Vaders. Julle moet hierdie hartseer stil

Vadersdag is sommer net nog ‘n dag, maar dit plaas die fokus op vaders. Vir baie aangenome kinders is dit ‘n treurige dag. Hulle soek hulle vaders. In SA, maar ook oral oor die wêreld kom die weeklaag: “Waar is my Pa?” Dis soms hartverskeurend.

            Terselfdertyd soek halfbroers en halfsusters na mekaar. Inderdaad, bloed is dikker as water. Daar is ook ouers wat tans na hulle kinders soek. Die HERE maak die getal vol voor sy Wederkoms. Help waar jy kan, werk saam.

            Die “gees en die krag van Elía, beweeg oor die aarde heen om die harte van die vaders terug te bring tot die kinders...” voordat die dag van die HERE kom, die groot, verskriklike dag.”  Mal 4:5-6

Carin vertel: Ek het in 1992 na my biologiese moeder begin soek. Jare later laat weet CMR my, my moeder is reeds in 1999 nie meer hier nie. Na drie weke se trane, het die HERE my een oggend gewys dat daar ‘n ouma is. Ek besef toe, dat die hele familie nie uitgesterf kan wees nie.

          Ek het ‘n lys gemaak van al die mense in Port Elizabeth met my ma se van en begin bel. Met die sewende oproep toe praat ek met my ouma. Sy was verheug om van my te hoor. Sy’t verduidelik daar was nie destyds geld om my groot te maak nie.

          Ek en my man en een seun het dadelik gaan kuier en daar het ek my pa se naam gehoor.

Dit het 44 jaar geduur, maar uiteindelik is ek en my pa verenig – nadat ek destyds as pasgeborene aangeneem is. My pa het vaderskap ontken, tot vier jaar later in Februarie 1970, toe red die HERE sy siel.

Die volgende oggend in sy kantoor was daar ‘n hoorbare stem: ‘Ek hou jou verantwoordelik vir jou verlore dogter se sieleheil, nie die aanneemouers nie, want mens mag nie jou verpligtinge op ander afskuif nie.”

My pa het met my ma en haar ouers gaan vrede maak en aan my oupa al sy koste betaal wat hy aan my ma se swangerskap en die geboorte bestee het. Hy het met my ook gaan regmaak en sy het hom ook vergewe. Toe het hy saam met my ma na my begin soek.

Ek het my mamma nooit gesien nie. Sy wag vir my in die Hemel.

Ek het gedurigdeur op plekke op die plaas denkbeeldige gesprekke met my biologiese ouers gevoer. Ek het selfs as kind hulle nooit verwyt vir wat ook al gebeur het nie. Ek wou net weet, waarom kan ek nie by hulle wees nie? Waarom was ek weggegee?

Ek het gereeld saam met huiswerkers op die plaas om die pappotte en vure gesit en my lot betreur dat ek nie by my eie ouers is nie.

Ek baie goed grootgeword. My aanneemouers was baie lief vir my, maar iets het geskort.

Na ek die familie ontmoet het, het die soeke na my pa begin.

Ek het my sat gebel, later nie meer geweet hoe nie, want ek het net ‘n naam gehad, en so baie mense het dieselfde naam.

Een keer toe ons met vakansie in Hartenbos was, het ek die HERE gevra: Hoe lank nog voordat ek my pa sal kry... en drie seevoëls het by my verby gevlieg en ek het geweet, nog drie jaar.

Die volgende jaar op Hartenbos het twee seevoëls verby gevlieg.

Desember 2010 het ek ‘n diep geestelike ou oom op ons dorp gevra: “Oom, wat kan ek nog doen om my pa op te spoor? Ek het sy naam, maar kry geen spoor van hom nie.”

Die oom het geantwoord: “Hou op met soek, die HERE gaan jou pa op die regte tyd na jou toe stuur.”

Ek het niks van profesieë en sulke goed af geweet nie, maar wat die oom gesê het, het oneindig sin gemaak.

Dit was eintlik eenvoudige woorde, maar my geloof in God, het my laat besef, dat hierdie wyse woorde was.

Sy woorde: “Hou op met soek, die HERE gaan jou pa op die regte tyd na jou toe stuur, ” het sterk impak op my gemaak. Ek het dit net so aanvaar as ‘n boodskap van die HERE af.

Net daarna het ek gaan bid: “HERE, ek is moeg gesoek, ek gee oor. Ek weet nie meer hoe nie. Kan my pa nie maar net na my toe aangestap kom nie?”

Die gebed was egter die spreekwoordelike laaste strooi – om my volle vertroue op God te plaas.

Van my kindsbeen af het ek na my biologiese ouers verlang. By tye was ek baie hartseer. Ek het my hartseer nooit met iemand gedeel nie.

 Drie weke na hierdie gebed, sien ek ‘n ou oom na my toe aangestap kom terwyl ek in my kantoor sit.

Toe die ou oom by my kom en ek sy trane en hartseer sien en hy af buk na my en deur sy trane vra: “Is jou naam Carin”, toe het my hele wese hier binne my uitgeroep: “HERE, hier is hy nou! Dis my pa! My pa het gekom!”

Ek het doodstil agter my lessenaar bly sit byna versteen. Ek kon nie praat nie, ek het net geknik.

Toe sê hy die mooiste woorde wat ek ooit in my hele lewe gehoor het: “Ek is jou pa.”

Die volgende oomblik was ek in sy arms.

So deur die snikke heen het ek aan hom gesê: “Pa, ek het julle nooit verwyt vir wat ook al gebeur het nie.”

Ek het gevoel hoe my pa se rou snikke deur sy liggaam skeur, ‘n groot man, baie groter as ek, wat huil soos ‘n kind. Ek hoor hy snik: “Ag HERE Jesus, hoe lank het ek nie na haar gesoek nie.”

My blydskap was oorweldigend toe ek hoor my pa het ook na my gesoek. Deur die jare het ek by kere gewonder of hy my sou aanvaar as ek skielik eendag voor hom sou staan en vir hom sou sê: “Pa, ek is jou kind.”

Ons is nou volwaardig pa en kind en kind en pa, lief vir mekaar en onafskeidbaar, soos dit hoort. Ons seën mekaar, besiel mekaar. Glorie Halleluja.

Vier-en-veertig jaar was ‘n baie lang tyd, maar dit was God se tyd. Ek bly die HERE ewig dankbaar.

Ek het nooit besef dat beide my biologiese ouers na my ook gesoek het nie. Na my ma in 1999 Huis toe is, het my pa alleen die soeke voortgesit.

Hy het op ‘n dag die familie gebel en hulle het hom van my besoek aan hulle vertel en gesê waar ek woon... net 160km uitmekaar, al vir jare.

Die volgende oggend het hy die pad gevat na my toe en my in my kantoor verras.

Patricia King, die bekende Amerikaanse Evangelis, het geen kennis van my pa se probleme en my bestaan gedra nie. Hy het haar bloot gevra om vir hom in gebed in te tree. Hy was ook al radeloos van al die gesoek na my.

Kort voor my pa my gevind het, het hy ‘n skrywe van Patricia King ontvang:


“Dear Johann,

“Last night at our Tuesday Night House Fellowship, the Lord gave me an exciting prophetic vision. This morning He told me to deliver it to you!

“I saw a vision of butterflies being released out of Heaven. Thousands of them. They were so beautiful - so free! The Lord says that it is a time of new beginnings for you. Even as a butterfly comes forth from a cocoon into a new state of being, into new freedom, new beauty, new presentation, so also will you!

“The Lord says, "Do not call to mind the former things or ponder the things of the past. Behold, I will do something new, now it will spring forth; will you be aware of it.

“The wind of the Spirit will delicately blow upon you and new fragrances of His grace will be released in and through your life.

“This is a season of new beginnings for you. A season of reward for those who have diligently sought the Lord. The things that held you back in the past will not hold you back in the days ahead.

“Any cloak of shame, humiliation, or bondage is being cast off. A robe of honor is being prepared for you because you have humbled yourself.

“Walk through the door into this new realm of blessing. It is prepared for you. All things are being made new.

“Have a great day and remember that you are a great treasure to His heart.... ours too!

Patricia King

Hierdie boodskap is mos vir jou ook!

Enkele dae nadat ek en my pa ontmoet het, is ek een oggend deur ‘n allemintige swerm skoenlappers omsingel. Skoenlappers is ‘n rare verskynsel op ons dorp. Ek het doodstil bly staan te midde van die gefladder en met trane van dankbaarheid gedink aan Patricia se profetiese woorde. Ek het God inderdaad beleef!

Kort hierna was die kerk een Sondag stampvol en te midde van baie trane van blydskap oral, het my pa my gedoop!

My storie het soveel Goddelike detail, dat dit net God self is wat dit kon bewerk en op Sy tyd.

"Die lof kom God toe wat my gebed nie afgewys het en Sy trou nie van my weerhou het nie." –  Ps 66:20


Moet nooit ophou soek nie. Soek in volle vertroue op God!

Is jou huwelik op Auto Pilot (Outoloodsing)?

Daar is vele redes waarom huwelike skipbreuk ly. Een daarvan is dat mans na ‘n tyd of selfs sommer direk na die huwelik, hul huwelik en gesinslewe op outoloodsing (autopilot) plaas. En dis wanneer alles in ‘n huwelik verkeerd loop.

