Eiendom vat sonder vergoeding is uit!

Eiendom vat sonder vergoeding is uit, want
Die HERE kan die koning se gedagtes verander…

In Rigters 6:1 sê God aan Gideon: Maar, toe die kinders van Israel gedoen het wat verkeerd was in die oë van die Here, het die HERE die kinders van Israel OORGEGEE in die hand van die Midianiete – sewe jaar lank!

          Sewe jaar lank! Dis mos nie nodig om langer vrae te vra nie. Ons eie situasie moet vir ons mos nou meer duidelik wees as ooit te vore.

          Dit lei geen twyfel nie dat die Skrif verwag dat die Christen hom moet onderwerp aan die Owerheid wat oor hom aangestel is.

          So, loof die HERE, bid vir die owerheid, dien die HERE. Alles is nog lank nie verlore nie. Dit lyk maar net so.

          Die prentjie word verder ingekleur wanneer God ons verbied om te vergeld. God sê dat Hy 'n jaloerse God is en dat die wraak Hom (alleen) toekom.

          Met ander woorde, terwyl ons wraak wil neem met allerlei verset en optredes, staan God terug, want ons probeer doen wat God sê Sy eksklusiewe reg is. Die Christen moet sy verstand afskakel sodat hy kan hoor wat die Gees van God aan hom wil sê.

          Wanneer die HERE sê dat Sy Liggaam vir die regering moet bid, dan is dit 'n opdrag wat eenvoudig uitgevoer moet(!) word, al lyk dit ook hoe moeilik. As daar nie vrede in die land is nie, dan is dit heelwaarskynlik omdat die Liggaam nie vir die regering bid nie.

          Die HERE is in beheer van die koning. In Spreuke 21:1 lees ons: "Die koning (staatspresident) se hart is in die hand van die HERE soos waterstrome; Hy lei dit waarheen Hy wil."

 ·        Die nuwe vertaling lees: "Die HERE kan 'n koning se gedagtes net so maklik beheer soos water in 'n leivoor en dit stuur in die rigting wat Hy wil!" Skitterend!


So, kom maar gerus u plig en opdrag na en bid vir die Owerhede. Hulle dink maar hulle is in beheer.

 Luister wat sê Psalm 149 oor "Lofgesang en Oorlogswaard":

 Halleluja! Sing tot eer van die Here ‘n nuwe lied,

Sy lof in die vergadering van die gunsgenote!

Laat Israel hom verheug in sy Maker;

Laat die kinders van Sion juig oor hul Koning!

Laat hulle Sy naam loof in koordans,

Hom psalm sing met tamboeryn en siter.

Want die Here het ‘n welbehae in Sy volk;

Hy versier die ootmoediges met heil.

Laat die gunsgenote juig in heerlikheid;

Laat hulle jubel op hul bedde.

Lofverheffinge van God is in hulle keel,

en ‘n tweesnydende swaard in hulle hand;

Hoekom?

Om (sodoende) wraak te oefen onder die heidene,

strafgerigte onder die volke;

om hulle konings met kettings te bind

en hulle edeles met ysterboeie;

om ‘n vonnis wat opgeskrywe is,

aan hulle te voltrek.

‘n Eer is dit vir Sy gunsgenote!

Halleluja!

 Dat die HERE opsoek is na voorbidders maar hulle selde vind, word weerspieël in die pyn van Sy uitroep deur Jesaja:

          Hy het gesien dat daar niemand was nie en Hom verbaas dat niemand tussenby tree nie,”

          En sy teleurgestelde protes deur Esegiël:

          Ek het onder hulle ‘n man gesoek wat ‘n muur kan bou en voor My aangesig in die bres kan staan vir die land…  maar Ek het niemand gevind nie. – Sjibbolet

Suid-Afrika, wat makeer dat jy so vas slaap?

Suid-Afrika: “Wat makeer jou dat jy so vas slaap? Staan op, roep tot jou God Yahweh! Miskien sal dié God aan ons dink, sodat ons nie vergaan nie.” Jona 1:6

            Terwyl SA slaap soos ‘n Jona van destyds, het die tyd aangestap na die einde toe. Inderdaad beleef ons Ps. 102:14 “U sal opstaan, U oor Sion ontferm; want dit is tyd om hom genadig te wees, want die bestemde tyd het gekom.” 

