Toe die loods skielik sterf...

‘n Gesin wat in pragtige harmonie saam met die HERE wandel, het in gebed ‘n vliegtuig veilig laat land nadat die loods aan ‘n hartaanval oorlede is.

            Die Tweemotorige King Air is besig om op te styg in Florida op ‘n drie-uur lange vlug na Louisiana. Dis ‘n huurvlug wat vir Doug Whyte (56) sy vrou en twee tienderjarige dogters na sy jonger broer se begrafnis moes neem. Hulle is op pad terug huis toe. 

            Aan boord is Doug en sy vrou en dogters en die loods met baie jare se ervaring, ‘n man wat selfs vegvliegtuie in Viënam gevlieg het. Doug  self het jare laas gevlieg. Sy vlieglisensie geld net vir ‘n klein Cessna.

            Omdat die King Air daardie dag nie ‘n mede-vlieënier had nie, kry Doug toestemming om voor langs die loods te sit want hy wou juis weer begin vlieg en wou ondervinding opdoen.

            Die instrumentepaneel van die King Air “lyk soos ‘n ruimtetuig sin in vergelyking met  die klein Cessna.” Doug verstaan daar niks van nie behalwe dat hy gou agterkom hoe die radioverbinding werk.

            Op ‘n hoogte van sewe duisend voet sterf die loods. Die vliegtuig is op auto-stuur en  klim voort die hoogtes is. Dis ‘n krisis, ‘n erge krisis.

            Nou peul die (geestelike) lewenslesse uit.

            Die vliegtuig verkeer in ‘n noodtoestand. Doug en sy vrou en hul dogters se lewens hang aan ‘n draadjie. Doug skuif agter die stuur in en baie kalm stuur hy ’n boodskap: “Hier is ‘n noodtoestand, die loods is bewusteloos. Ek het hulp hier bo nodig.”

            Grondbeheer kry die boodskap. Ook hulle is baie kalm.

            “Kan jy die vliegtuig beheer?”

“Die viegtuig is op auto-stuur en dit klim al na oor die 14 000vt. Ons moes op 10 000vt al horisontaal gevlieg het.”

Dit was belangrik om dadelik hierdie inligting deur te gee want Doug weet dat hulle kan nie bly styg nie, die enjins sal staak en dan val die King Air soos ‘n baksteen uit die lug.

Toe maak Doug bekend dat hy ‘n klein Cessna lisensie het, maar jare laas gevlieg het. Grondbeheer is in ‘n reuse gebou gesetel. Die hele gebou deur word per interkom gevra of daar iemand is wat ‘n King Air 200 kan vlieg.

‘n Jong meisie reageer, dinkende sy moet iewers heen vlieg. Sy het nog nooit ‘n passasier moes help om ‘n King Air op die grond te kry nie. Sy het geen keuse nie en word met Doug in verbinding gebring.

            Die meisie is die kalmte self. Sy vra vinnig ‘n paar vrae om die situasie te kan vasstel en ontleed. Geen waarskuwings nie, ook nie as dit en as dat nie, net positiewe riglyne en bemoediging.

            Dit was die sleutel tot ‘n uiteindelike suksesvolle landing: Geen vrees hoegenaamd nie, duidelike riglyne en bemoediging. Die vliegtuig moes deurentyd sy spoed behou om steeds betyds te kon land. In daardie stadium kon talle loodse in hul vliegtuie na die gesprek luister. Een het gereageer: “Hierdie man gaan dit nie maak nie.”

            Daarna is die kanaal geïsoleer en geen ander vliegtuigloods kon inluister nie. Doug het intussen gevra dat hulle vir hom die langste en wydste landingstrook gereed moes kry. Wat hy nie besef het nie was dat die landingstrook ook beskerm sou word deur talle brandweerwaens, verskeie  ambulanse, reddingsvoertuie en polisievoertuie.    

            Sowat 60km van die lughawe af, moet Doug oorskakel na ‘n ander frekwensie waar ‘n manspersoon hom moet inlei na die landing. Hy weet  nie hoe om dit te doen nie want voor hom is vier skerms nie net een soos in die Cessna nie. Weer bemoediging. En hy skakel dit oor.

 

 

Dis die derde persoon wat hom nou te hulp kom.  Weer sonder spanning, sonder vrees, duidelik riglyne en bemoediging.  Daar was strykdeur ook geen emosie betrokke nie en weer ‘n keer niemand wat ‘n King Air ken nie.

            As Doug in die passasierskant agter by sy vrou en kinders gaan sit het, sou hulle waarskynlik te laat besef het die loods is dood. Die HERE se voorsienigheid en Doug se gehoorsaamheid het beteken Doug kon onmiddellik oorneem.

            Hy het sy vrou na die stuurkajuit geroep om die liggam van die  loods daar weg te kry want dié het oor die kontroles gelê. Hy was in Doug se pad. Toe sy vrou nie die loods geroer kon kry nie het sy die veiligheidgordels so styf moontlik getrek sodat die loods penregop in sy stoel gesit het.

            Doug het toe gevra dat sy vrou en kinders agter in die vliegtuig moet gaan sit en bid dat die HERE hom sal help om veilig te land.

            Die volgende boodskap was dat die manne wat hom mos help, geen kennis van ‘n King Air had nie. Byna duisend km verder spoor hulle ‘n vriend op wat in sy kantoor sit en ‘n King Air soos die palm van sy hand ken. Hy gee die opdragte per selfoon aan die manne by die lughawe en hulle gee die opodragte weer deur aan Doug.

