Eers moet die Afval kom...

“Maar ons vra julle, broeders, met die oog op die wederkoms van onse Here Jesus Christus en ons vereniging met Hom, om nie gou julle verstand te verloor of verskrik te word nie –  deur gees of deur woord of deur brief wat van ons afkomstig sou wees –  asof die dag van Christus al daar is.

Laat niemand julle op enige manier mislei nie, want eers moet die afval kom en die mens van sonde geopenbaar word, die seun van die verderf die teëstander wat hom verhef bo al wat God genoem word of voorwerp van aanbidding is, sodat hy in die tempel van God as God sal sit en voorgee dat hy God is.

Onthou julle nie dat ek dit altyd vir julle gesê het toe ek nog by julle was nie?

En nou, julle weet wat hom teëhou, sodat hy op sy tyd geopenbaar kan word.

Want die verborgenheid van die ongeregtigheid is al aan die werk, net totdat hy wat nou teëhou, uit die weg geruim is; en dan sal die ongeregtige geopenbaar word, hy wat die Here met die asem van sy mond sal verdelg en deur die verskyning van sy wederkoms tot niet sal maak, hy wie se koms is volgens die werking van die Satan met allerhande kragtige dade en tekens en wonders van die leuen en met allerhande verleiding van ongeregtigheid in die wat verlore gaan, omdat hulle die liefde tot die waarheid nie aangeneem het om gered te word nie.

En daarom sal God hulle die krag van die dwaling stuur, om die leuen te glo, sodat almal geoordeel kan word wat die waarheid nie geglo het nie, maar behae gehad het in die ongeregtigheid.

Maar ons moet God altyd oor julle dank, broeders wat deur die Here bemin word, dat God julle van die begin af verkies het tot saligheid in heiligmaking van die Gees en geloof in die waarheid, waartoe Hy julle geroep het deur ons evangelie om die heerlikheid van onse Here Jesus Christus te verkry.

So dan, broeders, staan vas en hou julle aan die voorskrifte wat julle geleer is òf deur 'n woord òf deur 'n brief van ons.

En mag onse Here Jesus Christus self en onse God en Vader, wat ons liefgehad het en 'n ewige troos en goeie hoop in genade gegee het, julle harte vertroos en julle versterk in alle goeie woorde en werke!” 2 Thes 1:17

Shane Idleman is the founder and lead pastor of Westside Christian Fellowship in Lancaster, California, writes:

The present condition of the church leaves one to wonder if the lack of the fear of the Lord is contributing to her spiritually dead condition.

  

I'm not referring to all churches collectively in this article, but to the large majority who have drifted away from God. The present condition of the church leaves one to wonder if the lack of the fear of the Lord is contributing to her spiritually dead condition.

With rapid fire changes within a culture saturated by political correctness and relativism, we are inclined to ask if there is any hope for America. If we continue down this slippery slope, there is little hope. Apart from a national spiritual awakening, it will be difficult to turn the Titanic around—the vessel has been struck; what's inside is spilling out. But if God brings revival ... if we once again set our hearts and minds on Him ... there is tremendous hope. Revival means to awaken, restore, renew or repair. In churches across America, crowd appeal and pleasing the masses tends to be the goal rather than calling out destructive lifestyles, which can result in revival and renewal.​

A deathlike, deep slumber, has overtaken the church: "I know your works, that you have a name that you are alive, but you are dead" (Rev. 3:1). The beacon of light has faded, the salt has lost its savor, and the message of the cross has been edited out of most sermons. We have lost our fervor for the truth. Have we considered that we may have offended God? Consider the following:

1. The media is influencing the church.

The politically correct police are on high alert. You can mention God as long as you don't mention His absolute truth. You can mention Jesus as long as He was just a good teacher. And you can embrace religion as long as it's all-inclusive. Pastors are required to be politically correct rather than biblically correct to be accepted. The trend in churches is to be welcoming, but primarily affirming. Sermons are designed to tickle the ear but not convict the heart. God, help us.

Additionally, many Christians enjoy programs about the occult, vampires, witches, zombies, illicit sex and other perversions of the truth. A Christian should not be entertained by darkness. If we are, our heart needs spiritual resuscitation. "If your sinful nature controls your mind, there is death. But if the Holy Spirit controls your mind, there is life and peace" (Rom. 8:6).

Many go to church sporadically, but would rather see a​ movie​. They are disengaged and bored during worship. Their social media posts resemble Hollywood not the work of the Spirit. They choose friends who compliment their worldly lifestyle, rather than friends who challenge them to live for God. They look forward to consuming alcohol, and avoid prayer and Bible study. Their movie and video choices look no different than what the culture promotes. The things of the world are exciting and the things of God are dull. Their conversations at work include every topic except God, and at home, their words are shallow and lifeless. Their waking thoughts are either focused on wealth, pleasure or entertainment. They are dead, or dying spiritually, ​and they don't even know it. They have religion but​ not a genuine relationship. ​

2. The church cannot be political​ unless it's "politically correct":​

In 2013, ​Pastor Louie Giglio was dismissed from the President's inauguration for his views on homosexuality, and replaced with a pastor who supports the gay and lesbian agenda. Ironically, he prayed blessings upon our nation. I was reminded of God's words to Jeremiah, "I have not sent these pastors but they ran. I have not spoken to them but they spoke. But had they truly stood in My counsel, they would have turned the people from their evil ways" (paraphrase of Jer. 23:21). "We need more prophets in our pulpits and less puppets" (Leonard Ravenhill).

Two things need to occur in order for severe persecution to take place: 1) the absence of legislation allowing free speech about God, and 2) the absence of God-fearing leaders who will uphold God's standard. As both of these fade rapidly from the scene, the church has been lulled to sleep while the enemy creeps in and plants tares among the wheat.

3. The military is being manipulated by atheist groups demanding that God be removed.

Christians are cowering behind the door of political correctness and allowing God-hating groups to determine the course of our military strength. Granted, our trust is in God and in His sovereign control, but woe be to any military organization who seeks to remove Him from their arsenal. He is not a thought, a concept, or an idea ... He is the Maker of Heaven and Earth: "Put them in fear, O LORD; let the nations know that they are but men" (Ps. 9:20).

4. The educational system continues to remove God.

Darwin is praised and curriculum that removes God is applauded. Don't get me wrong, I thank God for good public school teachers ... we need more, and the new academic standards may have some good points, but there is also a trend to teach that even if a student answers incorrectly, he may be right if he can adequately explain why he answered wrong. Relativism continues to challenge truth, but to its own destruction. Any time we value human reasoning and intellect over God's Word and absolute truth, we face the consequences of our foolishness.

I make no apologies for the controversial content of this article. When we fail to confront, we confirm. When we fail to confront destructive ideas and philosophies, we are, in essence, confirming them. To state the obvious, we become part of the problem ... we cannot change what we will not confront.

A large majority of the churches in America have been desensitized one generation at a time, one court decision at a time, one compromise at a time, and we are drowning in a cesspool of relativism. "The wicked freely parade and prance about while evil is praised throughout the land" (Ps. 12:8). God is our only hope. "Will You not revive us again, that Your people may rejoice in You?" (Ps. 85:6).​

Dit is so dat die groot afval sal kom, of straks al aan die gang is, maar ons herinner graag aan Nineve: As Gelowiges begin bid en in die bres tree, kan die haglike situasie van die wêreld sekerlik ook omgekeer word soos die van Nineve!

Herders kry nie lammers nie...

Herders kry nie lammers nie, skape kry lammers. Die herder se taak is om na die skape om te sien en hulle te voed sodat hulle kan lam... twee-, drie- en selfs vierlinge...
           Hoe tree die Vader op, wanneer ons bepaal, dat ons nie gaan doen wat Hy sê ons moet doen nie?
            Die antwoord hierop word vervat in n besondere verhaal in die Ou Testament, die verhaal van Jona, die profeet, wat deur die Vader n opdrag gegee was, maar besluit het dat hy nie die Vader se opdrag gaan uitvoer nie.
            Die optrede van die Vader tydens ons oomblikke van ons ongehoorsaamheid, is dan ook juis die hooftema van die verhaal.
            Jona se verhaal is die verhaal van elke gelowige, want ook ons het n soortgelyke opdrag as Jona ontvang: dat ons die Evangelie aan die ganse mensdom moet verkondig. Dat ons mense moet waarsku dat as hulle, hulle nie gaan bekeer en God dien nie, God sy oordele oor hulle sal laat kom.
            Jona se opdrag was: Maak jou klaar, gaan na die groot stad Nineve en spreek daarteen, want hulle boosheid het opgestyg voor My aangesig.
            Daar is drie werkwoorde in die opdrag:

        Maak jou klaar dit beteken, ons kan nie onbepaald in die kerkbanke sit en na preke luister nie, al is die preke ook hoe interessant.
        Gaan,  dit beteken, daar is n wêreld daarbuite waarheen ons moet gaan.
        Spreek,  wat beteken dat ons mondelinge getuies moet wees.

