Wanneer gevaar van alle kante af dreig

In ‘n woud is ‘n dragtige  bokkie besig om te lam. Sy raak rustig op ‘n lappie gras langs ‘n sterk vloeiende rivier. Vir haar lyk dit soos ‘n veilige plek.

            Skielik begin die geboortepyne. Terselfdertyd begin daar weerlig uit die donker wolke bo die woud uitslaan. Die aarde dreun van die donder.

            Die weerlig veroorsaak ‘n veldbrand. Die vlamme skiet gou hoog in die digte bome in. Die geboorte is in volle swang. Op ‘n afstand merk sy ‘n jagter met pyl en boog. Hy wil haar skiet.

            Sy merk aan haar regterkant ‘n honger leeu op pad na haar. Sy is vasgekeer... die vlammemuur aan die en kant, die jagter aan die anderkant, regs kom die leeu kruipend nader en aan haar ander kant is die snel vloeiende rivier.

            Die geboorte gaan voort en die arme bokkie staar die dood in die gesig, lammetjie en al.

            Met gevare alkant is die geboorte byna verby. Sal sy en die lammetjie oorleef?

            Sy fokus op die geboorte van ‘n nuwe lewe.


Dan gebeur alles tegelyk te midde van reën, weerlig en donderslae:

·        Die weerlig verblind die  jagter;

·        Die pyl uit die jagter se boog swiep by die bokkie verby en tref die naderende leeu;

·        Dit begin baie hard reën en stadig maar seker word die naderende vuur geblus;

·        Die bokkie skenk geboorte aan ‘n volmaakte lammetjie. Kyk weer na die gebeure  hierbo en vra dan: Had die bokkie enige invloed op die gebeure? Geensins.

            In ons lewens gebeur dit ook dat ons keuses moet maak want gevare dreig van alle kante af. Ons antwoord berus daarin dat ons nie vir ‘n oomblik afwyk van ons doel voor oë nie. Bly gefokus.

            Soms kan gedagtes baie kragtig wees en ons oorweldig. Die bokkie leer ons ‘n les. Sy het gefokus gebly op die skenking aan nuwe lewe. Die res was in elk geval nie in haar hande nie.

            Waar is ons fokus? Waar is ons geloof en hoop? Te midde van watter storm ook al, behou jou geloof in die HERE want Hy sal jou nooit teleurstel nie. Nooit! – Wekroep

Glorieryke Herlewings

Herlewing in verskeie lande is sterk aan die toeneem. Gelowiges ter plaatse sal hulle oë op Jesus moet vestig in afwagting op die uitbreek van die Herlewing in SA.

          Sekere kenmerke van die Herlewing in ander lande bevat verskeie interessanthede.

          ‘n Sleutelvers is Jon 14:12 “Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, wie in My glo – die  werke wat Ek doen, sal hy ook doen; en hy sal groter (meer) werke doen as dit...”

          Die beleid is: Ons is nie geroep om te oortuig nie, maar om té getuig.

          Pleks van preek, word Jesus  eerder  in aksie aan mense voorgestel.

          Hande word gelê op mense van alle rasse, tale en gelowe vir fisiese en of geestelike genesing en die wonderwerke laat die mense na Jesus as Verlosser gryp. Hulle word nie vertel van Jesus nie, maar fisies gewys wie Jesus is.

Diegene wat die wonderwerke belewe, begin ook sommer dadelik vir ander bid en lei hulle na die HERE.

          Getuienisse oor Goddelike gesigte, interaksie met Engele kom van oral. Mense kom in hulle duisende tot bekering. Geld om kostes te dek word nie eers oor gepraat nie, dit is eenvoudig net beskikbaar.

Tussen al die Herlewingsnuus deur belewe skrywer ‘n gesig: Ek ry kerk toe. Die kerk is op die een hoek van ‘n breë kruising. Daar aangekom vra ek: Maar waar is die kerk dan? Daar was geen teken van ‘n kerkgebou nie. Dit was laas naweek nog hier.

          Pleks daarvan staan daar honderde van die allermooiste bome en plantegroei. Dis ‘n begraafplaas... lowerryk, pragtig en netjies.

          En daar sit ek en verkyk my aan dit alles. Ek vra: HERE, en dit?

          Dis die einde van die kerkera. Jesus se Koms is naby en dit kan nie langer geduld word dat Sy volk in duisende kerkgenootskappe verdeel is, elkeen met sy eie  stel dogmatiese reëls nie. Praatjies soos “ek het my kerk” kom tot ‘n einde. Dit word vervang met “ek is die kerk!”

          Die aardsgebondenheid van Gelowiges word vernietig. Engele raak al hoe meer by Gelowiges se lewens betrokke.

          Maar waarom ‘n kerkhof wou ek weet? Dis die Gelowiges se “Eie Ek” wat daar begrawe word. Alle fantasieë verdwyn, alle eie opvattinge, alle eie oortuigings, alle weerstand, alle selfvoldaanheid, alle wanpersepsie, alle geheime en lidmaatskap aan geheime organisasies, alles wat nie tuishoort in die lewe van ‘n Jerusalem Pelgrim nie, verdwyn, so ook eie trots en windmakerigheid.

          Alles word vervang met liefde, omgee en nederigheid.

          Geen begrafniskar ry ooit die kerkhof binne nie. Gelowige begrawe self hul “Eie Ek” daar. Oral maak Gelowiges gereed om sonder vlek of rimpel Jesus se Koms af te wag.

          Geestelik verdwyn alle spoggerige haarstyle, kleredrag, spogmotors, spoghuise.  Gelowiges beweeg terug na eenvoud.

          Gelowiges sal nooit weer oor die duiwel praat nie, nooit weer belas raak met Skriflose uitsprake nie. Almal sal van Engele praat en geestelike boodskappe uitruil, mekaar bekragtig. Hier ontstaan ‘n Hemelse opgewondenheid soos wat almal na oorwinningsgrond beweeg. – Einde van die gesig.

          Dit is inderdaad ook wat nou in die Herlewings gebeur: Dogma, kerk en tradisie verval.

          Die mens staan naak voor God, gestroop van aardse gebondenheid. Saam met die Herlewing kom die reikhalsende verlange na Jesus se koms.

          Gelowiges in SA smag al lank na Herlewing. Oral is gebedgroepe aan die bid daarvoor. Dit gaan kom, vir seker. Hou moed. – Wekroep

“Jesus, help my, help my...'

‘n Vrou het by ‘n familiebyeenkoms vir Kim Meeder gesê: “Ek is so jammer, maar ek het slegte nuus vir jou: Jou pappa het so pas jou mamma vermoor en toe sy eie lewe geneem.”

Die 9-jarige Kim het geskreeu: “Jy lieg, jy lieg” en uit die huis gehardloop. Sy het so ver gehardloop dat sy uiteindelik pootuit in die stof neergeval het, soekende na haar asem.

Toe skielik hoor sy hoe haar kinderstem uitroep: “Jesus help my, help my, ek het U nou nodig.”

Sy vertel: “Ek het nie eers geweet wie Jesus s nie. Ek was nog net twee keer in my lewe in ‘n kerk en daar het ek van Jesus gehoor. “

“Die volgende oomblik het Jesus voor my gestaan. Hy het my hand geneem en dit nog nooit gelos nie.

“Ons kan God nie altyd verstaan nie, maar ons moet Hom vertrou. Hy verlang dat ons deurentyd in Sy teenwoordigheid moet wandel.

“ Die Heilige Gees is soos ‘n sterk magtige rivier. Ons kan nie vir die rivier sê waarheen dit moet vloei nie... en moet dit ook nie probeer doen nie. Spring net in en laat die stroom jou neem waar die Gees jou wil neem.”

Dit is presies wat op die oomblik wêreldwyd gebeur. Herlewingsvure begin oraloor brand. Mense vergeet van kerklike dogma en tradisies. Die Heilige Gees neem alles oor.

Gelowiges leef oornag in oorwinning.  Niemand is langer ‘n prooi nie, maar eerder ‘n onverskrokke stryder.

Nog ‘n tendens is soos in die vorige Herlewing waar selfs kinders en leke die Evangelie uitdra en vir mense hande oplê ten aanskoue van verstommende wonderwerke.

Uit talle oorde kom die getuienis: “Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, wie in My glo – die werke wat Ek doen, sal hy ook doen; en hy sal groter (meer) werke doen as dit, omdat Ek na my Vader gaan.

“En wat julle ook al in my Naam mag vra, dit sal Ek doen, sodat die Vader in die Seun verheerlik kan word. As julle iets in my Naam vra, sal Ek dit doen.” Joh 14:12-14















Kim by een van haar perde.

Kim Meeder en haar man Troy het in 1993 in Oregon, Amerika grond gekoop waar hulle hawelose en mishandelde kinders en perde versorg.

Een dag het ‘n jong perd se been gebreek. Kim en vier vroue het met die jong perd huis toe aangesukkel waar hulle die perd gemaklik gemaak het, Die een been was agterstevoor gedraai in die breek.

Sy het die veearts gaan bel om die jong perd te kom uitsit. Nadat sy gebel het, het sy bitterlik begin huil en gesê: “HERE, ek gaan nou ‘n lewe neem en dis so onregverdig, kyk net hoe jonk is die perd.”

Sy en haar werkers het toe vir die perd gaan bid. Met die vroue veearts se koms was die perd se been heeltemal genees en die perd het rondgeloop asof niks verkeerd was nie.

Die veearts het gegroet en na haar motor gestap.  Skielik sê die Heilige Gees vir Kim: “Keer die veearts, hierdie situasie is nie oor die perd nie, maar oor die veearts.”

Sy het dadelik die veearts agterna geloop en gekeer. Toe Kim liefdevol met haar begin praat, het sy ‘n halfuur lank bitterlik gehuil.

