Elkeen wat dors het... Kom!

Die beproewing van ‘n woestyn is die gebrek aan water. “Gospel Stories for the Young” vertel van die karavaanritte deur die woestyn. Sodra die karavaan se water kapot is, ontstaan nood.
'n Enkele kameelruiter word vooruit gestuur om water te soek. Na 'n tydjie volg 'n tweede en dan 'n derde. Sodra die eerste man water kry, roep hy: "Kom!" Die tweede man hoor dit en herhaal: "Kom!" Die derde man hoor hom en herhaal ook die roep. En so elkeen wat volg, totdat die hele, omliggende woestyn, weergalm met die woord: "Kom!"
“Gospel Stories” sluit af: "Dit is die groot uitnodigingswoord van die Evangelie: Kom! Kom! KOM!
Sondae, reg oor die wêreld heen, lui die kerkklokke: Kom...Kom...Kom...
Ons voordeel is dat "kom" die sleutelwoord is van God se boodskap. "Op die laaste dag... van die huttefees, het Jesus daar gestaan en uitgeroep: 'As iemand dors het, laat hy na My toe kom en drink!'" Joh 7:37
Feitlik die laaste woord in die Bybel, is steeds 'kom': "Die Gees en die bruid sê: 'Kom!'... En elkeen wat dors het, moet kom; elkeen wat die water van die lewe wil hê, moet dit kom kry, verniet!" Openb 22:17
Ons merk dit gaan in die HERE se Koninkryk soos met die kameelmanne in die woestyn. Die boodskap word van een na die ander oorgedra: "Elkeen wat dit hoor moet sê: 'Kom'" strofe 17
Hoor en drink self die water van die Ewige Lewe en begin ander ook roep!
"Kom, almal wat dors is, kom na die water toe." Jes 55:1
Dis elkeen van ons wat, dag en nag, tydig en ontydig, moet roep: KOM!
Komaan, ons moet die Getal vol maak.

Hoekom dit nie reën nie...

Uit die Noord-Kaap
Dit is nou so droogte in die skaap se lewe,
hy kom eet mielies uit die boer se hand…
want so mak het hy geword…
Die Noord-Kaap boere sê:
Hoekom dit nie reën nie,
want ons mense is nog te wild,
ons is nog nie mak genoeg,
om uit die HERE se hand uit te eet nie.

So vertel Burre Burger, die Noord-Kaapse
boer wat kontant skenkings en meer as
200 lorries mielies op Calvinia ontvang het
vir verspreiding van droogtehulp onder
Noord-Kaapse boere. Nog skenkings word
verwelkom. Burre Burger sluit af met: “Net
Landbou kan die land bou.”

‘n Dringende beroep word op Gelowiges gedoen om ernstig te bid vir Reën!

Boere se stormloop om die verraderlike
droogte die stryd aan te sê

Meer as 200 lorries vanoor die hele SA daag met gemiddeld 30ton mielies per lorrie by Calvinia op



Die droogte eis ‘n onsettende tol aan weiding en vee vrektes



Koffiefontein se AGS boere het 35 ton mielies gestuur… gelyk aan 700 x 50kg sakke.

Die meer as 200 lorries het hierdie reuse tonnemaat mielies oor vier dae na Calvinia vervoer. Koffiefontein se boere van die AGS, getuig: “God het gesê ons moet dit doen.”
            Die mielies word trou aan die Koninklike Wet, vanaf Calvinia oor die hele Noord-Kaap versprei. “As julle ewenwel die Koninklike Wet volbring volgens die Skrif: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself – dan doen julle goed.” Jak 2:8
            Die volgende uitreik is na Steytlerville waar mens en dier ook krepeer van ellende weens die genadelose droogte, Boere wat met mielies wil help, of andere wat wil help met die vervoerkostes, skakel asseblief: Droogtehulp  071   671   6466

 

‘n Algemene toneel in die Noord-Kaap. Boere is in ‘n verbete stryd gewikkel om hul stoetvee te red.

Gebedgroepe pleit by die Hemel vir reën. Sommige boere is letterlik op hulle knieë voor die Almagtige God Jaweh. Boere besef net God kan red, net soos Habakuk ook moes vasstaan: “Alhoewel die vyeboom nie sal bloei en aan die wingerdstokke geen vrug sal wees nie, die drag van die olyfboom sal teleurstel en die saailande geen voedsel oplewer nie, die kleinvee uit die kraal verdwyn en geen beeste in die stalle sal wees nie – 
nogtans sal ek jubel in die HERE, ek sal juig in die God van my heil (verlossing).” Hab 3:17-18



Derduisende tonne mielies word geskenk om te red wat te redde is.

