Vergifnis beïnvloed jou gesondheid

Die vermoë om te vergewe sal jou gees, jou gesondheid en jou huwelik salf, selfs jou uitkyk op die lewe verander, wys nuwe navorsing deur die mediese wetenskap, aldus USA Today.
            Die Amerikaanse kundiges soos medici, huweliksberaders, kundiges in geestesgesondheid, brein-navorsers en ander wat betrokke is by die emosionele welstand van mense, het almal in die jongste tyd die Bybelse waarheid oor vergifnis in die praktyk ontdek.
            Die kundiges bestuur nou ‘n spesiale veldtog genaamd ‘n “Veldtog vir Vergifnisnavorsing”.  Groot konferensies oor die onderwerp word gereeld gehou.
            Navorsers kyk na verskeie aspekte oor vergifnis en maak gebruik van verskillende soorte meetinstrumente. Hulle kyk na die effek van vergifnis rakende ‘n wye reeks van oortredings, vanaf  kindermishandeling tot onenigheid in die huwelik.
            Die uitvoerende direkteur van die veldtog, Everett Worthington, sê alle navorsing toon dusver ‘n verband tussen vergifnis en gesondheid.
            “Kroniese onvergewensgesindheid veroorsaak stres,” sê Worthington, en voeg by “elke keer wanneer mense aan hulle skuldenaar dink, dan reageer hulle liggaam.”
            “Bloeddruk en polsslag styg, gesigspiere span styf, stres-hormone word aktief.  Kroniese stres beïnvloed die immuun- en kardiovaskulêre stelsels,” sê hy.
            Daarteenoor lei vergifnis tot ‘n vermindering van stres en vervang dit negatiewe emosies met positiewe emosies.
            Die belangstelling in vergifnis word as ‘n “ontploffing” beskryf, aldus Worthington. Hy sê die “Veldtog vir Vergifnisnavorsing” is al in 1998 gestig en word deur 13 donateurs en stigtings geborg sodat verskeie projekte onderneem kan word.
            Worthington sê hy glo dat die navorsing uiteindelik diegene gaan baat wat wil vergewe en glo dat dit noodsaaklik is om te vergewe om met ‘n mens se lewe te kan aangaan.
            “Navorsing het getoon dat alhoewel vroue meen dat hulle makliker as mans kan vergewe, dit beslis nie die geval is nie.  Hulle gedragspatrone nadat hulle kwansuis vergewe het, toon die teenoorgestelde,” sê Ann Macaskill van Sheffield Hallam Universiteit in Engeland.
            Haar studie het 214 vroue ingesluit wat elk moes skryf oor iemand wat hulle te na gekom het, die seerkry en in hoevele hulle daardie persoon werklik vergewe het.
            Fisioloog Fred Luskin van die “Stanford Vergifnisprojek” by Standford Universiteit, is leier van ‘n reeks studies oor mense met onopgeloste probleme rakende leed wat hulle aangedoen is deur hulle ouers, huweliksmaats of werkgewers. Sommige van hierdie mense ly aan erge skade.  
            In een program is 17 volwassenes vanaf Noord Ierland na Stanford gebring vir ‘n week se opleiding oor vergifnis. ‘n Familielid van hulle is vermoor. Die opleiding het in ‘n groepsessie geskied en raad is gegee oor nuwe maniere om oor trauma te redeneer.
            Na afloop van die sessie het 37% gesê dat hulle nou veel minder seer het terwyl 35% minder fisiese simptome van stres, soos byvoorbeeld swak eetgewoontes,  getoon het.
            Baie huweliksberaders glo dat vergifnis tussen huweliksmaats van kardinale belang is. Navorsing toon dat as huweliksmaats mekaar nie vergewe nie oor dinge van die verlede nie, dan kan hulle ook nie huidige konflikte hanteer nie.
            Luskin sê dat volwassenes wat nie hulle ouers kan vergewe nie, onbewustelik hulle toorn op hulle huweliksmaats uithaal.
            Navorsing het ook getoon dat vergifnis die volgende positiewe reaksies tot gevolg het:
·        Verlaging in bloeddruk en stres hormoonvlakke
·        Minder pyn, depressie en toorn in pasiënte met kroniese rugpyn
·        Minder ineenstorting van vroue wat misbruik is
·        Minder simptome van depressie en stres en ‘n hoër lewenskwaliteit onder Vigs pasiënte.
         
Suzanne Freedman, ‘n sielkundige aan die Universiteit van Noord Iowa in Ceder Falls sê dat mense soms nie ‘n begrip van vergifnis het nie.
“Hulle reageer negatief wanneer hulle die woord hoor. Hulle meen dat mens daarmee te kenne gee dat dit wat die oortreder aan jou gedoen he, in orde was.
“Vergifnis beteken nie die aanvaarding van die leed nie, of om te vergeet wat gebeur het nie, of om vrede te maak met die oortreder wat jou steeds skade berokken nie,” sê sy.
‘n Andersdenkendes, soos sielkundige Jeanne Safer, skrywer van “Forgiving & Not Forgiving”,  sê die voordele van vergifnis word oordryf. Volgens haar is dit soms beter om nie te vergewe nie.
Safer sê: “Dis ‘n idee wat maar deel van ons kultuur is. Wat as iemand nie kan vergewe nie? Hulle dink hulle is ‘n monster as hulle nie kan vergewe nie en dat dit sal lei tot hoë bloeddruk en selfs kanker.”
Vreemd dat die mediese wetenskap dit nou eers ontdek en kongresse daaroor hou terwyl dit al van die vroegste tye af in die Bybel staan.
Ons  was eendag deur ‘n vrou en haar man gevra om vir die vrou te bid wat sterwend was aan bloedkanker.  Die vrou had ‘n verterende haat teenoor iemand in dieselfde straat.
Die vrou het vertel dat sy wel die oortreders vergewe het, maar op ‘n vraag, bygevoeg dat sy hulle “darem nie so vergewe het dat hulle welkom sal wees om daardie selfde aand by haar te kom tee drink nie.”
Ons het aan haar gesê: ‘Ons sal vir jou bid en die HERE vra om jou te genees, op voorwaarde dat jy daardie mense vergewe.’
Drie jaar later het ons die vrou en haar man in ‘n supermark raakgeloop.  Hulle was vrolik en bly, want die vrou was blakend gesond. Dit beteken natuurlik nie dat almal wat siek is, aan onvergewensgesindheid ly nie, maar in sommige gevalle kan dit wel die oorsaak van die siekte wees.
Maar as jy nie vergewe nie, sê Markus 11:25-26 die volgende: “En wanneer julle staan en bid, vergeef as julle iets teen iemand het, sodat julle Vader wat in die Hemel is, ook julle jul oortredinge mag vergewe.
            “Maar as julle nie vergewe nie, sal julle Vader wat in die Hemel is, ook julle oortredinge nie vergewe nie.”
            Dis eenvoudig:  As ons nie kan vergewe nie, vergewe God ons nie.  Totdat jy vergewe het, kan jy maar ophou bid want God hoor jou nie.
            Hoe kan enigeen van ons dit waag om in so ‘n toestand te verkeer wanneer die HERE ons kom haal?  Dis soos om met vuur te speel.
            Iemand soos dr. Jeanne Safer kan maar redeneer soos sy wil, die Woord van God staan vas.
Die HERE leer ons hoe om te bid in die bekende “Onse Vader” in Mattheus 6.  Ondermeer moet ons bid: Vergewe ons, ons skulde, soos wat ons, ons skuldenaars vergewe.
Net na die Onse Vader, waarsku die HERE in 6:14 “Want as julle die mense hulle oortredinge vergewe, sal julle Hemelse Vader julle ook vergewe.
“Maar as julle die mense hulle oortredinge nie vergewe nie, sal julle Vader julle oortredinge ook nie vergewe nie.”
In 1 Kor. 11 lees ons oor die Nagmaal, en daarmee saam die HERE se waarskuwing dat as jy onwaardig by die tafel aansit, jy ‘n oordeel oor jouself drink en dat dit die rede is waarom daar “baie swakkes en sieklike onder julle is, en ‘n aantal het al ontslaap.”
As jy iets teen iemand het, of iemand iets teen jou het, dan moet jy daardie saak eers gaan regstel, voordat jy by die Nagmaaltafel aansit, anders drink jy ‘n oordeel oor jouself!
En dan Matt. 5:23 “As jy dan jou gawe na die altaar bring en dit jou daar byval dat jou broeder iets teen jou het,  laat jou gawe daar voor die altaar bly en gaan versoen jou eers met jou broeder, en kom dan en bring jou gawe.”
Dit beteken dat solank jou broer iets teen jou het, het jou gawe geen waarde nie, al gee jy ook duisend maal meer as gewoonlik.
Waarom ‘n slagoffer van omstandighede wees, waarom so ly – vergewe, sodat jy kan aangaan met jou lewe, sodat God jou ryklik kan seën, sodat dit met jou goed mag gaan! – Sjibbolet