            Sommige vroue vertel tydens berading hoe die man wat hulle mee getrou het, kort na die huwelik in iemand heeltemal anders verander het. Dit was skielik nie dieselfde man wat hulle voor die huwelik leer ken het nie.

            Navorsing wys dat paartjies wat saam bid, paartjies wat kommunikeer, vir mekaar omgee, nie in die skeihof beland nie.

            Sodra die paartjies nie saam dinge as huwelikspaar beleef nie, stomp alles af. Die man plaas sy huwelik op outoloodsing en begin in ander dinge belangstel.

            Vir ‘n vliegtuig om op “autopilot” ingestel te wees, kan tot ‘n ramp lei. Loodse raak aan die slaap, ander gesels so dat hulle nie eers agterkom die vliegtuig gaan sy landingstrook verby vlieg nie.

            Sommige loodse raak so rustig dat hulle nie agterkom die brandstof is kapot nie. Vele vliegtuie het op outoloodsing neergestort omdat loodse nie ‘n waaksame oog gehou het terwyl die vliegtuig op outoloodg was nie.

            Wanneer ‘n paartjie begin uitgaan is die man hoog toegespits op die meisie. Niks staan in die kêrel se pad om sy meisie die hof te maak nie.

            Na die troue verkrummel die belangstelling. As hy sy huwelik staande wil hou, vir sy kinders ‘n voorbeeld wil stel, moet hy as Hoë Priester van die huis, steeds sy vrou bemin.

            God se ideale situasie is dat die man die hoof van sy huis moet wees, maar meer nog, hy moet die priester van die huis wees, God se verteenwoordiger in die huisgesin. God hou die man verantwoordelik vir die geestelike welsyn van die vrou en die kinders.

            Mans verlaat hul ouerhuise om hul vroue aan te kleef en lief te hê. “Daarom sal die man sy vader en moeder verlaat en sy vrou aankleef. En hulle sal een vlees wees.” Gen 2:24

            ‘n Man is die hoof van die vrou. “Maar ek wil hê dat julle moet weet dat Christus die hoof is van elke man, en die man die hoof van die vrou, en God die hoof van Christus.” 1 Kor 11:3

            Mans moet hulle vroue liefhê. “Manne, julle moet jul eie vroue liefhê, soos Christus ook die gemeente liefgehad en Homself daarvoor oorgegee het.” Efes 5:25. ‘n Man moet sy vrou dus so liefhê dat hy bereid moet wees om homself te offer vir haar.

            Liefde gee die deurslag. Liefde is en bly die grootste Gebod. Met ware getroue liefde vermag mens enigiets, verskuif jy berge.

            Mans moet hul vroue eer. “Net so moet julle, manne, verstandig met hulle saamlewe en aan die vroulike geslag, as die swakkere, eer bewys, omdat julle ook mede-erfgename van die genade van die lewe is – sodat julle gebede nie verhinder mag word nie.” 1 Pet 3:7

            Let op: As ‘n man nie verstandig met sy vrou saamlewe nie en aan sy vrou as die swakkere een, eer bewys nie, word die man se gebede verhinder.

            Baie is altyd gou om strofes aan te haal dat die HERE ‘n mens se gebede beantwoord en dat mens kan vra net wat jy wil, maar hulle laat na om te besef dat die beloftes ook voorwaardes bevat.

            In 1 Pet 3:7 sê die HERE bv. Dat ‘n man se gebed verhoor sal word as hy verstandig met sy vrou saamlewe, as hy aan haar as die swakkere eer bewys.

            Mans moet beheer oor die huishouding neem. “'n Opsiener dan moet onberispelik wees, die man van een vrou, nugter, ingetoë, fatsoenlik, gasvry, bekwaam om te onderrig;

            “geen drinker, geen vegter, geen vuilgewinsoeker nie, maar vriendelik; geen strydlustige, geen geldgierige nie;

            “een wat sy eie huis goed regeer en sy kinders met alle waardigheid in onderdanigheid hou.” 1 Tim 3:2-4

            Let weer op: ‘n Man moet sy kinders in alle waardigheid... in onderdanigheid hou.” Nie met ‘n gevloek en ‘n geskel en dreigemente nie, maar in alle waardigheid.

            Waardigheidheid kweek liefde en eerbied. Enige ander manier is vernietigend.

            En strofes 12-13: “Die diakens moet manne van een vrou wees en hulle kinders en eie huis goed regeer.

“Want diegene wat goed gedien het, verkry vir hulle 'n eervolle plek en veel vrymoedigheid in die geloof in Christus Jesus.”

Net so die vroue ook. “Net so moet die vroue waardig wees, geen kwaadsprekers nie, nugter, betroubaar in alles.” 1 Tim 3:11.

Die vroue is ook die man se helper en die man mag dus sekere take aan die vroue delegeer. Onthou altyd, die man en die vrou is een vlees. Sodra hulle gemeenskap gehad het, is hulle een vlees. Matt 19:5-6

Ons is voorstanders daarvan dat pleks van geslagsvoorligting, daar gesinsvoorligting op skool moet wees, en op grond van die volgende:

“'n Opsiener (die hoof van die huis, die hoof van enigiets in die lewe) dan moet onberispelik wees, die man van een vrou, nugter, ingetoë, fatsoenlik, gasvry, bekwaam om te onderrig;

“geen drinker, geen vegter, geen vuilgewinsoeker nie, maar vriendelik; geen strydlustige, geen geldgierige nie;

“een wat sy eie huis goed regeer en sy kinders met alle waardigheid in onderdanigheid hou.

“Maar as iemand nie weet om sy eie huis te regeer nie, hoe sal hy vir die gemeente van God sorg dra?

“Hy moet nie 'n nuweling wees nie, sodat hy nie verwaand word en in dieselfde oordeel as die duiwel val nie.

“Maar hy moet ook goeie getuienis hê van die buitestanders, sodat hy nie in veragting en in die strik van die duiwel val nie.” 1 Tim 3:1-7

Mans tree in die huwelik sonder dat hulle die vaagste benul het waaroor dit gaan. (Op skool word geslagsvoorligting aangebied pleks van Gesinsvoorligting).

Omdat die man die hoof van die huis is, is hy ook verantwoordelik vir alle besluite wat geneem word. Dit beteken nie dat vroue geen seggenskap het nie, maar dat hulle optree onder die sekuriteit van die man se gesag.

Dit is interessant om te sien dat mans hulle vroue moet liefhê. Dit is ‘n opofferende liefde.

“Wees aan niemand iets skuldig nie, behalwe om mekaar lief te hê; want hy wat 'n ander liefhet, het die (Koninklike) wet vervul.” Rom 13:8

“Want dít: Jy mag nie egbreek nie, jy mag nie doodslaan nie, jy mag nie steel nie, jy mag geen valse getuienis gee nie, jy mag nie begeer nie, en watter ander gebod ook al, word in hierdie woord saamgevat: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.” Rom 13:9

As jy jouself liefhet, respek het vir jouself, vir jouself omgee voor God en die mens, dan sal jy nie egbreek, doodslaan en dergelike dinge doen nie nie.

En weer ‘n keer: “Want die hele (Koninklike - Jak 2:8) Wet word vervul in een woord, naamlik: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.” Gal 5:14

Het jy jouself lief? Hoeveel het jy jouself lief, ‘n bietjie of met jou hele hart? Kyk na die waarskuwing: “Maar as julle mekaar byt en opeet, pas op dat julle nie die een deur die ander verteer word nie.” Gal. 5:15

Liefde is en bly die Groot Gebod. Wandel in die ware liefde en daar sal nooit probleme wees nie. Die liefde, is ‘n Koninklike Wet: “As julle ewenwel die Koninklike wet volbring volgens die Skrif: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself – dan doen julle goed.” Jak 2:8

As ons nie onsself lief het nie, kan ons nie ons naaste liefhê nie, nie mekaar liefhê nie, dan doen ons nie goed nie. Naaste aan ons is sekerlik ons huismense.

Dat ‘n man sy vrou moet liefhê, is ‘n opdrag, ‘n Koninklike opdrag. Om daarin te kan slaag om so lief te wees, moet ‘n man sekerlik sy vrou wil liefhê.

As alle mans hierdie opdrag ter harte wil neem, dan sal dit alle struikelende huwelike oornag salf en regruk.

Onthou ook, die vrou is uit die man se ribbebeen gemaak, nie uit sy mond, of sy vuiste of sy voete nie, ook nie uit sy strydlustige gees nie. Uit sy ribbebeen beteken na aan sy, sy... koesterend, liefkosend, beskermend.

“So behoort die mans hulle eie vroue lief te hê soos hul eie liggame. Wie sy eie vrou liefhet, het homself lief;

“want niemand het ooit sy eie vlees gehaat nie, maar hy voed en koester dit, net soos die Here die gemeente.” Efes 5:28-29

Let weer op: Wie sy vrou liefhet, het homself lief!

‘n Man sonder ‘n vrou is nie volledig nie. Wanneer hy in die huwelik tree word hy eers volkome man.

Is hulle ‘n eenheid? Nee. Hulle kan nooit ‘n eenheid wees nie want elkeen het sy eie karakter en persoonlikheid. Eenheid beteken noodwendig eendersheid. So ‘n eendersheid huwelik sou ook maar eentonig gewees het.

Maar hulle kan eendragtig wees, vir seker. Die eendragtigheid word ook gesien in die kinders wat hulle in die lewe bring.

