Wys tans plasings met die etiket Ken God my gedagtes. Wys alle plasings
Wys tans plasings met die etiket Ken God my gedagtes. Wys alle plasings

Donderdag 15 Januarie 2015

‘n Tydige Boodskap



 
Ps 62:1-13: "Dit is net van God wat ek werklik rus verwag, dit is net Hy wat my red. Hy beskerm my en red my en bewaar my veilig sodat ek nie sal val nie, al struikel ek ook" (vs. 6-7).
 
In sy boek 'Hou Op Kwel en Begin Lewe'  laat die bekende skrywer, Dale Carnegie,'n vrou haar aangrypende verhaal vertel: "Gedurende die depressie, was my man se inkomste $18 per week. Ons het ons huis kwyt geraak en ons het die kruidenier geld geskuld. Ons het vyf kinders gehad. Ek het vir die bure gewas en gestryk en tweedehandse klere by die Heilsleër gekoop, wat ek vir my kinders reggemaak het. Een dag het die kruidenier, aan wie ons geld geskuld het, my elfjarige seuntjie van diefstal van 'n paar potlode beskuldig. My seuntjie het dit snikkende vir my kom vertel. Ek het geweet hy was onskuldig, maar hy is voor 'n klomp mense tot dief en leuenaar gemaak. Dit het my geknak. Verneder in my ellende en siek van kwelling, met geen hoop wat ek in die toekoms kon sien nie, het ek my vyfjarige dogtertjie na die slaapkamer toe geneem. Ek het al die openinge by die vensters en deur toegestop.
 
Daarna het ek die gasverwarmer oopgedraai, maar nie aangesteek nie. Ek het my dogtertjie geneem en met haar op die bed gaan lê. 'Kom ons twee slaap 'n bietjie voor die ander van die skool af kom,' het ek haar gerusgestel. Ek het my oë toegemaak en geluister hoe die gas uit die verwarmer blaas. Ek sal in my lewe nooit die reuk van daardie gas vergeet nie!
 
Skielik hoor ek musiek. Ek luister. Ek het vergeet om die radio in die voorkamer af te skakel. 'Laat hom maar speel,' dink ek. 'Dit maak tog nie nou meer saak nie'. Die musiek duur voort en teen my sin luister ek. Iemand begin sing: 'Wat 'n Vriend het ons in Jesus, Hy wat in ons plek wil staan; Wat 'n voorreg om gedurig tot Gods troon deur Hom te gaan! Hoe verbeur ons tog die vrede, ag, hoe dikwels ly ons smart, Net omdat ons nie ons node uitstort in Gods Vaderhart!'
 
Terwyl ek na die lied luister, besef ek watter tragiese fout ek begaan. Ek probeer my vreeslike stryd alleen stry. Ek moet al my node in Gods Vaderhart uitstort. Ek het opgespring, die gas toegedraai, die deur oopgemaak en die vensters oop geskuif. Die res van die dag het ek gehuil en gebid – nie vir hulp nie, maar om my hart in danksegging uit te stort. Ek het al God se seëninge in my lewe gesien! Ek het vyf lieflike, gesonde kinders. Ek het 'n man wat my en die kinders lief het. Ek is gesond. En ek het Hom geloof dat Hy my so wonderlik in my waansinnige daad gestuit het!
 
Ons het na 'n klein, ou skoolgeboutjie verhuis, wat ons teen $5 per maand kon huur. Ek het God eerlik gedank dat ons droog en warm kon slaap, 'n dak oor ons kop gehad het, elke dag kon eet. Toe begin dinge verbeter. My man het 'n beter werk gekry. Ek het 'n vaste werk gekry. My oudste seun het op 'n plaas werk gekry – hy moes wel soggens en saans 13 koeie met die hand melk! - maar hy het 'n inkomste gehad.
 
Vandag is my kinders groot en getroud. Almal het goeie werk. Ek het drie lieflike kleinkinders. As ek terugdink aan daardie verskriklike dag toe ek die gas oopgedraai het, dank ek God oor en oor dat Hy my betyds gekeer het. Wat sou ek gemis het, watter wonderlike jare sou ek verbeur het!"
 
Volg die lied se raad: Stort jou nood uit in God se vaderhart. Rus in Sy arms. "Die ewige God is 'n skuilplek, sy arms is altyd onder jou" (Deut.33:27). Ons hét 'n Vriend in Jesus en deur Hom het ons 'n Almagtige Vader. "Die dag as ek bang word, vertrou ek net op U. In God, wie se woord ek prys, in God stel ek my vertroue, ek is nie bang nie" (Ps.56:4).
 
