Waarskuwings en beloftes

Die Bybelse Barometer

`n Man van Long Island het `n barometer per pos bestel. By ontvangs daarvan was hy baie ontevrede. Dit was stukkend.


Die naald het op dié mooiweerdag, vasgesteek by “Stormweer” wat selfs ‘n orkaan kon aandui.
Hy het dit `n paar keer hard geskud, gestamp, maar die naald het by Storm bly vassteek.
Hy het vir die firma, wat dit verskaf het, ‘n  onbetaamlike brief geskryf oor hulle swak produk. Die volgende oggend, op pad na sy kantoor toe in die stad, het hy die brief, saam met die barometer, vir hulle gepos.

Long Island het daardie dag inderdaad ‘n hewige storm beleef.  Toe hy na werk by die huis opdaag, was daar nie meer ‘n huis nie. Die storm het orkaansterkte bereik en alles voor hom platgevee.
Die barometer was oplaas toe nie stukkend nie, maar het kragte  in `n hoër atmosfeer as die wolkelose, blou lug wat hy met sy oë kon sien, weerspieël.

Uit onkunde en tot sy skade, het hy die akkurate barometer nie vertrou nie en die tydige waarskuwing nie geglo en hom daarop voorberei nie.



Die Woord van God is ons barometer. Die Bybel vertolk ook  kragte in die hoër atmosfeer, die Ewigheid, wat ons met ons menslike waarneming nie raaksien en begryp nie.
Beloftes en waarskuwings oor die Ewigheid word in mensetaal in die Bybel aan ons oorgedra. Baie van daardie beloftes en waarskuwings ken ons goed.

Glo en aanvaar ons dit, of ignoreer ons God se Barometer? Wanneer ons in Sy weë wandel beleef ons geestelike mooiweer. As ons nie die wyse leding van die Woord glo en nastreef nie, beweeg ons in stormweer in.

“Die volk het geweier om daarop ag te slaan … hulle het hulle soos die hardste klip gehou en wou nie luister na…die boodskap wat die HERE die Al­mag­tige deur sy Gees gestuur het nie.” Sag.7:12
In sy Woord roep God ons na Hom toe. Hy maak sy liefde aan ons bekend en wil ons deur sy groot verlossing in die Here Jesus Christus red. Loof die HERE vir diegene van ons wat al geluister het en die boodskap geglo het.

En as ons nog nie geluister en geglo en gered is nie?
“As die Evangelie wat ons verkondig, tog nog …bedek is, is dit bedek net vir dié wat verlore gaan … wie se verstand deur die god van hierdie wêreld verblind is, sodat hulle die lig van die evangelie nie kan sien nie.” 2 Kor.4:3,4

Lees ook Joh 12:37-50.

Jy dra straks te veel bagasie

As jou bagasie te swaar is laat die lugdienste jou ‘n boete betaal. As jou geestelike bagasie te veel is, betaal jy ook (onnodige) boetes.

Onnodige bagasie sluit in bekommernis, onenigheid, vyandskap, twis, jaloersheid, toornigheid, naywer, tweedrag, partyskap, ongeduld, afguns, skuld en dergelike dinge. Hierdie soort bagasie het die manier om al hoe swaarder te word.

Raak van al die onnodige ekstra bagasie ontslae. “Wees geduldig met mekaar en vergewe mekaar as die een iets teen die ander het. Soos die Here julle vergewe het, moet julle mekaar ook vergewe” Kol 3:13

            Dr Burton het as Evangeliebedienaar ook so ‘n stel afdgetrap. Hy vertel dat hy eenkeer onder spannende en verwarrende omstandighede, hom vir iemand se houding en gedrag teenoor hom vererg het.
Hy het vir die persoon ’n verwytende brief geskryf en dit gepos. Hy sê later hy wens hy het dit nooit gepos nie.
Jare daarna het daar weer vyandige en spannende dinge gebeur en hy het gaan sit en vir die persoon ’n lang, reguit brief geskryf waarin hy hom vertel het wat hy van hom en sy gedrag dink.
Maar, skryf dr. Burton, die lewe het toe al bietjie wysheid in hom ingevryf en hy het die brief teruggehou totdat hyself rustig geword het en hy die brief sonder opgewondenheid self weer kon lees.
Hy sê hy is so bly hy het die brief nie gepos nie. Die brief kon die man dalk goed gedoen het, maar hy, dr. Burton, het al minder lus gehad om die brief aan die persoon te besorg en later het hy dit opgeskeur.

