Ons sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor ons kom

“Julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle sal My getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judéa en Samaría en tot aan die uiterste van die aarde.” Hand 1:8
“En hulle is almal vervul met die Heilige Gees en het begin spreek in ander tale, soos die Gees aan hulle gegee het om uit te spreek.” Hand 2:4
“Hulle het hul toe die hande opgelê, en hulle het die Heilige Gees ontvang.” Hand 8:17
“Maar hy was vol van die Heilige Gees en het die oë na die Hemel gehou en die heerlikheid (glorie) van God gesien en Jesus wat staan aan die regterhand van God.” Hand 7:55
Maar nie almal was die Heilige Gees eensgesind nie: “Julle hardnekkiges en onbesnedenes van hart en ore, julle weerstaan altyd die Heilige Gees; net soos julle vaders, so ook julle.” Hand 7:51
“En hy het gesê: Kyk, ek sien die Hemele geopend en die Seun van die mens aan die regterhand van God staan.
“Maar hulle het met 'n groot stem geskreeu en hulle ore toegestop en soos een man op hom aangestorm.
“En hulle het hom buitekant die stad uitgewerp en hom gestenig; en die getuies het hulle klere neergelê by die voete van 'n jongman met die naam van Saulus.
“En hulle het Stéfanus gestenig terwyl hy die Here aanroep en sê: Here Jesus, ontvang my gees!
“En hy het op sy knieë neergeval en met 'n groot stem uitgeroep: Here, reken hulle hierdie sonde nie toe nie! En met dié woorde het hy ontslaap.” Hand 7:57-60
            God duld dit egter nie en Saulus, die moordenaar, word op die Damaskuspad deur die HERE gekonfronteer, ‘n konfrontasie wat nie een van ons graag sal wil deurloop nie.
            Charles G. Finney se naam word gedurig met die herlewing van meer as ‘n eeu gelede verbind. Hy was ’n regsgeleerde, maar na sy oorgawe aan die Here het die Here hom op buitengewone wyse met die Heilige Gees vervul.
Sy prediking was daarna vol krag en baie mense het tot bekering gekom. In die Elim Evangel beskryf hy sy ervaring met hierdie woorde wat herinner aan die uitstorting van die Heilige Gees op die eerste dissipels op Pinksterdag:
“As I turned and wanted to take a seat by the fire, I received the mighty Baptism of the Holy Spirit. The Holy Spirit descened upon me in a manner that seemed to go through me, body and soul. I could feel the impressions like a wave of electricity going through and through me. Indeed, it seemd to come in waves and waves of liquid love; for I could not express it in any other way. I wept aloud with joy and love; and I do not know, but I should say I literally bellowed the unuttterable gushings of my heart.”
Sy kragtige verkondiging van die Evangelie en die herlewings wat gevolg het oral waar hy gepreek het, het ’n stempel geplaas op die egtheid van hierdie ervaring.
            Die prediker, D. L. Moody, het ’n soortgelyke kragtige ervaring van die vervulling met die Heilige Gees gehad.
            Moody het sy ondervinding met die doping van die Heilige Gees soos volg beskryf: "My heart was not in the work of begging," he said. "I could not appeal. I was crying all the time that God would fill me with His Spirit. Well, one day, in the city of New York –  oh, what a day! –  I cannot describe it, I seldom refer to it; it is almost too sacred an experience to name. I can only say that God revealed Himself to me, and I had such an experience of His love that I had to ask Him to stay His hand.
“I went to preaching again. The sermons were not different; I did not present any new truths, and yet hundreds were converted. I would not now be placed back where I was before that blessed experience if you should give me all the world –  it would be as the small dust of the balance."
Ander werkers van die Here, wat net so bruikbaar en geseën in die Here se diens was, het weer nie so ’n dramatiese ervaring gehad nie. Die prediker en skrywer, F. B. Meyer, wat net so kragdadig deur die Here gebruik is en wat nou nog sy baie boeke gebruik en seën, skryf in The Overcomer soos volg oor sy ervaring van die volheid van die Heilige Gees:
“I left the prayer meeting and crept out into the lane, away from town. As I walked I said, ‘O my God, if there is a man who needs the power of the Holy Ghost to rest upon him it is I; but I do not know how to receive Him. I am too tired, too worn, too nervously down, to agonized.’ In my heart a voice said: ‘As you took forgiveness from the hand of the dying Christ, take the Holy Ghost from the hand of the living Christ.’ I turned to Christ and said, ‘Lord, I breathe into me a breath in this whiff of warm night air, so I breathe into every part of me Thy blessed Spirit.’”
Hy gaan voort om te getuig dat hy nie gevoel het die Here se hand word op hom gelê, of ’n vuurvlam val op hom, of dat hy ’n gedruis uit die Hemel gehoor het nie, maar deur geloof, sonder emosie, sonder opgewondenheid, het hy vir die eerste keer, en daarna keer op keer, die volheid van die Heilige Gees vir hom in sy hart toegeëien. Sy vrugbare arbeid daarna het ook in sy geval die egtheid van sy vervulling met die Heilige Gees bekragtig.
Charles H. Spurgeon vertel:
“There is another thing to be done as well, and that is to pray; and here I want to remind you of those blessed words of the Master, "Every one that asketh receiveth; and he that seeketh findeth; and to him that knocketh it shall be opened. If a son shall ask bread of any of you that is a father, will he give him a stone? Or if he ask a fish, will he for a fish give him a serpent? Or if he shall ask an egg, will he offer him a scorpion? If ye then, being evil, know how to give good gifts unto your children: how much more shall your heavenly Father give the Holy Spirit to them that ask him?"
You see, there is s distinct promise to the children of God, that their heavenly Father will give them the Holy Spirit if they ask for His power; and that promise is made to be exceedingly strong by the instances joined to it. But he says, "How much more shall your heavenly Father give the Holy Spirit to them that ask him?"
“The Lord must give us the Spirit when we ask Him, for He has herein bound Himself by no ordinary pledge. He has used a simile which would bring dishonour on His own name, and that of the very grossest kind, if He did not give the Holy Spirit to them that ask Him.”
Paulus skryf aan die Efesiërs: “Ek bid dat Hy deur sy Gees uit die rykdom van sy heerlikheid (Glorie) aan julle die krag sal gee om innerlik sterk te word, dat Christus deur die geloof in julle harte sal woon en dat julle in die liefde gewortel en gegrondves sal wees” (Ef.3:16). “...laat die Gees julle vervul...” (Ef.5:18). Ons kan nie in eie krag die geringste werk in die Here se koninkryk met vrug en seën verrig, sonder die krag van die Heilige Gees in ons hart nie. Vra Hom vrymoedig vir die volheid van sy Heilige Gees.
            Komaan, strewe na die volheid van die Heilige Gees. Bid dat God ons ‘n magtige geestelike Herlewing sal stuur. – Sjibbolet

