 volwassenes vanaf Noord Ierland na Stanford gebring vir ‘n week se opleiding oor vergifnis. ‘n Familielid van hulle is vermoor. Die opleiding het in ‘n groepsessie geskied en raad is gegee oor nuwe maniere om oor trauma te redeneer.
            Na afloop van die sessie het 37% gesê dat hulle nou veel minder seer het terwyl 35% minder fisiese simptome van stres, soos byvoorbeeld swak eetgewoontes,  getoon het.
            Baie huweliksberaders glo dat vergifnis tussen huweliksmaats van kardinale belang is. Navorsing toon dat as huweliksmaats mekaar nie vergewe nie oor dinge van die verlede nie, dan kan hulle ook nie huidige konflikte hanteer nie.
            Luskin sê dat volwassenes wat nie hulle ouers kan vergewe nie, onbewustelik hulle toorn op hulle huweliksmaats uithaal.
            Navorsing het ook getoon dat vergifnis die volgende positiewe reaksies tot gevolg het:
·        Verlaging in bloeddruk en stres hormoonvlakke
·        Minder pyn, depressie en toorn in pasiënte met kroniese rugpyn
·        Minder ineenstorting van vroue wat misbruik is
·        Minder simptome van depressie en stres en ‘n hoër lewenskwaliteit onder Vigs pasiënte.
         
Suzanne Freedman, ‘n sielkundige aan die Universiteit van Noord Iowa in Ceder Falls sê dat mense soms nie ‘n begrip van vergifnis het nie.
“Hulle reageer negatief wanneer hulle die woord hoor. Hulle meen dat mens daarmee te kenne gee dat dit wat die oortreder aan jou gedoen he, in orde was.
“Vergifnis beteken nie die aanvaarding van die leed nie, of om te vergeet wat gebeur het nie, of om vrede te maak met die oortreder wat jou steeds skade berokken nie,” sê sy.
‘n Andersdenkendes, soos sielkundige Jeanne Safer, skrywer van “Forgiving & Not Forgiving”,  sê die voordele van vergifnis word oordryf. Volgens haar is dit soms beter om nie te vergewe nie.
Safer sê: “Dis ‘n idee wat maar deel van ons kultuur is. Wat as iemand nie kan vergewe nie? Hulle dink hulle is ‘n monster as hulle nie kan vergewe nie en dat dit sal lei tot hoë bloeddruk en selfs kanker.”
Vreemd dat die mediese wetenskap dit nou eers ontdek en kongresse daaroor hou terwyl dit al van die vroegste tye af in die Bybel staan.
Ons  was eendag deur ‘n vrou en haar man gevra om vir die vrou te bid wat sterwend was aan bloedkanker.  Die vrou had ‘n verterende haat teenoor iemand in dieselfde straat.
Die vrou het vertel dat sy wel die oortreders vergewe het, maar op ‘n vraag, bygevoeg dat sy hulle “darem nie so vergewe het dat hulle welkom sal wees om daardie selfde aand by haar te kom tee drink nie.”
Ons het aan haar gesê: ‘Ons sal vir jou bid en die HERE vra om jou te genees, op voorwaarde dat jy daardie mense vergewe.’
Drie jaar later het ons die vrou en haar man in ‘n supermark raakgeloop.  Hulle was vrolik en bly, want die vrou was blakend gesond. Dit beteken natuurlik nie dat almal wat siek is, aan onvergewensgesindheid ly nie, maar in sommige gevalle kan dit wel die oorsaak van die siekte wees.
Maar as jy nie vergewe nie, sê Markus 11:25-26 die volgende: “En wanneer julle staan en bid, vergeef as julle iets teen iemand het, sodat julle Vader wat in die Hemel is, ook julle jul oortredinge mag vergewe.
            “Maar as julle nie vergewe nie, sal julle Vader wat in die Hemel is, ook julle oortredinge nie vergewe nie.”
            Dis eenvoudig:  As ons nie kan vergewe nie, vergewe God ons nie.  Totdat jy vergewe het, kan jy maar ophou bid want God hoor jou nie.
            Hoe kan enigeen van ons dit waag om in so ‘n toestand te verkeer wanneer die HERE ons kom haal?  Dis soos om met vuur te speel.
            Iemand soos dr. Jeanne Safer kan maar redeneer soos sy wil, die Woord van God staan vas.
Die HERE leer ons hoe om te bid in die bekende “Onse Vader” in Mattheus 6.  Ondermeer moet ons bid: Vergewe ons, ons skulde, soos wat ons, ons skuldenaars vergewe.
Net na die Onse Vader, waarsku die HERE in 6:14 “Want as julle die mense hulle oortredinge vergewe, sal julle Hemelse Vader julle ook vergewe.
“Maar as julle die mense hulle oortredinge nie vergewe nie, sal julle Vader julle oortredinge ook nie vergewe nie.”
In 1 Kor. 11 lees ons oor die Nagmaal, en daarmee saam die HERE se waarskuwing dat as jy onwaardig by die tafel aansit, jy ‘n oordeel oor jouself drink en dat dit die rede is waarom daar “baie swakkes en sieklike onder julle is, en ‘n aantal het al ontslaap.”
As jy iets teen iemand het, of iemand iets teen jou het, dan moet jy daardie saak eers gaan regstel, voordat jy by die Nagmaaltafel aansit, anders drink jy ‘n oordeel oor jouself!
En dan Matt. 5:23 “As jy dan jou gawe na die altaar bring en dit jou daar byval dat jou broeder iets teen jou het,  laat jou gawe daar voor die altaar bly en gaan versoen jou eers met jou broeder, en kom dan en bring jou gawe.”
Dit beteken dat solank jou broer iets teen jou het, het jou gawe geen waarde nie, al gee jy ook duisend maal meer as gewoonlik.
Waarom ‘n slagoffer van omstandighede wees, waarom so ly – vergewe, sodat jy kan aangaan met jou lewe, sodat God jou ryklik kan seën, sodat dit met jou goed mag gaan! – Sjibbolet