Die woord “maar” is seker die mees besonderse woord in die hele verhaal, strofe 3 begin met “Maar” Jona het hom klaargemaak om na Tarsus te gaan
En verderaan verskyn die woord maar weer n keer: “Maar” die Vader het n sterk wind
Wanneer ons na die 3e hoofstuk gaan, vind ons n parallel wat betref Jona se latere gehoorsaamheid: Toe maak Jona hom klaar en gaan na Nineve verder: En die manne van Nineve geglo.
Met ander woorde, toe Jona “maar” gesê het, het die Vader ook sy eie “maar” gereed gehad. Toe Jona egter “ja” sê was die Vader gereed met Sy eie “ja” en toe stroom die seëninge.
Die derde strofe van hoofstuk 1 leer aan ons die eerste beginsel wat betref die werking van God se voorsienigheid in menslike ongehoorsaamheid.
Dit word uitgebeeld in die herhaling van die woord “af”. Jona het “afgegaan: na Jafo en in n skip geklim. Toe die storm opkom het hy na die onderste dele van die skip “afgeklim”.
Hy is daarna oorboord, bam die skip “afgegooi”, in die see.
Om “af: te gaan, na benede te gaan en selfs onder te gaan is eenvoudig die onvermydelike pad wat almal loop wat van die Here God af wegvlug.
Hierdie “afganery” is n reël waarvolgens God in gevalle van ongehoorsaamheid optree.
Nog n reël oor die voorsienigheid van God vind ons op humoristiese wyse daarin dat Jona, toe hy by die skip kom, sy eie reisgeld moes betaal.
Maar hy het nooit by Tarsus uitgekom nie. Hy is lank voor daardie tyd oorboord gegooi. Hy is nooit die ongebruikte deel van sy reiskaartjie terugbetaal nie.
Hier sien ons n groot beginsel in werking: Wanneer mens van God af wegvlug dan kom jy nooit uit waarheen jy vlug nie en jy betaal al jou rekenings self, soms ten duurste.
Maar wanneer mens God se weg volg, bereik jy elke keer jou bestemming en die Here God betaal die rekeninge.
Mens kan nie nalaat om op hierdie punt die Amerikaanse prediker Bob Mumford aan te haal nie. Hy het gese: God puts you into a fix to fix you, but if you fix the fix before youre fixed, He has to fix another fix to fix you!
Jona is beslis ‘n illustrasie van Mumford se woorde. En jy?
Onthou jy die verhaal van Moses in die mandjie? As sy moeder aan hom vasgehou het, was hy ook vermoor.
Kort daarna word sy Moses se pleegmoeder, maar, nie voordat Farao se dogter Moses ontdek en aan sy sussie Miriam sê “ek sal jou loon betaal nie.”
Moses se moeder het gekry wat sy die graagste wou hê en God het boonop die loon, die koste, die rekening, om die kindjie Moses groot te maak, betaal!
Maar Jona was op pad weg van God af, buite God se Wil, en hy moes sy eie kostes betaal
As mens dus van God af wegbeweeg sal jy nooit jou bestemming bereik nie en jy gaan elke keer self die kostes moet betaal.
As die pad wat jy bewandel egter God se pad is, dan het jy boonop ‘n waarborg dat jy beslis jou bestemming sal bereik en God sal die kostes betaal.
Dit is die les wat God aan Jona begin leer het toe Jona aanboord van die skip gegaan het. God het op n bonatuurlik wyse ingetree om dit wat Hy in die eerste plek gedoen wou gehad het, wel te laat plaasvind.
Laat ons almal maar die les hieruit leer: God sal Sy doelwitte bereik, selfs al is ons ongehoorsaam. Hy kan dit doen deur oordele oor ons te laat kom weens ons ongehoorsaamheid, of Hy kan dit doen deur middel van seëninge weens ons gehoorsaamheid. Maar optree, gaan Hy optree.
Wanneer God praat moet ons luister. Selfs Saulus moes op n traumatiese wyse sy les leer toe hy nie wou luister nie.
As God verlang dat ons n besondere taak moet verrig, dan het ons nie n keuse nie.
So is die opdrag aan al die kinders van God om die Evangelie van Jesus Christus reg oor die w�eld uit dra, siele in te bring, hulle te doop, hulle te onderrig in die Woord.
Sjibbolet voer hierdie opdrag uit. Ons waarsku Suid-Afrikaners oor hulle boosheid. Ons bring die vrymakende Evangelie van Jesus Christus aan almal. Maar dit is nie genoeg nie, jy moet ook betrokke raak.
Meeste lidmate gooi die net aan die verkeerde kant van die skuit uit en vang niks. Hulle verwag die herder moet die lammers kry. Maar die opdrag is: Vaar uit na die diep kant toe en gooi die net aan die anderkant van die skuit uit!
Totdat hierdie opdrag vervul is, sal diegene wat nie die opdrag uitvoer nie, van probleem tot probleem lewe en n onsekere bestaan voer.
Jy het geen professionele opleiding nodig om jou getuienis uit te dra nie, en jy mag nie weier om dit uit te dra nie.
Jesus sê self: “As julle My voor die mense bely, dan sal Ek julle voor die Vader bely.”
Bely ons dus nie Jesus Christus voor die mense nie, dan bely Hy ons nie voor die Vader nie, met die geval dat ons onsself beroof van seëninge.
Dink weer aan die beeld van die gemeentes wat warm, lou en koud is en let op dat daar op n manier voorsiening gemaak is vir die wat koud is, maar daar is geen voorsiening vir diegene wat lou is nie...  diesulkes sal Hy uit Sy mond uitspuug!
Nou moet jy self besluit waarheen jy oppad is!
Jy mag vryelik van hierdie boodskappe gebruik maak om ander op te help, te onderskraag, te bemoedig. Doen dit! – Sjibbolet

Die Wederkoms van Christus — ‘n Kragtige Motivering!

Die Wederkoms van Christus en die Eindtye is nie onderwerpe vir nuuskierigheid nie. Die hoop (toekomsfeit) van Sy terugkeer is ook nie ‘n ontvlugting vir die Christene nie.
            Dit is ook nie ‘n verskoning vir selfvoldaanheid nie, ook nie ‘n alibi vir onbetrokkenheid nie.
            Inteendeel, dit moet ons aanspoor tot heiligmaking, tot evangelisasie en gehoorsaamheid!
            Dit is ‘n motivering om God se werk op aarde ons eie te maak, want Christus het gesê: “Dryf handel daarmee totdat Ek kom.” Luk. 19:13.
            Dit is ook ‘n motivering vir ons om gereed te wees: “Daarom moet julle ook gereed wees omdat die Seun van die mens kan kom op ‘n uur dat julle dit nie verwag nie!” Matt. 24:44.
            Verder moet dit ons aanspoor tot heiligmaking: “En nou my kinders, bly in Hom, sodat ons vrymoedigheid kan hê wanneer Hy verskyn en nie beskaamd van Hom weggestuur word by Sy wederkoms nie. 1 Joh. 2:28.
            Baie wil altyd hoe alles met die Wederkoms gaan verloop. Feit is, die Wederkoms is nie in ons hande nie. Kom ons bepaal ons liewer by dit wat van ons verwag word vir die Wederkoms: Die redding van siele en dat ons sonder vlek of rimpel moet wees .
            Martin Luther het gesê: “Ons is veronderstel om te glo en te lewe asof Christus gister gesterf het, vandag opgestaan het en more gaan kom.”
            Evangelis W.C. Moore haal op sy beurt Efes. 5:14 aan: “Daarom sê Hy :  Ontwaak, jy wat slaap, en staan op uit die dode, en Christus sal oor jou skyn.”
            Moore gaan voort: “Mense sê, maar die Kerk is aktief, daar is beweging onder die gelowige Bybel-Christene.”
            Dit is so, daar is ‘n roering in die vallei van doodsbeendere (Eseg. 37) en daar is ‘n geruis van voetstappe in die toppe van die balsembosse (2 Sam. 5:24), maar saam daarmee is daar onmiddellik die opdrag: Jy moet gou maak, want dan het die HERE het voor jou uitgetrek.
            Ons werke is allig dooie werke (Heb. 9:14), daardie dinge waarvan ons juis ontslae moet raak. Elkeen van ons het die magtige lewegewende krag van die Heilige Gees nodig om diensbaar vir God te wees.
            Die opdrag is: Word vervul met die Heilige Gees. (Efes. 5:18). Laat die kinders eerste versadig word. (Mark. 7:27).
            Ons, jy en ek, is gered om die Koninkryk te help bou: Ons is medewerkers saam met God. (1 Kor. 3:9).  Ons bou die Koninkryk saam met Hom.
            Ons herinner onsself gereeld daaraan dat die Christene vir ‘n magtige herlewing moet bid. Baie dankie vir diegene wat dit so getrou doen. Die bid en die werke gaan egter saam. Ons nooi jou, kom raak betrokke. Ons smag na strome van seën van bowe.
            Christus wou Lasarus opwek, maar die familie en die vriende moes die steen voor die graf wegneem. Ook hulle moes help sodat ‘n wonderwerk kon plaasvind.
            In strofe 44, nadat Lasarus opgewek was, vra Christus weer die omstanders moet help: Maak hom los en laat hom gaan.
            Die oes is inderdaad groot en die arbeiders inderdaad min. Hier is vir jou ‘n gulde geleentheid om betrokke te raak. Bid en versprei die Evangelie.
            Jes. 56:1: So sê die HERE: Bewaar die reg en doen geregtigheid; want My heil is naby om te kom en my geregtigheid om geopenbaar te word.
            Jes. 57: Vul op, vul op, berei die weg, verwyder die struikelblokke uit die weg van My volk. (hoekom?)
            Want so sê die Hoë en die Verhewene wat in ewigheid woon, Heilig is sy Naam:  Ek woon in die hoogte en in die heilige plek (maar Hy woon ook) by die verbryselde en nederige van gees. (hoekom?)
            Om te laat herlewe die gees van die nederiges en te laat herlewe die hart van die verbryseldes.
            Inderdaad heel Jesus die gebroke harte en mense herleef.
            Christus sê in Efes. 5:23: Die nag kom, wanneer geen mens meer kan werk nie. – Sjibbolet

Het ook jy ‘n oordeel oor jouself gedrink?