Sy vertel dat sy ‘n gemors van haar lewe gemaak het en op die punt was om selfmoord te pleeg, toe Kim gebel het. Die rewolwer was reeds teen die veearts se kop, gereed om die sneller te trek.

Albei vroue het besef, dit was toe nie oor die neem van ‘n lewe nie, maar die redding van ‘n lewe. Toe die veearts tot bedaring kom, het sy Jesus aangeneem, is sy Wedergebore.

Sulke getuienisse kom van oral. Gelowiges word  uiters sensitief vir die Heilige Gees.  Gelowiges in Suid-Afrika moet ophou murmureer en God vir wonderwerke begin vertrou. Eseg 37 gaan in vervulling. – Wekroep

WATTER gebed vir jou?

“As die Evangelie wat ons verkondig, tog nog met ’n sluier bedek is, is dit bedek vir dié wat verlore gaan …wie se verstand deur die god van hierdie wêreld verblind is…”
Rom 4:4

            Dr. Wolcott Calkins, ’n Amerikaanse predikant, was in Suid-Frankryk toe hy gevra is om ’n landgenoot te besoek: ’n geboë, teruggetrokke, ouman. Na ’n paar algemene, vriendelike kennismaak woorde vra dr. Calkins hom: “Glo u in die Eewigheid?” Sonder om ’n oomblik te huiwer antwoord hy: “Ja, ek glo dit vas.” “Wat is u hoop vir die Ewigheid?” is dr. Calkins se volgende vraag.

Weer sonder huiwering kom die antwoord: “Ek hoop om Ewig gelukkig in die Hemel te wees.” “Sal u my vertel waarop u, u goeie hoop grond?”

“Dit doen ek graag,” kom die antwoord weer dadelik. “Ek het in my lewe niks gedoen wat sleg is nie. My klein foutjies, wat algemeen onder alle mense is, glo ek sal God oorsien. In alle ernstige dinge is my rekening skoon. Ek vertrou op ’n regverdige beloning vir ’n goeie lewe.”

Dr. Calkins was sprakeloos. Vertrouende in die werking van die Heilige Gees in die ouman se hart, probeer hy die onverdienstelikheid van ’n mens se eie goeie dade verduidelik. Hy vertel hom van die vrye gawe van God se vergifnis en die Ewige Lewe op grond van Christus se verdienste en offerdood aan die kruis. Hy kan sien dit maak geen indruk op die ouman nie.

Uiteindelik staan dr. Calkins op om te gaan. “Maar gaan u nie vir my ’n gebed doen nie?” wil die ouman verbaas weet.

“Wat kan ek bid?” vra dr. Calkins. “Die Fariseër se gebed: ‘O, God ek dank U dat ek goed is en nie so sleg soos ander nie,’ kán ek nie saam met u bid nie.

“Die tollenaar se gebed, ‘O, God, wees my sondaar genadig,’ wil ú nie saam met my bid nie.”

Die ou­man het dit nie verstaan nie. Op die ouman se verdere aandrang, doen dr. Calkins ’n kort gebed vir hom en vertrek. Kort daarna is die ouman oorlede.

            Terug in Amerika doen dr. Calkins moeite om die ouman se weduwee op te soek. Hy wou ook graag meer van die ouman te wete kom.

Uiteindelik neem een van die weduwee se broers dr. Calkins eenkant toe. “U het hom kort voor Sy dood besoek, waaroor ons dankbaar is, en u het reg om die waarheid oor hom te weet. Hy was ’n vervalser. Hy het juis Frankryk toe gevlug om aan die gereg te ontkom.”

Die onbekeerlike hart, verblind deur Satan, weier om Sy sondes raak te sien en dit te bely. Hy verwerp Christus se soenverdienste en roem in Sy eie goeie werke. Hy wíl nie voor God skuldig voel nie.

“God is ryk in goedheid, verdraagsaamheid en geduld…Besef jy nie dat God jou deur Sy goedheid tot bekering wil lei nie? Maar deur jou verharding en jou onbekeerlike hart is jy besig om vir jouself straf op te gaar vir die oordeelsdag…” Rom 2:4,5

Kom, maak vandag jou hart oop vir Sy lig, sodat jy jouself in Sy lig kan ken.” – Wekroep

Dra ‘n las en red jouself!

Jes 55: 1–6; “Kom…selfs ook dié wat nie geld het nie, kom, koop en eet; ja, kom, koop sonder geld en sonder om te betaal… “

            ‘n Vrou bel en soek hulp. Haar man ly aan ‘n ongeneeslike siekte. Dit laat ons dadelik aan Dr Lambie dink.

Dr. Thomas Lambie, wat as geneesheer sendingwerk in Ethiopië gedoen het, moes dikwels snel vloeiende en diep riviere oorsteek, skryf Christian Victory.




Die gevaar van die snel vloeiende riviere was, 'n mens word van jou voete afgepluk en dan met die snelstroom meegesleur na 'n dieper stroom, of na 'n waterval, of dat mens teen een van die baie rotse verpletter kon word.

Dr. Lambie het by die plaaslike bewoners die geheim geleer om veiliger deur so 'n stroom te kom. 'n Mens soek 'n groot klip. Hoe groter en swaarder hoe beter. Die gewig word op die skouer geneem en dit dien as anker.

Die ekstra gewig druk jou voete stewiger op die bodem vas en jy kruis die rivier met groter veiligheid. Jou voete word nie so gou onder jou uitgespoel nie.

Foto: Dr Lambie en sy vrou

Dr. Lambie se gevolgrekking: “Terwyl ons die gevaarlike stroom van die lewe deurkruis het ons die gewig van di         e dra van laste nodig om op ons geestelike voete te bly.”

            Dr. Lambie (1885 - 14 April 1954), wat van Pittsburgh in Amerika kom, het  later ‘n Ethiopiese burger geword en twee hospitale daar gevestig.

Hy het ook as mediese dokter  sendingwerk in  Soedan, Nigerië en Palestina gedoen. Hy was juis op besoek by Jesus se graf in Jerusalem toe hy Huis toe is.

            Rom 5:3-5 sê: "Ons verheug ons ook in die swaarkry, want ons weet: swaarkry kweek volharding, en volharding kweek egtheid van geloof, en egtheid van geloof kweek hoop; en die hoop beskaam nie, want God het Sy liefde in ons harte uitgestort deur die Heilige Gees wat Hy aan ons gegee het".

            Dwarsdeur die Skrif kry ons hierdie negatiewe elemente en swaarkry, wat gelowiges soos laste moes dra. Abraham moes kinderloos voortbeweeg, Jakob se broer veg teen hom, Josef word as slaaf verkoop en beland in Egipte in die tronk, Job ervaar groot teëspoed en word deur sy vriende misverstaan, Dawid moet gedurig vir Saul vlug, Daniël beland in die leeukuil en sy vriende in 'n brandende oond, Jeremia word vervolg en in 'n put gegooi.

So loop hierdie patroon deur die Skrif.  ‘n Vrou het een oggend baie beswaard vir wyle dr Andrew Murray gebel oor haar probleem.  Hy het vir haar gesê: “Soek vir jou vir nog ‘n beswaarde vrou dan bid julle saam.”

”Wees in alles dankbaar, want dit is die wil van God in Christus Jesus oor julle.” 1 Thes 5:18 – Wekroep

‘Watter reg het jy om bedruk te wees?’

Terwyl Martin Luther midde in die Hervorming was, het die Pous 'n hewige poging aangewend om hom terug te bring Roomse Kerk toe. Hy het 'n kardinaal gestuur om hom om te praat en 'n groot geskenk in goud saamgestuur.

Die kardinaal het vir die Pous teruggeskryf: "Die gek het geen smaak vir goud nie!"


Toe die kardinaal hom nie kon omkoop nie, het hy hom gedreig: "Wat dink jy gee die Pous om vir die opinies en uitsprake van'’n eenvoudige Duitse boer? Die Pous se pinkie is sterker as die hele Duitsland (Luther se geboorteland). Dink jy die Duitse prinse sal wapens opneem om jou – 'n ellendige wurm soos jy – te verdedig? Ek sê nou vir jou, nee, dit sal nooit gebeur nie!

“En dan, waar is jy dan?"

Luther het kalm geantwoord: "Presies waar ek nou is. In die hande van Almagtige God."

Luther het egter ook tye van vertwyfeling beleef. Eenkeer was hy so bedruk en bekommerd hy kon nie werk nie; wou nie eet nie; kon nie slaap nie. Een oggend, in daardie moeilike tyd, kom sy vrou in sy studeerkamer in, geklee in rouklere.

Luther skrik. "Wie is dood?" vra hy angstig. "Het jy gehoor nie?" antwoord sy ernstig, "God is mos dood." "Moenie laster nie," bestraf hy haar.

"Ek laster nie. Ek handel uit wat ek van jou gedrag aflei. As God lewe, watter reg het jy, Sy uitgesproke kneg, om so bedruk en bekommerd te wees?"

Luther het geluister en beskaamd op sy knieë gegaan en sy ongeloof bely en met nuwe moed en oorwinning opgestaan om die Here se werk te doen.

            Geloofsoorwinning en geloofsneerlaag kan mekaar afwissel in die hart van 'n kind van die HERE. Die HERE gee ons nie prys as ons begin twyfel nie, maar bly naby ons en stuur vir ons die versterking wat ons nodig het.

Selfs Paulus het aan bemoediging behoefte gehad. "Die gelowiges in Rome het van ons gehoor, en hulle het ons by die Appiusmark kom ontmoet en party by die Drie Herberge. Toe Paulus hulle sien, het Hy God gedank en moed geskep." Hand 28:15

                        "U is my toevlug en veilige vesting, my God op wie ek vertrou." Ps 91:1,2 -- Wekroep

Medici erken: God Genees!

