Iewers wag iemand vir hierdie getuienis - versprei asb
Natasha Schedrivaya is ‘n Russiese Evangelis wat die Evangelie in die Russiese Platteland onder die 120 inheemse volkere versprei.
Sy stig huisgemeentes en leer die nuwe Gelowiges hoe om self die Evangelie verder te versprei
.
Haar familie was 70 jaar inRusland in Kommunisme en Ateïsme vasgevang. Natasha was 30 jaar oud toe sy die eerste keer ‘n Bybel gesien het.
Haar oupa, wat nie kon lees of skryf nie en glad nie die alfabet geken het nie, het wonderbaarlik elke Sondag die hele gesin van elf kinders om die tafel byeen gehad, sy bril opgesit en met sy vinger iets uit die Bybel gelees en die Bybel dan weer gaan bêre.
Haar ouma het in die week die storie wat haar oupa gelees het aan haar probeer verduidelik, maar omdat Natasja niks van God en Jesus geweet het nie, het sy gedink hulle maak die storietjies net op.
Na my Wedergeboorte het die Heilige Gees al daai “storietjies” in my gees opgeroep en aan my verduidelik.
Een dag het ‘n kollega van haar, Alla, ook ‘n Ateïs, ‘n breingewas ontwikkel. Sy het Natasha laat kom. Hulle het mekaar so ‘n jaar laas gesien.
Alla vertel hoe die spesialiste gesê het hulle kan niks vir haar doen nie en sy sal binnekort sterf. Alla is toe saam met ‘n tannie van haar na ‘n ondergrondse Pinkstergemeente.
Daar is Alla Wedergebore. Die swelsel het onmiddellik verdwyn en ook alle pyn.
Sy is die volgende dag terug na die spsialiste waar met ‘n nuwe stel toetse vasgestel is dat sy genees is. Hulle kon dit nie verklaar bie. Hulle het gesê dit kan nie God wees wat dit gedoen het nie, want Hy bestaan nie.
Hulle het net gesê onverklaarbare goed gebeur soms.
Toe Ella haar van Jesus wou vertel het Natasha haar stilgemaak en gesê: “Ek wil niks van Jeus weet nie want hy is volgens die Russiese ensiklopedie ‘n mite. Hy is net ‘n feeverhaal.” Toe ek loop toe gee sy my ‘n tydskrif.
Dit was ‘n Russiese Christelike tydskrif van TL Osborn uit Amerika en was in Rusland ingesmokkel. Daai tyd het ons niks gehad nie, so ek het die tydskrif saamgeneem.
“Toe ek groet het ek vir haar gesê: ‘Moet my nie weer kontak nie. Ek wil nie hoor van God nie. Ek wil ook niks hoor van Jesus nie. As hy jou gehelp het, dan is dit goed, maar ek glo nie in Hom nie.’
Alla het my later vertel dat toe die deur agter my toegaan het sy in gebed gegaan en vir die HERE gesê ek gaan reguit hel toe. Daar is geen hoop vir my nie. Ek was so weerstandig, so hard.
“By ons huis het ek die tydskrif van hoek tot kant deurgelees. Dit was die eerste keer in my lewe dat ek ‘n Christelike lektuur gelees het.
Toe ek klaar gelees het, het ek ‘n brief aan die redakteur geskryf en gesê dat ek 29 jaar oud is en ’n Ateïs. Ek glo nie aan die bestaan van God nie. As hy God is, hoekom? En toe lys ek ‘n spul vrae.
“Gorbachev het toe pas leier van die Kommuniste Party geword, ‘n klein bietjie meer vryheid, maar die land was steeds gesluit en die KGB het alle posstukke gemonitor. Ek het gedink my brief sal nie eers oor die grens gaan nie.
“Twee maande later ontvang ek ‘n pakket uit Amerika, ‘n geskenk vir my.
Toe ek dit oopmaak toe sien ek vir die eerste keer in my lewe ‘n Russiese Bybel. Die eerste wat ek gelees het, was: ‘In die begin het God die Hemel en die aarde geskape.”
“Ek het skielik besef dat al was mens jare lank hier gebreinspoel, die Waarheid sal iewers deurbreek as mens na die Waarheid soek. Toe ek dit lees het iets hier binne my gebeur. Ek het dit nog nooit gelees of gesien nie. Dis of elke sel in my liggaam gereageer het op hierdie waarheid. Ek weet nie hoe laat dit was nie, maar dit was reeds God wat aan my hart se deur begin klop het in ‘n poging om Homself aan my te openbaar.
Daar was allerhande Christelike lektuur in die pakket, ook tien eksemplare van die Christelike koerant. Dit kon ek nie verstaan nie. Hoekom 10?