           Sien  daai stuurkajuit as jou binnekamer. Niemand weet jy is daar behalwe jyself en die Hemel nie. Jy verkeer daar in die Gees, sonder vrees, want die HERE het jou nie ‘n gees van vrees gegee nie. 2 Tim 1:7

Jy is kalm, jy het belangrike sake om net die HERE uit te praat. Moenie soos ‘n CD laat waai nie. Gee kans vir die HERE om met jou te kan praat. Wees vol hoop, rustig, kalm en bid wagtend. As Doug bly praat het, sou hy nooit al die antwoorde en opdragte gehoor het nie.

Let op, langs Doug sit die loods dood in sy stoel. Nie hy of grondbeheer het een keer oor die loods gepraat nie.  Dood was nou van geen belang nie. Net lewe was van belang. Doug het net reg aan die begin kortliks verduidelik hoekom hy die radio hanteer.

Dan is daar die doemprofeet: “Hy gaan dit nie maak nie.” Doug ignoreer die boodskap. Steur hom glad nie aan die man nie. En hoeveel keer leen ons nie ons ore uit aan oningeligtes nie? Vir die doemprofeet was dit ‘n uitgemaakte saak: Die King Air gaan val. Doemprofete is of ongelowiges of vleeslike Christene.

Doug het nie gehuil en gesmeek, om hulp nie, geen trane of emosie nie, net genoem dat hy hulp benodig om die vliegtuig op die grond te kry. So kan  ons ook leiding van die HEE kry, maar dan moet ons luister. Ons moet ook die handboek, die Bybel, ken. Ons moet gehoorsam wees.

Soos wat Doug sy vrou en kinders gevra  het om vir hom te bid, mag ons ook ander vra om vir ons te bid.

Ons loods het ook gesterf, maar Hy het opgestaan. Lugpersoneel op lughawens is nie vliegtuigloodse nie. Hulle beheer bloot lugverkeer. Daar moes  vir King Air loodse gesoek word om Doug te kon help. Ons het die Heilige Gees en die Heilige Engele altyd byderhand.

Tien mense het almal ‘n rol gespeel in Doug  se veilige landing. Al 10 is vereer vir hulle kordaatstuk. Sien die 10 as Engele. God het die hoogste eer ontvang. Doug het spesiale eer ontvang. Hy het voortgegaan met gevorderde opleiding en vlieg steeds op veral kommersiële  roetes.

Doug was in beheer van die King Air danksy die hulp van 10 ander mense. Moet nooit huiwer om die hulp van ander Gelowiges in te roep nie. Ons is soos een familie wat mekaar in en deur liefde en groot omgee dra. 

As dit oor siekte, jou probleemkind, jou huwelik, of oor wat ook al gaan...“Dra mekaar se laste en vervul so die wet van Christus.” “Bid vir mekaar.” Jak 5:16 Die oplossing van jou probleem, is presies dieselfde as om veilig te kan land.

Almal wat by die King Air betrokke was, was eendragtig. Een-dragtig, beteken al 10 was swanger (dragtig) met die situasie. Hulle het saam ‘n veilige landing gebaar. Kry vir jou  Gelowiges wat eendragtig met jou die geestelike pad sal stap.

Doemprofete en twyfelaars kan “niks” van die HERE ontvang nie. Jak 1:6-7. – Wekroep         

Ek het die Messias in ‘n Deli gevind

 

Ek, Barri  Cae Seif,  (inlas foto)  het grootgeword in 'n tradisionele Joodse huis. My vader is Ortodoks grootgemaak, my moeder was ‘n Hervormer, so het hulle ons kinders vir die eerste twaalf jaar van my lewe hervorm, en toe het ons by 'n Ortodokse sinagoge aangesluit.

Ek het nie die verskillende tradisies verstaan ​​nie en my vervreemd gevoel van God.

            Ek het grootgeword met morele waardes en die belangrikheid van ons Joodse tradisies, maar daar was geen klem op gebed tot God nie. Ek het net twee keer in my lewe gebid, een keer toe ek in 'n storm in 'n enkelmotorige vliegtuig was. God het ons op die grond gebring, maar ek het nooit dankie gesê nie.

Ek is geleer dat Yeshua nie die Messias was nie, dat Hy nie uit 'n maagd gebore is nie en dat Hy nie opgewek is nie. Alhoewel ek dit geleer het, het ek steeds 'n fassinasie met Jesus gehad.

Ek was versot daaroor om Bybelfilms soos Simson en Delilah, Jesus Christ Superstar en Jesus van Nasaret te kyk. Op universiteit neem ek 'n les oor Sokrates en Jesus. Ons handboek was die Good News For Modern Man weergawe van die Bybel. Ek kan onthou dat ek dit Saterdagmiddae in ons slaapsaal op die bed gelees het, en gewens het dat ek Openbaring kon verstaan. Na my studies het die Bybel op die rak gegaan om eers jare later gebruik te word.

In Januarie 1980, tydens die middagete met twee sakevennote in my niggie se deli in Dallas, Texas, het die president van die firma my vertel dat hy 'n Messiaanse Jood was. Ek het gesê: 'Wat?' Ek nog nooit die term gehoor nie. Hy het homself 'n Wedergebore Jood genoem. Ek het gevra of dit ooreenstem met die plek met 'n kruis, 'n ster van Dawid en 'n vis-ding aan die voorkant (ek het later uitgevind dat dit Zola Levitt se kantoor was).

Hulle het ja gesê en ek het gevra dat hulle my daarvan moet vertel. Larry, die besigheidseienaar, het tydens die middagete sy getuienis gedeel en Jesaja 53: 6 aangehaal: “Ons almal het gedwaal soos skape, ons het elkeen sy eie pad geloop; maar die HERE het die ongeregtigheid van ons almal op Hom laat neerkom.”

