Ester se moed

Ester het Mordegai se uitdaging en advies aanvaar. Ons sien haar beslistheid, haar vasberadenheid en manmoedige optrede. Sy het die volk tot gebed gemobiliseer.
            Sy was gewillig om haar lewe te waag deur Ahasveros te nader sonder dat hy haar ontbied het.
Omdat sy geweet het hoe wispelturig Ahasveros kon wees, en onthou het hoe hy Vasti onttroon het omdat sy nie gekom het toe hy haar ontbied het nie, het Ester geweet die straf vir enigeen wat ongenooid voor die koning verskyn, onmiddellike teregstelling kon beteken.
Tog het sy beslis dat selfs al was dit teen die wet, sy na die koning sou gaan en “as ek omkom, dan kom ek om.” Ester 4:16
            Die erkenning van haar groot skoonheid, het Ester nie aangetas nie, ook nie haar kroning as koningin van die grootste koninkryk van haar leeftyd nie. Sy het nie toegelaat dat luukshede haar na selfsug dryf nie. Sy was gewillig om alles op die spel te plaas, selfs haar lewe, om haar plig na te kom.
Niemand kon voorspel wat die wispelturige monarg sou doen nie, maar Ester was vasbeslote om haar plig na te kom, ongeag die koste daaraan verbonde. Ester is ’n pragtige voorbeeld van nederigheid, beskeidenheid, gehoorsaamheid,
moed, lojaliteit en standvastigheid. sterk magte te doen gehad het.
Toe koningin Ester Ahasveros se uitgestrekte septer en sy warm aanbod om haar te gee wat sy ook al vra, ontvang, het sy dus verstandig en vreesloos, bloot gevra dat Haman en die koning hulle by haar sal aansluit vir aandete.
Gevolge van keuses
Daardie nag kon die koning nie slaap nie; daarom het hy een van sy dienaars gevra om die kronieke van die koninkryk aan hom voor te lees. Toe Ahasveros daarin herinner is dat Mordegai hom gewaarsku het teen die sameswering om hom te vermoor, het Ahasveros gevra: “Watter eerbewys en erkenning het Mordegai hiervoor ontvang?” Hy is ingelig: “Hy het niks ontvang nie.”
Lotsverandering
Op hierdie kritieke oomblik arriveer Haman, en die koning vra: “Wat moet gedoen word met iemand aan wie die koning baie graag eer wil bewys?” Haman, uiters ydel, het in sy hart gedink: “Aan wie anders as aan my sou die koning eer wou bewys?”
’n Mens kan jou Haman se skok, skaamte en verwarring indink toe die bordjies verhang word en hy vind dat hy verplig is om Mordegai, wat hy gehaat het en wou vermoor, te eer – om sy vyand op die wyse te eer as wat hy gehoop
het om self vereer te word. Hoogmoed kom tot ’n val.

Katastrofiese nagevolge
Die koning en Haman het saam met koningin Ester aandete gaan nuttig. Die koning het gevra: “Wat is dit wat jy wil vra? Dit sal vir jou gegee word.” Koningin Ester antwoord toe: “Laat my en my volk toe om te bly lewe. Ek vra dit, want ons... is verkoop om voor die voet uitgeroei te word.”
Ahasveros het aangedring: “Wie is dit wat so iets beplan, en waar is hy?” en Ester het geantwoord: “Die teëstander en vyand is hierdie lae mens, hierdie Haman.”
Toe het hulle Haman aan die galg opgehang wat hy vir Mordegai voorberei het. Ester 7:9-10
Ons sien die katastrofe van ’n bose karakter en die hoogtepunt van ’n sterk
karakter. Wat Hamman as ’n groot slagting van God se volk beplan het, is tot ’n yslike oorwinning vir God se volk omskep en in ’n katastrofiese nederlaag vir die Agagiete.
            Dit waarin koning Saul honderde jare gelede misluk het, om met die Agagiete af te reken, het amper tot die vernietiging van God se volk gelei.
            Daar is drie feeste in die boek Ester: die fees van Ahasveros, die fees van Ester en die Purimfees wat op die 14de en 15e Maart gevier word, waartydens Ester gelees word. Hoewel die volk God versaak het, het Hy hulle gespaar.
Ons maai wat ons saai
Die boek Ester wys ons op die verganklike aard van aardse vernaamheid
en die rampspoedige gevolge van mag en besittings wat onregmatig bekom is. Ester leer ons om na Goddelike leiding in moeilike tye te soek; om gereed te wees om self te verloën en beslissend te praat namens diegene wat nie vir hulleself kan praat nie; en om die samewerking van medegelowiges op te soek.
’n Oproep tot besliste optrede
Wanneer die tyd aanbreek om te praat, durf ons nie swyg nie. Wanneer die tyd aanbreek om standpunt in te neem, moet ons nie bly sit nie. Wanneer die tyd aanbreek om op te tree, durf ons nie terugdeins nie. Ons moet gereed wees om vir die geloof te stry, om die “goeie stryd van die geloof te stry.”
“Wie weet, miskien is dit juis met die oog op ’n tyd soos hierdie” dat jy tot die koninkryk geroep is? Waarom is jy in die koninkryk?
            Waarvoor roep God jou in hierdie tyd?
·       Luister vanaand 27 Februarie 2017 wanneer Evangelis Angus Buchan die Volk van Suid-Afrika toespreek/aanspreek op TBN op DSTV Kanaal 343