Ongeloof vs geloof

·      

Ongeloof sal jou laat skipbreuk ly, maar
Geloof stil die storm

Daar is twee skepe in ’n krisis op die stormsee. Op die een is net een man reg en die res verkeerd. Op die ander is net een man verkeerd en die res van die bemanning reg.

          Wie was dan nou reg en wie verkeerd? Vir die kinders van die HERE gaan dit nooit oor die meerderheidstem nie. Dit gaan elke keer oor die Heilige Gees.

          Op die een skip is een man, Jesus Christus, reg en die meerderheid op die skip verkeerd, almal vasgevang in ongeloof.

          Op die ander skip is een man, Jona, verkeerd, en die die meerderheid oortuig van die onheil op die skip.

          In die geloofslewe werk ons nie op die meerderheidstem nie.

          In die eerste plek gee Jesus Christus in Mark. 4:35 opdrag: “Laat ons oorvaar na die anderkant.”

          Die opdrag was binne almal se vermoë. Dis ‘n eenvoudige en bekende opdrag: “Laat ons oorvaar na die anderkant.”

          En toe is daar die geweldige stormwind wat die See van Galilea in brutale verraderlikheid omskep het.

          Jesus Christus het rustig gelê en slaap. Geen storm kon hom ontstel nie, nie eers die latere lewenstorm van die Lydingsweg en Golgota nie.

          Vrees pak die dissipels aan boord.

          Hulle het Jesus Christus teen daardie tyd baie goed geken. Ten minste een van hulle moes die res tot bedaring gebring het en gesê het: “Moenie vrees nie, Hy is met ons. Hy het gesê ons gaan oorkant toe en as Hy so iets sê dan word dit vervul. Wees kalm, ons sal wel oorkant aankom.”

          Maar daar was nie so iemand nie.

          Vreesbevange het hulle Jesus Christus wakker gemaak en vir Hom gesê: “Meester, gee U nie om dat ons vergaan nie?”