            Ek het onmiddellik in my gees geweet dat Larry na Yeshua verwys. Hy het ook sommige van Psalm 22 aangehaal: “'My God, my God, waarom het U My verlaat? Ek kan al my bene tel; my tong kleef vas aan die dak van my mond… honde omring my… hulle het my hande en my voete deurboor ... hulle dobbel vir my klere. ”

            Dit gaan oor die kruisiging! God het my lewe verander. Al wat ek jou kan vertel, is dat ek op daardie oomblik Wedergebore is en my gees van bo gebore is. Die Heilige Gees het my in staat gestel om te weet dat die mans my die waarheid vertel. Die Heilige Gees het my in staat gestel om te weet dat hulle die Skrif uit my Bybel, die Heilige Skrif, noem soos die Joodse volk dit noem.

Ek het hom gevra: 'Wat doen ek met my gesin?' Hy antwoord: 'Yeshua het gesê: ” Voorwaar Ek sê vir julle, daar is niemand wat huis of ouers of broers of vrou of kinders verlaat het ter wille van die Koninkryk van God, wat nie baiemaal soveel in hierdie tyd sal ontvang nie en die Ewige Lewe in die eeu wat kom.” Lukas 18: 29-30

My lewe het vir altyd verander in die deli. Ek het in daardie deli op pad hel toe gestap en uit die deli op pad Hemel toe gestap. Yeshua het my waarlik “kosher” gemaak.

Ons is terug kantoor toe; hulle het my 'n Bybel geleen en vir my gebid. Ek klim in my motor en sê vir God: 'God, ek glo dit, maar ek is van Missouri, wys my dit is waar oor Yeshua.”

God het vir my begin doen wat ek nooit vir myself kon doen nie. God het mense so in my lewe gebring dat Hy my gewys het dat Hy my liefgehad het. Sommige hiervan was genees van seer wat net God kon geweet het wat ek gehad het. God het my gehelp om die skuldgevoel (twee keer) van die slagoffer van seksuele aanranding op te los. Niemand het geweet dat die versteekte seer nie. God het my gehelp om diegene wat ek seergemaak het, mee reg te maak. Dit was God wat dit gedoen het en nie ek nie. God het my sy wil vir my lewe gewys. Hy tel my op en draai my om; Hy trek my uit die vuilheid van my eie blindheid na my foute.

Toe ek my ma van my geloof vertel, het sy my gesmeek om nie my pa te vertel nie, wat ek jare lank nie gedoen het nie. Ek het nie naby hulle gewoon nie en ek het nooit die regte tyd waargeneem nie, maar ek het eendag die telefoon gaan haal en vir hom gesê. Aanvanklik was hy geïntriseerd, maar het my geloof later gehaat.

Hy het my gestuur na sy konserwatiewe  ortodokse rabbi in Kansas City, die Rabbi, en ek het ingestem om nie saam te stem nie.

'n Jaar na my redding het my oudste broer Scott 'n paar moeilike tye beleef. Hy is afbetaal hom in Iowa bevind sonder motor, sonder huis. Ek het hom gevra of daar 'n Bybel in die hotel is, hy het my gevra: 'Oud of nuut?' en ek antwoord: "Albei."

Ek het hom gevra of hy 'n gelowige is, en hy het geantwoord: 'Ek het Yeshua sewe jaar gelede aangeneem op 'n geselligheid by die Fellowship of Christian Athletes!'

Ons het albei gehuil en was verheug. My broer Scott as gelowige was een van die grootste geskenke wat God my nog gegee het.

My tweede broer, Mickey, het pas in 2004 Jesus aangeneem, 'n ander wonderlike geskenk! Dit tel vir ewig. Al wat vir my belangrik is, is die ewigheid. Aangesien die dood die grootste vyand van die mens is, gee dit groot vrede om te weet dat God ons verseker van die Ewige Lewe.

Ek het eers op 62-jarige ouderdom getrou. My grootste gebedsversoek is dat my familie almal by die Fees van die Lam sal, aansit. 

Dit is ‘n grootse seën om dag vit dag saam met Jesus te kan wandel. – Wekroep

‘Heilig, heilig, heilig is die HERE van Hemel en Aarde’

Feitlik al die takke was opgesny en met die sny van die laaste tak, kry ek ’n snaakse gevoel in my linkerhand. Ek sien dat die hoekslypmasjien op die grond lê.

            Toe sien ek dat daar bloed in ’n dun straal by my pols uitspuit. En ek sien met ’n skok dat my hand afgesny is, vanaf my pols tot by my linkerhand se pinkie en dat my hand aan ’n stukkie vel by my pinkie hang.

            Die tuinier hardloop en gaan haal ’n handdoek by die wasgoeddraad. Ons rol dit soos ’n tou en draai dit styf om my pols. Bloed het egter steeds gevloei en ek sien dat my arm tussen my pols en elmboog sleg gesny is en dat die slagaar ook afgesny is.

Ek en die tuinier neem toe die handdoek en draai dit om my bo-arm. Ek gebruik die hoekslypmasjien se sleutel en wen die handdoek daarmee styf op totdat die bloed stop.

Ek hou die sleutel met my regterhand vas en vra die tuinier om my dogter te bel.

            Gelukkig antwoord sy dadelik en hy sê vir haar dat sy dadelik moet kom want die oubaas het baie seergekry en dat hy baie bloei. Na ongeveer vyf minute vra ek dat hy weer moet bel en moet sê dat hulle gou moet kom want ek bloei my dood en dat hulle nie eens by rooi verkeersligte moet stop nie.