Geen volgeling van Jesus Christus moet ooit redeneer dat dit onmoontlik is om te struikel en te val nie. In hierdie opsig waarsku 1 Kor. 10:12 “Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.”

Asook Gal. 6:1 “Broeders, as iemand ewenwel deur een of ander misdaad oorval word, moet julle wat geestelik is, so een reghelp met die gees van sagmoedigheid, terwyl jy op jouself let, dat jy ook nie versoek word nie.”

Hierdie geskrif handel oor Mat. 26:17-35 en Mat. 26:69-75.

Petrus had ‘n geleentheid wat nie een van ons nog ooit gehad het nie – om fisies sy aan sy met Jesus Christus te wandel. Alhoewel dit vandag moontlik is om geestelik sy aan sy met Jesus Christus te wandel.

As iemand soos Petrus vir Christus kon verraai, wat dan van ons?

Dit gebeur gouer as wat jy mag dink. Ons kan onwaardig by die Heilige Nagmaal aansit, met die treurige gevolge dat ons ‘n oordeel oor onsself drink! Ja, inderdaad, so maklik is dit! 1 Kor. 11:20:34.

Onder meer staan daar: “Wie dan op onwaardige wyse hierdie brood eet, of die beker van die Here Jesus drink, sal skuldig wees aan die liggaam en die bloed van die Here Jesus.”

Dan gebeur presies dieselfde as toe die Jode aan Pontius Pilatus gesê het; “Laat Sy bloed oor ons en ons kinders kom.”

Daardie dag het die Jode ‘n oordeel oor hulself uitgespreek.

Ons lees verder: “Want die mens moet homself beproef en só van die brood eet en uit die beker drink.

“Want wie op onwaardige wyse eet en drink, eet en drink ‘n oordeel oor homself, terwyl hy die liggaam van Christus nie onderskei nie.”

Watse oordeel drink ons oor onsself? “Daarom is daar onder julle baie swakkes en sieklikes en ‘n aantal het ontslaap.”

Met “liggaam” word Christus se fisiese liggaam bedoel, maar ook sy Liggaam, die gemeente en hoe ons teenoor mekaar leef en optree. “Omdat dit een brood is, is ons almal een liggaam, want ons het almal deel aan die een brood.” 1 Kor. 10:16-17

Paulus sê dat iemand wat by die Tafel van die HERE aansit sonder om, om te sien na die ander lede van die gemeente, sit “onwaardig” by die Tafel aan. Die Grieks hier anaxiōs beteken onwaardig, roekeloos.

Om onwaardig by die Tafel aan te sit beteken so iemand is nie die Evangelie waardig soos vervat in:

·       Filp. 1:27 “Alleenlik, gedra julle waardig die evangelie van Christus, sodat, of ek kom en julle sien dan wel of ek afwesig is, ek van julle omstandighede kan hoor dat julle in een gees vasstaan en, een van siel, saam stry vir die geloof van die Evangelie...”

·       1 Thes. 2:12-13 “Daarom, my geliefdes, soos julle altyd gehoorsaam gewees het, nie in my teenwoordigheid alleen nie, maar baie meer nou in my afwesigheid, werk julle eie heil uit met vrees en bewing;  want dit is God wat in julle werk om te wil sowel as om te werk na sy welbehae.”


·       Kol. 1:9-11 “En dit bid ek dat julle liefde nog meer en meer oorvloedig mag word in kennis en alle ervaring,  om die dinge waar dit op aankom, te onderskei, sodat julle rein en vir niemand 'n aanstoot mag wees nie, tot op die dag van Christus,  vervul met die vrug van geregtigheid wat daar is deur Jesus Christus tot heerlikheid en lof van God.”


·       Efes. 4:1-3 “Ek vermaan julle dan, ek, die gevangene in die Here, om te wandel waardig die roeping waarmee julle geroep is, met alle nederigheid en sagmoedigheid, met lankmoedigheid, terwyl julle mekaar in liefde verdra en ernstig strewe om die eenheid van die Gees te bewaar deur die band van die vrede.”


·       Joh. 3:6 “Wat uit die vlees gebore is, is vlees; en wat uit die Gees gebore is, is gees.”


·       Rom. 12:9-18 “Laat die liefde ongeveins wees; verafsku wat sleg is; hang die goeie aan; wees hartlik teenoor mekaar met broederlike liefde; die een moet die ander voorgaan in eerbetoning; wees nie traag in die ywer nie; wees vurig van gees; dien die Here; verbly julle in die hoop; wees geduldig in die verdrukking; volhard in die gebed. Maak voorsiening in die behoeftes van die heiliges; streef na gasvryheid; seën die wat julle vervolg, seën en moenie vervloek nie; wees bly met die wat bly is, en ween met die wat ween; wees eensgesind onder mekaar; moenie na hoë dinge streef nie, maar voeg julle by die nederige; moenie eiewys wees nie; vergeld niemand kwaad vir kwaad nie; bedink wat goed is voor alle mense; as dit moontlik is, sover as dit van julle afhang, leef in vrede met alle mense.”


·       Rom. 13:10-12 “Die liefde doen die naaste geen kwaad nie; daarom is die liefde die vervulling van die wet. En dit te meer, omdat ons die tydsomstandighede ken, dat die uur vir ons reeds daar is om uit die slaap wakker te word; want die saligheid is nou nader by ons as toe ons gelowig geword het. Die nag het ver gevorder en dit is amper dag. Laat ons dan die werke van die duisternis aflê en die wapens van die lig aangord.”


·       1 Kor. 13:4-8 “Die liefde is lankmoedig en vriendelik; die liefde is nie jaloers nie; die liefde praat nie groot nie, is nie opgeblase nie, handel nie onwelvoeglik nie, soek nie sy eie belang nie, word nie verbitterd nie, reken die kwaad nie toe nie, is nie bly oor die ongeregtigheid nie, maar is bly saam met die waarheid. Dit bedek alles, glo alles, hoop alles, verdra alles. Die liefde vergaan nimmermeer; maar profesieë – hulle sal tot niet gaan; of tale – hulle sal ophou; of kennis – dit sal tot niet gaan.”
         
Enige oortreding van bogenoemde is ‘n sonde teen die Liggaam van Jesus Christus, die gemeente. Dit is ook ‘n vertrapping van die bloed van Jesus Christus.

“Maar deur so teen die broeders te sondig en hulle gewete wat swak is, seer te maak, sondig julle teen Christus.’ 1 Kor. 8:12 Die HERE verwys ook hierna in Matt. 25:31-46 in die gelykenis oor die skape en die bokke met die klem op “Voorwaar Ek sê vir julle, vir sover julle dit gedoen het aan een van die geringstes van hierdie broeders van My, het julle dit aan My gedoen.”

Deur die jare het menige Christen gestruikel en geval. Oor hulle is gesê dat hulle “teruggeval” het.

Sommige is steeds in die eredienste, maar hulle kort aandag, liefde, gebede en bevryding want hulle het ‘n binding in hulle gees. Hulle is nie vry nie. Hulle kort ‘n herlewingsvuur. – Sjibbolet

‘Ek noem julle vriende…’

“Ek noem julle nie meer ondergeskiktes nie … nee,
Ek noem julle vriende … “  Joh. 15:15.