Sedert die dae toe Evangeliste Rassie Erasmus, Hansie Henning en ander vir siekes gebid en mense verstommende genesings ondervind het, het die media in Suid-Afrika altyd skepties gestaan en selfs doemprofete aangehaal om ‘n vraagteken oor God se handewerk te plaas.

            Medici het ook skepties gestaan, so asof gebedsgenesing vir hulle ‘n bedreiging sou inhou.

            Al hoe meer mediese wetenskaplikes het die afgelope twee na drie dekades die wedergeboorte deelagtig geword. Een so iemand was Prof. J.C. van der Spuy wat vir meer as 28 jaar hoof van Kardio-Torakale Chirurgie aan die Pretoria Akademiese Hospitaal was.

            Prof. Van der Spuy het die volgende selfs ter boek gestel: Of genesing deur middel van gebed, chirurgie, fisioterapie of medikasie geskied, dit is en bly Jesus Christus wat genees!

            Die afgelope dekade het medici pogings aangewend om die effek van gebed op mediese resultate nagevors. Dit het op plakke algemene praktyk geword, maar is ook op plekke met polemiek begroet.

            Intussen bied groot getalle mediese skole hul toekomstige chirurge opleiding oor hoe om pasiënte se godsdienstige behoeftes aan te spreek.

            Dit is veral vir Harold Koenig, professor in psigiatrie en gedragswetenskap aan die Mediese Fakulteit by Duke Universiteit, welkome nuus want hy was nog altyd een van die wêreld se voorste medici vir die inkorporering van godsdiens  as deel van mediese behandeling.

            Koenig het in 1997 ‘n verslag uitgebring dat diegene wat gereeld kerkdienste bywoon ‘n beter funksionele immuunstelsel mag hê as diegene wat nie gereeld kerk toe gaan nie.

            In hierdie verband het prof. Van der Spuy weer vasgestel dat die na-operatiewe herstel van wedergeborenes, heelwat vinniger geskied as die van mense wat die HERE nie persoonlik ken nie.

            Koenig sê: “Ek glo dat wanneer God besluit om mense gesond te maak en mense gebed aanvra en mense begin bid, dat daar beslis ‘n verskil intree.”

            Chuck Lynch, pastoor in opvoedkunde by Lakeland Victory Kerk, sê dat in sy 20 jaar in die bediening was hy ooggetuie van vier gevalle waar mense “bonatuurlike genesing” ontvang het, so uitsonderlik dat dit as “dramaties” beskryf was.

            Lynch glo dat mense altyd baat vind by ernstige gebed. “Die eerste ding wat gebed doen, is om mense werklikwaar te verander, dit doen iets aan hulle uitkyk op die lewe en ook aan hulle houding.

“Wat ek opgelet het was dat mense wat werklik ernstig in ‘n krisis bid ‘n vrede openbaar wat ander mense eenvoudig verstom,” sê Lynch.

            Selfs ‘n vurige rasionalis soos dr. Sloan Davidson erken dat gebed vertroosting en ander godsdienstige aktiwiteite kan meebring vir mense wat ‘n gesondheidskrisis in die gesig staar.

            Hy sê hospitale moet geestelike versorging vir pasiënte aanbied, maar beklemtoon dat dit deur predikante, eerder as dokters en verpleegsters uuitgevoer moet word.

            “God doen wonderwerke            en ons geloof word daardeur versterk, het Davidson gesê.

            Die drama wat homself in die sewentiger jare in ‘n teater in HF Verwoerd Hospitaal in Pretoria afgespeel het, mag nou eers bekendgemaak word.

            Prof. JC van der Spuy het met ‘n pasiënt se oopgesnyde hart in sy hande gestaan. Behalwe snykunde om die hart te herstel, het Prof. Van der Spuy met ‘n skok besef dat ‘n klepvervanging ook nodig is.

            Die skok van die oomblik was dat daar geen klep beskikbaar was nie. Toetse vooraf het ook nie aangetoon dat ‘n klepvervanging nodig was nie.

            Hy kon die hart nie weer toemaak en terugplaas sonder om die betrokke klep te vervang nie.

            Prof. Van der Spuy het die gebeure in destyds met my gedeel op voorwaarde dat ek dit nie bekend sal maak voordat hy weg is nie. Hy het op 87-jarige ouderdom heengegaan.

            As diep gelowige mens had hy geen ander uitweg as om hom tot God te wend nie.

            Hy het ernstig begin bid vir leiding. Toe hy hom weer kom kry was sy hande besig om weefsel uit die pasiënt se bobeen te sny en het hy staan en kyk hoe sy hande 'n klep uit die weefsel vervaardig.

            Die operasie was ‘n skitterende sukses en die klep het 100 persent gewerk.

            Sowat twee jaar later het presies dieselfde situasie met ‘n ander pasiënt opgeduik.

            Weer het hy gebid en gesê: Here, dis nie of ek dit al gedoen het nie. Gryp U tog weer in.

            En dieselfde prosedure het homself herhaal.

            Sy kollegas wat alles gadegeslaan het, het in beide gevalle nie besef wat gebeur het nie.

            “Mens moet besef dit was ‘n veel groter mediese wonder as ‘n hartoorplanting. ‘n Hartoorplanting is basies die diskonnektering van ‘n ou hart en die opkoppeling van ‘n nuwe hart. Wat hier gebeur het is ‘n mediese wonderwerk uit die hand van God.

            “Maar ek het gesien hoe die wêreld prof. Chris Barnard vereer het. Dit wil ek nie beleef nie want God moet al die eer kry vir wat daardie dag in daardie teater gebeur het. Belowe my, dat jy eers hieroor sal skryf die dag wanneer ek weg is,” het prof. Van der Spuy versoek.

            Hy het die betrokke dag ook aan my vertel dat sy navorsing getoon het dat die na-operatiewe herstel van ‘n gelowige baie vinniger geskied as die van ‘n ongelowige.

            Om hierdie rede het hy altyd by die eerste ontmoeting van ‘n nuwe pasiënt bepaal of die pasiënt wedergebore is. As dit nie so was nie, het hy op sy besondere vaderlike en liefdevolle manier berading toegepas.

            Een keer toe hy sy siekesaal besoek het, het hy by ‘n pasiënt gekom wat die volgende dag ‘n hartoperasie moes ondergaan. Die pasiënt het plat op sy rug gelê, besig om ‘n sedebedorwenede tydskrif te lees.

            Prof. Van der Spuy het die boek sag uit die man se hande weggeneem en aan hom gesê: More-oggend haal ek jou hart uit. Jou lewe is in God se hande. Hoe kan jy op die vooraand van so ‘n groot operasie dit waag om hierdie smerige boek tussen jou en die Hemel in te druk?”

            Hierop het prof. Van der Spuy ‘n Nuwe Testament aan die pasiënt oorhandig en aan hom gesê: “Vriend, dit is wat jy nou nodig het.”

            Vir hom was die redding van ‘n siel die grootste wonderwerk in ‘n mens se lewe.

            Oor genesing het hy gesê: “Of dit geskied deur die gebruik van ‘n skalpel, of deur medikasie of deur gebed, dit bly Jesus Christus wat genees, want die mediese wetenskap kon nie bereik het wat hy vandag doen, as dit nie deur God se wysheid aan die wetenskap geskenk is nie.” - Wekroep

‘n Engel staan Wag

Ek dank die HERE dat my huis na 51 jaar nog staan, maar so byna nie. Na vier jaar was my huwelik in die skeihof... toe red die HERE my siel een middernag toe ‘n Engel my keer waar ek selfmoord wou pleeg.

            Ek was alleen in ons huis wat reeds verkoop was. My vrou en tweejarige kind het geloop. Vriende het net skielik weggebly. Ek was lank alleen, ek en die drank,  dwelms en my rookgoed... soos beste maats.

            Een laatmiddag stap ek weer oudergewoonte na die Sjinese winkeltjie op die hoek om sigarette te koop. Op pad hoor ek ‘n stem by my regterskouer: “As die wingerdstok nie vrug dra nie, word hy uitgekap en verbrand.”

            Ek het geskrik en bang-bang verder geloop. Ek wou nie na regs kyk nie, bang dat ek in die HERE sou vaskyk want ek het besef, dis Hy wat praat. Ek sou later besef dit was my eerste ondervinding, en ook nie die laaste keer nie,  dat die HERE, soos na Sy opstanding, met mens in die gees kan praat.

By die winkeltjie het ek steeds verwilderd die sigarette gekoop en so gou moontlik huis toe geloop.   Ek het op die stoep gaan staan om te rook want ek het nooit in my huis gerook nie. Ek het merkbaar gebewe en die as het vanself van die sigaret afgeval.

            Terug in die studeerkamer het ek in ‘n stoel gaan sit, heeltemal verdwaas. Ek het nie eers aan aandete, drank, dwelms of niks gebruik nie. Die stem oor my regterskouer vroeër, het my geskud.

            Buite het dit donker geword. Die enigste lig in die huis was die liggie op my lessenaar. Ek is totaal nugter, ook ontsteld omdat ek die huis, al my beleggings, polisse, alles, behalwe my werk verloor het.

            Selfmoord was vir my die enigste oplossing. Ek het alles fyn beplan en opgestaan om dit ten uitvoer te bring, maar ek kon nie by die studeerkamer se deur uitkom nie. ‘n Reuse Engel het die hele oop deur toegestaan. Daar was geen manier wat ek by hom verby sou kom nie.

            Ek het dadelik weg beweeg, terug in die studeerkamer in en gebewe soos ‘n riet, nogtans, te meer oortuig hier is nie meer plek vir my op hierdie aarde nie. ‘n Tweede en later ‘n derde keer het ek om die deur geloer, maar die Engel was steeds daar.