Die werking van die Heilige Gees in ons en selfs deur ons, is vir ons onbegryplik, maar ons kan ons hart oopstel en die Gees gehoorsaam. Die Heilige Gees is in ons guns.
            Ons moet ons seile span vir die wind van die Hemel. Hoe span ons, ons seile?
            Ons moet eendragtig wees, oopgestel en gehoorsaam. Ook moet ons biddend wees en eendragtig in die gebed. “Die vurige gebed van die regverdige het groot krag.” Jak.5:16
            Ons moet in afwagting of dan verwagting leef, die wind van die Hemel verwag. As ons waarlik in afwagting leef vir die Heilige Gees en die Wederkoms, dan lewe ons in Hoop soos in toekomsfeit, en nie soos “ek wens” nie.  Matt 21:22; Luk 24:49.
            Ware afwagting vereis geloof. Kom ons bid in afwagting van die Hemelse Wind vir  grootse lewegewende reëns, tesame met die grootste Geestelike Herlewing wat Suid-Afrika of die wêreld nog ooit beleef het. Hand 2:38. – Sjibbolet

HOUVERBY – 'n Getuienis van LIEFDE!

HOUVERBY was eers in ander hande en die HERE moes hier verbyhou, maar toe beland dit in Gelowige hande en nou moet al wat moeilikheid is, hier VERBYHOU.
            Mev Jane Louw vertel: “My skool se kinders - dis 'n wonderlike verhaal van God se liefde! HOUVERBY waar die HERE nie verbygehou het nie. Satan kon nie Sy plan uitkanselleer met die naam nie.
            “Ek het dit drie jaar gelede begin met Kobus my man toe ons getroud is na die droom 'n werklikheid geword het. Die HERE het vir ons die wonderlikste medewerker gegee... Ciska, wat die kinders elke dag onderrig. Die eens klein geboutjie het uitgebrei na 'n hele groot plaashuis.
“En toe sluit Mike verlede maand by ons aan en die kinders leer nou musiek maak met marimbas en fluite. Ek leer hulle ballet! So ons het 'n kunsskool, 'n balletskool en 'n musiekskool aan die gang. Hulle kry elke dag kos. Daar is tans 20 kinders in die HOUVERBY Nasorgsentrum.
Verlede Saterdag was ‘n wonderwerk toe ons die kinders vir 'n uitstappie na Kaapstad kon neem waar hulle die museums, akwarium, 'n bootvaart en 'n balletkonsert beleef het. Die HERE het bonatuurlik al die fondse van R6 000 voorsien. Nuwe kleertjies is aangekoop en daar was meer as genoeg kos beskikbaar.
“Die HERE het ons beskerm op pad na Kaapstad en almal veilig tuisgebring.
“Die kinders was vir die eerste maal verder as hul dorpie Redelinghuys, en het alles nuut en vars beleef.
“Ek loof elke dag die HERE vir die wonderwerk wat ek sien afspeel voor my oë. Hy vermeerder en vergroot my grondgebied en die van die kinders.”
HOUVERBY Foto’s

Die saad wat nooit sterf nie

In 1754 het 'n oorlog tussen die Britte en Franse in Kanada gewoed. Die Indiane het die Franse ondersteun.
'n Groep Indiane het op 'n eensame huis afgekom. Die pa, die oudste seun en twee dogters was in die huis. Hulle het die twee mans doodgemaak en die twee dogters, Barbara en Regina, saamgeneem. Regina was 9 jaar oud; Barbara was 11. Van Barbara is nooit weer gehoor nie.
Regina is aan 'n ou Indiaan vrou gegee. Hier het sy gebly totdat sy 19 jaar oud was. Sy het haar opvoeding tuis nie vergeet nie. Sy het aangehou om elke aand te bid. Bybelversies wat sy geken het, het sy gedurig herhaal. Een lied wat sy geleer het, het sy wanneer moontlik gesing. "Alone, yet not alone am I, though in this solitude so drear. I feel my Saviour always nigh".
Sy het bly bid en gehoop dat die HERE haar weer aan haar mense sou teruggee. In 1764 het 'n Britse kolonel die Indiane se blyplek ontdek en aangeval. Nie minder nie as 400 gevangenes kon gered word. Regina was een van hulle.
Na 10 jaar onder die Indiane het meeste hulle taal en name vergeet. Hulle voorkoms het ook heeltemal verander. Hulle het, behalwe vir hulle ligter velkleur, soos Indiane gelyk, gepraat en Indiaan name gehad.
Die kolonel het hulle geklee en gevoed en na die dorpie, Carlisle, geneem. Die nuus is wyd bekend gemaak en mense wie se kinders ontvoer was, is aangemoedig om hulle mense te kom uitken.
Regina se treurende ma het nie op haar laat wag nie. Op en af tussen die rye gevangenes het sy gesoek, maar kon haar dogters nie kry nie.
In haar groot teleurstelling het sy ontroosbaar aan die huil gegaan. Radeloos het die kolonel gevra, of daar nie iets was, soos byvoorbeeld familiename waarop die dogters sou reageer nie.
Op die ingewing van die oomblik het die ma so hard as wat sy kon "Alone, yet not alone, am I…" begin sing. https://www.youtube.com/watch?v=3UR7jxvD5lc
Skaars het sy begin sing of Regina kom singend tussen die ander uitgestorm, reg in haar ma sy arms in.
Die vroeë saadjies het, ongeag die swaar tye, bly groei en die vreugdevolle vrug gedra.
            In elkeen van ons se lewens kan ons die bome en vrugte raaksien, wat lank gelede in ons lewens gesaai is. In ons kinders se lewens is ook bome en vrugte van vroeë saadjies te vinde.
Dit is goed as dit goeie saad was. Dit is baie goed as dit Evangelie- en geloofsaad was! "Ek sal My Gees uitgiet op jou kinders, My seën op jou nakomelinge. Hulle sal uitspruit soos gras in die veld, soos wilgerbome langs waterlope." Jes 44:3-5

