Lewe tot eer van die Here

So halfpad tussen Kestell en Harrismith het ‘n boer hierdie reuse bord langs sy heinindraad aangebring Dit laat mens ook dink aan die predikant

wat by ‘n begrafnis die oorledene soveel lof toegswaai het, dat die vrou aan haar seuntjie in die kerkbank gestamp het en vir hom gesê het:“Gaan

kyk vir my in daai kis of dit jou pa is. Ons is allig by die verkeerde begrafnis.” Dan die Boodskap: Daar is werk om te doen, baie werk…

Jona se verhaal is die verhaal van elke gelowige, want ook ons het ‘n soortgelyke opdrag as Jona ontvang: dat ons die Evangelie moet verkondig.

            Jona se opdrag was: Maak jou klaar, gaan na die groot stad Ninevé, en spreek daarteen, want hulle boosheid het opgestyg voor My aangesig.”

            Daar is drie werkwoorde in die opdrag:

·       Maak jou klaar – dit beteken, ons kan nie onbepaald in die kerkbanke sit en na preke luister nie, al is die preke ook hoe interessant.

·       Gaan – dit beteken, daar is ‘n wêreld daarbuite waarheen ons moet gaan.

·       Spreek – wat beteken dat ons mondelinge getuies moet wees, ja, dat ons selfs moet profeteer.



Die woord “maar” is seker die mees besonderse woord in die hele verhaal, Strofe 3 begin met “Maar Jona het hom klaargemaak om na Tarsus te gaan…

En verderaan verskyn die woord “maar” weer ‘n keer: Maar die Vader het ‘n sterk wind…

Wanneer ons na die 3e hoofstuk gaan, vind ons ‘n parallel wat betref Jona se latere     gehoorsaamheid: Toe maak Jona hom klaar en gaan na Ninevé… en verder:  En die manne van Ninevé het geglo…

Met ander woorde, toe Jona “maar” gesê het, het die Vader ook sy eie “maar” gereed gehad. Toe Jona egter “ja” sê, was die Vader gereed met Sy eie “ja” en toe stroom die seëninge.

            Die derde strofe van hoofstuk 1 leer aan ons die eerste beginsel wat betref die werking van God se voorsienigheid in menslike ongehoorsaamheid.

            Dit word uitgebeeld in die herhaling van die woord  “af”. Jona het “afgegaan” na Jafo en in ‘n skip geklim. Toe die storm opkom het hy na die onderste dele van die skip “afgeklim”.

Om af te gaan, na onder te gaan en selfs onder te gaan, is eenvoudig die onvermydelike pad wat almal loop wat van die Here God af wegvlug. Hierdie afganery is ‘n reël waarvolgens God in gevalle van ongehoorsaamheid optree.

Nog ‘n reël oor die voorsienigheid van God vind ons op humoristiese wyse daarin dat Jona, toe hy by die skip kom, sy eie reisgeld moes betaal. Maar hy het nooit by Taris uitgekom nie. Hy is lank voor daardie tyd oorboord gegooi. Hy is ook nooit die ongebruikte deel van sy reiskaartjie terufgbetaal nie.

Hier sien ons ‘n groot beginsel in werking: Wanneer mens van God af wegvlug dan kom jy nooit uit waarheen jy vlug nie en jy betaal al jou rekenings self.

Maar wanneer mens God se weg volg, bereik jy elke keer jou bestemming en die Here God betaal die rekeninge.

Mens kan nie nalaat om op hierdie punt die Amerikaanse prediker Bob Mumford aan te haal nie. Hy het gese: “God puts you into a fix to fix you, but if you fix the fix before you’re fixed, He has to fix another fix to fix you!”

Jona, maar ook ons, is beslis ‘n illustrasie van Mumford se woorde.

Onthou jy die verhaal van Moses in die mandjie? As sy moeder aan hom vasgeklou het, was hy ook vermoor.

Kort daarna word sy Moses se pleegmoeder, maar, nie voordat Farao se dogter Moses ontdek en aan sy sussie Miriam sê: “Ek sal jou loon betaal nie.”

Moses se moeder het gekry wat sy die graagste wou hê en God het boonop die loon, die koste om die kindjie Moses groot te maak, betaal!

Maar Jona was op pad weg van God af, buite God se Wil, en hy moes sy eie kostes betaal

            As mens dus van God af wegbeweeg sal jy nooit jou bestemming bereik nie en jy gaan elke keer self die kostes moet betaal.

As die pad wat jy bewandel egter God se pad is, dan het jy boonop ‘n waarborg dat jy beslis jou bestemming sal bereik en God sal die kostes betaal,

Dit is die les wat God aan Jona begin leer het toe Jona aanboord van die skip gegaan het. God het op ‘n bonatuurlik wyse ingetree om dit wat Hy in die eerste plek gedoen wou gehad het, wel te laat plaasvind.