Die HERE praat met ‘n mens op vele maniere. Een daarvan is deur menslike vriendskap. GOD bring mense bymekaar, laat word hulle vriende, op so ‘n wyse, dat die vriendskap kragtig werk om ons te red van die verwarring en ellende waarin ons onsself van tyd tot tyd bevind en ons te bou tot rotspilare in Sy Koninkryk.
            Aristoteles wat 300 voor Christus gelewe het, word nie eintlik as ‘n Christen-filosoof beskou nie, maar sy drie elemente oor vriendskap straal die mooi gesindheid van Christus uit.
            Eerstens het hy gesê, vriende is mense wie se geselskap ons geniet. Een van die dinge wat ‘n ware vriendskap tot gevolg het  is om mekaar te laat glimlag wanneer hulle van mekaar hoor of mekaar besoek bring.
            Die ervaring tussen ware getroue vriende is altyd vrolik. Hulle kan die verskrikking van die lewe vir mekaar verander in geleenthede van soveel opregte erns, maar ook uitbundige vrolikheid.
            Dit word ook gesê ‘n getroue vriend is ‘n sterk skuiling. Hy wat so ‘n vriend het, het ‘n skat gevind.
            Die dissipels kon sekerlik dieselfde van die HERE Jesus Christus sê: Of hy nou iets met hulle gedeel het, saam langs die See van Galilea gaan stap het, gelag het by ‘n eetmaal, wyn geskink het by ‘n bruilof, gehuil het by ‘n vriend se graf, selfs wanneer Hy hulle vermaan het – sy blote teenwoordigheid kon die gewone teleurstellings en die bitter van die lewe transformeer na ware lewenskrag, oomblikke van bruisende varsheid, nuwe insig, nuwe visie en ook nuwe insig oor die werklikheid van die Ewige Lewe.
            Soms wil mens net by daardie iemand besonders wees. Nie by enigiemand nie, daardie besonderse vriend wat jy weet wat nooit uitpraat nie omdat hy of sy lojaal aan jou is, graag wil luister wanneer jy praat. Al klink jou gepraat soms ook na die versinsels van verdwaalde gedagtes.
            So is GOD ook ons Vriend. Soms wil ons net alleen in ons binnekamer, in die woud, langs die strand, iewers, alleen met Hom wees. Daar is sake wat jy op Sy uitnodiging eenvoudig moet uitpraat.
            Tweedens het Asristoteles gesê: Vriende is mense wat mekaar help. Paulus beklemtoon  dit in ‘n brief aan die Korinthe:  In elke moeilikheid  bemoedig Hy ons. Daarom kan ons ook ander bemoedig wat in allerlei moeilikhede verkeer. Ons kan hulle  bemoedig met dieselfde  bemoediging waarmee GOD ons bemoedig. (2 Kor. 1-4)
               Soms gaan mens deur ‘n dal van doodskaduwee. Ons weet GOD is steeds by ons. Die volgende oomblik stuur Hy ‘n vriend om ons te help. Inderdaad is dit GOD wat help. Hy gebruik die vriend. Alhoewel ons altyd baie dankbaar is vir die vriend, moet ons onthou dat onse GOD ‘n jaloerse GOD is en dat Hy AL die eer wil hê.
            Derdens het Aristoteles gesê: Vriende is mense met wie ons ‘n visie deel, soos ‘n Dawid en ‘n Jonathan, een van hart en siel. (1 Sam. 18:1-5)
            Ons is nou omring deur moeilikhede en gevare. Nou stry ons saam vir dit wat die hoogste waarde het. Geen omstandigheid kan vriende se dunk van mekaar verander nie.
            Kyk weer na Joh. 15:15: Ek noem julle nie meer ondergeskiktes nie, want ‘n ondergeskikte weet nie wat sy  heer doen nie. Nee, Ek  noem  julle vriende, omdat Ek  alles wat Ek van my ader gehoor het, met julle  gedeel het.”
            Vriende se lewens verskil in baie opsigte. Dit word respekteer. Maar ware vriende word saamgebind deur die visie van GOD se heerskappy, GOD se geregtigheid, GOD se vrede, GOD se Koninkryk, GOD se wil vir ons Volk en ons toekoms, en geen omstandighede van tyd of afstand kan vriende skei van die gemeenskaplike visie wat ons in Christus Jesus deel nie!
            En wat sal die mense eendag van vriende sê? ‘n Prediker sê een keer tydens ‘n begrafnisdiens: Die oorledene was ‘n wonderlike vader, ‘n liefdevolle eggenoot, ‘n reuse bate vir die samelewing…
            Toe stamp die ma aan haar seun en sê: Gaan kyk vir my in die kis en maak seker dis jou pa van wie hy praat.
            Maar, oor ware vriende sal die mense praat soos vandag oor Dawid en Jonathan.
            Oor ons visie vir die Volk se herlewing en verlossing het ons Sy belofte in Jeremia 32: 27: Kyk, Ek is die HERE, die GOD van alle vlees; sou enige ding vir My té wonderbaar wees? – Sjibbolet

1. WAT 'N VRIEND HET ONS IN JESUS,
   HY WAT IN ONS PLEK WIL STAAN;
   WAT 'N VOORREG OM GEDURIG
   TOT GODS TROON DEUR HOM TE GAAN!
   HOE VERBEUR ONS TOG DIE VREDE,
   AG, HOE DIKWELS LY ONS SMART,
   NET OMDAT ONS NIE ONS NODE
   UITSTORT IN GODS VADERHART!

2. AS VERSOEKING EN BEPROEWING,
   OF AS KWELLING ONS BEDREIG,
   LAAT ONS NOOIT MISMOEDIG WORD NIE,
   LAAT ONS BEDES OPWAARTS STYG.
   NêRENS IS 'N VRIEND GETROUER,
   AS HY WAT ONS NODE WEET;
   JESUS VOEL MET AL ONS SWAKHEID,
   EN WIL DEEL IN AL ONS LEED.

3. IS ONS SWAK, GEDRUK DEUR LASTE,
   ONDER KOMMER NEERGEBUK,
   DIERB'RE HEILAND, ONSE TOEVLUG,
   O BEVRY ONS WEER VAN DRUK!
   AS ONS VRIENDE ONS VERSAAK HET,
   SOEK ONS IN GEBED DIE HEER,
   AAN SY BOESEM IS ONS VEILIG,
   HY VERTROOS ONS KEER OP KEER.