Die deure is toe, maar die Hemel was oop

Eerw. F.H.Pickering vertel van 'n man wat so deur angs en bekommernis oorweldig is, dat hy verlam is.
Snags kon hy nie slaap nie. Op 'n keer vra 'n Christenvriend of hy ooit oor sy probleme bid. Hy het in jare nie gebid nie, antwoord hy. Het hy 'n Bybel? Ja, iewers in sy huis moet daar 'n Bybel wees.
Die vriend skryf 'n teksvers op 'n strokie papier. "Gaan lees dit en doen dan so," sê sy vriend.
Moeg na siel en liggaam was hy gereed vir enige raad. Hy het sy Bybel gekry, die stof afgeskud en die teksvers, Hebr 4:14-16, opgespoor: "Terwyl ons dan nou 'n groot Hoëpriester het wat reeds deur die hemele gegaan het, Jesus, die Seun van God, laat ons vashou aan die geloof wat ons bely. Die Hoëpriester wat ons het, is nie Een wat geen medelye met ons swakhede kan hê nie; Hy was immers in elke opsig net soos ons aan versoeking onderwerp, maar Hy het nie gesondig nie. Kom ons gaan dan met vrymoedigheid na die genadetroon, sodat ons barmhartigheid en genade ontvang en so op die regte tyd gered kan word."
Hierdie Hoëpriester na wie verwys word, is dieselfde Vredevors wat nou anderdag op ‘n esel se rug Jerusalem binnegery het,
Hy het by sy bed gaan kniel en eers sukkelend, maar later met vrymoedigheid, sy probleme vir die HERE vertel.
Terwyl hy bid het hy aan die slaap geraak. Ure later het hy wakker geword. Verkwik in sy gees, het hy geweet hy het sielsgenesing gevind.
Sy vriend het hom gehelp om Christus as sy Verlosser te leer ken. Sy dokter was verstom oor die verandering wat in hom gekom het. "Ek vertel nou al my bekommernisse vir Jesus en laat dit in Sy hande," verduidelik hy.
Die dokter antwoord: "As meer van my pasiënte dit wou doen, sal ek gou sonder werk sit."
Let op na Hanna: Dit was Haar geheim toe sy met haar hartseer tempel toe gegaan het. 1 Sam 1
Sy was bitter hartseer en terwyl sy tot die HERE gebid het, het sy onbedaarlik gehuil. Vir priester Eli sê sy: 'Nee, Meneer, ek is maar net 'n vrou wat diep terneergedruk is... Ek het my hart uitgestort voor die HERE... dit is oor my groot leed dat ek so lank bly praat het...' en sy was nie meer bedruk nie.
Die HERE Jesus het vir ons die weg oopgemaak na ons Hemelse Vader toe. God self het ons lief en ken ons sake. Ons kan met groot vrymoedigheid en verwagting al ons probleme vir Hom vertel.
Die Heilige Gees help ons om te bid: "Die Gees staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word nie. En God, wat die harte deurgrond, weet wat die bedoeling van die Gees is..." Rom 8:26
Inderdaad, as al die deure toe is, staan die Hemel oop.
Die dag kom egter vining nader dat die Hemel ook toe sal wees, so maak gereed. Sorg dat jy genoeg olie het… en strykdeur moet jy weet dat jy weet: Jesus is bitterlik lief vir jou!

