Die Kleed van Lofprysinge

Had jy al, of beleef jy soms, ‘n  gees van swaarmoedigheid?

Net so terloops: Hy gee ons nie die gees om die swaarmoedigheid te verdryf nie, maar die kleed van lofprysinge om dit mee te verdryf.

‘n Gees van swaarmoedigheid is van die satan, demone en alles wat negatief is. Ons triomfeer daaroor deur ons te klee in die kleed van lofprysinge.

            Dit is moeilik om te verstaan hoe ons dit met lofprysinge moet verdryf. Ons moet iets fisies doen, ons noet onsself KLEE met die KLEED van Lofprysinge.

            Anders loop ons dae lank met klaagliedere en vra oral, bid vir my… terwyl bid nie die oplossing is nie maar om die kleed van Lofprysinge aan te trek.

         
Triomf deur lofliedere en aanbidding! Dit kan die aller antwoord wees om seëvierend deur 2018 te kom.


“Toe sê Jesus: Daar is geskrywe: Die Here jou God moet jy aanbid en Hom alleen dien.” Matt 4:120

            Dis ‘n opdrag van die HERE. Ons Moet... Nie net word dit vir die Gelowige aanbeveel nie, maar dis ook ‘n verwagting, ‘n opdrag. Om nie die HERE te aanbid nie, is om ongehoorsaam te wees aan sy opdrag.

            Dan die Aanbidding self: Om die HERE lief te hê, te bewonder, te vereer, dank aan Hom te bring, met die HERE te kommunikeer, Hom toe te sing, Hom te loof, te juig en verheug te wees oor Sy wonderdade.

            Ons aanbidding en lofprysinge is tot Sy voordeel en lof. Natuurlik baat ons ook daarby, maar dis meer vir Sy lof en glorie.

            Let weer op na die strofe: Eers aanbid en dan dien. Totdat ons geleer het om te aanbid, kan ons nie God met oorgawe en aanvaarding dien nie. Die HERE vra na:

“Maar daar kom 'n uur, en dit is nou, wanneer die ware aanbidders die Vader in gees en waarheid sal aanbid; want die Vader soek ook mense wat Hom só aanbid.

            “God is Gees; en die wat Hom aanbid, moet in gees en waarheid aanbid.” Joh 4:23-24. Kan jy dit doen?

            Mens kan nie die HERE in die vlees aanbid nie. Dis daai leë blik wat die wind straataf rol.

            Wanneer ons in die Gees aanbid en lofprysinge bring, dan doen ons dit met volle oorgawe. Let op: Ons kom bymekaar. Die HERE is ook daar want Hy sê waar twee of drie in sy naam vergader is, daar is Hy.

            Die belangrikste persoon in ons samekoms is die HERE self... Ons groet almal en sê vir almal welkom... en die HERE? As ons in die gees is, sal ons Sy teenwoordigheid aanvoel. Vir seker!

            Volgens Johannes is daar aanbidders en ware aanbidders. Die ware aanbidder, sê die HERE, aanbid Hom in Gees en in Waarheid (opregtheid). Joh 4:23

            Ons aanbid die HERE want: “Die HERE is groot en baie lofwaardig.” Ps 48:2

            Ons aanbid Hom oor Sy goedheid. “Want die HERE is goed; sy goedertierenheid is tot in Ewigheid, en sy trou van geslag tot geslag.” Ps 100:5

            Ons aanbid Hom omdat Hy dit waardig is. “U is waardig, o HERE, om te ontvang die heerlikheid en die eer en die krag.”

            Luister: “Gaan sy poorte in met lof, sy voorhowe met lofgesang; loof Hom, prys sy Naam.” Ps 100:4 (Kom ons so die kerk binne? Is ons nie veronderstel om die byeenkoms so binne te kom nie... met wapperende gekleurde doeke, lappe, materiale?)

            Hou ‘n paar oomblikke stilte voordat met die sang begin word en bring eers aan God danksegging, danksegging uit jou hart en oor jou lippe. Verwelkom Hom in ons midde. Lofprysinge word deur danksegging voorafgegaan.

Dank die HERE vir Sy goedheid en guns, sy liefde, sy genade, dank hom vir sy ryke seëninge en vir sy liefde.

Begin dan die HERE in lofliedere en selfs koordanse loof.

            Kyk, ons bring ‘n offer, ‘n lofoffer: “Laat ons dan gedurig deur Jesus aan God 'n lofoffer bring, dit is die vrug van die lippe wat sy Naam bely.” Hebr 13:15

            Onder die wet het mense diere geoffer. Onder die Nuwe Verbond van genade bring ons lofoffers.

            Wil jy ook die wonder beleef om met God in ‘n geestelike Hemelse taal te kan praat... bring aan Hom lofliedere. Het jy al die wonder beleef wanneer ‘n paar honderd en selfs ‘n paar duisend Gelowiges elk in ‘n Hemelse taal lofliedere aan die HERE bring! Jy sal daarna nooit weer dieselfde mens wees nie, maar ‘n ware Pelgrimsreisiger op pad na die Nuwe Jerusalem.

            Om aan God lofliedere te bring is om dit te doen selfs al is alles rondom jou verkeerd.

            Paulus en Silas sit in die tronk bebloed en in pyn, sonder klere. Middernag begin hulle lofliedere sing en stap vry uit die gevangenis.

            En luister na Dawid: “My hart is gerus, o God, my hart is gerus; ek wil sing en psalmsing.” Ps 57:8

            En weer: “Here, my God, ek wil U loof met my hele hart en u Naam vir ewig eer.” Ps 86:12

            Hoekom wil Dawid dit doen: “Want u goedertierenheid is groot oor my, en U het my siel uit die doderyk diep daaronder gered.” Ps 86:13

            Dink net, die oomblik toe jy gered is, het jy die Ewige Lewe ontvang. Jy is nou in ‘n ander dimensie, jy het die Ewige Lewe! Dis mos al genoeg om jou dankbaarheid voor God uit te stort.