Die vyf wyse en die vyf dwase lampdraers

Ons lees van die tien maagde. Wie is hulle?
”Dan sal die Koninkryk van die hemele wees soos tien maagde wat hulle lampe geneem en uitgegaan het om die bruidegom te ontmoet.
“En vyf van hulle was verstandig en vyf dwaas.
“En toe die wat dwaas was, hul lampe neem, het hulle geen olie met hulle saamgeneem nie.
“Maar die verstandiges het olie in hulle kanne saam met hul lampe geneem.
“En terwyl die bruidegom talm om te kom, het hulle almal vaak geword en aan die slaap geraak.
“En middernag was daar 'n geroep: Daar kom die bruidegom; gaan uit hom tegemoet!
“Toe staan al daardie maagde op en maak hulle lampe gereed.
“En die wat dwaas was, sê aan die verstandiges: Gee vir ons van julle olie, want ons lampe gaan uit.
“Maar die verstandiges antwoord en sê: Miskien sal daar nie genoeg wees vir ons en vir julle nie. Maar gaan liewer na die verkopers en koop vir julleself.
“En onderwyl hulle gaan om te koop, het die bruidegom gekom. En die wat gereed was, het saam met hom ingegaan na die bruilof, en die deur is gesluit.
“Later kom toe die ander maagde ook en sê: Meneer, meneer, maak vir ons oop!
“Maar hy antwoord en sê: Voorwaar ek sê vir julle, ek ken julle nie.
“Waak dan, omdat julle die dag en die uur nie weet waarop die Seun van die mens kom nie.” Matt. 25:1-13
In die dae van hierdie gelykenis het tradisionele huwelike in die nag plaasgevind. Dit was die gebruik dat bruidsmeisies met lampe die bruidegom buite die dorp inwag en na die plek waar die huwelik sou plaasvind, begelei.
Met hulle lampe het hulle ook bykomende lig by die seremonie verskaf.
Daar was gesê die bruidegom is op pad, daarom neem hulle hul lampe en gaan uit om hom in te wag. Maar hy het getalm om te kom.
Hulle het so lank gewag dat hulle aan die slaap geraak het.
Die bruidsmeisies was inderdaad ongetroud en dus nog maagde, daarom dat hulle maagde genoem word.
In ons dag is al die wedergeborenes maagde, of dan Christene. Weer is die nuus daar dat die Bruidegom kom, maar hy talm om te kom.
Vraag is: Hoeveel van ons is wys en hoeveel van ons is dwaas?
            Die wyse sê hulle sorg dat hulle genoeg olie het en wag hom met groot blydskap in.
Die dwase kom met allerlei praatjies en begin twyfel aan die koms van die Bruidegom.
Die waarheid is: “Die Here vertraag nie die belofte soos sommige dit vertraging ag nie, maar Hy is lankmoedig oor ons en wil nie hê dat sommige moet vergaan nie, maar dat almal tot bekering moet kom.” 2 Pet. 3:9
Die kerk van ons tyd is die Gemeente van Laodicéa: Die meeste lidmate is lou en staan gevaar om deur die HERE uitgespuug te word.
Aan hulle sê Hy by herhaling:
“Maar die dag van die Here sal kom soos 'n dief in die nag, waarin die hemele met gedruis sal verbygaan en die elemente sal brand en vergaan, en die aarde en die werke wat daarop is, sal verbrand.” 2 Pet. 3:10-11
Die wyse maagde sorg dat hulle aan die vereistes voldoen soos in waar manne in die gemeente aangestel moes word wat ook aan spesifieke vereistes moes voldoen: “Kyk dan uit, broeders, na sewe manne uit julle, van goeie getuienis, vol van die Heilige Gees en wysheid, wat ons oor hierdie nodige saak kan aanstel...” Joh. 6:3
Die wyse Christene sorg dat hulle van goeie getuies is, vol is van die Heilige Gees en wysheid in pag het.
Die tekens van die tye soos vermeld deur Jesus Christus self in Matt. 24 is in hierdie dag en uur ‘n werklikheid. Daarom sê die Skrif:
“Terwyl al hierdie dinge dan vergaan, hoedanig moet julle nie wees in heilige wandel en godsvrug nie? –
“julle wat die koms van die dag van God verwag en verhaas, waardeur die hemele deur vuur sal vergaan en die elemente sal brand en versmelt.
“Maar ons verwag volgens sy belofte nuwe hemele en 'n nuwe aarde waarin geregtigheid woon.
“Daarom, geliefdes, terwyl julle hierdie dinge verwag, beywer julle dat julle vlekkeloos en onberispelik voor Hom bevind mag word in vrede.”
“En ag die lankmoedigheid van onse Here as saligheid, soos ons geliefde broeder Paulus ook met die wysheid wat aan hom gegee is, aan julle geskryf het,
“net soos in al die briewe. Hy spreek daarin oor hierdie dinge, waarvan sommige swaar is om te verstaan, wat die ongeleerde en onvaste mense verdraai, net soos die ander Skrifte, tot hul eie verderf. (Inderdaad is ongeleerde en onvaste mense besig om die Woord te verdraai).
“Noudat julle dit dan vooruit weet, geliefdes, (waarom Hy dan talm) moet julle op jul hoede wees dat julle nie miskien meegesleep word deur die dwaling van sedelose mense en wegval uit jul eie vastigheid nie. (Inderdaad word die dwase Christene meegesleep deur die dwaling van sedelose mense en val hulle weg uit hulle standvastigheid).
“Maar julle moet toeneem in die genade en kennis van onse Here en Saligmaker, Jesus Christus. Aan Hom kom die heerlikheid toe, nou sowel as in die dag van die ewigheid. Amen.” 2 Pet. 3: 11-18
Die wyse Christene sorg dat hulle getuienis vasstaan, dat hulle vol is van die Heilige Gees, dat hulle wysheid in pag het deur te sorg dat hulle toeneem in die genade en kennis (wysheid) van Jesus Christus, hulle Saligmaker.
Die wyse Christene verwag die Bruidegom deurentyd en sorg dat hulle deurentyd gereed is. Hulle lampe is vol en hulle sorg ook vir ekstra olie.
Hulle bid meer as net gereeld, hulle dra hulle getuienis uit, hulle plaas ‘n wag voor hulle mond, hulle bestudeer die Skrifte, lees elke dag hulle Bybel, woon die gemeenskap van die heiliges se byeenkomste by. JA, hulle sorg dat hulle niks mis nie. Hulle wandel in die Gees en in Waarheid.
Die wyse Christene volhard. Sonder volharding kan daar geen oorwinning wees nie. “Maar wie volhard tot die einde toe, hy sal gered word.” Matt. 10:22; 24:13. Die woorde volhard en volharding kom 18 keer in die Nuwe Testament voor.
“Gaan in deur die nou poort, want breed is die poort en wyd is die pad wat na die verderf lei, en daar is baie wat daardeur ingaan.
“Want die poort is nou en die pad is smal wat na die lewe lei, en daar is min wat dit vind.” Matt. 7:13-14
Ons moet altyddeur gereed wees vir die koms van die Bruidegom Jesus Christus. Selfs in tye van vrede bly ‘n weermag op gereedheidsgrondslag. Dit gebeur min dat daar brande in Suid-Afrika ontstaan, maar die Brandweer is dag en nag op ‘n gereedsheidsgrondslag.
Jy kry ‘n oproep van ver af, ‘n familielid is ernstig siek en die ergste word verwag. Jy maak gereed om te ry sodra jy hoor dat die ergste gebeur het. Elke telefoonoproep ruk deur jou wese, want dalk is dit die ergste en jy moet dadelik ry.
As jy besig is om hier te lees, dan is hierdie jou oproep. Maak gereed, wees gereed: Die Bruidegom kom vir seker.
In die skrywer se kantoor hang ‘n geskrif ten die muur: “Dalk Vandag!” Dis om almal daaraan te herinner: Dalk kom die Bruidegom vandag!
“Waak dan en bid altyddeur, sodat julle waardig geag mag word om al hierdie dinge wat kom, te ontvlug en voor die Seun van die mens te staan.” Luk. 21:36
Met die aardskuddings in die Boland etlike jare gelede, was mense oral met vrees gevul. Geboue het gekraak en ingetuimel. Waterpype het gebars, die aarde het oop gekraak, berge het geskud.
In Markstraat in die Paarl hardloop ouma Johanna de Villiers vol blydskap tot in die straat. Sy het die straat op en af gekyk, in die lug gekyk, en byna teleurgesteld teruggestap in haar huis: “Ek het gedink dis die Wederkoms!”
Sy was altyd gereed.
Wat doen die wyse Christene om te verseker dat hulle kan volhard tot die einde toe?
Hulle hou hulle lampe vol olie en sorg vir ekstra olie. Hulle versaak nie die gemeenskap van die Heiliges nie, hulle bid elke dag, bestudeer die Woord gereeld, bring ure alleen saam met die HERE deur en dra hulle getuienis in woord en in daad daagliks uit terwyl hulle bou aan die Koninkryk van GOD.
Wat doen hulle nog?
            “Verbly julle altyd in die Here; ek herhaal: Verbly julle!” Fil. 4:4 (hoekom?) Want hulle lewe in afwagting op die koms van die Bruidegom.
            “”Laat ons bly wees en ons verheug en aan Hom die heerlikheid gee, want die bruilof van die Lam het gekom en sy vrou het haar gereed gemaak.” Openb. 19:7
Wyse Christene lewe daagliks in blydskap teenoor die HERE want hulle weet hulle dae van swaarkry op die Planeet Aarde is eersdaags verby.
“En GOD sal al die trane van hulle oë afvee, en daar sal geen dood meer wees nie; ook droefheid en geween en moeite sal daar nie meer wees nie, want die eerste dinge het verbygegaan.” Openb. 21:4
Een van die “uitstaande” sondes wat GOD grief, is huigelary en geveinsdheid. Daar is Christene wat getuig dat hulle wedergebore is, maar hulle vernietig die Christendom. Hulle mond bely een ding, maar hulle handelinge
toon ’n gejaag na geld, selfvervulling, plesier.
            Paasnaweke bespreek hulle al ’n jaar vooruit vakansies by plesierplekke. Die gemeenskap van die Heiliges, aanbidding en dit waaroor die Pase handel, is nie eers in hulle gedagtes nie.
            Dit sal goed wees as die regerings van die wêreld openbare vakansiedae en Christen-vakansiedae afskaf, sodat daardie Christene wat GOD in Gees en in Waarheid aanbid, verlof kan neem, offers kan bring, om die Heilige dae te gedenk. Eers dan sal mens die Christen van die wêreld, die kerk van die Koinonia,  kan onderskei. Huidiglik is daar min verskil tussen die Christendom en die wêreld.
            Kerke praat gedurig van hervorming. Liedereboeke word gereeld vervang met nuwes. Die Bybel word voortdurend opnuut vertaal. Die Evangelie word deurentyd verwater. Die een kompromie na die ander word aangegaan en die Christendom bevind homself in heerlik verdoemende grys area.
            Sou wedergeborenes wat 300 jaar gelede die HERE gedien het, hel toe wees omdat hulle Bybels nie korrek vertaal was nie? Wie sê dis nou reg vertaal?
“...want daar sal ‘n tyd wees wanneer hulle die gesonde leer nie sal verdra nie, maar, omdat hulle in hul gehoor gestreel wil wees, vir hulle 'n menigte leraars sal versamel volgens hulle eie begeerlikhede,
“en die oor sal afkeer van die waarheid en hulle sal wend tot fabels.” 11 Tim. 4:3-4
Alle godsdienste is ewe skielik aanvaarbaar, so ver heen is die Christendom al gebreinspoel. Bybelse morele waardes en standaarde tel nie meer nie. Al wat saakmaak is die grys area.
Die wyse Christene skaar hulle by die Woord: “Die hele Skrif is deur God ingegee en is nuttig tot lering, tot weerlegging, tot teregwysing, tot onderwysing in die geregtigheid,
“sodat die mens van God volkome kan wees, vir elke goeie werk volkome toegerus.” 11 Tim. 3:16-17
Die dwase Christene verkies die grys area. Die grys area is verraad teenoor Jesus Christus en maak van Christus ’n bespotting, vertrap die Bloed van Jesus. Dit ondermyn die totale Christendom en vernietig die geloofwaardigheid daarvan.
Die dwase Christene staan gelyk aan die wêreld wat betref die patetiese opvoeding van hulle kinders, dat hulle nie hul gesinne kan regeer nie, dat hulle buite-egtelike verhoudings het en egskeidings hoogty vier, hulle mishandel hul vroue, hulle verkeer telkens in dronkenskap.
Hulle stel geen Bybelse morele voorbeeld aan die Wêreld of aan hulle gesinne nie.
Maar dank God, die Bruidegom talm om te kom... daar is nog geleentheid om jou lamp vol te maak... net-net geleentheid. – Sjibbolet 

Saulus (Paulus) ‘n Terroris

Mens staan verstom oor die terreurdade van die Islamitiese Staat en sy satelliet terreur organisasies. Christene word in talle lande vervolg. Hulle word wreedaardig vermoor. Onder meer word hul koppe met swaarde afgekap.