Die Wondersement

'n Ou man het met klein dosies wondersement gesmous. Hy het belowe dat hierdie sement enige krakie kon regmaak, en enige twee dele aanmekaar kon heg.
            Baie het gelag. Tog het hulle nuuskierig, teen die paar sent wat dit gekos het, van die dosies wondersement gekoop. Binnekant was daar net 'n strokie sierpapier met een woordjie daarop: "Liefde."
Wat die ou man oor sy wondersement gesê het, was waar. Wie ook al wil waag om dié wondersement te gebruik, sal uitvind dit maak regtig enige krakie heel – in die huis of in die hart!
            Mense wat liefhet is gelukkige mense en mense wat weet hulle ontvang liefde is gelukkige mense.
Die betekenis van God se Wet, die Koninklike Wet, is liefde. “As julle ewenwel die Koninklike Wet volbring volgens die Skrif: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself – dan doen julle goed.” Jak 2:8
God is liefde, Hy gee liefde, Hy verwag liefde vir Homself en van een mens vir die ander. Liefde maak hierdie veeleisende lewe waarin ons ons bevind vir mekaar makliker:  "…liefde bedek alles wat aanstoot gee… wie 'n verkeerde optrede teenoor homself verontagsaam, soek goeie verhoudinge…" Spr 10:12, 17:9).
"Die liefde doen die naaste geen kwaad aan nie." Rom 13:10. Om lief te hê, beteken om geduldig en vriendelik te wees… die liefde word nie gou kwaad nie en hou nie boek van die onreg wat ander doen nie…  die liefde kan stilbly oor ander se foute." 1 Kor 13:4-7
            Dit is die natuurlike aard van die mens om te haat, te baklei, te heers. Die teendeel is om lief te hê en daarom is dit so 'n aantreklike lewe. Dit is die soort lewe wat die HERE Jesus van Sy dissipels verwag.
Uit Homself gee Hy deur die Heilige Gees Sy liefde in ons hart om weer liefde aan ander te kan gee... "Soos die Vader My liefhet, het Ek julle ook lief… julle moet mekaar liefhê soos Ek julle liefhet." Joh 15:9-12
Namate die Heilige Gees 'n oorhand oor ons natuurlike geaardheid kry, kom Christus se liefde in ons op die voorgrond: "…lewe soos volgelinge van  Jesus Christus en (moet) nie voortdurend daarop uit wees om julle sondige begeertes te bevredig nie.  Rom 13:14).
"…laat julle lewe steeds deur die Gees van God beheers word, dan sal julle nooit swig voor begeertes van julle sondige natuur nie." Gal 5:16
            "Geliefdes, ons moet mekaar liefhê, want liefde kom van God, en elkeen wat liefhet, is 'n kind van God en ken God. Wie nie liefhet nie, het geen kennis van God nie, want God is liefde." 1 Joh 4:7,8

Die Testament van Jesus Christus lees...

Sy Goddelike Krag het ons Alles Geskenk wat tot die lewe en godsvrug dien... en vele meer.
            “Broeders, ek spreek menslikerwys: selfs 'n mens se testament wat bekragtig is, maak niemand tot niet of voeg daaraan toe nie.” Gal 3:15
            Dis presies so met Jesus se Testament. Niemand erf egter iets as hulle nie erfgename is nie en as hulle nie hul erfporsies opeis nie.
            Ter illustrasie: In Wes-Texas is daar 'n beroemde olieveld bekend as The Yates Pool. Gedurende die depressiejare was die olieveld Ira Yates se byna verlore skaapplaas. Met die depressie en ander druk kon Yates net nie langer voort boer nie.
            Toe hy op die punt was om sy plaas te verloor daag 'n oliemaatskappy se seismografiese span by sy huis op. Hulle vertel hom dat daar moontlik 'n oliebron op sy grond is. Hulle vra toestemming om vir olie te boor. Hy gee sy toestemming. Op 370 meter diepte boor hulle 'n oliebron raak wat 80 000 vate olie per dag lewer.
Omdat die grond nog aan Yates behoort het, behoort die mineraalregte toe ook aan hom. Hy leef op 'n staatstoelaag en wis nie hy is 'n multimiljoenêr nie!
Die skrywer van die verhaal in Parables stel dit so: "’ Multi-miljoenêr in totale armoede... wat was sy probleem? Hy het nie eers geweet dat daar olie is nie. Hy het die olie besit, maar nooit sy eie gemaak nie want hy wis nie van die olie nie.
Dit is soos baie Gelowiges vandag: Hulle is skatryk, maar weet dit nie. Hulle besef nie hulle is erfgename van Jesus se Testament nie.
            Hier is te veel Petrusse onder ons: Selfs na die wonderlike visvangs en baie ander openbaringe van Sy krag voor Petrus se oë, bv. die voeding van die skares, genesings, die opwekking van Lasarus, het Petrus in sy hart steeds blind gebly vir sy rykdom in Christus.
Dit was eers na Christus se kruisiging – want daardie dag nog het hy Jesus drie keer verloën: "Ek ken die man nie!" – dis eers na die uitstorting van die Heilige Gees, dat sy oë vir sy groot rykdom in Christus oopgegaan het.
In sy eerste sendbrief skryf hy aan die gelowiges: "Nou het ons 'n LEWENDE HOOP op die onverganklike, onbesmette en onverwelklike Erfenis wat in die Hemel ook vir julle in bewaring gehou word." 1 Pet 1:4
            Kyk hoe ryk is ons... Geseënd is julle in die naam van Jesus Christus! O ja, ons is beslis geseënd. Let op die volgende:

Moenie bid vir seëninge nie, want God het “ons geseën met alle geestelike seëninge in die Hemele in Christus,” Efes. 1:4
Ons triomf berus op Lofprysinge (ontvang en dankie sê) want ons is reeds geseën.

Moenie God soebat om iets vir ons te gee of te doen nie, want “Hy wat selfs sy eie Seun nie gespaar het nie, maar Hom vir ons almal oorgegee het, hoe sal Hy nie saam met Hom ons ook alles genadiglik skenk nie? Rom. 8:32.
Weer berus ons triomf op dankbaarheid, ontvangs en Lofprysinge... want Hy skenk ons alles genadiglik.

Moenie bid vir dit wat tot die lewe en Godvrug lei nie, want “Immers, sy goddelike krag het ons alles geskenk wat tot die lewe en godsvrug dien (hoe?), deur die kennis van Hom wat ons geroep het deur Sy heerlikheid en deug,  waardeur Hy ons die grootste en kosbare beloftes geskenk het (hoekom?), sodat julle daardeur deelgenote kan word van die Goddelike natuur (wanneer?), nadat julle die verdorwenheid ontvlug het wat deur begeerlikheid in die wêreld is. 2 Pet. 1:3-4.

In hierdie drama van Geloof is daar twee betrokkenes: God, die Algoede Gewer en jy, die bloed-gewaste Erfgenaam. God, die Algoede Gewer het reeds “alles aan ons geskenk wat tot die lewe en godsvrug dien.” En weer berus ons triomf in danksegging en Lofprysinge vir alles wat ons reeds as geskenk ontvang het.

Moenie hoop en bid vir opbrengs en toename nie, want “Die volke sal U loof, o God, die volke almal saam sal U loof. Die aarde het sy opbrings gelewer; God, onse God, sal ons seën.” Ps. 67:5-7. Nogmaals berus ons triomf op danksegging en Lofprysinge en dan kom die opbrengs en die toename.

Moenie bid en neul vir genesing nie en dalk daardeur voorgee dat daar iets skort in God se voorsiening vir ons genesing nie, want “Hy het self ons sondes in sy liggaam op die kruishout gedra het, sodat ons die sondes kan afsterwe en vir die geregtigheid lewe; deur wie se wonde julle genees is.” 2 Pet. 2:24. Ons triomf berus weer op aanvaarding, danksegging en Lofprysinge want ons is reeds genees.
            Moenie die doping in die Heilige Gees benader asof dit iets is wat mens van God moet afsmeek nie, want “Petrus sê vir hulle: Bekeer julle, en laat elkeen van julle gedoop word in die Naam van Jesus Christus tot vergewing van sondes, en julle sal die gawe van die Heilige Gees ontvang. Hand. 2:38. En weer, neem dit aan in dankbaarheid en Lofprysinge.
            “Alles behoort aan ons.” 1 Kor. 3:21. Danksegging en Lofprysinge is ons triomf vir alles wat ons nodig het want alles behoort aan ons.
            Nou kan jy sien wat word bedoel met kennis en dat die Woord ‘n lamp is. Sonder kennis en sonder ‘n lamp ly mense ontsettend gebrek.
            Nou verstaan jy ook: “En daar is siter en harp, tamboeryn en fluit en wyn by hulle maaltyd; maar op die dade van die HERE gee hulle geen ag nie, en die werk van Sy hande sien hulle nie. Daarom gaan my volk in ballingskap weens gebrek aan kennis, en hulle aansienlikes word hongerlyers en hulle menigte versmag van dors.” Jes. 5:12-13
            God bevestig dit aan Hosea: “My volk gaan te gronde weens gebrek aan kennis.” Hos. 4:6
            Mens moet jouself met danksegging en Lofprysinge beklee. Jubel altyd(!) in die HERE.
Habakuk wys ons hoe dit gedoen moet word: “Alhoewel die vyeboom nie sal bloei en aan die wingerdstokke geen vrug sal wees nie, die drag van die olyfboom sal teleurstel en die saailande geen voedsel oplewer nie, die kleinvee uit die kraal verdwyn en geen beeste in die stalle sal wees nie –  nogtans sal ek jubel in die HERE, ek sal juig in die God van my heil.
            “Die HERE Here is my sterkte, en Hy maak my voete soos dié van herte, en Hy laat my tree op my hoogtes. Vir die musiekleier op snaarinstrumente.” Hab 3:17. – Sjibbolet

Jesus keer ‘Pearl Harbour’ om

Mitsuo Fuchida was in bevel van die 860 vliegtuie, van die Japanese Lugmag, wat op 7 Desember 1941 Pearl Harbor in die VSA  aangeval het, vertel Robert J. Morgan in sy boek From This Verse.