            “Loof, volke, onse God, en laat hoor die stem wat Hom roem – wat aan ons siel die lewe gee en nie toelaat dat ons voet wankel nie.” Ps 66:8-9

            Bring alle musiekinstrumente saam na die byeenkomste. “Juig voor die HERE, o ganse aarde, breek uit en psalmsing!

            “Loof Hom met basuingeklank, loof Hom met harp en siter; loof Hom met tamboeryn en koordans, loof Hom met snarespel en fluit; loof Hom met helder simbale, loof Hom met klinkende simbale! Laat alles wat asem het, die HERE loof! Halleluja!” Ps 150:3-6 (waar is ons musiekinstrumente?)

            “Psalmsing tot eer van die HERE met die siter, met die siter en die stem van gesang, met trompette en basuingeklank; juig voor die aangesig van die Koning, die HERE!” Ps 98:4-6

            “En my tong sal u geregtigheid prys, u lof die hele dag deur.” Ps 35:28

            Die HERE het aan die mens die wysheid gegee om al die musiekinstrumente op die aarde te vervaardig om Hom mee te prys. Hoe wend jy jou musiekinstrument aan?

            Mens loof die HERE in woorde, maar ook met ‘n gejuig en gejubel: “Alle volke, klap met die hande; juig tot eer van God met 'n stem van gejubel!” Ps 47:2

            “Laat húlle jubel en bly wees wat 'n behae het in my geregtigheid.” Ps 35:27

            “Laat U priesters beklee wees met geregtigheid, en laat u gunsgenote jubel.” Ps 132:9

            En met sang: “Psalmsing tot eer van God, psalmsing! Psalmsing tot eer van ons Koning, psalmsing!” Ps 47:6

            “Hef aan 'n lied en laat die tamboeryn klink, die lieflike siter saam met die harp.” Ps 81:3

            “En Hy het 'n nuwe lied in my mond gegee, 'n lofsang tot eer van onse God. Baie sal dit sien en vrees en op die HERE vertrou.” Ps 40:4

            “Halleluja! Sing tot eer van die HERE 'n nuwe lied, sy lof in die vergadering van die gunsgenote!

            “Laat Israel hom verheug in sy Maker; laat die kinders van Sion juig oor hulle Koning!

            “Laat hulle sy Naam loof in koordans, Hom psalmsing met tamboeryn en siter.” Ps 149;1-3

            Kyk wat doen lofprysinge nog: “Lofverheffinge van God is in hulle keel, en 'n tweesnydende swaard in hulle hand (hoekom?); om wraak te oefen onder die heidene, strafgerigte onder die volke; om hulle konings met kettings te bind en hulle edeles met ysterboeie; om 'n vonnis wat opgeskrywe is, aan hulle te voltrek. 'n Eer is dit vir al sy gunsgenote! Halleluja!” 149: 6-9

            “Juig tot eer van God, o ganse aarde! Besing die eer van sy Naam, maak heerlik sy lofsang!” Ps 66 1-2

            “Kom, laat ons jubel tot eer van die HERE, laat ons juig ter ere van die rots van ons heil! Laat ons sy aangesig tegemoetgaan met lof, met lofsange Hom toejuig!” Ps 95:1-2

            Mense lag ook wanneer blydskap hulle oorval: “Toe is ons mond gevul met gelag en ons tong met gejubel; toe het hulle onder die heidene gesê: Die HERE het groot dinge aan hierdie mense gedoen.” Ps 126:2

            Ander klap die hande: “Alle volke, klap met die hande; juig tot eer van God met 'n stem van gejubel!” Ps 47:2

            Op die sport paviljoene spring mense hande in die lug van opgewondenheid. Ons loof die HERE ook met ons hande in die lug.

            “Só sal ek U prys my lewe lank, in u Naam my hande ophef.” Ps 63:5

            “En Esra het die HERE, die grote God, geloof, en die hele volk het geantwoord: Amen, amen! met opheffing van hulle hande; en hulle het hul gebuig en die HERE aanbid met die aangesig na die aarde toe.” Neh 8:7

            “Hef julle hande op na die heiligdom, en loof die HERE!” Ps 134:2

            “Ek wil dan hê dat die manne op elke plek moet bid en heilige hande ophef sonder toorn en twis.” 1 Tim 2:8

            Dawid en ander en selfs vandag nog dans mense ook voor die HERE. “Loof Hom met tamboeryn en koordans.” Ps 150:4

            “En Mirjam, die profetes, die suster van Aäron, het 'n tamboeryn in haar hand geneem; en al die vroue het uitgegaan agter haar aan, met tamboeryne en in koordanse.” Ex 15:20

            Die dans eindig wanneer die blydskap ophou: “Die vreugde van ons hart het opgehou, ons koordans het in treurigheid verander.” Klaag 5:15

            Jer 31:13: sê die koordans hervat wanneer die vreugde terugkeer: “Dan sal die jonkvrou haar verheug in die koordans, ja, die jongmanne en die oues tesame; en Ek sal hulle rou in vreugde verander en hulle troos en hulle tot blydskap bring uit hulle kommer.”