            Die bestemde tyd behels die volgende:

·        Die Vyeboom dra reeds vele vrug: Daar is reeds 281 Joodse Messiaanse gemeentes in en om Jerusalem;

·        Daar is reeds 871 000 Messiaanse Jode in Amerika, aldus ‘n opname wat pas vrygestel nie;

·        Die Herlewing onder die Jode is wêreldwyd, ook in Suid-Afrika, en is sterk aan die toeneem;

·        Die Bybelstudie groep van die Knesset en die van die Christene in Jerusalem vergader nou weekliks saam vir Bybelstudie;

·        Christen-jeug van oor die wêreld gaan jaarliks na Israel om op die Kibboetsims te werk as hulle aandeel om die land op te bou. Jood en Christen veg ook skouer aan skouer in die voortslepende oorlog in die Midde-Ooste;

·        Twee duisend jaar gelede ontvang ‘n groep Gelowiges die Heilige Gees in Jerusalem en neem die Evangelie reg deur die wêreld. Die Christendom is vandag die grootste beweging wêreldwyd. Boonop word die Evangelie nou ook deur Daystar TV wêreldwyd vanaf Jerusalem gebeeldsaai;

·        In 1973 kon mens nie’n Testament in Israel versprei nie, nou word die Evangelie vryelik verkondig;

·        Die Herlewing versprei nou ook onder die Arabiere. Daar is selfs Ababiere in die Knesset en die Weermag;

·        In 2012 reeds berig die Mail&Guardian: “There are now more Messianic Jews in South Africa than anywhere else in the world outside the United States, where the movement began in the 1960s.”

·        In Mei 2018 verskuif Amerika sy ambassade vanaf Tel Aviv na Jerusalem;

·        Daar is ‘n dramatiese jaarlikse toename van meer as 500 000 Christene wat Israel besoek, Baie verhuis ook daarheen;

·        Christene wêreldwyd onderhou ‘n eie Christen Ambassade in Jerusalem;

·        Die wêreld spoed na sy einde, op pad na die glorieryke Koms van Christus.

·        Israel se vyande sit saamgetrek in Sirië op die grens met Israel – Eseg 38 en 39;



Herlewingsvure breek veral op die Suid-Afrikaanse pletteland uit. Soos met vorige Herlewings is daar predikante wat die Herlewing beveg.

            Mens roep na die Hemel: HERE, hoe kan so iets moontlik wees in ‘n land soos hierdie!

            Danie Botha sing: “Dis die einde van die Tyd, dis die laaste uur...”

            Esegiël verwys in hoofstuk 37 na die “vallei ban doodsbeendere” en die komende profesie wat die dooie beendere verlewendig. Die Groot Herlewing vir Jesus se verskyning wanneer die Heilige Engele oor die aarde uitgaan om sy Volk bymekaar te maak hetr begin.

            Die doel van die Christen ambassade in Jerusalem is onder meer:



•          Om Christene wêreldwyd in te lig en te onderrig aangaande hulle Ou Testamentiese wortels en Skriftuurlike verantwoordelikhede.

•          Om Christene op hoogte hou en te bemoedig aangaande gebeurlikhede in Israel en Christene se belang in en teenoor Israel.

•          Om Christen-toerisme na Israel te bevorder

•          Om Christene daaraan te herinner om vir die vrede van Jerusalem te bid

•          Om handel met Israel te bevorder

•          Om Christen-leiers, kerkgenootskappe en Christen-organisasies te stimuleer om by te dra tot die verstandhouding en rekonsiliasie tussen Christene, Jode en Arabiere.



Die eerste tekens dat Jode Christus aanneem, het ons in 1973 tydens die Yom Kippoer Oorlog beleef toe ons daar onderhoude met senior Weermagoffisiere gevoer het wat reeds die Wedergeboorte deelagtig geword het.

Dit was ‘n baie klein begin. Geredde Jode het ook ‘n uiters lae profiel gehandhaaf weens vervolging.  Nou egter het hulle verskeie webblaaie, Wedergebore Rabbi’s lei nou Christen-gemeentes. Getuienisse van Messiaanse Jode neem sterk toe.

            Raak betrokke Christen, God is aan jou kant!

            Dit is interessant om te let op wat Dag Hammerskjold, voormalige Sekretaris-generaal van die VN, gesê het kort voordat hy in ‘n vliegramp in die Kongo gesterf het:

            “Ek sien geen hoop vir die wêreld nie. Ons het so hard probeer en so tragies misluk. Tensy die wêreld in die volgende paar jaar ‘n geestelike hergeboorte ondergaan, is ons verlore.”

            Daardie hergeboorte waarvan Hammerskjold, die Christene en die Messiaanse Jode na verwys, is net in en deur Jesus Christus te vinde!

            Intussen is dit uit die Skrifte baie duidelik dat niemand ooit die voorreg sal hê om die land Israel te verower nie. Talle oorloë is al teen die land gerig en elke keer het God ingegryp.

Net soos wat niemand die voorreg sou hê om Christus om die lewe te bring nie, net so sal niemand ooit die voorreg hê om Jerusalem te vernietig nie, veral nie wanneer miljoene en nogmaals miljoene Jode en Christene reg oor die wêreld, daagliks om die vrede van Jerusalem bid nie. Ps. 122:6  “Bid om die vrede van Jerusalem; mag hulle wat jou liefhet, rustig lewe!” 

Waarom rus jy nie... eenkant?

Die menslike liggaam was nooit geskep om sonder rus te werk nie. Ons durf nie die kers aan beide kante brandsteek nie. Hier word nie verwys na ons gewone nagrus nie.