God se mossies

In ‘n Britse konsentrasie kamp, meer as 100 jaar gelede, sit Anette Marais op ’n stomp en skud die stof van haar verslete klere af.
Rondom haar sit die groepie bekende gesigte van moeë vroue. Net ’n paar tree verder is die hoë draad van die konsentrasie kamp. Sy slaan haar Bybel oop en begin lees. Sy het in die donker ure van die nag geworstel met God en Hom gesmeek vir ʼn boodskap om hierdie vroue te bemoedig, want wie weet hoe lank nog…
Anette lees die woorde van Matt 10:29 – “Is twee mossies nie vir ’n sent te koop nie, en tog sal nie een van hulle op die grond val sonder die wil van julle Vader nie.”
            Terwyl sy besig is om hierdie woorde te lees, kom sit daar ’n vaal (wyfie) mossie op haar skouer. Die groepie vroue staar in verbasing na wat voor hulle gebeur, en so word die mossie, die teken van hoop in die onmoontlike omstandighede van die konsentrasie kamp in Bethulie.


Dit was fantasties om in die maande wat volg te sien hoe die mossies van Bethulie ’n baken van geloof en hoop word vir hierdie vroue. Op 21 Mei 1902 was die oorlog verby. Anette het op pad terug na haar huis gestop by ’n vrou met invloed en haar vertel van die mossie-boodskap, sy het dit weer oorvertel en Genl Jan Smuts het in 1923 die mossie op die land se kleinste muntstuk, kwartpennie (oortjie) laat verskyn.
            Amper 80 jaar later sit Jak de Priester in ’n park in Londen. Sy geld is op, hy kry nie werk nie, hy mis die meisie van sy drome en sonskyn en biltong. Hy slaan sy klein silwer Bybeltjie oop en lees die “mossie” boodskap en bid vir die soveelste keer vir werk!
            Vroeg die volgende oggend lui sy telefoon en dis die oproep waarvoor hy gewag het, hy spring op die eerste trein en begin met ʼn lang dag se onderhoude. Moeg maar gelukkig en met ’n permanente werk klim hy weer laatmiddag op die trein.
            Toe hy opnklim sien hy ’n muntstuk op die vloer lê, hy tel dit op, en daar op ’n trein in Londen hou hy ’n Suid-Afrikaanse 1c in sy hand, met ’n mossie agter op. Hy vertel dat die wêreld rondom hom gaan stil staan het, dat hy besef het dat God daar by hom op die trein is en dat gebed sy waarborg is in hierdie stukkende wêreld.
            Vandag ’n paar jaar later, skud ek my beursie uit. Ek sit ʼn 1c neer vir my vriendin met borskanker, nog ʼn 1c vir huwelike wat sukkel, ’n 1c vir iemand na aan my hart se werksomstandighede, vir enkel ouers en weduwees, vir aangenome kinders,vir moeders wat hul bvaba’s noodgedwonge moes laat aanneem…. en ek besef die mossie boodskap is dalk net een versie in ’n dik Bybel, maar ’n Almagtige, liefdevolle God staan agter dit!
            HERE, dankie, dat daar altyd hoop is. Dankie, vir bakens langs die pad wat ons help om geduldig te wees, terwyl ons wag vir U, om op die perfekte tyd ons omstandighede te verander. Gister terwyl ek vir my kliente sit en wag en ek dieselfde boodskap vir my vrou gestuur het, het drie mossies op my voertuig se voorste bosbalk kom sit en het ek dadelik geweet ons Koning praat met my om my gerus te stel.
            Daar is niemand soos Hy nie en Hy sal altyd na ons kyk en ons versorg. Hy's net 'n gebed ver.

So gepraat van mossies:
Is jy straks ‘n ekstra?
"Word vyf mossies nie vir twee sent verkoop nie? Tog word nie een van hulle deur God vergeet nie." Luk 12:4-7
            Om te verstaan wat hierdie strofe bedoel, moet mens na die getuienis van ‘n klein Spaanse seuntjie luister.


In die King's Business word vertel van 'n Spaanse seuntjie in Vigo, wat 'n toegewyde volgeling van die Here Jesus geword het.
'n Christen Engelsman vra hom eendag, wat tot sy bekering gelei het?
Die seuntjie antwoord: "Dis die ekstra mossie wat dit bewerk het."
"Die ekstra mossie?" vra die man verwonderd.
"Sien, Senór, dit het so gewerk. 'n Man het eendag vir my 'n Bybel gegee. Ek lees toe op een plek dat Nuestro Senór Jesus (ons HERE Jesus) gesê het, twee mossies word vir een chico verkoop. Op 'n ander plek lees ek Hy sê, vyf mossies word vir twee chicos verkoop.
Toe dink ek, Nuestro Senór Jesus ken darem ons tradisie om voëls te verkoop baie goed. Senór weet mos, ons vang voëls en verkoop dit: twee vir een chico en vier vir twee chicos, maar dan gooi ons sommer 'n ekstra voëltjie, die vyfde een, by.
Hy tel nie eintlik nie. Hy word sommer net gegee.
Toe dink ek by myself: ek is so arm en nikswerd en klein, niemand tel my ooit by nie. Ek is sommer net niks. Ek is soos daardie ekstra mossie. En tog, is dit nie wonderlik nie, Nuestro Senór Jesus sê: 'nie een van hulle word deur God vergeet nie.' Ook nie die ekstra, verniet, een nie.
Ek het nog nooit so iets gehoor nie, Senór. Niemand as net Nuestro Senór Jesus sou aan so iets kon dink nie! Toe weet ek, ek tel ook by Hom en toe bid ek en ek sê: 'Nuestro Senór Jesus, vat my ook asseblief.' Toe weet ek Hy het my gevat. En nou lewe ek vir Hom."
Al voel jy soos ‘n ekstra mossie, kom, daar is plek vir jou ook.
En al lyk iemand anders vir jou soos ‘n ekstra mossie, Jesus wag vir hom, sorg dat jy hom bereik. – Sjibbolet  

Ons vlieg na die einde toe – Koop die Tyd uit!