            Dawid sê: “U het my weeklag vir my verander in 'n koordans, U het my roukleed losgemaak en my met vreugde omgord; sodat my eer U kan besing en nie swyg nie. HERE, my God, vir ewig sal ek U loof.” Ps 30:12

            Siel en gees: “En Maria het gesê: My siel maak die Here groot, en my gees is verheug in God, my Saligmaker.” Luk 1:46-47

            “Loof die HERE, o my siel, en alles wat binne-in my is, sy heilige Naam!” Ps 103:1

            En selfs die vlees loof die HERE: “My mond sal die lof van die HERE uitspreek, en laat alle vlees sy heilige Naam loof vir ewig en altyd.” Ps 145:21

            Ons bely gedurig Sy naam: “Laat ons dan gedurig deur Jesus aan God 'n lofoffer bring, dit is... die vrug van die lippe wat sy Naam bely.” Hebr 13:15

            Ons bring hierdie lofprysinge met selfs ‘n groter oorgawe as toe ons vroeër dit by die sportvelde en op skool gedoen het.

Uitbundig... dis dié Jesus wat ons een van die dae kom haal. Ons sien uit na Sy koms!

            Die HERE woon in ons lofliedere: “Tog is U die Heilige wat woon onder die lofsange van Israel.” Ps 22:4

            Blydskap beskut ons: “Wees dan nie bedroef nie, want die blydskap in die HERE –  dit is julle beskutting.” Neh 8:11

            Triomf word voorafgegaan deur lofprysinge: Lees in 2 Kron 20 oor die ontsettende oorlog massas wat teen Josafat aan die opbou was en hoe hy die vyand met ‘n jubelende koor aandurf en wen. Waar het mens ooit gehoor dat iemand ‘n veldslag wen met sangers en lofprysinge!

            Ons stryd is ook nie teen vlees en bloed nie maar pleks van bind en bestraf en vervloek en uitdryf, probeer lofprysinge.

            Wil jy die wonder beleef om met God in ‘n geestelike Hemelse taal te praat... begin die HERE loof uit hart, siel en liggaam, in oorgawe. – Sjibbolet

Daar is altyd hoop

Daar is hoop. Die Bybelse hoop beteken Toekomsfeit. Hierdie hoop is nie soos in “ek wens” nie, maar ‘n hoop wat bestaan uit begeerte+verwagting.

            Pastoor Bronlow North was een van sy tyd se groot predikers. Voor hy een aand in een van Aberdeen se grootste kerke sou preek word ’n briefie aan hom oorhandig. Dit was geskryf deur een van sy metgeselle uit sy onbekeerde dae.

Die briefie het gelei: “Soos jy weet ken ek jou vroeëre geskiedenis. Ek weet alles wat jy in Parys aangevang het. Ek het ’n rekord van jou lewe in Liverpool. Ek weet van jou dade in Manchester. Ek daag jou uit om vanaand op daardie preekstoel te klim.”

By die briefie was ’n afskrif van die inligting wat die persoon tot sy beskikking gehad het. Bronlow North het die preekstoel kalm bestyg.

  Hy begin die diens deur die brief voor te lees. Hy lees al die gruweldade wat die brief opnoem. Toe sê hy: “Alles wat in hierdie brief staan is waar. Daar is nog baie ander dinge waarvan my vroeëre vriend nie eens weet nie.

Ek wil u egter ook vertel van ’n dag, toe ek met al my sondes na Jesus Christus, my Verlosser, toe gegaan het. Ek het Hom vir my hoor sê: ‘Bronlow North, Ek het die skuld en die straf van al jou sondes op My geneem. Gaan in vrede. Jou sondes wat baie was, is vergewe.’

Nou kan ek vir my vriend en vir almal sê: ‘As daar vir ’n sondaar soos ek vergifnis en ’n nuwe lewe was, is daar vir almal hoop.’”

  ’n Mens wat sy toevlug tot Jesus neem, hoef nie sy vroeëre lewe te verdoesel of te verskoon nie. Paulus self  getuig: “Dit is absoluut waar, en ons kan met ons hele hart daarop reken dat Jesus Christus na die wêreld toe gekom het om sondaars te red, al is jy die grootste sondaar van almal.      Maar God was juis vir my so goed sodat Jesus Christus kon wys hoe geduldig Hy is, selfs teenoor my, die ergste sondaar wat daar is. Dit is ’n voorbeeld vir almal wat nog op Hom sal vertrou en so die Ewige Lewe sal ontvang.” 1 Tim.1:15,16

“Die vrug van die regverdige is 'n boom van die lewe, en hy wat siele win, is wys.” Spr 11:30

“Maar as ons ons, sondes bely – Hy is getrou en regverdig. Hy vergewe ons, ons sondes en (let op) reinig ons van alle ongeregtigheid.” ! Joh 1:9

Onthou, ons is nie geroep om te verstaan nie, maar om te vertrou... soos in Slegs vertroue, vol vertroue, slegs vertroue op sy Woord...

Ons is die Heiligdom

Is ons ‘n “Geestelike Huis gebou met Lewende boustene?”

“En laat julle ook soos lewende stene opbou, tot ‘n geestelike huis.” 1 Pet 2.5

            Jesus Christus het nie aan die Kruis gesterf sodat ons derduisende kerke moes stig elk met sy eie kamstig suiwer leer nie, die een verskillend van die ander nie.

            Dat daar gemeentes sou wees, ja beslis, maar nie kerkgenootskappe nie... met die gepaardgaande harwar “Hier is die Christus, nee, daar is die Christus” nie.

            Elkeen het sy eie vertolking van wat reg is, netjies gebind in grondwette en ordonnansies en allerlei fatsoenlike name... die grootste verwarring op aarde.

            En daar is haas liefde tussen die spul.

Die liefde is ‘n Koninklike Wet. “As julle ewenwel die Koninklike Wet volbring volgens die Skrif: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself – dan doen julle goed.” Jak 2:8

            Moenie dink dat Ek gekom het om die wet of die profete te ontbind nie. Ek het nie gekom om te ontbind nie, maar om te vervul.” Matt 5:17

Hoe het Jesus toe die Wet vervul?

Net voor Sy vertrek na die Hemel, vra die dissipels Hom: “Meester, wat is die groot gebod in die wet?