            “En Hy sê vir hulle: Kom julle self in die eensaamheid na 'n verlate plek en rus 'n bietjie. Want daar was baie wat kom en gaan, en hulle het selfs geen geskikte tyd gehad om te eet nie.

“En hulle het met die skuit vertrek na 'n verlate plek in die eensaamheid.” Mark 6:31-32

            En is dit nie inderdaad so dat ons soms so hard werk, dat ook ons nie tyd kry om te eet nie?

            Daar is predikers en ander wat onverpoosd werk en glo dat hulle die hele Suid-Afrika kan red. Dis ‘n illusie.

            As ons eens gered is, is daar geen manier wat die vyand ons terug in sy koninkryk kan kry nie, maar (en luister mooi) hy kan ons so aan bande lê dat ons sy koninkryk nie verdere skade kan aandoen nie.

            Elke siel vir Jesus verryk die Hemel, maar dit word later vir jou onmoontlik om siele te bereik.

            Een van die vyand se suksesvolste maniere is om ons by die grense van fisiese, verstandelike, geestelike en emosionele vermoëns verby te laat beweeg  totdat ons gesondheid knak of ons verloor ons skakeling met Jesus.

            Ons dierbare en liefdevolle HERE het dit ook ondervind. In Sy bedieningstyd was hy toegepak met mense en nogmaals mense. Die fisiese en emosionele uitputting het Hom nie gespaar gebly nie. En dan was daar nog diegene wat Sy werk wou vernietig.

            Dit was by een so ‘n geleentheid dat hy vir Sy dissipels gesê het: “Kom julle self in die eensaamheid na 'n verlate plek en rus 'n bietjie. Want daar was baie wat kom en gaan, en hulle het selfs geen geskikte tyd gehad om te eet nie.”

            Die tyd is veral in ons dae baie kort en ons moet hard werk om die Getal vol te maak vir Jesus se Koms, maar (luister mooi) nie ten koste van ons gesondheid en ewewig nie.

            Gaan van tyd tot tyd eenkant en rus, vars uit, sodat jy met nuwe vuur die werk kan voortsit waarvoor jy geroep is.

Die rol van die Kruis

Wanneer ’n mens die spoorwegdorp, Harriman, in oostelike Tennesee, nader, trek ’n groot, verligte kruis op een van die hoë bergrante, jou aandag, skryf dr. Paul Lee Tan.

Dit was anders as met die kruis op die kloktoring van die kerk in Pittsburgh. Harriman se kruis was die idee van die vyfjarige Dan Denny.

            Dan Denny kry op ’n dag ’n kruis present. Hy hang toe die kruis elke dag by sy venster uit.

Later wil sy ma weet hoekom hy dit doen. Hy antwoord: “Dalk sien iemand dit en dink dan aan Jesus en probeer goed wees.”

Dit het vir sy ma so goed geklink, dat sy dit met haar vriendinne bespreek. Een van hulle se man is op die dorpsraad en sy vertel dit vir hom en wonder of hulle, as dorpsmense, nie op ’n goed geleë plek ’n kruis kan oprig nie. Dit kom by die onderskeie gemeentes ter sprake en nie lank nie of die besluit word geneem en die kruis word op die heuwel buite die dorp opgerig waar almal dit sou sien.

Weer leer dit ons, dat dit nie iemand se ou­der­dom, status, gawes of geleerdheid is wat die groot rol speel as ons van Christus getuig nie. Dit is ’n saadjie wat geplant word en dit is die Heilige Gees wat die getuienis (saadjie) laat ontkiem en laat groei.

            Saai die Evangeliesaad waar dit moontlik is. Jesus het in sy gelykenis van die saad gesê dat baie van die saad vergeefs gesaai word, maar God laat dit ook in goeie grond val. Ons werk is om te saai. God se deel is om die saad te laat groei.

            Ons is nie geroep om te oortuig nie, maar om te getuig.

            “...julle sal my getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judéa en Samaría en tot aan die uiterste van die aarde.” Hand 1:8

En dan is  daar die Kruis in Pittsburgh, Pennsilvanië

Die lughawe van Pittsburgh, skryf Earl C. Willer, is die grootste en bestoegeruste lughawe in die Amerika. Dit bring ’n groot lugverkeer na die stad toe. Slegs twee sekondes vliegtyd van die lughawe af en direk in lyn met een van die besigste aanloopbane, staan die Union Church met sy hoë toring.

 


”Vandat die aanloopbaan geopen is,” vertel eerw. William R. Ruschaput, die kerk se leraar, “dreun vliegtuie by die kloktoring verby soos bye om ’n byekorf. Dit het so erg geword dat laag vlieënde stralers ons Sondagaand dienste in bidure omskep het.”