Hoe om die Bybel te lees en te verstaan.

 

George Mueller was ‘n Pruis wat in Kroppenstaedt gebore is op 27 September 1805. Hy is na die Hemel op 10 Maart 1898, so kort voor sy 92e verjaardag. Hy het die groot Herlewing beleef wat in 1859 uitgebreek het en waarin honderde duisende mense gered is. Hy was 66 jaar lank predikant van die onafhanklike Calvinistiese Baptistekerk in Bristol, Engeland.

Mueller het reg  deur sy vrugbare lewe, gebede en geloof 'n groot weeshuis in Bristol in stand gehou. Hy vertel self hoe hy sy stiltetyd gehou het.

“Vroeër het ek in my binnekamer dadelik begin bid. Nou lees en oordink ek eers die Here se Woord. Ek lees die Woord van vooraf deur, maar elke oggend minstens een hoofstuk uit die Nuwe Testament. Eers vra ek die Here om my deur die werking van sy Heilige Gees deur die Woord te seën. Dan lees ek stadig en aandagtig. 'n Woord of gedagte of teks wat my aanspreek oordink ek.

“So praat die Here deur Sy Woord met my. Hy bemoedig my, of waarsku my, of ek raak oortuig van 'n verkeerde ding wat in my lewe is. Dit bring mee dat ek in die midde van my Bybellees 'n sonde bely, of ek dank die Here vir 'n seën waaraan ek nie voorheen gedink het nie. Of 'n teks gee my vrymoedigheid om iets van die Here te vra. Die Woord laat gebed in my hart ontwaak en terwyl ek voortgaande lees, bid ek vir myself of vir ander mense of vir die Here se werk.

“Dit het 'n groot verskil in my stiltetyd gemaak. Ek kon voorheen lank op my knieë wees, sonder om te ondervind ek is met die Here in aanraking. My gedagtes het afgedwaal en eers na 'n lang ruk het ek besef ek is mos besig om te bid. My stiltetyd het nou 'n gespreksvoering tussen die Here en myself geword. Ek word meer en meer bewus van die Persoon van die Here. "Die Gees staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word nie" (Rom.8:26).

Ons het weer ‘n magtige Herlewing nodig. In jou stiltetyd en in gebedsgroepe, waar ook al, bid asseblief sonder ophou vir die Herlewing. – Sjibbolet

Noodkreet! RSA ‘Christene’ op pad na selfvernietiging!

– Dis nie of ons dit nie geweet het nie!


BYNA 3.7 miljoen van die sowat 4.3 miljoen witmense in Suid-Afrika het tydens die voorlaaste sensus aangedui dat hulle Christene is.

Nou word hulle deur selfvernietiging bedreig. Die barometer is die gedragskode van leerlinge sowel as die van ouers. Dissipline en norme stort in duie. Kinders is negatief en ag geen gesag nie en het geen vorm van waardestelsel nie.

Volksblad berig: “Onderwysers knak. Baie sien party dae nie kans om werk toe te gaan nie. Die rede? Die ‘monsters’ in die klas.”

Vraag is: Waar kom hierdie produk grotendeels vandaan?

In Januarie 1969 berig die destydse Sondagkoerant, Dagbreek: “Wit SA word voorgehou as een van die wêreld se grootste vestings teen Kommunisme.