            Ek was nie bang vir die Engel nie, maar sy grootte het my verstom. As jy ooit sou bid dat Engele jou moet beskerm, glo dit, want niks en niemand kan by hulle verby kom nie. Dit sou ek ook in 1973 in die Yom Kippoer Oorlog in Israel ervaar.

            ‘n Ander soort vrees het my egter beetgepak. Ek het begin bewe van angs en trane het net oor my wange gestroom. Duidelik was ek vasgekeer en ek was bewus van ‘n groter mag wat ‘n tweestryd met my wil voer. Ek wou nie, ek wou by die Engel verby en daar was geen manier nie.

            Ek onthou van ‘n klein advertensie in ‘n weekblad. Miskien moet ek die nommer daar bel want iemand moet kom help. Ek moet hier uitkom.

            Ek kry die advertensie: “As u gebed of geestelike hulp verlang, skakel...” Net dit. Dit was ‘n Pretoria nommer, en ek skakel.

            Dis middernag. ‘n Vrou antwoord, wil weet of sy kon help. Ek vertel haar ek wil selfmoord pleeg ek wil wegkom van alles, maar ‘n reuse man, ek dink dis ‘n Engel, staan die hele oop deur toe dat ek nie daar kan uit om myself om die lewe te bring nie.

            Die vrou het sonder om ‘n woord te sê begin bid. Ek het nie geweet ‘n vrou kan so bid nie. Dis of sy binne die Hemel voor die Troon van God gestaan en pleit het. Terwyl sy vurig soos iemand in storm en drang bid, kom daar meer lig in die studeerkamer en alles raak stil in my. Die vreemde vrou praat toe vir die eerste keer met my.

            Sy vra hoe dit nou met my gaan en ek sê ek is rustig, maar baie hartseer. Sy sê ek is welkom om ter eniger tyd te bel. Hulle plaas my op hulle gebedlys en hulle begin dadelik vir my intree by die HERE.

            Ek het dankie gesê en die foon neergesit. Weer loer ek om die deur en die Engel is weg. Ek loop uit die studeerkamer, maar nie na die motorhuis toe nie, na my slaapkamer toe.

            Daar tel ek die Bybel op, iets wat in baie, baie jare nie gedoen het nie. Ek maak sommer oop en dit val oop by die verhaal van die blinde man van Jerigo. Eers wil ek weg blaai want ek onthou dié verhaal van jare gelede, maar skielik kyk ek regdeur die Bybel en ek sien ‘n blinde langs ‘n weg sit, nie waar voertuie beweeg nie, net mense, donkies en kamele loop.

            Ek sien dit alles in kleur. Die blinde se kleed is vuil. Hy is blind, hy weet nie dit is vuil nie. Daar kom ‘n groep mense aangestap. Ek hoor hulle. Hy tel sy kop op en draai sy oor. Hy luister, en hoor Jesus is tussen hulle. Hy het van Jesus gehoor en van die wonderkerke wat Hy doen. Hy wou Jesus ook ontmoet, maar hoe?  Hy weet nooit waar om Jesus te kry nie en hy kry niemand om hom na Jesus toe te neem nie.

            Beseffende hier is dalk sy enigste en laaste kans, roep hy: “Jesus, Jesus, seun van Dawid wees my barmhartig!” Maar diegene wat voorgeloop het maak hom stil. Ek sien hulle en hoor hulle. Ek beleef alles.

            Die blinde besef hy kry dalk nooit weer so ‘n geleentheid nie en hy skreeu harder: “Jesus, Jesus, seun van Dawid, wees my barmhartig.”

            Jesus roep die blinde man. Die blinde staan op, gooi sy vuil kleed af en Jesus vra: “Wat kan ek vir jou doen?” Almal kom tot stilstand.

            Die blinde antwoord: “Dat ek kan sien.” En Jesus sê: “Jy sien.” En die blinde het gesien en gejuig en die HERE gedank.

            Die gesig wat ek sien afspeel het, was weg en ek  was op my knieë by my bed em ek begin in trane: “HERE, HERE seun van Dawid, wees my barmhartig... en ‘n duisternis val oor my en vrae: “Wat dink jy doen jy? Jy weet jy kan nie ophou drink en dwelms gebruik nie. Die newe effekte en onttrekkingsome is onmenslik, en nog...”

            En ek besef, ek moet uit hierdie woestyn uitbreek en ek skreeu hard soos wat ek kon: “HERE, HERE, seun van Dawid, wees my barmhartig!”

            Toe was die duisternis weg en ek bid verder, smekend en in trane: “HERE, en nou vra U vir my... wat kan U vir my doen?” EN ek sê: “HERE, dat ek kan sien.” Ek het nog verder gebid, maar kan nie alles onthou nie. Ek het aan die slaap geraak want ek was uitgeput.

            Die volgende oggend het ek besef ek is stoksielalleen deur ‘n nag van doodskaduwee, maar ek was inderdaad Wedergebore, nie mooi geweet hoe alles werk nie, maar met die duidelike besef ek is ‘n Nuwe Skepsel. Ek het so skoon en vry gevoel.

            Tog was ek nie alleen nie. Laatmiddag het Jesus langs my gestap, toe die Engel, toe vreemde die vrou oor die telefoon... en toe Liefde en Genade ongekend.

            Die son het helderder geskyn, die voëltjies het mooier as ooit gesing. ‘n groot las was weg. Ek het nie weer lus gekry vir rook, dwelms en drank nie. Ek had ook geen onttrekkingsimptome nie.

            Ek het my vrou haastig voor haar werktyd besoek. Sy het my weggejaag. Ek het gepleit: “Ek wil net iets kort vir jou sê.”

            Die woede is steeds daar, maar sy gun my ‘n oomblik, en ek sê: “Ek is Wedergebore.” Toe draai ek om en verdwyn.

            Ek was nie bewus daarvan nie, maar sy het my drie maande lank laat dophou om seker te maak of daar verandering is. Sy het net positiewe rapporte ontvang. Die skeisaak is teruggetrek en ons is vier maande later versoen.

Ek en my vrou het drie dogters. Hulle is almal op 6 na 7 jaar gered en al drie se mans is gered en die kleinkinders kom een na die ander in.

Ek het oud geword. My hand is steeds aan die ploeg.

Wat jou probleem ook al sou wees, Jesus wag vir jou.  - Wekroep

Sy genade is vir ons genoeg

Die jong Skote meisie, Flora Campbell, se moeder sterf. Haar pa Lachlan Campbell, was baie veroordelend. Hy probeer haar grootmaak

            Die atmosfeer in die huis was  egter genadeloos. Flora kon dit nie langer duld nie en vlug na Londen.

            Haar pa was so kwaad dat hy Flora se naam uit die familiebybel verwyder het.

In Londen was sy ‘n uitgeworpene en baie alleen.

            Een dag vlug sy soos ‘n gewonde bokkie, ‘n kerk binne. Sy is alleen daar. Sy neem ‘n boekie en begin lees oor ‘n ondervinding van genade. ‘n Beeld van hoop begin by haar opvlam.

            Dit was doodstil in die kerk. Mens kon glad nie die geraas daar buite van perdewaens en mense hoor nie. Sy beleef hoe sy en haar pa kerk toe gaan, hoe almal op jul plekke gaan sit... en hoor sy die Psalms en deur die venster sien sy die groen weivelde en die bome en die dam. Sy sien haar huis met die honde voor die deur en die blomme wat sy geplant het... en die lammetjie wat melk kon haal. Sy hoor haarself sing en dan verdwyn die visie.

            Dan hoor sy die pragtige sang en musiek  https://www.youtube.com/watch?v=x3qebDnoaFQ



There is a fountain filled with blood

drawn from Immanuel's veins

And sinners plunged beneath that flood

Lose all their guilty stains



The dying thief rejoiced to see

That fountain in his day;

And there may I, though vile as he

Wash all my sins away



Dear dying Lamb, thy precious blood

Shall never lose its power

Till all the ransomed church of God

Are saved, to sin no more



For since by faith I saw the stream

Thy flowing wounds supply

Redeeming love has been my theme

Until we meet in the sky



When this poor lisping,

stammering tongue

Lies silent in the grave

Then in a nobler, sweeter song

I'll sing thy power to save



            Die lewe is ondraaglik sonder genade. In hierdie geval het Flora en haar pa genade benodig. Flora het haar pad terug na haar ouerhuis aangepak.

            Toe sy by die voordeur kom het sy kragteloos inmekaar gesak. Sy had nie eers die krag om te klop nie.  Die honde het alle welkom geluidjies begin maak en hulle om haar geskaar en haar hande begin lek. Hulle was opgewonde om haar weer te sien.

            Haar pa het op die honde se geluide gereageer. Veraf hoor sy hoe hy sukkel om die deur oop te kry. Sy het haar storie reg gehad vir haar pa, maar al wat sy kon uitkry was “Pappa, Pappa.”

            Haar pa, wat intussen self ‘n geestelike verdieping ondergaan het. het sy dogter in ‘n stortvloed van trane omhels en haar vir die eerste keer in sy lewe gesoen.

            In die boek met die verhaal, staan: “Flora Campbell. Verdwyn April 1873. Gevind September 1873.”

            Haar verhaal is byna soos die van die Verlore Seun. Dis die verhaal van enigiemand wat na Genade verlang en wanneer God se Genade jou vind, is dit joune vir altyd.

            William Cowper  (uitgespreek Cooper) het erg geworstel met sy saligheid en beland vir 18mde in ‘n sielsieke inrigting. Hy was elke dag in die Skrifte besig. Hy verlaat die inrigting en vind uiteindelik vir  Jesus. Dis toe dat hy hierdie aangrypende lied geskryf het.