Kerkklokke

Wel, dis hoe dit beskryf word in Ps 90:10 “Die dae van ons jare – daarin is sewentig jaar, of as ons baie sterk is, tagtig jaar; en die uitnemendste daarvan is moeite en verdriet; want gou gaan dit verby, en ons vlieg daarheen.”
            Strofe 9 noem dat ons jare soos ‘n gedagte verbygaan.
            Op Steynsrust in die Vrystaat is ‘n kerkklok met die eerste strofe van ‘n gedig deur A.G. Visser daarop gegraveer:

Na korte Dag -
Die lange Nag.
Na weinig Tyd -
Die Ewigheid.

            Die tweede strofe wat nie op die kerklok gegraveer is nie, lees soos volg:
   
Vas staan en sterk
Gods Heiligdom:
Waak, bid en werk
Totdat Hy kom.

In ons snelle vaart na die einde van 2017 toe, is ons opnuut bewus van hoe kort die tyd is en hoe vinnig dit verbygaan. 'n Grysaard het een keer gese: “My lewe het soos 'n droom verby gegaan. Ek wou nog leef, toe is dit verby."
'n Hooggeplaasde man, prokureur en politikus, begaafd, in al sy onderneminge suksesvol, het skielik siek geword en onverwags by sy einde gekom.
Om hom op te beur, deur hom oor sy prestasies te laat praat, vra 'n vriend hom, hoe hy oor sy lewe voel, as hy oor sy briljante loopbaan terugkyk?
Sy antwoord, as komende van 'n denkende man, in die volle aangesig van die Ewigheid, was treffend en onvergeetlik: "My suksesse ten spyt, voel ek nou dat my lewe 'n mislukking was. Ek het nie een van die groot doeleindes waarvoor die lewe eintlik gegee is, bereik nie. Nou is dit te laat."
Ongelukkig het hy nie gesê oor watter lewenswaardes hy toe gedink het nie. Maar wat hy gesê het, kom hierop neer: 'n Lewe net op die aardse bestaan gefokus, is 'n lewe misgelewe. Dis 'n droewige verhaal, met ‘n droewige einde.
            Jesus het gesê: "...wat sal dit 'n mens baat as hy die hele wêreld win en aan sy siel skade ly?" Mar 8:36
Elke mens maak sy eie lewenskeuse en die keuse van sy lewenseinde en ewigheidsbestemming. Gelukkig is dit nooit te laat om 'n koersverandering te maak nie.
Vir die misdadiger aan die kruis was dit 'n laat uur, maar gelukkig het hy met sy vuil, mislukte verlede langs Jesus gehang. En gelukkig het hy volle gebruik van sy goeie kans gemaak.
"Jesus, dink aan my wanneer U in u Koninkryk kom.” Jesus antwoord hom: “Ek verseker jou: Vandag sal jy saam met My in die Paradys wees." Luk 23:42,43
Jesus voeg by: "…Ek sal hom wat na My toe kom nooit verwerp nie." Joh 6:37
            “Daarom, rig die slap hande en die verlamde knieë weer op;  en maak reguit paaie vir julle voete, sodat wat kreupel is, nie uit lit raak nie, maar liewer gesond gemaak word.
“Jaag die vrede na met almal, en die heiligmaking waarsonder niemand die Here sal sien nie;  en pas op dat niemand in die genade van God veragter nie; dat geen wortel van bitterheid opskiet en onrus verwek en baie hierdeur besoedel word nie.” Hebr 12:12-15
            “Pas dan op dat julle nougeset wandel, nie as onwyse nie, maar as wyse;  en koop die tyd uit, omdat die dae boos is.” Efes 5:15-16

Triomf!

Hoekom langer ‘n wurm wil wees?

Hoekom langer 'n wurm wees? 

Wees nie bevrees nie, wurmpie Jakob …. Ek maak van jou ‘n skerp dorsslee wat baie tande het. – Jes. 41:14-16.

Watter groter kontras kan daar wees tussen ‘n wurmpie en ‘n harde staal dorsslee?
          Die nietige wurmpie kan op velerlei wyses eensklaps vernietig word, terwyl die staalharde dorsslee vele dinge kan vernietig sonder om self vernietig te word.
En die Almagtige GOD kan die een in die ander verander!
          Hy kan een persoon ‘n volk maak en albei dus deel van die geskiedenis, terwyl van die wurmpie nooit weer gesien of gehoor sal word nie.
          Wanneer GOD aan ons ‘n wil van staal gee, sny ons ‘n pad deur enige weerstand, deur enige wildernis.
          “Ek maak jou…”  sê Hy, en inderdaad, Hy wil en sal dit doen!
          GOD is besig om Sy Koninkryk te bou. Hiervoor gebruik Hy die gebroke dinge. Die mens wil alles aanpak alleen met die sterkes, die suksesvolles, die triomfantelikes, die ongebroke, die helde, om hul koninkryke mee te bou.
          GOD het nie Skrifgeleerdes, professore en doktore gebruik nie – nie dat hy hulle nie ook kan gebruik nie – maar eenvoudige ongeredde vistermanne, stamelaars, veewagters.
          Jesus sê Hy heel die gebroke harte. Die Hemel loop vol van die aarde se gebroke lewens.  Maar daar is geen geknakte riet wat Hy sal verbreek nie.
          Hy neem die lewens gekneus van pyn, verdriet en ellende en verander dit in Hemelse harmonieuse musiek vol lof.  Hy kan die aarde se mislukking ophef na ‘n glorieryke Hemel.
          Die HERE sê Hy woon in die hoogte en in die Heilige Plek, maar
Hy woon ook by die verbryselde en nederige van gees (hoekom?) om te laat herlewe die gees van die nederiges en te laat herlewe die hart van die verbryseldes. Jes. 56:15.
          Mens moet dus nie na jouself kyk as bloot ‘n wurmpie nie. Kyk na wat GOD van jou wil maak!
         

Komaan, bring die Gerwe in!

"Nou al ontvang die man wat oes, sy loon... en samel hy die oes in vir die Ewige Lewe." Joh 4:36
            'n Siek Sondagskoolonderwyser, mnr. Kimball van Boston VSA, sou binne afsienbare tyd sterf. Hy het sy klaslede een vir een na die HERE gelei. Dit was in 1858. Een van hulle was 'n seun, wat in 'n skoenwinkel gewerk het, Dwight L. Moody.
            D. L. Moody het een van die wêreld se grootste Evangeliste geword. In 1878 hou hy dienste in Londen. 'n Predikant wat in sy klein gemeentetjie 'n moedelose stryd voer, gaan luister na D. L. Moody.
'n Nuwe vuur van toewyding ontbrand in hom. Dit was die begin van die vrugbare skrywerbediening van dr. F.B. Meyer.
            Op uitnodiging preek dr. F.B. Meyer op 'n Amerikaanse kampus. 'n Man met die naam van J. Wilbur Chapman, kom tot bekering. Chapman word een van die baanbrekers van die YMCA.
            Deur Chapman se belangstelling en aanmoediging, besluit Billy Sunday, 'n gewilde bofbalspeler, wat 'n tyd tevore by 'n opelugdiens tot bekering gekom het en 'n vurige getuie vir die HERE geword het, om evangelis te word. Hy was so 'n kragtige prediker en het met sy bofbal-sleng tot die mánne se harte gespreek, stede se morele lewe het na sy veldtogte verander.
            Billy Sunday het in 'n stad Charlotte 'n veldtog gehou. Dit het 'n plaaslike groep sakemanne geïnspireer. Hulle het 'n opvolgveldtog gehou. Hulle het Mordecai Hamm as hulle veldtogprediker ingebring. Onder Hamm se prediking kom die jongman, Billy Graham, tot bekering.
Tot 'n dekade of twee gelede was Billy Graham – nou 96 jaar oud –  een van die invloedrykste Evangeliste en Christenleiers in die wêreld.
Sommige van ons het in 1973 Billy Graham se saamtrek op Ellispark bygewoon, waar die pawiljoene gevul was met mense wat na die Evangelie kom luister het en drie duisend mense die HERE aangeneem het.