“Die wit reus het afskrikwekkende wapentuig, ’n kragtige leër en lugmag; sy geldmag en wêreldaansien word daagliks groter en hy maak sy stem dik in die raadsale van die wêreld.

“Maar sy egskeidingsyfer is in verhouding een van die wêreld se grootste en deskundiges sê die magtige wit bolwerk stuur af op ’n geestelike bankrotskap as daar nie halt geroep word nie.”

Ook in Januarie 1969 berig die destydse Oosterlig: “’n Geweldige opvoedingsveldtog oor dwelmmiddels is dringend noodsaaklik in SA. Dit is deel van ’n nuwe godsdiens wat spruit uit ’n nuwe oortuiging dat die God wat die mens se Saligmaker is, dood is,” skryf Prof. H. Grant-Whyte.

In Februarie 1971 berig die destydse Vaderland: “Egskeidings, aborsies, selfmoord, ontug, verdowingsmiddels, hartsiektes en die Pil, bedreig die voortbestaan van Blanke Suid-Afrika. Blanke Suid-Afrika is by die kruispad en hy kan alleenlik homself red.”

Dabreek in April 1972: “Slegs 47% van SA se Blanke skoolkinders slaag matriek en net 5% van ons jeug voltooi uiteindelik hul graadkursusse aan universiteite en opleidingskolleges.

“Die belangrikste rede hiervoor is hoofsaaklik die verwoestende vloedgolf van permissiwiteit wat die Republiek tans tref, aldus dr. Theo Friis, hoofbestuurder van die Kinderkultuurvereniging in Johannesburg.”

Oosterlig in Oktober 1972: “Die toestand onder kinders van getroude pare versleg elke jaar soos al hoe meer moeders betrekkings weg van hul gesinne opneem.

“’n Wydverspreide nasionaal-georganiseerde diens vir die sorg van kinders is nou dringender as ooit tevore,” aldus mev. Alpha Ackermann, voorsitster van die uitvoerende komitee van die Suid-Afrikaanse Nasionale Raad vir Kindersorg.”

Vaderland in November 1972: “SA het reeds die derde hoogste egskeidingsyfer ter wêreld. Maar ons syfer styg so straf dat ons binne afsienbare tyd wêreldkampioene kan word.”

In daardie stadium was die egskeidingsyfer 1 uit elke 3 huwelike. Kort daarna was dit 2 uit 3.

Dagbreek in Augustus 1974: “SA gaan in toenemende maat voort om sy kosbaarste besitting, sy kinders, af te skeep.”

In daardie stadium was daar sowat 80 000 wit geregistreerde gevalle van kindersorg. Daar was in daardie stadium 35 000 kinders vir wie daar nie plek in kinderhuise was nie én, het die kundiges gesê: Al word sulke inrigtings nou gebou het ons nie die kundige personeel om na die kinders se welsyn om te sien nie.

Egskeidings laat sowat 100 000 wit kinders jaarliks halfwees!

Vaderland in Augustus 1974: “Een van die redes waarom die huisgesin in SA aan die verbrokkel is, is omdat kinders en ouers nie meer met mekaar praat nie. ’n Ondersoek het getoon dat jongmense nie meer kerkvas is en by hulle Christelike standpunte wil staan nie.”

Tempo in Maart 1975: “Sowat 30 000 Transvaalse Blanke kinders het studieprobleme. Dit het meesal met lees en spel te doen.”

Die getal vir die hele SA was in daardie stadium sowat 85 000 Blanke kinders. Die hoofrede: Fotoverhale.

Vaderland in November 1974: “Artikels in tydskrifte oor die gebruik van dwelmmiddels dien eerder as lokaas vir potensiële verslaafdes. Dit kan die jeug se belangstelling eerder prikkel as afskrik,” aldus H.C. Marais, lektor in Kommunikasieleer aan die Randse Afrikaanse Universiteit.