My pa het skielik op my afgekom. Hy was ‘n politieke offisier in die Sowjet Weermag waar hy al 28 jaar lank onderrig in die Kommunistiese ideologie doseer het. Hy was baie kwaad. Hy het gesê ons sal gearresteer word en weggeneem word.
Ek het alles tussen Russiese Kommunistiese boeke op ons boekrak versteek. Nege van die tien koerante het ek by ander mense se posbusse in die woonstelblok gaan ingooi sodat ek darem nie alleen op die trein na Siberië sou wees nie. Die 10e koerant het ek in my kamer versteek sodat ek dit kon klaar lees.
“Maande later ontvang ek ‘n brief wat my hele lewe omgekeer het. Dit was van die Baptiste Sending in Sacramento,Kalifornië.
Die skrywer was ene Patrick Panic. Hy het ‘n Russiese kerk nie ver van sy huis af nie besoek. Daar ontmoet hy ene Nikolai, die redakteur van die Christelike koerant wat en ontvang. Dis aan hom wat ek in die eerste plek geskryf het.
Nikolai haal toe my brief uit sy binnesak en gee dit aan Patrick en sê: ‘Hierdie meisie is 29 jaar oud. Sy is ’n Ateïs en sy glo nie God bestaan nie. Bid asseblief vir haar.’
“Toe ek Patrick se brief lees het dit my aangegryp. My brief is nie weggegooi nie. Nokolai het dit in sy binnesak gedra. Hy het dit soos ‘n skat bewaar. Dit beteken my lewe beteken iets.
“Die laaste twee sinne was die druppel wat my beker laat oorloop het: ‘Ek wil hê dat jy weet dat ek vir jou bid en dat God lief is vir jou.”
Iemand wat ek as my vyand beskou het, was besig om vir my te bid. Hy geen om vir my. Hy verlang net die beste vir my. Dan noem hy dat God my lief het.
“Ek het intussen afgekom op die Onse Vader gebed en ek sê vir myself: ‘Wat as Hy werklik bestaan, moet ek dit nie maar bid vir net ingeval nie?
Toe ek lees dat God vir my lief is, het dit my hart deurboor. Ek besluit om Alla te bel. Ek vertel haar van die brief. Ek sê dis belangrik dat ek die brief vir haar wys. Die Amerikaner sê hy bid vir my en God is lief vir my.’
Alla het eintlik opgegee op my. Sy sê sy het nie nou tyd vir my nie en moreoggend gaan sy kerk toe.. Ek vra toe toe of ek kon saamgaan?
Ons ontmoet die volgende oggend ek vertaal die brief aan haar in die bus op pad kerk toe.
“Ons kom by die kerk. Dis ‘n ou Pinksterkerk. Hulle het die vervolging oorleef. Tydens die diens gaan my oë skielik oop en ek besef God is ‘n werklikheid. Hy bestaan. Ek het begin huil en aan God gefluister: ‘HERE ek is so jammer. Ek het nie geweet U bestaan nie. As ek geweet het dat U bestaan dan sou ek U gevolg het. Ek is so jammer. Kan U my asseblief daarvoor vergewe.’
“Net toe word mense vorentoe geroep wat Jesus wou aanneem. Ek het voor in die kerk gaan kniel en baie gehuil en Jesus aanhou om verskoning vra omdat ek nie geweet het Hy bestaan nie. Die Postoor het my toe kom help om die sondaarsgebed te bid. Ek is daar Wedergebore.
Toe ek opstaan was my sware las weg. Ek het nooit besef dat ek so ‘n sware las gedra het nie. Ek was vervul met vrede en blydskap en was veerlig. Ek was getransformeer. Ek was ‘n absolute nuwe mens.
Die volgende oomblik wou ek huis toe hardloop om my ouers die blye nuus te gaan vertel dat God ‘n werklikheid is en dan Jesus leef. Hulle sou so opgewonde wees.
“Ek is ‘n vertaler en het vir TL Osborne vertaalwerk begin doen. Ek kom toe agter, ek kan ook vir siekes en kreupeles bid. In my prediking maak ek God en Jesus onweerstaanbaar. By TL Osborn het ek geleer die krag is nie in my nie maar in die Woord. Kyk wat sê Paulus: “Want ek skaam my nie oor die Evangelie van Christus nie, want dit is 'n krag van God tot redding vir elkeen wat glo, eerste vir die Jood en ook vir die Griek.’ Rom 1:16.”
Daar is 36 000 Plattelandse gemeenskappe in Rusland wat Natasha gereeld besoek. Sy bid selfs vir die mense se siek diere en God genees.
Die mense sê hulle koeie gee die heerlikste melk nadat vir hulle gebid is.
Versprei asseblief ook hierdie getuienis. Iewers wag iemand op dit. – Wekroep.