Ellispark. Billy Graham preek, 1973. Foto: Billy Graham Evangelisasie Assosiasie.

            Onder al hierdie groot manne se prediking en boeke het baie duisende mense die Here gevind of beter leer volg. Dit het begin met 'n Sondagskoolonderwyser wat toegewyd en getrou genoeg was, om sy klaslede na die HERE te lei.
            "Die oes is groot, maar die arbeiders min. Bid dan die HERE aan wie die oes behoort, om arbeiders uit te stuur vir Sy oes. Gaan nou!" Luk 10:2
Ons kan nie soos die groot evangeliste na die duisende gaan om te preek nie. Ons verantwoordelikheid is die een of twee of meer, wie se pad ons kruis en teenoor wie ons vir die HERE iets kan sê of doen. Of vir wie ons oor Jesus se redding iets te lees gee.
Onthou, ons is geroep om te getuig, nie te oortuig nie. Die Heilige Gees oortuig.
Ons was verlede Saterdag meer as ‘n Miljoen Gelowiges by Oom Angus Buchan se Nasionale Biddag in Bloemfontein. Honderde duisende het die Heilige Gees beleef en die trane het vryelik gevloei. Almal teenwoordig was van oral oor SA. Al bereik jy nou hoe min mense met die Evangelie, jy is ‘n Evangelis. Bring die siele in. Maak die getal vol.

Nou vir Groot Herlewing

“Want Ek sal water giet op die dorsland en strome op die droë grond; Ek sal My
Gees op jou nageslag giet en My seën op jou nakomelinge.”  – Jes 44:3

Menige Suid-Afrikaner is beswaard oor die toestand waarin ons, ons bevind. Maar let op, ons het die mag en die gesag om die situasie om te keer. Daarom was daar Saterdag ‘n groot en suksesvolle nasionale biddag in Bloemfontein,
            Soos daar tye van verkwikking in die enkeling se lewe kom wanneer hy of sy na lange wag daarom gebid het omdat daar ‘n droogte in sy siel was, net so kom daar tye van kragtige Herlewing in die lewe van die Gelowiges na tye van verslapping en nadat die kinders van die HERE Sy aangesig aanhoudend gesoek het en gewillig was om die prys van selfopoffering te betaal.
            Nou moet ons almal landwyd bid vir ‘n Magtige Herlewing, een soos hier beskryf word deur ds FJ Liebenberg:
            In die jare vanaf 1859 ‘n baie kragtige werking van God se Gees in SA plaasgevind, wat die gevolg was van lang, maar ernstige gebedsvoorbereiding deur menige kind van God wat bekommerd gevoel het oor die lae geestelike toestand van sovele in die Kerk van Christus, omdat die Gees van God as’t ware direk tot die kinders van die HERE begin spreek het oor hul sondige toestand.
            Maar ook was die roering in Suid-Afrika tot ‘n mate die gevolg van berigte oor groot herlewings in Amerika en Brittanje in die jare 1857-1858.
            Die kenmerke van hierdie opwekking was dat mense sommer direk vanuit die Hemel deur God se Gees tot oortuiging van sonde gekom het. Die Gees het so kragtig gewerk  dat mense nie hulself kon verhelp om selfs in die openbaar tot God om genade te roep nie!
            In ander gevalle het verlorenes gesmeek: Help my, wat moet ek doen om gered te word?
            Liefde vir verloregaande siele was nog ‘n kenmerk van hierdie opwekking.
            Die herlewing het vinnig opgevlam en uitgebrei en dit het nie lank geduur nie, of die Gees van God het ook in Brittanje, Ierland en Wallis begin werk.
            Hierdie heerlike nuus het SA begin bereik en die kinders van die Here  het verlang na ‘n dergelike en nodige herlewing.
                        In die Kerkbode van Augustus 1859 kom ‘n oproep tot gebed onder leiding van di. Faure, Morgan en Cameron namens die Zuid-Afrikaansche Evangeliese Bond aan Evangelie-dienaars van alle kerkgenootskappe.
            Onder meer staan daar: Dat ‘n herlewing in die Godsdiens nodig en ernstig te begeer is, is ‘n feit wat niemand in twyfel sal trek nie, wat enigsins bekend is met die geestelike toestand van die kerke in hierdie hele kolonie. Dat sodanige opwekking teweeg gebring kan word alleen deur ‘n oorvloedige uitstorting van die Heilige Gees en dat die Gawe van die Heilige Gees beloof is in antwoord op gebed, is waarhede wat duidelik in die Skrif geleer word.
            Daar word besluit: Dat ‘n reeks preke gelewer word op agtereenvolgende Sondae oor die Goddelike persoonlikheid, die ampte en die werk van die Heilige Gees, dog, meer besonderhede van die groot behoefte wat daar teenswoordig bestaan aan die ernstige gebed in die binnekamer en in die openbaar om ‘n algemene uitstorting van die Gees op die siele van individuele Christene, op die gemeentes waar hulle aanbid, en op die belydende Kerk van Christus.
            Die redakteur van Die Kerkbode het ses artikels geskryf oor gebed, ‘n verwerking van biskop J.C. Ryle oor die onderwerp. Ook is geskryf oor die uitstorting van die Heilige Gees.
            In Oktober van daardie jaar, verskyn ‘n brief, deur 14 van ons ouere en mees bekende predikante waarin hulle melding maak van die merkwaardige Geestelike opwekking in Amerika en elders, asook: Onder onmiskenbare tekens word die Heilige Gees daar oor duisende uitgestort. Die verbasendste omkerings het plaasgevind.
            Die brief sluit met die volgende oproep:

·       “Ons bid u, pleit op die beloftes van God, grond u geloof en u verwagting daarop. Ons wek u ernstig op om gelowig en vuriglik elke week een uur, dit sy saam met andere of in die binnekamer, God te bid dat Hy ook ons land genadiglik mag besoek en ons die seën van die uitstorting van die Heilige Gees mag gee, soos Hy dit op die oomblik besig is om uit te stort op ander dele van die aarde.”