Hy skryf so oor sy ondervinding: Wanneer daar moeilikheid broei, bly stil. Wanneer harde woorde val, bly stil. As jy seergemaak word, bly stil. Bly stil totdat jy weer bedaard en beheer oor jouself het. Na ‘n ruk begin dinge anders lyk
Tyd bewerk wonders. Stilbly is die grootste krag denkbaar.

Moet nooit jouself verdedig nie. Dit dra veel meer gewig wanneer iemands anders jou verdedig.
‘n Vuur wat aangeblaas word, veroorsaak groot skade. In die hitte van die ergernis in mens se hart, kan ons nie kalm oor ’n saak dink nie. En as ’n mens eers die kwetsende woord uitgespreek het, is dit buite jou beheer.

As jy terugveg, besmeer jy jou hande en dan moet eers weer jou hande gaan was, voordat dinge normaal word.

Iemand het gesê: “Jou woorde is soos ’n swaard in sy skede. Solank dit swaard in die skede is, bedreig dit nie en maak dit nie seer nie. As die swaard eers uit die skede getrek is, kom daar skade.
”Sorg dat daar nie verbittering soos ’n wortel uitspruit, moeilikheid veroorsaak en baie besmet nie.”

’n Kwade bedoeling het ’n groeikrag soos ’n wortel wat uitspruit. Nie lank nie of meer takke kom uit en later dra dit die ongelukkige vrug van vyandskap. En jou geestelike bagasie neem toe,
Gee tyd vir kalmte om in die hart te kom en dink weer oor wat ’n mens vir iemand anders wou sê.
Bid sonder ophou.

Grootste geskenk

Waarde lê in die toekoms. 

Om dit te kan verwesenlik vereis van elkeen van ons om mense van More te wees. Wees versigtig hoe jy vandag leef. More het jy straks niks en oormore wag die Ewigheid.

Ons gedenk Jesus se geboortedag. Los die geskenke aan mekaar en bring vanjaar vir Jesus ‘n geskenk… te minste een nuwe Wedergebore siel. Ruk hulle uit die vuur uit. Juda 1:22-23.

Wanneer jy uiteet, vergeet van die 10% fooitjie, verdubbel die rekening en gee daarmee saam die Evangelie van Liefde en Genade. Lei die kelner sommer net daar na die HERE toe. Dit sal die grootste en mooiste Kersfees wees wat jy ooit beleef het.

God se beplanning laat ons sprakeloos

Die man het alles verloor... vrou, kind, huis, geld,net mooi alles. Al wat oorgebly het was selfdood.

            Op pad verskyn ‘n reuse Engel voor hom. Hy besef hy is vasgekeer. Om die daad van selfdood uit te voer moet hy by die Engel verbykom en dis ‘n saak van onmoontlikheid.

            Dan die telefoonoproep, die gesprek gevolg deur die gesprek met God. Die Wedergeboorte.

            God se vooruitbeplanning laat ons sprakeloos, dog in verwondering, soos gebeure in ons eie lewens of soos met die verhaal van Josef.

Die arme Josef is deur sy broers verkoop, hy moes jare lank onskuldig in 'n tronk deurbring - alles omdat God 'n groot taak vir hom gehad het. Aan die einde besef Josef dat al sy swaarkry deel van God se plan met sy lewe was.