            Dis ook hierdie lied wat tot die redding van Flora Campbell gelei het. Dit het derduisende mense gehelp om Jesus te vind. – Wekroep

Hoe loop jou pad?

HOE tree die Vader op, wanneer ons bepaal, dat ons nie gaan doen wat Hy wil hê ons moet doen nie?

            Die antwoord hierop word vervat in ‘n besondere verhaal in die Ou Testament, die verhaal van Jona, die profeet, wat deur die Vader ‘n opdrag gegee was, maar besluit het dat hy nie die Vader se opdrag gaan uitvoer nie.

            Die optrede van die Vader tydens ons oomblikke van ons ongehoorsaamheid, is dan ook juis die hooftema van die verhaal.

            Jona se verhaal is die verhaal van elke gelowige, want ook ons het ‘n soortgelyke opdrag as Jona ontvang: dat ons die Evangelie aan die ganse mensdom moet verkondig.  Dat ons mense moet waarsku dat as hulle, hulle nie gaan bekeer en God dien nie, God sy oordele oor hulle sal laat kom.

            Jona se opdrag was: Maak jou klaar, gaan na die groot stad Nineve, en spreek daarteen, want hulle boosheid het opgestyg voor My aangesig.”

            Daar is drie werkwoorde in die opdrag:

·       Maak jou klaar – dit beteken, ons kan nie onbepaald in die kerkbanke sit en na preke luister nie, al is die preke ook hoe interessant.

·       Gaan – dit beteken, daar is ‘n wêreld daarbuite waarheen ons moet gaan.

·       Spreek – wat beteken dat ons mondelinge getuies moet wees.

Die woord “maar” is seker die mees besonderse woord in die hele verhaal, strofe 3 begin met “Maar Jona het hom klaargemaak om na Tarsus te gaan…

En verderaan verskyn die woord “maar” weer ‘n keer: Maar die Vader het ‘n sterk wind…

Wanneer ons na die 3e hoofstuk gaan, vind ons ‘n parallel wat betref Jona se latere gehoorsaamheid: Toe maak Jona hom klaar en gaan na Nineve… en verder:  En die manne van Nineve het geglo…

Met ander woorde, toe Jona “maar” gesê het, het die Vader ook sy eie “maar” gereed gehad. Toe Jona egter “ja” sê, was die Vader gereed met Sy eie “ja” en toe stroom die seëninge.

Die derde strofe van hoofstuk 1 leer aan ons die eerste beginsel wat betref die werking van God se voorsienigheid in menslike ongehoorsaamheid.

Dit word uitgebeeld in die herhaling van die woord  “af”. Jona het “afgegaan” na Jafo en in ‘n skip geklim. Toe die storm opkom het hy na die onderste dele van die skip “afgeklim”.

Hy is daarna oorboord, afgegooi, in die see.

Om af te gaan, na benede te gaan en selfs onder te gaan is eenvoudig die onvermydelike pad wat almal loop wat van die Here God af wegvlug.

Hierdie afganery is ‘n reël waarvolgens God in gevalle van ongehoorsaamheid optree.

Nog ‘n reël oor die voorsienigheid van God vind ons op humoristiese wyse daarin dat Jona, toe hy by die skip kom, sy eie reisgeld moes betaal.

Maar hy het nooit by Tarsus uitgekom nie. Hy is lank voor daardie tyd oorboord gegooi. Hy is nooit die ongebruikte deel van sy reiskaartjie terugbetaal nie.

Hier sien ons ‘n groot beginsel in werking. Dit is die volgende: Wanneer mens van God af wegvlug dan kom jy nooit uit waarheen jy vlug nie en jy betaal al jou rekenings self, soms ten duurste.

Maar wanneer mens God se weg volg, bereik jy elke keer jou bestemming en die Here God betaal die rekeninge.

Mens kan nie nalaat om op hierdie punt die Amerikaanse prediker Bob Mumford aan te haal nie. Hy het gese: “God puts you into a fix to fix you, but if you fix the fix before you’re fixed, He has to fix another fix to fix you!”

Jona is beslis ‘n illustrasie van Mumford se woorde.

Onthou jy die verhaal van Moses in die mandjie? As sy moeder aan hom vasgehou het, was hy ook vermoor.

Kort daarna word sy Moses se pleegmoeder, maar, nie voordat Farao se dogter Moses ontdek en aan sy sussie Miriam sê: “Ek sal jou loon betaal nie.”

Moses se moeder het gekry wat sy die graagste wou hê en God het boonop die loon, die koste, die rekening, om die kindjie Moses groot te maak, betaal!

Maar Jona was op pad weg van God af, buite God se Wil, en hy moes sy eie kostes betaal

As mens dus van God af wegbeweeg sal jy nooit jou bestemming bereik nie en jy gaan elke keer self die kostes moet betaal.

As die pad wat jy bewandel egter God se pad is, dan het jy boonop ‘n waarborg dat jy beslis jou bestemming sal bereik en God sal die kostes betaal.

Dit is die les wat God aan Jona begin leer het toe Jona aan boord van die skip gegaan het. God het op ‘n bonatuurlik wyse ingetree om dit wat Hy in die eerste plek gedoen wou gehad het, wel te laat plaasvind.

Laat ons almal maar die les hieruit leer: God sal Sy doelwitte bereik, selfs al is ons ongehoorsaam. Hy kan dit doen deur oordele oor ons te laat kom weens ons ongehoorsaamheid, of Hy kan dit doen deur middel van seëninge weens ons gehoorsaamheid.

Maar optree, gaan Hy optree! Vir seker!

Wanneer God praat moet ons luister. Selfs Saulus moes op ‘n traumatiese wyse sy les leer toe hy nie wou luister nie.

As God verlang dat ons ‘n besondere taak moet verrig, dan het ons nie ‘n keuse nie.

So is die opdrag aan al die kinders van God om die Evangelie van Jesus Christus reg oor die wêreld uit dra, siele in te bring, hulle te doop, hulle te onderrig in die Woord.

Dit beteken nie ons moet almal sendelinge of predikante word nie, nee, sekerlik nie. Dit word van ons verwag om daar in ons werkplek, in die kringe waarin ons daagliks beweeg, Jesus Christus uit te dra, al doen ons dit net deur ons handelswyse.

Sjibbolet voer hierdie opdrag uit. Ons waarsku Suid-Afrikaners oor hulle boosheid.  Ons bring die vrymakende Evangelie van Jesus Christus aan almal.  Maar dit is nie genoeg nie, jy moet ook betrokke raak.

Totdat hierdie opdrag vervul is, sal diegene wat nie die opdrag  uitvoer nie, van probleem tot probleem lewe en ‘n onsekere bestaan voer.

Jy het geen professionele opleiding nodig om jou getuienis uit te dra nie, en jy mag nie weier om dit uit te dra nie.

Jesus sê self: As julle My voor die mense bely, dan sal Ek julle voor die Vader bely. Bely beteken in word en of daad.

Bely ons dus nie Jesus Christus voor die mense nie, dan bely Hy ons nie voor die Vader nie, met die gevolg dat ons onsself beroof  van seëninge.

Dink weer aan die beeld van die gemeentes wat warm, lou en koud is en let op dat daar op ‘n manier voorsiening gemaak is word die wat koud is, maar daar is geen voorsiening vir diegene wat lou is nie – diesulkes sal Hy uit Sy mond uitspuug!

Nou moet jy self besluit waarheen jy op pad is! —  Wekroep

Het jy ‘n Jona aan boord?

Die storms raak soms verwoed. Ons raak paniekerig en probeer ontslae raak van verkeerdhede in ons lewens.

            Soms gooi ons toerusting oorboord en selfs kosvoorrade, maar dis duidelik ons boot gaan sink. Iets is verkeerd en ons kan nie uitmaak wat skort nie.

            Hoe kan ons onsself red, die boot (projek) red. Raak net stil voor die HERE en kyk biertjie rond: Het jy straks ‘n Jona aan boord? Is dit waarom jou boot wil sink?

            As daar ‘n Jona aan boord is, is hy doodstil. Hy slaap heel onder in die boot ewe onskuldig. Jy kan nie toelaat dat hy jou boot laat sink nie, Dis tyd dat jy hom oor boord gooi, hoe wreed dit ook al mag klink.

            Meeste van ons ken di storie van Jona, Hy was ongehoorsaam aan die HERE se opdrag en het besluit om sy eie heil uit te werk.

            Jona moes Nineve gaan waarsku dat as hulle nie hulself bekeer en terugkeer na die HERE se weë nie, sal die HERE se oordele oor hulle kom.

            Let op: Die 120 000 inwoners van Nineve was Gelowiges. Jona was ‘n profeet. Die manne op die skip was ook Gelowiges.

            Die storm was erg. Mense sou onskuldig sterf. Jona het geweet hy is die oorsak van alles weens sy ongehoorsaamheid aan God se opdrag.

            Leer hierdie les en onthou dit: Wanneer God aan ‘n mens ‘n opdrag gee, dan mag jy nie weier nie, jy moet dit ten alle koste uitvoer.

            Die storm is verwoed. Die bemanning is bevrees. Almal bid. Niks gebeur wat die storm stil nie. Die HERE antwoord egter deur middel van die loting dat Jona die probleem is.

             Hulle konfronteer Jona sê vir hom: Vertel ons tog om wie se ontwil hierdie ramp ons getref het? Wat is jou nering? En waar kom jy vandaan? Wat is jou geboorteland, en uit watter volk is jy?

            En hy antwoord hulle: Ek is 'n Hebreër, en ek vrees die HERE, die God van die Hemel, wat die see en die droë land gemaak het.