Die vrou moet haar onderwerp aan die gesag van die man. “Vroue, wees aan julle eie mans onderdanig, soos aan die Here. (respekteer julle mans)

“Want die man is die hoof van die vrou, soos Christus ook Hoof is van die gemeente; en Hy is die Verlosser van die liggaam.

“Maar soos die gemeente aan Christus onderdanig is, so moet die vroue dit ook in alles aan hul eie mans wees.” Efes 5:22-24

Die egskeidingsyfer is Suid-Afrika is skrikwekkend hoog. Daar moet ‘n rede voor wees. Berading dui telkens op liefdeloosheid, soos wat sogenaamde Christene se liefde teenoor God ook verflou het.

Almal wat hieraan skuldig is, staan skuldig voor God! “Vreeslik is dit om te val in die hande van die lewende God.” Heb 10:31

“Daarom (as dit nog nie te laat is nie), rig die slap hande en die verlamde knieë weer op; en maak reguit paaie vir julle voete, sodat wat kreupel is, nie uit lit raak nie, maar liewer gesond gemaak word.

“Jaag die vrede na met almal, en die heiligmaking waarsonder niemand die Here sal sien nie; en pas op dat niemand in die genade van God veragter nie; dat geen wortel van bitterheid opskiet en onrus verwek en baie hierdeur besoedel word nie.” Heb 12:12-15

En as dit te laat is deurdat alles vernietig en dood is, bid HERE in jou lewe na die egskeiding vir Vrede, Liefde en Wysheid, sodat jy nie weer dieselfde fout maak nie.  – Sjibbolet

Sy hande is nog steeds op ons!

Hy is nie klaar met ons nie, Sy hande is nog steeds op ons

“So sê die HERE, jou Maker en jou Formeerder van die moederskoot af...” Jes 44:2

            Hy is ons Maker en ons Formeerder van moederskoot af. Hy ken ons beter as wat ons onsself ken.

            “U het my gevorm, my aanmekaargeweef in die skoot van my moeder. Ek wil U loof, want U het my op 'n wonderbaarlike wyse geskep. Wat U gedoen het,  vervul my met verwondering. Dit weet ek seker: geen been van my was vir U verborge toe ek gevorm is waar niemand dit kon sien nie, toe ek aanmekaar geweef is diep in die moederskoot. U het my al gesien, toe ek nog ongebore was, al my lewensdae was in U boek opgeskrywe nog voordat ek gebore is.” - Ps 139:12-16

            ‘n Prediker het ‘n vrou besoek wat ’n moeilike tyd van teleurstelling en beproewing had. Haar mandjie staan daar met haar naaldwerk. Hy tel ’n stuk naaldwerk op en kyk daarna.

“Ek moet sê dis nie vir my eintlik mooi nie,” merk hy op. “Al die steke is dan deurmekaar.”

Half geskok oor sy opmerking  neem sy die werkstuk by hom. “Maar pastor, dis borduurwerk en u kyk na die verkeerde kant. Draai dit om. Die patroon is op die ander kant.”

Hy glimlag. “Ek weet, Suster,” antwoord hy sag. “Ek wil net hê jy moet begryp jy maak met God dieselfde fout. Hy is met ’n borduurwerk in jou lewe besig. Jy sien net die deurmekaar en skynbaar doellose steke aan hierdie kant. Die patroon is aan die ander kant. Hy berei jou voor vir sy Ewige Koninkryk voor.”

            Die deurmekaar steke in sy lewe het vir Job ook verwar. Hy het gevoel, en gedink hy ervaar, dat God hom verlaat het. Al die tyd was God besig om met groot aandag in Job se lewe te werk.

Meer as een keer het Dawid gedink God vergeet hom. “Hoe lank moet ek nog my eie planne maak en my dae met kommer deurbring? Ps.13:2.

Toe Josef deur sy broers aan die Ismaelitiese handelaars verkoop is Gen.37:28, het hy ook met die deurmekaar kant van God se patroon van sy lewe te doen gehad.

Van Gen 41 af begin ons die regte kant van die patroon sien. “Toe sê Josef vir sy broers: ‘Ek is Josef…Maar julle moet nou nie sleg voel…omdat julle my verkoop het nie, want God het my voor julle uitgestuur…’” Gen.45:3,6

Dit is ook Petrus se aanmoediging: “Verbly julle… al is dit nodig dat julle ‘n kort tydjie bedroef gemaak word deur allerhande beproewings sodat die egtheid van julle geloof getoets kan word… tot lof en heerlikheid en eer… by die Wederkoms van Jesus Christus.” 1 Pet.1:6,7

            Die HERE God het vir my en jou gemaak, ons in die moederskoot geweef. Lees weer: Ps 139:12-16

            Ons is deur Jahweh geskep. Ons het nie sommer net hier aangekom nie. Jahweh het ons geskep en Hy bly besig met ons totdat Hy ons kom haal.

            Die HERE se hande was op ons toe Hy ons geformeer het. Sy hande is nog steeds op ons. Skep moed. – Sjibbolet

Doen alles.....

... sonder mumurering

“Doen alles sonder murmurering en teëspraak (hoekom?), sodat julle onberispelik en opreg kan wees, kinders van God sonder gebrek te midde van 'n krom en verdraaide geslag onder wie julle skyn soos ligte in die wêreld, deurdat julle die woord van die lewe vashou, my tot 'n roem teen die dag van Christus, dat ek nie verniet geloop of verniet gearbei het nie.” Fil 2:14-16

            Dit was vir 'n jong meisie moeilik om in haar werkplek vir Christus 'n getuie te wees. Sy het gevoel sy faal as Christen. Sy het oorweeg om van werk te verander. Sy het haar predikant se raad gaan vra.

"Waar plaas 'n mens 'n lig?" vra hy haar. Sy antwoord: "Waar dit donker is."

"Dis reg. Daarom het die HERE jou daar geplaas. Moenie iets besonders probeer doen nie. Hou jou verhouding met die HERE reg en Sy lig in jou sal in jou gewone doen en late uitstraal na ander toe." Hoe donkerder 'n plek is, hoe makliker word 'n lig, selfs 'n dowwe liggie, gesien.

            Dis veral Wedergebore jongmense wat selfs lastig kan raak met hulle praatjies dat hulle “voltyds” vir die HERE wil gaan werk. Daar waar jy werk, daar is jy reeds voltyds.

            Wat jy nodig het is lering, ondervinding en om die pad saam met die HERE te stap. Jy het nog baie te leer.

            Intussen egter sê die HERE: “Die geknakte riet sal Hy nie verbreek en die dowwe lamppit nie uitblus nie; met getrouheid sal Hy die reg uitbring.” Jes 42:3

          

Net soos die Gelowige se Pelgrimstog

Die lewe is ‘n Pelgrimstog en Richard Rohr
– Jeanette de Klerk-Luttig

St Jean Pied de Port, een van die wegspringplekke op die 261km lange staproete


Terwyl ek en my man deur die Suide van Spanje stap en dag na dag, kilometer vir kilometer, die eenvoudige ritme van die Camino  beleef, het ek besef: die lewe is eintlik ‘n pelgrimstog.  Daar is ‘n begin en daar is ‘n einde. Daar is ‘n punt waar jy begin, met groot opgewondenheid en ‘n hol kol op die maag oor die avontuur wat voorlê en ‘n punt, na  die mis in die katedraal in Santiago,  waar dit eindig.

Daar is gelykvlaktes, wat soms eentonig raak maar ook styl, moeilike opdraandes en afdraandes waar jy swaar op jou stapstokke leun en wonder of jy ooit die volgende dorpie gaan haal.

Daar is swaar tye waar jy moeg en moedeloos raak en diep moet delf vir moed en energie om verder te stap, maar ook ontsaglike aangrypende en diep tye waar jy weet dat jy nooit weer dieselfde sal wees nie. Jou mede-pelgrims is onmisbaar op hierdie reis en hoe minder jy met jou saamdra en hoe ligter jy stap,  hoe beter.

Richard Röhr maak vyf stellings oor die lewe wat direk van toepassing is op die pelgrimstog. 

Die lewe is hard,  skryf hy en die Camino is ook hard.  Moet dit nie  gaan stap as jy net wil pret hê nie. Daar was, saam met al die ongelooflike ervaringe, baie trane.

Trane van blydskap van ‘n ouerige Franse man omdat die blase op sy voete weer gesond was en hy sonder pyn  verder kon stap.  Trane van teleurstelling van ‘n fris Aussie wat nie kon verder stap nie en moes teruggaan, omdat sy knie opgepak het. Trane van frustrasie van ‘n jong meisie wat wou teruggaan huis toe, want, “This is too hard for me”. En dan trane van dankbaarheid toe ons om die hoek van van die katedraal in Santiago stap en iemand Largo onbeskryflik mooi  speel en ek besef, ons is hier, ons het veilig hier gekom!

            Verder skryf Rohr: Die lewe gaan nie oor jou nie en jy en jy is nie belangrik nie.

            Hierdie waarheid word deel van jou dink en jou wees, terwyl jy stap. Die werklikheid is dat jy nie die Camino stap nie, die Camino, ook bekend as Die Weg, stap jou en neem jou saam.

Jy word maar net een van die duisende pelgrims wat deur die eeue daardie roete gestap het, met die son op jou rug en jou skaduwee voor jou, op pad na Santiago.