God is in staat om selfs rampspoedige gebeurtenisse om te keer en by sy plan in te skakel. Josef besef dit heel goed, en daarom veroordeel hy nie sy broers nie. Hy verseker sy broers dat hy hulle nie kwalik neem dat hulle hom so swaar laat kry het nie. Hy weet God het hom voor hulle uitgestuur om lewens te red. Gen. 45:5

Dit is nie hulle wat hom na Egipte laat kom het nie, maar God, omdat Hy wou verseker dat sy volk aan die lewe sou bly. Hulle was maar net die instrumente waardeur God se meesterplan in werking gestel is.

            Maar terwyl Josef onder in die put was, toe sy broers hom aan die vreemde handelaars verkoop het en tydens die lang jare in die Egiptiese tronk, moes hy sekerlik gewonder het waarom die HERE hom so swaar laat kry.

God gebruik meermale probleme in die lewens van sy kinders om sy Goddelike plan vir hulle te laat ontplooi. Soos Josef verstaan jy miskien nie nou waarom sekere dinge met jou gebeur nie, maar jy mag maar op God bly vertrou.

Ons is nie geroep om te verstaan nie, maar om te vertrou.

Al hierdie dinge wat jy nie kan begryp nie, is deel van Sy plan met jou lewe. Dit is die manier waarop Hy op die oomblik besig is om vooruit te beplan sodat ander mense eendag sy ingryping in jou lewe sal kan sien.

Daardie mense wat jou nou afkraak en seermaak, kan deur God as instrumente in sy hand gebruik word. Onthou: God maak nooit foute nie - Hy laat elke liewe dingetjie wat met jou gebeur aan die einde saamwerk tot jou beswil.