            Die kerkraad het bekommerd geraak omdat die kerk­toring so hoog is en die vliegtuie so laag inkom p, te kan land, dat die toring raak gevlieg kan word en skade en ’n ongeluk kon veroorsaak.

’n Drie meter hoë neon ligkruis word toe bo-op die toring aangebring. Die kerk staan op die hoogste punt naby die lughawe. Dit bring toe mee dat die ligkruis snags, van sover as Ohio se grens af, vir die loodse sigbaar was. Hieroor het eerw. Ruschaput gesê: “Een van die loodse het op ‘n keer opgemerk: Meeste van ons gebruik die verligte kruis as gid na die vliegveld.’”

            Die kerk met sy hoë kloktoring, so naby die aan­loop­baan, was vir die vlieëniers toe nie meer ’n hindernis nie, maar ’n bate. Die kruis op die kerktoring was ’n letterlike hulp vir die vlieënier om ’n veilige landing op die aan­loop­baan te maak.

So moet ons as Gelowiges in ‘n geestelike sin ’n seën wees vir mense om hulle veilige landing op die aanloopbaan van die Ewigheid te maak. En ons slaag daarin omdat Jesus so hoog verhef word.

As die Here Je­sus Christus en sy verlossingswerk die Gelowiges se middelpunt van getuienis en aandag is, wek die Hei­lige Gees in mense se harte die verligting van geloof, wat ’n veilige aankoms in die Ewigheid verseker.

            “…maar ons verkondig Christus wat gekruisig is….vir dié wat deur God geroep is…is Christus die krag van God en die wysheid van God.” 1 Kor 1:18-31.

Hoe kry mens jou hande skoon?

Cook se uitdaging aan die wêreld se godsdienste –
Hoe kry mens jou hande skoon?

In 1893 is daar in Chicago ’n groot “Parlement van Wêreld  Godsdienste” gehou. Verteenwoordigers van al die bekende godsdienste van die wêreld het hul standpunte gestel en verdedig.

            Vanjaar word dit in Toronto, Kanada gehou. Meer as 10 000 godsdienstiges sal dit bywoon. Hulle beplan straks ‘n Een-wêreld godsdiens.

            Meer inligting oor hulle doen en late is te verkry by:

https://parliamentofreligions.org/parliament/new-chicago-1893/new-chicago-1893

            Hulle doeleindes is: “For a More Just, Peaceful and Sustainable World.” Dit lyk nie of hulle enige vordering op hierdie gebied gemaak het sedert 1893 nie. Sonder Christus is dit nie moontlik nie.

            Die pleidooi vir die Evangelie van Christus is in 1893 gelewer deur ’n man met die naam van Eerw. Joseph Cook. Sy volledige toespraak is hier te lees: http://pastorsdesktop.com/wordpress/an-address-delivered-by-the-reverend-joseph-cook-at-the-world-parliament-of-religions-in-1893/

            Die kern van sy boodskap is so saamgevat: Cook het hom tot die ander sprekers gewend en gesê: “Menere, ek stel aan u voor die geval van ‘n vrou met bloedbevlekte hande. Sy is vol berou en angs en sy wil haar hande weer skoon hê.

“In die lang ure van die nag roep sy: ‘Weg, vervloekte vlek! Weg, vervloekte vlek!’ Maar dit wíl nie ‘weg’ nie, want dit is die bloed van haar man wat sy  vermoor het.”

Toe daag Cook al die godsdienste van die wêreld uit: “Is daar in u godsdiens raad vir hierdie vrou om van daardie vlek ontslae te raak?”

Cook kyk van die een na die ander verteenwoordiger van ’n godsdiens.

Toe vervolg hy: “U sê niks.”

Toe kyk hy op asof hy iemand in die verte aanspreek. “Ek vra dan iemand anders. ‘Johannes, sal u vir hierdie vrou sê hoe sy van die vlek van sonde ontslae kan raak?’”

Hy wag ’n oomblik asof hy luister na die antwoord. Dan vervolg hy: “Hoor, Johannes antwoord: ‘Die bloed van Jesus Christus, die Seun van God, reinig ons van alle sonde. As ons, ons sondes bely – Hy is getrou en regverdig, Hy vergewe ons, ons sondes en (let op) reinig ons van alle ongeregtigheid.’” 1 Joh.1:7,9

Vir die skuldige sondaar gee die Here Jesus Christus ook die wonderlike antwoord wat hy aan die vrou, wat in die daad van egbreuk betrap is en deur die Joodse owerstes na Hom toe gebring is....

“Ek veroordeel jou nie. Gaan heen en sondig nie meer nie” Joh.8:11

Jesus kan dit sê, omdat Hy die straf vir daardie sonde van ons vir ons aan die kruis van Golgota gedra het.