Jou titel, ouderdom en wat jy doen of besit is heeltemal onbelangrik. Al die eksterne dinge waarin mense dikwels hul identeit  en sekuriteit vind, val weg en die pelgrimstog  skil jou lagie vir lagie af, sodat jy by jou  kernself kan uitkom. Jy is sonder jou titel,  aktetas,  kantoor, skootrekenaar en sekretaresse, sonder jou motor, klerekas, juwele en grimering. 

Ons het in pelgrimsherberge geslaap waar mens ook nog sonder die privaatheid  van jou eie slaapkamer en badkamer is. Alles wat jy het, is in ‘n rugsak gepak en saam met jou slaapsak en vol waterbottel moet alles wat jy saamdra  nie meer as tien present van jou liggaamsgewig weeg nie. Daar is dan ook geen plek vir ego’s in rugsakke nie!   En omdat jy so gestroop is, kan jy weer begin verstaan wie jy is en waarheen jy eintlik op pad is en kom jou hele lewe in ‘n nuwe, skerper fokus.

Die meeste stappers is  mense wat voor ‘n kruispad staan en ‘n besluit moet neem: Gaan ek van werk verander of nie? Moet ek in my huwelik bly of nie?  Ek het afgetree en hoe gaan ek my lewe verder sinvol leef?  Hoe verwerk ek  die dood van my kind/huweliksmaat?

Om met net ‘n rugsak op jou rug Die Weg te stap wat deurdrenk is met die gebede van duisende pelgrims deur die eeue en elke oggend die son te sien opkom oor die veld,  help jou om jouself en jou lewe in ‘n groter perspektief te sien en te besef dat jy net maar ‘n pilgrim  is op pad na jou finale bestemming.  Die insig maak jou los van baie onnodige bagasie en dit vereenvoudig en verdiep jou lewe.

Om so afgeskil te wees maak jou natuurlik baie kwesbaar, maar die wins van die weerloosheid is dat  pelgrims sonder maskers  gemaklik hul stories met mekaar deel en saamdink oor die lewe.  Dit was vir my opvallend dat mense wat net mekaar se name ken en mekaar miskien  nooit weer gaan sien nie,  soms dieper gesprekke  voer oor ‘n glas Spaanse rooiwyn , as ou vriende wat al jare saam ‘n.  pad loop.

Rohr beweer  verder oor die lewe:  Jy is nie in beheer nie  en Jy gaan sterf.  Wanneer ‘n mens elke dag ver stap, beleef jy die natuur baie intens: die son, die wind, die reën wat teen jou waai, die reuk van die veld en die fynbos. En jy besef, dat jy nie in beheer is nie, want wanneer ‘n koue wind waai kan jy maar net jou serp om jou kop en ore draai en jou enigste baadjie aantrek en verder stap, want oor die wind en die reën en die son het jy geen beheer nie.

Jy beleef die almag en grootsheid van die skepping en die Skepper en jou eie nietigheid  tot in jou murg  en dit verander jou van ‘n toeris, wat dink dat  jy in beheer is, na ‘n pelgrim wat haar afhanklikeid beleef. 

‘n Toeris is eisend, ‘n pelgrim  dankbaar.

            Die  gemeenskaplike faktor wat alle pelgrims saambind op die Camino is die einddoel.  Almal is op pad na die katedraal in Santiago, daarom die sterk gevoel van samehorigheid,  die vriendelike  “Buen Camino” waarmee pelgrims mekaar groet en aanmoedig en die spontane deel van raad, pleisters, kos en water. 

Ons het talle voorbeelde beleef waar mense oor  kultuurgrense  hande vat en mekaar ondersteun. Een daarvan was die aangrypende gasvryheid van vier baie lawaaierige Italianers wat die Camino met hul fietse gery het. 

Die laaste drie km tot by La Faba is baie styl.  Laterig die middag het ‘n man by die pelgrimsherberg aangestrompel gekom en hy moes letterlik die trappe opgehelp word.  Hy was ‘n Duitser wat a.g.v. beroerte, net beheer gehad het oor die een kant van sy liggaam.

Die aand het die vier Italianers hom hartlik genooi om saam met hulle te eet in die gemeenskaplike kombuis.

Daar was aangebrande pasta, kaas en  baie  rooiwyn en lag en gesels.

Die Duitser het ‘n spreekbeurt gevra  waarin hy aangebied het om ‘n bydrae tot die ete te maak.  Die  versoek  is summier met groot handgebare afgewys waarna die gas met trane in sy oë die Italianers bedank het vir hul vriendelike gasvryheid teenoor ‘n totale vreemdeling, “ …iets wat jy net op die Camino sal vind.”

            Toe ons een oggend in die donker uit  Carrion de los Condos stap en ‘n verkeerde afdraai neem, het ‘n pelgrim wat van agter gekom het dit gesien  en net sy flitslig op die geel pyl laat skyn.

Met die een gebaar  het hy verhoed het dat ons baie tyd en energie op ‘n verkeerde afdraai mors.  Is dit nie hoe ons veronderstel is om saam met ander te leef nie?  Om vreemdelinge  uit te nooi om saam te eet en ons flits op die regte pad te laat val wanneer iemand besig is om verkeerd af te draai?

Die eenvoudige ritme van opstaan, stap, eet, stort, klere was en slaap, maak dat ‘n mens se voete nie net platter op die aarde is en jy nader aan die natuur kom nie, maar dit bring jou ook in kontak met jou kernself.

Dit maak dat jy met minder vooroordele en groter deernis die pad saam met ander stap en met sagter oë na hulle kyk.  Daarom bring die lang  stap, meer as enige mis in ‘n indrukwekkende katedraal, jou ook op ‘n natuurlike manier, nader aan die Skepper van alles.

Ek groet jou met die woorde waarmee pelgrims sedert die Middeleeue  hul dag se stap begin  het: “Ultreia”, voorwaarts, “Suseia”, opwaarts en  “Deus adjuva nos!”, God met ons!  Buen camino pelegrino.

Jeanette de Klerk-Luttig

Wees Ligdraers

Bill Anders, Jim Lovell, Frank Borman(Bevelvoerder)

Frank Borman is op 14 Maart 1925, in Gary, Indiana as sy ouers se enigste kind gebore. As kind was hy gepla met sinus, mangel- en oorontsteking. Sy ouers het hierdie enigste en sieklike kind van hulle beskermend grootgemaak.

Hulle het egter seker gemaak hy verkry die belangrikste lewenstoerusting: hulle het hom geleer en gelei om in Christus Jesus as sy Verlosser te vertrou. Op 15-jarige ouderdom het hy vlieglesse begin neem. Na hy sy hoërskoolopleiding voltooi het, het hy by die V.S.A. Militêre Akademie by West Point ingeskryf. Hy het met lof geslaag en is dadelik oorgeplaas na die V.S.A. Lugmag.

In 1951 kwalifiseer hy as vlieënier en maak vinnig opgang totdat hy die rang van kolonel bereik. Hy het sy getuienis as Christen met ‘n gedissiplineerde lewenstyl uitgeleef. Hy is as een van Appolo 8 se bemanning gekies, om die eerste maanlanding uit te voer. Die ruimtetuig is op 21 De­sember 1968 van Cape Kennedy af gelanseer.

Vroeg daardie Desember het ‘n paar Gideonlete (dis sakemanne wat Bybels versprei) vir hul gereelde oggendbiduur in Pasadena, Texas, saamgekom.

“Ek wens darem ons kan drie Nuwe Testamente vir die drie ruimtemanne in Apolo 8 plaas,” sê een van hulle. Een van die ander, hoof van die tegniese tak van die ruimtevaartsentrum, antwoord: “Ek ken kol. Borman. Hy is bevelvoerder van die ruimtebeman­ning en hy is ‘n uitgesproke Christen. Laat ek sien wat ek kan uitrig.”

Die uiteinde was, elkeen van die ruimtemanne het ‘n Nuwe Testament gekry om op hul geskiedkundige vaart saam te neem. Kol. Born­man het ook sy eie Bybel saamgeneem. Kol. Born­man se plan was nou, om op Kersdag, ‘n boodskap uit die ruimteskip aarde toe te stuur. Die skeppings­verhaal in Genesis 1 is in die vlugplan ingevoer. Luister: https://www.nasa.gov/topics/history/features/apollo_8.html

Met die ruimtetuig se laaste omwenteling, in die pikdonker agter die maan, het die drie ruimtereisigers op Kersdag om die beurt die eerste tien verse van Genesis 1 gelees: “In die begin het God die Hemel en die Aarde geskep…dit was donker…toe het God gesê: ‘Laat daar lig wees. En daar was lig…” Gen 1:1-3. Oral op die aarde is die getuienis oor God se almag en sy gawe van lig gehoor.