Laat ons almal maar die les hieruit leer: God sal Sy doelwitte bereik, selfs al is ons ongehoorsaam. Hy kan dit doen deur oordele oor ons te laat kom weens ons ongehoorsaamheid, of Hy kan dit doen deur middel van seëninge weens ons gehoorsaamheid. Maar optree, gaan Hy optree.

Wanneer God praat moet ons luister. Selfs Saulus moes op ‘n traumatiese wyse sy les leer toe hy nie wou luister nie. Dit is ook die rede waarom hierdie boodskap geskryf is:  Omdat ons luister en gehoor gee aan ons opdrag!

As God verlang dat ons ‘n besondere taak moet verrig, dan het ons nie ‘n keuse nie. So is die opdrag aan al die kinders van God om die Evangelie van Jesus Christus reg oor die wêreld uit dra, siele in te bering, hulle te doop, hulle te leer.

“Want ons is medewerkers van God; die akker van God, die gebou van God is julle.” 1 Kor 3:9

Totdat hierdie opdrag vervul is, sal diegene wat nie die opdrag uitvoer nie, van probleem tot probleem lewe en ‘n onsekere bestaan voer.

Jy het geen professionele opleiding nodig om jou getuienis uit te dra nie, en jy mag nie weier om dit uit te dra nie.

Jesus sê self: As julle My voor die mense bely, dan sal Ek julle voor die Vader bely. Bely ons dus nie Jesus Christus voor die mense nie, dan bely Hy ons nie voor die Vader nie, met die geval dat ons onsself beroof  van seëninge. – Sjibbolet

Oor Vrees en Benoudheid...

God se Genade en Liefde het geen perke nie. God kan in ‘n oomblik doen wat ek en jy nie in ‘n leeftyd kan vermag nie.

            Ons leserstal beloop reeds meer as 1 miljoen. Daar is bykomend hiertoe ook ‘n persoonlike poslys. Ons ontvang daarom ook gereeld pos vanoor ‘n wye spektrum.

            Wat opval van die jongste pos is mense se vrees en benoudheid of hulle gereed is vir die koms van Jesus.

            Hulle getuig dat hulle gered is, maar die snel veranderde wêreld met al sy wreedhede, ontstel hulle, maak hulle bang. Christene word in 50 lande in die wêreld brutaal en toenemend vervolg, vermoor.

            Daar is tans oorlog in 67 lande van die wêreld.

            Christene moet kies: Christus of Allah. Kies hulle Christus word hulle koppe wreed in die strate afgekap, word hulle aan die brand gesteek, summier doodgeskiet, in staalhokke verdrink.

            Sommige is nie so seker of hulle die durf het om Christus te kies en onthoof te word nie.

            Tydens berading is dit duidelik dat die “doodsheid” in hul kerke ‘n groot rol in hul vrese speel. Hulle is Christene maar hulle sien en beleef God nie in aksie nie.

Die groot onbeantwoorde vraag is: “Waar is God?” en “Is ons nie reeds verwerp nie?” “Waar is die Liefde?”

            Hulle sê hulle is jare lank al Christene, maar hoe weet hulle of hulle steeds Christene is? Sommige word deur spoke uit die verlede getreiter, voordat hulle gered is en ook nadat hulle gered is.

            Daar was die keer toe die HERE gesê het beweeg na links en (soos Jona) in ongehoorsaamheid het hulle regs beweeg. “Daarop kom die skeepskaptein na Jona waar hy onder in die boot slaap, en sê vir hom: Wat makeer jou dat jy so vas slaap? Staan op, roep tot jou God! Miskien sal dié God aan ons dink, sodat ons nie vergaan nie.” Jona 1:6

            Jy hoef nie via ‘n vis se ingewande weer by Lewe uit te kom nie. Staan op en roep tot God!

            Hulle weet van die profesie van die groot afval in die Laaste Dae en hulle wonder of hulle nie straks deel daarvan is nie. Hulle geestelike lewens het ‘n lewelose ritueel geword. Die boosheid mors met sommige Christene se gedagtes. Nogtans, die HERE sê Hy verstaan die “versinsel van die gedagtes.” 1 Kron 28:9

            Teleurstelling en hartseer, gemeng met vrees en benoudheid, loop diep. Baie is ongelukkig oor “verkeerde dinge”  in gemeentes. Sommige het reeds hul gemeentes verlaat, ander beplan om dit te doen.

            Die kerk se stilswye oor die onheil en afval, laat hulle wonder waar hul kerke staan wat betref die gereedheid vir die Wegraping.

            Hulle sê dat terwyl die Lig die Duisternis moet verdryf, is die Duisternis besig om die Lig te verdryf.

Met Habakuk het dit ook so gegaan. Lees Habakuk 1:1-17. Dis sulke briewe wat die moedelose Christene skryf. Sommige het selfs in berou na sterk drank begin gryp.