            Ek het my hand in ’n plastieksak gesit en toe binne-in ’n swart plastieksak sodat hulle nie die motor of klere bemors nie. Toe hulle uiteindelik opdaag het daar ’n groot kol bloed en fyn stukkies been op die plaveisel gelê waar ek gesit en wag het.

            Hulle het met my na Medi Clinic gejaag en by ongevalle het my skoonseun ’n rolstoel gekry en met my na Ongevalle gehardloop. Die vrouedokter by ongevalle en ’n suster het my hand in

’n skottel gesit wat verskriklik gebrand het.

            My kinders het intussen my vrou gebel en vertel wat gebeur het en dat sy dadelik hospitaal toe moet kom omdat ek baie ernstig seergekry het. Intussen het die verpleegpersoneel masjiene aan my gekoppel. My klere het hulle sommer met ’n skêr afgeknip.

            Ek het gesien toe my vrou by ongevalle opdaag en ek was emosioneel en het baie erg gehuil. Sy was ongeveer twee meter weg van my en ek het vir haar gesê dat sy gou moet maak want dit word donker om my en dat sy my moet groet want ek gaan weg.

            Die laaste wat ek onthou is wat ek gehoor het toe die dokter roep: “Meneer Kruger, Meneer Kruger, o, God, sy hart het gaan staan!”

            Ek het van bo-af gesien hoe my vrou en my kinders huil en hoe die dokter en verpleegpersoneel rondhardloop. Skielik het ek ’n baie skerp lig gesien, maar mens kon in die lig kyk en dit was asof iets mens in die lig intrek. Ek is in die lig in en ek het by ’n rivier uitgekom. Die rivier het egter nie water in nie, maar dit skitter soos diamante.

            Aan die anderkant van die rivier het ek my pa en ma gesien. My pa is alreeds 38 jaar gelede weg en my moeder is in 2010 weg. My suster was ook daar, sy is in 2006 weg asook my Oupa en Ouma wat ek nooit geken het nie. Ek kon sien dat hulle baie gelukkig is.

            Daar het ’n wit wolk by die mense verbygekom en hulle het gekniel en vorentoe gebuig en gesê: “Heilig, heilig, heilig is die HERE van Hemel en Aarde”. My pa het my nader gewink en gesê dat ek na hulle moet kom.

            My suster het met my gepraat oor haar kinders en haar man. Ek het beleef dat indien ek na hulle kant sou oorbeweeg ek nie weer sou kon terugkom nie. Ek het ook beleef dat die kleure wat ek gesien het veel mooier was as wat ek nog ooit gesien het.

            Skielik het ’n Engel voor my verskyn. Die Engel het ses vlerke gehad en as die wolk verby beweeg, het die Engel (ek weet nie of die Engel manlik of vroulik is nie) sy gesig bedek met die boonste twee vlerke en het hy sy voete bedek met die onderste twee vlerke en ook gesê: “Heilig, heilig, heilig is die Here van Hemel en Aarde.”

            Die Engel het my verder die rivier (wat nie water in het nie maar skitter soos diamante) afgeneem. Ons het by ’n plek gekom wat ek sal beskryf soos ’n baie groot poort en in die poort het Moses van die Bybel gestaan. In sy hand was daar ’n baie groot swaard. Die swaard het beweeg soos vuurvlamme.

            Die wolk het weer verbygekom en almal het gebuig en die Engel het sy gesig en voete bedek en gesê: “Heilig, heilig, heilig is die HERE van Hemel en Aarde.”

            ’n Stem het uit die wolk gepraat en gesê­-vra: “Vir wie gaan ons stuur?” Die Engel het gesê: “Stuur hom” (dit is nou ek). Die Engel het vir my gesê dat ek Jesaja 6 moet lees en vir my gesê dat ek moet gaan verkondig wat ek gesien het.

            Die dokter by ongevalle het prof Marx gebel en gevra om te kom help. Die berader by die hospitaal het my vrou en kinders tee gegee en kort-kort gaan kyk hoe dit met my gaan. Hulle het my seun in Zeerust laat weet dat hy dadelik moet kom. Die berader het weer gaan kyk en vir my familie gesê dat hulle weer my hart aan die klop gekry het, maar dat hulle my nog nie kon sien nie aangesien die medici nog besig was en poog om my te stabiliseer.

            My hand is die volgende dag weer geheg en toe ek wakker word, was ek in die intensiewe sorgeenheid.

            Om aan die opdrag te voldoen is vir my moeilik. Hierdie is ’n poging om te vertel wat ek beleef het. Vir my was dit duidelik dat daar lewe na die dood is en dat ons verantwoording oor ons lewe sal doen. Ek kan dit wat ek beleef het uiteraard op geen manier bevestig nie, maar dit was vir my die werklikheid. Daar is geen manier hoe ek jou kan oortuig dat wat ek beleef het die waarheid is nie. Ek kan maar net getuig van wat ek beleef het.

            “Lees jou Bybel, want daarin het ek bevestiging ontvang van wat ek ervaar het. My boodskap aan jou is om jou saak met God reg te maak as dit nie is nie, want jy moet weet daar is ’n bestemming wat wag en vir God se kinders ’n bestemming van lewe in sy volheid.

ʼn Verdere pad saam met God

Ek was bevoorreg dat God ’n verdere pad met my gestap het. Maandagaand die 19de Augustus 2019 het my vrou Ursula so ongeveer 21:30 my bloeddruk- en slaappil gegee. Ons is so 22:00 bed toe. Die klein worshond slaap onder die komberse by ons voete en die yorkie bo-op die bed by ons voete. Die Engelse bulhond slaap aan my kant van die bed op haar kombers op die vloer en sy snork soos sy slaap.