“…dié Jesus, vir wie julle gekruisig het, maar wat God uit die dood opgewek het …Hy bring die verlossing en (let op) niemand anders nie... (ook nie die godsdienste van die wêreld nie.) Daar is geen ander naam op die aarde aan die mense gegee waardeur God wil dat ons verlos moet word nie.” Hand 10,12

En luister, ons kan nie alleen Hemel toe gaan nie, ons moet iemand saamneem, die Getal volmaak. Bid ernstig vir die komende Herlewing.  – Sjibbolet

Goeie Samaritane dringend nodig

Samaritane en Jode het mekaar vermy, eintlik vyandelik teenoor mekaar gewees.

            In Lukas 10 vertel Jesus van die Jood wat aangeval en langs die pad gelos is om te sterf.

            Twee Jode, eers ‘n priester en toe ‘n Leviet reis daarlangs. Hulle sien die beseerde en besluit om verby te beweeg,

            ‘n Derde reisiger kom aan, ‘n Samaritaan. Toe hy die beseerde sien, het sy hart dadelik uitgegaan na die man... naak, ernstig beseer en bebloed. Die Samaritaan had dadelik medelye.

            Dit het hom nie gepla dat dit ‘n Jood was nie. Wat saak gemaak het was dat die man sou sterf as hy nie gehelp word nie.

            Die Samaritaan behandel die wonde met wyn en olie en verbind die wonde versigtig. Dan help hy die Jood op sy esel. Die Samaritaan stap langsaan tot by ‘n herberg in ‘n dorpie.

            Hy versorg die Jood deur die nag met deernis. Die volgende oggend gee hy aan die Herbergier 2 Denarii – wat genoeg was om die Jood twee weke lank herberg en behandeling te bied, en voeg by: “Sien om na hom en as daar nog koste is sal ek dit betaal wanneer ek weer hier verbykom.”

            Dan sê Jesus aan die man wat hom gevra het: “Wie is my naaste? Gaan heen en doen net so.

            In die tyd waarin ons leef het ons baie Goeie Samaritane nodig. Daar is baie mense langs die pad op pad na die Ewige dood. Hulle verwag dit nie, maar help, ontsmet en verbind.

            Die Goeie Samaritaan het nie vir die Jood gesê: “Luister, ek sal vir jou bid,” en aangestap nie.

            Jesus se terugkeer is op hande, daar is nie meer tyd vir enigiets op hierdie aarde, as dat die Goeie Samaritane uitreik na die diegene  wat hulp nodig het nie.

            Bring die siele in en maak die Getal vol, bid vir genesing en wonderwerke, verbind en ontsmet die wonde.

            As jy niemand kan sien wat hulp nodig het, dan het jy ‘n probleem, jy leef by jou gemeenskap verby.

Vergeet wat jy het, want eintlik het jy niks. Hierdie dispensasie gaan eindig en jy sal niks kan saamneem nie.

            Luister wat sê Jesus nog (en lees alles want dit raak ons elkeen persoonlik):

“Dan sal die Koning vir die wat aan sy regterhand is, sê: Kom, julle geseëndes van my Vader, beërf die Koninkryk wat vir julle berei is van die grondlegging van die wêreld af.

“Want Ek het honger gehad, en julle het My te ete gegee; Ek het dors gehad, en julle het My te drinke gegee; Ek was 'n vreemdeling, en julle het My herberg gegee; Ek was naak, en julle het My geklee; Ek was siek, en julle het My besoek; in die gevangenis was Ek, en julle het na My gekom.

            “Dan sal die regverdiges Hom antwoord en sê: Here, wanneer het ons U honger gesien en gevoed; of dors, en te drinke gegee?

            “En wanneer het ons U 'n vreemdeling gesien, en herberg gegee; of naak, en geklee?

            “En wanneer het ons U siek gesien of in die gevangenis, en na U gekom?

            “En die Koning sal antwoord en vir hulle sê: Voorwaar Ek sê vir julle, vir sover julle dit gedoen het aan een van die geringstes van hierdie broeders van My, het julle dit aan My gedoen.

            “Dan sal Hy ook vir dié aan sy linkerhand sê: Gaan weg van My, julle vervloektes, in die ewige vuur wat berei is vir die duiwel en sy engele.

            “Want Ek het honger gehad, en julle het My nie te ete gegee nie; Ek het dors gehad, en julle het My nie te drinke gegee nie.

            “Ek was 'n vreemdeling, en julle het vir My nie herberg gegee nie; naak, en julle het My nie geklee nie; siek en in die gevangenis, en julle het My nie besoek nie.

“Dan sal hulle Hom ook antwoord en sê: Here, wanneer het ons U honger gesien of dors of 'n vreemdeling of naak of siek of in die gevangenis, en U nie gedien nie?

“Dan sal Hy hulle antwoord en sê: Voorwaar Ek sê vir julle, vir sover julle dit nie gedoen het aan een van hierdie geringstes nie, het julle dit aan My ook nie gedoen nie.

“En hulle sal weggaan in die ewige straf, maar die regverdiges in die Ewige Lewe.” Matt 25:34-46

            As jy nie ‘n hart vol deernis en liefde en medelye het nie, maak jou saak reg met die HERE. Help uit jou rykdom, help uit jou armoede.