GEBED: Here, vandag stort ek my nood in u Vaderhart uit. – Manie Colyn

Saterdag 10 Januarie 2015

Uit die mond van ‘n kind...




Joh 6:1-15: "Hier is 'n seuntjie met vyf garsbode en twee vissies; maar wat is dit vir so baie mense?Daarna het Jesus die brood geneem, God daarvoor gedank en dit uitgedeel aan die mense … " (vs. 8,10). Het jy al daaraan gedink, dat as die dissipels nie die eerste paar treë geneem het en in die geloof begin uitdeel het nie, het die wonderwerk straks nie plaasgevind nie.
 
Die uitgesproke ongelowige William Hone, skrywer, het op 'n dag 'n seuntjie met groot aandag sy Bybel sien lees. "Hoekom mors jy jou tyd met daardie nuttelose boek?" vra Hone. Die kind het kinderlik, beleefd geantwoord: "Dit is al wat my siek moeder kan troos, Meneer. Ek soek 'n deel wat ek vanaand vir haar kan lees as sy nie kan slaap nie." Diep geraak het William Hone besluit om self die Bybel te lees. Dit het tot sy Wedergeboorte gelei. Voor in sy Bybel het hy geskryf:

The proudest heart that ever beat,
hath been subdued in me;
The wildest will that ever rose,
To scorn thy cause or aid thy foes,
Is quelled, my God, by Thee.

Watter krag het 'n kind teenoor 'n wêreldwyse en geleerde man? Dit is nie 'n mens se eie krag of invloed wat 'n ander mens tot bekering kan bring nie. Dan sou net buitengewone mense vir die Here bruikbaar wees. Dit is Christus se eie krag wat deur sy Heilige Gees, deur die persoon wat Hy as sy instrument gebruik, werk om iemand se hart te bereik.

"Bewus van my swakheid, en met groot angs en huiwering, het ek na julle toe gekom. Die boodskap wat ek verkondig, het julle oortuig, nie deur geleerdheid of welsprekendheid nie, maar deur die kragtige werking van die Gees" (1Kor.2:3,4)

GEBED: Here, vandag is ek nie slim of sterk nie, maar ek wil vir U bruikbaar wees sodat U, met U krag deur my, kan werk om iemand te bereik.

God ken ons vir seker...


 


Ps 139:1-6: "U ken my gedagtes...U is met al my paaie goed bekend...Daar is nog nie 'n woord op my tong nie, of U, Here, weet wat dit gaan wees" (vs. 2,3,4).

“Treffend en vermanend,” was dr. Benjamin Jowette, sendeling en Hervormer, se antwoord toe 'n vrou vir hom vra: “Dr. Jowette, wat dink ú van God?” “Dít, liewe dame, dink ek is 'n onbelangrike vraag” het hy geantwoord. “Al wat tel, dink ék, is: Wát dink God van my?”

Dr. Jowette was gedeeltelik reg. Dit maak saak wat ons van God dink, want die mate van ontsag wat ons vir God het, bepaal hoe belangrik ons lewensgedrag vir ons is, omdat God dit sien en ons Hom wil tevrede stel. Wíl ons God behaag? Máák dit vir ons saak wat God van ons dink? As ons min ontsag vir God het, traak dit ons nie eintlik hoe ons voor Hom lewe nie.

Van 'n paar mense in die Bybel lees ons wat God se opinie oor hulle was. Vir die rykman, in Jesus se gelykenis van Lasarus en die Rykman, het God gesê: "Jou dwaas" (Luk. 12:20). Oor Dawid het God gesê: "'n Man na my hart" (Hand. 13:22). Vir Simon van Samaria het Petrus gesê: "Jou hart is nie reg voor God nie" (Hand. 8:22). Oor God se beoordeling van Jesus, skryf Petrus vir ons van sy ervaring op die berg van verheerliking: "...met ons eie oë het ons Hom in al sy majesteit gesien. Hy het van God die Vader eer en heerlikheid ontvang toe die Allerhoogste Majesteit gesê het: 'Dit is my Seun oor wie Ek My verheug.'" (2 Pet. 1:17). Dit is hierdie behae wat God in Christus gehad het, wat in ons guns tel, want as ons in Jesus as Verlosser vertrou, word Sy verdienste op ons rekening geplaas.

GEBED: Here, vandag wil ek U plesier met my lewe.