          Strofe 39: En Hy het opgestaan en die wind bestraf en vir die see gesê: “Swyg, wees stil!” en daar het ‘n groot stilte gekom.

          Net so eenvoudig soos die opdrag om oorkant toe te vaar, net so eenvoudig was die opdrag aan die storm: “Swyg, wees stil!”

          Ons sing: “As die lewenstorme woedend om jou slaan, en jy gans ontmoedig, vrees om te vergaan – tel jou seëninge een vir een, en jy sal verbaas wees oor wat GOD verleen.

          “As jy ooit gebuk gaan onder sorg en pyn, as die kruis te swaar word en jou krag te klein – tel jou seëninge, dan vlug twyfel heen, en jy sien GOD’s goedheid laat jou nooit alleen.

          “As jy let op ander met hul goud en eer, dink dan GOD beloof jou nog oneindig meer; tel jou seëninge, weet dat prag en praal, nooit die minste van die Hemel kan behaal.

          “Laat dan al die stryd, die kruis, die bange nood, jou tog nie ontmoedig, GOD’s trou is so groot; tel jou seëninge; Engele staan jou by, bied jou hulp en leiding na die ander sy.”

          Ons sing dit, ons glo dit, ons weet dit, maar telkens wanneer ‘n lewenstorm ons tref, pak die vrees ons.

          Dan sê Jesus Christus aan ons, soos wat Hy aan die dissipels gesê het: “Waarom is julle so bang? Het julle dan geen geloof nie.”

          Geloof is ‘n gawe wat jy by die Wedergeboorte ontvang het. Deur die Woord in jou hart te bêre en as lamp vir jou voet te gebruik, bou jy jou geloof uit soos ‘n gewigopteller sy spiere.

          “Daarom, rig die slap hande en die verlamde knieë weer op; en maak reguit paaie vir julle voete, sodat wat kreupel is, nie uit lit raak nie, maar liewer gesond gemaak word.” Heb. 12:12-13.
          Die ander skip op die stormsee, vertel sy eie verhaal.
          Jona, nogal ‘n profeet, was deur die Vader ‘n opdrag gegee was, maar besluit toe dat hy nie die Vader se opdrag uitvoer nie.

          Die optrede van die Vader tydens ons oomblikke van ons ongehoorsaamheid, is dan ook juis die hooftema van dié verhaal.
          Jona se verhaal is die verhaal van elke gelowige, want ook ons het ‘n soortgelyke opdrag as Jona ontvang: dat ons die Evangelie aan die ganse mensdom moet verkondig.
Ook ons moet “oorkant toe vaar.” Ons mense moet waarsku dat as hulle, hulle nie gaan bekeer en GOD dien nie,  GOD sy oordele oor hulle sal laat kom.
          Jona se opdrag was: “Maak jou klaar, gaan na die groot stad Ninevé, en spreek daarteen, want hulle boosheid het opgestyg voor My aangesig.”
          Daar is drie werkwoorde in die opdrag:

·        Maak jou klaar – dit beteken, ons kan nie onbepaald in die kerkbanke sit en na preke luister nie, al is die preke ook hoe interessant.
·        Gaan – dit beteken, daar is ‘n wêreld daarbuite waarheen ons moet gaan.
·        Spreek – wat beteken dat ons mondelinge getuies moet wees.

Die woord “maar” is seker die mees besonderse woord in die hele verhaal, Strofe 3 begin met “Maar Jona het hom klaargemaak om na Tarsus te gaan…

En verderaan verskyn die woord “maar” weer ‘n keer: Maar die Vader het ‘n sterk wind…
Wanneer ons na die 3e hoofstuk gaan, vind ons ‘n parallel wat betref Jona se latere gehoorsaamheid: Toe maak Jona hom klaar en gaan na Ninevé… en verder:  En die manne van Ninevé het geglo…
Met ander woorde, toe Jona “maar” gesê het, het die Vader ook sy eie “maar” gereed gehad. Toe Jona egter “ja” sê, was die Vader gereed met Sy eie “ja” en toe stroom die seëninge in.

Die derde strofe van hoofstuk 1 leer aan ons die eerste beginsel wat betref die werking van GOD se voorsienigheid in menslike ongehoorsaamheid.

Dit word uitgebeeld in die herhaling van die woord  “af”. Jona het “afgegaan” na Jafo en in ‘n skip geklim. Toe die storm opkom het hy na die onderste dele van die skip “afgeklim”.

Hy is daarna oorboord, afgegooi, in die see.