            Op Koffiefontein is uitgereik na hulpbehoewende ellendiges. Byna 40 000 liter water is in bottels van Kimberley af gebring om die gemeenskap te dra.

            Intussen is boorgate gesink en meer as tien watertenks is opgerig. Deur dit heen is meer as 400 mense gered en die Herlewing duur voort.

            Daardie Samaritane het ook gehelp met mielies en lusern aan die boere tot in Calvinia se droogte areas.

            Ook op ander Vrystaatse dorpe  het die Goeie Samaritane begin uitreik en siele word gered, genesings en wonderwerke vind plaas. Ons wag nog inligting in, maar wat ons in foonoproepe en e-pos bereik is om van te jubel.

            Die Oordeelsdag horlosie wat deur wetenskaplikes bestuur word, sê die toestand van die wêreld het so versleg dat die horlosie aangeskuif is na 2 minute voor middernag.

            Uit talle dorpe het hulp ingestroom na Calvinia. En volgende is Kaapstad. Mens moet noodwendig betrokke raak. Hoe ons water aan 4 miljoen mense gaan voorsien, weet ons nie, behalwe soos deur Simson se Roepersfontein toe hy sterwend sonder water was. Rigters 15.

            Matthew Hagee sê 98% van die Bybel se profesieë is geskiedenis. Die 2% wat oorbly handel oor die Koms van Jesus en die Groot Verdrukking.

            Dis jou roeping: Wees ‘n Goeie Samaritaan! – Sjibbolet

    

Herlewing... asseblief HERE?

“Sal U ons nie weer lewend maak, sodat U volk in U bly kan wees nie? Laat ons U goedertierenheid sien, o HERE, en gee ons U Heil.” Ps 85:7-8

            “Welgeluksalig is die nasie wie se God die HERE is, die volk wat Hy vir Hom as erfdeel uitgekies het.

            Die HERE kyk van die Hemel af; Hy sien al die mensekinders.

            Uit sy woonplek aanskou Hy al die bewoners van die aarde, Hy wat die hart van hulle almal formeer, wat let op al hul werke.

            'n Koning word nie verlos deur 'n groot leër, 'n held nie gered deur groot krag nie.

            Die perd help niks vir die oorwinning en red nie deur sy groot krag nie.

            Kyk, die oog van die HERE is op die wat Hom vrees, op die wat op sy goedertierenheid wag; om hulle siel te red van die dood en hulle in die lewe te hou in hongersnood.

            Ons siel wag op die HERE; Hy is ons hulp en ons skild; want ons hart is bly in Hom, omdat ons op sy heilige Naam vertrou.” Ps 33: 12-21

            “Die HERE is groot en baie lofwaardig, en sy grootheid is ondeurgrondelik. Die een geslag prys U werke by die ander, en hulle verkondig U magtige dade. Ek wil spreek van die glans van U heerlike majesteit en van u wonderbare dade.” Ps 145:3-5

            Charles Finney sê oor Oorwinnende gebed: “Die vurige gebed van ‘n regverdige het groot krag” (Jak. 5: 16).

            Die twee middele wat noodsaaklik is om ‘n Herlewing te bevorder, is om mense te beïnvloed en om God te beïnvloed. Mense word deur die verkondiging van die waarheid beïnvloed en God deur gebed.

            Wanneer ek sê dat die Here beweeg word om iets te doen, dan bedoel ek nie dat gebed Hom van gedagte, ingesteldheid of karakter laat verander nie. Gebed bring egter ‘n verandering in óns te weeg wat dit gepas vir God maak om te doen wat andersins ook gepas sou wees.

Wanneer ‘n sondaar hom bekeer, maak die toestand van sy hart dit vir God gepas om hom te vergewe. Hy is altyd bereid om die ongelowige op hierdie voorwaarde te vergewe. Wanneer die ongelowige dus tot bekering kom, vereis dit geen verandering aan die kant van God om hom te vergewe nie.

            Op dieselfde wyse maak die toestand van Christene se harte dit vir God gepas om hulle te antwoord wanneer hulle oorwinnende gebede bid. Hy is altyd gereed om seëninge te gee op voorwaarde dat hulle harte reg is en hulle die regte gebede bid. Wanneer hierdie verandering in Christene plaasvind en hulle die regte gebede bid, dan kan God – sonder ‘n verandering in Homself – hulle antwoord.

            Ons effektiewe, vurige gebede vir ander maak dit dus vir God gepas om te antwoord wat andersins nie gepas sou wees nie.

            Gebed is ‘n noodsaaklike skakel in die ketting van oorsake wat na Herlewing lei, net soveel as wat die waarheid ook is. Sommige Christene maak geesdriftig van die waarheid gebruik om andere vir die Here te wen, maar gee min aandag aan gebed.