Vaderland in Oktober 1974: Berig dat dr Jan Karel Coetzee se proefskrif die volgende skokkende statistiek bevat oor die Blankes se geestelike stand in die NG Kerk in Transvaal:

·       Meer as 40% het nie geglo in die betroubaarheid van al die Bybelse beginsels nie;

·       Die betroubaarheid van die Skrifbeskrywings: Oor die Skeppingsverhaal, het 19% dit bevraagteken; ten opsigte van Adam en Eva en die sondeval, het selfs ’n groter aantal getwyfel, 23,8;

·       Die wonders van die Bybel: 26,9 persent het getwyfel oor die wonders van die Ou Testament. Meer het die wonders van die Nuwe Testament aanvaar;

·       Glo lidmate aan die groot dogmatiese waarhede van die Skrif? Alhoewel die NG Kerk die persoonlike bestaan van die Duiwel erken, het 23,8% gesê hulle glo nie aan sy bestaan nie;

·       14,4% twyfel oor die opstanding van die dooies en die ewige lewe;

·       3,8% het gesê daar is nie so iets soos die opstanding van die dooies en die ewige lewe nie;

·       31,7% het gesê hulle glo nie soos die NG Kerk dat die Ou- en die Nuwe Testamente gelykwaardig is in die verkondiging van die heilsboodskap nie;

·       6,0% van die belydende lidmate het getwyfel of God alles geskape het;

·       3,5% het getwyfel of God hoegenaamd bestaan;

·       13,9% het getwyfel of alles deur God se Wil geskied;

·       23,3% (46,2% onder studente en skoliere) het aan Jesus se Godheid getwyfel;

·       14,0% het oor Jesus se maagdelike geboorte getwyfel;

·       12,7% glo nie dat Jesus op die water geloop het nie;

·       6,9% het getwyfel of Jesus uit die dood opgestaan het;

·       12,9 was nie oortuig van Jesus se Wederkoms nie;

·       28,0% het oor die erfsonde getwyfel;

·       12,0% het getwyfel of Jesus Christus die mens se enigste Verlosser is;

·       6,2% het getwyfel of God in en deur Jesus Christus die mens van sonde verlos;

·       70.0% het gesê hulle glo ’n Jood kan gered word deur net aan God te glo.

Vandag is die toestand veel erger in meeste kerke.

Vaderland in Mei 1971: “SA se bevolking groei die vinnigste ter wêreld. Oor 30 jaar (2001) kan dit ’n vloedgolf van ongeletterde, werklose miljoene skep – met ontsettende sosiale euwels.”

In Mei 1971 publiseer die Vaderland gedeeltes uit Jan Karel Coetzee se MA-verhandeling onder die opskrif: Rykes en vroue hou nie van ouderlinge nie. Sy navorsing toon:

·       Die Kerk het volgens lidmate van die NG Kerk weinig of geen seggenskap oor hulle lewens en veral die opsig van die ouderling word in ’n groot mate afgekeur.

·       Veral vroue is negatief ingestel teenoor die ouderling se pligte en dit word moontlik veroorsaak deur die stygende gesagsposisie van vroue.

·       Dit is veral beroepslui en beherende groepe wat probleme skep oor die aanvaarding van die Kerk se sielesorgwerk. Die hande-werkersgroep is die meeste vatbaar vir kerklike bearbeiding.

Vaderland in Junie 1971: “Die probleem van vroeë skoolverlating by die Afrikaner begin reeds aan moedersknie. Baie Afrikaner-ouers besef nie die lewensbelangrike opvoedingstaak wat op hulle rus nie – en dit reeds by die voorskoolse kind.”

Prof. J.G. Garbers, van Sielkundige Opvoedkunde aan die Randse Universiteit, het in die berig gesê:

·       Die huishoudelike omgewing en invloed hang ten nouste saam met skoolprestasie.

·       Dit gaan oor die manier waarop ouers hul tyd met hul kinders bestee.

·       Die mate van ouerlike belangstelling in studie en leer.

·       Die gehalte van gedagte verwisseling met die kind.

·       Die mate van oefening en aanmoediging wat die ouer die kind gee.

·       Die leiding en voorbeeld wat die ouer vir die kind stel.

·       Die kwaliteit van die ouers se taal en die standaard wat hulle vir die kind se taalgebruik stel.

·       Die mate van huislike roetine en die stimulering wat die kind ontvang om vir homself te dink en om die wyer milieu te ondersoek.

Dagbreek in Januarie 1971: “Geslagsiektes het die afgelope 10 jaar in Johannesburg met tussen 400 en 500% gestyg – ’n onrusbarende toename wat aan die Goudstad se gesondheidsowerhede hoofbrekens besorg.”