“Toe antwoord die HERE my en sê: Skryf die gesig op en graveer dit op tafels, sodat hulle dit in die verbygaan kan lees. (soos ons dit elke dag in die media sien en lees)

“Want die gesig sal nog duur tot op die vasgestelde tyd; maar dit spoed na die einde en sal nie teleurstel nie. As dit mag vertoef, wag daarop; want alte seker sal dit kom en nie versuim nie:

“Kyk, sy siel is opgeblase in hom en nie reg nie. Maar die regverdige, deur sy geloof sal hy lewe.

“En bowendien, die wyn is 'n bedrieër, 'n trotse man is onbestendig: hy wat sy keel wyd oopmaak soos die doderyk, en soos die dood is hy, so onversadelik – hy vergader vir homself al die nasies en maak vir hom al die volke bymekaar.” Hab 2:2-5

Die benoudheid duur nog ‘n rukkie voort, maar Habakuk skop vas: “Alhoewel die vyeboom nie sal bloei en aan die wingerdstokke geen vrug sal wees nie, die drag van die olyfboom sal teleurstel en die saailande geen voedsel oplewer nie, die kleinvee uit die kraal verdwyn en geen beeste in die stalle sal wees nie – nogtans sal ek jubel in die HERE, ek sal juig in die God van my heil.

In Karoo-taal sou hy gesê het: Al is alles in sy kanon, nogtans jubel ek in die HERE

“Die HERE, Here is my sterkte, en Hy maak my voete soos dié van herte, en Hy laat my tree op my hoogtes.” Hab 3:17-19

            Die vervolging van Christene reg oor die wêreld duur toenemend voort. Berigte hieroor in die media wakker die vrese aan.

Dit is nou 60 jaar dat Geopende Deure vervolgde Christene reg oor die wêreld ondersteun.

            Die organisasie steun honderde duisende Christene wat weens hul geloof in Jesus Christus vervolg word. Dit is ‘n reddingsboei vir talryke elke jaar. Die organisasie verskaf kos, medikasie, trauma hulp, veilige huisvesting en skole, asook geestelike ondersteuning deur Christelike lektuur, opleiding, ens.

           Die Britse regering beskou Godsdiensvryheid as ‘n prioriteit en hanteer dit as deel van Menseregte. 

            Christene is slagoffers van geweld weens hulle geloof. Hulle word doodgemaak, in tronke toegesluit of wreed aangerand. In Sirië en Irak gee Geopende Deure kos aan 24 000 gesinne wat moes vlug weens vervolging.

            In Noord Korea sit tussen 50 000 tot 70 000 Christene in tronke weens hulle geloof.

            Dis of die satan in ‘n wedloop teen die Wederkoms gerig is… sy allerlaaste kans om te vernietig.

            “En daar sal tekens wees aan son en maan en sterre, en op die aarde benoudheid van nasies in hulle radeloosheid, wanneer see en branders dreun,

en mense se harte beswyk van vrees en verwagting van die dinge wat oor die wêreld kom. Want die kragte van die hemele sal geskud word.” Luk 21:25-26

            Hou in gedagte… ons het die satan se koninkryk verlaat en oorgeloop na Christus se koninkryk. Van daardie oomblik af is ons ‘n gevaar vir die satan want ons getuig en beroof hom van al hoe meer mense. En dis ons roeping.

            Die Christendom is die grootste en steeds groeiende godsdiens op aarde. Die satan kan ons nooit weer terugwen na sy koninkryk toe nie, maar hy doen alles in sy vermoë om ons te keer om sy koninkryk enige skade te berokken.

            As mens ‘n binding in jou gees het weens een of ander sonde of geheim of onvergewensgesindheid, , is ons magteloos. ‘n Rusie kan dit ook veroorsaak.

            As geestelike doodsheid in ons lewens inkom, veroorsaak dit ook ‘n binding in ons gees. Dit lei tot allerlei vrese en twyfel.

            Dan word mens ook vatbaar vir leuens van die satan. Hy word in Joh 8:44 beskryf as “’n mensemoordenaar van die begin af”. Verder: “In hom is daar geen waarheid nie… hy is die vader van die leuens.”

            Dis hy wat vertwyfeling by Christene bring oor hul geloofsekerheid.

            “Maar die Gees sê uitdruklik dat in die laaste tye sommige van die geloof afvallig sal word en verleidende geeste en leringe van duiwels sal aanhang deur die geveinsdheid van leuenaars wat gebrandmerk is in hulle eie gewete, wat verbied om te trou en gebied dat die mense hulle moet onthou van voedsel wat God geskape het om met danksegging gebruik te word deur die gelowiges en die wat die waarheid ken.

            “Want alles wat deur God geskape is, is goed, en niks is verwerplik as dit met danksegging ontvang word nie; want dit word geheilig deur die woord van God en die gebed.” 1 Tim 4:1-5

            Sommige Christene loop al baie, baie jare met ‘n las van ‘n optrede wat hulle aangevang het en verkeerd gedoen het, suiwer uit onkunde. Hulle was te jonk om die fout te besef. Nou wonder hulle: Wat gaan Jesus sê?