“En Jesus antwoord hom: Jy moet die HERE jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand.

“Dit is die eerste en groot gebod.

“En die tweede wat hiermee gelykstaan: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.”

En dan sê Jesus: “Aan hierdie twee gebooie hang die hele wet en die profete.” Matt 22:36-40

Hoe so? Want as jy waarlik liefhet, dan sal jy nooit enige wet oortree nie.

Ons is veronderstel om lewende boustene te wees waarmee God Sy Koninkryk kan bou, ‘n Geestelike Huis, maar sonder sement (Liefde) tussenin sal die spulletjie aanhou intuimel... en steeds nuwe kerke word gestig.

Die Skrif verwys telkemale daana dat ons ander moet liefhê soos onsself.

As jy jou vrou mishandel, hoe lief het jy jouself?As jy die predikant en ander gemeentelede beskinder... hoe lief het jy jouself?

Is dit moontlik om onsself lief te hê?

            Hierdie kan as ‘n meetinstrument beskou word: Hoe lief ek myself het, bepaal hoe lief ek ander het.

            Dit bepaal ook my geestelike stand in Christus.

Liv 19:18 “Jy mag nie wraakgierig of haatdraend teenoor die kinders van jou volk wees nie, maar jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Ek is die HERE.

            Liv 19:34 “Die vreemdeling wat by julle vertoef, moet vir julle wees soos 'n kind van die land wat onder julle is. En jy moet hom liefhê soos jouself...”

            Matt 19:19 “Eer jou vader en moeder; en: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.”

            Matt 22:39 “En die tweede wat hiermee gelykstaan: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.”

            Wat ons ook hieruit leer is dat dit belangrik vir ons is om te weet in watter mate ons onsself lief het.

            Jy moet jouself liefhê. Ontlok hierdie woorde ‘n negatiewe reaksie by jou? Klink dit nie selfsugtig en egoïsties nie?

            Om jouself lief te hê beteken nie om selfgesentreerd of opgeblase  te wees nie. Dit beteken om respek vir jouself te hê, om jouself te beskerm, vir jouself om te gee.

            As jy dus nie vir jouself lief is nie, dan sal jy wraakgierig of haatdraend teenoor ander wees. Dit mag nie so wees nie, dan is daar fout met hoe lief jy jouself het. Is jy wraakgierig en haatdraend met jouself? Sommige mense is. Dit is al bewys dat as mens iemand haat, jy, en nie die ander persoon nie, die eintlike lydende party is.

            Mens weerspieël ook jou liefde vir jouself wanneer jy jou vader en moeder eer. Matt 19:19

            Moet mens die ongereddes ook liefhê? Natuurlik! Mark 12:30 “Jy moet die HERE jou God liefhê (Hoe?) uit jou hele hart en uit jou hele siel en uit jou hele verstand en uit jou hele krag. Dit is die eerste gebod. Lees dit weer want dis nogal ‘n gewigte saak.

            En strofe 31: “En die tweede, hieraan gelyk, is dit: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Daar is geen ander gebod groter as dié nie.”

            “Hieraan gelyk” beteken “dieselfde”. As ek God moet liefhê met my hele hart, my hele siel, my hele verstand, my hele krag, dan moet ek my naaste ook so liefhê. Die liefde vir God staan gelyk aan die liefde vir myself en my liefde vir ander. Hoekom? Omdat God vir jou en die ander persoon ewe lief is.

            In die lig hiervan, vra weer: Hoe lief het ek myself?

            “En beklee julle bo dit alles met die liefde wat die band van die volmaaktheid is.” Kol 3:14. Let op: “Beklee julle met die liefde.” Dis ‘n proses. Hoe lank die proses neem, is hoe lank jy neem om jouself met die liefde te beklee.

            Ongereddes is op pad na die ewige verdoemenis. As iemand nie vir jou en vir my liefgehad het nie, dan was ons ook nog op die verkeerde pad.

            “Wees aan niemand iets skuldig nie, behalwe om mekaar lief te hê; want hy wat 'n ander liefhet, het die (Koninklike) wet vervul.” Rom 13:8 – Sjibbolet

My Vriend Pine

Stephan Joubert van e-kerk vertel: My vriend Pine, oftewel Salmon Pienaar, soos wat sy geboortesertifikaat sê, het vroeër vir die Suid-Afrikaanse Lugmag gevlieg.

            Vandag vlieg hy as private vlieënier die hele Afrika vol.

            Sy grootste 'vliegtuigstorie' is wanneer hy vertel hoe sy lewe se koördinate dramaties verander het toe hy die Man van Nasaret trompop raakgeloop het. Almal wat die ou Pine geken het, was oorbluf oor Pine II, wie se lewe nie meer ontsier is deur daardie dinge wat 'tawwe manne' gewoonlik doen om hul manlikheid te bewys nie.

            Maar 'n mens bly ook maar net mens. Hier en daar steek dinge vas wat moeilik uit jou sisteem padgee. Daarom dat Pine so geskok was toe hy op 'n dag bewus raak van 'n innerlike oortuiging dat hy sy huiswerker, Maria Ma-tseke, se voete moet was.

            Hy, 'n eks-lugmagvlieënier, wat voete was?! Dit het nie te lekker afgegaan nie. Maar vir iemand wat so radikaal tot geloof gekom het, en wat nie met die gewig van godsdienstige vroomheid opgesaal sit nie, is só 'n oortuiging nie grappies nie. Nogtans was dit nie 'n maklike ding om te doen nie.

            Jy moet immers op jou knieë voor iemand staan as jy voete was.