            “Om ‘n verslag te gee van die hele verloop van die herlewing in SA, sal te lank neem. Ons berig derhalwe net oor ‘n paar gemeentes om ‘n beeld te gee van hoe die Heilige Gees gewerk het.
            “Die opwekking het net na ‘n Worcester-konferensie met groot krag op Montagu, waar daar toe nie ‘n predikant was nie, uitgebreek. Sonder om dit te besef, was hierdie gemeente reeds vir ‘n jaar lank deur die HERE vir die opwekking voorberei. Hier was gewoonlik net drie mense in ‘n biduur.
            “Januarie is ‘n biduur begin wat vroeg op ‘n Sondag plaasgevind het. Die Sondagdienste wat vroeër swak bygewoon was, het dadelik begin verbeter en die belangstelling in die Woord het begin toeneem.
            “Daar was ‘n groter drang om te bid en ‘n groter liefde na God se Woord. Mense het begin stroom na die bidure. Bidvertrekke het spoedig te klein begin word. Daar is toe besluit op afsonderlike bidure vir mans, vroue, seuns en meisies.
            “Bidure is later daaglikse gehou, soms meer as een keer per dag. Daar was ‘n kragtige werking van God se Gees in so baie harte. Mense het in hulle nood uitgeroep:

·       Wat moet ek doen om gered te word!

“Beraders het dae aaneen gewerk sonder rus. Bejaardes en jongmense, Blank sowel as Bruin, was aangeraak. Daar was haas geen huis op die dorp wat nie betrokke was nie. Bevooroordeeldes is self ook deur die Gees aangegryp. Die hele samelewing het verander, en is letterlik omgekeer.
“Worcester het dit ook belewe. Dit het in die Breërivier en Goudini begin en deurgedring na die dorp en ander wyke van die gemeente. Soms in die eensaamheid en soms in die openbare bidure het daar van die kragtigste werkinge van die Gees geskied. Oud en jonk het gedring gevoel om na die bidure te gaan.
            “Oor wat op die dorp gebeur het, vind ons ‘n beskrywing van in die Kerkbode van 31 Augustus 1905:
            “Op ‘n Sondagaand was ons weer bymekaar, sowat 60 van ons. Ek het ‘n vers laat sing, ‘n gedeelte uit die Skrif voorgelees, ‘n gebed gedoen, en daarna soos ons gewoonte was, geleentheid gegee aan wie ook al ‘n vers wou voorlees en wou voorgaan in gebed.
            “’n Bruinmeisie van 15 jaar het agter in die saal opgestaan en wou weet of sy ‘n vers kon opgee.
            “Na huiwering het ek op aandrang van die Gees van die HERE haar toegelaat om dit te doen. Dit was Gesang 39 vers 4.
            “Daarna het sy haar hart in ‘n roerende gebed uitgestort.
“Onder die gebed was dit asof daar ‘n geruis in die verte hoorbaar was wat al luider geword het en al hoe nader gekom het, totdat dit wou voorkom asof die hele saal beweeg word.
            “Met enkele uitsonderings het almal wat aanwesig was begin bid. Dit was  ‘n oorverdowende ‘geraas’.
            “In daardie tyd was ds Andrew Murray predikant op Worcester. Dieselfde Sondagaand het hy ‘n diens by ‘n gemeente in Engels waargeneem. Ouderling Jan Rabie het by ons saal verbygekom en die “lawaai” gehoor. Hy het dadelik vir ds Murray gaan roep.
”Ds Murray het na vore gestap en my laat verstaan dat ek van my knieë af moes opstaan. Hy vra toe wat gebeur het, en het daarna ‘n ent in die saal tussen die mense ingeloop en so hard hy kon gebied:  Mense bly stil!
            “Maar die gebede het eenvoudig aangehou. Weer het hy hardop geroep: “Mense ek is julle predikant van God gestuur, bly tog stil!”
“Dog, daar was niks aan te doen nie. Die mense het hom nie gehoor nie. Hulle het aangehou met bid en om genade en ontferming geroep. Ds Murray sê toe ek moet ‘n vers laat sing: Help die siel wat radeloos Skrei,  maar dit het ook nie gehelp nie, die biddery het net aangehou.
“Ds Murray sê toe God is ‘n God van orde en hier is alles wanorde, en daarmee het hy die saal verlaat.
“Van toe af is die bidure elke aand gehou. Die bidure het soms tot drie-uur in die more geduur en dan was sommige nog traag om die saal te verlaat. Al singende het hulle dan deur die strate geloop.
“Die saaltjie het gou te klein geword en ons moes na die skoolgebou verhuis. Ook dit het te klein geword toe die mense van buite die dorp begin instroom om die bidure by te woon.
“Die eerste aand in die groter gebou was ds Murray voorsitter. Nadat hy gelees, ‘n paar opmerking gemaak en gebid het, het hy geleentheid vir gebed gegee. Onder die gebed het die gedreun in die verte weer hoorbaar geword en spoedig was die hele vergadering aan die bid.
“Ds Murray het weer onder die mense ingeloop om “orde” te probeer handhaaf…
“’n Vreemdeling wat by die deur alles gadegeslaan het, het saggies na ds Murray gestap en aan hom gesê: “Wees versigtig wat u doen; dit is die Gees van die HERE wat hier werk. Ek het so pas van Amerika af teruggekom en wat hier gebeur is presies wat ek daar met die herlewing gesien het.
“In ‘n ander deel van die gemeente op die plaas Aan De Doorns, het die Here ook so wonderlik gewerk.
“Daar was drie persone wat deur God gebruik was: Mnr Jan Naudé, seun van mnr Dawid Naudé, die eienaar van die plaas, mej. Van Blerk, ‘n susterskind van mnr Dawid Naudé, en ou Saul Pieterse, ‘n Bruinman wat bekend gestaan het as Saul die Profeet.
“Hierdie mense het vir ‘n baie lang tyd ernstig om herlewing gebid.
“Op ‘n sekere aand in hierdie tydperk het die Gees van die HERE sommer skielik op kragtige wyse onder die Bruinmense begin werk. Dit het so erg daaraan toegegaan dat mej. Van Blerk na buite gehardloop het om hulp te gaan soek.
“Sy moes hierna dorp toe weens haar fisiese afgematheid, maar na ‘n week was sy weer terug. Die Bruinmense het haar halfpad gaan ontmoet weens hulle dors na saligheid.
“Bidure was in die Naudé-woning elke maand volgens gewoonte gehou, maar toe begin die mense in die buurt die bidure toe te stroom en wat elders gebeur het, het ook hier gebeur. Die Gees het hom eenvoudig nie laat keer nie!
“Die biduurgangers was Blankes en Bruinmense. Daar was ‘n lieflike gees onder hulle. “Een aand het ds. Murray gekom en probeer om die mense tot “orde” te roep, maar net nadat hy gepraat en daar weer geleentheid vir gebed gegee was,  het die almal sommer oral in gebed en smeking om genade uitgebreek.
“Ou Saul spring toe op en sê aan ds Murray en mnr Naudé: Gooi nou die damwal as julle kan, waarmee hy honend bedoel het: Julle wil mos die Gees keer, doen dit nou as julle kan.
“Op die plaas het feitlik almal tot bekering gekom. Berigte van die Herlewing het versprei sodat mense met waens en motors van ander gemeentes na die plaas gekom het om dit te beleef het. En daar het menigeen vir die eerste keer die Lig gevind.
“Dit word vertel dat mense soms net wanneer hulle aan die deurknop geraak het, so deur God se Gees oortuig geraak het van sonde, dat hulle platgeval en uitgeroep het:

·       God, wees my arme sondaar genadig!