Met leë hande... Groote Schuur ten spyt

‘n Man vertel: Op laerskool in 1955 se koers moes die klas elke oggend die skooldag met Godsdiens begin. Die klasmeneer was egter nooit teenwoordig nie. Dit was of hy dit wou ontvlug, en tog was hy so ‘n goeie meneer.
Die kinders het gesing, iemand het later uit die Bybel gelees, iemand het gebid en dan was die periode verby en die dag se skoolwerk het begin.
            Die kinders het sonder musiekbegeleiding Hallelujaliedere gesing. Hulle  kon om die beurt ‘n lied opgee om gesing te word.
            Die een seun het altyd gevra die klas moes lied 177 sing: “Moet ek gaan met leë hande, moet ek so my Heer ontmoet, nie een siel na hom gelei nie, niks te offer aan Sy voet.”
            Die seun was nie gered nie. Inteendeel, hy het niks van Wedergeboorte of redding begryp nie. Nogtans was dit vir hom ‘n pragtige lied, maar ook ‘n hartseer lied want hy wou nie eendag voor die HERE gaan staan met leë hande nie.
            Hy het die lied gereeld gesing in die hoop dat hy die antwoord sou kry hoe om seker te maak dat hy nie daar met leë hande aanland nie. Maar niks het gebeur nie. Hy kon ook nie verstaan hoekom mens siele na die HERE toe moet lei nie.
            Hy het baie nagte wakker gelê en gesien hoe hy voor die HERE met leë hande staan en sê: “Ek is so jammer Jesus, ek het niks.” Dan het hy homself aan die slaap gehuil.
Hy was ‘n eenkantkind en het homself al hoe meer afgesonder. Die lied het hom gereeld baie hartseer gemaak, maar hy wou nooit afskeid neem van die lied nie want hy het begeer om eendag met hande vol siele by die HERE op te daag, wat dit ook al beteken het.
            Die lied het hom sy lewe lank bygebly. Later as grootmens, het twee mense met hom oor sy eie siel gepraat. Beide het gevra hy moes agter hulle aanbid en dan by die afsluiting gesê: “Veels geluk, jy is gered”.
            Maar dit was leë woorde. Dit had geen betekenis vir hom nie.
            Heelwat later, so 49 jaar gelede, bevind hy hom in Groote Schuur se hartafdeling. ‘n Predikant wat daar diens doen, wou kort voor die operasie met hom oor sy siel gesels. Hy het die leraar afgejak.. en lank daarna een dag bely...
            In die kamer langsaan was William Bill Killops, SA se vierdie hartontvanger wat vie dae na sy oorplanting oorlede is. Hy en Killops het dieselfde balkon gedeel. Hulle het oor alles behalwe hul operasies en probleme gesels. Hulle is telkens saam in rystoele na eenhede gestoot waar talryke toetse op hulle gedoen is.
            Op die operasietafel toe die eerste naald hom binnedring, het hy gevra: “Gee my asseblief net ‘n oomblik.” Hy het in wanhoop in die oë van die verpleegsuster langs hom gestaar en gevra: “Kan ek asseblief net ‘n paar oomblikke lank jou hand vashou?”
            Sy het haar hand in syne geplaas, en toe vra hy: “HERE, as daar ‘n lewende God is, maak asseblief my oë vir my amderkantkant hierdie doodsvallei oop.”
            ‘n Ruk daarna het drank en dwelmmiddels het hom een nag ingehaal. Hy het letterlik alles verloor wat hy in die lewe bymekaar gemaak het. Nou was hy stoksielalleen. Dit was ‘n wrede ontnugtering, veral wanner ‘n mens teleurgesteld in jouself is.
            Toe besluit hy om selfmoord te pleeg. Hy het in sy studeerkamer gesit waar hy laataand in doodse stilte alles haarfyn uitgewerk het.
            Toe hy by die studeerkamer wou uitstap om die daad by die woord te voeg, toe staan daar ‘n reuse “man” daai hele deur vol, mens sou nooit by die “man” verby kon kom nie. Toe word hy ontsettend bang en begin huil.
            Hy onthou van ‘n klein advertensie wat hy eendag in ‘n koerant gesien het: ‘n Telefoonnommer waarheen mens kon bel vir gebed of geestelike hulp. Hy bel die nommer gesjakel en ‘n vrou antwoord, meer as duisend km ver in ‘n ander stad.
            Hy vra in trane: “Help my asseblief, ek wil selfmoord pleeg en hier is ‘n reuse “man” wat my keer...” Die vrou het onmiddellik begin bid, hoe lank, kan hy nie onthou nie, hy was net bewus van die wonderlike rustigheid wat oor hom gekom het. Dit het vir hom as leek geklink of die vrou eers oorlog maak en daarna die vrede van die HERE afgesmeek het.
            Na die gebed wou hy sy Bybel in sy slaapkamer gaan haal. Die groot “man” was nie meer daar nie. (Later sou hy besef, dit was ‘n Engel van die HERE).
            Hy het in baie jare nie die Bybel gelees nie en maak dit oop by die verhaal van die blinde man van Jerigo. Hy lees die verhaal en sien homself in sy geestesoog
met sy vuil kleed langs die stowwerige voetpad  sit. Hy wis nie sy kleed is vuil nie want hy is blind.
            Hy het van tyd tot tyd ook gehoor van die man Jesus en wat Hy doen, maar hy kon nie by Jesus uitkom nie, want hy  was blind. Maar daardie dag hoor hy hier kom mense aangestap en Jesus is onder hulle.
            Hy roep: “HERE, HERE seun van Dawid, wees my barmhartig!” Diegene wat voor gestap het, het hom stilgemaak. Hulle en Jesus was op pad na ‘n afspraak, Jesus kon nie nou gepla word nie.
            Beseffende dat hy dalk nooit weer so naby aan Jesus sal kon kom nie, skreeu hy harder: “HERE, HERE seun van Dawid, wees my barmhartig!”
            Jesus vra vir hom: “Wat kan Ek vir jou doen?” Hy antwoord: “Dat ek kan sien,” en Jesus sê “jy sien” en hy het gesien.
            Die man het in die slaapkamer by sy bed op sy knieë neergeval en geroep: “HERE, HERE, seun van Dawid, wees my barmhartig!”
            Toe kom ‘n groot duisternis oor hom, en hy hoor die vraag: “Is jy van jou sinne beroof. Hoe sal jy ooit van die dwelms en drank ontslae raak. Dis onmoontlik.” Hy onthou hoe  hy al probeer het om van die dwelms af te kom, die ontsettende onttrekkingsimptome, die rou jeukende sere wat hy uitgeslaan en stukkend gekrap het...
            Maar dis of hy besef sy tyd het gekom... Jesus is nou hier en hy gaan dalk nie weer verby kom nie... Hy het Jesus laas in Groote Schuur afgejak....
            En toe roep hy oorverdowend: “HERE, HERE, seun van Dawid, wees my barmhartig!”
            En daar was Lig.
            En hy bid: “HERE nou vra U wat U vir my kan doen... ag HERE, gee tog dat ek kan sien.”
            Die duisternis was weg, daar was baie, baie trane. Die uiteindelike deurbraak was daar. Tot laatnag het hy daar op sy knieë deurgebring want daar was so baie wat hy met die HERE wou uitgesels. So het hy aan die slaap geraak en die volgende oggend wakker geword, ‘n splinternuwe skepsel... en sonder enige onttrekkingsimptome.
            En toe verstaan hy Lied 177 en weet hy, hy gaan met baie siele eendag by die HERE aankom.
            Sien jy kans om met leë hande by die HERE op te daag? — Sjibbolet