            Pine het weke lank oor hierdie voetwassery-ding getob. Tot op 'n dag dat hy dit nie langer kon uithou nie. Hy het vir Maria nader geroep en vir haar gesê om haar skoene uit te trek. Terwyl dié waardige dame, wat al jare lank by Pine werk, hom groot-oog aangekyk het, het hy haar voete onbeholpe gewas. Hy, 'n man onder die manne, op sy knieë voor sy huiswerker met 'n skotteltjie water het skielik hardop uitgebasuin

waarvoor Jesus staan.

            Toe volg die eintlike skok 'n paar dae later. Maria het kom sê: 'Meneer Pine, jy moet asseblief Sondag in Mamelodi kom voete was!'

            'Hoekom?’ het Pine gevra.

            'Ek werk al jare lank vir jou, maar jy het nooit agtergekom van die artritis wat maak dat ek moeilik oor die weg kom nie.

            'Nou die dag, toe jy my voete gewas het, sou my laaste werkdag by jou gewees het. Ek wou bedank want ek kan nie meer die pyn uitstaan nie. Maar toe was jy my voete. Kyk, ek kan weer loop.

            'Die pyn is weg. Die HERE het my aangeraak. Die mense by my kerk in Mamelodi het hiervan gehoor. Hulle wag vir jou!'

Egte Goeie Nuus het daardie dag gewen. Pine se buite-die-boks-gehoorsaamheid was al wat nodig was om sy lewe in sesde rat te plaas.

Terloops, jy moet hierdie ou grote deesdae hoor. My vlieg-vriend loop deesdae saam met Jesus op water rond! En ek leer by hom. Want dis dáár waar ek ook die graagste wil wees.

Miskien het ek self te gewoond geraak aan heilige dinge. Ek is al só ge-kerk, be-preek, op-gepreek, ingelig, geleer, of self aan die leer dat min dinge aan die geestelike front my nog soos 'n klein kindjie verras. Eintlik het ek my geloof lankal in 'n veilige boksie verpak met etikette aan alles en almal daarbinne én daarbuite. Ek is vas oortuig van wat reg en verkeerd is, en saam met ander sing ek Sondae half valerig oor Jesus wat die Bron van my vreugde is.

Dalk het ek ook tussendeur Christenskap in 'n stel dooie reëls vervorm, in plaas van 'n lewende verhouding met Jesus.

Ja, ek veg vir die waarheid en staan dapper op vir my beginsels, maar verander dit mense se lewe ooit op die regte manier?

Daarom dat ek skielik so doodmoeg is vir dié geblikte, kort-raklewe-godsdiens waarvan die vervaldatum lankal verstryk het. Met dié dat ek vandag amptelik bedank by die kerklike klub van veilige heiliges waarvan ek die erevoorsitter is! Ek wil Jesus weer op verrassende maniere ontdek, soos wat Hy vir Maria en Pine verras het deur hulle in 'n lewende seën vir mekaar en ander te verander.

            Terwyl ons kerklik dink, praat en dreig oor hoe ons nog eendag die wêreld gaan verander, gebruik Jesus intussen doodgewone mense onder ons neuse om 'n paar sentimeter op 'n slag splinternuut te maak. Salmon Pienaar van Pretoria-Oos en Maria Matseke van Mamelodi het Jesus se vlag stil-stewig geplant deur mekaar te dien.

            Dit het die hemele geskud. Dink net wat sal gebeur as ons almal die kerklike servette van ons nekke afhaal en ons dit 'n slag oor ons arms gooi om self ook bediendes van Jesus te word!

Herlewing – Vryburg – 1940

Daar is heelwat te leer uit die Herlewing van 1940 wat op Vryburg uitgebreek en verder versprei het. Ons bid nou in afwagting vir ‘n landwye Herlewing. Vryburg met sy bykans 50 000 inwoners is die grootste beesboer distrik in SA met die Bonsmara as grootste beesras. Die dorp is in 1882 gestig as die hoofstad van die Republiek Stelleland. ‘n Jaar later was daar reeds 400 plase. Dis vandag ook ‘n sterk nywerheidsdorp en staan bekend as die Texas van SA.

Oom Pieter Scholtz vertel:

Dankie, vir die geleentheid om te kan vertel van 'n wonderlike, Heilige Gees bewerkte Herlewing wat in 1940 in Vryburg dorp uitgebreek en daarna ver en wyd uitgekring het.

Ek wil dit graag in alle nederigheid doen, want aan God alleen kom toe al die eer en dank van ons harte! Aan elkeen wat vandag ernstig saambid vir Herlewing, wil ek net sê dat my gebed is dat, wat ek vandag daarvan vertel, vir jou ’n bemoediging, ’n versterking van jou geloof en verwagting en ook ’n uitdaging sal wees, om jou vertroue en verwagting op God te stel en nie langer ‘klein gebede’ op te stuur na 'n ‘grote, almagtige, onveranderlike en vrygewige God’ nie!

As enige mens iets wil sê van iets heerlik wat God bewerk het, moet hy dit doen met eerbied en ontsag! Die egtheid daarvan moet ook getoets word om seker te maak dat dit nie die een of ander valse vuur was wat ontbrand het nie. Ons moet dit ook meet aan die bloudruk waarmee God self ná die uitstorting van die Heilige Gees, veral in die Boek Handelinge, herlewing op Sy eie soewereine, unieke maniere laat gebeur het.

Om een preek op Pinksterdag, word 3 000 gered EN deur die genesing van ’n verlamde wat sy stand ingeneem het word daar nog 2 000 geredde siele bygevoeg! EN, deur nog ’n preek van Stéfanus toe hý 3,000 klippe gekry het i,p.v. 3 000 siele, maar daardie één siel wat daardie dag wel die kolskoot in sy hart gekry het, was Paulus!

En dan was daar Filippus, die Evangelis – wat 'n Herlewing in Samaria beleef het, maar toe gestuur is ‘op ’n eensame pad’ na één siel – die kamerling van Etiopië .... die sleutel tot Afrika!