“Die boerdery moes drie maande lank gestaak word vanweë die toeloop van mense wat gehelp moes word. Hier het wyle ds Rabie ook vir God gevind en besluit om na die Kweekskool te gaan.
“Dit was wonderlike tye hierdie. Vrugte was wonderlik en blywend. Ander plekke waar die HERE ook lieflik gewerk het was Wellington en Calvinia. Lidmate van albei gemeentes wat in daardie stadium ook nie predikante gehad het nie, het die herlewing op  Montagu, besoek en so die herlewingsvuur na hul onderskeie dorpe teruggeneem.
“Waarlik, wanneer die HERE werk dan gebruik Hy diegene wat gewillig is om Hom geheel en al te vertrou en te gehoorsaam.
“Oor die herlewing op Graaff-Reinet, skryf Die Wekker van 1 Mei 1861: Kan u glo dat die opwekking werklik hier is en dat God se Gees waarlik uitgestort word op Graaff-Reinet? Ook hier was die kreet:

·       Wat moet ek doen om gered te word!

“Die Sondagaand na die Nagmaal het die HERE wonderlik gewerk. Spotters is deur die HERE getref toe hulle bloot uit nuuskierigheid daar aangekom het.
“Die biduur het vanaf Sondagaand  tot Dinsdag 12nm geduur en boere het die middag eers na hul plase teruggekeer.”
            Dan skrywe ds. Liebenberg: Dis is genoeg om u te laat verlang dat God in Sy teerste liefde ook vir ons in hierdie dae opnuut sal ontmoet op ‘n ewe kragtige wyse. En, o, hoe nodig is dit nie! Maar dan sal daar ‘n steeds groter wordende aantal bidders moet opstaan wat bereid sal wees om aan die voorwaardes te voldoen naamlik: Hulle sal moet opoffer en tyd maak vir gebed.
            Ons het ‘n soortgelykje herlewing vanaf 1970 to 1980 in Suid-Afrika beleef.
Die antwoord is om by bestaande gebedsvure aan te meld of om nuwes, ja, sommer in jou huis, te begin… vandag nog. Ons het ‘n Herlewing nodig, meer as ooit te vore. Hierdie keer gaan dit in SA begin en soos ‘n kragtige veldbrand deur die wêreld woed! Dit is wat Suid-Afrika so broodnodig het:  Verootmoediging, ‘n regmaak met God, en Herlewing!

Getuienis oor 22 April 2017

Dit was ook Hendrik en Marna se Tyd

Hendrik en Marna Nel van Koster het deur ‘n Goddelike wonderwerk die reuse nasionale Biddag in Bloemfontein bygewoon.
Sy getuig: “Wat 'n belewenis was dit nie? Ons het 'n groot getuienis.
Ons het teëspoed op die pad gekry. Het 12:30 Vrydagnag op die N! gestaan met ons kar, sewe km voor Bloemfontein. Drie wiele was los en my man moes dit eers vasdraai. Die motor was by ‘n motorherstel plek om die skokbrekers te vervang. Dit blyk dat drie van die wiele nooit reg vasgedraai was nie.



            Na my man dit vasgemaak het het ons verder probeer ry maar daar was 'n verskriklike geluid voor by die enjin. Ons het dadelik weer gestop en besef daar is nou baie groot fout. Ons sal ingesleep moet word.
            Maar dit is net na middernag en ons kén niemand daar wat ons kan bel om ons te kom help nie. Ons besluit toe om baie stadig te ry tot by die Ultra City. Maar dit klink verskriklik voor iewers in die enjin. Ons het net gebid om tot daar te kom. Ons het by Ultra City gekom en gedink ons sal die volgende oggend kyk wat ons kan doen.
            Ons was baie moeg en het reggemaak en in die motor geslaap. Vroeg Saterdagoggend is ons op. My man sê toe vir my, niks gaan ons weghou van die biddag af nie. Ons gaan die kar netso ry.
            Ek sê toe vir hom, jy besef seker dat as die ding breek, dan gaan ons groot skade hê. Maar hy sê “ons ry.” Én so ry ons toe met die aardigste geluid voor by die enjin.
Kom toe by die terrein aan en besluit ons gaan nie verder oor dit tob nie. Ons wou die gebeurtenis ten volle beleef.
Dit was 'n wonderlike belewenis. Ons het die Heilige Gees tasbaar ervaar en beleef. Ons was in trane.
Ons kom na sesuur die aand eers weer by ons kar uit. Pak alles in die kar en daar wil die enjin nie vat nie. Dit is al skerp skemer toe ons die kar uiteindelik aan die gang kry. Maar nou staan die karre buffer teen buffer. Honderde duisende !!!.
            Die geluid is steeds in die enjin en ons besluit om weer netso tot by Ultra City te ry en weer in die motor oor te slaap. Ons kom eers 9:30nm by Ultra City aan. Ons weier om ons te bekommer en besluit ons gaan die HERE vertrou.
            Ons het gebid en vir Hom dankie gesê vir die dag en wat Hy vir elkeen se lewe beplan. Vyfuur die volgende oggend, Sondagoggend, val ons in die pad terug huis toe. Die kar begin erg ruk en die geluid is nou baie harder. Ons bid kliphard saam en getuig van Sy grootheid en goedheid en vra dat die HERE asseblief Sy hand op elke meganiese deel van die kar sal hou en ons op die pad sal bewaar en sal beskerm. En ons ry.
            Die Heilige Gees sê toe vir my man om vinniger te ry. Hy ry toe 100 km per uur want op 80 ruk die kar verskriklik en dan is die vreemde geluid baie erg. Die HERE sê toe vir my man om nog vinniger te ry. En hy ry toe 120. Intussen bid ons kliphard en sê vir die HERE dankie dat ons kan weet ons kan op Hom vertrou ens. En soos ons bid raak die geluid sagter en word die geruk van die kar minder. Naderhand is alles stil.
            Na 'n lang ruk is die geluid weer terug en sê ons weer net dankie vir Sy beskerming en dadelik is die geluid weer stil. Ons het tot by die huis gery. Oor die 400km. Die kar is opgedomkrag, die wiele afgehaal en daar is geen fout nie!!! Hulle het alles nagegaan en geen fout gekry nie. Hulle kry absoluut niks fout nie!!! Ons kar makeer op die aarde niks!!! Maandagmore makeer die kar ook niks.
            Ons geloof is getoets. Tot die uiterste toe. Die vyand het geweet wat ons by Wilde Als gaan kry en hy het met alles in sy mag gekeer dat ons daar uitkom. Niks kon ons keer nie en Vader het gewys dat NIKS VIR HOM ONMOONTLIK IS AS ONS OP HOM VERTROU EN NIE BANG IS NIE.
            Ons het ons weer opnuut tot die HERE verbind. Ons geloof en huwelik is nou sterker as ooit vantevore. Ons had ‘n wonderlik huwelik maar was net baie, baie goeie vriende. Dit gaan nou verander. Ons het saam op Wilde Als hande geneem, gekniel en saam gebid, vir die land, maar ook vir ons en ons eie huwelik. Ons was in trane.
            Ons aangenome seuntjie het reg deur die groot gebeurtenis geslaap. My en my man se onverdeelde aandag het alles eerstehands beleef.
            Die Heilige Gees het baie mense aangeraak. Ek kan nie wag om al die getuienisse te hoor nie. En ek verwag 'n GROOT HERLEWING in ons land.”