            Ongeveer 2:00 Dinsdagoggend op 20/08/2019 word ek bewus van ’n ontsettende krag wat die kamer vul. Ek maak my oë oop en sien ’n man omring deur ’n helder lig by my voete op die bed sit en hy kyk nar my.

            Ek maak my vrou wakker en sê vir haar hier is ’n man in die kamer. Sy kyk en sê dat ek droom en ek moet verder slaap. Die honde slaap ook soos dooie goed. Ek word bang. “Moenie bang wees nie, my kind,” sê die man vir my. Skielik kan ek die krag en liefde sien en voel wat uit die man straal.

            Die man vra my uit oor my hand en ek sê dat ek die hand afgesny het en dat dit nou inmekaar getrek is. Hy antwoord dat hy dit weet. Die man sê toe: “Gee my jou hand, my kind,” en vat my hand baie saggies en teer en kyk na my met liefdevolle oë. Ek voel ’n klomp naalde en spelde in my hand. Hy sê dat ek my hand en vingers moet beweeg en daar beweeg my hand en vingers soos voor die ongeluk!

            Toe ek opkyk van my hand na die man, is hy weg. Ek het in verwondering in die sitkamer gaan sit. Toe besef ek dat dit die HERE self is wat daar by my in die kamer was en dat Hy my hand genees het!

            Elke oggend om 04:45 gaan stap ek met die Engelse bulhond, maar maak eers vir my vrou ’n koppie koffie. Toe ek 05:30 terugkom vertel ek haar en wys my hand vir haar. Sy kon dit nie glo nie. Ek het op my knieë gegaan en die Here gedank dat Hy so goed is vir my. Hy het ook gesê: Gaan verkondig wat jy gesien en beleef het.

            Waarlik die Here is waaragtig! —  Wekroep 

Peter Philpott getuig...

Johannes sê: “Daar kom ’n tyd, en dit is nou, wanneer die dooies die stem van die Seun van God sal hoor, en dié wat…gehoor gee, sal lewe.” Joh 5:25

            En toe gebeur dit net so: Peter Wiley Philpott skryf in The Way Out, hy stap een Januarie aand, as jongman om ’n straathoek, is ’n groep Gelowiges van Die Heilsleër vas wat ’n opelugdiens hou.

            ’n Kort jongmeisie sing met ’n mooi, helder stem ’n lied. Hy gaan staan om te luister. Vir hom is alles nuut, want geestelike liedere, kerk of Sondagskool was ver buite sy lewensraamwerk. Die vrou sing:

When I survey the wondrous Cross

On which the Prince of Glory died

My richest gain I count but loss

And pour contempt on all my pride.

Na elke vers sing sy ’n refrein:

O Calvary! Dark Calvary!

Speak to some heart from Calvary.

Terwyl sy so sing, haar gesig opgehef na die Hemel, maak die Heilige Gees in hierdie luisterende, Peter, die kruis van Golgota ’n werklikheid: dit daag in sy hart, Jesus Christus het in sy plek aan die kruis gesterf.


Pastoor Peter Wiley Philpott

Hy het nie daar ’n vriend gehad om vir hom te sê wat besig was om met hom te gebeur nie. Hy skryf: “Later daardie aand, toe ek die Bybel begin lees besef ek wat Wedergeboorte en bekering beteken. Toe eers besef ek wat daar op die sypaadjie met my gebeur het.

“Ek het voor die kruis van Christus gestaan en my gewete het my aangekla en my sonde is vergewe. Dit was my sonde wat Sy bloed gestort het, wat Hom teen die kruis help vasspyker het.”

Daardie aand, vertel hy, doen hy iets wat hy nog nooit voorheen ge­doen het nie. Voor hy in die bed klim, kniel hy en hy bid. En tot sy groter verbasing en blydskap, spreek hy God aan as: “…my dierbare Hemelse Vader” en voeg hy: “Sedertdien is Hy die afgelope 58 jaar reeds soos ‘n Vader vir my.”

Die volgende dag het hy nog hulp gekry. ’n Man wat as ‘n Gelowige bekend was, het met hom ’n gesprek aangeknoop. Hy lees vir hom stadig Joh 5 vers 24: “Dit verseker Ek julle: Wie luister na wat Ek sê, en in Hom glo wat My gestuur het, het die Ewige Lewe.

“Hy word nie veroordeel nie, maar het reeds uit die dood na die lewe oorgegaan.”

Die man vra hom om dit self te lees. Hy kan die betekenis nie mooi gesnap nie. Die man vra hom om dit weer te lees en toe vra hy vir hom: “Weet jy wie dit sê?” Maar hy weet nie.

”Dit is Jesus self wat hierdie won­derlike woorde vir jou sê.” Die man laat hom die strofe weer lees en vra: “Wat sê Jesus hét jy nou?”

Hier is Philpott se eie woorde: “Jesus sê ek het die Ewige Lewe. Vir 58 jaar al het ek nooit hierdie glorieryke feit betwyfel nie: Inderdaad, ek het die Ewige Lewe.”

Luister, dis vir jou ook beskikbaar, volg Philpott se voorbeeld. – Sjibbolet

My Vriend Pine

Stephan Joubert van e-kerk vertel: My vriend Pine, oftewel Salmon Pienaar, soos wat sy geboortesertifikaat sê, het vroeër vir die Suid-Afrikaanse Lugmag gevlieg.