Lees Fuchida se hartroerende, maar Goddelike verhaal hier: https://www.biblebelievers.com/fuchida1.html
Jacob DeShazer, van die Amerikaanse lugmag, het op 18 April 1942, as deel van ‘n gewaagde wraakaanval, met sy B-25 bomwerper, met die naam “Bat Out of Hell”, sy bomme op Nagoya gegooi, en in ‘n digte mis probeer wegkom.
Hy het in die mis koers verloor en sy brandstof het opgeraak. Hy het oor Japanese gebied uitgespring. Hy is gevange geneem, gemartel en met ‘n spoedige teregstelling gedreig. Vir amper twee jaar moes DeShazer honger, koue en voortdurende buikloop verduur. In Mei 1944 het sy bewaarder met ‘n Bybel sy sel binnegekom. “Jy kan dit vir drie weke hou,” het hy bars gesê. DeShazer het die Bybel gegryp, teen hom vasgedruk en dadelik by Genesis begin lees. Sy verhaal: https://en.wikipedia.org/wiki/Jacob_DeShazer
            Hy het feitlik dag en nag gelees en die Bybel 'n paar keer deurgelees. Sleutelgedeeltes het hy uit die kop geleer, met die gedagte, as die Bybel teruggeneem word, sal hy die tekse wat hy uit sy kop geleer het, behou.
Op 8 Junie lees hy Rom 10:9. Hy lees dit weer. En daar in sy sel kniel hy en bid en neem Jesus Christus as Verlosser aan. Nou het Matt 5:44 vir hom 'n probleem geword: "Julle moet julle vyande liefhê, en julle moet bid vir dié wat julle vervolg..."
Hy besluit hy gaan by sy Japanese bewaarders begin. Sy vyandigheid teen hulle verander in vriendelikheid. Elke oggend groet hy hulle hartlik. Hy begin vir hulle bid en getuig teenoor hulle van Jesus Christus. Toe begin hulle houding teenoor hom ook verander. Elke nou en dan bring hulle vir hom beter kos en ander benodigdhede. Na die oorlog het DeShazer na Japan teruggekeer – nou as sendeling. Hy het in Nagoya, die stad wat hy gebombardeer het, 'n kerk gestig.
            Sy getuienis, in traktaatjievorm, “I Was a Prisoner of the Japanese”, is wyd en syd in Japan versprei en baie wou die man ontmoet wat sy vyande kon vergewe. Een man veral was baie gretig om hom te ontmoet.
DeShazer se getuienis het hom diep getref en Glen Wagner van die Pocket Testament League het dié man na Christus toe gelei. Dit was Mitsuo Fuchida, wat die aanval op Pearl Harbor gelei het.
Hy het DeShazer by sy huis gaan besoek en hulle twee het vriende geword. Fuchida het 'n evangelis geword en dwarsoor Japan en ook in die buiteland gepreek en die verhaal van God se groter krag in Christus, om die duiwel se vernietigingswerk deur sonde in redding te omskep, verkondig.
            "As jy met jou mond bely dat Jesus die Here is, en met jou hart glo dat God Hom uit die dood opgewek het, sal jy gered word. Met die hart glo ons, en ons word vrygespreek; en met die mond bely ons en ons word gered." Rom 10:9-10
            Jy wat op skei staan, of geskei is... die HERE kan julle lewens en julle huwelik ook omkeer.

‘My ma se God het, het nou my God geword’

Tydens die Tweede Wêreldoorlog bevry genl. Mannerheim se magte 'n dorp wat deur die Rooimagte beset was.
Sewe van die Russiese krygsgevangenes sou die volgende oggend voor ‘n vuurpeloton tereggestel word. Hulle is in die kelder van die stadsaal gevange gehou. In die gange staan die Duitse troepe op wag.
Dronk van oorwinning koggel en terg die Duitsers die Russe. Die Russe hamer vloekend met hul bloeiende vuiste teen die mure en deure. Sommige roep hartverskeurend na hulle vroue en kinders.
Skielik begin een van die Russe by name Koskinen, sing. Hy het van die begin af, gedwee met hangskouers, op 'n bank gesit, 'n toonbeeld van uiterste wanhoop. Hy begin skielik sing, eers stamelend, maar algaande word sy stem sterker, totdat hy sy lied sterk en duidelik triomfantelik uitsing. In die kelder word dit doodstil. Almal luister na die vreemde lied in sulke omstandighede!