Nou vir Groot Herlewing

“Want Ek sal water giet op die dorsland en strome op die droë grond; Ek sal My
Gees op jou nageslag giet en My seën op jou nakomelinge.”  – Jes 44:3

Menige Suid-Afrikaner is beswaard oor die toestand waarin ons, ons bevind. Maar let op, ons het die mag en die gesag om die situasie om te keer. Daarom was daar Saterdag ‘n groot en suksesvolle nasionale biddag in Bloemfontein,
            Soos daar tye van verkwikking in die enkeling se lewe kom wanneer hy of sy na lange wag daarom gebid het omdat daar ‘n droogte in sy siel was, net so kom daar tye van kragtige Herlewing in die lewe van die Gelowiges na tye van verslapping en nadat die kinders van die HERE Sy aangesig aanhoudend gesoek het en gewillig was om die prys van selfopoffering te betaal.
            Nou moet ons almal landwyd bid vir ‘n Magtige Herlewing, een soos hier beskryf word deur ds FJ Liebenberg:
            In die jare vanaf 1859 ‘n baie kragtige werking van God se Gees in SA plaasgevind, wat die gevolg was van lang, maar ernstige gebedsvoorbereiding deur menige kind van God wat bekommerd gevoel het oor die lae geestelike toestand van sovele in die Kerk van Christus, omdat die Gees van God as’t ware direk tot die kinders van die HERE begin spreek het oor hul sondige toestand.
            Maar ook was die roering in Suid-Afrika tot ‘n mate die gevolg van berigte oor groot herlewings in Amerika en Brittanje in die jare 1857-1858.
            Die kenmerke van hierdie opwekking was dat mense sommer direk vanuit die Hemel deur God se Gees tot oortuiging van sonde gekom het. Die Gees het so kragtig gewerk  dat mense nie hulself kon verhelp om selfs in die openbaar tot God om genade te roep nie!
            In ander gevalle het verlorenes gesmeek: Help my, wat moet ek doen om gered te word?
            Liefde vir verloregaande siele was nog ‘n kenmerk van hierdie opwekking.
            Die herlewing het vinnig opgevlam en uitgebrei en dit het nie lank geduur nie, of die Gees van God het ook in Brittanje, Ierland en Wallis begin werk.
            Hierdie heerlike nuus het SA begin bereik en die kinders van die Here  het verlang na ‘n dergelike en nodige herlewing.
                        In die Kerkbode van Augustus 1859 kom ‘n oproep tot gebed onder leiding van di. Faure, Morgan en Cameron namens die Zuid-Afrikaansche Evangeliese Bond aan Evangelie-dienaars van alle kerkgenootskappe.
            Onder meer staan daar: Dat ‘n herlewing in die Godsdiens nodig en ernstig te begeer is, is ‘n feit wat niemand in twyfel sal trek nie, wat enigsins bekend is met die geestelike toestand van die kerke in hierdie hele kolonie. Dat sodanige opwekking teweeg gebring kan word alleen deur ‘n oorvloedige uitstorting van die Heilige Gees en dat die Gawe van die Heilige Gees beloof is in antwoord op gebed, is waarhede wat duidelik in die Skrif geleer word.
            Daar word besluit: Dat ‘n reeks preke gelewer word op agtereenvolgende Sondae oor die Goddelike persoonlikheid, die ampte en die werk van die Heilige Gees, dog, meer besonderhede van die groot behoefte wat daar teenswoordig bestaan aan die ernstige gebed in die binnekamer en in die openbaar om ‘n algemene uitstorting van die Gees op die siele van individuele Christene, op die gemeentes waar hulle aanbid, en op die belydende Kerk van Christus.
            Die redakteur van Die Kerkbode het ses artikels geskryf oor gebed, ‘n verwerking van biskop J.C. Ryle oor die onderwerp. Ook is geskryf oor die uitstorting van die Heilige Gees.
            In Oktober van daardie jaar, verskyn ‘n brief, deur 14 van ons ouere en mees bekende predikante waarin hulle melding maak van die merkwaardige Geestelike opwekking in Amerika en elders, asook: Onder onmiskenbare tekens word die Heilige Gees daar oor duisende uitgestort. Die verbasendste omkerings het plaasgevind.
            Die brief sluit met die volgende oproep:

·       “Ons bid u, pleit op die beloftes van God, grond u geloof en u verwagting daarop. Ons wek u ernstig op om gelowig en vuriglik elke week een uur, dit sy saam met andere of in die binnekamer, God te bid dat Hy ook ons land genadiglik mag besoek en ons die seën van die uitstorting van die Heilige Gees mag gee, soos Hy dit op die oomblik besig is om uit te stort op ander dele van die aarde.”

            “Om ‘n verslag te gee van die hele verloop van die herlewing in SA, sal te lank neem. Ons berig derhalwe net oor ‘n paar gemeentes om ‘n beeld te gee van hoe die Heilige Gees gewerk het.
            “Die opwekking het net na ‘n Worcester-konferensie met groot krag op Montagu, waar daar toe nie ‘n predikant was nie, uitgebreek. Sonder om dit te besef, was hierdie gemeente reeds vir ‘n jaar lank deur die HERE vir die opwekking voorberei. Hier was gewoonlik net drie mense in ‘n biduur.
            “Januarie is ‘n biduur begin wat vroeg op ‘n Sondag plaasgevind het. Die Sondagdienste wat vroeër swak bygewoon was, het dadelik begin verbeter en die belangstelling in die Woord het begin toeneem.
            “Daar was ‘n groter drang om te bid en ‘n groter liefde na God se Woord. Mense het begin stroom na die bidure. Bidvertrekke het spoedig te klein begin word. Daar is toe besluit op afsonderlike bidure vir mans, vroue, seuns en meisies.
            “Bidure is later daaglikse gehou, soms meer as een keer per dag. Daar was ‘n kragtige werking van God se Gees in so baie harte. Mense het in hulle nood uitgeroep:

·       Wat moet ek doen om gered te word!