Duisende is reeds vermoor en miljoene vlug oor grense en oseane om die verskrikking te ontvlug.

Gelowiges moet ernstig vir hierdie terroriste in hierdie dae bid. Saulus (een wat voor gebid is) was ook ‘n terroris. Hy het nie in die geheim opgetree nie. Sy terreurdade was oop en bloot gedoen Hy was ‘n gevreesde man.

Paulus was in bevel van hierdie grusame moord: “En Stéfanus het gesê: Kyk, ek sien die Hemele geopend en die Seun van die mens aan die regterhand van God staan.

“Maar hulle het met 'n groot stem geskreeu en hulle ore toegestop en soos een man op hom aangestorm.
“En hulle het hom buitekant die stad uitgewerp en hom gestenig; en die getuies het hulle klere neergelê by die voete van 'n jongman met die naam van Saulus.
“En hulle het Stéfanus gestenig terwyl hy die Here aanroep en sê: Here Jesus, ontvang my gees!
“En hy het op sy knieë neergeval en met 'n groot stem uitgeroep: Here, reken hulle hierdie sonde nie toe nie! En met dié woorde het hy ontslaap.” Hand 7:56-60

Maar Saulus was bloeddorstig. Meer moes onskuldig sterf. “En daar het in dié tyd 'n groot vervolging teen die gemeente in Jerusalem ontstaan, en almal is verstrooi (moes vlug) oor die streke van Judéa en Samaría, behalwe die apostels.” Hand 8:1

“Maar Saulus het die gemeente verwoes en in die huise gegaan en manne en vroue uitgesleep en in die gevangenis oorgelewer.” Hand 8:3

Saulus was ‘n generaal, ‘n Jood en ‘n baie slim man wat die Torah en die Joodse wet bemeester het, ook skerp in fisiologie en ‘n Fariseër.

Saulus was op die oorlogspad.

“Maar Saulus, wat nog dreiging en moord geblaas het teen die dissipels van die Here, het na die hoëpriester gegaan en van hom briewe gevra aan die sinagoges in Damaskus, sodat as hy mense sou vind wat van die Weg was, manne sowel as oue, sodat hy hulle geboeid na Jerusalem kon bring.
“En toe hy op sy reis naby Damaskus kom, omstraal hom skielik 'n lig van die hemel af; en hy val op die grond en hoor 'n stem vir hom sê: Saul, Saul, waarom vervolg jy My?
“En hy sê: Wie is U, Here? En die Here antwoord: Ek is Jesus wat jy vervolg. Dit is hard vir jou om teen die prikkels te skop.
“En terwyl hy bewe en verbaas was, sê hy: Here, wat wil U hê moet ek doen? En die Here antwoord hom: Staan op en gaan na die stad, en dit sal jou gesê word wat jy moet doen.
“En die manne wat saam met hom op pad was, het sprakeloos gestaan terwyl hulle wel die stem hoor, maar niemand sien nie.
“Toe staan Saulus van die grond af op, en alhoewel sy oë oop was, het hy niemand gesien nie; en hulle het hom aan die hand gelei en in Damaskus ingebring.
“En drie dae lank het hy niks gesien nie, en niks geëet of gedrink nie. ()hierdie gebeure moes vir hom ‘n geweldige skok gewees het. Hy wat bevele gee, word nou beveel)
“En daar was 'n dissipel in Damaskus met die naam van Ananías; en die Here het vir hom in 'n gesig gesê: Ananías! En hy antwoord: Hier is ek, Here.
“Toe sê die Here vir hom: Staan op en gaan na die straat wat genoem word Reguitstraat, en vra in die huis van Judas na 'n man met die naam van Saulus van Tarsus, want kyk, hy bid; en hy het in 'n gesig 'n man met die naam van Ananías sien inkom en hom die hande oplê, sodat hy weer kon sien.
“Maar Ananías antwoord: Here, ek het van baie mense aangaande hierdie man gehoor hoeveel kwaad hy u heiliges in Jerusalem aangedoen het; en hy het hier volmag van die owerpriesters om almal te boei wat u Naam aanroep.
“Maar die Here sê vir hom: Gaan, want hy is vir My 'n uitverkore werktuig om my Naam te dra voor nasies en konings en die kinders van Israel.
“Want Ek sal hom toon hoeveel hy vir my Naam moet ly.
“En Ananías het gegaan en in die huis gekom en hom die hande opgelê en gesê: Saul, broeder, die Here het my gestuur, naamlik Jesus wat aan jou verskyn het op die pad waarmee jy gekom het, sodat jy weer kan sien en met die Heilige Gees vervul word.
“En dadelik het daar iets soos skille van sy oë afgeval, en hy kon onmiddellik weer sien; en hy het opgestaan en is gedoop.
“En nadat hy voedsel gebruik het, het hy weer sterk geword. En Saulus was 'n paar dae saam met die dissipels in Damaskus.
“En hy het dadelik Christus in die sinagoges verkondig, dat Hy die Seun van God is.
“En almal wat hom gehoor het, was verbaas en het gesê: Is hy nie die man wat in Jerusalem uitgeroei het die wat hierdie Naam aanroep, en hier gekom het met die doel om hulle geboeid na die owerpriesters te bring nie?
“Maar Saulus het al meer krag ontvang en die Jode wat in Damaskus woon, in die war gebring deur te bewys dat Hy, Jesus, die Christus is.
“En ná geruime tyd het die Jode beraadslaag om hom om te bring.
“En hulle plan het aan Saulus bekend geword. En hulle het die poorte dag en nag bewaak, dat hulle hom kon ombring; maar die dissipels het hom geneem en in die nag deur die muur neergelaat deur hom in 'n mandjie te laat afsak.
“En toe Saulus in Jerusalem aankom, het hy probeer om by die dissipels aan te sluit; maar almal was vir hom bang, omdat hulle nie geglo het dat hy 'n dissipel was nie.
“Maar Bárnabas het hom geneem en na die apostels gebring en hulle vertel hoe hy op die pad die Here gesien het en dat Hy met hom gespreek het, en hoe hy in Damaskus vrymoediglik in die Naam van Jesus gespreek het.
“En hy het saam met hulle in – en uitgegaan in Jerusalem en vrymoediglik gespreek in die Naam van die Here Jesus, en ook met die Griekssprekende Jode gepraat en geredetwis, maar hulle het probeer om hom dood te maak.” Hand 9:1-29

En Paulus is na sy Wedergeboorte gedoop. Mense mag nie gedoop word voordat hulle tot die geloof kom nie.

Die terroriste organisasies wat tans oor die wêreld heen, ook in Afrika, Christene vermoor, kan almal gered word. Christene vlug in hulle honderde duisende, selfs deur woestyne en oseane en baie sterf in die proses.

Hulle moet kies, soos wat almal sal moet kies om die Merk van die Dier te neem of nie te neem nie. Van oral stroom die berigte in dat nie een Christen ingegee het om die Islamitiese geloof te aanvaar.

In Suid-Afrika sal die Gelowiges hulself bymekaar moet maak en begin bid soos nog nooit tevore nie. Die soewereine Almagtige God (Yaweh) is magtiger as al die terroriste gesamnetlik!   – Sjibbolet

Die Bruidegom Kom!

“Dan sal die Koninkryk van die Hemele wees soos die tien maagde wat hulle lampe geneem en uitgegaan het om die Bruidegom te ontmoet.
          “En middernag was daar ‘n geroep:  Daar kom die Bruidegom; gaan uit, Hom tegemoet.” – Matt. 25:1-6.
          Die aandag word op Sy Wederkoms gevestig, nie as Verlosser nie, maar as Bruidegom: “Daar kom die Bruidegom!”
          Hy kom nie as Regter nie, ook nie as Krygsman van Armageddon nie, maar as Bruidegom.
          Christus kom as Juwelier na sy Juwele (Mal:3:17), om sy Oes in te haal (Matt. 13:30), as die Koopman vir sy Pêrels (Matt. 13:45), as Edelman vir sy Onderdane (Luk. 19:12), as die Herder van sy Skape (1 Pet. 5:4).
          Ja, natuurlik kom Hy as die Bevelvoerder vir die Slag van Armageddon, maar eers, kom hy as Bruidegom!
          Wees gewaarsku! Hy kom vir seker. Die tyd is reeds bepaal. Die skedules is reeds gedruk. Die Groot Dag is aan God bekend.
          Daar is egter ‘n verrassingselement: Die Bruid weet nie wanneer haar Bruidegom haar kom haal nie, juis daarom moet sy deurentyd gereed wees.
          Niks kan Sy koms verhoed nie. Die besluit oor sy Wederkoms is onomkeerbaar. Hy het dit belowe in sy Woord en Hy bly ‘n waarmaker van Sy beloftes.
          Geen verdraaiing van sy Woord kan die Wederkoms vertraag, stop of verander nie. Valse profete kan maar profeteer soos hulle wil, Hy kom inderdaad!
          Christus se Wederkoms is so seker as die integriteit van die Almagtige God!
          Vraag is:  Is jy gereed?- Sjibbbolet

Polities, maar nie Geestelik vry nie

 

