Die blinde skrywer van geestelike liedere, Fanny Cosby, het meer as duisend liedere komponeer. Twee van haar grootste werke is: “Aan God al die Glorie” en “Blye Versekering, Jesus is myn.”
Sy is in die Putnam Graafskap naby New York op 24 Maart 1820 gebore. Haar familie was Presbiteriaans. Toe sy ses weke oud was het sy ‘n ooginfeksie opgedoen. Weens verkeerde behandeling was sy vir die res van haar lewe blind. Die behandeling was toegepas deur ‘n man wat hom as ‘n dokter voorgedoen het.
In daardie selfde jaar is haar pappa oorlede. Haar mamma en ouma het haar grootgemaak.
Fanny Cosby is by ‘n skool vir blindes toegelaat. Daar is bewys dat sy ontsettende geheue en intelligensie vlakke openbaar, ook dat sy buitengewoon musikaal is.
Na skool is sy met Alexander van Alstyne, getroud. Hy was ook blind en ‘n onderwyser by haar skool.
In die 1840’s was Fanny nie by ‘n kerk betrokke nie. Sy is Wedergebore tydens ‘n konferensie van die Chelsea Metodiste Kerk in New York. Sy was dadelik aangetrokke tot die werk wat die gemeente op die grense van die samelewing verrig het.
In die 1960’s het die komponis en uitgewer, William B. Bradbury, Fanny aangemoedig om geestelike lirieke te skryf. Uiteindelik skryf sy ses na sewe liedere per dag, liedere wat by menige Evangelistiese veldtogte en dienste reg deur die VSA en Brittanje gesing is.
In 1869 was Fanny geïnspireer om die lied “Rescue the Perishing” (Red wat verlore gaan) te skryf. Sy het dit geskryf net nadat sy mans besoek het wat by ‘n sending in New York tuis was. Sy was bekommerd oor hul geestelike welsyn. Sy het by hulle gepleit dat as daar van hulle was wat afgedwaal het van hul moeders en hul moeders se geestelike lering, dan moet hulle haar asseblief na die diens kom spreek.
‘n Jongman het na Fanny gekom en gesê hy sou so graag eendag sy moeder in die Hemel wil ontmoet, maar na aanleiding van sy lewensstyl het hy gemeen dit sou nie moontlik wees nie.
Die jongman het ten aanskoue van almal wat daar was Jesus, as sy Redder en Saligmaker aangeneem.
Daarna aand op pad na haar huis het die blinde Fanny die lied “Red wat verlore gaan” geskryf.
Die boodskap van die lied is: Red, gee om, pluk weg, ween, hef op en vertel. Ons moet betrokke raak by ongereddes om hulle vir Jesus wen.
Terwyl mense dit liefde en genade van Christus verwerp of miskyk, staan Hy steeds met oop arms vir hulle en wag. Ons verpligting is om vir hulle aan te hou met bid en by hulle te pleit. Ons durf nie moed of hoop verloor nie want die Heilige Gees werk saam met ons, om die ongereddes na Jesus te bring.
Ons moet soos Jesus die ongeredde onvoorwaardelik liefhê ongeag sy of haar reaksie.
Dit is ons plig om siele vir die Koninkryk te wen. gerwe in. Wees geduldig, moenie die Heilige Gees probeer vooruit loop nie. Mens druk nie die vrugte aan ‘n boom ryp nie.
Die lied herinner ons ook om altyd daar te wees vir iemand. Skrywer het gesien hoe vier sakkies skorsies by armes afgelaai word. Later die middag toe speel die kinders krieket met die skorsies.
Maar hulle en hul ouers bly ongered. Mens kyk jou nie vas teen skorsies nie. Kyk verby die skorsies en bid en pleit vir die siele agter die skorsies. Jesus se genade is genoeg om hulle almal te red.
Kyk nou weer na die woorde van die besondere lied:
RED WAT VERLORE GAAN,
SOEK DIE WAT STERWE,
RUK HUL ONTFERMEND
UIT SONDE EN DOOD!
WEEN OOR DIE DWALENDES,
RIG OP WAT STRUIKEL,
BRING HUL DIE LIEFDE
VAN JESUS SO GROOT!
KOOR:
RED WAT VERLORE GAAN,
SOEK DIE WAT STERWE!
JESUS IS LIEFDEVOL,
JESUS KAN RED.
2. HOE HY GEMINAG WORD,
IMMER NOG WAG HY,
WAG OM BOETVAARDIGES
LEWE TE GEE;
PLEIT MET HUL VRIENDELIK,
PLEIT NOGMAALS DRINGEND:
ELKEEN WAT GLO,
VIND VERGEWING EN VREE.
3. DIEP IN DIE HEIDENHART,
PROOI VAN DIE BOSE,
SKUIL DAAR 'N BEELD
WAT GENA KAN HERSTEL
ONDER GOD’S LIEFDEHAND
TRIL DAAR WEER SNARE
LEWE DIE SIEL
OP DIE HEER SE BEVEL.
4. RED WAT VERLORE GAAN,
JESUS VERWAG DIT,
KRAG TOT DIE WERK
SAL GODS GEES U VERLEEN;
LEI NA DIE NOUE WEG
ALMAL GEDULDIG,
JUIS OOR VERDWAALDES
HET JESUS GEWEEN.