            Dit was nie die eerste keer dat God se boodskap oor Sy goedheid, krag en liefde uit die ruimte die aarde bereik het nie. Die eerste Kersoggend op aarde het Engele die boodskap uitgesing: “Skielik was daar …’n menigte engele uit die hemel wat God prys en sê: ‘Eer aan God in die hoogste hemel, en vrede op aarde vir die mense in wie Hy ‘n welbehae het.” Luk. 2:13,14

Johannes begin sy evangelie so: “In die begin was die Woord daar, en die Woord was by God en die Woord was self God…Die ware lig wat elke mense verlig was aan kom na die wêreld toe …die Woord het vlees geword en onder ons kom woon…” Joh.1:1,9,14

Dit is die inhoud van Kersfees: ’n fees van lig. Elkeen wat Christus bely en van hom getuig, soos kol. Borman, die ruimtemanne, die Gideonlede, die herders, die wyse manne, die apostels, predikante, sendelinge, ander Christelike werkers, Christelike uitsendings en –leesstof en elkeen van ons, is soos ‘n gloeilamp wat ingeskakel is by God se se krag en op die donker aarde sy lig versprei. “

Tree onder hulle op as ligdraers in die wêreld deur die Woord van die Lewe uit te dra. Fil. 2:15. ““Israel, julle is my getuies, sê die Here, en ook my dienaar wat Ek uitverkies het sodat julle My kan ken en in My kan glo en kan besef dat Ek die Here is… en Ek is God.” Jes 43:10,12

Hierdie drie manne is in 1968 met ‘n vuurpyl die onbekende ingeskiet. Toe maak hulle Lig in die duisternis. Ons hoef nie die onbekende in te gaan nie. Ons moet net ons lig laat skyn waar ons is.

Maak dus elke dag ‘n Kersfees, elke dag ‘n Sabbat... wees Ligdraers.

Maak die sluise oop met die gebed van Intersessie

“En julle, kinders van Sion, juig en wees bly in die HERE julle God, want Hy gee julle die leraar tot geregtigheid en laat op julle neerdaal die reën, die vroeë reëns en die laat reëns, soos voorheen.

  “Dan sal die dorsvloere vol koring wees en die parskuipe van mos en olie oorloop.

  “En Ek sal julle vergoed die jare wat die treksprinkaan, die voetganger, die kaalvreter en die afknyper verslind het -- my groot leërmag wat Ek teen julle gestuur het.

  “Dan sal julle oorvloedig eet en versadig wees en die Naam van die HERE julle God prys wat wonderbaar met julle gehandel het, en my volk sal in Ewigheid nie beskaamd staan nie.

  “En julle sal weet dat Ek in die midde van Israel is, en dat Ek die HERE julle God is, en niemand anders nie; en my volk sal in Ewigheid nie beskaamd staan nie.

  “En daarna sal Ek my Gees uitgiet op alle vlees, en julle seuns en julle dogters sal profeteer, julle ou mense drome droom, julle jongelinge gesigte sien.

  “En ook op die diensknegte en op die diensmaagde sal Ek in dié dae my Gees uitgiet.” Joël 2:23-32

  ‘n Geestelike vloed is op pad. God het dit beloof… die uitstorting van die Heilige Gees wat die grootste siele-oes in die geskiedenis van die aarde sal oplewer.

  As Gelowiges weet ons dit uit sy Woord. Ons hou aan om op te kyk daarvoor. Daar staan geskrywe dat ons wanneer die Eindtyd Tekens in vervulling gegaan het moet opkyk.

  Maar dis nog nie tyd vir opkyk nie, alhoewel daardie snel nader kom.

  Wat nou gebeur is dat God my en jou wil gebruik om sy Gees hier op aarde uit te stort. “Hy wat in My glo, soos die Skrif sê: strome van lewende water sal uit sy binneste vloei.” Joh 7:38

Die Lewende Waters wat die Herlewing sal bring, sal vanuit my en jou as Gelowiges kom. Die Heilige Gees IN ons, sal die Tekens en wonders voortbring.

Kom, begin uitreik na alle mense rondom jou. Sodra ons die gebed van intersessie begin bid sal die sluise van die groot  Herlewingsvloed oopgaan.

“Bid tot die HERE om reën in die tyd van die laat reëns; die HERE maak die weerligte, en Hy sal aan hulle 'n stortreën gee, plante op die veld aan iedereen.” Sag 10:1   

Ons gebede van intersessie vir verlore siele, vir wonderwerke, sal die groot geestelike reëns bring.

Kom uit die kerke uit, kom saam as Godsvolk en werk en bid saam om die heerlikheid (glorie) van God op aarde te laat geskied. Kom by mekaar in twee of drie of meer Gelowiges en net waar julle jul, bevind, in huise, in die werkplek, in die veld, oral daagliks. Ons is Goid se ambassadeurs op aarde. Hy verwag van ons om die Getal vol te maak. Kom ons doen dit, onverwyld!

Jesus kom nie om kerke te kom haal nie, Hy kom om sy triomfantelike Bruid te kom haal, ‘n Bruid sonder vlek of rimpel.

Luister, dit het al reeds begin reën…

Kom te alle tye jou beloftes na!

‘n Belofte staan vas

Jesus Christus is die enigste persoon wat ‘n Testament geskryf het en uit die dode opgestaan het om sy Testament in vervulling te laat gaan.

            Jy laat self eendag ‘n testament vol beloftes na. Elke belofte sal uitgevoer word.

            Deur die loop van ons lewe maak ons ook beloftes. As ons woord ons eer is, dan sal ons dit uitvoer.

            Daar was al mense wat geld en hulp vir die uitdra van die Evangelie belowe het, en dit nooit uitgevoer het.

            Sommige het agterna gesê hulle het te gou gepraat, hulle het hulself vergis.

            “As jy 'n gelofte aan God gedoen het, stel nie uit om dit te betaal nie, want daar is geen welgevalle in dwase nie. Betaal wat jy belowe. Dit is beter dat jy nie belowe nie as dat jy belowe en nie betaal nie.” Pred 5:3-4

Strofe 5 sê jy mag nie jou woord breek en sê dat jy jouself vergis het nie. Jy sal God se toorn laat ontvlam.

Tydens berading kom dit ook op die lappe want meeste beraders, veral pastorale beraders, het die gawe van onderskeiding,

Sir William Napier het, soos hy soms gedoen het, weer  een aand in sy Londense buurt gaan stap. Hy kom af op ’n meisietjie wat bitterlik staan en huil. Sy goedige geaardheid reageer dadelik, en hy gaan sit op sy hurke by haar om te hoor wat die moeilikheid is.

Stukkie vir stukkie hoor hy die storie. Haar ouers is baie arm. Sy is gestuur om ‘n emmer melk te gaan koop. Sy het gestruikel en geval en al die melk is op die grond uitgestort.

Daar is nie geld vir ander melk nie. Sir William staan op, streel oor haar koppie en vee haar trane met sy eie spierwit sakdoek af.

“Moenie huil nie, kindjie. Hier gaan koop vir jou ’n ander emmertjie melk.” ’n Blye glimlaggie breek deur. Hy steek sy hand in sy sak om sy beursie uit te haal. Sy gesig vul met pyn. Hy het nie sy beursie by hom nie!

Verleë sê hy: “Ag, kindjie, ek het nie geld by my nie. Maar môreaand, dieselfde tyd, kry ons twee mekaar hier. Ek bring vir jou geld vir genoeg melk. Sê vir jou mamma en pappa.”

Tuis kom sy vrou hom met ’n breë glimlag tegemoet. In haar hand het sy ’n pragtige vergulde uitnodigingskaartjie. Baie lank al wag Sir William vir ’n uitnodiging na só ’n onthaal. Dit sal sy politieke loopbaan sterk bevoordeel.

Opgewonde neem hy die kaartjie en lees dit vinnig deur. Dit is vir die volgende aand en dit is dieselfde tyd wat hy beloof het om die meisietjie te ontmoet.

Tot sy vrou se verbasing skud hy sy kop. “Nee, ek kan nie gaan nie. Ek het reeds ’n afspraak.” Hy vertel haar van die meisietjie.

Sir William het die gulde geleentheid van die hand gewys, om sy belofte aan ’n klein, arm meisietjie na te kom.

Maar sê nou, die meisietjie het by haarself gedink: daardie ryk, belangrike man sal tog nie kom nie, en sy het nie vir die afspraak opgedaag nie?

Hoeveel sou sy nie verloor het nie, en watter teleurstelling sou dit nie vir die belangrike man gewees het nie!

Mens mag nie ‘n belofte maak en dit nie nakom nie, veral nie aan ‘n kind nie.

Omdat God ons liefhet en ons jammer kry, begeer Hy groot gawes vir ons. Hy belowe dit. In Jesus vervul Hy sy beloftes. Beloftes is die kanale waarlangs God sy gawes na ons toe laat vloei.

Paulus skryf, “Jesus Christus …is die ‘ja’ van God, die ‘ja’ op al die beloftes van God.” 2 Kor.1:18,19,20. Onkunde oor God se beloftes in sy Woord, en traagheid om Hom te glo, beroof ons van seëninge. Verstaan jy nou wat “vertrou” beteken?

Onthou jy nog: “Slegs vertroue, vol vertroue, slegs vertroue op Sy woord...” “En sonder geloof (vertroue) is dit onmoontlik om God te behaag; want hy wat tot God gaan, moet glo dat Hy is en 'n beloner is van die wat Hom soek.” Hebr 11:6

En as twyfel in jou pad kom staan, kan jy niks van die HERE ontvang nie. Jak 1:6. Verwerp twyfel in die naam van Jesus Christus. Kry dit uit jou lewe uit.

En elke oggend kan jy opstaan en sê: “HERE, dankie vir U belofte wat sê dat U goedheid en guns, my in hierdie dag volg.” – Sjibbolet

Wanneer God neerdaal

Die Droom...