Dit gaan oor ons gesindheid

"Maar Jesus sê: Laat haar staan; waarom val julle haar lastig? Sy het 'n goeie werk aan My gedoen.” Matt 26:10
            Die beroemde Buckner-Weeshuis in die staat Texas is in 1879 gestig deur Eerw Robert Cooke Buckner. Buckner is in 1919 Huis toe.
Duisende weeskinders het in daardie weeshuis 'n heenkome gevind. In die beginjare van die weeshuis se bestaan, was die stigter, dr. Buckner, soms vir weke lank weg van die huis af om fondse vir die weeshuis in te samel.

Dr Buckner

Die kinders was almal baie lief vir hom. Hy was vir hulle 'n pa en vriend. As dit aangekondig word, "Vader Buchner kom op 'n bepaalde dag terug", breek groot opwinding tussen die kinders los. Hulle trek dan hulle beste klere aan en maak geskenkies van blomme en mooi klippies op, om vir hom te gee.
            Een van die inwonertjies was 'n klein, swaksinnige dogtertjie. Sy is gehelp om haar mooiste klere aan te trek, maar sy moes self haar geskenkie opmaak. Sy het nie die verskil tussen 'n bossie blomme, 'n bossie onkruid of 'n bondel takkies geken nie.


Die Buckner kampus
Wanneer dr. Buchner aankom, het die kinders om hom saamgedrom, elkeen angstig om eerste te wees om hom te groet en te soen, raakgesien te word en die geskenkie te oorhandig.
As hierdie groot, goedhartige man dan so tussen die woelende kleingoed staan, het dit gelyk of hy na iemand soek. Dan sien hy haar: die ou dommetjie, op die buiterand van die opgewonde, stoeiende kinders, met haar bondeltjie takkies in haar hand.
Hy beur tussen almal deur en gaan na haar toe. Hy neem haar geskenkie en bewonder dit. Dan tel hy haar op in sy arms, druk haar teen hom vas, soen haar. Baie teer vra hy hoe dit met haar gaan en hy praat vertroostend met haar.
            Jesus se hart gaan immer na die swakstes toe uit, die verdruktes, die armes, die siekes, die kindertjies.
"Hy sien toe ook 'n arm weduwee, twee klein muntstukkies ingooi, en Hy sê: 'Dit verseker Ek julle: Hierdie arm weduwee het meer ingegooi as al die ander.'" Luk 21;3.
Nie die hoeveelheid van ons gawes of dade of diens nie, maar die gesindheid van toewyding en liefde, dikwels uit swakheid gedaan, is vir die HERE kosbaar.
            “Want so sê die Hoë en Verhewene wat in die Ewigheid woon, Heilig is sy Naam: Ek woon in die hoogte en in die heilige plek en (waar nog?) by die verbryselde en nederige van gees (hoekom?), om te laat herlewe die gees van die nederiges en te laat herlewe die hart van die verbryseldes.” Jes 57:15

Kersfees… of die Wederkoms?