            Vandag vlieg hy as private vlieënier die hele Afrika vol.

            Sy grootste 'vliegtuigstorie' is wanneer hy vertel hoe sy lewe se koördinate dramaties verander het toe hy die Man van Nasaret trompop raakgeloop het. Almal wat die ou Pine geken het, was oorbluf oor Pine II, wie se lewe nie meer ontsier is deur daardie dinge wat 'tawwe manne' gewoonlik doen om hul manlikheid te bewys nie.

            Maar 'n mens bly ook maar net mens. Hier en daar steek dinge vas wat moeilik uit jou sisteem padgee. Daarom dat Pine so geskok was toe hy op 'n dag bewus raak van 'n innerlike oortuiging dat hy sy huiswerker, Maria Ma-tseke, se voete moet was.

            Hy, 'n eks-lugmagvlieënier, wat voete was?! Dit het nie te lekker afgegaan nie. Maar vir iemand wat so radikaal tot geloof gekom het, en wat nie met die gewig van godsdienstige vroomheid opgesaal sit nie, is só 'n oortuiging nie grappies nie. Nogtans was dit nie 'n maklike ding om te doen nie.

            Jy moet immers op jou knieë voor iemand staan as jy voete was.

            Pine het weke lank oor hierdie voetwassery-ding getob. Tot op 'n dag dat hy dit nie langer kon uithou nie. Hy het vir Maria nader geroep en vir haar gesê om haar skoene uit te trek. Terwyl dié waardige dame, wat al jare lank by Pine werk, hom groot-oog aangekyk het, het hy haar voete onbeholpe gewas. Hy, 'n man onder die manne, op sy knieë voor sy huiswerker met 'n skotteltjie water het skielik hardop uitgebasuin

waarvoor Jesus staan.

            Toe volg die eintlike skok 'n paar dae later. Maria het kom sê: 'Meneer Pine, jy moet asseblief Sondag in Mamelodi kom voete was!'

            'Hoekom?’ het Pine gevra.

            'Ek werk al jare lank vir jou, maar jy het nooit agtergekom van die artritis wat maak dat ek moeilik oor die weg kom nie.

            'Nou die dag, toe jy my voete gewas het, sou my laaste werkdag by jou gewees het. Ek wou bedank want ek kan nie meer die pyn uitstaan nie. Maar toe was jy my voete. Kyk, ek kan weer loop.

            'Die pyn is weg. Die HERE het my aangeraak. Die mense by my kerk in Mamelodi het hiervan gehoor. Hulle wag vir jou!'

Egte Goeie Nuus het daardie dag gewen. Pine se buite-die-boks-gehoorsaamheid was al wat nodig was om sy lewe in sesde rat te plaas.

Terloops, jy moet hierdie ou grote deesdae hoor. My vlieg-vriend loop deesdae saam met Jesus op water rond! En ek leer by hom. Want dis dáár waar ek ook die graagste wil wees.

Miskien het ek self te gewoond geraak aan heilige dinge. Ek is al só ge-kerk, be-preek, op-gepreek, ingelig, geleer, of self aan die leer dat min dinge aan die geestelike front my nog soos 'n klein kindjie verras. Eintlik het ek my geloof lankal in 'n veilige boksie verpak met etikette aan alles en almal daarbinne én daarbuite. Ek is vas oortuig van wat reg en verkeerd is, en saam met ander sing ek Sondae half valerig oor Jesus wat die Bron van my vreugde is.

Dalk het ek ook tussendeur Christenskap in 'n stel dooie reëls vervorm, in plaas van 'n lewende verhouding met Jesus.

Ja, ek veg vir die waarheid en staan dapper op vir my beginsels, maar verander dit mense se lewe ooit op die regte manier?

Daarom dat ek skielik so doodmoeg is vir dié geblikte, kort-raklewe-godsdiens waarvan die vervaldatum lankal verstryk het. Met dié dat ek vandag amptelik bedank by die kerklike klub van veilige heiliges waarvan ek die erevoorsitter is! Ek wil Jesus weer op verrassende maniere ontdek, soos wat Hy vir Maria en Pine verras het deur hulle in 'n lewende seën vir mekaar en ander te verander.

            Terwyl ons kerklik dink, praat en dreig oor hoe ons nog eendag die wêreld gaan verander, gebruik Jesus intussen doodgewone mense onder ons neuse om 'n paar sentimeter op 'n slag splinternuut te maak. Salmon Pienaar van Pretoria-Oos en Maria Matseke van Mamelodi het Jesus se vlag stil-stewig geplant deur mekaar te dien.

            Dit het die hemele geskud. Dink net wat sal gebeur as ons almal die kerklike servette van ons nekke afhaal en ons dit 'n slag oor ons arms gooi om self ook bediendes van Jesus te word!

Hou nooit op getuig nie!

Joh 6:1-15: "Hier is 'n seuntjie met vyf garsbode en twee vissies; maar wat is dit vir so baie mense?Daarna het Jesus die brood geneem, God daarvoor gedank en dit uitgedeel aan die dissipels … " (vs. 8,10).

Die uitgesproke ongelowige William Hone het op 'n dag 'n seuntjie met groot aandag sy Bybel sien lees. "Hoekom mors jy jou tyd met daardie nuttelose boek?" vra Hone. Die kind het kinderlik, beleefd geantwoord: "Dit is al wat my siek moeder kan troos, Meneer. Ek soek 'n deel wat ek vanaand vir haar kan lees as sy nie kan slaap nie." Diep geraak het William Hone besluit om self die Bybel te lees. Dit het tot sy bekering gelei.