Dis vroeg oggend toe ek op die spookdorpie aankom. Die dorp lyk yl bewoon, baie leë erwe waar eens huise was, ongebruikte gegrendelde geboue, onkruid oral... erg vervalle.  – Dis die is toestand van die kerke, daar was eens op ‘n tyd lewe, nou is alles vervalle. Daar was nie lewe op die dorpie nie, nie eers voëltjies nie... behalwe die netjies geklede man wat uit ‘n vervalle ou huis uitgekom het.

            Die netjiese jong man van so 28, ‘n argitek met sy eie praktyk – Hy is in staat om vir homself ‘n pragtige huis te ontwerp, maar hy woon in hierdie vervalle plek in ‘n bynase skedonk. Ek sê vir hom ek verkoop hout. Mens kan baie positiewe dinge met hout maak... Die drie kruise was van hout, mens kan huise bou met hout mens kan jou warm maak by ‘n kaggelvuur of jou kos by ‘n vleisbraaivuur gaar maak.

            Ek vra hom waar die poskantoor is. Hy het my nooit geantwoord nie. – Van die bloed (poskantoorrooi) van Jesus wis hy dus niks. Van Evangelisasie (via die poskantoor) weet hy nog minder. Daar was geen teken van ‘n kerkgebou nie.

            Hy vra of ek by die hotelletjie tuis is, ek sê nee, ek het pas arriveer. Daar is dus ‘n kuierplek vir die drinkebroers. Dis vroeg oggend so hulle slaap seker nog.

            Ek bearbei hom: Eers sê ek: “Jy het twee dinge nodig om ‘n sukses van jou lewe te maak: Gesondheid en wysheid, Goddelike wysheid.” Hy reageer glad nie. Lyk of hy met homself worstel. Ek herhaal: “Askies, jy het eintlik drie dinge nodig om ‘n sukses van jou lewe te maak: Gesondheid (pas jou gesondheid op), Wysheid en ‘n daaglikse wandeling met die HERE. Hy het net doodstil bly staan... toe word ek wakker terwyl ek die sin herhaal. Ek praat eintlik myself wakker.

            Die goedgeklede man van so 28, was die enigste wat ek lewend daar opgemerk het. Dis weer die kerk, soms netjiese Christenskap, mooi gekleed, maar sonder lewe, ‘n vervalle huis.

·       Twee dae later kom die volgende hier aan:

Wanneer God Neerdaal

David Wilkerson skryf: Ek is daarvan oortuig dat die HERE probeer om deur te breek na sy mense soos nog nooit tevore nie.

Soos die Skrif voorspel, het die duiwel met groot woede teen ons gekom met die wete dat sy tyd min is. En op die oomblik benodig God se mense ‘n groot uitstorting van die Heilige Gees, ‘n bonatuurlike aanraking wat selfs groter is as die een by Pinkster.

Dink daaraan: Jesus se volgelinge by Pinkster het nie nodig gehad om kernwapens te vrees nie. Hulle het nie gebewe toe die hele wêreld ekonomie op die rand van ‘n ineenstorting gewankel het nie. Dit is duidelik dat ons ‘n Heilige Gees krag nodig het om hierdie laaste paar tree te trotseer — dit is so eenvoudig.

Inderdaad, die uitroep wat vandag nodig is, was in Jesaja se tyd gehoor: “Ag as U maar die hemele wou skeur, wou neerdaal, dat die berge wankel voor U aangesig... om U Naam aan U teëstanders bekend te maak, sodat nasies voor U aangesig kan bewe...Van ouds af tog het niemand dit gehoor of verneem nie, geen oog het ‘n God gesien wat werksaam is vir wie op Hom wag nie, behalwe U.” Jes 64:1, 2–4

Waar het hierdie uitroep vandaan gekom? Dit was uitgespreek deur ‘n profeet wat bedroef was oor die traagheid van God se mense, ‘n man wat duidelik geweet het wat nodig was: ‘n bonatuurlike besoek van die HERE.

Jesaja het bedoel, “HERE, ons kan nie aangaan soos tevore met dieselfde dooie godsdienstige roetine nie. Ons het ‘n aanraking van U nodig wat ons nog nie voorheen beleef het nie.”

Jesaja se profetiese boodskappe is deur die nasie gehoor. Dit was ‘n tyd van groot godsdienstige byeenkomste met kore en orkeste en mense wat die sinagoges vol gesit het. Die mense was goed geskool in die Skrifte en het al die verordeninge van die kerk onderhou.

Tog, ten spyte van al hierdie aktiwiteite — al die onderwysing, vertoon en goeie werke — was die atmosfeer in die sinagoge dood. Om God se werk te doen, het sleurwerk vir die mense geword om een rede: Daar was niks van Sy teenwoordigheid in hulle rituele nie.

Die profeet Miga het namens God gespreek: “My volk, wat het Ek jou aangedoen, en waarmee het Ek jou vermoei? Antwoord My!” Miga 6:3

Die HERE het by sy kerk aangedring, “Sê vir My, wat het Ek gedoen om jou moeg te maak? Ek daag jou uit om te getuig wat Ek gedoen het om jou traagheid te veroorsaak.”

Terwyl Jesaja die lewelose kerk beskou het, was hy gedring om te sê, “En daar was niemand wat u Naam aangeroep het, wat hom beywer het om U aan te kleef nie... U heilige stede het ‘n woestyn geword.” Jes 64:7,10

In wese, het Jesaja gesê, “HERE, U het ons geseën met goeie leermeesters, musiek en programme. Maar ons het U teenwoordigheid, U vuur, U Heilige Gees krag nodig. Ek sien niemand wat na U uitroep nie. HERE, skeur die hemele, daal neer en raak ons aan.”

Geliefde, ek stel dit aan jou voor: Wat ‘n toonbeeld van Christus se kerk vandag. Ons is geseënd met meer werktuie vir evangelisasie as enige ander geslag. Ons het meer media uitgange vir die Evangelie — meer boeke, webwerwe, TV en radioprogramme — as ooit tevore. En nou is leraars en gemeentes meer geleerd as ooit. Ons het meer kennis oor die Bybel, die mensdom en onsself as enige ander tyd in die geskiedenis.

Tog, in een nasie na die ander, kan ‘n Christen in ‘n kerk wat in die Bybel glo, inloop en daar uitkom sonder om die teenwoordigheid van Jesus te beleef. Dit is ook raar om uit die diens uit te kom en te sê, “Ek was vernuwe en weer lewend gemaak deur God se huis te besoek.” Eenvoudig gestel, daar is baie min Heilige Gees krag in werking in baie van die kerke. Volgens my, mis ons Jesaja se roepstem: “HERE, openbaar Uself. Raak U mense weer ‘n keer aan.”

Eeue later, is dieselfde roepstem gehoor onder ‘n ander oorblyfsel.

Dieselfde roepstem het gekom van 120 gelowiges wat in ‘n gehuurde kamer in Jerusalem bymekaargekom het. Dit was ‘n tyd baie soos Jesaja s’n — ‘n tydperk van groot godsdienstige waarneming met talle wat van oral oor Israel na die tempel gestroom het. Daar was groot vertoon en die sinagoges het van godsdienstige mense gewemel. Tog was hierdie byeenkomste leweloos. Die mense het belangeloos net die rituele nagevolg.

Jy mag wonder, “Hoe kan dit wees? Dit was die geslag wat onder die vurige prediking van Johannes die Doper gesit het. Dit was die geslag wat God in die vlees gesien het — Jesus — wat tussen hulle gewandel het en wonderwerke gedoen het.” Tog was hulle leweloos, droog en leeg.

Jesus self het oor hierdie hoogs godsdienstige mense geween. Hy het uitgeroep: “Julle het die gedaante van godsaligheid en julle gaan rond en doen liefdadigheidswerk. Maar van binne is julle dood. Julle is toegewyd in julle rituele, maar in julle harte is daar geensins enige lewe nie.”

Hulle was nie aangeraak deur die tekens en wonders wat Jesus gedoen het nie. Hulle was nie in beroering gebring toe Hy duiwels uitgedryf het en mense, wat vir jare demoniese binding gely het, verlos het nie. Op die ou einde, het hulle Hom verwerp en weggedraai van God se genade.

Die HERE verloor egter nooit moed met sy mense nie. Jesus het vir sy 120 dissipels geprofeteer: “Ek gaan my Gees op alle vlees uitstort.” Om hulle hiervoor voor te berei, het Hy hulle beveel, “Gaan na Jerusalem en wag daar totdat Ek kom.”

Christus se boodskap aan sy volgelinge was in wese die volgende: “Wanneer julle saam is, sal vuur uit die Hemel op die hele vergadering val en julle harte sal sag word. My bonatuurlike vuur sal alle berge verwyder — in julle naaste, julle mede-Jode en in alle nasies. Berge van hardheid en ongeloof sal verdwyn en duisende sal in een uur gered word. Die noem van my Naam sal menigtes oortuig en onder sondebesef laat kom.”

Toe daardie 120 dissipels getrou in die Bovertrek bymekaar gekom het, het hulle nie gewag vir ‘n datum op die kalender nie. Die Bybel sê, “En toe... was hulle almal (let op) eendragtig bymekaar.” Hand 2:1. Ons het vandag Eendragtigheid nodig, bo-oor die kerkgrense heen,

Dit beteken dat hulle as een liggaam vir een doel saamgekom het: met die hoop om Jesus se belofte vervul te sien. Hulle uitroep was dieselfde as in Jesaja se tyd: “Here, skeur die Hemele en daal neer. Laat alle berge van menslike en demoniese teenstand voor U teenwoordigheid verdwyn, sodat die verlorenes gered kan word.”