            Toe word die manne baie bang en sê vir hom: Wat het jy nou gedoen! Want die manne het geweet dat hy van die aangesig van die HERE af wegvlug; want hy het hulle dit te kenne gegee.

            Verder sê hulle vir hom: Wat moet ons met jou doen, sodat die see om ons heen kan bedaar? – want die see het hoe langer hoe onstuimiger geword.

            En hy antwoord hulle: Neem my en gooi my in die see; dan sal die see om julle heen bedaar; want ek weet dat om my ontwil hierdie groot storm oor julle gekom het.

            Nogtans het die manne geroei om die skip weer land toe te bring; maar hulle kon nie, omdat die see hoe langer hoe onstuimiger teen hulle geword het.

            Toe roep hulle tot die HERE en sê: Ag, HERE, laat ons tog nie vergaan weens die lewe van hierdie man nie, en bring geen onskuldige bloed oor ons nie; want U, HERE, het gedoen na U welbehae.

            En hulle het Jona geneem en hom in die see gegooi. En die see het stil geword van sy onstuimigheid.

            Toe het die manne die HERE gevrees met 'n groot vrees en 'n slagoffer aan die HERE gebring en geloftes gedoen.

            Die bemanning kon niks doen om die storm te stil nie. Alles was Jona se skuld en die storm sou nie wyk voordat Jona nie gewyk het nie.

            Is daar ‘n Jona in jou boot... iemand wat jou terughou om jou doel vir die HERE te bereik? Is daar iemand wat ‘n negatiewe invloed op jou keuses in die lewe het. Iemand wat verhinder dat jy gehoorsaam aan die HERE kan wes? Iemand wat jy van jou boot af moet werp?

            Jona’s sal altyd probeer om jou in die proses sleg te laat voel. Jona het geweet hy is die oorsaak van alles, hoekom het hy nie net self oorboord gespring nie, pleks van te vra dat hulle hom oorboord moet gooi?

            Dis nie my en jou plig om almal tevrede te hou in die lewe nie. Ons het opdragte van die HERE om uit te voer. Jona het ewe vroom ’n kaartjie gekoop, sy passaat betaal, asof dit nou regverdiging vir hom sou wees om aan boord te wees.

            So sluip hulle by my en jou ook aan boord.

            Moet jou nie oor die Jona’s bekommer nie. Die HERE het nog baie walvisse om met hulle af te reken. Terwyl jy hier lees het sulke mense se name al by jou opgekom. Gooi hulle oorboord. Hulle beroof jou selfs van jou en die HERE se tyd.

            Mens vind hierdie Jona’s in die gemeentes, in die sendingorganisasies, maatskappye en skole se personeel, selfs in jou huis. Hulle doen of niks, of hulle praat net, of hulle oordeel gedurig... beterweters.

            Die oes in groot, die arbeiders is min, tyd loop uit en ons moet vermag wat ons kan. Ons word dan selfs aanbeveel: Koop die tyd uit! “Pas dan op dat julle nougeset wandel, nie as onwyse nie, maar as wyse; en koop die tyd uit, omdat die dae boos is.”  Efes 5:15-16 – Wekroep

Die lappieskombers sindroom

Kompromie is halwe waarhede en is dus leuens. Deur te komprimeer lieg mens vir jouself, gaan jy met halwe waarhede, leuens, deur die lewe. Niks is eg nie. Dis soos om met ‘n diamantring van geslypte glas te spog en te sê dis ‘n egte diamant.

          Kompromie, soos ook ander euwels, werk deur soos goeie suurdeeg. Jou hele lewe is later vals, maar ‘n vals wat later as nuwe waarheid dien en vir jou al hoe meer reg lyk.

          Jy wou ‘n nuwe saak aanpak. Jy had fantastiese Skrif as bevestiging. Jy het ook ’n sterk lys van beginsels saamgestel want jou ondervinding het jou baie wyshede geleer. Jy wil nie weer dieselfde foute beleef nie... want jy weet: “Daar is 'n weg wat vir 'n mens reg lyk, maar die einde daarvan is weë van die dood.” Spr 14:1

          Met die wegspring lyk alles nog in orde. Dan begin die feite deurskemer...maar jy weier om dit te aanvaar en begin met regverdiging.

Die waarheid word verwater en morele waardes daal. Dan kom die verskonings: “Dis darem nie so erg nie.”  “Mens moenie so eng lewe nie.” “Ek sal maar toegee.” “Dis nie hoe dit moet wees nie, maar ek sal daarmee kan saam lewe.” Later word die toegee al hoe meer en groter,  nog later ook slim stories oor tiendes en standaarde.

Jou hele lewe word soos ‘n lappieskombers. Jy hekel telkens net n nuwe mooi blokkie aan om die waarheid te verdoesel en die leuen al te pragtig as waarheid te vertoon. Jy het, soos baie van ons, nie geduld met God beoefen en gewag vir bevestiging langs die pad nie.

          Die volle raad van die Woord van God word verontagsaam. Sulke mense begin vir jou goed vertel wat die Bybel sou sê oor watter onderwerp ook al, terwyl dit nie in die Bybel voorkom nie of hulle haal alles buite konteks aan want alles moet by hulle “nuwe waarheid” inpas. Kyk dan hoe pragtig vertoon die lappieskombers al.

          Op skool, op universiteit en in die werkplek is kompromie fataal. In die gemeente veroorsaak dit onderstrominge met hartseer resultate. Verhoudings sukkel gou op krom kieries aan.

          Kort voor lank hou mense vas aan die gedagte dat hulle die reg het om die Woord op hulle manier te verstaan en hoe dit behandel en hanteer moet word. Hoe later hoe kwater en mense begin hul eie idees by die Woord voeg en nog later vind die skeuring plaas.

          In sommige gevalle begin wysbegeerte (filosofie) en die Bybel vermeng. Dit word ‘n gevaarlike situasie soos wat hierdie dwaling van kompromie, die lewens van ander onskuldiges oorneem, veral by jongmense.... soos kinders wat alles glo wat hulle ouers sê.

          Bybelse waarhede word oor- of onderbeklemtoon. Dit open weer die deure van sielkundige idees soos humanisme, relativisme en ander dwalinge.

          Jesus sê: “Want elkeen wat kwaad doen, haat die lig en kom nie na die lig nie, dat sy werke nie bestraf mag word nie.

          “Maar hy wat die waarheid doen, kom na die lig, sodat sy werke openbaar kan word, dat hulle in God gedoen is.” Joh 3:20-21

          Ons volg in Jesus se voetspore. Hy het nooit enige kompromie aangegaan nie. Sy lewe had geen grys areas nie. Diegene wat hulle skuldig maak aan kompromie, sal  nie hulself voor die Regterstoel van God kan verdedig nie.

          “Maar daar kom 'n uur, en dit is nou, wanneer die ware aanbidders die Vader in gees en waarheid sal aanbid; want die Vader soek ook mense wat Hom só aanbid.  (Hy soek juis nie diegene wat komprimeer nie)

“God is Gees; en die wat Hom aanbid, moet in gees en waarheid aanbid.”  Joh 4:23-24

          Diegene wat skuldig is aan kompromie sal noodgedwonge hul saak by God moet bely en in nederigheid die pad van die Waarheid moet begin stap. Ons is te naby aan die Einde om soos geestelike pierewaaiers te lewe.

          Paulus waarsku: “Maar ek vermaan julle, broeders, in die Naam van onse Here Jesus Christus, om almal eenstemmig te wees, en dat daar geen skeuringe onder julle moet wees nie, maar dat julle verenig moet wees dieselfde gesindheid en in dieselfde mening.” 1 Kor 1:10

          Dieselfde gesindheid en om verenig te wees, is nie moontlik te midde van kompromie nie.

          As jy in hierdie netwerk vasgevang is, kom dadelik daaruit en laat jou nooit weer met ‘n slap riem vang nie. - Wekroep

Nie so nie..

.

Daar was ‘n tyd wat mense aanvaar het, hulle sal in die Hemel kom deur middel van ‘n Christelike begrafnis.

            Die volgende word vir die waarheid vertel, maar ons kon nie bewyse daarvoor kry nie.

Die plaaslike leraar kry ‘n versoek om iemand te begrawe. Die oorledene was kerklik egter glad nie betrokke nie. ‘n Gesprek met die lidmaat wat kom vra het vir die kerklike begrafnis vind toe plaas.

            Leraar : Sê my, het die oorledene gebid terwyl hy geleef het?

            Lidmaat : Nee, hy het nooit gebid nie.

            Leraar : Goed dan bid ons ook nie by sy begrafnis nie. Het hy darem Bybel gelees?

            Lidmaat : Nee, hy het nooit Bybel gelees nie.

            Leraar : Nou goed, dan sal ons maar ook nie Bybel lees by die begrafnis nie! En sê my, het hy darem gehou daarvan om saam met die gemeente te sing?

            Lidmaat : Nee, hy het nooit saam met die gemeente kom sing nie.

            Leraar : Ek verstaan. Nou ja dan gaan ons ook maar nie sing by sy begrafnis nie! Laat ek net seker maak, het hy hoegenaamd sy voete in die kerk gesit?

            Lidmaat : Nee, hy het nooit kerk toe gekom nie.

            Leraar : Reg, as hy dan soos ‘n hond geleef het, begrawe hom dan soos ‘n hond…

            Die volgende Sondag was daar nie plek vir geen mens in die kerk nie. Die plek was oorvol, die mense het selfs buite saamgedrom

            Vandag sal hierdie taktiek nie werk nie want mense loop met allerlei dwaallere en wanopvattinge rond. Daar is net een pad Hemel toe, deur die Wedergeboorte. Dit behels die volgende:



1. Ek moet besef dat ek ‘n sondaar is.

“ALMAL het gesondig, en dit ontbreek hulle aan die heerlikheid van God.” – Rom. 3:23.