God se mossies

In ‘n Britse konsentrasie kamp, meer as 100 jaar gelede, sit Anette Marais op ’n stomp en skud die stof van haar verslete klere af.
Rondom haar sit die groepie bekende gesigte van moeë vroue. Net ’n paar tree verder is die hoë draad van die konsentrasie kamp. Sy slaan haar Bybel oop en begin lees. Sy het in die donker ure van die nag geworstel met God en Hom gesmeek vir ʼn boodskap om hierdie vroue te bemoedig, want wie weet hoe lank nog…
Anette lees die woorde van Matt 10:29 – “Is twee mossies nie vir ’n sent te koop nie, en tog sal nie een van hulle op die grond val sonder die wil van julle Vader nie.”
            Terwyl sy besig is om hierdie woorde te lees, kom sit daar ’n vaal (wyfie) mossie op haar skouer. Die groepie vroue staar in verbasing na wat voor hulle gebeur, en so word die mossie, die teken van hoop in die onmoontlike omstandighede van die konsentrasie kamp in Bethulie.


Dit was fantasties om in die maande wat volg te sien hoe die mossies van Bethulie ’n baken van geloof en hoop word vir hierdie vroue. Op 21 Mei 1902 was die oorlog verby. Anette het op pad terug na haar huis gestop by ’n vrou met invloed en haar vertel van die mossie-boodskap, sy het dit weer oorvertel en Genl Jan Smuts het in 1923 die mossie op die land se kleinste muntstuk, kwartpennie (oortjie) laat verskyn.
            Amper 80 jaar later sit Jak de Priester in ’n park in Londen. Sy geld is op, hy kry nie werk nie, hy mis die meisie van sy drome en sonskyn en biltong. Hy slaan sy klein silwer Bybeltjie oop en lees die “mossie” boodskap en bid vir die soveelste keer vir werk!
            Vroeg die volgende oggend lui sy telefoon en dis die oproep waarvoor hy gewag het, hy spring op die eerste trein en begin met ʼn lang dag se onderhoude. Moeg maar gelukkig en met ’n permanente werk klim hy weer laatmiddag op die trein.
            Toe hy opnklim sien hy ’n muntstuk op die vloer lê, hy tel dit op, en daar op ’n trein in Londen hou hy ’n Suid-Afrikaanse 1c in sy hand, met ’n mossie agter op. Hy vertel dat die wêreld rondom hom gaan stil staan het, dat hy besef het dat God daar by hom op die trein is en dat gebed sy waarborg is in hierdie stukkende wêreld.
            Vandag ’n paar jaar later, skud ek my beursie uit. Ek sit ʼn 1c neer vir my vriendin met borskanker, nog ʼn 1c vir huwelike wat sukkel, ’n 1c vir iemand na aan my hart se werksomstandighede, vir enkel ouers en weduwees, vir aangenome kinders,vir moeders wat hul bvaba’s noodgedwonge moes laat aanneem…. en ek besef die mossie boodskap is dalk net een versie in ’n dik Bybel, maar ’n Almagtige, liefdevolle God staan agter dit!
            HERE, dankie, dat daar altyd hoop is. Dankie, vir bakens langs die pad wat ons help om geduldig te wees, terwyl ons wag vir U, om op die perfekte tyd ons omstandighede te verander. Gister terwyl ek vir my kliente sit en wag en ek dieselfde boodskap vir my vrou gestuur het, het drie mossies op my voertuig se voorste bosbalk kom sit en het ek dadelik geweet ons Koning praat met my om my gerus te stel.
            Daar is niemand soos Hy nie en Hy sal altyd na ons kyk en ons versorg. Hy's net 'n gebed ver.