            Daar is geskeides wat vrees of hulle gaan agterbly. Of hulle vrees dat wanneer hulle voor die Groot Wit Troon staan, Jesus mag vra: En war is jou maat?

            Duisende aangenome kinders soek na hul biologiese ouers, vind hulle, maar hul ouers verwerp hulle omdat hulle nooit vir hul troumaats, hul kinders en familie van so ‘n kindjie vertel het nie. Hulle dien die HERE al jare lank, maar nou wonder hulle sal hulle saamgaan met die Wegraping... want die skuld laai op en die kommer oor wat Jesus sal sê.

            Daar is dinge wat sommige jare gelede gedoen het wat niemand van weet nie, maar nou vrees hulle die Wegraping want hulle besef, al het niemand geweet nie, is die dag hier wat almal sal weet. In die Hemel is niks verberg nie.

            Christene se kennis oor die Genade en Liefde van God, skiet ver te kort.

            Die Heilige Gees waarsku, maar hyself sal nooit vir ons lieg en vertwyfeling saai nie.  “Want God het ons nie 'n gees van vreesagtigheid gegee nie, maar van krag en liefde en selfbeheersing.” 2 Tim 1:7

            Kyk wat sê Jesus oor my en jou: “En moenie vrees vir die wat die liggaam doodmaak, maar die siel nie kan doodmaak nie; maar vrees Hom liewer wat die siel sowel as die liggaam kan verderwe in die hel.

            Vroue wat aborsies laat doen het, vrees wat hulle gaan doen as hulle wel die Hemel haal en hul geaborteerde kinders daar moet ontmoet en weet dat almal dan van die geheime aborsie sal wees. Vroue word rasend van vrees. Sommige huil onbedaarlik.

            “Word twee mossies nie vir 'n stuiwer verkoop nie? En nie een van hulle sal op die aarde val sonder julle Vader nie.

            “En van julle is selfs die hare van die hoof almal getel.

            “Wees dan nie bevrees nie: julle is meer werd as baie mossies.” Matt 10:28-31

Mense kan mekaar se liggame doodmaak, maar nooit mekaar se siele nie. Net God self kan ‘n siel uitwis. Mens dink hier aan al die aborsies in die wêreld... Miljoene babas wag in die Hemel op hul moeders se dag van afrekening, maar selfs in hierdie geval kan God se liefde en genade red.

Die HERE sê ook: “Wees getrou tot die dood toe, en Ek sal jou die kroon van die lewe gee.” Opb 2:10

Wanneer al hierdie dinge gebeur, sê die HERE: “En dan sal hulle die Seun van die mens sien kom in 'n wolk, met groot krag en heerlikheid.

“En as hierdie dinge begin gebeur, kyk dan na bo en hef julle hoofde op, omdat julle verlossing naby is.” Luk 21:27-28 – Sjibbolet

Bewandel weer die Goeie Weg

‘Vra na die Ou Paaie...’

“So spreek die HERE: Staan op die weë, en kyk en vra na die ou paaie, waar

tog die goeie weg is, en wandel daarin; en julle sal rus vind vir julle siel.

Maar hulle het gesê: Ons wil daarin nie wandel nie.” Jer 6:16


Daar is heelwat lesse in die Ou Testament vir Christene: “Want alles wat tevore geskrywe is, is tot ons lering tevore geskrywe, sodat ons deur lydsaamheid en bemoediging van die Skrifte hoop kan hê.” Rom 15:4

            Asook: “Maar al hierdie dinge het hulle oorgekom as voorbeelde en is opgeskrywe as 'n waarskuwing aan ons op wie die eindes van die eeue gekom het.” 1 Kor 10:11

            Een so ‘n les speel af in die tyd van Jeremia, ‘n tyd van sosiale onrus. Die Israelse volke was besig om in verskeie rigtings te trek.

            Die HERE wou hulle rus vir hulle siele bied: “So spreek die HERE: Staan op die weë, en kyk en vra na die ou paaie, waar tog die goeie weg is, en wandel daarin; en julle sal rus vind vir julle siel. Maar hulle het gesê: Ons wil daarin nie wandel nie.” Jer 6:16

            Hulle was soos reisigers wat die pad byster geraak het en die HERE het hulle teruggeroep na die regte pad: “... vra na die ou paaie, waar is tog die goeie weg.” Daar is vele paaie wat mens kan volg, maar vra na die ou paaie.