Om af te gaan, na benede te gaan, en selfs onder te gaan, is eenvoudig die onvermydelike pad wat almal loop wat van die Here GOD af wegvlug.

Hierdie afganery is ‘n reël waarvolgens GOD in gevalle van ongehoorsaamheid optree.

Nog ‘n reël oor die voorsienigheid van GOD vind ons op humoristiese wyse daarin dat Jona, toe hy by die skip kom, sy eie reisgeld moes betaal.

Maar hy het nooit by Tarsus uitgekom nie. Hy is lank voor daardie tyd oorboord afgegooi. Hy is nooit die ongebruikte deel van sy reiskaartjie terugbetaal nie.

Hier sien ons ‘n groot beginsel in werking. Dit is die volgende: Wanneer mens van GOD af wegvlug dan kom jy nooit uit waarheen jy vlug nie en jy betaal al jou rekenings self, soms ten duurste.

Maar wanneer mens GOD se weg volg, bereik jy elke keer jou bestemming en die Here GOD betaal die rekeninge.

Mens kan nie nalaat om op hierdie punt die Amerikaanse prediker Bob Mumford aan te haal nie. Hy het gese: “GOD puts you into a fix to fix you, but if you fix the fix before you’re fixed, He has to fix another fix to fix you!”

Jona is beslis ‘n illustrasie van Mumford se woorde.

Onthou jy die verhaal van Moses in die mandjie? As sy moeder aan hom vasgehou het, was hy ook vermoor.

Kort daarna word sy Moses se pleegmoeder, maar, nie voordat Farao se dogter Moses ontdek en aan sy sussie Miriam sê: “Ek sal jou loon betaal”.

Moses se moeder het gekry wat sy die graagste wou hê en GOD het boonop die loon, die koste, die rekening, om die kindjie Moses groot te maak, betaal!

Maar Jona was op pad weg van GOD af, buite GOD se Wil, en hy moes sy eie kostes betaal

As mens dus van GOD af wegbeweeg sal jy nooit jou bestemming bereik nie en jy gaan elke keer self die kostes moet betaal.

As die pad wat jy bewandel egter GOD se pad is, dan het jy boonop ‘n waarborg dat jy beslis jou bestemming sal bereik en GOD sal die kostes betaal.

Dit is die les wat GOD aan Jona begin leer het toe Jona aanboord van die skip gegaan het. GOD het op ‘n bonatuurlik wyse ingetree om dit wat Hy in die eerste plek gedoen wou gehad het, wel te laat plaasvind.

Laat ons almal maar die les hieruit leer: GOD sal Sy doelwitte bereik, selfs al is ons ongehoorsaam, of soos in die geval van die ander skip “ongelowig”.

Hy kan dit doen deur oordele oor ons te laat kom weens ons ongeloof  en ongehoorsaamheid, of Hy kan dit doen deur middel van seëninge weens ons geloof en gehoorsaamheid. Maar optree, gaan Hy optree.

Wanneer GOD praat moet ons luister. Selfs Saulus moes op ‘n traumatiese wyse sy les leer toe hy nie wou luister nie.

As GOD verlang dat ons ‘n besondere taak moet verrig, dan het ons nie ‘n keuse nie.

So is die opdrag aan al die kinders van GOD om die Koninkryk van GOD reg oor die wêreld te verkondig, siele in te bring, hulle te doop en hulle te onderrig in die Woord.

Totdat hierdie opdrag vervul is, sal diegene wat nie die opdrag  uitvoer nie, van probleem tot probleem lewe en ‘n onsekere bestaan voer.

Jy het geen professionele opleiding nodig om jou getuienis uit te dra nie, en jy mag nie weier om dit uit te dra nie.

Jesus sê self: As julle My voor die mense bely, dan sal Ek julle voor die Vader bely.

Bely ons dus nie Jesus Christus voor die mense nie, dan bely Hy ons nie voor die Vader nie, met die geval dat ons onsself beroof  van seëninge.

Dink weer aan die beeld van die gemeentes wat warm, lou en koud is en let op dat daar op ‘n manier voorsiening gemaak is vir die wat koud is, maar daar is geen voorsiening vir diegene wat lou is nie – diesulkes sal Hy uit Sy mond uitspuug!

         Besluit nou self: Gaan jy die opdrag van die HERE uitvoer, of gaan jy spreekwoordelik in ‘n groot vis se ingewande of in ‘n stormsee van die lewe beland? Die vraag is so eenvoudig soos die opdrag. —  Sjibbolet