Altesame  3 655 928 Blankes in Suid-Afrika het in die 2000-sensus aangedui dat hulle aan Christen-kerke behoort. Dit beteken natuurlik nie dat hulle wel kerk toe gaan nie.
            Bereken teen ‘n gemiddelde van 1 000 lidmate per gemeente, moet daar 3 655 Christen-gemeentes in die land wees. Dit beteken dat elke Sondag word sowat 7 000 preke in Blanke kerke gelewer. Dit is sowat 350 000 preke per jaar.
            Voeg hierby dat die 3 655 gemeentes een keer per week biduur het en ons het ‘n bykomende sowat 180 000 geloofsbyeenkomste per jaar, dus, altesame sowat
560 000 kerkbyeenkomste per jaar het.
            Wat word daar gepreek as die land lyk soos hy lyk en ons nie Herlewing ondervind nie, en die Kerk se stem nie gehoor word nie, en Christene nie ‘n verskil aan hulle gemeenskappe maak nie?
            Wat alle groeperinge betref, d.w.s. wit, Swart, Bruines en Asiër het 34 689 907 mense aangedui dat hulle aan Christen-kerke behoort.
            Aanvaar hierdie keer dat daar 2 000 lidmate per Christen-gemeente is. Dit is sowat 17 000 gemeentes, wat beteken daar word elke Sondag  sowat  34 000 preke landwyd in Suid-Afrika gelewer. Dit is 1 700 000 preke per jaar, plus die boodskappe van sowat 17 000 per week by bidure.
            Dan is daar nog die talryke boodskappe per week op radio en TV. Nogtans, die getal boodskappe wat per week, per maand, per jaar verkondig word,  maak feitlik geen verskil aan die land se situasie wat byvoorbeeld misdaad betref nie. Die lys van probleme is droewig lank.
            Dan is daar ook nog ‘n magdom boodskappe daagliks op TV en die radio.
            Wat sou die inhoud van al hierdie boodskappe wees dat daar so ‘n geringe uitwerking is? As die boodskappe nie ‘n beduidende verskil binne en buite die Kerk maak nie, dan vra dit nie kritiek nie, maar besliste diepteondersoeke.
            Moet die boodskappe nie dadelik stopgesit en vervang word met lering en gebed nie? Dis duidelik dat selfs die Kerk ten gronde gaan weens ‘n gebrek aan kennis.
            Ons kan nie aangaan soos ons aangaan nie, want ons belewe nie die vrug wat so broodnodig is nie. Die situasie versleg en dit word nie beter nie.
            Hoekom moet ons wag totdat ons van ellende krepeer?
            Talle Blanke gemeentes moes al hulle deure sluit. Ander moes saamsmelt en in sommige gevalle is kerkgeboue al verkoop. Dis duidelik dat honderde duisende Christene nie langer dienste bywoon nie en ‘n geldnood bedreig die voortbestaan van talle ander.
            In een geval moes ‘n gemeente van 1 500 lidmate by ‘n ander inskakel omdat hy nie langer geldelik die mas kon opkom nie. Dit is skrikwekkend.
            Dis of die statistiek ons onsself in ‘n spieël laat kyk, en mens sidder.
            Nogtans, kan die hele situasie wat die Kerk en die samelewing betref, omgekeer word. God se vermenigvuldende krag kan weer in werking gestel word.
            As ons dit nie geweet het en nie geglo het nie, sou ons nooit hierdie boodskap geskryf het nie.
            Die antwoord en oplossing lê in verootmoediging, ‘n algehele terugkeer na God en Sy insettinge wat ‘n magtige Herlewing tot gevolg sal hê.
            Waar begin ons? Ons begin daar waar elke getroue Christen ten spyte van wat ook al, steeds getrou die HERE dien. Dit begin by gebed en nogmaals gebed. Ons begin by Matt 18:20  “Want waar twee of drie in my Naam vergader, daar is Ek in hul midde.” Daar begin ons bid...”
            Ook sal ons, ons tonge moet muilband en dit soos ‘n skip se roer in die regte rigting moet stuur. Ons tonge het skindertonge geword. Ons weet meer van ander se sake as van ons eie. Ons bid nie vir mekaar nie en ons dra nie mekaar se laste nie omdat ons, ons eerste liefde verlaat het. Ons bemoedig nie mekaar nie en ons seën nie mekaar nie. In baie gevalle ken ons nie eers ons bure of ander in die straat nie.
            Verdeeldheid kom wyd voor weens die skindertonge. Wanneer mens van iemand skinder het dit ‘n binding in jou eie gees tot gevolg en jy beteken vir God, vir jouself en vir ander om jou absoluut niks.
            Weens hierdie binding in ons gees, raadpleeg ons ook nie vir God nie, maar dwaal ons in dwaasheid voort met eie mensgemaakte planne. Dawid sê in Ps. 33:10:  Die HERE vernietig die raad van die nasies. Hy verydel die gedagtes van die volke.
            In strofe 11 beklemtoon hy die feit dat alleen die raad van die HERE bestaan en dit bestaan vir ewig, en die gedagtes van Sy hart (nie ons harte) bestaan van geslag tot geslag.
            In trofe 12 is die antwoord: Welgeluksalig is die nasie wie se God die HERE is, die volk wat Hy vir Hom as erfdeel uitverkies het!
            En verder: Die HERE kyk van die Hemel af;  Hy sien al die mensekinders (al lewe sommige van ons asof dit nie die geval is nie). Uit Sy woonplek  aanskou Hy al die bewoners van die aarde, Hy wat die hart van hulle almal formeer, wat let op hulle werke! (En ons dink ons kan maar lewe soos ons wil).
            Ons is arm en beklaenswaardig omdat ons geestelik so arm en ellendig is.
            Dan kom sommige nog en gee God die skuld vir die toestand waarin ons is en hoor mens gereeld die vraag:  Waarom doen God nie iets nie?
            Intussen is dit ons wat iets moet doen. Ons kan die hele situasie omkeer.
            Die dissipels sê  vir Jesus: Die 5 000 man en hulle vroue en kinders is honger en ons het nie vir hulle kos nie en ons kan ook nie vir hulle kos gaan koop nie.
            En Hy antwoord:  Gee julle vir hulle iets om te eet!
            Die paar broodjies en vissies voed daardie dag al daardie mense en agterna word 12 mandjies brokstukke ook opgetel.
            As die dissipels bly staan het en gesê het: Waarom doen God nie iets nie, het niks gebeur nie.
            Toe hulle egter daardie paar treë na die eerste ry mense stap (geloof en vaste vertroue) en die bietjie kos begin uitdeel, toe kom God se vermenigvuldende krag in werking.
            Dit is wat ons nodig het. Ons moet ons tonge muilband en die negatiewe praatjies staak. Ons moet terugkeer na God se raad, God se gedagtes.  Ons moet ons verlamde knieë optel (voordat ons heeltemal inmekaar val) en sonder ophou begin bid, sonder ophou begin werk, want,  dis tyd dat ons weer God se vermenigvuldende krag in werking sien.  Hoe lank wil ons nog so sonder rigting voortploeter?
            Ons leef in ‘n land met allerlei politieke vryhede, maar ons is geestelik gebind. Voordat ons nie geestelik vrykom nie, kan God nie die honger, die pyn en die lyding oplos nie. Ons is vasgevang in ‘n bose kringloop waarin almal kla dat hulle armer word. Hoe lank moet dit nog so voortgaan?
            Dis tyd dat ons met durf en daad opstaan en sê: Genoeg is genoeg, nou gaan ons, ons na God keer! Vir die HERE sal ons sê: HERE, ons los U nie, nie voordat U ingryp nie.
            Dawid – gesalf as koning oor God se volk – was ook eens in ‘n benarde situasie in Ps. 142. Hy was die man wat die uitverkorenes van die HERE moes lei. Tog bevind hy homself in ‘n spelonk waarheen hy vir sy lewe moes vlug.
            Strofe 2: Hardop (!) roep hy tot God. Hardop (desperaat) smeek hy God vir hulp.
            Dawid het sy toevlug na die regte persoon geneem. Hoekom doen ons nie dieselfde nie?
            Strofe 2:  Hy stort sy klagte voor God uit. Hy maak sy nood aan God bekend.
            Dikwels wil ons met die predikant en met iemand anders oor ons probleme gaan praat.  Soms help dit, maar ons kan elke keer hulp kry wanneer ons (hardop en desperaat) na God roep.      
Strofe 3:  Sy gees versmag in hom, maar hy weet God ken sy pad vorentoe.
            Ja, God het ‘n plan vir elkeen van ons, maar ons leef so ver verwyderd van Hom dat ons die pad en die plan byster is – soos ook nou die geval is.
            Strofe 5:  Hier vind ons hoe dat Dawid in sy verlatenheid rondkyk of daar nie iemand is wat hom kan help nie. Tot sy verdriet ontdek hy dat niemand eers na hom vra nie.  Niemand stel blykbaar meer in hom belang nie.
            Sy enigste troos is dat God hom steeds liefhet en hom graag wil help.
            Strofe 6: In sy nood roep(!) hy weer tot God.  Dit was ‘n wanhoopskreet tot sy Skepper.  Dit was die kreet van ‘n man wat besef vir hom is die lewe verlore as God nie in guns aan hom dink nie.
            Strofe 7:  Hy smeek God om asseblief na hom te luister. Hy bely voor God dat hy swak is en homself nie kan help nie.
            Strofe 8:  God moet hom uitlei en guns aan hom bewys. Hy besef dat God hom uit sy toestand kan red en dat hy daardeur ook weer by sy mense guns gaan vind.
            Kom dan, kom ons maak soos Koning Dawid: Kom ons neem ons toevlug na God.  Hy wag vir ons! - Sjibbbolet