            Die ou pad is gewoonlik die beste pad. Dis beslis die geval hier. Nie alle paaie is die Goeie Weg nie. In hierdie geval het die ou pad gelei terug na die Wet van Moses. Jer 7:22-24

            Jesus  Christus pleit weer vandag: “Stry hard om in te gaan deur die nou poort, want baie, sê Ek vir julle, sal probeer om in te gaan en sal nie in staat wees nie.” Luk 13-24

            Die poort is nou. Daar is net een pad na die Vader:  “Jesus antwoord hom: Ek is die weg en die waarheid en die lewe; niemand kom na die Vader behalwe deur My nie.” Joh 14:6

            Jesus sê ook: “En die saligheid is in niemand anders nie, want daar is ook geen ander naam onder die Hemel wat onder die mense gegee is, waardeur ons gered moet word nie.” Hand 4:12

            Daar is ook ‘n breë poort: “Gaan in deur die nou poort, want breed is die poort en wyd is die pad wat na die verderf lei, en daar is baie wat daardeur ingaan. Want die poort is nou en die pad is smal wat na die lewe lei, en daar is min wat dit vind. Matt 7:13-14

            Die breë pad egter lei na die verderf, na selfvernietiging.

            Jesus Christus sê egter die nou poort is die een om deur te gaan na die Ewige Lewe: “Kom na My toe, almal wat vermoeid en belas is, en Ek sal julle rus gee. Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus vind vir julle siele;  want my juk is sag en my las is lig.” Matt 11:28-30

            Die woorde van Jesus Christus is relatief “oud” gemeet aan vandag se standaarde.

Wat Israel destyds oorgekom het, is presies waarin ons, ons vandag in bevind, aldus Jer 18:15 “Nogtans het my volk My vergeet, hulle laat rook opgaan vir die nietige afgode; dié het hulle laat struikel op al hul weë, op die ou paaie, om te loop op sypaaie, 'n ongemaakte pad; (en erger nog) Om hulle  land te maak 'n voorwerp van verbasing, van bespotting vir ewig. Elkeen wat daar verbytrek, sal hom verbaas en sy hoof skud.”

            Ons gewone vleisbraai het rookafgode geword. Dis ons gereelde bymekaarkomplek, pleks van my die Huisaltare. Die Huisaltare bestaan haas nie meer in SA nie. Christus word nie by die rookaltare verhoog nie. Keer terug na die Ou Paaie en bewandel weer die Goeie Weg. – Sjibbolet

Betekenis van Sjibbolet

Sjibbolet is ‘n soort taalkundige wagwoord: ‘n Wyse van spreke (‘n uitspraak of die gebruik van ‘n betrokke uitdrukking) wat mens as lid van jou groep identifiseer. Die doel van die woord is eksklusief sowel as inklusief: ‘n Persoon wie se wyse van spraak ‘n sjibbolet skend is geïdentifiseer as ‘n buitestander en is dus uitgesluit van die groep. (Hierdie fenomeen is deel van die spreekwoord “Moenie iemand op sy baadjie takseer nie” – ‘n neiging oënskynlik verskans in menslike erkenning, en die gebruikstaal om sosiale groepe te onderskei).

Die begrip van die wagwoord is aangeteken in Rigters. Die word sjibbolet is ‘n oud-volkere Hebreeuse dialek wat beteken “oor of graankorrel” en sommige meen ook dat dit “waterstroom” beteken het. Sommige spreek dit uit met die “sj” en andere bloot met die “s”.

Die woord sjibbolet word die eerste keer gebruik in Rigters 12:4-6 “Daarop versamel Jefta al die manne van Gílead om teen Efraim te veg; en die manne van Gílead het Efraim verslaan, omdat hulle gesê het: Julle, Gileadiete, is vlugtelinge van Efraim, in die midde van Efraim en Manasse.

“En Gílead het die Efraimiete van die Jordaan-driwwe afgesny; en as die vlugtelinge van Efraim sê: Ek wil deurgaan –  dan vra die manne van Gílead vir hom: Is jy 'n Efraimiet? As hy sê: Nee, dan vra hulle hom: Sê bietjie: Sjibbolet! En as hy sê: Sibbolet! en nie ag gee om dit reg uit te spreek nie, dan gryp hulle hom en maak hom by die Jordaan-driwwe dood. So het daar dan in dié tyd van Efraim twee en veertig duisend man geval.” – Prof. S. Kemmer, Rice Universiteit, VSA.

Die enigste voorwaarde....

As ons Hom getrou dien…

Dr. H. A. Ironside van Stockton, Kalifornië preek een keer oor Christus se Wederkoms.

            Hy vertel, in sy slotgebed dank hy die HERE oor die vooruitsig van die Here Jesus se Wederkoms. Hy bid: "Kom, ja, kom gou Here Jesus!"

Hy word bewus van 'n vrou wat opstaan en haastig uit die kerk uitstap.

Na hy die diens afgesluit het, het hy na die uitgang gegaan om soos gewoonlik die kerkgangers by die deur te groet.

‘n Vrou dam hom by:  "Hoe durf jy so 'n gebed bid - Kom Here Jesus? Ek wil nie hê Hy moet kom nie! Dit sal al my planne verongeluk! Hoe durf jy so bid?"