“As ons sê dat ons geen sonde het nie, mislei ons onsself.” – (1 Joh. 1:8,1;  Kon. 8:46;  Jer. 17:9-10).



2. Ek moet besef dat die loon van die sonde die dood is. (Rom. 6:23).

“Hulle sal straf ondergaan, ‘n EWIGE VERDERF….” –  (11 Thes. 1:9.

“Hy wat in die vlees saai, sal…. VERDERF MAAI….” –  (Gal. 6:8).



3. Ek moet besef dat ek magteloos is om myself te red.

“UIT DIE WERKE VAN DIE WET sal GEEN VLEES voor GOD GEREG-VERDIG word nie….” –  (Rom. 3:20).

“NIEMAND kan ooit ‘n BROEDER LOSKOOP nie, hy kan aan GOD SY LOSPRYS NIE GEE NIE….” –  (Ps. 49:8,9;  Jak. 2:10).



4. Ek moet besef dat Jesus Christus die enigste Verlosser is.

“Ek is DIE WEG, die WAARHEID en die LEWE:  Niemand kom na die Vader BEHALWE deur MY nie….” –  (Joh. 14:6).



5. Ek moet berou hê oor my sondaarskap en dit voor God bely.

“Kom dan tot INKEER en BEKEER julle….” – (Hand. 4:12;  25:18)

“As ons, ons sondes BELY….  Hy is getrou en regverdig om ons sondes te vergewe en ons van al ons ongeregtighede te REINIG.” – (Joh. 1:9).



6. Ek moet Christus deur die Geloof aanneem as my persoonlike Verlosser.

“Almal wat Hom AANGENEEM het….  Het hy mag gegee om kinders van God te word….” – (Joh. 1:12;  Joh. 3:16,30;  Hand. 13:38,39;  Rom. 10: 9,10).



As ek gered is – Wat Dan?



1. Dan is ek ‘n Nuwe Skepsel.

“As iemand in Christus is, is hy ‘n NUWE SKEPSEL….  Ou dinge het verby gegaan….  Het alles NUUT GEWORD.” –  (1Kor. 5:17).



2. Dan het ek die Ewige Lewe.

“Hy wat in die Seun glo, het die EWIGE LEWE….” – (Joh.  3:36;  6:47;  1 Joh. 5:12)



3. Dan het ek Sekerheid van my Verlossing en my Ewige Behoud.

“Die GEES self GETUIG saam met ons gees dat ONS KINDERS VAN GOD IS.” – (Rom. 8:8).

“Ek gee hulle die Ewige Lewe en hulle sal NOOIT VERLORE GAAN  tot in Ewigheid nie….” – (Joh. 10:29; Filip. 1:6; Joh. 5:10-13;  Jes. 43:1 – 8.



4. Dan moet my Geestelike Lewe Altyddeur groei.

“Julle moet TOENEEM in die GENADE en KENNIS van onse Here ….” – (11 Pet. 3:18).

“Word met die GEES VERVUL.” – (Efes. 5: 18b).

“Jaag die HEILIGMAKING na….” (Heb. 12: 14;  1 Pet. 1:15-16.

Hiervoor is GEREELDE GEMEENSKAP met die HEILIGES, DAAGLIKSE BYBELSTUDIE en INNIGE GEBEDSGEMEENSKAP MET GOD, onontbeerlik.



5. Dan moet ek God en my Naaste Dien.

Deur my GEDRAG -- (1Kor. 6: 19,20;  Filip. 2:15).

Deur my gawes – (1Pet. 4: 10; Tit. 2:14;  Tit. 3: 8; Efes. 2: 10;

Jak. 2:20).

Deur my GETUIENIS –  (Hand. 2: 4, 11; Eseg. 3: 17,18).

Want ek is gered om VRUG TE DRA (Joh. 15:  16) om te VERKONDIG  (1 Pet. 2: 9), om TE GETUIG (Hand. 1: 8).



6. Dan moet ek My Ganse Lewe God Verheerlik.

(1 Kor. 6: 20; 1 Kor. 10: 31 ; Kol. 3: 23.



As ek ongered bly – Wat Dan?



1. Dan is ek nog in sonde.

“As julle nie glo nie….  Sal julle in julle sonde sterwe.” – (Joh. 8: 24;  1 Kor. 15: 17).



2. Dan sal ek die Ewige Lewe nooit sien nie.

“Maar hy wat die Seun ongehoorsaam is, sal die Lewe nie sien nie en die toorn van God bly op Hom.”  -- (Joh. 3:36;  Hebr. 10:26-31.



3. Dan leef ek voort in ‘n bange onsekerheid, ‘n knaende onrus en ‘n verskriklike verwagting.

“Geen vrede sê my God, vir die goddelose nie…. Maar ‘n verskriklike

verwagting van oordeel en ‘n vuurgloed wat die teenstanders sal verteer.

– (Jes. 57:21; Heb. 10:27).



4. Dan sal ek geestelike nooit groei nie en is my siel geleidelik besig om te verhard en te sterwe.

“Daarop het Nabal se hart in sy binneste gesterwe en hy was soos ‘n klip. – (1 Sam. 25:37; Rom. 6: 23).



5. Dan beteken ek vir God en my naaste niks; ek is onvrugbaar en maak onvrugbaar.

“Kap hom uit, waarvoor maak jy die grond onvrugbaar?” – Luk. 13:7;  Joh. 15: 2 en 6).



6. Dan is my ganse lewe tot oneer van God en ek verwerp sy plan vir my lewe.

“Ek wou…. Maar julle wou nie.” – (Matt. 23: 36; Jes. 65: 2). – Wekroep

Die Nuwe Seisoen…

Hoekom dring die HERE aan daarop om in Gees en in Waarheid aanbid te word? Joh 4:23

Ons moet ‘n paradigma skuif met ons gemoed maak.

Paulus sê: Word vernuwe in julle gemoed. Let op: “En word nie aan hierdie wêreld gelykvormig nie... maar (Let op) word verander deur die vernuwing van julle gemoed, sodat julle kan beproef wat die goeie en welgevallig en volmaakte wil van God is.” Rom 12:2

Die Skrif leer ons, ons burgerskap is in die Hemel. Fil 3:20

Ook dat Christus en die Heilige Gees inwonend in ons is. 1 Kor 3:16

Ook dat ons reeds die Ewige Lewe ontvang het. Joh 3:16

Ook dat ons saam met Hom in Hemelse plekke sit. Efes 1:3; Efes 2:6

Ook dat ons die melkera moet verlaat om by vaste spyse uit te kom. 1 Kor 3”2-3


M.a.w., geestelik is ons letterlik Hemelwesens. Ons praat dan selfs ‘n ander taal, ‘n Hemelse taal.

            Dis wanneer mens die aardse kerklike godsdiens – beteken nie ons word kerkloos nie – verlaat en oorstap na die geestelike, dat ons geestelik begin groei, ons dink en doen anders, ons het noue kontak met die Gees. Ons is veel rustiger.

            Ons praat nie meer negatief nie, dink nie negatief nie. Ons mors nie tyd nie en laat nie ander toe om ons tyd te mors nie. Ons begin sien in die geestelike. Ons beleef Engele. Ons beleef Jesus. Nagmaal gebruik ons dikwels, sommer in ons kantoor, ons is nie meer gepla oor ‘n Paasnaweek nie. Dis mensgemaak. Ons doen dit soos Jesus ons geleer het: So dikwels as ons dit gebruik. Die nagmaal word nou ‘n heilige oomblik waar selfs Engele betrokke is.

            Ons leef in besliste afwagting op Jesus se Koms. Ons lees en bestudeer ons Bybels deur ‘n nuwe bril. Ons lewe in Christus is nou ‘n ware gebeurtenis, ‘n belewenis.  Ons is deurentyd bewus van Hom en die Engele. Wonderwerke is ‘n normale deel van ons lewe.  Ons harte gaan uit na sondaars.

            Ons berei ons voor as Bruid vir die grootste Huwelik en Bruilof ooit.

            Wat is ‘n mens se gemoed? Woon Jesus en die HG nou tussen jou longe, in jou hart? Om gemoed te beskryf moet mens dink aan wat alles met jou gebeur wanneer jy verlief is. Waar is die verliefdheid, waar is jou hartseer, sekerlik nie in jou fisiese hart nie. Dié klop onskuldig voort. Jou hele wese is so verlief dat jy haas normaal kan dink. Jy skryf liefdesbriefies, maar sukkel met die woorde. Dis ‘n ander dimensie.

            Die kerk era is wêreldwyd besig om te verdwyn. Die Evangelie gaan nou langs ander weë verkondig word:


Op die basis van Each-one-reach-one

Via Christelike boekwinkels

Via ‘n koerant en tydskrifte

Via huisgemeentes (dit paddastoel behoorlik oorsee en is reeds hier ook aan die uitbrei)

Via Christelike koffiewinkels en –restaurante

Via geestelike musiek,


Ons leer by Paulus: Ek het julle met lis gevang omdat ek slim was. 2 Kor:12:16 – Wekroep 

‘Die wat siele win, is wys’

“Die vrug van die regverdige is 'n boom van die lewe, en.” Spr 11:30



IN 2 Konings 5:1-27 vind ons die verhaal van Naaman. Naaman was ‘n groot en vername man. Hy was:


·       geëer deur sy meester,

·       geseën deur die Vader, en

·       beskou as ‘n man vol dapperheid



`           Een ding het egter teen hom getel. Hy was melaats en melaatsheid is:



·       ‘n soort sonde,

·       dit is vuil, afstootlik, grusaam,

·       dit skei mense en ly tot skeiding tussen gelowiges en die Vader, en

·       dit veroorsaak ‘n skeiding in die gemeenskap.