Dis byna Kersfees. Oral oor die aarde heen maak mense in hul miljoene gereed om die geboorte van Jesus Christus te herdenk... maar waar maak Gelowiges gereed vir Jesus se volgende koms?
            Jesus het belowe... soos wat Hy vertrek het, kom Hy weer. Al die tekens is daar dat Sy Tweede Koms naby is, maar wie leef in afwagting daarvan?
“Dan sal die Koninkryk van die Hemele wees soos die tien maagde wat hulle lampe geneem en uitgegaan het om die Bruidegom te ontmoet.
            “En middernag was daar ‘n geroep:  Daar kom die Bruidegom; gaan uit, Hom tegemoet.” – Matt. 25:1-6.
            Die aandag word op Sy Wederkoms gevestig, nie as Verlosser nie, maar as Bruidegom :  “Daar kom die Bruidegom!”
            Hy kom nie as Regter nie, ook nie as Krygsman van Armageddon nie, maar as Bruidegom.
            Christus kom as Juwelier na sy Juwele (Mal:3:17), om sy Oes in te haal (Matt. 13:30, as die Koopman vir sy Pêrels (Matt. 13:45), as Edelman vir sy Onderdane (Luk. 19:12), as die Herder van sy Skape (1 Pet. 5:4).
            Ja, natuurlik kom Hy as die Bevelvoerder vir die Slag van Armageddon, maar eers, kom hy as Bruidegom!
            Wees gewaarsku!  Hy kom vir seker.  Die tyd is reeds bepaal.  Die skedules is reeds gedruk.  Die Groot Dag is aan God bekend.
            Daar is egter ‘n verrassingselement: Die Bruid weet nie wanneer haar Bruidegom haar kom haal nie, juis daarom moet sy deurentyd gereed wees.
            Niks kan Sy koms verhoed nie.  Die besluit oor sy Wederkoms is onomkeerbaar.  Hy het dit belowe in sy Woord en Hy bly ‘n waarmaker van Sy beloftes.
            Geen verdraaiing van sy Woord kan die Wederkoms vertraag, stop of verander nie.  Valse profete kan maar profeteer soos hulle wil, Hy kom inderdaad!
            Christus se Wederkoms is so seker as die integriteit van die Almagtige God!

            Vraag is:  Is jy gereed?

Hemelse missiele

En jy, wat tel jy op?   

Dawid het Goliat met sy vyf klippies aangedurf? 1 Sam 17
Die Filistyne en die Israeliete was in oorlog.  Goliat, was op die toneel. Hy het die Israeliete uitgedaag om hulle beste vegter te stuur om teen hom te veg. Maar hulle was te bang. Toe die jong Dawid daar aankom om vir sy vegtende broers kos te bring, was hy geskok oor die Israeliete se vrees. Hy het sommer dadelik Goliat se uitdaging tot 'n tweegeveg aanvaar.
Dawid is die beste wapenrusting aangebied om Goliat aan te durf. Maar hy het nee gesê. Sy slingervel en vyf klippies was genoeg. Nee, dit was eintlik veels te min! Hoe durf mens 'n reus aan met 'n handvol klippies? Jy't mos nie 'n kans nie.
Dawid het egter geweet God is by hom. Hy was daardie dag 'n kryger vir God! Sy God se eer was op die spel. As die res van Israel dan te slap was om vir God op te staan – nie hy nie! Daarom het Dawid dit gewaag om sy vyf klippies in God se magtige hand te sit.
God sou egter daardie dag die geveg moes veg. Hyself moes die oorwinning oor daardie reus gee. En Hy het ook! Dis hoe God werk.
Nee, Hy neem nie elke keer al die krisisse uit die weg nie. Hy kyk dikwels of sy kinders bereid is om Hom midde in hulle krisisse te vertrou. Dan eer God hulle geloof deur hulle op fantastiese maniere te help... al het hulle net vyf klein klippies wanneer hulle reuse moet aandurf.