Treffend dat die grootste sendeling ooit – Paulus – se ondervinding van Herlewing net bestaan het uit baie oproere en ’n hele aantal middelmatige ‘herlewings’. Maar deur sy harde werk en ongelooflike opoffering, ywer en volharding was die gevolge en vrug van sý herlewings tog díé wat tot vandag toe die meeste, die kosbaarste en mees blywende vrugte afgewerp het!

Ek sê net eers hierdie dinge om daardeur te sê dat ek absoluut daarvan oortuig is, dat dit wat 78 jr. gelede in Vryburg dorp en distrik begin gebeur het, niks anders was, as ’n magtige werking van die Heilige Gees nie! Dit het klein begin, maar wyd uitgekring, tot selfs in ander lande, en tot vandag toe vloei die seën daarvan voort soos ’n magtige, stille stroom.

Vir myself is dit, ná 78 jr. nog alles helder en onvergeetlik. Daarom vertel ek dit vandag nog met groot vrymoedigheid en blydskap!

Terwyl ek allereers aan God AL die eer gee, wil ek ook, selfs vandag nog, al is dit lank ná hulle heengaan, ook ‘my hoed afhaal’ vir die dapper en gewillige instrumente wat God gevind het, kon voorberei en gebruik, en hulle ook salueer! Want ons weet mos ook dat – wanneer God iemand soek om deur te werk en Sy Naam te verheerlik, dan ‘probeer’ Hy nie éérs getalle vol kry of te soek na iemand groot en slim en beroemd genoeg nie, maar Hý begin altyd met een, of enkele persone ... en dikwels met een of met hulle van wie ons dit die minste verwag, die kleinste en die nederige!

Ek sal graag effens later net my waarneming wil gee van die geheim wat ons ontdek het en die kenmerke van die persone wat God in daardie tyd daar by Vryburg so kragtig gebruik het.

My eerste herinneringe as mens was van ’n ossewa trek waarmee ek saam met ons ouers en twee ouers broers, in 1929 van die Transvaal na ’n baie verwaarloosde plaas in die Vryburg distrik, in die Noord-Kaap getrek het.

So kort na die Boere-oorlog en die Rebellie van 1914 was ons tydens die depressiejare van 1930-1933 baie arm. My oudste broer Jannie, was ses jaar ouer as ek en die tweede, Fransie 3 jaar. Ons het met harde werk grootgeword om ons ouers te help om die skuld op die plaas af te betaal. Tot by St. Ses was ons by ’n plaasskool op skool, daarna na ’n koshuis in Vryburg vir hoërskool.

Broer Jannie het gekies om die boer op die plaas te wees en as ek nou begin om iets meer van hom te vertel, is dit omdat hý die een was wat – soos die verlamde wat genees was en sy stand ingeneem het – wat ’n duidelike hoofrol in hierdie herlewing begin speel het.

As jongman was hy gesond en sterk, maar baie kort van draad, opvlieënd en opstandig - een wat vir geen duiwel gestuit het nie. Hy was roekeloos en het maklik gevloek, geswets baklei. Almal op die plaas was vir hom bang en baie het hom amper gehaat. Mettertyd het hy ontaard in ’n moeilike, moedswillige sondaar van formaat – versot op dans met gepaardgaande drankmisbruik en sonde.

Maar toe het die tyd aangebreek dat hy as 20- jarige na die dorp, ongeveer 58 km van ons plaas, vir 14 dae katkisasie klasse moes gaan loop om daar tydens die Nagmaal geleentheid as lidmaat van die N.G. kerk ‘aangeneem’ te word. Maar hy het geen erg aan die klasse of die Kerk gehad nie, hy het net daarna uitgesien om ‘die lewe in die dorp’ te geniet en het Pa daarvoor geld gevra. Ons tante het vir hom en ons niggie Miemie daar huis gehou.

In daardie tyd het God dit so beskik dat daar ’n reeks spesiale dienste in ’n saal gehou was. Ons tante het dit bygewoon en Jannie gesmeek om dit ook by te woon, want dit was vir haar tot groot seën, totdat hy ingestem het om dan– soos hy dit gestel het - maar een keer saam te gaan, net om van haar geneul ontslae te raak! ‘Godsdiens en kerk’ het hom net verveel!

Hierdie dienste is waargeneem deur twee  Evangeliste van ’n interkerklike beweging – die Afrika Evangeliese Bond - wat in 1924 gestig is. Dit was gehou met die toestemming en aanmoediging van ons NG Leraaar, ds. Liebenberg.

Daardie eerste aand het ou Jannie – vir die eerste keer in sy lewe, vasgenael gesit en luister – en – het hy God se stem duidelik in sy hart gehoor deur die prediking van ’n eenvoudige boodskap en boonop deur ’n vrou, maar ’n boodskap in die krag van die Heilige Gees!

Hy was daaraan gewoond om met net een oor te sit en teen sy sin te luister as Pa huisgodsdiens gehou het, maar daardie aand - vir die eerste keer in sy lewe - het hy iets gehoor, iets nuuts wat sy hart diep, soos met ’n vurige kool aangeraak het!

Die Heilige Gees het vir Jannie net daar arresteer, hom vasgegryp en oortuig van sy diep VERLORE toestand. Van daardie oomblik af het hy geen rus of duurte gehad nie, want vir hom was die keuse baie duidelik – die Hemel of hel!

Die duiwel het egter nie gerus nie en het hom probeer oortuig dat hy maar eers kan uitstel en toe later, dat hy ’n té groot sondaar was! Maar hy het ook geweet dat genade tyd vir hom kan verbygaan en daarvoor het hy geskrik!