Sedert veral 1970 het talle kerk- en nie-kerklike geestelike koerante en tydskrifte gewaarsku teen die euwels, maar niemand wou gehoor gee nie. Bykans 35 miljoen Suid-Afrikaners se Christenskap – aldus hulle sensusvorms – moet ernstig bevraagteken word.

Byvoorbeeld, Paasnaweke is die kerke leeg en die vakansieplekke oorstroom.

Dis nie of ons nie geweet het dat ons vandag op selfvernietiging afstuur nie!

Mnr. Lucas Viljoen, ’n skoolhoof, sê op 9 Junie 2003 aan Volksblad: “Ons is sat. Ons kan nie langer ontken dat daar ’n verskriklike probleem in ons skole is nie.”

Dít sluit aan by regter A.P. van Coller wat onlangs in die Rondgaande Hof op Bethlehem gesê het navorsing en antwoorde oor geweldsmisdaad en ontstellende drankgebruik deur kinders is dringend nodig.

Hy het ’n 17-jarige seun vir 20 jaar tronk toe gestuur weens moord op ’n egpaar en hul seun. “Dit is onrusbarend dat tieners die laaste tyd al hoe meer moor. Die staat en gemeenskap móét ingryp.”

Viljoen sê dit kan nie so voortgaan nie. “Ons wil antwoorde van die departement hê. Waarheen is ons met kinders in die land op pad? Waar kan onderwysers ondersteuning en hulp kry? Wanneer gaan amptenare besef dat wanneer ons hulp vra, dit ’n noodkreet is?”

Heelwat skole het intussen hul eie skoolsielkundiges voltyds aangestel. Bullebakke neem oor.

Mnr. Dries Heydenrach, biologie-onderwyser met 33 jaar ondervinding, sê “party dae wil ek die belhamels verwurg”.

“Jy kan ’n stout kind nie meer uit die klas jaag nie, dan weerhou jy hom van onderrig. Jy kan hom nie in ’n hoek laat staan nie, dan tas jy sy ego aan. Spreek jy hom aan omdat hy laat kom, lag hy jou uit.” Volgens Heydenrach gee baie ouers nie om hoe hul kinders optree nie. “In sommige gevalle lieg die ouers saam om die kinders se bas te red.”

Lida Smit, natuur- en skeikunde-onderwyseres, sê sy voel soms sy baklei meer as wat sy skoolhou. “’n Mens hou later nie meer van jouself nie en party dae wil jy net nie skool toe gaan nie.”

Smit meen RGO wakker “losse'' dissipline onder leerlinge aan. “Hulle kom hier van die laerskool af met geen gebrek aan selfvertroue nie. Dankie en asseblief is vir sommige vreemde woorde.”

Sy lê ook van die probleme voor ouers se deur. “’n Kind se gedrag is ’n spieël van wat in sy ouerhuis aangaan.”

Mnr. Arie Stoltz, adjunkhoof aan ’n Hoërskool, sê kinders tart onderwysers. “Hulle hou daarvan as jy kwaad word, want dan kan hulle jou uitlag. Gr. 8- en 9-leerlinge is traak-my-nie-agtig. Jy moet oor en oor dreig en smeek dat hulle hul take betyds ingee.”

Stoltz meen die enigste oplossing is dat die lat teruggebring word. “Die departement se riglyne vir tugoptrede het geen uitwerking op hulle nie. Elke Maandag en Vrydag sit meer as 100 leerlinge detensie.”

Stoltz gee ook die groot klasse, met tot 45 leerlinge per klas, die skuld vir die gebrek aan dissipline. Kinders luister nie meer nie. “Hulle praat selfs onder gebed.”

Dr. Jan Strydom, opvoedkundige van Pretoria, sê die verval in skole moes lankal te wagte gewees het. Volgens hom loop skole dieselfde pad as skole in Amerika waar wanorde en chaos seëvier.

Hy meen voorvalle waar leerlinge met wapens skool toe kom en op mekaar skiet, is tekenend van ’n stelsel waar geen dissipline meer geld nie. “Ons stuur af op ’n ‘Lord of the Flies’-situasie.

“Selfvernietiging is die voorland as ons nie na basiese waardes van tug terugkeer nie.”

Hy meen ouers is dekades lank mislei toe hulle wysgemaak is dat hulle hul kinders se opvoeding aan die skool moet oorlaat. “’n Ouer is vir ’n kind se opvoeding verantwoordelik. Hy maak of breek ’n kind.

