Bruce Crozier, 'n sewejarige seuntjie, het van sy pa se jagkamp in die Arizona berge af weggedwaal. Hy het ses dae en nagte na sy pa gesoek. Die nagtemperature was onder vriespunt. Bruce het snags onder hope droë boomblare ingekruip om warm te bly. Hy had water in die berge.
Die El Paso Herald Post berig op 4 November 1939 dat 800 mans te perd ses dae lank na Bruce in die berge en sneeu gesoek het. Dit het $4 000 gekos om die soekgeselskap van 800 man en hul perde ses dae lank van kos en water te kon voorsien.
Bruce het 72km van koers af verdwaal, aldus die Gettysburg Times, toe hy een dag pootuit en gehawend by ander jagters aankom. Bruce had ‘n slim plan, hy het ses dae lank al met ‘n telefoonlyn langs gestap, beseffende dat op pad na nêrens,behoort dit moet hom na iewers lei.
Aan die einde van die sesde dag het hy ‘n ander jagterskamp by Wildcat Canyon binne gestrompel. Hy had geen kos die afgelope ses dae nie en het van bietjies water geleef. Die jagters het na sy storie geluister en Bruce gehaas na ‘n hospitaal in Holbrook.
Sy pa en ‘n perdekommando van 800 man was op soek na hom, maar in ‘n heel ander rigting. Die jagters waar Bruce uitgekom het, eers sy ma en daarna sy pa op kommando gekontak.
In daardie stadium was beide ouers oortuig dat die seuntjie dood sou wees. Wilde diere sou hom verskeur het. Toe sy ma hom omhels het sy gesê: “Dit is byna onmoontlik om te glo dat ek my seun teruggekry het.” Maar die oomblik was eenvoudig te groot en sy het flou neergeslaan.
Toe Bruce se pa op kommando die nuus kry, en boonop hoor dat sy seun ongedeerd is, het hy bewusteloos inmekaar gesak.
Mens kan die skok begryp wanneer hulle agterna vertel hoe hulle oortuig was die seuntjie is dood en hulle soek eintlik na ‘n verskeurde lykie.
Dr R.L. Davis het in die hospitaal na Bruce omgesien en sy verbasing uitgespreek hoe fisiek sterk hy vir ‘n sewejarige was. Dr Davis het egter bygevpoeg Bruce sou nie maklik ‘n sewende dag oorleef het nie. Die koue was eens te erg.
Die Here Jesus het gesê: "Daar is blydskap in die Hemel oor een sondaar wat hom bekeer..." Luk 15:7. Hy probeer vir ons daardie blydskap beskryf uit 'n liefde wat ons ook ken: die liefde van 'n pa vir sy seun.
In die gelykenis van die verlore seun sê Jesus: "Toe hy nog ver aankom, het sy pa hom al gesien en hom innig jammer gekry. Hy hardloop hom tegemoet, omhels hom en soen hom… Hy sê vir sy werksmense: 'Maak gou! Bring klere, die beste, en trek dit vir hom aan …ons kan tog nie anders as om bly te wees nie… hy was verlore en ons het hom teruggekry!'" Luk 15:20-30
As die Hemel so jubel oor een bekeerling, wat doen ons? Kyk weer na die prys wat betaal is sodat ek en jy gered kon word.
Waterval Capture
Luister na die luide applous in God se opelug teater.
https://www.youtube.com/watch?v=lcL678AASFc
In ons dag vind ons dat families skeef opkyk wanneer iemand met ‘n getuienis van redding by die huis aankom. Niemand jubel nie, daar word nie fees gevier nie, eerder praatjies gemaak. As jy nie grootse blydskap beleef oor een siel wat gered is nie, bevraagteken dan jou eie Christenskap.
Die Groot Opdrag is: ”En maak dissipels van hulle.” Dissipels sodat hulle die dieper lewe in Jesus Christus deelagtig kan word. – Sjibbolet
En so klap die bome hande: https://www.youtube.com/watch?v=RGbkQCQPYhE