Voor in sy Bybel het hy geskryf:

The proudest heart that ever beat,
hath been subdued in me;
The wildest will that ever rose,
To scorn thy cause or aid thy foes,
Is quelled, my God, by Thee.

Thy will, and not my will, be done;
Henceforth I'd be forever Thine;
Confessing Thee, the Living Word,
My Savior Christ, my God, my Lord,
Thy Cross shall be my sign!”
― William Hone 1780-1842

Die verhaal is waar. Hone het een van die grootste Geestelike skrywers van sy tyd geword. Die krag was nie in die seuntjie nie, maar in die lewende Woord van God. Christus gebruik my en jou as instrumente om sy onvoltooide werk op aarde te voltooi.

Paulus: “My rede en my prediking was nie in oorredende woorde van menslike wysheid nie, maar in die betoning van gees en krag, sodat julle geloof nie in wysheid van mense sou bestaan nie, maar in die krag van God.”: 2 Kor 4-5

Getuig elke dag en bid om ‘n magtige Geestelike Herlewing in Suid-Afrika.

Wat het van jou Getuienis geword?

Julle sal my getuies wees tot aan die uiterste van die aarde (Hand 1:8). En Christus sê as ons Hom voor die mense bely, dan bely Hy ons voor die Vader. Getuig, bely ons nie, kan ons geestelike lewe ook nie beweeg of groei nie en beroof ons onsself van ryke seëninge.