God openbaar Homself in die Bybel as die Een wat deur dik en dun by sy kinders staan. Die een psalm na die ander getuig van God se hulp aan ons in pikdonker ure. Wanneer die nood dreig, is Hy die enigste Een wie se hulp jy moet opsoek. Wanneer die stormwinde waai, is net Hy jou anker. Ook wanneer jy aanmeld vir die geveg teen die reuse rondom jou, is God jou enigste Aanvoerder.
Word 'n moderne geloofsvegter!
Staan asseblief 'n slag op vir God! Sy Naam word vandag goedkoop en bespotlik gemaak. Ook daar in jou eie omgewing daag mense sy gesag openlik uit terwyl kerklikes rondstaan met monde vol verleë tande.
Wie sal God se Naam eer in 'n tyd soos hierdie as die reuse rondom die kerk begin stelling inneem? Wie sal in die voorste loopgrawe diens doen vir die Allerhoogste? Dalk jy?
En as jou gemeente bedreig word, of jou huis, of jy, of jou kinders, juis soos wat nou die geval is?
Miskien dink jy nou by jouself: "Wat kan ek vir God doen? Ek is veels te swak." Sê wie? Hoor mooi, God sê dit hoegenaamd nie oor jou nie! Al het jy net vyf spreekwoordelike klippies tot jou beskikking, dan is dit dodelike hemelse missiele as jy dit gelowig in God se hand plaas.
Jy kan 'n verskil maak. Nee, jy is die lewende verskil! Jy staan in die pad van die reuse met jou geloofsklippies. As 'n jong Dawid 'n ganse volk se geskiedenis kon verander met net vyf klippies en 'n hart vol geloof, dan kan jy minstens ook 'n paar sentimeter dapper volstaan en 'n meter of twee se nuwe grondgebied in God se Naam verower!
Toe tel Dawid vyf klippies op... En jy, wat tel jy op?

Verbly jou....

Dis binnekort Kersfees, ‘n tyd waarin reg oor die wêreld die Geboorte van Jesus Christus

herdenk word. Die rede waarom Hy gebore is, is reeds in ons Wedergeboorte vervul. Jubel

voor Sy aangesig. Hy is binnekort weer hier om ons te kom haal!

‘Dit is volbring’

‘n Bejaarde vrou stap huiwerig ‘n versekeringsmaatskappy se kantore binne.

By ontvangs haal sy ‘n ou polis uit haar verslete handsak. Sy kom net sê sy kan nie meer die premies bekostig nie.

Die versekeringsman het gou vasgestel die polis is waardevol en baie jare in stand gehou.

Hy vra: "Wat sê u man oor die saak? Dit is tog sy polis. U is net die begunstigde."

"My man? Ag nee meneer, hy is al drie jaar gelede oorlede. Dit is hoekom ek so bitter swaar kry."

Sy het aangehou premies betaal vir 'n polis wat reeds aan haar uitbetaal moes gewees het!

Die polis het nog dieselfde dag uitbetaal en die vrou had genoeg om vir baie lank gerieflik te lewe.

Is ons ook so onkundig? Probeer ons ook nog premies vir ons saligheid betaal? Christus se versoeningsdood het die Ewige Lewe ten volle ons eiendom gemaak.

Ons word nie gered deur wat ons doen nie, maar deur wat Christus klaar vir ons gedoen het. “Dit is volbring.”

Daardie Polis lees: "Deur die een wat offer het Hy die wat vir God afgesonder word, vir altyd volkome van sonde vry gemaak." Hebr 10:14

Hou dus op premies betaal en verbly jou oor jou Hemelse erfenis wat Jesus Christus volkome vir jou verwerf het. Alle premies is ten volle opbetaal en ek en jy as Gelowiges is die Erfgename.