Hy het weer gegaan en na een diens agtergebly en met een van die dames gaan praat. Sy het aan hom toe van God se liefde vertel, die weg tot saligheid en versekering aan hom op grond van ’n paar kosbare Bybeltekste verduidelik, en net daar, terwyl hy gekniel het om sy sonde te bely en Jesus aan te neem, het die lig van die hemel in sy siel deurgebreek en was die jong, opperste ‘Jannie-sondaar’ onmiddellik ’n kind van God ... ’n nuwe skepsel in Christus!

Hy het dadelik en met groot blydskap sy tannie en niggie daarvan gaan vertel! Hy sê dat hy toe van blydskap nie kon slaap nie en dat hy daardie nag trane van blydskap gestort het!

Die nuus van sy bekering het gou versprei. Ons gesin het dit ook verneem en ons eerste reaksie was met ontsteltenis, want ons het gemeen dat ons ouer broer nou onder die een of ander sektes verval het - iets gevaarlik en met sulke mense wou ons niks te doen hê nie.

Vandag weet ons van beter want, soos iemand eendag een van die dames gevra het: ‘Juffrou, van watter sekte is julle? Was die antwoord: ‘meneer, pasop as ons jou byt, gaan jy Hemel-toe!’

Dit was die eerste besoek van Evangeliste van die Afrika Evangeliese Bond aan Vryburg. Pa, wat toe op die kerkraad gedien het, het dit dadelik as sy plig beskou om die Ds. op te soek en te raadpleeg. Hy het hom geantwoord deur te sê, ‘ou Pieter, jy kan ook maar met ’n geruste hart gaan luister, want hulle Evangelie is soos die suiwerste reënwater – net soos wat ek dit preek’. Sy vrou wat ’n dierbare Christenmens was, was betrokke by hulle reëlings vir losies en hyself het die katkisante aangemoedig om die dienste by te woon.

Toe ons gesin uiteindelik die geleentheid kry – want ons was baie nuuskierig om Jannie self te sien omdat ons tot op hede nog nooit van iemand gehoor het, of iemand gesien het wat ‘tot bekering gekom’ of van Wedergeboorte getuig het nie – was ons stomverbaas!

Hy was nog sy gewone self, maar duidelik ook totaal anders – weg was sy nukke en grille en gejaag na plesier en sonde. Dadelik verlos van die drank en rook en die aggressie gewoonte, en nou vol vreugde.

Hy het nooit in die kerk sy mond oopgemaak om te sing nie, maar toe het jy net oral gehoor hoe hy daar sing! Hy kon nie ophou om die Bybel te lees en te bid nie.

Hy getuig hoe hy een dag agter die groot boontjie mied neergekniel en daar ’n volle oorgawe van sy hele lewe aan God gedoen het. Dáárdie dag het God hom met die Heilige Gees vervul en geroep tot voltydse diens!

Hierdie jong, onervare bekeerling het dadelik begin getuig en preek; sy perd opgesaal, sy getuienis oral gaan deel en ook sommer dadelik al sy wêreldse vriende daarvan vertel. Sommige het hom uitgelag en voorspel dat sy bekering van korte duur sou wees!

Plekke waarin hy opgetree het was dikwels volgepak van hoorders wat somtyds in trane was terwyl hy die Woord verkondig en sy getuienis daarby ingevleg het. Tot 15 en 25 km van ons plaas af het uitnodigings gekom en selfs vanuit die Vryburg dorp. Hy was alom bekend en baie kon dit eers nie glo dat hy so verander het nie, totdat hulle hom self gehoor en gesien het.

Sy hart was brandend met God se ‘eerste liefde’ in sy siel en sy boodskap en getuienis eg en vol vuur! God het so heerlik deur hom gewerk en siele gered dat hy dikwels laat in die nag, ná ’n diens wat hy waargeneem het en op pad huis toe was, weens God se heerlikheid brandend in sy hart, eers van sy perd moes afklim om op die grond neer te kniel en die HERE te dank en te loof!

Jakobus sê, ‘kyk, wat ’n klein vuurtjie steek ’n groot hoop hout aan die brand’ en ook in ons huis en groot familie was daar baie ‘droë en nat hout’– baie broers, susters, kinders, neefs, niggies – ’n groot opskudding en uitwerking! Selfs Oupa en Ouma, ons Ouers en ons hele gesin. Almal ‘godsdienstig, ordentlik, eerlik, godvresend, maar skielik het almal begin besef dat ‘vormgodsdiens’ nie genoeg is nie, maar dat dit die meesterstuk van die duiwel se oëverblindery is!

Dit het ons mense eers begin agterkom toe ons ‘vormgodsdiens op sy beste’ begin vergelyk het met die ‘egte artikel’ – die wonderwerk as God ’n verlore siel wonderbaarlik red en omskep! Toe hierdie vals versekering wat op mooi, eerlike en voorbeeldige lewes en goeie werke gegrond was, begin te verkrummel, het die een na die ander kragdadig tot bekering en tot wedergeboorte gekom!

Groot Pinksterdienste volg op ons plaas in die skuur – koud, reën, maar mense reis per perdekarre tot 20 km. en verder. Geharde sondaars en vooraanstaande godsdienstige en voorbeeldige mense is gered – baie emosie, dikwels trane van berou en daarna van blydskap! Nooit dramatiese uiterlike of uitspattige manifestasies nie, maar wel 'n sterk bewustheid van God se heilige teenwoordigheid, vurige maar eenvoudige boodskappe, ernstige gebede en lieflike, hemelse en vreugdevolle sang! In daardie diens in die skuur op ons plaas het ook ekself my hart en lewe onherroeplik aan God oorgegee!

Oral in distrik – in skure, op stoepe, in huise of sale – ORAL werk God en Hy samel Sy oes in! Selfs die swart mense word op ons plaas gered en hulle sing i.p.v. raas en baklei – George en Lizzie gaan self met die boodskap na hul eie mense. Toe George sterf gee hy die Bybel aan vir sy vrou Lizzie en sê vir haar – gaan voort met die wonderlike boodskap van hierdie Boek!