Veilig in Jesus arme, sag aan Sy bors gesus,
Daar in Sy liefdeskadu vind my siel eens rus.
Hoor! 'n Lied van Engele, wat sing oor soete vree,
Dit klink oor glorievelde, oor die jaspis see.

Oor en oor sing Koskinen sy liedjie sonder enige versteuring. Een van die ander Russe kom na hom toe.
"Waar kry jy dit?" skreeu hy. "Wil jy ons sag maak?" Koskinen kyk na die man en sy oë vul met trane.
"Ek het dit by die Heilsleër gehoor – drie weke gelede. Die lied het my ondergekry. My ma se God, het nou ook my God geword. Laasnag het ek wakker gelê en ek het geweet ek moet die Saligmaker vind. Ek het gebid soos ek van kleintyd af onthou. Ek het Jesus gevra om my te red, want ek kon nie met my soort lewe die Ewigheid ingaan nie. Bybelverse, uit my kleintyd, het teruggekom na my toe. Ek weet God het my gevat."
Verstom luister sy makkers en die Duitse wagte.”
            "Jy is reg, Koskinen, as ek ook net genade kan kry!" roep die Rus wanhopig uit. "My hande is so vol bloed en môre sterf ek. Ek weet nou daar is 'n hel."
Hy sak op sy knieë by Koskinen neer en roep pleitend uit: "Bid vir my, Kameraad!" Die twee Russe bid met hulle koppe naby mekaar. Nie 'n lang gebed nie, maar dit is asof 'n deur na die Hemel self oopgaan. Die haat in die harte smelt weg.
Vieruur die oggend is al sewe Russe op hulle knieë. Van die Duitse soldate staan oor hulle geweerkolwe gebuig en bid. Teen dagbreek gesels die manne met mekaar, oor geestelike dinge. Ou vergete liedere word gesing. Van die Duitsers sing saam.
            Toe slaan die toringklok sesuur. Tyd vir die teregstelling. Hoe graag wou die Duitse offisiere die vonnis ophef. Maar dit was nie moontlik nie. Die Russe vra om ongeboeid, met onbedekte gesigte, voor die vuurpeloton te staan. Nog een keer wil hulle Koskinen se lied sing. Dit word toegelaat.
Met opgehewe gesigte, arms omhoog gestrek, sing die Russe: "Sag in Jesus arme, sag aan Sy bors gesus....." Die laaste woorde sterf weg. Geweerskote klap. Dis op aarde verby.
Die Duitse offisier in bevel, het later hieroor gesê: "Wat in die ander manne se harte gebeur het, weet ek nie, maar van daardie oggend af was ek 'n nuwe man, 'n volgeling van Jesus Christus."
            Die dag toe die HERE Jesus gekruisig is, het die Hemel se liefde en redding, ook op 'n oordeelstoneel afgedaal. Langs die bloeiende liggaam van Jesus het 'n veroordeelde misdadiger pleitend uitgeroep: "Dink aan my, HERE!"
Hy het dadelik die belofte van vergifnis en vrede ontvang: "Vandag sal jy saam met My in die Paradys wees."
Niemand se toestand was nog ooit te desperaat om nie deur God bereik en gered te word nie.
            Daar is die onlangse verhaal van ‘n moeder wat so gereeld vir haar een seun gebid het. Hulle het hom een Sondag knielend by sy bed gekry, reeds Huis toe. So het ons baie soortgelyke verhale. Moet nooit moed opgee nie, hou aan met bid en dank.
            Weet dit: Geen gebed vir die redding van ‘n ongelowige, sal onbeantwoord bly nie. Liefde bring hulle beslis in.