Daar is baie mense vandag wat as “goed” bestempel word, terwyl hulle eintlik nog sondaars is. Hulle is:



·       getroue kerkgangers,

·       betaal hul tiendes getrou,

·       doen baie vir die minderbevoorregtes,

·       hulle is goed, maar nie goed genoeg nie, en

·       hulle is vol geregtigheid, maar kort God se geregtigheid.



Die meisietjie wat gevange geneem was, het persoonlike berading gedoen. Sy:



·       kon gesê het “ek kan niks doen nie. Ek is ‘n gevangene”,

·       kon gesê het  “ek wens ek kan vir Jesus werk”,

·       kon gewonder het waarom sy nie ‘n roeping van die Vader ontvang het nie,

·       kon gesê het dat sy in verkeerde geselskap is,

·       kon gemeen het dat sy die verkeerde werk het,

·       kon gemeen het dat sy ‘n mislukking is weens haar omstandighede, en

·       nogtans het sy teenoor haar vyande getuig.



En dan vra mens jouself af: waar beweeg ek en wat doen ek in die omstandighede waarin ek myself bevind, want:



·       Is ons bereid om vir ‘n vyand te bid,

·       vir ‘n vyand die hande op te lê,

·       gehoorsaam te wees aan Jesus se opdrag om die Evangelie uit te dra,

·       te getuig in die omstandighede waarin ons, ons daagliks bevind, en

·       te getuig ten spyte van kerkverband en kultuurgrense?



Die meisietjie het haar taak getrou volvoer, Sy het:



·       veroorsaak dat ‘n hoofstuk in ‘n Bybelboek geskryf is,

·       sy het geweier om ontmoedig te word deur haar omstandighede,

·       sy het haar plig gedoen, alhoewel niemand toegekyk het nie,

·       sy het geweier om haarself te bejammer,

·       sy het geglo haar getuienis of taak sou beloon word,

·       sy het nie besef haar getuienis sou die ore van ‘n koning bereik nie,

·       sy het bewys dat ‘n mens se getuienis resultate oplewer, en

·       sy het geglo en ook gesien dat die Vader se Woord nie leeg terugkeer nie.



Naaman was die enigste melaatse wat in die land genees is:



·       maar, dit was nie die Vader se skuld dat ander nie ook vertel was nie,

·       die Vader se Wil was en is vandag nog, dat elke gelowige die meisietjie se voorbeeld sal navolg,

·       ander het dus nie hul lig laat skyn nie,

·       sommige het toegelaat dat omstandighede hul geestelike lewe oorheers,

·       baie meer mense kon genees gewees het, as meer gelowiges getuig het oor die Vader se wonderwerkende krag, en

·       vir sommiges was gesê dat siekte seëninge is.



Ongeestelike metodes is gebruik om genesing te bewerkstellig. Die koning van Sirië:



·       het ‘n amptelike brief aan die koning van Israel gestuur,

·       hy wou God aan tradisie vasbind,

·       hy het geld gestuur om Naaman se genesing te koop,

·       hy het boonop die verkeerde man gestuur,

·       hy het nie geweet dat die Geestelike dinge deur die Gees bewerkstellig word nie,

·       Sy hart was nie reg teenoor God nie (Handelinge 8:21), en

·       hy was in ‘n dal van bitterheid en in die bande van ongeregtigheid (Handelinge 8:23).



Naaman wou met alle mag sy genesing bekom:



·       hy het gedink Elisa sal sy hande op sy kop lê en hom genees,

·       hy het gedink hy kon vir sy genesing betaal,

·       hy wou sy genesing deur geregtigheid verdien, en

·       hy het gemeen sy naam en stand in die lewe verdien ‘n spesiale diens.



Naaman was baie teleurgesteld en word toe krities. Hy:



·       openbaar  ‘n kritiese gees,

·       dat hy nie die aangename man is wat so baie mense gedink het hy is nie,

·       hy het gemeen dat hy mishandel was, dat daar teen hom gediskrimineer is,

·       hy het heelwaarskynlik ook gemeen Elisa se optrede het hom van kosbare werkstyd beroof, en

·       Naaman was gewoond daaraan om voorkeur te geniet want sy tyd was kosbaar.



Naaman sou heelwaarskynlik voor sy tyd gesterf het, as hy nie betyds geleer het:



·       dat God nie altyd op die grondslag van tradisie werk nie,

·       dat God bereid was om Hom op ‘n besondere manier te genees, en

·       dat hy eers sy hart met God moes regkry.



Naaman het eers sy genesing gekry:



·       toe hy besef dit baat nie om op sy eie werke en geregtigheid te steun nie,

·       toe hy besef dat hy op God moet vertrou en nie op sy eie goeie naam nie,

·       toe hy besef dat dit God se krag was wat die werk moes doen en dat hy niks in eie krag kan vermag nie,

·       toe hy besef dat God hom nie om sy goeie werke, reputasie, goeie naam of roem nie, en

·       toe hy besef dat kinderlike geloof hom sou deurdra.



Wanneer ons kyk na die maniere waarop mense in Bybelse tye genees is, dan vind ons:



·       dat 90% sonder handoplegging genees is,

·       dat 95% sonder aanwending van olie genees is,

·       dat hulle sonder lang gebede genees is, en in die meeste gevalle onmiddellik,

·       dat tradisie en rituele vebreek is,

·       dat genesing gekom het op maniere wat die mense dit hoegenaamd nie verwag het nie, en

·       die Gees van God was nooit deur ‘n besondere metode of patroon gebind nie.



Soms moet meer as een gawe in werking tree om genesing te bewerkstellig:



·       ‘n bediener van die Woord het soms die gawe van wysheid nodig om die gawe van kennis te kan toepas,

·       die gawe van geloof moet eers in werking wees voordat die gawe van gesondmaking in werking kan tree,

·       Petrus had die gawe van onderskeiding in die geval van die towenaar Simon, wat genesing verlang het,

·       in Naaman se geval het Elisha die woord of gawe van onderskeiding en wysheid openbaar, en

·       Naaman kon ook net genees word as hy gehoorsaam was.



Elisha was gehoorsaam aan die Stem van God. Hy het geweet:



·       Dat as Naaman ses keer in die rivier sou doop, hy nie sou genees nie. Dit moes sewe keer gedoen word,

·       Dat as Naaman sewe keer in ‘n ander rivier homself gaan doop het, hy ook nie sou genees nie,

·       God se Wil is nie die van die mens nie. Die mens wik, maar inderdaad, God beskik,

·       volle gehoorsaamheid was al wat Naaman kon genees, en

·       Naaman se trots moes eers in nederigheid omskep word voordat hy genees kon word.



God kyk in die mens se hart. God het geweet:



·       Dat hy wat God is, nie die eer sou kry as Elisha sy hande op Naaman gelê het nie,

·       Baie mense sal sou ewe maklik na ‘n toordokter as na ‘n bedienaar van die Woord gaan,

·       Naaman moes op die genade van God, en nie die genade van die mens vertrou nie,

·       God sal nooit die eer wat Hom toekom met ‘n ander deel nie,

·       Naaman wou genees word soos dit met ander mense gebeur, en

·       dit kos meestal meer as net die vra om gebedsgenesing om genesing te verkry, en

·       God is alwys.



Mense wat Naaman se optrede openbaar, beweeg op die vleeslike in plaas van die geestelike vlak:



·       met die verstand probeer hulle Goddelike genesing en God se wonderwerkende krag uitwerk,

·       hulle sou redeneer dat as water kan red en genees, dan kan ek dit in my eie kerk laat doen,

·       hulle wil hulself leer hoe om die dinge van God te gebruik,

·       hulle wil hul eie kerk se norme en rituele handhaaf, eerder as die van die Vader,

·       hulle beweer hulle moet in olie, handoplegging, ens. Glo,

·       hulle moet agter genesingsdienste of ‘n genesingsdoekie aangaan, en

·       hulle meen hulle moet hul eie pad  deurwerk op en eie meriete staatmaak.



Hoe sal ons dan weet wat die Vader se wil vir ons is?

Wel, dis eintlik maklik. Vertrou op die Vader vir die antwoord en kort voor lank sal mens weet dat jy weet!

Soos ‘n skip wat ‘n hawe in ‘n donker nag moet binnevaar, so sal al die liggies aankom en mens sal weet dat jy weet dat jy in Sy wil is.

Ons eie denke moet ons uit die pad uitkry, ons sake met die Vader en met ons naaste in orde kry en die Vader vertrou. Hy is en bly ‘n waarmaker van Sy Woord.



Naaman het sy volmaakte genesing ontvang toe hy ontdek dat:



·       hy eers soos ‘n kind moet word,

·       dat hy gehoorsaam moet wees en wel in die betrokke rivier nie meer en nie minder nie as sewe keer homself moes doop,

·       toe hy insien dat hy nie genesing kon koop nie, hy kon dit nie verdien nie, nie daarvoor werk nie, hy kon dit ook nie op meriete bekom nie,

·       toe hy insien dat hy hulpeloos voor God staan,

·       toe hy soos ‘n kind die eenvoudige dinge begin glo en aanvaar,

·       toe hy insien dat God  sy medewerkers gebruik om aan ander opdragte te gee, en

·       dat mens nie God se weë met die verstand beredeneer nie.



Mense wat genesing vir hul gees en liggaam verlang, moet besef dat:



·       God is almagtig en baie groter as ‘n genesingsdiens,

·       God se hande baie verder ryk as die van ‘n prediker,

·       God kan duisend mense net so maklik soos een mens genees, en

·       Mense moenie wag om elkeen afsonderlik voor gebid te word nie. – Wekroep