Met ywer preek en praat hulle en deel traktaatjies uit, en wonder dan waarom hulle so min sukses bereik. Hulle het vergeet om die ander middel te gebruik, naamlik gebed. Hulle het uit die oog verloor dat die waarheid alleen nooit resultate lewer sonder die Gees van God nie, en dat die Heilige Gees slegs gegee word in antwoord op ernstige gebed.

            Dikwels is hulle wat die besigste is om die waarheid te verkondig, nie die besigste as dit by gebed kom nie. Dit is jammer, want behalwe as hulle of iemand anders die gees van gebed het, sal die waarheid alleen niks bereik anders as om mense in hulle onbekeerlikheid te verhard nie.

Ek glo dat voor die troon van die HERE ons eendag sal vind dat niks ooit deur die waarheid alleen bereik is nie, al was dit ook met watter ywer verkondig, tensy gebed op een of ander wyse aan die aanbieding daarvan gekoppel was nie.”

Daar moet altyd ‘n Gebedsvuur brand...  voortdurend.

Bid asseblief sonder ophou vir ‘n magtige geestelike Herlewing in SA en loof die HERE vir die eerste reën wat reeds val.  – Sjibbolet

Gebed is en bly die aller antwoord...

     

Deur hierdie SA saam met Hom!

Soos wat Ouma Hamman deurgekom het, so sal ons ook deurkom!

Anna Elizabeth Retief (Ouma Hamman), die derde van agt kinders, is op 4 Julie 1874 op Graaff-Reinet  gebore.

            Sy het onderwyseres geword en haar studies voltooi deur by  maanlig en kerslig te studeer. Soms het sy selfs vuurhoutjies getrek om by dié lig te studeer.

            Sy was vooruitstrewend en het baie goed op skool sowel as die kollege presteer. Mej. Helen Murray, ‘n suster van dr. Andrew Murray, was destyds hoof van die seminarie.

            Dit was in hierdie tyd dat sy die Wedergeboorte deelagtig geword het. Die HERE het die Heilsleër en die South African General Mission, waarvan Dr. Murray ‘n stigterslid was, gebruik om haar tot die Lig te bring.

            Beaufort-Wes was haar eerste standplaas as onderwyseres. Hier het sy by die Pienaar-gesin loseer waar sy geestelik verryk geraak het. Sy was toe 20 jaar oud.

            Sy is daarna na Standerton. Nog later het sy ‘n pos op Biesiesvlei naby Lichtenburg aanvaar. Daar is sy met kol. J.L. Hamman getroud.

            Kort na die geboorte van hul eerste kind, het die Anglo-Boereoorlog uitgebreek.

            Op pad na die klein konsentrasiekamp op Barberton was Anna, haar suster Margaret en Anna se klein Esther verplig om op Nelspruit by vreemde mense oor te bly. Daar is die tweede baba op die vlug gebore.

            Anna en die twee babas, asook Margaret was verplig om na tien dae in aller haas vanaf Nelspruit met die laaste trein te vertrek daar die vyand op hulle spoor was.

            Die trein was so stampvol van passasiers, dat daar geen plek vir bagasie was nie. Sonder ‘n pennie geld en met net die klere wat hulle aangehad het, tesame met ‘n klein handsakkie, het hulle op Barberton aangekom.

            Anna se man, wat toe as posmeester diens gedoen het, het lank reeds nie meer salaris ontvang nie en is toe ook gevang.

            Anna vertel later dat haar enigste uitkoms was om haar op die Engelse kommandant, ‘n ouerige man, te beroep. Nadat hy na haar verhaal geluister het, het hy haar 2 pond van sy eie geld gegee. Hy het hulle ook na ‘n netjiese klein huisie geneem want die vroue het daar in huisies en nie in tente tuisgegaan nie.

            Tot haar vreugde was daar dikwels vroegoggend ‘n mandjie met vars melk, eiers, groente, ens. voor die deur. Dit was bo en behalwe die karige voorsiening van die kommissariaat.

            Die mandjie in die oggende was deur vriendelike Engelse kommandant gestuur, alhoewel hy nooit self die huis besoek het nie.

            Anna vertel dat die HERE in daardie dae baie naby aan hulle was en op wonderbaarlike wyse in antwoord op gebed, in al hul behoeftes voorsien het.

            Na drie maande het sy weens die verskriklike hitte op Barberton, baie na haar ouerhuis op Graaff-Reinet verlang.

            Sy het met die kommandant gaan praat en hy het verlof gegee dat sy en die babas kosteloos deur die twee republieke Transvaal en Vrystaat, mag reis, maar op eie risiko.

            Die land was in ‘n toestand van gorrilla-oorlogvoering, treinspore is gedurig opgebreek en hulle sou langs die pad verskeie kere lank moes wag op die herstel van die spoorlyn.

            Met so ‘n toestand het sy besluit om eerder op die HERE te gaan wag vir duidelike leiding. Alhoewel sy kosteloos kon reis, sou sy tog geld ook moes hê, en sy besluit toe dat as die HERE op wonderbaarlike wyse die geld voorsien, dan sou dit as teken aanvaar dat sy die reis kon onderneem.