Ons weet wat gebeur het: Die Heilige Gees het neergedaal met sigbare vuur wat op die dissipels se hoofde verskyn het. Hierdie Heilige uitstorting het hulle na die strate van Jerusalem geneem, waar duisende lewelose godsdienstige mense gesien en gehoor het wat gebeur.

Onmiddellik het die Gees op daardie skare geval en elke berg van teenstand het verdwyn. Petrus het opgestaan om te preek en skielik het diegene wat Jesus verwerp het — massas wat hulle harte verhard het — sag geword met die noem van Christus se naam. En 3 000 mense het uitgeroep om gered te word.

Dink aan wat God besig was om te doen in daardie oomblik. Oral oor die wêreld van daardie tyd, was daar oorloë, opstande, koninkryke wat nasies binnegeval het, ‘n tyd van groot duisternis. Veelvoudige miljoene was besig met handel, terwyl vragskepe en handelskaravane die wêreld deurkruis het. Tog was God se aandag en fokus op die 120 nederige, biddende Heiliges wat in ‘n klein, gehuurde kamer bymekaar gekom het. Wat vertel dit vir ons? Eenvoudig gestel, wanneer God ‘n vuurhoutjie trek, moet daar fynhout wees voordat dit kan vlam vat. Terwyl sy Gees op diegene by Pinkster geblaas het, het die flikkerende vlam ‘n vuur geword wat gou die hele aarde sou vul.

Weereens verrys dieselfde Roepstem oral oor die wêreld vandag.

Ons HERE God Jaweh het ‘n Heilige oorblyfsel in elke nasie. En huidig is Hy besig om mense voor te berei wat hulleself opgewek het om Hom vas te gryp. In klein gemeenetjies, dorpies, en byeenkomste reg oor die aarde — in China, Indië, Europa, Afrika, selfs in Suid-Afrika, Noord en Suid Amerika — is daar ‘n Roepstem wat verrys en meer intens word: “O God, skeur die Hemele oop en daal neer. Stuur U Heilige Gees vuur. Raak alle vlees aan en manifesteer U teenwoordigheid.”

Hulle weet dat Jesus se woorde aan sy dissipels ook op hulle van toepassing is: “My Gees sal alles verander binne ‘n oomblik. Alle berge van hardheid en ongeloof sal verdwyn en elkeen wat teen jou gestaan het, sal nou saamkom.”

Wanneer dit gebeur, sal daar geen advertensies van die byeenkoms wees nie — geen TV kameras, geen prominente Evangelis, geen organiseerders wat ‘n “herlewing” opvoer nie. Pleks daarvan, sal daar net desperate, honger mense wees wat wag dat Hy Homself openbaar in sy heerlikheid en reddende krag.

God se mense weet dat Hy die enigste onderhoudende bron in hierdie moeilike tyd is en binnekort gaan die wêreld dit weet. Soos die ekonomie wêreldwyd dieper sink — soos Iran en Rusland meer dreigend word en globale rampe plaasvind — sal mense nie ‘n boodskap van selfvervulling duld nie. Hulle sal eis om die realiteit van God te ken in ‘n wêreld wat buite beheer raak.

En die belofte wat God vir Jesaja gegee het, is ook vandag van toepassing: “Van ouds af tog het niemand dit gehoor of verneem nie, geen oog het ‘n God gesien wat werksaam is vir wie op Hom wag nie, behalwe U." Jes 64:4, kursief myne.

“God gaan ‘n nuwe en vars ding doen, dinge waarvan nog nie tevore gehoor is nie, dinge wat Sy mense nie self kon uitdink nie. En Paulus sê ons gaan hierdie wonderlike dinge beleef: “Maar God het dit aan ons deur sy Gees geopenbaar.” 1 Kor 2:10.

Wie sal hierdie beloofde uitstorting ontvang? “Wie op Hom wag.” Die woord vir “wag” hier beteken “saambind,” “saamkom.” In hierdie geval, het God se mense saamgekom en saamgebind vir een doel, om aan een belofte vas te hou: dat Hy sal neerdaal met sy teenwoordigheid en harte sal aangeraak en sag word.

Daar is reeds bewyse dat God die Hemele skeur en deur sy Gees neerdaal.

Bykomstig tot die groeiende honger wat ek in Christus se liggaam sien, is daar ander bewyse:

1.Daar is ‘n uitbreek van blydskap selfs al word dinge donkerder. Dit is een van die sekerste bewyse dat die Heilige Gees bonatuurlik begin werk het. ‘n Gees van blydskap breek uit oor God se mense en hulle prys Hom triomfantlik te midde van donker tye, “U kom hom tegemoet wat met vreugde geregtigheid beoefen." Jes 64:5

Hierdie blydskap gaan die bron van ons krag word in dae wat kom. Ons bediening ontvang berigte van oral oor die wêreld wat beskryf hoe die kerk bonatuurlike blydskap in die moeilikste toestande beleef. En dit gebeur onder gewone Christene wat tot die Here gebid het om hulle aan te raak. Hulle berge van vrees smelt weg soos was en hulle roep nou van blydskap.

2.Wanneer die Heilige Gees soos ‘n stortreën kom, sal Hy die bruid van Christus opwek met ‘n roepstem. Wat sal die Gees se roepstem wees? “Daar kom die bruidegom; gaan uit Hom tegemoet” (Matthéüs 25:6).

Dit is tragies dat die boodskap van Christus se Tweede Koms byna vandag van die preekstoele verdwyn het. Die huidige geslag van pastore, evangeliste en skrywers noem selde Jesus se spoedige terugkeer. Selfs op die Internet, waar talle boodskapborde vol gesprekke oor die kerk is, is daar nie ‘n geluid oor Christus se koms nie. Tog sê Johannes dat die roepstem van die kerk in die laaste dae die volgende sal wees: “En die Gees en die bruid sê: Kom! En laat hom wat hoor, sê: Kom! En laat hom wat dors het, kom; En laat hom wat wil, die water van die lewe neem, verniet.” Openb 22:17

Sê vir my, waar is die stemme wat roep, “Kom, HERE Jesus?”

Christus waarsku sy kerk, “Waak dan, omdat julle nie weet watter uur julle HERE kom nie.” Matthéüs 24:42). “Daarom moet julle ook gereed wees, want die Seun van die mens kom op ‘n uur dat julle dit nie verwag nie” (Matthéüs 24:44). “Sy vrou het haar gereed gemaak” (Openbaring 19:7). Waar is die kerk wat waak, wag en hunker na Jesus?

Jesus het sterk woorde gehad vir hulle wat oor sy spoedige terugkeer sou spot: “Maar as daardie slegte dienskneg in sy hart sê: My heer talm om te kom — en hy...saam met die dronkaards begin eet en drink, dan sal die heer van dié dienskneg kom op ‘n dag dat hy dit nie verwag nie en op ‘n uur dat hy dit nie weet nie.” Mat 24:48–50

Ek vra jou, was daar al ooit ‘n tyd waarin die mensdom so vasgevang was in geldgierigheid? Die partytjie is oor — die ekonomie van die hele wêreld bewe — menigtes, wat baie in die kerk insluit, is egter in ontkenning daaroor.

Tans word die Heilige Gees uitgestort om ‘n sluimerende kerk op te wek om vir Sy koms voor te berei: “Hierdie wêreld is nie jou woning nie. Wek nou jouself op. Maak gereed om jou Bruidegom te ontmoet!”

Geen mag in die hel of op die aarde kan die Heilige Gees se werking keer wanneer Hy kom nie.

Ek weet dat die Bybel sê dat Satan in die laaste dae met groot woede kom. Maar ek kan nie verstaan waarom God toelaat dat Satan en sy magte die kerk vrylik kan aanval sonder dat die Heilige Gees in groter krag en manifestasie kom nie.

Ek weet die Bybel sê dat goddelose mense meer en meer goddeloos sal word en dat daar ‘n groot afval sal plaasvind. Ek weet dit sê dat die liefde van baie sal verkoel en dat die geloof van baie skipbreuk sal ly. Ek weet dit sê dat vals predikers sal kom en baie mislei en dat mense plesier meer sal liefhê as vir God. Ek weet dit sê dat selfs God se uitverkorenes meer versoek sal word. En ek weet dat baie kerke louwarm sal word soos die koms van Christus nader kom.

Maar geliefde, nie een van hierdie dinge kan die werk van die Heilige Gees verhinder nie. Niks kan die Roepstem van oorwinning wat Hy bring, uitdoof nie. Niks kan die groot, stygende gety van triomfantlike lofprysing wat kom, terughou nie. Niks kan sy vuur blus of sy stortreën keer nie.

Liewe Heilige, ek dring by jou aan: wees gereed vir diegene in jou werkplek wat kom vra, “Ek weet dat jy ‘n Christen is. Ek is so bekommerd oor wat in die wêreld aangaan. Vertel asseblief vir my wat jy glo.” Aan elke nederige pastoor van ‘n klein gemeente en aan elke leier van ‘n ongesiene bidgroep, ek dring by jou aan: Waar jy ook al geroep is, wil die Heilige Gees in jou midde inkom, jou aanraak en jou laat herleef. Sal jy dit glo?