Herstel die Huisaltare – ‘n onverbiddelike Mag

God sê in Jes. 58:1: “Roep uit die keel, hou nie terug nie, verhef jou stem soos ‘n basuin! En verkondig aan my volk hulle oortredinge en aan die Huis van Jakob hulle sondes.”
            Die sonde van ons tyd word onder meer vervat in Kol. 3:5-6.
            Ons huisaltaar, die TV-afgod, beeldsaai video’s en rolprente oor geweld, hoerery, owerspel, verkragting asook geesvernietigende sepies. Meer tyd word aan hierdie dinge spandeer is aan God en sy Woord.
            “Geveinsdes, die voorkoms van die aarde en die lug weet julle te beoordeel, maar hoe is dit dat julle hierdie tyd nie kan beoordeel nie? En waarom oordeel julle ook nie uit julleself wat reg is nie? Luk 12:56-57
            Die tyd het gekom dat ons duidelik tussen die tydelike en die Ewige onderskei en ons besig hou met die dinge van die Ewigheid.
            “Toe sê Jesus vir hulle: My tyd is nog nie daar nie. Maar julle tyd is (let op) altyd daar.” Joh 7:6
            “Pas dan op dat julle nougeset wandel, nie as onwyse nie, maar as wyse; en (let op) koop die tyd uit, omdat die dae boos is.” Efes 5:15-16
            Mens kan feitlik aan alles in die lewe iets doen, behalwe aan tyd. Wanneer jy hier klaar gelees het is hierdie tydjie ook vir altyd verby. Ten minste het jy dit vrugbaar benut.
            Let op hoeveel tyd ons aan selfone en dergelike spandeer, tyd wat vir altyd verby is.
            Ons bely ons glo in die Heilige Gees, aan ‘n heilige Christelike Kerk, aan die gemeenskap van die Heiliges aan die vergewing van sondes, ens., maar, daar is geen teken onder ons dat ons aan die Heilige Gees glo nie want ons kan nie van leiding deur die Gees getuig nie.
            Daar is min tekens dat ons aan ‘n heilige Christelike Kerk glo want ons lewe nie heilig nie.
            Ons glo die HERE vergewe ons sondes, maar dan vergewe ons nie onsself nie en ons wil nie ons eie skuldenaars vergewe nie, nee, ons vertroetel eerder haat.
            Wat ons bely, moet tog inderdaad ook in die praktyk sigbaar wees, anders lieg ons vir onsself en vir God.
            Ons as Christene is verder onder ‘n verpligting want, die HERE sê in Eseg 3:18: “As Ek aan die godlose sê: Jy sal sekerlik sterwe en jy – kind van die Vader – waarsku nie die goddelose nie, en spreek nie om die  goddelose vir sy godlose weg te waarsku nie,  dan sal die godlose deur sy  ongeregtigheid sterwe, maar… sy bloed sal van jou hand geëis word.” Hoe verskriklik tog!  ‘
            Maar God is regverdig en Hy voeg by: “Maar… as jy die godlose waarsku, en hy hom nie van sy godlose weg bekeer nie, dan sal hy deur sy ongeregtigheid sterwe, maar jy het jou siel gered.”
            Dit is of eenkant toe of anderkant toe. Die Bybel maak geen plek vir kompromieë nie. Vir huigelaars en geveinsdes is daar nie plek in hierdie arena nie. Hy kom om te oordeel die lewendes en dooies.
            Nuusblaaie dra daagliks berigte wat die resultate van allerlei onheile  weerspieël. Iemand vra: Hoekom doen “hulle” nie iets daaraan nie?
            Die vraag moet wees: Hoekom doen ons as Christenvolk niks daaraan nie? Hoekom staan 34-miljoen selfverklaarde Christene, nie saam teen hierdie euwels nie? Is ons dan nie veronderstel om ‘n Godsvolk te wees wat die Wederkoms afwag nie?
            Dis tog ons geroepe plig om die oes in te bring, die Getal vol te maak vir die Wederkoms.
            Hoekom maak ons nie hierdie begeertes dood nie Kol. 3:5-5? Hoekom begin ons nie die HERE opreg dien nie? Hoekom is die Heilige Gees nie aktief betrokke in ons geestelike lewens nie?
Hoekom vernietig ons nie die TV-afgod en bring die huisaltaar terug in ons huise nie?
Hoe gouer ons, ons verootmoedig, die Here weer opreg begin dien, die huisaltare weer instel, hoe gouer verkry ons, ons ware vryheid.
Wat behels die huisaltaar? Saam bid, saam Bybel lees, saam sing, vir mekaar die hande oplê, mekaar dra in die gebed, mekaar seën en saam brood breek. Saam bid vir die redding van familielede.
“Spreek onder mekaar met psalms en lofsange en geestelike liedere; en sing en psalmsing in julle hart tot eer van die Here, terwyl julle God die Vader altyd vir alles dank in die Naam van onse Here Jesus Christus, en aan mekaar onderdanig is in die vrees van God.” Efes 5:19-21
“Een verjaag ‘n 1 000, maar twee (in eendrag) verjaag 10 000.” Deur 32:30. Hoeveel sou ‘n gesin van 3, of 4, of 5, of meer dan nie verjaag nie?
Gesinsgemeentes kan ‘n onverbiddelike mag wees!
Christelike Boekwinkels beskik oor groot voorrade materiaal wat mens kan aankoop vir sulke gesinsbyeenkomste. Herstel onverwyld die Huisaltaar!