            En weer ‘n keer, in antwoord op gebed, verkry sy op bonatuurlike wyse 13 pond. Sy het volkome vrede in haar gemoed gehad om die lang reis aan te pak.

            Die grootste prioriteit was padkos. ‘n Groot baksel boerbeskuit sou die probleem oplos. Weer vertrou sy die HERE op uitkoms. Toe kry sy meel, maar die vet het ontbreek.

            Drie dae voordat die trein sou vertrek, staan sy met die skottel meel voor haar deur die venster en tuur.

            Beswaard bid sy toe: “HERE, het U my dan vergeet; ek kan dit nie verstaan nie.”

            Die volgende oomblik het die militêre muilwaens vol proviand en met groot geraas verbygesnel.

            Daar was ineens ‘n harde geklop aan die voordeur. “En daar staan ‘n Engelse soldaat met die grootste blik vet wat ek nog gesien het,” vertel sy later.

            Die blik was so groot en swaar dat die soldaat dit op die grond moes neersit. Hygende na sy asem sê hy toe: “Mevrou, hierdie blik vet het van die militêre muilwaens afgeval. Wil u dit nie hê nie?”

            Sonder om nog op ‘n antwoord te wag, het hy die blik vet die gang afgerol, omgedraai en laat spaander om die waens weer van agteraf in te haal.

            Anna het verbysterd bly staan. Die teenwoordigheid van die HERE was tasbaar.

            Wat die wonder nog groter gemaak het, was die feit dat die deur van die huis nie direk op die straat uitgegaan het nie, maar in ‘n tuin met ‘n hekkie laer af, terwyl die huise oorkant die straat se hekke by hul voordeure was.

            Wat sou die Engelse soldaat beweeg het om die ompad te neem as dit nie die Gees van God was wat hom gedring het nie?

            Op die laaste oomblik is Anna se verlof om die reis te onderneem gekanselleer. Toe die kommandant dit hoor, stel hy ‘n seereis voor vanaf Lourenco Marques na Port Elizabeth.

            ‘n Seereis! Waar sou die passaat vandaan kom? “Maar my Vader het Sy Wil aan my bekendgemaak,” se Anna later.

            Sy het  soos Abraham van destyds uitgetrek … sonder om te weet waarheen, maar soos Abraham het sy goed geweet saam met Wie!  Sy het dus volkome rus en vrede in haar gemoed gehad.

            Sy het ook geweet van ‘n paar van haar eie mense wat oor die grens gegaan het en in tente in Lourenco Marques tuisgegaan het.

            Met haar en die babas se aankoms daar het die ou bekendes haar gasvry ontvang.

            Dieselfde middag het die kampkommandant op sy gewone rondte ook by haar tent besoek gebring. Nadat hy na haar verhaal geluister het, het hy vertrek.

‘n Ruk later was hy terug met die boodskap dat mnr Trotsenburg, die hoof van Poswese in Transvaal., in ‘n hotel onder in die dorp was en dat hy haar graag wou spreek.

Na ‘n paar vrae was Trotsenburg bereid om ‘n deel van haar man se agterstallige salaris aan haar uit te betaal. Hy het haar ‘n tjek vir 37 pond oorhandig. Dit was genoeg om die kostes tot in Graaff-Reinet te dek.

Weer was sy verbysterd, want dit was die laaste oord vanwaar sy enige hulp verwag het. “Dit het gevoel of ek in lug loop terug na die kamp.”

Veertien dae later het hulle aan boord gegaan en na ‘n voorspoedige reis uiteindelik by haar eie mense op Graaff-Reinet aangeland. Hieroor sê sy: “Al die eer aan God!”

En voeg dan by: Can you wonder, can you wonder, can you wonder why it is I love Him so? When I think of all His done for me unworthy one! Can you wonder why it is I love Him so?

Dit was die einste Anna – later bekend as die biddende Ouma Hamman – wat geruime tyd na die oorlog aan dr. Andrew Murray geskryf het:

“Watter raad het u vir my om my en my vyf  klein kindertjies, waarvan die oudste maar 9 jaar is, so vroeg moontlik vir die HERE te wen?”

Murray het geantwoord: “Ek sien dat u ‘n bekommerde moeder is. Soek vir u nog ‘n bekommerde moeder en bid saam.”

Sy het dit gedoen en dit het aanleiding gegee tot die Moeder Gebedsbond wat landwyd gegroei het.

Vandag is ons land weer ‘n keer vol bekommerde moeders en daarom word ‘n beroep op alle moeders gedoen om weereens by ‘n Moeder Gebedsbond in te skakel, of begin een as daar nie een in jou omgewing is nie, en begin bid vir ‘n Herlewing. Bid soos jy nog nooit in jou lewe gebid het nie.  – Sjibbolet