Die enigste ding wat daardie 120 dissipels in die Bovertrek gehad het om aan vas te hou, was ‘n belofte van Jesus dat Hy sou kom. En Hy het gekom met ‘n krag, wat nog nie in die hele geskiedenis gesien is nie. Net so, het ons vandag ook net die belofte van ons Here om aan vas te hou. Hy het aan almal, wat Hom sou volg, belowe, “En Ek beskik vir julle ‘n koninkryk soos my Vader dit vir My beskik het.” Luk 22:29

Huidig hoor die HERE sy mense se roepstem dwarsoor die wêreld. En Hy stort sy Heilige Gees uit met sy eie roepstem: “Amen, ja kom, HERE Jesus.” Openb 22:20

Soos die Gees neerdaal en ons harte aanraak, laat dit ook ons Roepstem wees: “Kyk, Jesus kom. Laat ons uitgaan om Hom te ontmoet!”

Moenie bang wees nie!

Die gerustelling

In ons daaglikse gang kry ons soms die wind reg van voor, beland ons soms onverwags in ontstellende en dreigende situasies.

Dr H. O. van Gilder van die Corban Christen Universiteit in Amerika, vertel van `n werker wat by `n bouprojek betrokke was en soms tot laataand moes werk.

Op die kant van `n muur, etlike verdiepings hoog, verloor hy een nag sy ewewig en val van die muur af. Hy slaag egter daarin om die rand van die muur met sy vingers vas te gryp. Daar hang hy, letterlik tussen Hemel en Aarde. Onder is dit donker.

As iemand hom tog net raaksien! Hy skreeu om hulp, maar sy stem word oordonder deur  die gedreun van masjinerie. Hy voel sy arms word lam en sy vingers dreig om die greep op die muur se rand te verloor.

Hy bid, maar geen wonderwerk vind plaas nie.

Uiteindelik glip sy lam vingers van hul greep op die muur los en met `n snik van ontsteltenis val hy – net 15cm ver. Hy land op `n steier wat daar al langs die muur opgerig was en wat hy in die donker nie kon sien nie.

            In ons daaglikse ervaringe en ook in ons geestelike belewing, kom ons in situasies wanneer ons desperaat raak en voel ons moet met ons vingers vasklou aan wat ons ook al beet het.

Van Gilder skryf: “Net soos baie Gelowiges... bewus van swakhede (wat hulle nie maklik wil erken nie) en bewus van gevare, lewe hulle in vrees... Angstig en meeste van die tyd ongelukkig... tog, onder hulle, altyd, is daar die liefdevolle arms van ons Almagtige Redder Jesus Christus, die HERE.

 Die skuit “….is deur die golwe geteister, want die wind was van voor… Jesus het gesê: ‘Wees gerus, dit is Ek. Moenie bang wees nie.’”Matt 13:24,27 – Sjibbolet  

Strek jou uit na wat voor is

Jy het niks verloor nie, inteendeel...

Kyk wat belewe Eiisa in 2 Konings 6:1-7.

Hier is ‘n groep profete besig om bome, wat gebruik gaan word om nuwe huise te bou, met byle af te kap. Een van die profete het die kop van sy byl in die water verloor en hy is paniekbevange omdat dit geleen was.

Elisa reageer deur ʼn stok te neem en dit op die plek in die water te gooi waar die bylkop geval het. Die kop van die byl dryf onmiddelik terug na die oppervlak.

Hier is baie uit te leer. God gee om vir wat jy verloor het. Geen saak is te klein vir ons God nie, selfs ʼn verlore bylkop is vir Hom belangrik.

Wat het jy verloor? Het jy ʼn seëning, ʼn verhouding, liefde, vrede, geluk, geld, jou reputasie of enige iets anders verloor?

Die goeie nuus is dat God so baie omgee vir wat verloor het, dat Hy jou kan help om dit te herwin.

God kan jou help om te vind wat jy verloor het deur te begin kyk waar dit geval het. Gaan terug na waar jy die spoor byster geraak het en laat God toe om jou terug te help op die spoor.

Die dinge wat was, sal waarskynlik nie weer in plek kom nie, maar sal vervang word met dit wat groter en meer lieflik is.

Dit mag dalk nodig wees vir jou om op te hou met iets en iets anders te begin doen. Jou bylkop is nie weg nie.

Wat ook al, jy het die HERE se goedheid en guns aan jou kant. Sien Sy belofte:

“En julle, kinders van Sion, juig en wees bly in die HERE julle God, want Hy gee julle die lering tot geregtigheid en laat op julle neerdaal die reën, die vroeë reëns en die laat reëns, soos voorheen.

“Dan sal die dorsvloere vol koring wees en die parskuipe van mos en olie oorloop.

“En Ek sal julle vergoed vir die jare wat die treksprinkaan, die voetganger, die kaalvreter en die afknyper verslind het -- my groot leërmag wat Ek teen julle gestuur het.

“Dan sal julle oorvloedig eet en versadig wees en die Naam van die HERE julle God prys wat wonderbaar met julle gehandel het, en my volk sal in Ewigheid nie beskaamd staan nie.” Joël 2:23-26

En skielik sal jy sê: “Die  lof  kom  God  toe wat  my  gebed  nie  afgewys  en  Sy  trou  nie  van  my weerhou  het  nie. Ps 65:20

En byvoeg: “Gits, kyk, ek het niks verloor nie, ek het inderdaad veel meer bygekry!”

Die geheim: Vergewe en vergeet en strek jou uit na wat voor is! – Sjibbolet 

Biologiese ouers soek hulle kinders

Vaders word in hierdie tyd deur die Gees van Elia opgewek om terug te keer na hulle kinders. So lui hulle die Koms van Christus binne. Die Gees van Elia moet in die Kerk aanwesig wees, toegelaat word, verwelkom word.

            “En hy sal voor Hom uitgaan in die gees en die krag van Elía (hoekom?), om die harte van die vaders terug te bring tot die kinders...” Luk 1:17

            Maleagi het al profeteer: "Ek gaan vir julle die profeet Elia stuur voordat die dag van die Here kom, die groot, verskriklike dag. Elia sal vaders en kinders versoen...." Mal 4:5-6

            Die Gees van Elia sal die morele verval in en om die Kerk omkeer en die  Gees van Isebel en ook Agab, wat alles verniel, teenstaan. Die Kerk maak gereed vir die Wederkoms... sonder vlek of rimpel.

            Reg oor die wêreld verbrokkel huwelike in toenemende maat die afgelope 50 jaar en in Suid-Afrika loop een uit elke drie huwelike op die rotse. Soms is dit een uit elke twee huwelike. Buite-egtelike kinders word in toenemende maat die afgelope 50 jaar gebore.

            Vaders ontken vaderskap. Die Gees van Isebel verwoes predikante, gemeentes, huwelike huisgesinne, laat selfs staatspresidente en konings tuimel. In Italië is 90% van alle mans en vroue ontrou. Dit het ‘n aanvaarde kultuur geword. Dié toestand kom reg oor die wêreld voor, ook erg in SA.

            God se oplossing vir die Eindtyd, is die herstel van vaderlose volke, die herstel van Sy vaderlose Kerk. Die Gees van Elia sorg vir vrymaking van die Gees van Isebel se onheile.

            Hier is ‘n nuwe ontwaking en ‘n vars bries van Herlewing vir die volke. Kinders het die liefde en aandag van ‘n vader broodnodig.

            Op die Internet wêreldwyd, maar ook in SA is tienduisende aangenome kinders wat hul biologiese ouers soek. Biologiese ouers soek ook. In kinderhuise sit hulpelose kinders met verlange langs die heiningdrade: Wanneer kom hulle mammas en pappas hulle haal?

            Oplaas moet hulle in pyn aanvaar: Hulle is alleen.

Die HERE het ‘n reuse omgee vir kinders. Almal wat na kinders omsien, kan weet dat die HERE na hulle sal omsien. Matt 7:11. Hy berei vir Homself lof uit die mond van kinders en suigelinge. Matt 21:16

            Mens wonder hoekom die profesie juis klem lê op die vaders wat met die kinders moet versoen. Die antwoord is die volgende...

            Navorsing is in 21 lande wêreldwyd gedoen:

·       63% van selfmoorde kom van huise met afwesige pa’s

·       80% van verkragting wat uit woede en frustrasie gepleeg word, kom van huise met afwesige pa’s

·       70% van jeugdiges in institusionele inrigtings wat deur die staat bestuur word, kom uit huise met afwesi-ge pa’s.

·       85% van kinders met gedragsprobleme kom van huise met afwesige pa’s.

·       90% van kinders wat rondswerf sonder vaste huisvesting, kom van huise met afwesige pa’s.

·       71% van kinders wat nie hul skoolloopbaan voltooi nie, kom van huise met afwesige pa’s

Wanneer mans eienaarskap neem om hul lewe en prioriteite te verander en hul verantwoordelikheid en Goddelike gesag beoefen soos God dit bedoel het, kan dit ʼn reuse verandering en impak in ʼn gemeenskap bring.



Help ons asseblief om die volgende gesinne te herenig:

·       As jy as seun op 25 Augustus 1983 in Johannesburg (Boksburg/Benoni) gebore is en jou biologiese ouers soek, het ons straks baie goeie nuus vir jou.

·       As jy as meisie op 13 Julie 1974 in Johannesburg gebore is, en jou biologiese ouers soek, het ons straks vir jou ook baie goeie nuus.

·       Kontak ons by sjibbolet.buro@gmail.com  of beindapaar@gmail.com