Hy antwoord haar: "My liewe mens, Jesus kom weer of jy daarvan hou of nie. As jy Hom ken en lief is vir Hom, sal jy Hom met bludskap verwag.”

Jesus het altyd oor Sy Wederkoms gepraat as iets baie goeds wat met ons gaan gebeur. Al die ellende en geweld en swaarkry wat hierdie lewe so moeilik maak, sal verby wees.

Kyk wat belowe die HERE nog: “Gewis, Sy heil (redding) is naby die (let op) wat Hom vrees (dien), sodat heerlikheid in ons land kan woon.

Goedertierenheid en trou ontmoet mekaar; geregtigheid en vrede kus mekaar.

Trou spruit uit die aarde en geregtigheid kyk uit die Hemel neer.

Ook gee die HERE die goeie, en ons land lewer sy opbrings.

Geregtigheid gaan voor Hom uit, en dit let op die weg van sy voetstappe.” Ps 86:10-14.

Die voorwaarde? Vir diegene wat Hom dien! Dien die HERE voluit en bemoedig andder om dit ook te doen.

En verder: “Want berge mag wyk en heuwels wankel, maar My goedertierenheid sal van jou nie wyk en My vredeverbond nie wankel nie, sê die HERE, jou Ontfermer.” Jes 54:10

Vir ons wat Hom verwag, sal Hy nie kom soos ‘n dief in die nag nie. Ons wag vir Hom met lampe wat oorloop van die olie.

As ons Hom getrou dien, kan ons ook verwag dat die situasie in die land sal omkeer. – Sjibbolet

Ewige Rots, geklief vir my… en jou

Augustus Toplady is in 1740 in Engeland gebore. Sy pa was lid van die Koninklike Vloot en is kort na Augustus se geboorte oorlede. Augustus se ma moes hom alleen grootmaak.

Augustus het grootgeword en ‘n toenemende belangstelling in godsdiens getoon. Hy het geestelike joernale begin skryf en ‘n mooi lewe gelei.

Toe hy 15 jaar oud was het hy ‘n Metodiste Herlewing in Ierland bygewoon en so nabye ontmoeting met die HERE gehad dat hy besluit het om predikant te word.

Hy sou ‘n Metodiste prediker word omdat hy tydens ‘n Metodiste diens tot bekering gekom het. Nadat hy op universiteit egter die 39 artikels van die Church of England (Anglikaanse Kerk) bestudeer het, het hy besluit om ‘n Anglikaan te word.

In daardie tydstip was die debat tussen die Arminiane en Calvyne so erg dat dit lelik begin word het. Dit het ‘n breuk tussen Toplady en John Wesley veroorsaak, ‘n breuk wat nooit opgeklaar sou word nie want Toplaby is op 38-jarige ouderdom in 1778 aan tuberkulose oorlede.

Tog het die HERE Toplady gebruik om ‘n lied te skryf wat steeds vandag nog die Evangelie met groot vrug uitdra: “Eewge Rots geklief vir my.”

Toplady het ‘n paar geestelike liedere geskryf, maar “Eewge Rots geklief vir my,’ is vandag nog steeds een van die mees bekendstes.

Die eerste koeplet van die lied het in 1775 in die The Gospel Magazine verskyn. The Gospel Magazine is die eerste ker in 1766 verskyn en verskyn steeds. http://www.grace.org.uk/orgs/tgm/

Die volledige lied is die volgende jaar in Toplady se boek Psalms and Hymns for Public and Private Worship gedruk.

http://www.challies.com/wp-content/uploads/2013/04/371627068_tp.jpgDie storie word vertel dat Toplady eendag in ‘n onverwagte storm skuiling moes soek. Vandag nog staan die reusagtige rots in die bergpas bekend as Burrington Combe in Somerset Noord, Engeland.

Terwyl hy binne die rots geskuil het, het hy aan die volgende Skrif gedink: “Die HERE is my rots, my skuilplek en my redder, my God, my rots, by wie ek skuil…” Ps 18:3, en begin hy die lied skryf...


1. EWiGE ROTS, GEKLIEF VIR MY,

   LAAT MY VEILIG IN U BLY!

   LAAT DIE WATER EN DIE BLOED

   UIT U SY, AS LEWENSVLOED,

   MY TOT HEIL WEES EN TOT KRAG

   TEEN DIE SONDESKULD EN MAG!



2. WAT KAN EK OOIT BRING OF DOEN

   OM MY SONDE TE VERSOEN?

   SOU MY HART VAN YWER GLOEI,

   SOU MY TRANE EWIG VLOEI -

   NOG GEBEDE, NOG GEWEEN

   KAN MY RED, HEER: U ALLEEN!



3. LEDIG EN MET SKULD BELAS,

   KLEM EK AAN U KRUISHOUT VAS;

   NAKEND KOM EK KLEDING VRA,

   HULP'LOOS SMEEK EK OM GENA;

   VUIL SOEK EK U HEILFONTEIN,

   WAS MY, HEILAND, MAAK MY REIN! 