So gepraat van mossies:
Is jy straks ‘n ekstra?
"Word vyf mossies nie vir twee sent verkoop nie? Tog word nie een van hulle deur God vergeet nie." Luk 12:4-7
            Om te verstaan wat hierdie strofe bedoel, moet mens na die getuienis van ‘n klein Spaanse seuntjie luister.


In die King's Business word vertel van 'n Spaanse seuntjie in Vigo, wat 'n toegewyde volgeling van die Here Jesus geword het.
'n Christen Engelsman vra hom eendag, wat tot sy bekering gelei het?
Die seuntjie antwoord: "Dis die ekstra mossie wat dit bewerk het."
"Die ekstra mossie?" vra die man verwonderd.
"Sien, Senór, dit het so gewerk. 'n Man het eendag vir my 'n Bybel gegee. Ek lees toe op een plek dat Nuestro Senór Jesus (ons HERE Jesus) gesê het, twee mossies word vir een chico verkoop. Op 'n ander plek lees ek Hy sê, vyf mossies word vir twee chicos verkoop.
Toe dink ek, Nuestro Senór Jesus ken darem ons tradisie om voëls te verkoop baie goed. Senór weet mos, ons vang voëls en verkoop dit: twee vir een chico en vier vir twee chicos, maar dan gooi ons sommer 'n ekstra voëltjie, die vyfde een, by.
Hy tel nie eintlik nie. Hy word sommer net gegee.
Toe dink ek by myself: ek is so arm en nikswerd en klein, niemand tel my ooit by nie. Ek is sommer net niks. Ek is soos daardie ekstra mossie. En tog, is dit nie wonderlik nie, Nuestro Senór Jesus sê: 'nie een van hulle word deur God vergeet nie.' Ook nie die ekstra, verniet, een nie.
Ek het nog nooit so iets gehoor nie, Senór. Niemand as net Nuestro Senór Jesus sou aan so iets kon dink nie! Toe weet ek, ek tel ook by Hom en toe bid ek en ek sê: 'Nuestro Senór Jesus, vat my ook asseblief.' Toe weet ek Hy het my gevat. En nou lewe ek vir Hom."
Al voel jy soos ‘n ekstra mossie, kom, daar is plek vir jou ook.
En al lyk iemand anders vir jou soos ‘n ekstra mossie, Jesus wag vir hom, sorg dat jy hom bereik. – Sjibbolet  

Ons vlieg na die einde toe – Koop die Tyd uit!

Kerkklokke

Wel, dis hoe dit beskryf word in Ps 90:10 “Die dae van ons jare – daarin is sewentig jaar, of as ons baie sterk is, tagtig jaar; en die uitnemendste daarvan is moeite en verdriet; want gou gaan dit verby, en ons vlieg daarheen.”
            Strofe 9 noem dat ons jare soos ‘n gedagte verbygaan.
            Op Steynsrust in die Vrystaat is ‘n kerkklok met die eerste strofe van ‘n gedig deur A.G. Visser daarop gegraveer:

Na korte Dag -
Die lange Nag.
Na weinig Tyd -
Die Ewigheid.

            Die tweede strofe wat nie op die kerklok gegraveer is nie, lees soos volg:
   
Vas staan en sterk
Gods Heiligdom:
Waak, bid en werk
Totdat Hy kom.