Red ons huwelike so…

DIE huwelik en die gesinslewe is die pilare van ‘n volk. Verkrummel hierdie pilare, kom ‘n volk tot ‘n val.
            Egskeidings het Suid-Afrika reeds aan flarde geruk. Twee uit elke drie huwelike einding in die skeihof.
            Baie soek na oplossings om ‘n einde te maak aan die egskeidings want hoe kan iemand in die huwelik trou aan mekaar beloof “totdat die dood ons skei,”  en dan hulle woord verbreek?
            Hulle belowe nie net trou aanmekaar nie, maar ook teenoor God, want elke huwelik bestaan uit drie persone:  Die man, die vrou en God self.
            Die huwelike is ‘n ewige verbond.  Geen mens durf dit verbeek nie. Nogtans is egskeidings ‘n alledaagse gebeurtenis.
            Die Bybel leer dat die volk ten gronde gaan weens ‘n gebrek aan kennis.  Inderdaad!
            Ten eerste besef die huwelikspare nie waaroor die huwelik werklik gaan nie, dat hulle nie net wedergeborenes moet wees nie, maar dat die Bybel ‘n lamp vir hulle voet is.  Sonder ‘n lamp struikel ‘n mens en val.
            In Gen. 2:23-24 sê God dat die man sy ouerhuis sal verlaat en sy vrou sal aankleef  “en hulle sal een vlees wees.”
            Die man is die hoof van sy vrou. 1 Kor. 11:3-4. Christus is die hoof van die man en die man is die hoof oor die vrou.
            Mans moet hulle vroue liefhê. Efes. 5:25.
            Hulle moet hulle vroue eer. 1 Pet. 3:7.
            Hulle moet beheer oor die gesinslewe uitvoer. 1 Tim. 3,12.
            Mans is die hoof van die gesinslewe.  Hulle moet volle verantwoordelikheid vir hulle gesinne neem, ook wat die besluitneming betref. Hulle ios die Priester van hulle huis.
            Dit beteken nie dat vroue geen seggenskap in die huwelik het nie, maar eerder dat hulle onder die sekuriteit van die man se gesag beskerm word.
            Dit is interessant om daarop te let dat mans beveel word om hulle vroue lief te hê.
            Dit is ‘n opofferende liefde wat vergelyk word met Christus se liefde vir die Kerk.  Omdat dit ‘n opdrag is, moet dit vir die man moontlik wees om sy vrou te wil liehê.
            As alle mans hierdie opdrag van God ter harte neem dan sal dit so ‘n rewolusie ontketen dat dit die einde van egskeidings sal beteken.
            En die vrou dan, watter rol moet sy vertolk?
            As ‘n man effektief sy rol as hoof van die gesinslewe moet vertolk, dat is dit noodsaaklik dat die vrou moet weet wat haar rol in die gesinslewe is.
            ‘n Man sonder ‘n vrou is nie ‘n waardige man nie.  Hy word eers ‘n volwaardige man die dag wanneer hy in die huwelik tree.  Hulle eenheid word bevestig deurdat hulle kinders voortbring.
            Vroue moet hulle aan hulle mans se gesag onderwerp. Efes. 5:22-24. As Eva haar aan Adam se gesag onderwerp het, sou hulle nie in die moeilikheid beland het nie.
            Wanneer mens na die struktuur van die Liggaam van Christus kyk, dan is dit goed om te besef dat die huwelik basies ‘n miniatuur patroon van God se orde is.
            Ons sien dat die Hemal ons tuiste is (Joh. 14:2) en dat God ons Vader is (Matt. 6:6).
            Jesus is ons “ouer” broer (Heb. 2:12) en ons word deur die wedergeboorte in die Familie van God ingebore )Jon. 3:3). Verder sien ons dat die gesinslewe die patroon van God openbaar. Efes. 3:14,15.
            Die skokkende werklikheid wat deur min van ons erken word, is dat die ganse wêreld nie antwoorde op een van sy grootste probleme het nie —  die inmekaar storting van die gesinslewe.
            Dit is nie toevallig nie.  Dit is ‘n skepping van die satan self want ook hy weet dat die gesinslewe die werklike hart van enige volk is.
            Dit is dus noodsaaklik dat die kerk hierdie ontsettende aanslag moet aanspreek en moet toesien dat die gesinne gesonde lering kry, want uiteindelik sal nie net die gesinslewe tot niet gaan nie, maar ook die Kerk.
            Wat is die rol van vaders?
            Abraham is ons groot voorbeeld in Gen. 18:17-19.  God het geen geheim daarvan gemaak waarom Hy Abraham verkies het nie. Die Bybel sê dit was omdat Abraham bereid was om sy kinders die weë van God te leer. Genesis 18 leer dat gesinslewe die basis van elke groot volk vorm.
            Vaders moet aan die gesin die Woord van God leer.  Deut. 4:9-10.
            Die Woord van God  moet die basis vorm van bespreking en leefwyse. Deut. 6:6-9.
            Onthou, daar was geen Sondagskool in die vroeë Kerk nie. Ongelukkig is dit vandag so dat ouers die rol van Christen-opvoeding aan die dagskole en Sondagskole oorgelaat word.
            Die Woord van die Here word nie langer by die huise – soos dit hoort – by die huisaltaar gelees en bespreek nie. Daar vind geen lering by die huis plaas nie. Vaders faal jammerlik in hulle rol as hoë priester van hulle gesinslewens.  Die gesin bid nie meer saam nie.
            Ons moet die Woord van God in ons harte “weglê” en in die harte van ons kinders. Deut. 11:18-21.
            Dawid wat aan Salomo lering gee, is ‘n voorbeeld van ‘n vader se verpligting. Spreuke 4:1-4.
            Die Nuwe Testament herbeklemtoon die beginsels van die Ou Testament. Efes. 6:4.
            Die vroeë Kerk  het godsdienbeoefening tuis gehad. Hand. 2:46; 5:42.
            Die Bybel leer duidelik dat dit die verantwoordelikheid en plig van vaders is om as geestelike leiers in hul huishoudings op te tree.
            Vandag is dit dit nie so nie. As daar dalk nog iets geesteliks in ‘n huis is, dan is dit moeders wat daardie rol probeer vertolk. Die mans versaak hulle opdrag, verantwoorde-likheid en verpligtinge.
            Dit is nie te laat nie.  Ons kan ons huwelike red.  Skakel saans die TV af.  Vat boeke, lees bespreek, onderrig.  Besef jou werklike rol as vader in die huis.
Wees ‘n man,  bely teenoor God, jou kinders en jou vrou dat jy hulle geestelike heil versaak het.  Hulle sal jou eer as held.  Studeer saam, bid saam.  Jou gesin se geestelike heil is belangriker as die kos en klere wat jy huis toe bring.
Christen-boekwinkels het talryke boeke en handleidings.  Skool jouself in die Woord van God.
Dit is God se wil dat jy die hoë priester in jou huis moet wees.
God se volgorde is:  Hyself, dat die Engele, dan die man, dan die vrou, die kinders, die diereryk,  die groente- en vrugteryk en dan die mineraleryk.
‘n Laer orde mag nie oor ‘n hoër orde heers nie, nogtans is daar die gevaar van rebellie. Ex. 4:24-25.  Hier was Moses se lewe in gevaar juis omdat sy vrou nie wou hê dat hulle seun besny word nie.  Dit was rebellie teen haar man en teen God.
Solank as wat die vrou haar onderwerp aan haar man is sy onder die beskerming van sy gesag.
Kyk in 1 Tim. 2:9 na vroue se kleredrag.  Vroue moet ‘n aanwins wees en weet wanneer om te praat.  1 Tim. 3:11.
Die ideale vrou is betroubaar (Spreuke 31:11), skeppend (13-14), let op haar tong (26),  gee om vir haar gesin (27) en sy ontvang eerbied van haar gesin (28,29).
As moeder baar sy kinders en gee aan hulle leiding (1 Tim. 5:14),  sy bring die kinders na Jesus (Mark. 10:13-16),  dra ‘n sterk geloof oor (11 Tim. 1:5;  3:15).
Let daarop dat  die leiding wat sy gee, is deur haar man se gesag aan haar gedelegeer.
En die kinders?
Hulle moet hulle ouers eer (Deut. 5:16  en Efes. 6:2), hulle moet gehoorsaam wees (Efes. 6:1),  hulle moet die Here dien terwyl hulle jonk is (Pred. 12:1) en die jongmanne moet sober en verantwoordelik wees (Tit. 2:6-8).
Mans, hê julle vroue lief.  Sy is nie uit ‘n been in sy kop gemaak sodat haar moet domineer nie, ook nie uit ‘n been in jou voet sodat sy jou slaaf moet wees nie, maar juis uit jou ribbebeen, naby jou hart, sodat haar lief sal hê en bemin, met deernis behandel. – Sjibbolet