4. GAAN MY LEWENSLAMP EENS UIT,

   AS DIE DOOD MY Oë SLUIT;

   MOET EK UIT DIE WêRELD GAAN,

   EENMAAL VOOR U VIERSKAAR STAAN -

   EEWGE ROTS, GEKLIEF VIR MY,

   LAAT MY VEILIG IN U BLY!



Die Engelse weergawe:  https://www.youtube.com/watch?v=gM7gt_cSxjw
Preview YouTube video Rock of Ages

Ons as Gelowiges, as God se Volk, is geseënd

Maar ons spreek Sy seëm oor mekaar uit. So is die Volk in die Ou Testament geseën:



“Die HERE sal jou seën en jou behoed;

die HERE sal sy aangesig oor jou laat skyn en jou genadig wees;

die HERE sal sy aangesig oor jou verhef en aan jou vrede gee.

So moet hulle dan my Naam op die kinders van Israel lê; en Ék sal hulle seën.” Num 6:13-17



In die Nuwe Testament word dit ietwat gewysig:

“Die genade van die Here Jesus Christus

en die liefde van God

en die gemeenskap van die Heilige Gees

sy met julle almal! – Amen.” 2 Kor 13:13



Die een vervang nie ander nie. Beide kan gesamentlik aanvaar word as God se

seën oor ons, sy Volk Israel. Dis hoe ons ook mekaar moet seen.

       Wanneer laas het jy iemand geseën… jou kinders, jou huis?

       Herinner almal altyd aan die seën van die HERE. Dis ‘n Ewig blywende seën.

Die lewenssee en ons optrede

'n Groep koloniste uit Nieu- Seeland het per geleentheid per skip na Engeland gereis om familie en vriende te besoek. By die laaste hawe, voordat hulle hul bestemming sou bereik, het hulle almal vir hul mense telegramme gestuur om te laat weet hoe laat hulle die volgende dag sou aankom.

Hulle boot vaar voorspoedig met die Kanaal op. Teen middag sak digte mis oor hulle toe. Die kaptein gooi anker.

Uur na uur lê die skip daar. Dr. W. F. Boreham was een van die passasiers. Gewoond daaraan dat sy ongeduld in 'n situasie botoon voer, soek hy die kaptein op en sê vir hom: "Kaptein, dit is darem 'n uiters tergende situasie. Ons het ons mense laat weet hoe laat ons aankom. Dit gaan darem vir hulle baie ongerieflik wees om soveel ure op die hawe op ons te wag."

Die kaptein antwoord: "Dr Boreham, u bevind u op 'n 10 000 ton lynboot. U wil hê ek moet in die mis vaar en die klein bootjies soos bruin papier voor my opfrommel. Nee, ons het ander om aan te dink!"

            Soms het ons in 'n situasie 'n meerdere gesag en ons kán óns wil en óns sin laat geld tot skade of ongerief van ander.

In so 'n geval verloën die Christen homself en dink aan die ander wat ook betrokke is. "Moet niks uit selfsug of eersug doen nie, maar in nederigheid moet die een die ander hoër ag as homself.




Op 28 Mei 1914 vertrek die statige SS Empress uit die hawe van Quebec, Kanada op sy seevaart van 4 500km na Liverpool, Engeland. Daar was 1 057 passasiers aanboord, insluitende 171 senior lede van die Heilslëer op pa na ‘n internasionale geestelike konferensie in Engeland.

Die skip was 185m in lengte en 22m van bak- na stuurboord.

Toe die SS Empress sy vaart daardie middag 4:30nm begin het ‘n reuse orkes van die Heilslëer “God is met julle tot ons weer ontmoet, op die hoofdek gespeel. Die Empress sou ‘n groot deel van sy vaart op die St Lawrencerivier aflê omdat dit veiliger en vinniger is.

Die volgende nag sowat 1vm in digte mis bots die SS Torstad, ‘n steenkooldraer masimaal gelaai, teen die Empress en die Empress sink vinnig met ‘n lewensverlies van 1  012 aan passasiers en bemanning. Meeste het in hul kajuite verdrink.

 

Altesame 147 lede van die Heilslëer was weg, ook 138 kindertjies. Meer passasiers het op die Empress omgekom as op die Titanic. Op die Titanic het meer bemanningslede omgekom.

Die twee kapteins het met mekaar per radio gepraat. Hulle het ooreengekom dat hulle stuurboord by mekaar  verby sou beweeg met etlike kms spasie tussen hulle. Die Empress het teen slakkepas al teen die een kant van die rivier afgevaar.

Ons beskik oordie hele verhaal van die erge trauma in die donker nag, maar dis te lank om hier te herhaal.

Die kaptein van die Torstad is skuldig bevind. Hy het dwarsoor die 50km breë rivier beweeg en die Empress in sy stuurboord sy gestref en ontsettende skade aangerig. Die Empress het snel water ingeneem, sy enjinkamers oorstroom en was gou sonder krag of enige kommuniksiemiddel.