“Ouers is ook deur die sielkunde wysgemaak hul kinders ly aan allerlei afwykings en sindrome wat verantwoordelik is vir hul wangedrag. Al hoe meer kinders gebruik medisyne en vandag pluk ons die vrugte van kinders wat ‘verdoof’ op die skoolbanke sit.”

Volgens Strydom, wat al 25 jaar by ouerleiding betrokke is en boeke daaroor geskryf het, is die menseregte-kultuur wat vandag aangehang word, ook te blameer. “Mense stel hulself heeltyd voorop ten koste van ander.”

Dr. Lanette Hattingh, opvoedkundige sielkundige van Johannesburg, sê ook ouers moet wakker word. “Hulle moet hul primêre rol as opvoeders besef. Maar baie sê hulle betaal duur vir die skool en die onderwysers moet hul kinders opvoed.”

Volgens Hattingh is ’n gedrewenheid na materialisme ’n groot oorsaak van die probleme. “Tieners kry hopeloos te veel geld waarmee hulle maats probeer beïndruk en drank en dwelms koop. Hulle het ook te veel vryheid en min ouers stel grense hoe laat hulle moet inkom, saam met wie hulle mag uitgaan en waarheen.”

In haar praktyk sien Hattingh ook die byna algehele gebrek aan respek. “Nie net vir mense nie, maar ook vir tyd. Dit is ’n aanklag teen ouers wat nie meer reëls neerlê nie en ook nie vir hul kinders ’n voorbeeld is nie. Inteendeel, party ouers vaar teen die skool en onderwysers uit as hul kinders uitgevang word.

“Watter voorbeeld stel ’n pa wat ingeroep word omdat sy seun op skool drink en dan sy skouers optrek en sê: ‘Ag wat, hy drink saam met my in die Bosveld?’”

Hattingh sê tieners het ook ’n houding dat hulle alles met geweld kan regkry.
Voordat ouers nie self weer norme en waardes, ook binne gesinsverband vestig nie, kan daar volgens haar nie verwag word dat dit met die jeug beter moet gaan nie.

Onderwysers van skole in ander stede kla ook oor die gedrag van leerlinge en ouers. Ouers weet nie eers dat hulle kinders veral naweke hulle tyd in drank-, dwelm- en sekshole deurbring nie. Selfone en die feit dat kinders nou vrye toegang tot pornografie het, het die probleme honderd voudig vererger.

Dit is wit kinders wat in wit woonbuurte verantwoordelik is vir vandalisme. Satansaanbidding vier ook hoogty!

Hierdie ernstige maar skrikwekkende situasie moet voorbidders aanspoor om meer ernstig vir ’n magtige Herlewing in SA te bid. Voordat daar nie ware verootmoediging plaasvind en die Huisaltare weer ingestel word nie, gaan ons onsself inderdaad vernietig.

Ons kan kies: Of ons verneder onsself voor die aangesig van God en mens en bely, of ons vernietig onsself en probeer vorentoe om uit die puinhope te red wat dalk nog te redde mag wees!

God sê in Jes. 58:1: “Roep uit die keel, hou nie terug nie, verhef jou stem soos ’n basuin! En verkondig aan my volk hulle oortredinge en aan die Huis van Jakob hulle sondes.”

Die sonde van ons tyd word ondermeer vervat in Kol. 3:5-6 “Maak dood dan julle lede wat op die aarde is, naamlik hoerery, onreinheid, hartstog, slegte begeertes en gierigheid, wat afgodediens is, waardeur die toorn van God oor die kinders van die ongehoorsaamheid kom.”

Oral is mense wat sê dat hulle Christene is, maar onbekend is met die maatstawwe waaraan die ware Christen gemeet word. Hulle is Christene maar nie dissipels nie. ‘n Dissipel dien sy Meester en sy gemeenskap.

Daar word daagliks in Suid-Afrika verwys na die splinter in ander se oë terwyl die balk in ons eie oog is.

“Daarom, rig die slap hande en die verlamde knieë weer op; en maak reguit paaie vir julle voete, sodat wat kreupel is, nie uit lit raak nie, maar liewer gesond gemaak word.” Hebr 12:12-13.

Kom ons bid soos nog nooit in ons lewens nie sodat God ‘n magtige Herlewing kan stuur. — Sjibbolet