“Beraders het dae aaneen gewerk sonder rus. Bejaardes en jongmense, Blank sowel as Bruin, was aangeraak. Daar was haas geen huis op die dorp wat nie betrokke was nie. Bevooroordeeldes is self ook deur die Gees aangegryp. Die hele samelewing het verander, en is letterlik omgekeer.
“Worcester het dit ook belewe. Dit het in die Breërivier en Goudini begin en deurgedring na die dorp en ander wyke van die gemeente. Soms in die eensaamheid en soms in die openbare bidure het daar van die kragtigste werkinge van die Gees geskied. Oud en jonk het gedring gevoel om na die bidure te gaan.
            “Oor wat op die dorp gebeur het, vind ons ‘n beskrywing van in die Kerkbode van 31 Augustus 1905:
            “Op ‘n Sondagaand was ons weer bymekaar, sowat 60 van ons. Ek het ‘n vers laat sing, ‘n gedeelte uit die Skrif voorgelees, ‘n gebed gedoen, en daarna soos ons gewoonte was, geleentheid gegee aan wie ook al ‘n vers wou voorlees en wou voorgaan in gebed.
            “’n Bruinmeisie van 15 jaar het agter in die saal opgestaan en wou weet of sy ‘n vers kon opgee.
            “Na huiwering het ek op aandrang van die Gees van die HERE haar toegelaat om dit te doen. Dit was Gesang 39 vers 4.
            “Daarna het sy haar hart in ‘n roerende gebed uitgestort.
“Onder die gebed was dit asof daar ‘n geruis in die verte hoorbaar was wat al luider geword het en al hoe nader gekom het, totdat dit wou voorkom asof die hele saal beweeg word.
            “Met enkele uitsonderings het almal wat aanwesig was begin bid. Dit was  ‘n oorverdowende ‘geraas’.
            “In daardie tyd was ds Andrew Murray predikant op Worcester. Dieselfde Sondagaand het hy ‘n diens by ‘n gemeente in Engels waargeneem. Ouderling Jan Rabie het by ons saal verbygekom en die “lawaai” gehoor. Hy het dadelik vir ds Murray gaan roep.
”Ds Murray het na vore gestap en my laat verstaan dat ek van my knieë af moes opstaan. Hy vra toe wat gebeur het, en het daarna ‘n ent in die saal tussen die mense ingeloop en so hard hy kon gebied:  Mense bly stil!
            “Maar die gebede het eenvoudig aangehou. Weer het hy hardop geroep: “Mense ek is julle predikant van God gestuur, bly tog stil!”
“Dog, daar was niks aan te doen nie. Die mense het hom nie gehoor nie. Hulle het aangehou met bid en om genade en ontferming geroep. Ds Murray sê toe ek moet ‘n vers laat sing: Help die siel wat radeloos Skrei,  maar dit het ook nie gehelp nie, die biddery het net aangehou.
“Ds Murray sê toe God is ‘n God van orde en hier is alles wanorde, en daarmee het hy die saal verlaat.
“Van toe af is die bidure elke aand gehou. Die bidure het soms tot drie-uur in die more geduur en dan was sommige nog traag om die saal te verlaat. Al singende het hulle dan deur die strate geloop.
“Die saaltjie het gou te klein geword en ons moes na die skoolgebou verhuis. Ook dit het te klein geword toe die mense van buite die dorp begin instroom om die bidure by te woon.
“Die eerste aand in die groter gebou was ds Murray voorsitter. Nadat hy gelees, ‘n paar opmerking gemaak en gebid het, het hy geleentheid vir gebed gegee. Onder die gebed het die gedreun in die verte weer hoorbaar geword en spoedig was die hele vergadering aan die bid.
“Ds Murray het weer onder die mense ingeloop om “orde” te probeer handhaaf…
“’n Vreemdeling wat by die deur alles gadegeslaan het, het saggies na ds Murray gestap en aan hom gesê: “Wees versigtig wat u doen; dit is die Gees van die HERE wat hier werk. Ek het so pas van Amerika af teruggekom en wat hier gebeur is presies wat ek daar met die herlewing gesien het.
“In ‘n ander deel van die gemeente op die plaas Aan De Doorns, het die Here ook so wonderlik gewerk.
“Daar was drie persone wat deur God gebruik was: Mnr Jan Naudé, seun van mnr Dawid Naudé, die eienaar van die plaas, mej. Van Blerk, ‘n susterskind van mnr Dawid Naudé, en ou Saul Pieterse, ‘n Bruinman wat bekend gestaan het as Saul die Profeet.
“Hierdie mense het vir ‘n baie lang tyd ernstig om herlewing gebid.
“Op ‘n sekere aand in hierdie tydperk het die Gees van die HERE sommer skielik op kragtige wyse onder die Bruinmense begin werk. Dit het so erg daaraan toegegaan dat mej. Van Blerk na buite gehardloop het om hulp te gaan soek.
“Sy moes hierna dorp toe weens haar fisiese afgematheid, maar na ‘n week was sy weer terug. Die Bruinmense het haar halfpad gaan ontmoet weens hulle dors na saligheid.
“Bidure was in die Naudé-woning elke maand volgens gewoonte gehou, maar toe begin die mense in die buurt die bidure toe te stroom en wat elders gebeur het, het ook hier gebeur. Die Gees het hom eenvoudig nie laat keer nie!
“Die biduurgangers was Blankes en Bruinmense. Daar was ‘n lieflike gees onder hulle. “Een aand het ds. Murray gekom en probeer om die mense tot “orde” te roep, maar net nadat hy gepraat en daar weer geleentheid vir gebed gegee was,  het die almal sommer oral in gebed en smeking om genade uitgebreek.
“Ou Saul spring toe op en sê aan ds Murray en mnr Naudé: Gooi nou die damwal as julle kan, waarmee hy honend bedoel het: Julle wil mos die Gees keer, doen dit nou as julle kan.
“Op die plaas het feitlik almal tot bekering gekom. Berigte van die Herlewing het versprei sodat mense met waens en motors van ander gemeentes na die plaas gekom het om dit te beleef het. En daar het menigeen vir die eerste keer die Lig gevind.
“Dit word vertel dat mense soms net wanneer hulle aan die deurknop geraak het, so deur God se Gees oortuig geraak het van sonde, dat hulle platgeval en uitgeroep het:

·       God, wees my arme sondaar genadig!

“Die boerdery moes drie maande lank gestaak word vanweë die toeloop van mense wat gehelp moes word. Hier het wyle ds Rabie ook vir God gevind en besluit om na die Kweekskool te gaan.
“Dit was wonderlike tye hierdie. Vrugte was wonderlik en blywend. Ander plekke waar die HERE ook lieflik gewerk het was Wellington en Calvinia. Lidmate van albei gemeentes wat in daardie stadium ook nie predikante gehad het nie, het die herlewing op  Montagu, besoek en so die herlewingsvuur na hul onderskeie dorpe teruggeneem.
“Waarlik, wanneer die HERE werk dan gebruik Hy diegene wat gewillig is om Hom geheel en al te vertrou en te gehoorsaam.
“Oor die herlewing op Graaff-Reinet, skryf Die Wekker van 1 Mei 1861: Kan u glo dat die opwekking werklik hier is en dat God se Gees waarlik uitgestort word op Graaff-Reinet? Ook hier was die kreet:

·       Wat moet ek doen om gered te word!

“Die Sondagaand na die Nagmaal het die HERE wonderlik gewerk. Spotters is deur die HERE getref toe hulle bloot uit nuuskierigheid daar aangekom het.
“Die biduur het vanaf Sondagaand  tot Dinsdag 12nm geduur en boere het die middag eers na hul plase teruggekeer.”
            Dan skrywe ds. Liebenberg: Dis is genoeg om u te laat verlang dat God in Sy teerste liefde ook vir ons in hierdie dae opnuut sal ontmoet op ‘n ewe kragtige wyse. En, o, hoe nodig is dit nie! Maar dan sal daar ‘n steeds groter wordende aantal bidders moet opstaan wat bereid sal wees om aan die voorwaardes te voldoen naamlik: Hulle sal moet opoffer en tyd maak vir gebed.
            Ons het ‘n soortgelykje herlewing vanaf 1970 to 1980 in Suid-Afrika beleef.
Die antwoord is om by bestaande gebedsvure aan te meld of om nuwes, ja, sommer in jou huis, te begin… vandag nog. Ons het ‘n Herlewing nodig, meer as ooit te vore. Hierdie keer gaan dit in SA begin en soos ‘n kragtige veldbrand deur die wêreld woed! Dit is wat Suid-Afrika so broodnodig het:  Verootmoediging, ‘n regmaak met God, en Herlewing!