“Julle moenie net elkeen aan sy eie belange dink nie, maar ook aan dié van ander." Fil 2:3,4

            "Ons gee niemand enige aanstoot nie... in elke opsig laat ons, ons ken as diensknegte van God... deur die betoning van die teenwoordigheid van die Heilige Gees, deur opregte liefde..." 2 Kor 6. – Sjibbolet.buro@gmail.com

‘Maak reguit paaie vir julle voete’

Michelangelo, die hoogs gekultiveerde kunstenaar met uitgebreide kennis van die natuur- en geesteswetenskappe, het die hele voorste muur van die Sistine Kapel in die Vatikaanstad gebruik om in opdrag van die pous, die Laaste Oordeel te skilder.

Michelangelo het 300 mense, mans en vroue geskilder wat heen en weer tussen die aarde en die Hemel beweeg. Almal is Hemel toe vir die Laaste Oordeel. Diegene wat geslaag het, het in die Hemel gebly, die ander is teruggestuur aarde toe, na die groot verdoemis.

Dit is hoe dit lyk:

 

Dit het vier jaar geduur (1536 – 1541) om die werkstuk te voltooi.

Die sekretaris van die pous destyds was iemand wat sy neus oral ingesteek het en was ‘n regte beterweter. Hy het voortdurend met Michelanglo se werk fout gevind. Dis toe dat Michelangelo die hel onder in die regterhoek skilder. In die hel staan die sekretaris met ‘n slang om sy middellyf. Hy was hoogs ontsteld en het by die Pous gaan kla.

Die pous het kom kyk. Na ‘n ruk het die pous gesê hyself het geen gesag oor die hel nie en as Michaelengelo hom daar ingesit het, sal hy maar daar moet bly.

Kyk, hy is vandag nog daar:


Die sekretaris het nooit om verskoning gevra nie en hy is nooit vergewe nie. Sy optrede was strydig met die Skrif: “As dit moontlik is, sover dit van julle afhang, leef in vrede met alle mense." Rom 12:18

  Terwyl die skilder, Leonardo da Vinci, toe hy met sy beroemde skildery, Die Laaste Avondmaal, besig was om die Persoon van Jesus, juis Jesus se gelaatstrekke, te skilder toe het hy en 'n vriend van hom 'n uitval gehad.

   In sy ergerlikheid het die skilder vir sy vriend 'n paar baie onvriendelike en lelike dinge gesê. Hy het sy vriend selfs met wraak gedreig.

Hy het na die uitval, na sy werk, toe teruggegaan en wou voortgaan om Jesus se gesig te skilder. Hy kon egter nie vorder nie. Sy geesteswroeging het dit vir hom onmoontlik gemaak om die trekke van teerheid en liefde op Jesus se gesig na vore te bring.

Hy het opgestaan en sy vriend gaan opsoek en hom nederig om vergifnis gevra. In sy hart het kalmte gekom. Hy het teruggegaan na sy taak toe en nou kon hy die teer en sagte uitdrukking op Jesus se gesig aanbring.

   Ons as Christene in hierdie wêreld moet Jesus se Persoon, by wyse van ons daaglikse lewe en woorde van ons getuienis, na vore laat kom. Deur ons lewe moet ander Hom leer ken, en hiervoor is nodig, harte wat self vrede het.

Jesus se laaste woorde aan Sy dissipels was: "Maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle sal My getuies wees..." Hand 1:8

Die Heilige Gees bring die Persoon van Jesus, as ons inwonende HERE in ons hart, in ons gedrag en gesindhede na vore.

As ons hart egter ontstig is deur allerlei dinge – rusies, geskille met ander, nydigheid, kwaai woorde, kwaadpraat – kan Jesus nie deur óns lewe aan ander oorgedra word nie. Dan leef ons met ‘n binding in ons gees.

Daardie binding sal eers aangespreek en verbreek moet word, voordat ons weer soos normale mense, veral Gelowiges, die pad verder sal kan stap.

“Daarom, rig die slap hande en die verlamde knieë weer op; en maak reguit paaie vir julle voete, (hoekom?) sodat wat kreupel is, nie uit lit raak nie, maar liewer gesond gemaak word.

    Jaag die vrede na met almal, en die heiligmaking waarsonder niemand die HERE sal sien nie; en pas op dat niemand in die genade van God veragter nie; dat geen wortel van bitterheid opskiet en onrus verwek en baie hierdeur besoedel word nie.

Laat niemand 'n hoereerder wees nie, of 'n onheilige soos Esau, wat vir één spysgereg sy eersgeboortereg verkoop het.

Want julle weet dat hy, toe hy ook later die seën wou beërwe, verwerp is, want hy het geen geleentheid vir berou gevind nie, al het hy dit met trane vurig begeer.” Hebr 12:12-17 – Sjibbolet