          Om te getuig, is die voorreg van elke wedergebore gelowige, maar baie gelowiges word koud of onverskillig deur die koue ontvangs van hul getuienis.
          Hierdie boodskap van verlossing is vir beide siel en liggaam bedoel en God wat ons verordineer het om getuies te wees, het belowe om Sy Woord aan ons te vervul en te bevestig.  (Heb 2:3-4).
"Hoe sal ons ontvlug as ons so 'n groot saligheid verontagsaam wat, nadat dit eers deur die Here verkondig is, aan ons bevestig is deur diegene wat dit gehoor het, terwyl God nog saam getuig het deur tekens en wonders en allerhande kragtige dade en bedieninge van die Heilige Gees volgens Sy wil?"
          "Hy het vir hulle gesê: Gaan die wêreld in en verkondig die Evangelie en maak siekes gesond." Daar is sommige wat vir God wil werk, maar wat vrees dat Hy nie Sy beloftes sal vervul nie.
Dit is net omdat jy nie in die geloof uitgestap het nie, omdat jy nie ‘n vaste vertroue in die Woord van God het nie. Sy Woord is onfeilbaar. Hy het gesê ons is die instrument en die uitbou en onderhou van Sy Koninkryk word deur Sy krag en genade bewerk. Die onus is op Hom, nie op jou en my nie. Al wat ons moet doen is om te gaan vertel.
God sê Hy is waarmaker van Sy woord.  Ons is nie die waarmaker nie. Ons getuig en Hy, deur Sy Heilige Gees, bevestig dit.
Daar is diegene wat nie Christene wil word nie omdat hulle bang is om hul by 'n verlore saak te voeg. Weens die sondes van sogenaamde Christene (iemand noem hulle “papier” Christene) wil sommiges nie graag bekend staan as kinders van God nie. Dit is egter geen verlore saak nie. Dit is die enigste saak wat die moeite werd is om by aan te sluit.
Hy is die enigste God wat jou uitdaag en sê: Toets My of Ek nie ‘n waarmaker van My Woord is nie!
          Die Seun van God, beklee met glorieryke Heiligheid, Goddelike geregtigheid, Hemelse reinheid, het in hierdie bose wêreld gekom en die Ewige Lewe, die opstanding uit die dode, gemeenskap met God, kom aankondig. Jesus Christus het ons waarlik vrygemaak van sonde en siekte.  Halleluja!
          Die lewe van Jesus Christus word in elke gelowige gebore wanneer hy die wedergeboorte ontvang, deur die bloed wat op Golgotha gestort was. Deur die wedergeboorte word hierdie mens nou 'n werktuig in die hand van God, 'n Getuie van God se Genade en Liefde.
          "Soos Hy is, is ons ook in hierdie wêreld." (1 Joh 4:17)
          In ons dag is daar baie mense wat nie ware gelowiges is nie, maar slegs nominale Christene, papier Christene, wat die hele week hulle eie gang gaan, maar op Sondae  probeer om die Tien Gebooie te gehoorsaam.
          Want in Hom was LEWE, en die Lewe was die lig van die mense.  Hy het ook gesê: "Hy wat leef en in My glo, sal nooit sterf nie."
          Vandag is Jesus Christus die mens se enigste hoop. Geen duiwelse mag op aarde kan die mag weerstaan wat Jesus Christus as 'n erfenis aan die weergeborene nagelaat het nie.
          Jesus Christus het die sonde-vraagstuk opgelos deur Homself as ons Bloedoffer op Golgotha te offer.
          Nou word jy as vrygekoopte geroep om te getuig aangaande dié heerlike feit, dat daar deur Sy gestorte Bloed vergifnis van sondes is, en dat deur Sy wonde daar genesing vir ons liggame gekom het.
          Staan op in die Geloof! Gaan en verkondig die werke van God! Hy sal dit bevestig waar en wanneer ek en jy Woord uitdra.
          Hy sê in Jes 50: 2-3: "Is my hand werklik te kort om te verlos of is daar in my geen krag om uit te red nie? Kyk, deur My dreiging maak Ek die see droog... Ek beklee die Hemel met swartheid."
          Ons is dus geroep om getuies van die Evangelie te wees, waarin die mag van Jesus Christus en die Volle Raad van die Godheid uiteengesit word.
          Neem die bonatuurlike – die Geesvervulde lewe – uit ons godsdiens en mens kry 'n godsdiens so dood soos die heidense godsdienste.
          Die Here sal altyd 'n getuienis eer. Kyk na Henog. Hy het met God gewandel en is deur God weggeneem om by Hom te wees.
          En daar is Elia wat 450 heidense priesters uitgedaag en oorwin het. En Daniël wat geweier het om voor mense te buig wat sy getuienis sou beskadig het. God het die bekke van die leeus gesluit sodat sy getuienis nog indrukwekkender kon wees.
          Alhoewel ons geroep is om die lydingsdoop te deurloop, mag ons nie die mens of ‘n gesag gehoorsaam wat vereis dat ons God se insettinge moet oortree nie.
          Op Golgotha is daar voorsiening vir Goddelike genesing gemaak. Watter soort Evangelie sou ons sonder die Groot Geneesheer, Jesus Christus, gehad het? Ons getuienis behoort in die eerste plek so te wees dat Christus deur ons lewens te voorskyn kom, sodat die getuienis van ons wedergeboorte mense tot sonde oortuiging sal bring.
          In die tweede plek moet ons nie bang wees om die beloftes van God in ons bediening te gebruik nie. Die Bybel verklaar onomwonde dat ons deur die gestorte bloed van Christus, verlossing van sonde het en dat ons deur Sy wonde genees is.
          Hy belowe ook dat as ons hande op die siekes lê, hulle gesond sal word. Hy het dit belowe, nie jy en ek nie. Hy sê Hy is ‘n waarmaker van Sy Woord. Waarom sou ons dan twyfel.
          In Jak 1:6-7 sê die Here dat iemand wat twyfel …”moenie dink dat hy iets, van die Here kan ontvang nie.” Ja, nie eers “iets” nie.
          Dus, weier om te twyfel. Twyfel is nie van die Hemel nie. Die duiwel saai twyfel. Verdryf hom uit jou lewe in die kragtige naam van Jesus Christus, staan vas, en weier om te twyfel.
          Toe Jesus Christus op Golgotha gesterf het, het Hy elke sondaar verseker dat hy 'n geleentheid gebied word om 'n kind van God te word.
John Lake het die opstanding van Christus so beskryf: Een dag het Dawid op die berg gesit en sy skape opgepas, toe Sy gees hom weggevoer het na die ruimtes van God.  Hy sien die toekomstige gebeure en roep uit: "U het opgeklim na die hoogte, U het gevangenes weggevoer, U het geskenke onder die mense geneem, ja ook wederstrewiges om daar te woon, o, Here God."  (Ps 68:19).
          En toe met 'n triomfantelike geroep sê hy: "Hef op julle hoofde, o poorte, ja verhef julle ewige deure dat die Ere-Koning kan ingaan." (Ps 24:7)
          Toe Christus die aardse arena betree het, het 'n oorlog tussen twee koninkryke ontstaan. Dit was 'n stryd tussen lig en duisternis in die Hemel en op die aarde. Jesus Christus het aan die hele wêreld getoon dat Hy waarlik die Oorwinnaar is.
          Die môre van Sy opstanding het Hy as Held, Oorwinnaar oor Satan, dood en hel, sonde en siekte, opgestaan.
          Ek en jy is vandag Hy. Ons as wedergeborenes het oorwin! Dis nou ons taak om Christus se onvoltooide werk te voltooi.
          Mense het baie verskonings waarom hulle nie sogenaamd kan getuig nie. Die Skrif trek egter ‘n finale streep deur alle verskonings.
          Eseg. 3:18-19 lees: “As Ek aan die Goddelose sê: Jy sal sekerlik sterwe – en jy (Christen gelowige) waarsku hom nie en spreek nie om die Goddelose vir sy Goddelose weg te waarsku om hom in die lewe te hou nie, dan sal hy, die Goddelose, deur sy ongeregtigheid sterwe; maar, sy bloed sal  Ek van jou hand eis!
          “Maar as jy die Goddelose waarsku, en hy hom nie van sy Goddelose weg bekeer nie, dan sal hy deur sy ongeregtigheid sterwe; maar jy, jy het jou siel gered!”
          Getuig, getuig, getuig, waarsku die Goddelose en red jou eie siel! Wees soos Paulus wat in Rom 1:16 sê: “Want ek skaam my nie oor die Evangelie van Christus nie, want dit is ‘n krag van God tot redding vir elkeen wat glo.” Daardie redding beteken vrymaking, veiligheid en genesing.
          Paulus sê: “…vir elkeen wat glo.” Wat beteken dit in die praktyk? Eenvoudig die volgende: Petrus kom by die man by die poort en sê aan die verlamde  “… staan op en loop.” As die man nie probeer opstaan het nie sou hy nooit geloop het nie.
          Geloof vra dus gehoorsaamheid en handeling. Nadat Jesus die brode en die vissies aan die dissipels gegee het om uit te deel, het die dissipels tot by die voorste ry mense moes stap en dit begin uitdeel. Veronderstel hulle sou net daar bly staan het en gesê het: Nou hoe op aarde kan ons vyf duisend man, hul vroue en hul kinders met die bietjie kos voed? Dan sou daar niks gebeur het nie.
          Geloof vra daardie vaste vertroue, daardie gehoorsaamheid om te stap na die eerste ry mense en te begin uitdeel, en toe kom God se vermenigvuldende krag in werking en nie is almal gevoed nie, daar bly toe nog brokstukke ook oor. – Sjibbolet