In ons snelle vaart na die einde van 2017 toe, is ons opnuut bewus van hoe kort die tyd is en hoe vinnig dit verbygaan. 'n Grysaard het een keer gese: “My lewe het soos 'n droom verby gegaan. Ek wou nog leef, toe is dit verby."
'n Hooggeplaasde man, prokureur en politikus, begaafd, in al sy onderneminge suksesvol, het skielik siek geword en onverwags by sy einde gekom.
Om hom op te beur, deur hom oor sy prestasies te laat praat, vra 'n vriend hom, hoe hy oor sy lewe voel, as hy oor sy briljante loopbaan terugkyk?
Sy antwoord, as komende van 'n denkende man, in die volle aangesig van die Ewigheid, was treffend en onvergeetlik: "My suksesse ten spyt, voel ek nou dat my lewe 'n mislukking was. Ek het nie een van die groot doeleindes waarvoor die lewe eintlik gegee is, bereik nie. Nou is dit te laat."
Ongelukkig het hy nie gesê oor watter lewenswaardes hy toe gedink het nie. Maar wat hy gesê het, kom hierop neer: 'n Lewe net op die aardse bestaan gefokus, is 'n lewe misgelewe. Dis 'n droewige verhaal, met ‘n droewige einde.
            Jesus het gesê: "...wat sal dit 'n mens baat as hy die hele wêreld win en aan sy siel skade ly?" Mar 8:36
Elke mens maak sy eie lewenskeuse en die keuse van sy lewenseinde en ewigheidsbestemming. Gelukkig is dit nooit te laat om 'n koersverandering te maak nie.
Vir die misdadiger aan die kruis was dit 'n laat uur, maar gelukkig het hy met sy vuil, mislukte verlede langs Jesus gehang. En gelukkig het hy volle gebruik van sy goeie kans gemaak.
"Jesus, dink aan my wanneer U in u Koninkryk kom.” Jesus antwoord hom: “Ek verseker jou: Vandag sal jy saam met My in die Paradys wees." Luk 23:42,43
Jesus voeg by: "…Ek sal hom wat na My toe kom nooit verwerp nie." Joh 6:37
            “Daarom, rig die slap hande en die verlamde knieë weer op;  en maak reguit paaie vir julle voete, sodat wat kreupel is, nie uit lit raak nie, maar liewer gesond gemaak word.
“Jaag die vrede na met almal, en die heiligmaking waarsonder niemand die Here sal sien nie;  en pas op dat niemand in die genade van God veragter nie; dat geen wortel van bitterheid opskiet en onrus verwek en baie hierdeur besoedel word nie.” Hebr 12:12-15
            “Pas dan op dat julle nougeset wandel, nie as onwyse nie, maar as wyse;  en koop die tyd uit, omdat die dae boos is.” Efes 5:15-16

Triomf!

Hoekom langer ‘n wurm wil wees?

Hoekom langer 'n wurm wees? 

Wees nie bevrees nie, wurmpie Jakob …. Ek maak van jou ‘n skerp dorsslee wat baie tande het. – Jes. 41:14-16.

Watter groter kontras kan daar wees tussen ‘n wurmpie en ‘n harde staal dorsslee?
          Die nietige wurmpie kan op velerlei wyses eensklaps vernietig word, terwyl die staalharde dorsslee vele dinge kan vernietig sonder om self vernietig te word.
En die Almagtige GOD kan die een in die ander verander!
          Hy kan een persoon ‘n volk maak en albei dus deel van die geskiedenis, terwyl van die wurmpie nooit weer gesien of gehoor sal word nie.
          Wanneer GOD aan ons ‘n wil van staal gee, sny ons ‘n pad deur enige weerstand, deur enige wildernis.
          “Ek maak jou…”  sê Hy, en inderdaad, Hy wil en sal dit doen!
          GOD is besig om Sy Koninkryk te bou. Hiervoor gebruik Hy die gebroke dinge. Die mens wil alles aanpak alleen met die sterkes, die suksesvolles, die triomfantelikes, die ongebroke, die helde, om hul koninkryke mee te bou.
          GOD het nie Skrifgeleerdes, professore en doktore gebruik nie – nie dat hy hulle nie ook kan gebruik nie – maar eenvoudige ongeredde vistermanne, stamelaars, veewagters.
          Jesus sê Hy heel die gebroke harte. Die Hemel loop vol van die aarde se gebroke lewens.  Maar daar is geen geknakte riet wat Hy sal verbreek nie.
          Hy neem die lewens gekneus van pyn, verdriet en ellende en verander dit in Hemelse harmonieuse musiek vol lof.  Hy kan die aarde se mislukking ophef na ‘n glorieryke Hemel.
          Die HERE sê Hy woon in die hoogte en in die Heilige Plek, maar
Hy woon ook by die verbryselde en nederige van gees (hoekom?) om te laat herlewe die gees van die nederiges en te laat herlewe die hart van die verbryseldes. Jes. 56:15.
          Mens moet dus nie na jouself kyk as bloot ‘n wurmpie nie. Kyk na wat GOD van jou wil maak!