Wat het toe van broer Jannie geword? Alles verlaat – boerdery, rykmansdogter wat op hom verlief is, en word ’n eenvoudige Evangelis vir 42 jaar! Soms het hy tot 500 mense toegespreek en baie word gered – ander keer soos Filippus gestuur as jong pelgrim vir ‘n reeks. Mense teleurgesteld dat daar nie liewer ’n ouer werker, of goeie bekende prediker na hulle gekom het nie – maar Jannie het begin besoek – man wat draad span, volslae alkoholis aan wie geen salf te smeer was – word so kragdadig gered dat dit almal verbaas. Almal woon toe dienste by en word diep geseën!

Verreikende gevolge van die Herlewing – dans en drinkpartye sterf uit en bidure, dienste en kampe word almal se vreugdevolle ‘lewe’! Kenmerk van hierdie herlewing - bekeerlinge volhard, staan vas selfs toe vervolging uit onverwagte oorde begin kom. Sommige van wie nooit verwag nie, word vaardige siele wenners. Tenminste 16 jongmense in voltydse diens – predikante, sendelinge, evangeliste.

My eie Vader word 'n effektiewe sielewenner! Uit ons huis is vier ouer broers almal tot voltydse diens geroep - gesamentlik meer as 100 jr. diens! Maar nou het nog net ek alleen, op 90 agtergebly. Meeste bekeerlinge net getroue getuies wat dit tot die einde egalig stil, die heiligmaking uitgeleef het.

Wonderbaarlike antwoorde op gebed. Grootste wonderwerk as een kosbare siel gered word. Genesing - Ek self 2 keer van geweldige aanval en pyn van blindedermontsteking. Tant Ella vir Verwey Bewaring - Ouers belas en bid vir M. Venter.

Geheime tot daardie Herlewing: Daardie eerste Evangeliste van die AEB! Eerstes dames – nie lelike oujongnooiens wat opgeskeep is en nêrens inpas – maar pragtige, beeldskone en edele jong dames – eerbaar, welopgevoed, vriendelik, vol liefde, goeie maniere, spontaan en vol vreugde! Eenvoudig, maar eerlik en ernstig as hulle die Woord verkondig – ’n woord wat hulle elke keer vars uit God se hart ontvang het ...’n Woord wat harte warm gemaak en mý ook jaloers gemaak het om só te kan preek! Gebed hulle troefkaart--wapen, dikwels met trane. Hulle het voormiddag gestap en bedoek en di hele middag gebid en voorberei (Koot Hough)...

Self het ek die krag van gebed ondervind op Kuruman toe die HERE baie jongmense, o.a. vir Neil Verwey (Japanse Sending) gered het – hoed teen dak. Nooit het ons hulle gehoor klae nie, altyd net opreg dankbaar vir alles!

Opgeoffer – lewe uit ’n koffer, altyd by vreemdelinge tuis en geen gewaarborgde salaris. Nooit geld gevra nie, reis met perde en donkiekarre, stap met die voete tot 15 km per dag in warm son! (Oom Hans).

Nog ’n geheim agter daardie herlewing later: Mev. Liebenberg se getuienis en egpaar du Plessis.

Wat staan vandag in die weg tot herlewing:


1. Baie werk – geen gebrek aan organisasie, geleerdheid, godsdienstige bedrywigheid... maar waar is die seën? Werk en ywer in eie krag of die krag van die vlees, maar min of geen tyd of plek vir gebed. Daarom kragteloos, maak geen indruk op wêreld ('n Bidster se leuse was - ‘Do not tickle the mercy seat but lay hold of the throne’) – nooit meer word ‘deurgebid’ tot oorwinning!

2. Christene gemaksugtig en ‘sag’ geword! Nooit meer hoor jy van offers wat werklik iets gekos het. Het van ons dalk beter dae geken, maar ons eerste liefde nou verloor! Vergeet dat ‘bloed en trane’ die saadakker is van die Evangelie! Iemand wat ware herlewing gesien en gesmaak het roep uit: ‘I was born in the fire and I cannot live in the smoke!’

3. Vormgodsdiens – Satan sal sorg dat ons wel die ‘gedaante behou, maar die krag daarvan verloën’! 'n Louwarm kerk noodsaak vir God om hulle uit te spuug! As ons maar saam met Hom wil uitgaan tot buite laer en Sy smaad te dra – dis dáár waar dinge (vandag nog) gebeur!

4. Standaard, eerbied en Godsvrees verlore –vir die heilige God of vir die ewige, afgryslike verlorenheid en die oordeel van 'n heilige God! Maklike en oppervlakkige bekerings sonder ware, diepe en hartgrondige berou en gebrokenheid. Daarom het alles vandag in ‘kerkspeel’ verander - soos konserte ontaard waar mense ligsinnig 'n oppervlakkig meer lag as huil en probeer om God te dien met uiterlike manifestasies, tekens en wonders, maar jy sien nooit meer trane of mense wat gebroke voor God BUIG nie! Ontdek nie meer in Evangelies dat ALTYD waar mense eerlik word en ween en neerval, God ALTYD werk en dan dáár iets van Sy heiligheid en heerlikheid openbaar. Daar doen God dit keer op keer! (Uitsondering – man wat 10,000 talente geskuld het!)

5. Ons het opgehou om te waag en te gaan! Laaste belofte van Jesus van, ‘Ek is met julle ...’ maar voorafgegaan deur – ‘Gaan dan ...’ (‘daddie, I suppose its GO has broken!) (‘All the fittings are in place, but the power is not yet connected’ – Stanley Banks). Mag God ons genadig wees! – Pieter Scholtz